Eind Augustus/begin September 2020 ben ik ondanks de corona op pelgrimage gegaan. Zoals ieder jaar heb ik mijn blog weer dagelijks bijgehouden, hier staan alle avonturen mooi overzichtelijk onder elkaar.
Het is een bijzondere reis geweest. Ik heb bijzondere avonturen beleefd en bijzondere mensen ontmoet in de mooie omgeving van de Morvan. hoe en wat precies lees je hieronder.
Hoe het er nu voor staat
Zoals jullie weten ben ik al even aan het voorbereiden voor mijn pelgrimage van Vezelay naar Taizé.
Helaas lijkt het er nu op dat Corona roet in het eten zal gooien.
Hierdoor kan ik sowieso niet rond 17 juni vertrekken zoals ik van plan was. Ik heb nog een beetje hoop voor September maar ook dat is (net als vele andere dingen) nu onzeker.
3, 4 en 5 september heb ik hopelijk ook nog de pelgrimstocht van Vastenachtie die in April helaas niet door kon gaan.
nu er bekend is geworden dat na 1 juli de campings in Nederland weer normaal open gaan opent dit wel andere opties.
Daarom ben ik met een alternatief plan bezig om toch nog even weg te kunnen.
Ik ben 2016 in Haarlem gestart en wil nog altijd eens van huis naar Haarlem rollen, dit is niet zo heel ver en als ik dit via een mooie (kust)route wil doen is dat in 3 dagen makkelijk te doen.
Hiervoor ben ik dan nu ook aan het plannen. De datum staat nog niet vast, dit laat ik af hangen van de regelgeving rondom Corona en het weer.
Op dit moment ben ik nog opzoek naar een overnachtingsplek in de omgeving van Noordwijk. Natuurlijk zijn er daar in de omgeving genoeg (grote) campings en andere toeristenovernachtingen te vinden, maar ik zou het veel leuker vinden een alternatieve overnachting te hebben. Bijvoorbeeld bij een kerk (luchtbedje op de grond of in de tuin met mijn tentje), bij andere pelgrims of elke andere leuke plek die me word aangeboden (voor weinig budget).
Mocht iemand iets weten hoor ik het graag.
Verder ga ik ook door met voorbereidingen voor de route naar Taizé, maar voorlopig is nog niet duidelijk hoe dat zal gaan lopen want Frankrijk heeft op dit moment nog strenge corona regels, voordat die zijn versoepeld is er geen pelgrimage mogelijk.
Maar ik hoop toch dat het goed genoeg lukt om het bij te houden zodat ik de volgende keer in Frankrijk ik me beter verstaanbaar kan maken.
En volgende seizoen ga ik weer verder met Frans III.
Verder heb ik niet heel veel nieuws, zodra ik meer weet laat ik het weten.
Ik hoop dat jullie allemaal gezond zijn/blijven.
Groetjes,
Rolstoelpelgrim
Het is al even geleden dat ik geschreven heb, afgelopen tijd is door corona zo onzeker geweest en heb ik zo vaak plannen moeten aanpassen en omgooien dat ik eerst mee zekerheid wilde voor een nieuw bericht.
De pelgrimstocht van Vastenactie in April (en later verzet naar September) is niet door gegaan en ook de verzette datum in September gaat niet door, het is inmiddels duidelijk dat het 2021 gaat worden.
En mijn mini pelgrimage in Nederland heb ik om diverse redenen ook niet door laten gaan.
Maar nu is het dan bijna zo ver. Als corona in Frankrijk (Bourgondië) zo blijft zoals het nu is ga ik begin september weer op pad.
Als corona in Frankrijk (Bourgondië) zo blijft zoals het nu is ga ik begin september weer op pad.
Nu alleen hopen dat komende 2 weken corona niet extra oplaait waardoor Frankrijk volledig oranje kleurt. Afgelopen week is o.a. regio Parijs en Marseille (waar ik niet in de buurt kom) oranje gekleurd. Oranje houd in dat naar dat gebied geen niet noodzakelijke reizen gemaakt mogen worden en men bij terugkeer in quarantaine moet.
Als het advies voor de morvan oranje word gaat het niet door. Maar als de situatie blijft zoals nu kan ik toch weg, weliswaar met een stapel mondkapjes voor in overdekte ruimtes, maar buiten kan ik gewoon vrijuit rollen. Ik slaap voornamelijk op campings in mijn eigen tentje en bijna alle campings zijn gelukkig open.
Normaal gesproken zou ik dan met flixbus naar het eindpunt van vorig jaar reizen en dan beginnen met wandelen, maar zelf vind ik dit nu een te groot risico om zo’n lange bustocht te maken met veel andere mensen in een bus. Daarom heb ik uiteindelijk besloten dat het beter is om dit jaar met de auto te gaan, in zo’n 3 dagen rij ik dan de 800km naar het eindpunt Taizé in Frankrijk (ik kan niet zo heel veel uur op een dag auto rijden, vandaar de kortere etappes) en onderweg overnacht ik op campings.
Taizé is het eindpunt van mijn pelgrimstocht van dit jaar en dan pak ik daar een bus naar Macon en vanuit daar de trein naar Avallon en dan ga ik beginnen met rollen.
Ik zie er erg naar uit om een paar weken onderweg te zijn, te rollen, nieuwe gebieden te ontdekken, tijd te hebben om mijn gedachten te laten gaan, rust, ontmoetingen, etc.
Zo’n pelgrimstocht doet mij, ondanks dat het fysiek zwaar, is altijd goed en ik kan dan ook haast niet wachten tot ik weer mag gaan.
Komende 2 weken ga ik de laatste dingen plannen en langzaam aan inpakken.
Ik heb in tegen stelling tot afgelopen jaren geen echt uitgezette route. dit komt omdat het een overbrugging is tussen 2 pelgrimsroutes (van Vezelay naar Le Puy) en daar wel een paar routes van bestaan maar geen enkele was helemaal zoals ik zou willen of is ingewikkeld vanwege te rotsige/onverharde paden en/of gebrek aan overnachtingsplekken (zeker nu een aantal plekken ook nog vanwege corona gesloten zijn). Daarom heb ik nu in de regio waar ik ga rollen alle campings en andere goedkope overnachtingsplekken opgezocht en op een kaart gezet. Iedere dag beslis ik wat mijn volgende eindpunt zal zijn afhankelijk van de campings die open zijn. Het gaat dus een zeer flexibele route worden.
Vlak voor vertrek zal ik een nieuw blog schrijven met hoe het er dan voorstaat en met de precieze datum van vertrek.
Groetjes,
Rolstoelpelgrim
Vergeet je niet in te schrijven voor de nieuwsbrief (als je dat nog niet hebt gedaan), dan krijg je een e-mail zodra ik iets nieuws heb geplaatst. dit kan je doen op de homepag
Opweg naar de nieuwe pelgrimage en terugblik op de oude.
Vandaag ben ik vertrokken richting Frankrijk. Het was een mooie reis en ook een mooie manier om terug te kijken op de pelgrimstochten van afgelopen jaren.
De autoroute kruisde vandaag meerdere keren de plekken waar ik ooit als pelgrim langs kwam. Ik passeerde oa Zaltbommel, en den Bosch in Nederland waar ik 2016 langs rolde.
In de 2017 bezocht tijdens mijn pelgrimstocht een vriendin in Kelpen-Oler (Noord Limburg) en ook vandaag ben ik heel even langs geweest. En natuurlijk reed ik door de rest van Limburg waar ik af en toe bekende plekken zag. Verder passeerde ik Maastricht waar ik dat jaar eindigde.
2018 starte ik in Maastricht en vervolgde mijn reis langs rivier de Maas. Ook vandaag heb ik de rivier gedeeltelijk gevolgd en zag vooral veel bekende naamplaatsen op de borden staan zoals Luik, Hoei, Dinant en vele kleine bekende dorpjes.
Nu sta ik op een camping in de Franse plaats Revin aan de Maas. Hier heb ik niet eerder geslapen tijdens een pelgrimage maar ik ben er toen wel langs gerold toen ik van Fumay naar Rocroi rolde. Mijn tentje is al weer opgezet en ga zo lekker een stukje stokbrood met brie en wat fruit eten.
Het was een goede maar vermoeiende reis en ik ga straks vroeg mijn tentje in.
Morgen rij ik weer verder richting Taizé. Ik verwacht daar zondag aan te komen. Morgen of overmorgen zal ik hier weer een nieuw berichtje schrijven.
Groetjes,
Rolstoelpelgrim
2e reisdag
vandaag mijn 2e reisdag. Ik rij al sinds België over kleine wegen waardoor ik onderweg veel mooie dingen zie. Kastelen, middeleeuwse kerken en heel veel mooie landschappen. Vandaag veel akkerbouw, veel Luzerne (Franse klaver), suikerbiet, zonnebloemen (mooi bloeiend en soms juist al helemaal uitgedroogd) en gemaaide graanvelden. Ik reed door de champagne streek en dus kwamen er ook regelmatig wijngaarden (champagnegaarden?) voorbij. Altijd een mooi gezicht.
Ook heb ik het dorpje Flavigny bezocht. Misschien kennen jullie dit van de anijssnoepjes in ovale blikjes. Heb even kort in het museum van de snoepjes gekeken (ik was er al eerder geweest) erg grappig hoe vroeger die snoepjes werden verkocht. Is een sigaarvormige verpakking speciaal voor rokers. Ook allerlei andere doosjes en blikjes en machines waarmee het werd gemaakt en verpakt gezien. daarna het oude plaatsje bezocht. Daar heb ik de mooie oude kerk (14e eeuws) en andere oude huizen. De film Chocolate is hier (gedeeltelijk?) opgenomen en ik heb 1 van die locaties (het gebouw van de chocolade winkel in de film) ook gezien.
Nu sta ik weer op een camping vlak bij Flavigny. Morgen hoop ik aan te komen in Taizé.
Groetjes,
Rolstoelpelgrim
3e reisdag naar eindpunt. Dan nog naar de start!
Een beetje raar, maar ik ben aangekomen op het eindpunt van mijn pelgrimage. Ik ben nu namelijk in Taizé al heb ik nu niet echt tijd om ervan te genieten want morgen ochtend om 9.15 vertrekt mijn bus alweer. Wel kan ik vanavond naar het avond gebed en morgen ochtend misschien nog naar het eerste deel van het ochtendgebed. Ik heb hier een fijne barrak om in te slapen (117B voor de kenners). Kan ik gelijk de tent mooi drogen want die was afgelopen nacht natgeregend.
De reis vandaag ging heel voorspoedig. Ik reed weer door veel wijngaarden. Het was erg leuk want de oogst was begonnen. Soms werden de druiven geoogst met machines (waarbij ik zag dat er daardoor ook best veel druiven op de grond belanden) maar vandaag zag ik vooral veel met de hand worden geoogst. Mooi gezicht al die mensen in het land met emmers en bakken op de rug voor de druiven.
Zoals gezegd stap ik dus morgen op de bus. Ik ga dan met bus, trein, bus naar Avallon. Vanaf hier ga ik overmorgen echt met de pelgrimstocht beginnen!
Ik zie best een beetje op tegen de reis, vooral vanwege het bijna 5 uur dragen van een mondkapje. Gelukkig mag ik tijdens de overstap even luchten maar het blijft lang.
Mocht je het nog noet hebben gedaan, schriif je in voor de nieuwsbrief. Dan krijg je vanzelf een email als ik iets heb geplaatst.
Groetjes ,
Rolstoelpelgrim
Aangekomen in Avallon, morgen begint het echt!
Eindelijk , na 4 reisdagen ben ik dan eindelijk op bij het startpunt in Avallon.
Gisterenavond heb ik na aankomst in Taizé gelukkig mijn tent kunnen laten drogen op de waslijn. Dus heb die ’s avonds laat al weer droog in mijn tas kunnen doen.
Verder ben ik bij het avondgebed geweest. Was zoals altijd mooi al is het wel benauwd zingen met een mondkapje op. Na het avond gebed ook nog bij Oyak geweest, zo heet het “café ” in Taizé. Andere jaren was het hier altijd erg druk en word er veel live muziek gemaakt maar aangezien het deze week niet zo druk is is Taizé waren er maar een handje vol mensen. Wel heb ik nog even gezellig gekletst met een vrouw die vroeger regelmatig in Taizé kwam maar nu al 20 jaar niet keer was geweest. Ze moest erg wennen aan alle veranderingen. Sowieso is er de laatste paar jaar best veel veranderd in Taizé. Niet inhoudelijk maar wel uiterlijk. Zo ziet het decor in de kerk er totaal anders uit en ze zijn nu ook bezig de rest van de kerk een nieuw verfje te geven. Vroeger was het voornamelijk rood, oranje, geel gekleurd en nu is er veel meer blauw (in verschillende tinten). Aan de rechterkant van de kerk staan nu steigers, ben benieuwd of die muur over een paar weken een nieuwe kleur geeft gekregen.
Ook zijn er door de terrorisme dreiging in Frankrijk enkele jaren geleden (net als bij alle grote religieuze gebouwen met een bepaalde hoeveelheid bezoekers) allemaal betonnen “bloembakken” en paaltjes geplaatst. Gelukkig voelt het ondanks die aanpassingen nog altijd veilig.
Vanochtend rond 6.30 werd ik wakker en ben maar in gaan pakken. Het meeste had ik ingepakt kunnen laten omdat ik een 2e tas had gepakt die in mij auto achter kon blijven met hierin de meest noodzakelijke spullen voor onderweg en in Taizé maar die niet mee hoeven (extra ondergoed, T-shirt, hoeslaken, lakenzak). Dat heb ik gebruikt en daardoor dus de dingen die mee moeten ingepakt kunnen laten.
Vanochtend dus de laatste dingen ingepakt, dingen die niet mee hoeven naar de auto gebracht en naar het ochtendgebed gegaan. Ik ben 5 minuten eerder weg gegaan zodat ik nog even naar de wc kon voor vertrek en heb zelfs nog een broodje met chocola kunnen regelen voordat het officiele ontbijt begon.
Daarna snel naar de bus. De bussen hier zijn heel goed aangepast. Ze lijken in eerste instantie totaal rolstoelontoegankelijk maar als de chauffeur komt en de achterdeur open doet komt er uit 1 van de treden van de achteringang een ruime lift die me zo naar binnen kon laden. De bus bracht me naar Chalon Sur Saone, vanaf hier kon ik de trein pakken naar Dijon. Alleen moest ik hiervoor wel 2 sporen oversteken en de enige manier om dat te doen leek een tunnel met een trap. Geen lift te bekennen. Ben maar naar de informatiebalie gegaan en daar leiden ze me naar het juiste spoor, niet onder het spoor door maar gewoon dwars over de rails. Bij elke overgang sprak de man die me begeleide met iemand die aangaf wanneer we mochten oversteken. De trein zelf was goed aangepast. Kon er met een korte hellingbaan in en in de trein zelf was een mooie ruime plek voor mijn rolstoel. Zelf ben ik op de stoel er schuin naast gaan zitten.
Na aankomst in Dijon werd ik uit de trein geholpen en daar moest ik ook weer op zo’n zelfde manier over de sporen heen voor ik bij de bus kwam. Bij de bus aangekomen was er een probleem. De bus had een kapotte lift. Uiteindelijk heb ik de rolstoel gedemonteerd en hebben de chauffeur en 2 andere pasagiers mijn rolstoel ingeladen. Dus dat was weer opgelost. De laatste busrit duurde ruim 2 uur, allemaal slingerweggetjes en een chauffeur die daar flink op aan het racen en remmen was. Werd er reisziek van. Gelukkig redelijk goed gegaan maar na aankomst duurde het nog een paar uur voor mijn maag eindelijk rustig werd. Maar voorlopig gelukkig geen bus meer voor mij!
De komende weken lekker rollen. Na aankomst even in het centrum van Avallon gekeken. Hier is een erg mooie maar zeer rolstoel ontoegankelijke kerk. Vorig jaar heb ik de trappen gelopen en heb mijn rolstoel buiten laten staan maar vandaag vond ik het voldoende om vanaf de deur te kijken. Ze hebben ook iets met kikkers in Avallon, overal in de stad zijn die te vinden, standbeeld, bordjes, plaatjes op de grond. Er zijn veel steden hier die dit soort dingen hebben. Leuk!
Ook ben ik naar touristen info geweest. Info gevraagd over de opening van overnachtingsmogelijkheden voor morgen ivm corona. Gelukkig zijn de opties die er zijn allemaal open. Verder heb ik een stempel in mijn nieuwe pelgrimspaspoort laten zetten. Ik heb inmiddels 2 volle paspoorten met heel veel stempels. Erg leuke herinneringen zijn die stempels aan alle avonturen van afgelopen jaren.
Inmiddels sta ik op de camping. Op hetzelfde plekje als waar ik vorig jaar aan het eind stond. Ik begin morgen dus letterlijk waar ik vorig jaar ben geëindigd.
ik zit dit nu te schrijven in een soort huiskamer van de camping. Hier in internet en stroom zodat ik alles even kan opladen. En het bespaart me weer geld want als ik hier oplaad kost het me geen stroom op de camping (daar heb ik trouwens ook geen kabels voor mee, veel te groot en te zwaar)! Ik blijf toch een zuinige Nederlander!
Zometeen vroeg slapen en morgen weer vroeg vertrekken. Word een lange dag. Ik zie er naar uit om echt te starten!!!
Groetjes ,
Rolstoelpelgrim
Nadat ik gezellig thee had gedronken en had verteld over mijn pelgrimstocht ben ik wat later dan normaal vertrokken. Ik wist al dat het zwaar zou want via maps kan ik altijd hoogteprofielen van de route bekijken, het hoogte profiel van vandaag ging grotendeels alleen omhoog…
Maar toen ik het bordje van Marigny-l’Eglise gepaseerd was begon ook de rechterkant te piepen en na korte tijd hield die er mee op…. Gelukkig hoefde ik nog maar 100 meter naar de herberg want met 1 wiel rijd niet fijn.
Bij de herberg aangekomen stond er een bord ‘gesloten’… ik heb aangebeld, niets…. toen het telefoonnummer gebeld van de herberg want het zou open moeten zijn want gisteren in avallon had de mevrouw van de touristen info nog speciaal gebeld om te vragen of ze open zijn. Maar nu leek het toch dicht en op de telefoon werd ook niet gereageerd. Toen ben ik met mijn ene wiel maar verder gaan rollen naar de mairie (gemeentehuis), die was ook gesloten maar ik zag dat er een raam open stond en ben maar ‘bonjour!’ Gaan roepen. Direct keek een man uit het raam en hij vroeg (in het frans) wat er was. Ik legde in mijn beste Frans (en handen en voeten) uit dat ik pelgrim ben en ergens wil overnachten en dat mijn rolstoel leeg is. Hij vroeg me even te wachten. Ondertussen begon ik me aadrig zorgen te maken. Naar een volgend dorp kon ik niet meer ivm de stroom in de accu en hier was de herberg dicht. Maar na een minuut of 5 kwam zijn collega die Engels sprak naar buiten en die vertelde me dat de man van de pelgrimsherberg was geroepen en dat hij er aan zou komen om me een slaapplek te geven!
Nu dus in de pelgrimsherberg. Er is hier plaats voor 12 (12 bedden, 12 persoons eettafel, etc) maar ik ben hier alleen. Er is boven een grote slaapzaal maar ik denk dat ik beneden ga slapen want er staat hier ook een opklapbed.
Groetjes,
Rolstoelpelgrim
na een goede nacht te hebben geslapen (ondanks dat ik midden in de nacht wakker moest worden om accus te wisselen en zo te zorgen dat de rolstoel weer vol stroom zit, later meer daarover) ging ik samen met de andere pelgrims naar het ontbijt. Heerijk Frans ontbijt met thee, sinaasappelsap, croissant en stokbrood. Croissant opgeteten en stokbrood meegenomen voor lunch. Tijdens ontbijt met de mensen van de herberg gesproken (voor zover dat lukte in het Frans) en uitgelegd wat ik doe en waar ik heen ga. Ben op de foto gegaan en daarna vertrokken. Ik bedacht me nog net voor vertrek dat ik nog moest betalen voor het ontbijt maar toen ik dat wilde doen vertelde ze me dat ik dit cadeau kreeg. Als jullie dit lezen, alsnog bedankt!
De dag begon met een mooie helling maar niet al te stijl en ook weer zo nu en dan naar beneden. Het was veel meer ontspannen rijden dan gisteren. Ik reed het grootste deel van de tijd door bos met hier en daar een mini dorpje en een paar weilanden. Als ik bovenop een berg/heuvel kwam was het genieten van het mooie uitzicht en verder vooral genieten van de rust en stilte. Ik reed over de weg waar ook auto’s komen maar in totaal zijn er maximaal 10 a 15 auto’s en een motor en wielrenner langs gekomen.
Doordat alles zo rustig was en het niet te zwaar was had ik ook de tijd en rust om te gebieten van alle mooie natuur. De bomen en planten, bloemen, vlindertjes, bijen en hommels en paddestoelen. En om die ook op de foto te zetten. En om te snoepen van alle heerlijke bramen onderweg!
Doordat de reis zo ontspannen verliep en het niet zo zwaar was als gisteren was ik veel sneller op bestemming dan verwacht. Al om 14.00 stond de tent op de camping. Ik heb 15 kilometer gereden in ongeveer 4 uur op 1 set accu’s en gisteren 19 kilometer in 7 uur en 2 1/2 set accu’s! Wat een verschil.
Gisteren kreeg ik een paar keer de vraag hoe het nu zit met mijn rolstoel. Rij ik nu zelf of elektrisch. Beide! Mijn rolstoel is vergelijkbaar met een elektrische fiets. Hij ondersteunt de kracht die ik zet. Onder reviews heb ik hier eerder uitgebreider over geschreven: dit lees je hierhttps://rolstoelpelgrim.nl/reviews/#emotion
Ik ga zo eens uitzoeken waar ik morgen heen ga en welke route ik ga nemen (soms is het beter een kilometer om te rijden en daardoor een helling van 15% te ontwijken! ).
Groetjes,
Rolstoelpelgrim
Naast dennebomen voor de kerst (vaak zelfs met de labels er al aan) zie ik ook veel boomstammen (weet niet wat voor bomen) netjes opgestapeld. Zal wel veranderen in meubels of in het haardvuur belanden denk ik.
Gisteravond op de camping heb ik weer goed Frans kunnen oefenen want iedereen was behoorlijk nieuwsgierig naar die persoon in de volgeladen rolstoel en wilde weten wat ik aan het doen was.
Omdat er niet zo’n goede plek was om mijn rolstoel te parkeren voor de nacht en er bij de plek van opladen geen overkapping was heb ik mijn tarp er bijgepakt en met 4 haringen over mijn rolstoel heen vast gezet. Zo stond hij mooi droog voor de nacht.
Na vertrek van de camping in de ochtend eerst even naar de Mairie (gemeentehuis) geweest en daarna nog even de kerk bezocht. Later ook nog in een ander plaatsje weer in de kerk geweest. Meestal zijn de kerken dicht als ik er langs rol maar vandaag waren alle kerken open. Leuk.
Naast bos ook zo nu en dan een weiland met mooi Franse koeien. Erg leuk vind ik dat die vaak in een mooie weide met bomen staan. Anders dan de boomloze Nederlandse weides. Het meeste vee lijkt vleesvee te zijn, veel spieren weinig uier. Ze staan vaak met de hele familie samen in de wei. Leuk!
Er waren ook weer veel kleine beestjes en bloemetjes die mijn aandacht trokken, veel vlinders, bijen en andere insecten. De hele dag door hoor ik ook sprinkhanen en af en toe zie ik er ook eentje.
Vorig jaar was ik voor het eerst een nacht alleen op een camping en het ziet er naar uit dat ik vannacht ook hier alleen verblijf. Stiekem vind ik dat best spannend maar zal vast wel goed gaan. De tent staat in ieder geval en ik lig nu lekker even op bed. Mijn rolstoel staat in het toiletgebouw aan een stopcontact. Heb vandaag ruim 1 1/2 set accu’s nodig gehad dus halverwege de nacht moet ik ze wisselen zodat beide sets kunnen worden geladen voor ik morgen weer vertrek.
Vanavond weer optijd naar bed (heb ook weinig anders te doen) en dan hopen op een goede nacht slaap.
Voor wie het nog niet heeft gedaan, schrijf je op de homepage in voor de nieuwsbrief. Dan krijg je direct bericht als ik iets nieuws heb geplaatst.
Groetjes,
Rolstoelpelgrim
Om eerst maar te beginnen met hoe het afgelopen nacht in mijn uppie is vergaan, dat ging prima. Helaas geen camping personeel gezien (er stond op bordje dat die in avond en ochtend zou komen maar niemand gezien) en daarom niet kunnen betalen.
Ik werd vanochtend al vroeg wakker van alle hanen die begonnen te kraaien. Kukelekuuuu! Daardoor vroeg (rond 8.00 vertrokken. De maan stond toen nog mooi te schijnen. Eerst rolde ik door het dorpje, kocht een half stokbrood en wilde even bij een mini supermarktje van Nederlandse eigenaren kijken maar die was helaas gesloten. Daarna naar de Mairie voor een stempel in mijn pelgrimspaspoort. De mairie was open maar ik paste niet door de deur. Na wat roepen kwam er gelukkig iemand en kreeg ik de stempel.
Toen ik vertrok twijfelde ik nog hoever ik zou komen dus ik nam de route via een andere camping. Het eerste deel van de reis (12km) ging zo voorspoedig dat ik besloot nog 10km verder te gaan. Ik had ook nog genoeg stroom in mijn accu’s voor de volgende plaats. Al was dat deel van de route voor het grootste deel wel bergop. Ik had in het dorpje ook nog wat eten gekocht voor onderweg. Stond ook een leuk standbeeld van 2 mensen die draailier spelen en ik heb even de kerk bezocht.
onderweg zag ik een eekhoorn (foto maken ging helaas niet snel genoeg) en vele andere kleine beestjes. Het was heel stil, alleen het geluid van de wind door de bomen, af en toe een roofvogel in de lucht, sprinkhanen in het gras, het ruisen van mijn banden over het asfalt en verder niks. Behalve dan op de momenten dat een straaljager oorverdovend langs komt. Die vliegen hier regelmatig, de laatste 2 dagen zeker enkele keren per dag.
Het ging allemaal heel soepel vandaag. Ondanks de steile en lange hellingen in het 2e deel ging het prima tot het moment dat ik bij de camping in Arleuf kwam…. die was gesloten… het hek was dicht en ik kon niet naar binnen. Ik reed door het dorp en zag geen andere overnachtingsplek. Volgende camping was ruim 10km verder, zoveel stroom had ik niet meer in mijn accu’s.
Uit nood op een speciale facebook pagina voor Nederlanders in de Morvan een oproepje gedaan of er iemand een slaapplek wist. Letterlijk binnen 2 minuten reageerde iemand dat ik bij hun kan logeren. Helaas nog wel 15km verder weg maar ze zouden me ophalen. En zo is het gebeurd. Ik ben opgehaald en slaap nu bij de familie van Chris in de tuin. In een schattige caravan. Ik ben hier enorm verwend met lekker eten en een mooie slaapplek en het was ook nog eens erg gezellig (daarom is mijn blog zo laat!). Ze wonen hier sinds een jaar in Cussy en Morvan en verhuren hier 2 vakantiewoningen. Mocht je ooit in deze omgeving een vakantiewoning zoeken kan ik deze plek zeker aanraden!
Nu is het tijd om te slapen. Morgen weer rollen.
Groetjes
Rolstoelpelgrim
Gisteravond na een gezellige avond ben ik snel in slaap gevallen in het kleine caravannetje.
In de nacht werd ik even wakker en kon de (bijna) volle maan zien stralen door het gaas in het hefdakje. Mooi gezicht en zo droomde ik weer weg.
Rond 7.00 werd ik wakker en ben ik rustig gaan inpakken. Daarna lekker in het ochtend zonnetje gezeten tot de rest ook kwam. Ik kreeg een heerlijk ontbijtje met croissantjes en ander lekkers. Een lekkere start van de dag. Na het ontbijt werd ik door een een aantal uitgezwaaid en vertrokken we met de auto naar Arleuf, mijn beginpunt (waar ik gisteren was gestopt). Gedag gezegd en bedankt (nogmaals dank, het was geweldig om bij jullie te verblijven!) en toen weg gerold.
In het eerste dorpje stond een oudere meneer die mij aansprak in het Frans. Na wat Frans proberen te praten kwamen we er achter dat we beide Nederlands zijn. Ik vertelde toen verder in het Nederlands dat ik onderweg ben naar santiago en hij vertelde 20 jaar in Frankrijk te hebben gewoond maar net het huis verkocht te hebben vanwege zijn leeftijd. Ik reed weer verder. Nog geen 200 meter verderop zag ik een vrouw in een huis met deuren open. Ze zwaaide en ik zwaaide terug ennrolde door. Ze kwam meachteraan en vroeg of ik wilde mee eten. Ik had wel honger dus zag dat wel zitten. Ze sprak Engels en vertelde dat ze normaal met een foodtruc werkt. Het eten was lekker. Een tomatensalade, brood en diverse heerlijke Franse kazen (en 1 nederlandse). Was heerlijk. Daarna weer tijd om verder te gaan.
Onderweg kreeg ik ook nog bezoek (zie foto hieronder). Hij reed een tijdje met me mee voordat hij verder sprong.
Het was een mooie tocht vandaag, langzaam klom ik door de dag heen van een kleine 600 meter richting een zo’n 750 meter. Omhoog, naar beneden en dan weer omhoog. Tot aan mijn hoogste punt. Op zo’n 17 km. Net voor het hoogste punt raakte de eerste set accu’s leeg en begonnen te piepen. Maar ik haalde het net tot boven. Daar de accu’s gewisseld maar achteraf gezien had ik dat beter niet kunnen doen…. Daarna was het vrijwel uitsluitend naar beneden rollen. Lekker makkelijk. Maar al snel begonnen mijn wielen foutmeldingen te geven en af te slaan waardoor ik heel hard ging maar gelukkig kon ik goed remmen met mijn voorwiel en mijzelf in de berm parkeren. Ik herkende de piepjes volgorde (die zegt iets over de reden van foutmelding) en de fout code zo snel niet maar vermoede dat het opgelost zou worden door ze aan/uit te zetten. En ja, dat hielp! Ik kon weer rijden. Maar na een paar minuten, net toen ik een fijne snelheid van zo’n 8km er uur had sloegen ze weer af en moest ik mijzelf weer de berm in helpen. Daarna andere dingen getest. Gekeken of de wielen goed vast zaten (soms geven ze zo’n melding dat ze los zitten als er een hobbeltje is of ik over een steen heen rijd) maar dit bleek niet het probleem. Uiteindelijk de handleiding van de wielen erbij gepakt (staat ergens digitaal op mijn mobiel) en toen ik het las wist ik het weer. Had dit eerder gehad. Het bleek dat het overladen accu’s waren…. doordat ze op de top van de berg vol er in waren gegaan en ik daarna ging rijden vannde berg laden ze een beetje bij en raakte ze overvol. Daarna kon ik rustig door rijden maar moest ik zorgen dat ik langzaam rolde en zo ging het goed!
Toen ik op de camping aankwam bleek de eigenaar Nederlands en vroegen hij gelijk of ik die rolstoel pelgrim was die gisteren een oproepje op facebook had gedaan. Ze hadden het blijkbaar gelezen.
Bij aankomst was is erg moe. Tent opgezet en rolstoel aan de stroom onder een afdak waar ik nu ook zit te schrijven want in deze hoek is wifi. Scheelt weer data.
Groetjes,
Rolstoelpelgrim
Dag 6.
Vanochtend al vroeg de tent opgeruimd en de rolstoel beladen. Stukje stokbrood gegeten en daarna vertrokken. Ik rolde eerst naar Luzy. Zo’n 15km. Ik hoopte dat de reis voorspoedig zou lopen want ik was toe aan boodschappen doen en aangezien ik al dagen geen echte supermarkt meer tegen was gekomen kon ik een bezoekje aan de supermarkt in Luzy wel gebruiken. De supermarkt was open tot 12.30 en ik kwam 12.00 aan dus kon nog precies even halen wat ik nodig had.
Na de supermarkt alles weer ingepakt, grote verpakkingen weggegooid (oa de buiten doos van de mueslirepen) zodat ik kleine dingen mooi in mijn tas kon puzzelen.
Net voorbij Luzy stond op de kaart een grote rode weg getekend. Meestal neem ik de witte (zeer kleine) of evt gele (iets minder kleine) wegen maar nu moest ik minimaal een aantal kilometer op die rode grote weg rijden. Bij die grote weg aangekomen bleek er niks aan de hand… was een gewone smalle en stille weg, geen idee waarom die weg zo groot op de kaart is getekend. Dus ik kon gewoon lekker door rollen.
Onderweg reed ik haast een enorme sprinkhaan over. Ik heb hem opgepakt (liet hij heel rustig toe) en daarna uitgebreid op de foto gezet. Uiteindelijk sprong hij het gras in. Zoek maar op het laatste plaatje hieronder of je hem kan vinden.
Ik ben nu in het zuidelijke deel van de Morvan en voorbij Luzy veranderde het landschap van bos in weilanden met veel koeien en af en toe een boerderij.
- Onderweg kwam ik vandaag veel mooie grote huizen tegen. kasteel of paleis achtige huizen, huizen met torentjes, maar ook woningen waar zo Pipi Langkous zou kunnen wonen.
Zo’n 5 kilometer voor de camping in Issy l’Éveque was mijn drinkwater op. Ik reed langs een leuk huis langs de weg met allemaal koeien en stieren er achter in de weide. Er stond een mooie auto met Nederlands kenteken voor de deur en de voordeur stond open. Ik riep even en een man kwam naar buiten. Ik vroeg water en nadat hij mijn fles gevuld had maakte we nog een tijdje een praatje. Over mijn pelgrimstocht en over hoe hij ooit besloot hier een huisje te kopen. Leuk om dit soort verhalen te horen! Daarna was het tijd om door te rollen.
Ik rolde ook nog langs een enorme klomp, ik denk wel een meter of 2 hoog! ik wist niet dat Fransen ook klompen droegen en dan nog wel zo’n grote! achter de klomp stond een naam van een houtbewerker, dus die maakt vast klompen en andere dingen van al het hout wat ik afgelopen week heb gezien in de Morvan!
Bij de camping aangekomen zag het er nogal verlaten uit. Op het gebouw van de receptie hing een briefje met een telefoonnummer om te bellen als je een plekje wilt. Maar net voordat ik kon bellen ging de deur open en kon ik me gewoon aanmelden. Daar was ik erg blij mee want na bijna 29 km was ik toe aan een camping!
Nu lig ik hier in mijn tentje op de camping. Er is nog 1 ander tentje iets verder op. Ik sta hier met uitzicht op een vismeertje. Verder is het hier lekker stil.
Morgen weer verder naar het zuiden. Waarheen precies moet ik nog uitzoeken.
Groetjes,
Rolstoelpelgrim
Vandaag een week aan het rollen. Vanochtend op de camping nog even met de andere mensen gesproken. Bleken Vlamingen.
Nadat ik de camping verliet ben ik naar het dorpje gerold. Een mooi oud centrum met een 12e eeuwse kerk. Eerst heb ik bij de touristen informatie om een stempel voor in mijn pelgrimspaspoort gevraagd. Helaas hadden ze die niet maar de mevrouw die me hielp was zeer behulpzaam en heeft rondgebeld tot ze iemand vond die een stempel had. De man die toen kwam gaf me de stempel en liet me de pelgrimsherberg zien de ze naast de kerk hebben. Mooi plekje.
Daarna leidde hij me nog rond in de kerk. Het is een Jacobskerk en er stond een mooi beeld van Jacobus. Ook was er nog een middeleeuwse fresco waar hij op stond, was maar goed dat die man dat vertelde want ik had het zonder uitleg niet herkend ivm de eeuwenlange slijtage.
De stijl van de kerk is romaans maar dan erg hoog uitgevoerd. Ze vermoeden dat de stijl invloeden komen vanuit Cluny (Gedeeltelijk Cluniacenzer stijl) al vanaf de 12 eeuw.
Nadat ik de kerk had bekeken rolde ik rustig het dorp uit en rolde ik door de heuvels. De Morvan ben ik sinds Luzy uit en dat is te merken. De hele omgeving is veranderd. Bos heeft plaats gemaakt voor weilanden.
In Gueugnon de stad in gegaan. Dit is een behoorlijk grote plaats. Eerst naar de kerk, hopelijk een stempel, altijd leuk. Het is een erg mooie kerk waar ik een tijdje heb rondgekeken en gezeten. Nadat ik wat foto’s had genomen ging ik kijken of er achter de kerk een parochiehuis/pastorie zou zitten want dat stond op de kaart. Net voor ik er was stapte een man uit de auto. Ik vermoedde een priester. Ik liep hem achteraan en vroeg om een stempel. We maakten een praatje en hij nodigde me binnen uit. Wat ik over het hoofd had gezien was dat hij naast een overhemd met priesterboordje ook een kruis droeg. Hij was namelijk de bisschop van Autun die in die kerk in Gueugnon op bezoek was. Hij nodigde mij uit in de kerk.
Er waren nog een aantal mensen en ik legde uit wat ik aan het doen ben. Ze waren allemaal erg geïnteresseerd en ik kreeg drinken en koekjes! Lekker. Nadat ik een mooie stempel had gekregen van de bisschop gaf hij mij zelfs zijn telefoonnummer voor het geval van nood. Heel bijzondere ontmoeting. Na op de foto te zijn gegaan ben ik weer verder gaan rollen.
Ik hoefde nog maar een paar kilometer naar de camping die net ten zuiden van Gueugnon ligt. Was een best grote weg vergeleken met wat ik afgelopen tijd gewend was geraakt maar het ging prima. Bij de camping aangekomen rolde ik het terrein op. Leeg. Receptie gesloten en toiletgebouw dicht… wat nu… volgende camping was 20km verderop.
Ik besloot uiteindelijk om dat telefoonnummer dat de bisschop mij had gegeven te gebruiken. Hij nam op en vroeg me even te wachten omdat er mogelijk iemand zou komen (toen ik bij de kerk was hadden ze gebeld naar de camping, en het leek alsof er iemand zou komen) en we spraken af dat ik hem na een uur nogmaals zou bellen. Dus daar zat ik te wachten. Niemand kwam. Alleen een voorbijganger . Die belde zelfs nog naar de Mairie (gemeentehuis) om te vragen hoe het zit met de camping maar dat leverde niks op. ook kwam er nog af en toe een hardloper langs, maar helaas, niemand die me kon helpen aan een overnachting.
Na een uur belde de bisschop mij op en vroeg hoe het ging. Ik vertelde dat ik nog altijd voor de camping stond in de hoop dat er iemand zou komen om te openen. Daarna vroeg de bisschop of ik anders bij hem kom logeren in het bisschoppelijk paleis in Autun. Hij moet morgen weer richting Gueugnon en kan me dan daar weer terugbrengen.
En zo gebeurde het dat ik nu in een kamer van het bisschoppelijk paleis lig met uitzicht op de kathedraal. Ik heb net heerlijk avondeten gehad met verse soep en salade met groenten uit de bisschoppelijke moestuin en leuke gesprekken met de bisschop.
Morgen ochtend weer vroeg op. Rond 6.45 vertrekken we al weer naar richting Gueugnon. Vanuit daar rol ik dan naar Paray-le-Monial. Nu ga ik snel slapen. Tot morgen.
En als je je nog niet in hebt geschreven voor de nieuwsbrief doe dit dan op de homepage. Dan blijf je op de hoogte.
Groetjes,
Rolstoelpelgrim
Vanochtend vroeg op. Om 7.45 moesten we al weg rijden. Maar eerst nog lekker ontbeten. Daarna van het bisschoppelijkpaleis in Autun waar ik heb geslapen weer terug rijden naar Gueugnon. Bijna een uur. Ondertussen nog met de bisschop gepraat. Was gezellig. en genoten van de mooi verlichte velden door de net opkomende zon. Uiteindelijk heeft de bisschop mij weer op de plek neer gezet als waar hij me had opgehaald en zo kon mijn reis gewoon weer verder.
Nadat de bisschop me had afgezegd ben ik weer gaan rollen. Best een drukke weg. Gelukkig ontdekte ik al snel een smal parallel weggetje. Hier aangekomen haalde een wandelaar me in. Ik had haar gisteren ook al gezien toen ik op de bisschop wachtte. Ze had me toen gevraagd of alles goed ging. En nu vroeg ze me hoe het was gegaan. Ze vond het zo bijzonder dat ik deze reis maak dat ze een vriend van haar belde. Die is journalist. Samen wandelden we een tijdje door tot die vriend was geariveerd. Die intervieuwde me zo goed en kwaad als het ging in het Frans en ik gaf hem mijn visitekaartje met mijn website. Hopelijk kan hij er dan een leuk verhaal van maken. Als het klaar is stuurt hij het naar me op.
Ik reed via Digoin. Hier maakte ik eennpraatje met Nederlanders. Zij vertelde me dat er iets verderop een kanaal is die over een rivier gaat. Bijzonder om te zien.
Daarna ben ik de kerk in gegaan. Mooie gestreepte kerk. Ik kreeg hier ook een mooie stempel in mijn paspoort vannde priester. Hem viel direct op dat is gisteren een stempel (met handtekening) van de bisschop had gehad.
Na Digoin rolde ik door naar Paray le Monial. Dit is een bedevaartsoort. Morgen meer hierover. Helaas was de camping weer dicht. Gelukkig heb ik hier meer opties maar ik besloot eerst naar de kerk te gaan. Hier voor de deur ontmoete ik een vrouw met een drie wiel fiets. Ik vertelde haar dat ik nog geen slaapplek heb. Ze zou even rondbellen om te kijken of ze iets kon regelen en we spraken af elkaar na de kerkdienst van 18.00 te zien. Toen had ze inderdaad een slaapplek gevonden maar met trappen. Maar dat lukt dus op zich niet zo’n groot probleem. Maar in de kerk zat ook nog een vrouw met rolstoel. Zij kwam naar me toe en we maakten een praatje in Engels/Frans en ze bood aan dat ik wel in haar aangepaste woning kan logeren. En daar ben ik nu.
We hebben net gegeten, samen met nog meer mensen en werd uitgenodigd om morgen hier ook nog te blijven en zo wat meer van Paray le Monial te zien. Daar was ik vandaag niet aan toe gekomen want ik kwam pas laat na 32km rollen binnen. Ik heb nog een dag over op mijn planning (moet pas zaterdag in Taizé zijn). Dus morgen een soort rustdag hier, dan ga ik met verschillende mensen dingen bezoeken. Dus vandaar dat ik morgen meer over Paray le Monial zal schrijven.
Nu is het tijd om te slapen.
tot morgen!
groetjes ,
Rolstoelpelgrim
Dag 9. Rustdag?
Vandaag een dagje niet onderweg maar Paray le Monial bezichtigen. Gisteravond werd ik hiervoor uitgenodigd.
Paray le Monial is de plek waar de heilig hart verering vandaan komt. In de 17e eeuw kreeg de kloosterzuster Marguerite-Marie Alacoque hier verschijningen van Jezus die Zijn Heilig Hart toont. Veel mensen kennen dit misschien wel van het Heilig hart beels dat in vele kerken te vinden in (en ken je het niet, kijk de volgende keer dat je in een katholieke kerk bent eens of je een beeld van Jezus kan vinden met zijn hart zichtbaar).
Ik ben vanochtend eerst met Dina die mij rondleidde in ‘Chapel de Visitation’ geweest. De kerk op de plek van de verschijningen. Hier ben ik bij de mis geweest. Daarna even gebleven om deze mooie kerk te bezichtigen.
Daarna was het tijd om naar een 2e kerk te gaan. Dit was de kerk van ‘Saint Claude la Colombiere’. Hier zijn enorm mooie mozaïeken. Ook de rest van de kerk is erg mooi. Veel glas in lood. Allemaal met afbeeldingen van leden van de Jezuïetenorde (waar ook de huidige paus bij hoort) die heilig zijn verklaard.
Daarna zijn we nog naar een andere kapel vlak bij de 12e eeuwse basiliek waar ik gisteravond was geweest en heb ik een film/documentaire gezien over Paray le Monial en het verhaal van Marguerite-Marie Alacoque en Saint Claude la Colombiere. Daarna nog even met de priester gesproken die uitleg gaf bij de film.
Ik vergeet haast te vertellen dat ik in de krant stond vandaag. Ik werd aan veel mensen voorgesteld tijdens de rondleiding door de stad en heb mijn verhaal vaak gedaan en de krant getoont. Ik word nog eens bekend in Frankrijk.
groetjes,
Rolstoelpelgrim
Dag 10, weer aan het rollen
Vanochtend rond 7.30 opgestaan om daarna snel in te pakken en te ontbijten. Rond 8.45 vertrokken nadat ik uitgebreid werd uitgezwaaid door de broer en zus waar ik 2 nachten zo welkom was. Ik had zelfs nog een heerlijk brood voor de lunch mee gekregen.
Nadat ik vertrok ben ik nog even naar de kerk gegaan bij het Clarissen klooster (daar wonen zusters die eigenlijk de vrouwelijke tak zijn van de Fransiscanen). Helaas kwam ik net 5 minuten te laat maar ik kon gelukkig nog naar binnen. Was een mooie kerk. Helaas kan ik niet veel verstaan maar de lezingen kon ik gelukkig wel volgen in het Nederlands omdat die volgens een bepaald rooster gaan en ik dus van te voren de lezingen al wist.
In alle kloosters van Fransiscanen en Clarissen hangt een mooi icoon van het kruis. Het kruis van San Damiano. Dit zijn replica’s van het kruis dat in Assisi hangt in het klooster van St. Clara.
Na de mis en het afscheid van nog enkele anderen die ik afgelopen dagen leerde kennen vertrok ik uit Paray le Monial. Maar net voor ik de stad verliet kwam ik langs een winkel waar ze dingen verkopen die een aantal van mijn volgers herkent. Namelijk mijn volgers die horen bij de musicalgroep Kisi waar ook mijn zoon bij zit.
Ik werd hierbij herinnerd aan de musical Joris en de Draak.
Eenmaal onderweg heb ik eerst een stukje drukke weg ontweken. Ik rolde toen over mooie boeren landwegen die helaas net waren geasfalteerd. Dit klinkt goed, maar in Frankrijk worden op dit soort wegen een laag grind gegooid dat in het plakkerige wegdek word gedrukt door de auto’s en in mijn geval de rolstoel. Dat grind ligt los en door de plakkerige lag er onder blijven regelmatig steentjes aan mijn wielen plakken. Gelukkig was het maar een paar kilometer.
Na het stukje grind kwam ik op een goede weg terecht. De weg liep langs de tolweg en was recht en rustig. Links de grote weg en rechts koeien en weilanden. De wolkenluchten waren erg mooi vandaag!
Onderweg ook nog lekker de lunch gegeten die ik mee had gekregen. Lekker brood wat er ook nog eens leuk uit ziet!
Daarna kwam ik aan in Charolles. Ik ben hier eerst even naar de kerk gegaan om die te bezichtigen en heb aangeklopt bij het huis ernaast waar de priester woont. Helaas was hij niet thuis. Daarom maar een stempel gehaald bij de touristeninformatie. Hier gelijk nog even gevraagd of ze een slaapplek wisten voor morgen, maar dat is tot nu toe nog best lastig. Dus voor morgen is het nog afwachten waar ik slapen kan. Misschien in een klooster maar omdat ze daar geen gastenhuis hebben wist ik nog niet of dit mogelijk is. De mensen waar ik in Paray le Monial sliep zoeken het voor me uit. En ik hoor terwijl ik dit schrijf dat ik hier inderdaad kan slapen. Dat is het fijne van dat ik inmiddels meerdere mensen in Frankrijk ken. (Bedankt!)
Nadat ik nog even foto’s had genomen van het gebouw van de touristeninformatie omdat op dit voormalig klooster een bordje hing waarop staat dat de heilige Marguerite Marie van Paray le Monial in dit klooster haar eerste communie heeft ontvangen. Naast dat was het verder ook een erg mooi gebouw. De rest van dit plaatsje is trouwens ook mooi. Veel mooie gebouwen.
Nu sta ik op de camping en ga zo vroeg slapen. Morgen weer op pad en ik ben blij dat ik weer een slaapplek heb.
Groetjes ,
Rolstoelpelgrim
Dag 11, berg op
Vanochtend werd ik weer rond 7.00 wakker. Ben toen maar begonnen met omkleden en inpakken. Nog even een praatje gemaakt met de Nederlanders op de camping en een poging gedaan om in het Frans aan Franse camping gasten uit te leggen wat ik doe. Toen ik ingepakt was ben ik vertrokken.
Gisteren was ik al bij de kerk in Charolles geweest en toen was er niemand om me een stempel te geven. Vanochtend voor ik de stad uit ging heb ik een nieuwe poging gedaan en die was meer succesvol. Deze keer was de priester aanwezig en hij gaf me weer een mooie stempel in mijn pelgrimspaspoort. Ik heb al een mooie collectie. 2 volle pelgrimspaspoorten en nu de 3e al weer aardig gevuld. Alle stempels op de foto zijn van dit jaar.
Het grootste deel van de dag heb ik omhoog gerold. Reed vooral in het begin door de weilanden met veel koeien en vooral veel stieren. Ik begin me langzamerhand af te vragen waarom ik hier zo enorm veel stieren zie. Vandaag meer stieren dan koeien gezien. Ze zijn enorm groot en gespierd maar staan maar achter een dun draadje prikkeldraad. Blijkbaar zijn ze best rustig.
Halverwege dag dag kwam er wat meer bos en lagen er ook weer grote stapels omgezaagde bomen. Die had ik niet meer gezien sinds ik de Morvan had verlaten.
Vandaag kwam ik veel beestjes tegen. De sprinkhanen zaten veel op de weg en sprongen/vlogen weg als ik aan kwam rijden. Ze hebben heel mooi blauw en rood gekleurde vleugels die ik dan goed kan zien maar ze springen/vliegen te snel voor een foto. Ook waren er veel hagedissen en de bloemen zaten vol bijen en andere insecten.
Ook vond ik allerlei lekkers onderweg. Appels, noten en bramen. Lekker!
Inmiddels ben ik aangekomen in Verosvres. Eerst heb ik de kerk bekeken en daarna een stempel bij de Mairie gehaald. Daarna door naar mijn slaapplek. Onderweg kwam ik nog een washuisje tegen. De eerste dit jaar. Vorig jaar was ik er veel tegen gekomen maar nu nog niet.
Ik logeer hier bij 2 zusters Fransiscanessen in het geboortehuis (al slaap ik eigenlijk in de voormalig stal) van Sint Marguerite Marie Alacoque ik al eerder over schreef toen ik in Paray le Monial was.
Ik heb net goed mijn Frans kunnen oefenen want de zusters spreken alleen Frans. Ik heb vanavond meegegeten en morgen om 8.00 uur staat het ontbijt weer klaar. We hebben gezellig gepraat en we zijn er aardig uit gekomen met behulp van gebaren en af en toe google translate.
Ik ga zo vroeg slapen. Ben weer erg moe. Morgen ga ik naar Cluny.
Groetjes,
Rolstoelpelgrim
Dag 12, van zusters naar historische kloosterstad
Vanochtend om 7.15 ging mijn wekker. Ben gaan inpakken en om 8.00 naar het ontbijt bij de zusters gegaan. Heerlijk ontbijt met brood, fruit, jam en een grote kom thee uit een schaaltje van Taizé. Nog in mijn beste Frans met de zusters gesproken tijdens het ontbijt en ze gaven mij ook nog een lekker lunchpakketje mee.
Na het ontbijt ben ik nog even naar de kapel gegaan en daarna was het tijd om te vertrekken. Ik werd hartelijk uitgezwaaid! Zusters, mochten jullie dit lezen, nogmaals dank!
Na te zijn vertrokken volgde ik netjes de navigatie op mijn mobiel. Stond op fietsroutes dus dat zou goed moeten gaan. Ik rolde over een asfaltweg de berg op. Behoorlijk steil. Halverwege besloot ik achteruit de berg op te rollen omdat ik dan meer kracht kan zetten (denk aan een roeiboot) en niet achterover kiep. Zo rolde ik langzaam maar zeker omhoog. Heel langzaam veranderde de weg van een asfalt pad naar een onverhard pad. Alleen tractorsporen. Werd ook nog door een boer in tractor ingehaald die zich afvroeg of ik echt wel deze kant op moest, maar het was veruit de kortste route dus ik rolde door. Gelukkig inmiddels minder steil maar wel onverhard. Halverwege kwam ik op de top en werd ik beloond met een mooi uitzicht. Daarna alleen nog naar beneden. Dat ging goed en daar kwam ik zelfs weer op een verharde weg terecht. Daarna helaas weer een zeer steile helling. Moest ook weer achteruit en iedere paar meter rusten en drinken.
Bovenaan gekomen stonden er al bewoners, die me aan hadden zien komen, op me te wachten en ze vulden mijn inmiddels lege fles opnieuw met water. Na een praatje rolde ik weer door. Dat moment had ik 5km gerold en het 1e set accus was haast leeg (nog maar 2 van de 5 lichtjes brandde, normaal kan ik dan nog ongeveer 5km rollen). Nog 20km te gaan naar Cluny.
Na die rit omhoog was ik uitgeput en hongerig dus tijd om de lunch van de zusters op te eten. De banaan had ik halverwege de helling al opgegeten maar nu was het tijd voor brood en kaas.
Na de lunch rolde ik verder. Vanaf dat moment ging de weg grotendeels naar beneden en dat hield de rest van de route zo aan. Heel fijn! Ik werd al snel getrakteerd op druiven. Een in het wild groeiende druivenplant met vele druiventrossen met lekker zoete vruchten! Lekker!
Ik rolde verder door de weilanden. Vele Franse koeien en 1 weide met Nederlandse zwart wit koeien.
In een dorpje zag ik weer een washuisje, die was zo netjes dat het zo weer in gebruik kan worden genomen. Vaak zit er smerig water in maar hier was het netjes.
Diverse keren reed ik ook door piepkleine dorpjes die ondanks de kleine grootte toch een openbaar toilet hadden. Ideaal, moeten ze in Nederland ook doen.
Ik ben onderweg ook in een kerk geweest met een soort moderne schilderingen. Leek alsof het bijbelse verhalen waren in “moderne” kleding. Bijzonder.
Na nog enkele kilometers rollen kwam ik aan in Cluny. Hier even avondeten gehaald en daarna door naar de camping.
De tent staat weer en ik lig nu lekker op bed. de rolstoel is aan het laden in het toiletgebouw.
Morgen ga ik de stad bekijken en dan naar Taizé rollen. Dan is het alweer het eind van de pelgrimage voor dit jaar.
Groetjes
Rolstoelpelgrim
Dag 13
Vanochtend vanuit Cluny vertrokken. Eerst naar de kerk gegaan in de 12e eeuwse Saint Marcel kerk. Ik merk dat mijn Frans afgelopen 2 weken echt vooruit is gegaan want bij de lezingen kan ik nu aardig volgen welk verhaal ze lezen en ook van de preek kan ik grote lijnen begrijpen. Na de viering vroeg ik de priester een stempel maar helaas had hij die niet maar hij adviseerde me naar het parochiehuis iets verderop te gaan. Dus dat heb ik gedaan. Onderweg haalde een vrouw me in die ook ik de kerk zat en ze toonde mij het parochiehuis en haalde daar een stempel voor me. Dus die is weer gezet.
Daarna ging ik richting het klooster van Cluny. In het centrum werd ik regelmatig aangesproken. Sommige mensen zagen mijn schelp (pelgrimsteken) of hadden me in de kerk en/of krant gezien. Snap nu een beetje hoe beroemde mensen zich voelen.
Bij het klooster zelf werd ik helaas niet binnen gelaten. Volgens de bewakers past mijn rolstoel niet in hun lift. Ik weet dat het wel past omdat ik er eerder al eens geweest ben maar ik kon ze niet overtuigen. Heb alleen het winkeltje gezien en de buitenkant van het klooster of wat er nog van over is. In de middeleeuwen was het klooster van Cluny enorm belangrijk en enorm groot. Overal in de stad staan nog restanten van bouwwerken die bij het oorspronkelijke klooster hoorden. Mooi om te zien.
Een ander ding waar Cluny bekend om is zijn de paarden. Er zit een zeer grote paarden stoeterij. Een jaar of 5 geleden had ik die al eens bezocht en nu alleen gepasseerd. Op deze stoeterij worden diverse bijzondere paarden gefokt en er worden wedstrijden en shows gehouden. Vandaag was er een dressuur wedstrijd waar ik nog even naar heb gekeken. Ooit heb ik ook paard gereden en ik blijf het altijd leuk vinden en de paarden onderweg krijgen altijd nog wat extra aandaxht van mij. Nu rij ik op mijn stalen (titanium/alluminium) ros!
Onderweg naar Taizé reed ik op een mooi fietspad, genaamd voies vertes. Vaak zijn dit fietspaden die lopen over oude spoortrajecten, zo ook deze. En dat was regelmatig goed te zien. Zo staat er zelfs nog een station, alleen het spoor is veranderd in fietspad.
Na zo’n 10km rollen heb ik een eerste uitzicht op Taizé.
Taizé is gebouwd op een heuvel. Nadat ik die bedwongen had (ik deed er bijna een uur over om daar boven te komen terwijl het maar een heel klein stukje is, zie ook het hoogteprofiel) heb ik eerst het kleine 12e eeuwse Romaanse kerkje bezocht.
Daarna doorgerold naar de voor velen bekende klokkentoren van Taizé en daar heb ik me aangemeld. Ik kreeg mijn barak toegewezen (117B) en nadat ik mijn spullen daar had neergezet ben ik voor theetijd terug naar de toren gerold en heb thee met koek gekregen. Daarna een stempel gehaald in mijn pelgrimspaspoort en daarmee is de pelgrimage van dit jaar voltooid.
Komende dagen zal ik nog zo nu en dan iets schrijven. Mochten jullie vragen hebben stel ze gerust, hieronder of per email. Dan zal ik die komende dagen gaan beantwoorden.
Ik ga zo naar het avond gebed en daarna slapen. Ben erg moe van deze reis maar het was weer enorm mooi!
Groetjes ,
Rolstoelpelgrim
Middag op kerkenpad
Geen dagelijks blog meer nu nu ik niet meer onderweg ben, maar komende week zal ik zo nu en dan nog wat schrijven over wat ik mee maak in Taizé en daarbuiten en misschien ook nog over dingen die ik onderweg heb meegemaakt maar toen niet heb beschreven.
Gistermiddag ben ik een middag weg geweest van Taizé. Ik werd opgehaald door de vrouw waar ik in Paray le Monial heb gelogeerd. We gingen in haar mooie voor de rolstoel aangepaste bus. Haar broer en degene die me door Paray le Monial heeft rondgeleid was er ook bij. Met z’n vieren gingen we op pad.
We bezochten eerst een bijzonder kapel. Chappel de Charcuble. Deze kapel is op 1 mei 1941 gebouwd in 24 uur tijd door een groep jonge mensen. De kapel is gewijd aan Sint Jeane d’Arc en Sint Philippe.
Daarna reden we door naar Blanot. Een erg mooi oud plaatsje met een mooie Romaanse kerk uit de 11e en 12e eeuw. Romaanse kerken vind ik zelf erg mooi en er staan er hier best veel in de omgeving.
Verder hebben we er ook een mooie oude broodoven gezien. Ik werk als vrijwilliger bij Archeon, een historisch openluchtmuseum. Bij het middeleeuwse deel van het park hebben we ook een brood oven en deze oven deed me daar aan denken.
Na Blanot reden we naar Tournus. Onderweg zagen we veel mooie dingen. Diverse kastelen, middeleeuwse kerkjes, leuke huizen en mooie uitzichten over de heuvels.
In Tournus staat een 11e eeuwse romaanse abdijkerk. Erg mooi. Bij de restauratie van de vloer in 2002 is een 11e eeuws mozaïek gevonden onder lagen tegels en beton die tussen de 16e en 18e eeuw over het mozaïek zijn gelegd. Gedeeltelijk is dit mozaïek nu zichtbaar. Heel mooi.
Ik vind het altijd leuk om in de kerk op zoek te gaan naar grappige dingen die de bouwers hebben gemaakt. Zo staan er vaak boven in de pilaren grappige afbeeldingen van mensen, dieren en/of monsters. Zo ook in deze kerk.
Daarna was het tijd om weer naar Taizé te gaan. Op de terugweg werd ik nog getrakteerd op pizza en een paar minuten nadat het avondgebed was begonnen kwamen we weer aan in Taizé. Met z’n allen zijn we nog naar het laatste deel van het avondgebed gegaan en daarna hebben we afscheid genomen.
Was een leuke middag, veel leuke dingen gezien. Nog bedankt!
Groetjes,
Rolstoelpelgrim
Taizé
Inmiddels ben ik bijna een week in Taizé. Al meerdere keren heb ik Taizé genoemd in mijn blogs, maar wat is Taizé nu eigenlijk?
Taizé is een klein dorpje in Bourgondië, Frankrijk. Zo’n 800km rijden vanaf Utrecht. Hier is een klooster met broeders.
In 1940 is de Zwitser Roger Schütz hier aangekomen en heeft hier eennhuis gekocht met een idee om een soort klooster te starten maar dar kwam pas later echt op gang. In oorlogstijd ving hij hier mensen op die hulp nodig hadden. Van 1942 tot 1944 is hij vanwege de oorlog terug geweest in Zwitserland. Daarna is hij in 1944 terug gekomen in Taizé en hier is een gemeenschap van broeders ontstaan. Frere Roger was een protestant net als de eerste andere broeders maar eind jaren 60 trad de eerste katholieke broeder in en sindsdien is het een oecumenisch gemeenschap.
Al snel kwamen er ook veel jongeren op bezoek bij de broeders. Vaak jongeren van diverse achtergronden, Protestant, Katholiek oosters Orthodox en ook veel mensen die op zoek zijn. Elke week op zondag komen de nieuwe mensen aan die een week blijven. Andere jaren waren dit in de zomermaanden vaak wel 2 a 3 duizend mensen per week die hier ontvangen worden. Men slaapt in tenten en barakken (slaapzalen met een aantal stapelbedden, soms voor 4 maar kan ook 12 mensen zijn). Maar dit jaar vanwege corona zijn er maximaal 500 toegestaan maar er zijn deze week nog geen 200 mensen. Ik kom hier al zo’n 9 jaar en het is voor mij nu heel anders om hier te zijn omdat we met zo’n kleine groep zijn, maar ondanks dat is het wel heel goed.
Maar wat is er nu tijdens een dag te doen in Taizé? Dat zal ik hieronder schrijven.
8.15 uur ochtendgebed met zang, stilte, lezing en communie. daarna mijn favoriete ontbijt met brood, chocoladereepjes (zijn de chocoladereepjes die ook worden gebruikt om chocolade croissantjes te maken) en thee of chocolademelk.
Om 10.00 uur is de bijbelintroductie door een broeder. Iedereen krijgt een blad met bijbeltekst en een aantal vragen om over na te denken. Niet alleen vragen over de bijbeltekst maar vooral persoonlijke en diepe vragen zoals “wat zou je graag uit deze week willen halen?”, “is er iets dat je wilt veranderen in je leven of in de maatschappij?”, “hoe ervaar jij God in je leven?”. Na de uitleg van de broeder is er een tijd van stilte waarin je zelf over die vragen na kan denken.
12.20 middag gebed met zang, lezing, stilte en aansluitend een warme lunch.
14.00 uur was er andere jaren zangrepetitie waar we de verschillende stemmen kunnen leren van de liederen van Taizé. Maar door de situatie met covid19 is er dit jaar geen koorttraining wat ik wel jammer vind maar aan de andere kant is dit nu de tijd dat ik even op bed kan liggen om uit te rusten.
15.15 hebben we gesprek naar aanleiding van Bijbel introductie met het kleine groepje waarin iedereen word ingedeeld. Dit jaar heb ik weer een erg leuke internationale groep met allemaal 30 tot 40 jarigen. We bespreken dan de vragen met elkaar. omdat we in groepen zitten van zeer verschillende mensen, diverse nationaliteiten, verschillende geloofsachtergrond, etc levert dit leuke en interesante gesprekken op. Sowieso heb ik een erg gezellige groep en ook met de maaltijden zitten we meestal samen.
17.00 Thee. Wie hier ooit is geweest kent de zoete “Taizé”thee. Met koud weer krijg je warme thee en met warm weer is het ijsthee Maar altijd dezelfde oplosthee die erg zoet is. En een koekje erbij.
Na de thee zijn er een paar keer per week workshops. Over uiteenlopende onderwerpen. Deze week ging het over ecologie en er was een workshop van een orthodox priester uit Amsterdam.
19.00 is het tijd voor de warme maaltijd. Meestal ook tijd om weer gezellig met de groep samen te zijn.
20.30 avond gebed. Er word gezongen, bijbellezing, gebed, en altijd een periode van stilte en daarna weer verder zingen. Aan deze dienst zit niet echt een eind. Al vertrekken op een gegeven moment wel de broeders en daarna is iedereen vrij om te gaan maar sommige mensen blijven tot diep in de nacht door zingen. Of mensen gaan als ze niet kunnen slapen nog even terug de kerk in.
Op vrijdag en zaterdag zijn de avond gebeden een beetje anders. In Taizé word elk weekeind pasen gevierd. Op vrijdag word net zoals op goede vrijdag de dood van jezus herdacht. Dit word gedaan op oostersorthodoxe wijze met een gebed rondom het kruis.
Op zaterdag avond word de opstanding van Jezus gevierd (pasen) met een lichtviering waar iedereen een kaarsje krijgt en dan word tijdens de dienst het licht aan elkaar doorgegeven. Altijd heel mooi.
In de avond na 22.00 is het een optie op Oyak te bezoeken, dit is een soort café waar je wat kan drinken of een snack kan halen. Vaak word er door mensen live muziek gespeeld. Een gezellige ontmoetingsplaats.
En daarna is het tijd voor bed.
Mocht je nieuwsgierig zijn geworden kan je hier de gebeden live meeluisteren en op zaterdag avond (ook vanavond) om ongeveer 20.30 kan je op Facebook de live uitzending van de viering zien. Het is ook later terug te zien. Hiervoor hoef je zelf geen facebook te hebben.
Morgen ochtend is er nog een afsluitende eucharistieviering en daarna is het tijd om weer langzaam richting Nederland te reizen. Ik zal hier weer een dag of 3 over doen.
Als ik onderweg nog leuke of bijzondere dingen tegen kom zal ik hier nog een blog over schrijven en anders na thuiskomst.
Groetjes,
Rolstoelpelgrim
Weer thuis
Inmiddels ben ik al weer een aantal dagen thuis.
Ik heb een mooie terugreis gehad.
De laatste dagen in Taizé waren heel goed. Mooie gebedsvieringen, interessante workshops, en verse noten van de walnotenbomen! Ik had een erg gezellige groep waarmee ik veel tijd door heb gebracht. Niet alleen de tijd van de gesprek groepjes maar ook aten we samen en spendeerden andere momenten van vrije tijd samen. Veel gezelligheid en ook veel goede gesprekken gehad.
Maar zaterdag avond vertrokken de eerste en zondag de rest, ik denk dat ik als laatste van onze groep weg reed van het terrein en was de week Taizé weer ten einde. We hebben contact gegevens uitgewisseld en hopelijk houden we zo nu en dan contact. aan deze reis heb ik sowieso een aantal leuke contacten over gehouden.
Na mijn vertrek vanaf Taizé ben ik eerst gereden richting het Noord-Westen, naar het kasteel Guedelon in Treigny. Dit is in tegen stelling tot de vele andere kastelen die ik onderweg tegen kwam geen oud kasteel maar een kasteel waar ze pas in 1998 mee begonnen zijn om het te bouwen. Het word gebouwd als onderzoeksplek, wetenschappers kunnen hier zelf uitproberen hoe dingen in de middeleeuwen nu echt werden gebouwd en gedaan, experimentele archeologie.
Het kasteel word gebouwd van alle materialen die ze van het terrein zelf halen, diverse soorten steen voor de kasteelmuren, hout voor de balken, klei voor dakpannen en potten en pannen, en zand, kalk, en alle andere benodigdheden voor het cement om alle stenen aan elkaar te zetten.
Op het terrein word volledig op middeleeuwse wijze (12e eeuws) gebouwd met gereedschappen uit die tijd, ook die gereedschappen worden ter plekke door de smid gemaakt. De grote onderdelen (boomstammen, stenen) worden met paard en wagen naar de juiste plek vervoerd.
En nog veel meer ambachten zijn hier actief, houtbewerkers, wolververs, schilders die schilderen met pigmenten die ook van eigen terrein komen, mandenvlechters. Erg interessant om te zien.
Ik ben afgelopen 5 jaar al een keer of 4 eerder bij Guedelon geweest en het is erg leuk om te zien hoe het kasteel vorm krijgt. Op dit moment zijn ze bezig met de voorkant van het kasteel waar de ophaal brug gaat komen. de stenen worden omhoog gehesen met een soort hijskraan waar alles opgehesen word doordat mensen lopen in een soort hamster rad.
Voor mij is dit allemaal extra interessant om te zien omdat ikzelf als vrijwilliger werk bij het open lucht museum Archeon. Dit is een park waarin onder andere de middeleeuwen worden uitgebeeld met middeleeuwse huisjes, ambachten en hun bewoners. Ikzelf zit al enkele jaren (alleen dit jaar door covid19 helaas niet) als middeleeuws schoenmaker in het schoenmakershuis. Erg leuk om te doen.
De andere dagen dat ik onderweg was (4 dagen in totaal), heb ik gewoon rustig aan gereden over kleine wegen waar ik mooie dingen tegen kwam. mooie historische franse dorpjes, veel mooie kastelen en kerken. Ook reed ik weer veel langs plekken waar ik afgelopen jaar als pelgrim ook langs was gerold.
In de nachten sliep ik op campings. De laatste dag heb ik onderweg nog een vriendin bezocht en uiteindelijk kwam ik in de nacht van woensdag 23 op donderdag 24 september weer thuis.
Afgelopen dagen bezig geweest om alles weer op te ruimen en om weer een beetje te wennen aan het gewone leven. na zo’n pelgrimage moet ik altijd weer wennen aan de drukte van alledag. maar het is ook wel weer goed om thuis te zijn.
Binnenkort ga ik weer rustig aan beginnen met de eerste voorbereidingen van volgend jaar. Dan waarschijnlijk van Taizé naar Le Puy en Velay.
Maar voor ik daarmee begin ga ik eerst alle mooie ervaringen van afgelopen reis laten bezinken. Ook zal ik eerst nog een blog schrijven met een terugblik en met alle statistieken van deze pelgrimage, zoals over de afstanden, kosten, etc. die zal denk ik ergens komende week volgen.
Schrijf je in voor de nieuwsbrief op de homepage, dan blijf je op de hoogte als ik iets nieuws heb geplaatst.
Groetjes,
Rolstoelpelgrim
Hier kom binnenkort nog het afsluitende blog van afgelopen reis met daarin oa alle statistieken.
Bedankt voor het lezen van mijn blog van 2020, Avallon naar Taizé. wil je op de hoogte blijven schrijf je dan in voor mijn nieuwsbrief, dan krijg je af en toe een email met alle updates van de voorbereiding voor mijn volgende pelgrimages. Belangrijk: Vergeet de email na aanmelding niet te bevestigen.
