Hier staan alle blogs de etappe van 2017, van Den Bosch naar Maastricht.
Dag 1 Den Bosch – Helvoirt.
Dag 2 Helvoirt – Vessem
Dag 3 Vessem – Achel
Dag 4 Achel – Weert
Dag 5 Weert _ Roermond
Dag 6 Roermond – Sittard
Dag 7 Sittard – Maastricht
10 september 2017 – Opnieuw op pad. Van Den Bosch naar Helvoirt /Emmaus.
Vandaag is het zover. Het begin van de tweede etappe naar Santiago. Vanochtend voor vertrek had ik eerst nog een gezinsviering gehad met als thema op reis zijn/vertrouwen op God. Dus dat was best toepasselijk.
Na het gezamenlijke middageten met de mensen van de gezinsviering ben ik op pad gegaan.
Mijn doel voor vandaag was van Den Bosch naar Helvoirt/ Emmaus waar ik een overnachting had gereserveerd.
Ipv de officiële wandelroute via het pelgrimspad heb ik besloten te rollen via knooppunten. Pelgrimspad en de andere routes lopen te veel over onverharde paden/weilanden/ruiterpaden. Dus ik zet nu m’n eigen route maar uit. Om iets over half 3 ben ik met de trein vertrokken naar Den Bosch. En een uur later stapte ik alweer uit de trein.
Eerst een stuk door de stad door rollen. Al snel zag ik een klooster van Minderbroeder Kapucijners. Daar kwam toevallig net iemand naar buiten die ik om een stempel heb gevraagd voor in m’n pelgrimspaspoort. En die hadden ze, de eerste stempel van deze reis is dus binnen!!! Daarna ben ik weer verder gerold.
De route vandaag was best afwisselend. Eerst stad, daarna bos, weilanden en meertjes. Bij Emmaus aangekomen kreeg ik een fijne kamer die ook best goed toegankelijk was met m’n rolstoel. Daar werd ik verwend met een reepje chocolade op m’n kamer en ook mag ik hier ontbijten en een lunchpakketje meenemen, er is hier een gezamenlijke keuken waar ik gebruik van kan maken om alles klaar te maken.
Nu zit ik op m’n kamer en ga zo nog eventjes wat drinken en dan lekker vroeg slapen want ik wil morgen redelijk op tijd weg want ik wil ongeveer 30 km gaan rollen richting Vessem.
Het was een korte maar wel mooie tocht. Ik heb vandaag ongeveer 13 km gereden.
Morgen hoop ik weer een nieuw berichtje te plaatsen.
11 september 2017 – De tweede dag. Helvoirt naar Vessem.
Afgelopen nacht heb ik prima geslapen in Emmaus. Rond 7.00 ging m’n wekker en heb ik alles ingepakt en lekker ontbeten. Ik mocht zelf m’n ontbijt klaar maken, alles wat ik nodig had stond in het keukentje.
8.00 ben ik naar de mis gegaan en daarna heb ik me klaar gemaakt voor vertrek. Rond 9.15 was ik weer onderweg. Het eerste stukje was hetzelfde als gisteren, maar dan andersom om weer op de route te komen. In Helvoirt was de kerk open en ben ik even in de kapel geweest, de rest van de kerk kon ik alleen door glas zien. Er waren in de kerk ook geen mensen maar ik had buiten in de tuin bij de kerk mensen zien werken. Ik heb ze gevraagd om een stempel en na even zoeken vonden ze iemand de een stempel had. We raakte aan de praat over m’n tocht en kwamen er op dat ik gisteren langs Vucht was gerold maar dat er toen geen kerk open was. Ze had toen goed nieuws want de stempel van Vucht lag in Helvoirt dus die kreeg ik er ook gelijk bij.
Daarna ben ik weer verder gerold via de Kampinase heide. Een erg mooi heide gebied en de heide stond ook nog in bloei en alles was mooi paars. Tussendoor ook regelmatig lekkere bramen gegeten. De meeste waren nog rood maar er hingen ook enkele zwarte, lekker! Onderweg nog gestopt op een camping om even naar de wc te gaan. daar nog een leuk gesprekje gehad met 2 mensen die uit Zwammerdam kwamen. Daarna via Spoordonk en landgoed Baest richting Oostelbeers. Helaas was de kerk daar veranderd in een café. Toen doorgereden via buikheide (al was dat meer bos dan heide) naar Vessem. Daar vond ik al snel de Pelgrimshoeve.
Hier zijn we nu met in totaal 4 pelgrims (waarvan 2 vrijwilliger zijn in deze pelgrimshoeve, dus er is naast mij nog 1 gast).
Vanavond erg gezellig gekletst, veel mooie pelgrimsverhalen gehoord. En natuurlijk ook weer een stempel gekregen! M’n rolstoel staat inmiddels weer aan de stroom zodat ik morgen weer verder kan. Na ruim 35km is m’n accu goed leeg.
de slaapkamers zijn hier helaas niet rolstoeltoegankelijk, die zitten namelijk boven, maar gelukkig kan ik die trap nog wel op komen.
Morgen weer verder. Ik hoop dan richting Achel te rollen maar ik moet morgen eerst bellen voor een slaapplaats voor ik de precieze route bepaal. Ik ga richting Weert maar zo ver zal ik morgen zeker niet rollen.
Nu eerst slapen.
12 september 2017 – Derde dag, Vessem – Achel
Afgelopen nacht heb ik goed geslapen, al had ik het eerst erg koud. Gelukkig vond ik snel een extra deken en sliep ik snel in. Vanochtend eerst ontbeten met de andere pelgrims. Daarna afgerekend en ik heb nog een extra pelgrimspaspoort gekocht voor als ik verder ga, maar deze week zal ik genoeg hebben aan m’n huidige paspoort.
Toen was het tijd om te vertrekken en ben ik samen met 1 mede pelgrim naar de Jacobushoeve gewandeld. Ik heb daar een kopje thee gedronken en de andere pelgrim ging al op weg naar de Via Monastica. Het was gezellig in de Jacobushoeve, er waren veel ouderen die nieuwsgierig waren naar m’n reis.
Rond 10.00 ben ik ook echt vertrokken. Eerst ging ik naar Steensel, ik hoopte dat ik daar iets zou kunnen kopen voor de lunch, Helaas was daar geen supermarkt of iets anders waar ik eten kon halen. Aan een vrouw onderweg gevraagd in welk dorp wel een supermarkt is, want de meeste dorpjes hier hebben helemaal niks. Gelukkig vertelde ze me dat het volgende dorp Riethoven wel een kleine supermarkt heeft. Daar heb ik m’n lunch gehaald. 2 broodjes en een stuk geitenkaas van een boerderij uit het dorp.
Onderweg een plekje gezocht om dat op te eten. Maar als er iets in gaat moet er ook iets uit…. dat is soms best lastig als er geen horeca of winkels zijn en alleen maar natuur. Gelukkig vond ik in Westerhoven een leuk restaurant die open was. Daarna kon ik weer ontspannen op pad. De route liep ik vandaag zoals meestal voornamelijk via knooppunt borden, maar de route liep ook gedeeltelijk over het Pelgrimspad en dan is het ook leuk om die gedeeltelijk te volgen, helaas is dat niet altijd mogelijk vanwege de toegankelijkheid.
De route vandaag liep veel door akkerbouwgebied, vele velden vol met Asperges en heel veel aardbeienboeren, bij een van de boeren heb ik nog een doosje aardbeien gehaald, lekker! Het was wel regelmatig lastig de weg vinden, er stonden op de borden allemaal knooppunt nummers die niet op mijn kaart stonden. Gelukkig vond ik uiteindelijk een informatiebord en kon ik de missende nummers op m’n kaart noteren waardoor ik de weg al snel weer kon vinden.
Daarna richting Borkel en Schaft. Waar een molen stond zonder wieken.
En toen kwam ik rond 17.00 aan bij de Achelsekluis, een enorm groot en oud klooster. Helaas ging het winkeltje net dicht. Op het informatie bord voor de ingang stond dat er om 17.30 een mis zou zijn. Helaas lukte het in eerste instantie niet om binnen te komen. De deur naar de kapel was dicht. Aanbellen hielp niet. Gelukkig kwam er even later iemand die kwam helpen bij de mis en die wist een andere bel die de broeder wel hoorde. Ik ben naar de mis gegaan, er bleken nog maar 2 broeders te wonen in dit enorme klooster. We waren met 4 mensen in de mis (inclusief de broeders)
Na de mis kreeg ik van de broeder die ook de deur open deed een stempel in m’n pelgrimspaspoort. ook had ik nog een kort gesprekje met de broeder, hij vertelde dat er binnenkort jonge nieuwe broeders komen van een andere kloosterorde uit het buitenland in de hoop dat dit er voor zal zorgen dat de Achelse kluis kan blijven bestaan, de huidige broeders kunnen er dan gewoon blijven wonen zo lang ze leven.
Daarna was het tijd om naar m’n overnachtingsplek te gaan.
Helaas was het wel een gedoe wat onderweg om m’n overnachtingsplek te vinden. Daar naar toe dacht ik op de goede weg te zitten maar rolde ik de verkeerde kant op waar ik 2 km later er pas achter kwam en toen dus die 2 km weer terug mocht over de onverharde weg. dat ik een verkeerde weg had genomen had te maken met dat er 2 wegen dezelfde naam hadden, 1 weg in Nederland en 1 in België, ik moest de Belgische hebben maar ik had de Nederlandse te pakken. Bijna een uur later dan gepland kwam ik toch aan.
Via vrienden op de fiets slaap ik nu in Achel bij mensen in (een enorm groot)huis, ik slaap hier op de eerste verdieping maar m’n rolstoel kan ik de garage staan en opladen. Ik heb hier een mooie ruime slaapkamer, eigen badkamer en er zit ook nog een soort huiskamer maar daar heb ik geen gebruik van gemaakt. Na het douchen heb ik m’n route voor morgen gepland en ben gaan slapen. Morgen ga ik naar Weert. Hopelijk valt het weer mee want de voorspellingen zijn niet erg positief.
Maar tot nu toe ben ik nog vrijwel droog gebleven. Dus ik hoop er het beste van.
Tot morgen.
Dag 4
13 september 2017 – Achel naar Weert
Vanochtend na een heerlijk ontbijt vertrokken vanaf mijn overnachtingsplek van vrienden op de fiets bij Achel. Ik rolde eerst nog door het centrum van Achel en zag de kerk open staan. Ik ben naar binnen gelopen (rolstoel voor de deur want er waren 2 trapjes) en naar de sacrastie waar 2 mensen aanwezig waren en mij een stempel gaven. Daarna doorgerold naar Hamont. Ook daar stond de kerk open maar er was niemand aanwezig. Op het moment dat ik wilde vertrekken kwam er een groep binnen. Waarvan 1 persoon bij deze kerk hoorde. Hij gaf de groep een rondleiding en vertelde me dat ik gerust mee mocht luisteren, en dat heb ik gedaan. Was leuk om details te horen van voorwerpen die ik zelf niet had gezien. Zo stond er oa een 13e eeuws beeld en een enorme mantelspeld voor de priester uit diezelfde tijd. Ook heeft hij nog wat in m’n pelgrimspaspoort geschreven bij gebrek aan een stempel. Na de rondleiding ging ik weer verder, al snel paseerde ik de grens en was ik weer in Nederland. Vlak bij de grenspaal zocht ik nog naar een geocache (schatzoeken via gps), maar helaas was de cache afwezig en vond ik alleen een leeg buisje waar het in had moeten zitten.
de route vandaag was best afwisselend, niet alleen wat betreft natuur maar ook wat betreft de wegen, soms reed ik over de mooiste bospaden, onverhard en geen auto te horen, alleen mooie natuurgeluiden, maar ik reed vandaag ook over doorgaande wegen waar alleen een fietsstrook naast/op zat en geen voetpad. Daarna veel gerold door landbouwgebied en later door militair oefen terrein wat alleen te merken was aan de borden die er stonden maar verder was het gewoon een mooi bos en veel heide. In Weert was ik al rond 15.30 en ik had pas tussen 18.00 en 19.00 afgesproken bij m’n slaapplaats dus ben eerst Weert gaan verkennen. Ik ging eerst naar de kerk maar die was helaas dicht daarna ben ik bij de zusters Birgitinessen geweest voor een stempel en daarna heb ik nog wat boodschapjes gedaan zodat ik weer wat eten op voorraad heb voor onderweg.
Het weer was enorm stormachtig maar wel droog. Maar een paar druppels gevoeld en ik had wind mee dus rolde ik soms zelfs stukken op windkracht. De luchten waren erg mooi en heb ook nog een regenboog aan de hemel zien staan. Ik ben ook nog een eekhoorn tegen gekomen. Helaas wilde hij niet scherp op de foto. Maar ik vind het altijd leuk die beestjes te zien.
Nu logeer ik weer via vrienden op de fiets ten zuiden van Weert. Deze keer heb ik een tuinhuisje. Dit klinkt klein maar dit tuinhuisje en groter dan mijn eigen huis. Met een grote badkamer met bad en douche, een grote open keuken en 2 slaapkamers.
Morgen naar Roermond.
Vanochtend rond half 8 opgestaan en ingepakt. Daarna nog een lekker ontbijt met roerei, brood, fruit en sap gegeten. En ik kreeg nog een luchpakketje mee, boterham met kaas en mandarijntjes. Daarna was het tijd om weer op pad te gaan, het was iets voor 9.00 toen ik weg rolde.
Al snel vond ik het juiste knooppunt en zat ik weer op de route. Een tijdje later liep er een vrouw een hond uit te laten en toen ik haar inhaalde raakte we in gesprek, was erg leuk en we bleken ook nog eens een heleboel gezamenlijke kennissen te hebben. Dan is de wereld toch maar klein. Na een stukje samen op te lopen gingen we beide een andere kant uit en rolde ik weer rustig verder.
Het weer viel toen nog mee, er viel zo nu en dan een druppel maar meer was het niet.
Rond 12.00 kwam ik aan in Kelpen-Oler waar ik op visite ging bij Marion. Was erg gezellig. Mijn rolstoel heeft daar ook nog een paar uur stroom gehad dus dat was ook fijn. M’n rolstoel stroom en ik vlaai, zoals dat in Limburg hoort!
Rond 14.30 vertrok ik weer, toen ik vertrok was het weer net weer droog maar toen ik eenmaal op weg was begon het snel te stortregenen.
In Kelpen-Oler reed ik nog langs de kerk, de kerk kon ik zelf niet in en heb bij de pastorie aangebeld. Daar was een man aanwezig die me een stempel kon geven in m’n paspoort.
Daarna weer door, het ging steeds harder regenen. Aangekomen in Horn kwam het met bakken uit de hemel, m’n regenbroek begon door te lekken en erger nog was dat m’n rolstoel wiel begon te piepen , een foutmelding vanwege de regen… gelukkig was er een supermarkt waar ik even kon schuilen. Ik kwam daar binnen als een verzopen kat. Ik ben daar eerst rustig de winkel doorgereden toen een medewerkster me aansprak, al snel vertelde ik dat ik alleen vuilniszakken kwam kopen om mezelf wat droger te houden en ik vertelde dat ik nog door moet tot Roermond. Ze vroeg gelijk of ik dan misschien een kopje thee wilde om op te warmen en daar was ik natuurlijk erg blij mee. Zo kon ik een klein beetje opwarmen en opdrogen. (Aan het personeel van de supermarkt in Horn, Mochten jullie dit lezen, nogmaals bedankt ).
Na enige tijd toch maar weer de regen in gegaan, ik wilde ook deze dag weer volbrengen. Weer snel op weg en rollen door de regen. Al vrij snel zag ik de kerktorens van Roermond, nog vele bruggen over het water en toen was ik er. Eerst heb ik de kathedraal opgezocht. Toen ik in Vessem was hoorde ik over de refugio (pelgrimsslaapplaats) in de catacomben van de kathedraal, en daar wilde ik graag overnachten. Maar ik wist al dat ik de sleutel op moest halen bij het theaterhotel, een chic hotel waar ik half verzopen (door m’n regenpak heen geregend, nat tot m’n ondergoed en ingepakt in vuilniszakken naar binnen rolde. Toen ik vertelde dat ik een pelgrim ben kreeg ik de sleutels en betaalde 5 euro en gaf m’n pelgrimspaspoort als borg en daarna kon ik weer terug naar de kathedraal.
Via de achteringang kon ik met de sleutels naar binnen. Al moest ik eerst m’n rolstoel nog een paar treden ophijsen. Gelukkig lukte dat (met voldoende wilskracht) en kon ik naar binnen. In het voorportaal kon ik m’n stoel parkeren en daarna ben ik zelf naar beneden gegaan.
Wat een leuke plek, een soort grote huiskamer met allemaal deuren aan 1 wand. Ik was erg benieuwd wat daar in zat en bij het openen van een deur verscheen het bed! Ideaal. Ik slaap vannacht in m’n eentje in deze mooie catacomben van de katedraal. Wel ligt er een mooi boek vol verhalen van andere pelgrims waar ik vanavond even rustig in ga lezen en een nieuw stukje in ga schrijven voor de pelgrims die nog gaan komen. Ook is er hier een klein keukentje waar ik m’n lunch brood met kaas heb kunnen veranderen in een tostie en lekker warme cup a soup. Zo heb ik ook gelijk mezelf weer warm kunnen krijgen. Want ik was na al die regen behoorlijk verkleumd. Deze dag vol regen en een bijzondere slaapplek is een leuke ervaring. Welliswaar niet rolstoeltoegankelijk (maar gelukkig voor mij net toegankelijk genoeg, al kon ik m’n stoel er haast niet naar binnen krijgen) maar het is zeker de moeite waard.
Morgen naar Sittard. De slaapplaats is al geregeld en ik zal slapen bij de zusters Karmelitessen.
15 September 2017 – Dag 6 Roermond naar Sittard
Vanochtend rond half 8 had ik m’n wekker gezet. Spullen ingepakt en weer naar m’n rolstoel gebracht.
Rond 8.30 vertrok ik weer, juist op dat moment was er ook een man van de kerk aanwezig die me hielp om m’n rolstoel buiten van het trapje af te krijgen. Dus dat was erg fijn. Daarna snel naar het hotel waar ik de sleutels in moest leveren zodat ik m’n pelgrimspaspoort weer terug kreeg. Dat ging allemaal heel goed. en toen was ik precies op tijd bij de Munsterkerk waar om 9.00 de mis begon. Na de mis vroeg ik de koster om een stempel en die ging met m’n paspoort de sacrastie in. De priester kwam het paspoort terug brengen, we hadden een erg leuk gesprek over mijn pelgrimage en zijn preek. Aan het eind gaf hij mij nog de pelgrims zegen. Daarna ging ik op pad, het duurde even voor ik het knooppunt gevonden had maar uiteindelijk vond ik het bordje en vervolgde ik m’n route. Op een gegeven moment kwam ik weer een kerk tegen, ik keek even of de kapel open was. En dat bleek ver boven verwachting. Het was een bedevaartsplaats. de Kapel in ’t zand, Hier staat een 15e eeuws Mariabeeld en een gang die volledig is betegeld met tegels met teksten van oa dank gebeden. Voor meer info klik hier
Na hier te hebben rondgekeken en natuurlijk een stempel te hebben gevraagd ben ik weer verder gerold.
Ik kwam door het dorpje Sint Odiliënberg, daar zag ik een erg mooie kerk. En daarnaast bleek een klooster te zitten. Priorij Thabor, Kanunnikessen van het Heilig Graf. Ik belde om 12.00 aan (een tijd waarop je eigenlijk niet behoort aan te bellen bij kloosters ivm het angelusgebed en middaggebed, maar ik wilde ook niet langs gaan zonder stempel) en er werd open gedaan. Ze waren nog niet aan het gebed begonnen en ik kreeg een stempel en werd uitgenodigd voor het gebed. Dus ben naar de kapel gegaan. Er zat ook nog een andere bezoekster maar ik heb daar niet veel aandacht aan geschonken. Bij het verlaten van de kapel werd ik door haar aangesproken en toen herkende ik haar van celebrate, een vakantie conferentie. Zo leuk om opeens een bekende tegen te komen. Ik werd door de zusters ook nog uitgenodigd mee te eten maar ik had geen tijd en moest snel verder. En zo ging ik weer op pad. Ik vervolgde m’n weg naar het dorpje Maria hoop. Onderweg werd het tijd voor een wc maar alle winkels en horeca waren dicht of sowieso afwezig. En ook geen bomen om me achter te verschuilen, alleen maar weilanden en akkerbouw of woonhuizen. In Maria hoop zag ik een huis met een grote rolstoel bus en besloot de stoute schoenen aan te trekken. Ik belde aan en vroeg of ik gebruik mocht maken van de invalidentoilet en dat was natuurlijk geen probleem en leverde naast een lege blaas ook een leuk gesprek op.
Zo kon ik weer rustig verder rollen. Uiteindelijk ging ik Duitsland door via Havert en Tüddern. In Havert begon het te stortregenen. Ik had vandaag al vaker een beetje regen gehad maar het viel steeds reuze mee, had zelfs nog blauwe lucht gehad, maar nu viel het weer met bakken uit de hemel. Gelukkig hield het niet heel lang aan en ruim een half uur later was het weer vrijwel droog. Maar die vuilniszakken die ik gisteren had gekocht waren een goede aankoop en hebben mij en m’n spullen goed droog gehouden.
In Tüddern nog wat etenswaren en fruit gehaald voor vanavond en morgen onderweg en daarna kwam ik al snel aan in Sittard. Daar had ik al snel de zusters Karmelitessen van het Heilig hart van Jezus gevonden. Ik werd hartelijk welkom geheten, de zuster die open deed wist al dat ik een eind had gereden en ze liet snel m’n kamer zien en bracht me naar de eetzaal voor het avondeten. Een lekkere broodmaaltijd.
Inmiddels lig ik op bed terwijl ik dit schrijf en ga zo slapen.
Morgen weer verder.
16 September 2017 – Dag 7, Sittard – Maastricht. de laatste dag van dit deel van m’n Pelgrimage
Vandaag een beetje laat berichtje over gisteren. Ik ben inmiddels weer thuis.
Gisterochtend ben ik weer vroeg opgestaan en heb ik eerst uitgebreid ontbeten en ben naar de mis geweest bij de zusters karmelitessen in Sittard waar ik had overnacht. Daarna ben ik vertrokken. Het weer was in tegenstelling tot afgelopen dagen erg mooi, zonnetje, blauwe lucht met een paar wolkjes.
Ik ben eerst naar het centrum gerold. Daar kwam ik bij de Petruskerk waar de kapel open was, Helaas de rest van de kerk niet. Gelukkig zag ik iemand in de kerk lopen en ik vroeg haar om een stempel. Die had ze niet maar ze verwees me naar de pastorie een straatje verder op. Daar belde ik aan en zag de priester (deken bleek later) die ik in de ochtend ook in de mis bij de zusters had gezien. Hij vroeg naar m’n pelgrimage en ik vertelde hem het verhaal, toen kreeg ik het stempel van de Petruskerk.
Daarna ben ik doorgerold en kwam een basiliek tegen, er was een grote trap voor de deur maar er stond een bordje dat ik met de rolstoel kon aanbellen bij de achterdeur en dan de kerk in zou kunnen. Helaas wed er niet open gedaan. Daarna ben ik doorgerold naar nog een andere kerk die er bijna naast stond. Daar zaten een paar mensen van de kerk en daar heb ik ook een stempel gehad. 1 man die daar zat wilde me ook de basiliek laten zien en heeft de persoon die de deur had moeten open doen gehaald en zo ben ik uiteindelijk toch nog in de basiliek geweest. Was een erg mooie kerk met allemaal teksten op de muur tegels en pilaren, eigenlijk wel een beetje vergelijkbaar met de Kapel in ’t zand in Roermond. Gebeden en dankzeggingen. Heel apart. Ook hier kreeg ik een stempel.
Daarna de route weer opgezocht en ging ik op pad. Vandaag heb ik veel langs een saaie weg gerold, later ben ik van de kortste route afgeweken en toen was het wel weer erg mooi, vooral dorpjes en landbouw. Het ging niet zo snel want stiekemweg ging ik langzaam omhoog, wat in Zuid Limburg is natuurlijk ook is te verwachten. Uiteindelijk kwam dan tussen Hussenberg en Geulle ook de afdaling, een erg lange afdaling van 10%. Ik ben geloof ik nog nooit zo hard gegaan in m’n rolstoel. Ruim 15km per uur. Meestal grijpen mijn emotionwielen in bij zo’n 10km per uur maar deze lange hellingen konden ze ook niet zo hard remmen. Gelukkig heb ik ook nog een goede rem op m’n voorwiel en halverwege ben ik een paar keer gestopt omdat m’n handen ondanks de handschoenen wel erg warm werden door de wrijving. Maar het was toch een leuke afdaling en natuurlijk een mooie oefening voor de heuvels en bergen die nog gaan komen. En ik was blij dat ik deze helling naar beneden ging en niet omhoog!
Toen ging ik weer verder richting Maastricht. Ik wilde graag voor 17.00 aankomen zodat de kerken nog open zouden zijn en ik verwachte zo rond 16.15 aan te komen dus dat kwam goed uit. maar net voor de stad was een omleiding van maar liefst 6 km omdat er een brug afgezet was. Een uur vertraging en ook nog eens een heel lange rit over industrie gebied.
Rond 17.15 kwam ik aan bij de Onze Lieve Vrouwe basiliek. Deze was gelukkig nog open, ze waren bezig met voorbereidingen voor een concert die avond. Dus zo kon ik gelukkig toch m’n stempel krijgen.
Daarna ben ik richting de St Servaas basiliek gerold. Eerst kwam ik nog langs het klooster van de zusters onder de bogen, Helaas zijn deze zusters ivm hun hoge leeftijd gestopt met het geven van stempels aan pelgrims. Daarna ben ik doorgerold naar st. Servaas basiliek maar die was helaas al wel dicht. Toch wilde ik graag een stempel en ben op zoek gegaan naar de pastorie. Die vond ik gelukkig al snel. Helaas zaten er trappen voor en kon ik niet aanbellen dus ben gaan zwaaien voor het raam waar ik mensen zag zitten. Gelukkig zagen ze me en toen kwam de priester (deken) John Dautzenberg naar buiten. Daar werd ik erg leuk ontvangen. Ik kreeg een mooie stempel, een ansichtkaart van de kerk met een persoonlijk berichtje van de priester/deken en een erg mooie replica van een middeleeuwse pelgrims insigne, die ik gelijk op m’n tas heb bevestigd. Daarna nodigde hij me uit om mee te gaan naar een mis in de Cornelius kerk in Borgharen (een dorpje in de buurt), en dus ben ik meegegaan nadat ik eerst nog een boterham met kaas heb gekregen met een lekker trosje druiven. En zo vertrokken we. 16 september was de feestdag van de heilige Cornelius dus het was een feestelijke viering met een Maastrichts mannenkoor die in dialect zongen. Tijdens de preek ging het over pelgrims en werd ik nog genoemd.
Na de viering was er koffie/ thee en vlaai en ook hier kreeg ik weer een stempel.
Om 21.00 waren we weer in Maastricht bij de st. Servaas en daar haalden mijn ouders en zoon me weer op rond 21.30 op. na nog een praatje met de Deken en de uitnodiging om volgend jaar voor m’n volgende vertrek langs te komen reden weer naar huis waar we pas rond 1.30 aankwamen ivm allerlei omleidingen.
Volgende keer start ik weer in Maastricht, bij de St Servaas basiliek. Meld je emailadres hier op de website aan zodat je op de hoogte blijft van m’n vertrek.
