Work in progress. Not completely translated yet, you can read it in Dutch here (and let it translate by your browser).

40 days before departure
2 weeks to go, travel stories!
Traveling to the start

Dag 1 La Draille – Souillac,
Dag 2 Souillac – Rocamadour
Dag 3 Rocamadour – Montfaucon
Dag 4 Montfaucon – Vers
Dag 5 Vers – Cahors
Dag 6 Cahors – Lhospitalet
Dag 7 Lhospitalet – Castelnau-Montratier
Dag 8 Castelnau-Montratier – Moissac
Dag 9 Moissac – Auvillar
Dag 10 Auvillar Miradoux
Dag 11 Miradoux – Lectoure
Dag 12 Lectoure – Castéra Verduzan
Dag 13 Castéra Verduzan – Biran
Dag 14 Biran – Montesquiou
Dag 15 Montesquiou – Marciac
Dag 16 Maubourguet – Pontiacq-Viellepinte / Monsegur
Dag 17 Pontiacq-Viellepinte / Monsegur – Livron
Dag 18 Livron – Lourdes
Dag 19 Lourdes
Dag 20 Lourdes – Baudreix
Dag 21 Baudreix – Buzy
Dag 22 Buzy – Oloron-Sainte-Mairie
Dag 23 Oloron-Sainte-Mairie – Asasp-Arros
Dag 24 Asasp-Arros – Accous
Dag 25 Accous – Urdos
Dag 26 Urdos – Somport
Dag 27 Somport – Canfranc
Dag 28 Canfranc – Jaca
Dag 29 Jaca – Santa Cilia
Dag 30 Santa Cilia – Yesa
Dag 31 Yesa – Monreal
Dag 32 Monreal – Pamplona
Dag 33 Pamplona – Puenta la Reina
Dag 34 Puenta la Reina – Estella
Dag 35 Estella – Los Arcos
Dag 36 Los Arcos – Logrono

Terugreis dag 1 Logrono – Bilbao
Terugreis dag 2 Bilbao
Terugreis dag 3 Bilbao – Hendaye
Terugreis dag 4 Hendaye
Terugreis dag 5 Hendaye – Brive-La-Gaillarde
Terugreis dag 6 Brive-La-Gaillarde – Camping La Draille – Saint Yreix-le-Déjalat
Terugweg dag 7 Saint Yreix-le-Déjalat – Bert
Terugweg dag 8 Bert – Taizé
Terugweg dag 9 – 11 Taizé -Paray-le-Monial
Terugweg dag 12 Paray-le-Monial – Etang-sur-Aroux
Terugweg dag 13 Etang-sur-Aroux – Bligny-sur-Ouche
Terugweg dag 14 Bligny-sur-Ouche – Humes-Jorquenay
Terugweg dag 15 Humes-Jorquenay – Liverdun
Terugweg dag 16 Liverdun – Malling
Terugweg dag 17 Malling – Mouzon
Terugweg dag 18 Mouzon – Fumay
Terugweg dag 19 Fumay – Helmond
Terugweg dag 20 Helmond – Huis!

Final blog, Statistics, distance and costs

departure in 40 days

june 27, 2024 

Only about 40 more days and then I’ll be on the road again. but apart from the usual preparations, there are lots of other exciting things happening right now.
I recently had the interview in the EO Visie (Dutch TV guide) and that has a lot of impact. first of all, I got a lot of very nice reactions from both regular followers, some of whom have been following me for years, as well as new people. But more is happening.

On Tuesday 18 June, while I was still in the pool for my weekly hydrotherapy, I saw a missed phone call, app message and email. All for the same request. the question was if I would like to do a radio interview. I hadn’t done radio before (I had done podcast), so that seemed like fun. And so it came about that I could be heard on radio 5 that very evening. The interview was done over the phone but it was filmed in the studio.. You can see that below. I also posted it on my media page.

But it doesn’t stop with that one radio interview, because a few days ago I received another message. this time from NPO radio 2. Whether I would be there Sunday afternoon during the programme ‘Martine in de middag.’ (which this time is not presented by Martine but by Evert Duipmans) I could be called. So there will be another short radio interview there too. Probably around 17.15. It can then be listened to via this link. later I hope to put it on the media page. (Added 1 July: it can be listened to via this link, the interview is around 1.18)

I have also been asked for a photo shoot for the supplier of my wheelchair cushion. More on that in a forthcoming blog.

As for my new wheelchair, I’m starting to get used to that pretty well, thankfully. I’ve found a new place for the battery. Under the seat instead of at the back where the supplier had hung it. This makes the balance a lot better.
With my new wheels, I was still not quite satisfied with the setting for the mountains. On my previous wheels there was a special setting that prevents rollback. This is important because when I climb hills I push off at the hoops and then release the hoops for a moment to grab them again for the new push off. At the moment of release, the chair would otherwise roll back on a slope. These wheels do not have that option, but they could be improved by a different setting. These wheels have a setting that keeps the wheelchair rolling for longer than normal. something I don’t like in normal flat riding and therefore had it set quite short. But it was now set too short and on slopes like last time on the VAM mountain, I really had to fight to avoid rolling backwards every time I let go of my hoops. Now on this 2nd position, the roll-through has been extended (there are 2 positions/gears to set, in my case 1 for normal use and 1 for in the mountains) so if all goes well, my chair now no longer rolls down the mountain every time I let go of my hoops for a moment on a hill/mountain.

Furthermore, I also got a lot of nice reactions to my new self-designed spoke guards recently (if you also want to design your own spoke guards, you can do so here). I’m happy to give some additional explanation of what’s on them. Because it is more than people often think at first glance. Almost my entire pilgrim story has been incorporated into it. unfortunately, from the real spokeguards, a few corners have been taken out to give space for the attachment of the hoops, among other things, but fortunately I had taken this into account in the design.

I will start with the windmill, First of all, of course, it is because I am Dutch and live in an area with lots of windmills. A beautiful Dutch symbol. Also, this is where my pilgrimage started, 2016 from the Netherlands.

My logo , of course, stands for me! you see this recurring 4 times as a sign that I am rolling from one point to another. in my one hand the shell, which symbolises the pilgrimage to Santiago (but these days is also increasingly used for pilgrimages in general) and in my other the cross which symbolises my faith.

The little tent, which stands for the way I travel, lots of camping and sober travel.

Then we come to the castle, which stands for France where I see a lot of castles along the way. Besides, that also represents my interest in history, especially the Middle Ages.

After the castle, the last picture is a church. first of all, this stands for the final destination of a pilgrimage, in this case Santiago de Compostella. At the same time, it also stands for all the other churches, monasteries I have seen and visited along the way and is also this part of my faith.

But then we are not there yet, the shades of green and yellow show the landscape where I roll, the nature I love so much. You can also see the model in this of mountains, both high and low, many in a row. These can be seen both for literal mountains and valleys such as the Ardennes, Morvan, the Massif Central and/or the Pyrenees. The latter I will cross this year. But you can also see them symbolically as the easy and difficult things of the journey (and life) where after every climb comes another descent.
The high mountains in a little blueish green can sometimes (as with the mill in the flat Netherlands) also be seen as part of the sky because of the colour.

The yellow/orange/red/purple tones behind my logo are not a rainbow as is often thought. Although that is also a beautiful symbol of hope. But it was meant to be a sunrise/sunset, which I really like! There’s also a new day coming up all the time and that’s how I roll day by day.

Then there is the outside border. This features my website and various small images

.

These are symbols of various pilgrimages and places of pilgrimage. 1 Santiago, 2 Taizé, 3 Santiago arrow, 4 Cross of the Order of St James, 5 Celtic cross as a symbol of pilgrimage places in Britain such as Iona, Holy Island and many other unknown places in that region, 6 British Pilgrimage Trust and I think a snail is a nice symbol for slow travel, 7 symbol of the road to Rome, via Francigena.
So there is a lot of symbolism in it.
in terms of style, I was mainly inspired by stained-glass windows.

but why so many locations I’m not on my way to? After Santiago, where I hope to arrive next spring, my journey won’t be finished by then. Meanwhile, I am already dreaming about my next pilgrimages, perhaps through Britain, to places like Canterbury, Iona and Holy island. A few years ago, I took a beautiful trip through Britain by car and I would love to go there on a pilgrimage.
But although I am thus already dreaming about the further future, I am now looking forward to the near future first.

As I wrote earlier, it is only about 40 days before my pilgrimage really starts again.
Almost everything is prepared now. Just some minor adjustments following my pilgrimage in Drenthe and then I will be ready.
Then soon I’ll drive the car to Rocamadour again and then I can start rolling again to Lourdes, among other places, and then across the Pyrenees.

Currently, I am still looking for a place where I can safely park my car during the time I roll. Should readers around Rocamadour or Brive-la-Gaillarde (via there I’ll return to my car) know of a good place I’d love to hear about it. If so, send me an email, comment below or message me by other means.

For those who have not yet done so, sign up for the Newsletter, then you will be notified when I post a new blog and when I leave! this can be on the homepage or here.

Greetings,
Wheelchairpilgrim

Still about 2 weeks to go, but already travel stories!

juli 24, 2024 door rolstoelpelgrim

About 2 weeks to go before my pilgrimage starts, it’s really countdown time now. Still, I’ve already had a lot of experiences and even travel stories!

April I was at the Veine dagen (formerly called the support fair), a aids fair in the Jaarbeurs Utrecht. There, at the stand of Vicair (the wheelchair cushion brand I have been on for years) I was asked to be a model for them. No sooner said than done. We agreed to meet in Zaandam. We had a very nice day there with the two Vicair employees who took the photos. We had lunch together and went to Zaanse Schans. I think this is one of the most Dutch parts of the Netherlands. Windmills, Zaanse houses and clogs. I also had the photos myself so you can expect the occasional Dutch photo. 

As I just schemed, it is only about 2 weeks before I start pilgrimaging. Yet all the preparation is already done. In fact, I am already in France. First I have a holiday with my son before I go on a pilgrimage. We visit many beautiful cities in northern France and camp at a different municipal campsite every day.
By the way, many things we do have some kind of link with pilgrimage, even when I travel by car I remain a pilgrim and try to see a lot of the country.

As briefly as possible, I will tell you some of the things we saw/did (but as you know, I am not usually very short).

We first drove through Luxembourg, camped there and saw both Luxembourg country and city on the way.

On the way through France we saw beautiful landscapes, lots of forest, hills, mountains/cliffs and around Reims of course lots of vineyards (champagne). I also visited Reims in 2018/2019 during my pilgrimage.

We also visited Guedelon (again). The castle under construction where I have been many times before (see an earlier blog here about it). It was 2 years ago now and nice to see what has been added in that time. By the way, the draft horse working there has Jacob’s shells as blinkers. A pilgrim’s horse!

Headed towards Bourges. Brief visit to the city. Cathedral and some surrounding streets. Lots of beautiful old half-timbered houses. Jacobs shells on the ground in several places too.

Also another Monin shop in. I always like the special lemonade syrup flavours in France, so I always have plenty of syrups to choose from at home, which I normally buy when I’ve been on a pilgrimage/holiday in France and buy some French products in the supermarket on the way back. Always nice to test different flavours and in that shop you could test everything they had, which was a lot. Relatively ordinary flavours (strawberry, cassis, lemon, mint, etc) but also very unusual ones (bubble gum, popcorn, Irish coffee, lavender, jasmine, cinnamon rolls, macademia, chai tea, etc), Tried a few unusual things again, both tasty and not so tasty, was an experience. 

Visited Orleans, saw many references to Jean d’Arc here. Pilgrimage 2022 I drove past her birthplace in Domrémy on the way by car and now past the place where she lived when she lived in Orleans

From Orleans, we often followed the Loire, beautiful river and lots of castles.

In Blois, we visited Chateau de Chambord, a very impressive and fairytale-like castle. Almost white in colour and endless towers. Also large gardens and a huge forest (for hunting) around it.

In Tours, we visited the basilica of St Martin. His tomb is also there in the crypt. Now it was already a pretty big basilica but the remnants of the basilica that stood before it were also visible outside, showing that the old basilica was completely huge.

Angers also visited another castle. Very different from the previous castle in Chambord. This was really a strong fortress. Inside, we looked at the tapestries (apocalypse tapestry). A huge woven tapestry dating from 1373. Consisting of several parts telling the story from the last book of Revelation. Illustrated with figures of people, animals, dragons (with 7 heads) and angels. Very special.

Trips and visiting castles are great fun here. Not only because I enjoy doing so, but also for my wallet. I haven’t had to pay an entrance fee anywhere so far. Wheelchair users and attendants are always free (young people under 26, pensioners, teachers, students and benefit recipients are usually also free). So that way we can see a lot inexpensively. Nice!

And so we see something new every day.

In a week or so, I’ll let you know again how things went then and what I did. In a week or so, around 5 August, I expect to leave for Rocamadour and so a few days after that I’ll really hit the road again.

Last blog, I asked if you guys know any safe parking spots around Rocamadour to park my car safely. I have since managed to do so! Quite a relief as this was a big concern anyway. I will write more about it in one of my next blogs.

Greetings,

Wheelchairpilgrim

Start of my pilgrimage and more!

augustus 6, 2024 door rolstoelpelgrim

Just a few more days and I will be at the start of my pilgrimage. Meanwhile, I am already fairly close to my starting point by car. More about that later, but first some information about what I have experienced recently, and that is a lot!

After my last blog we drove on.

Short visits to Rennes and Le Man, among other places.

In Rennes, we rolled through the city centre and spent some time in the park with botanical gardens.

In Le Man, we mainly visited the race track and museum. I especially enjoyed seeing the old racing cars. They also had a race car adapted for the disabled.

Then we went to a hotel just south of Chantily. I had booked this a year ago for a very low price, as the hotel had not realised then that the Olympics are this week. And so that is where I have been this week. We went to 4 games, rugby sevens (a short/fast form of rugby with 7 players), swimming, dressage and athletics. Was an experience!

Dressage was in the garden at the Château de Versailles, a beautiful place for that competition. Rugby and athletics were in a stadium near St Denis, Stade de France. Swimming was in Nanterre at Paris la defénce arena.

In general, it was well adapted for the disabled with a special seating area in the stadium from where I had a good view and free parking (for cars without a map, there were no parking spaces to be found in the wide vicinity, everything was cordoned off, sometimes it was a search for the location of those parking spaces).

We also went to the centre of Paris for another day. There were many Olympic things to see, both stadiums built along the seine and things like the Olympic flame. We also still explored the city. Oa saw Eifel Tower and Notre Dame and visited Louvre. At Mona Lisa, where everyone had to stay well away we were allowed close by security.

Very nice to see it up close.

As you read, these were fun but tiring days in Paris. Still, there is more to come.

After Paris, we went to Taizé where I slept for 1 night and then left my son there. He himself travels back home after a period in Taizé. At Taizé, I also met people who belonged to the group I first came to Taizé with. Very nice to catch up.

From Taizé, after packing everything up again, I first drove to the sisters in Verosvres/les Janots for a surprise visit. Driving there, I wondered if they would still know who I am, but it exceeded all my expectations. The door was open, I called out hello and walked in. The sister who was cooking was immediately so happy and excited to see me and knew very well who I am. She called the other sister in and they immediately showed me that they had not forgotten me, my newspaper article from that year’s interview had been cut out and was in a basket with some other papers in the kitchen. I was hugely spoiled with a good meal (by the end I almost didn’t know where to put the last bites) and we caught up in my best French, sign language and a translation app.

Then I drove to Paray-le-Monial. Here as I always try to do in recent years, there I visited friends, a brother and sister. We had a pleasant evening together with another invitee whom I had also met many times before. I also stayed there for the night.

Left on time again this morning. Drove to Clermont Ferrand where I briefly visited the Cathedral but unfortunately it was closed (I was there between 12.00 and 14.00, when a lot is closed in France.

Then drove through parc des volcans d’Auvergne, beautiful mountains/volcanoes.

Now I am at a campsite about 100km from my starting point where I will put my car.
So I am almost there.

So from now on my daily blog will start again.
If you want to receive notifications when my blog comes online sign up for my newsletter on the homepage.
And I forgot something else, tomorrow around 13.15 I will be on major news radio for a short interview.

Greetings,

Rolstoelpelgrim 

Arrived and started, from La Draille to Souillac

augustus 7, 2024 door rolstoelpelgrim

My pilgrimage has begun! The first short stage is complete.
After a good night’s sleep, I woke up early. Packing was very complicated this morning. Last night, I had already partially sorted out what I wanted to take with me on my pilgrimage. It was quite a task because I have things in the car for a holiday with my son, but also for my pilgrimage, and there are also things belonging to my son that he didn’t need in Taizé and a larger tent.

This morning, I had to make a final decision based on what I could fit in my bag. This year, I have more medical equipment that I cannot leave behind. For example, I have had a large night splint for my left foot/ankle for some time now. Because I was unable to do anything for so long last year and was constantly lying with one leg bent, the muscle at the back of my leg has shortened. If I sleep without that splint, I can’t straighten my leg in the morning. So I couldn’t leave it at home. Although it takes up a lot of space in my bag, I’ve now found room for it. At the front of the tent.

I also have more medication than in previous years because I am away for longer (I have medication for two months; I don’t have to be home until mid-October). The pills don’t take up much space, but the powders for my intestines do. Although I find it exciting, I have only brought enough of those powders for a few weeks; if all goes well, I will be able to get the rest at a French pharmacy along the way with the international prescriptions I received from my general practitioner.

Once I had packed, I got in the car and drove to my starting point. But before I tell you where I am now, let’s look back at my question from a few blogs ago. I asked if anyone knew of a good and safe parking spot within reasonable distance of both Rocamadour and Brive-la-Gaillarde. I received a few messages with ideas, but in the end, I had a moment of clarity when I looked at the map of that region. Suddenly, I saw the Beter Uit Holiday Park, and it turns out that the owner, Jan van den Bosch, is a fellow townsman of mine. I occasionally drive past the Rhine and his house, but other than waving and saying hello, I don’t know him personally. But this was just after I had been featured in the EO guide, and since he used to work for the EO, I assumed he reads the guide and therefore knows who I am. I decided to approach him and ask if I could park there for a longer period of time, and I quickly received a reply, which was a real relief for me because finding a good parking spot is not easy. And so the problem was suddenly solved, and I know that my car is safe at a campsite where there are always people around and where everyone knows that the car belongs to me.

When I arrived around noon, Jan van den Bosch happened to be there too, which was handy. He gave me a nice spot under the trees where my car would be nicely shaded during the hottest hours of the day.
It’s quite unusual to find a campsite where everything is Dutch. The closer I got to the campsite, the more Dutch people I saw. At one point, more than half of the cars I saw driving around were Dutch.
From what I’ve seen, it’s a very nice, luxurious campsite with lots of entertainment for the whole family and plenty of play areas for the children.

I didn’t have much time because I had to get ready to leave. Then the next puzzle began: how to load everything onto the wheelchair, and at the last minute I decided whether or not to take a few things with me. I also attached some small bags (containing tools, business cards and a camera, among other things) slightly differently because they were annoying me when they were near my legs. Now everything is fine.

While I was packing, Groot Nieuws Radio called as agreed for a short chat. You can listen to it here at around 1:15.

https://www.grootnieuwsradio.nl/uitzending-gemist/10499?time=0

When I had finally packed everything, it was time to leave. I was glad to leave everything behind. Over the past few days, I had been unsure about whether or not to take certain things with me, but now all the decisions had been made. I am away from everything I can do without, and I just have to make do with what I have.

I drove about 9 km from the Beter Uit campsite La Draille. Now I am at the Pont de Lanzac campsite in Souillac. Paid 8 euros, so despite the fact that I am at a campsite along the river it is still a pretty fair price. Last time along the Lot the campsites were often 12 euros and more expensive while in previous years I often paid only 4 to 6 euros in the less touristic areas.

It is a very beautiful area here, so it makes sense that many (Dutch) tourists come here. beautiful rocks, wooded and beautiful river with many canoes and kayaks.

Today my ride was fairly flat, so a good first day. Tomorrow I have to climb more, I saw on the map. Then on to Rocamadour. Tomorrow, or the day after, I’ll arrive there.

See you tomorrow!
Greetings, 

Rolstoelpelgrim 

Day 2, Souillac to Rocamadour

august 8, 2024 by rolstoelpelgrim

Last night I slept less well than I had hoped. Until 23:00 there was a lot of music playing at the restaurant of the campsite and until after midnight there was very loud talking and at 3 o’clock in the morning there was also a group talking and laughing, only when a man came out of another tent and made it clear that they had to be quiet did the peace return. I also immediately remember why I often consciously look for quiet campsites without a restaurant. But sometimes it can’t be helped.

In the morning I left on time again, I spoke to a few people from the campsite while packing. I also spoke to quite a few people on the way.

Including a pilgrim. She walked towards me. Exactly on this part of the route our paths went in opposite directions. She walked the other way because she was on her way to a different route than the one I was following. Both the same destination via a different route.

I also spoke to a Dutch father and son who live here in France.

Today I rolled through a very beautiful area, rocks, castles, bridges, vineyards and walnut trees. It is called parc naturel régional des causses du Quercy here. And it is a unesco area. I drove a lot through nature with few real villages, only an occasional house or a few houses.

At 1 long bridge I found it quite exciting to start. It was a very long but narrow bridge. There was a sidewalk but it was 30cm wide. So I don’t fit on that. The road was so narrow that a car couldn’t pass me. And so I caused a traffic jam on the bridge with a lot of cars that had to drive behind me at walking pace. They waited patiently and when I finally crossed the bridge they all waved and smiled very friendly.

Later I also rolled the wrong way and ended up on an extremely inaccessible unpaved steep road. I then rolled back and at the missed turn I wanted to be sure that this was the right road and whether it wouldn’t also change into an unpaved path. Luckily people from the house saw me and I asked if they spoke English, they did but it wasn’t necessary because they were Dutch people living there. The man told me that it was very steep but that it remained paved. And so I could continue.

In any case, it was quite a climb today. I also notice that I haven’t had my wheelchair for long and don’t know yet how long the batteries will last, I have now used up about 1 ½ batteries in 20 km. I climbed a lot with regular sections above 10% slope. In the coming weeks I will get to know my wheelchair and motor/battery, I have plenty of time for that on this trip.

It quickly became very warm/hot. I drank a lot and, despite the fact that there were few villages, I was fortunately able to refill my bottle. Including once at a Dinosaur museum and once at a goat farm. 

When I was near the farm I wondered why there were so many cars parked and so many people. It turned out that the farm and cheese factory are free to visit.

Really something for me as an animal lover and someone who once attended an agricultural secondary school. So I immediately went to have a look around. I could pet the goats at the stables, they really wanted to. What struck me was that the goat breeds here are different from the Dutch dairy goats, the Dutch dairy goats are almost always white but here they were brown and some brown/white. I could also see the milking pit and cheese factory (the latter behind glass), a lot of delicious cheeses were made there.

At the shop across the road I also bought a cheese for my dinner. A small Rocamadour cheese, delicious!

Now I am just before Rocamadour at camping les Campagnes. I am quite tired from this day of climbing. I notice that my muscles are still less strong than before my operation. But with this rolling I am at least training, more fun than the physio exercises.

Tomorrow we will continue. To Rocamadour!

If you have not done so yet, sign up for my newsletter on the homepage. Then you will receive a message as soon as my blog is online.

Greetings,

Rolstoelpelgrim 

Day 3, Rocamadour tpMontfaucon

august 9, 2024 by rolstoelpelgrim

Fortunately, I slept a lot better in my tent last night. It was quiet early last night at the campsite. After I had partially packed, I walked (for those who are new and don’t know, I can still walk short distances, such as in the house) to the reception. Last night, my wheelchair was safely stored inside in a shed. Fortunately, this was also within walking distance and I rolled back to my tent while I also picked up the battery that had charged in the recreation room. I charged the rest of my stuff at the tent and left just after 9 o’clock.

From the campsite it was about 3 kilometers to the cathedral in Rocamadour. I wanted to be there at 11 o’clock so I could take it easy because I only had to roll down the mountain flat. Just before the descent I had a beautiful view of the city. Although I have been here before, it remains an impressive city built against the rock. At Rocamadour I took the elevator. The man who operated the elevator recognized me from last time. And so I went up to the church.

I was right on time and that was a good thing because I also had to take a lift to get to the church and it took a while before they knew who had the lift key. But it was found in time. Unfortunately my enormous wheelchair is too big for the small lift but they had a solution for this, a wheelchair of theirs. This worked fine for this part and my wheelchair waited quietly for my return in a closed space. To get to the church there was another flight of stairs. I walked them and they lifted the chair so that I was mobile in the church.

This way I could go to the pilgrim mass. Led by 5 priests. At the end there was a pilgrim blessing and all pilgrims received a card with the black Madonna of Rocamadour and a mini version of the medieval pilgrim badge.

Then I got another stamp and went back down with the lift and continued my way.

Although I have been on a pilgrimage for 3 days, this is actually the first day. Last time I ended up in Rocamadour.

Today I saw a lot of butterflies. First this morning already at the tent in the grass. It stayed quietly for the photo. This afternoon one flew by my wheelchair and when I stood still it sat on my hand. Unfortunately I couldn’t take a photo because it was using my hand. Later there was another one that hitched a ride on my solar panel. That one also stayed nicely. Very nice such a photo model.

The route was very beautiful. Steep rocks and views of Rocamadour from different sides. Lots of forest and trees. Unfortunately often on the wrong side of the road so I still rolled in the sun. It was extremely hot today. I was able to refill my drinks several times at people’s homes and at public taps. I had planned to roll about 15 kilometers but I had already seen that this would not work because there were no affordable places to sleep. Eventually I ended up in a pilgrim hostel in Montfauson. This was a long (total of about 28 kilometers) and also tough ride, 3 slopes of about 7% on average and 1.5 to 3 km long (my bike computer says) and a number of smaller slopes. But I conquered that too.

Upon arrival at the pilgrim hostel I was shown around and was also allowed to visit the church that was actually closed. Very beautiful.

Now to sleep quickly.

Continue tomorrow.

Greetings,

 Rolstoelpelgrim 

Day 4, Montfaucon toVers

august 10, 2024 by rolstoelpelgrim

When my alarm went off I could already hear some other pilgrims leaving. I think there were about 8 of them but I only saw 2. They left just after 8 o’clock, just like me. The ride started with about 7 kilometers uphill, fortunately not so steep that I had to roll backwards but with parts of about 7%.

On the way I met a Flemish speaking man who was very worried about the road my route went over. And he wanted to think of alternative routes for me because this road would be extremely dangerous. He just hoped that I would survive. What I saw on the map and what my route booklet told me was very different, a quiet road where you can drive 80 but where there is enough space to pass me with the 1.5 meters required in France. Still, I got a bit tense from the man’s warnings. In the end I decided to follow the route in the booklet, which is written for cyclists. And that road was not busy at all, over the first few kilometers (which the man was talking about) I saw less than 20 cars, all of which took me into account. Although he meant well, this warning was therefore unnecessary.

After those five kilometers I came to a village. I went to the supermarket there and did my shopping for 3 days. I can still buy something tomorrow morning, but I probably won’t be near the supermarket then, on Monday I won’t come across a supermarket as I plan now, so I probably won’t go again until Tuesday. That’s why I bought small brioche rolls now, 3-day-old baguettes are like concrete and brioche stays good and soft.

In the store I suddenly felt something strange on my wheel. It was already rattling, but I couldn’t find the cause before. Now I can. 2 of the 3 screws that hold the hoops of my wheelchair in place had vibrated loose. Luckily I always have tools with me and I also got help from a very helpful man who screwed everything back in firmly! I also checked the other wheel and there was 1 screw a bit loose but luckily the rest was still tight. Luckily it happened in the shop and not on the slope.

After the village a bit of climbing and then downhill. And that’s how it went for most of the day. There were a few more small climbs but most of it was (almost) flat or downhill. I also passed the village of Les Pechs-du-Vers. The church was open here. Very strange building because of the enormously wide tower. Inside it was faded glory. Many cracks in walls/ceiling and broken art. But some things looked good so I hope they are working on restoration. I read things about restoration at many churches, which is really necessary! In any case it was nice and cool there.

The landscape was incredibly beautiful on the descent. Great views, steep rocks, the Vers river.

In the afternoon (when it was incredibly hot, at least 35 degrees) I also sat with my feet in the river for a while. I had found a very nice spot. It was full of dragonflies, butterflies and a kind of dragonfly-like animal that I don’t know what it’s called. On the water thousands of skaters and in the water lots of small fish that occasionally took a bite of the calluses on my feet. A natural health resort! In the end I just rolled on. I actually wanted to stay there and just pitch my tent there in the cool. But I still went on to a campsite. The rocks like walls along the road are impressive. I found some parts of the forest very strange where the trees are seriously overgrown with moss.

I am now at the municipal campsite in the town of Vers. A long narrow campsite along the Lot river.

Just before the campsite at the bridge I already saw many people swimming/playing in the river.

I was extremely warm and overheated when I arrived after 30 kilometres of rolling. Fortunately, my tent is in a shady spot and I feel a bit better. I’m going to see if I can cool my feet in the Lot (and/or take a shower) and then I hope to sleep early. Tomorrow I want to start early as it may be 40 degrees….

Greetings,

Rolstoelpelgrim

Day 5, Vers toCahors

august 11, 2024 by rolstoelpelgrim

Fortunately I slept well again. Before leaving I spoke to a few Dutch people at the campsite. I filled my bottles and then my ride to Cahors began. I drove off the campsite via a former train station. The track was still there, only where the track crossed the road there was asphalt over the track and a lot of tall weeds and even small trees grew between the remaining track. So the track was no longer usable. I see this a lot in France. That almost everything has been left as it was on the day they stopped using it and then it slowly decays. In the Netherlands the old station buildings are sometimes still there but the track and platforms have been removed. However, in France more and more good cycle routes are being created on train lines, the Voyes Vertes.

Today I did a shorter ride than the previous days. Mainly because of the expected weather. Unfortunately I only noticed after 1 ½ kilometers that my bike computer was not recording the route properly, then it was set correctly. In total I rolled about 18 kilometers today.

Soon I passed a huge field of sunflowers and behind it I could see Vers lying where I slept last night.

I climbed the first part of the day, almost constantly along the Lot that I saw flowing deep in the valley. It is a beautiful river, especially the rocks on the side. After the climb it was more descending than climbing and always short climbs.

The temperature was extremely hot, around 40 degrees. In the shade it was still bearable but in the sun it was almost unbearable. Fortunately it is dry heat.

I took a break much more often than usual, just a few minutes under a tree in the shade. Fortunately there were also parts where I rolled in the shade.

I also drank a lot, refilled several times along the way. Once I saw a man at a house, I waved my bottle and he walked away quickly. I thought he didn’t want me to come but this turned out to be different. He came back within a few seconds and then had his mobile with him and took photos/video. You don’t see such a fully packed wheelchair in that hamlet very often (never I think) and I think there had to be proof for the people he’s going to tell this story to. He walked up to me and we had a chat. Then I gave him my bottle. I got it back with ice water! And he also gave me an extra full 1 liter water bottle! I could really use that on this hot day.

There were hardly any villages along the way, occasionally a few houses, it’s not more than a hamlet. Mainly a lot of nature.

Something funny that can be found in many villages these days (due to the lack of a real French baker) is a baguette or pizza vending machine, especially in villages where nothing is available I see them. Today I only saw the one in the photo but I’ve seen them on previous days too.

When I arrived in Cahors I took a quick look at a lock and then went to the campsite.

On the way I rolled past a sports hall with photos of both disabled and non-disabled athletes.

I was again very overheated upon arrival but after I had set up my tent I went into the swimming pool of this campsite. Lovely that cold water. After a while my temperature was finally better again.

After swimming I had a chat with the Dutch neighbours. I can charge my batteries there and put my wheelchair under their awning at night. Then my tarp can stay packed.

I am now lying in my tent writing this but I will go and sit near the reception. There is WiFi there. I have to be a bit careful with the amount of use of my mobile internet.

And when I have sent this it will be bedtime again.

Greetings, 

Rolstoelpelgrim 

Day 6, Cahors to Lhospitalet

august 12, 2024 by rolstoelpelgrim

Last night started off very warm but despite that I still had a good night’s sleep.

Before I really started packing I picked up my wheelchair and full battery from the neighbours. I connected the other battery that was almost full to the power supply.

I also made 3 balloon flowers for the 3 daughters of my neighbours as a thank you.

I think I am one of the few pilgrims who have balloons on their packing list. An ideal gift because it is compact to take with you and then it becomes something big to give.

Then I continued packing.

The neighbours came with the girls to see how I load everything onto my wheelchair. They also brought me the full battery and the girls got their balloon flower which they were very happy with.

Then it was time to leave.

I continued my route to the cathedral of Cahors. When I got there it turned out there were stairs. Eventually I saw a man in an electric wheelchair and he managed to find the wheelchair entrance. With a code (which is on a sign) the door opens and then you come to a lift. Unfortunately I couldn’t get it to work, and even if I had I don’t think I would have fit in with the front wheel and luggage. Then I looked at the church from the outside. It was an interesting building, both in terms of model and decoration. A huge number of funny heads/statues/gargoyle-like things.

Then I rolled on. Crossed the Lot via the bridge “pont Valentre” from the 14th century with large towers. Impressive bridge.

In Cahors there are often copper shells lying on the street that show that this is the route to Santiago.

Almost immediately after the bridge was an old water source, already used by Celts and Romans and in the Middle Ages it belonged to the monastery of a Carthusian order. Now a pumping station has been built and the source is used for drinking water for the city, I read on a sign.

Then we continued. First with a beautiful view of the Lot, but the booklet had already warned that I also had to roll over a busy road for a while. That was not ideal, but I managed. On the way there was a supermarket where I saw some Dutch people from the campsite and had a chat and I bought some food for lunch and for tonight.

Fortunately, the busy road was not very long and I came to a beautiful mountain road again. It was a climb, but it was doable. I also saw a beautiful train bridge. I

On the way I always see a lot of route signs/stickers of Jacob’s Ways, but until now I had not seen them on my route. But now I found one.

I was really hesitating about the final destination, a distance that was a bit too short or a bit too long. When I arrived at the village of Lhospitalet I had to choose.

At the church (which was unfortunately closed) I met a walking pilgrim, she was going to a pilgrim hostel/campsite nearby. When I took a break I felt how tired I was and decided to join her. She called to ask if there was room and we were welcome. We walked together for a short while but I roll a bit faster so I continued.

In the end we are now here with about 10 pilgrims/walkers.

Found a nice spot for my tent.

After dinner (choice of my own food as I did or eating with the group) we were given a short piano performance by the owner and after payment we received a stamp.

Now I’m just in my tent and I can send this message.

Tomorrow morning we’ll continue.

Greetings,

Rolstoelpelgrim 

Day 7, Lhospitalet to Castelnau-Montratier

august 13, 2024 by rolstoelpelgrim

This morning I woke up before my alarm clock. Drops fell on my tent. Just before packing, that’s exactly what I don’t need. Fortunately, it stayed with a few drops.

I then packed most of it. Only my tent was allowed to stay with all my stuff in it. Then I had breakfast. This was not included in the price, but the man from the inn invited me last night to have breakfast with him free of charge because he understood that with such a long journey this is not always possible. Thanks again!

So I had a delicious breakfast, a large bowl of tea, orange juice, croissant with homemade jam (strawberry, quince, plum and melon, I had never eaten the latter as jam before) and yoghurt.

After breakfast I packed the tent and then again a few drops. Still managed to pack everything reasonably dry. After saying goodbye I set off. Fortunately, the weather was better again.

I have been on the road for a week now. In terms of landscape, it was different than before. I no longer drive along a river and there is more agriculture here. Today I saw a lot of sunflowers. Different types too. Very large flowers but low stem, very high with several smaller flowers on 1 stem and many medium size both in terms of flower and stem and both yellow and red in color.

I also passed by on the right side so I could take a lot of pictures, previous times that I passed sunflower fields on this pilgrimage and before that vacation, the sun was always in such a position that I only got the back of the flower or at most the side in the picture or they were already half bloomed but now it was perfect. I have 1 picture with a very special, fairly large insect that I had seen before but was always too fast for my camera. Now I was able to capture it and I can find out what it is. (In the meantime I discovered that it is a hummingbird moth).

Besides sunflowers I also saw corn, melons, French clover and something I don’t know. Maybe you know what it is.

I also saw many farmers working in the fields.

I also picked blackberries, which I had not been able to do before because they were always too far away, but now I could finally get to them. Delicious!

I had 2 sleeping places in mind for tonight, the 1st at about 15km and the 2nd at about 30km.

The weather forecast for today was not too good. And a thunderstorm was expected for the early afternoon. I was there around 12.30. Normally much too early to stop but in the end I decided that it was not wise to continue. There are few real villages on the route and it is difficult to take shelter from a thunderstorm between the sunflowers.

And so it happened that I rolled onto the campsite at 13.00 today. I immediately put up my tent and put all my stuff in the tent and when I secured the pegs of the tarp over the wheelchair the first drops fell and it started to thunder. I then quickly connected my battery to the socket in the toilet building and when I walked back it was already raining quite a bit. So I was just in time.

In the meantime it is dry again. But more bad weather is coming, also tomorrow. Luckily I have clothes for rain but I hope it only thunders when I’m not on the road. It usually cools down after a shower like that. Although I haven’t noticed that yet.

By the way, I’m staying at a 1 star campsite. There aren’t many of them. Usually the municipal campsites are 2 stars and sometimes 3. Although this campsite mainly focuses on campers (there is only 1 other tent with 2 cyclists) there is a good toilet building (old but well maintained) and even a very good adapted toilet/shower, which looks very new. There is no reception at this campsite, only a screen on a high pole on a raised piece. Absolutely inaccessible and I can’t get out of my wheelchair that easily when I’m sitting with full luggage, and of course too far to walk from where I am now. That’s why I went around the barrier. There was a sign that regularly checks whether people have paid, so if someone comes I will still pay. And otherwise I just see it as a gift.

Before the campsite I came across a number of beautiful old mills. 2 with and 1 without sails. At the campsite I read in a brochure that they date from the 14th century and that they are busy with the restoration. 

This afternoon I also took a nap and tonight I’ll go to bed early again. I notice that my body and especially my back like to lie down a bit more. Then I hope that tomorrow the weather will cooperate somewhat and I can continue. If I look at it now, it’s not a very tough stage so I can continue. Hopefully somewhere with a supermarket because on August 15th everything is closed here because of the Assumption of Mary (Mary’s Assumption). I also regularly read about festivities on the 15th in villages. This morning I already received a message from one of my followers that one of the bridges I have to cross on the 15th is closed because of a fireworks show. So that’s good to know now (I can just cross the bridge in front of it).

Greetings, 

Rolstoelpelgrim 

Day 8. Castelnau-Montratier to Moissac.

august 14, 2024 by rolstoelpelgrim

My alarm went off an hour earlier this morning, I wanted to be packed before the rain started. That would be around 7 o’clock. Fortunately the rain was late because it wasn’t until 7.30 that I had everything dry and ready in my wheelchair. I had a chat with the German neighbours (cyclists) and got a cup of tea. Then I left. It only started to rain a little after I had been on the road for a while. It continued like that all morning.

The first part of the route was very steep downhill, normally nice but now a bit less so because my batteries were completely full and I kept getting error messages because my batteries were overcharging and the engine would then stop itself. Very difficult. Fortunately there was a small hill at one point and then I had used enough to not keep overcharging.

Because I had left so early I also arrived early in the village of Vazerac where the first campsite was. I had rolled 15 kilometres but 11 o’clock is very early to stop. That’s why I continued anyway. First did some extra shopping for tomorrow because the shops are closed then. Then rolled on to the church that was open.

Visited the church and sang a bit. This church was built by monks of Cluny. A place that was very important in the Middle Ages and where I also passed by (2 times myself, in 2020 and 2021).

The next campsite was 24 kilometres further in Moissac, so quite a long drive. Fortunately, it was mostly downhill or relatively flat.

From now on I am driving through another department, the Tarn-et-Garonne.

Today there were also lots of sunflowers. But because of the rain they hung their heads. Furthermore, there were lots of fruit trees. Especially apple trees. I also noticed that there were more and more plants growing that fit the warm climate here, palm trees, fig trees and even cacti now and then.

The past few days I saw few birds, but today all sorts of things were flying. They had probably sought the coolness the past few days and now they came out again. Especially a lot of swallows. I don’t think they were bothered by the rain. I was. It started raining harder and harder during the day. My raincoat turned out not to be waterproof on my sleeve anymore, so it was annoying to have a wet arm. But otherwise it rolled along nicely despite the rain.

When I arrived in Moissac I first went to the Jacobs church where there was an art exhibition. Then I went to the (former) abbey. Only looked at it from the outside, the inside is too complicated with a full pack. I did look at the accompanying church and I got a stamp in my pilgrim passport. It is an impressive church with large statues of biblical scenes.

Next to the church is a pilgrim house where I was welcomed with tea and cake. I could use that.

After that I went to the campsite where I am now lying comfortably on my airbed.

Rolled almost 40 kilometers today. Now tired but satisfied and also dried up in the meantime because the sun started to come through around 18:00.

Tomorrow is the Assumption of Mary, I will first go to church and then continue to the next spot.

Greetings, 

Rolstoelpelgrim 

Day 9, Moissac to Auvillar

august 15, 2024 by rolstoelpelgrim

This morning I also woke up from the rain, luckily it stopped quickly. I started packing and when everything was neatly packed in the tent and I walked to the toilet building (20 meters from my tent, ideal) for the toilet and to pick up my power bank that I had put on the charger there yesterday to charge it started raining heavily again. And that was not the only problem. My power bank was also nowhere to be found. Luckily the man from the campsite was there and he said (of course) that this had never happened before and that there was probably a misunderstanding. Several people got involved in the situation until one man said that he had found a power bank yesterday and had wanted to bring it to the reception but had not done so yet. So he had my power bank. Whether he had taken it on purpose or had actually found it I am not sure but in any case I had it back.

Luckily the rain had also stopped and that was fortunately the last shower. When the tent was packed and we left, due to the weather and the power bank it was a bit later than planned but luckily I had the time. Around 10.30 I was in the abbey church. The celebration didn’t start until 11 o’clock so I could still look around.

It was a beautiful celebration in which a group of sisters sang beautifully.

I didn’t hear much of the sermon but luckily the readings in the church are the same worldwide and an app very conveniently shows what is read so most of it is quite easy to follow, even if you don’t speak the language.

After the celebration the woman (sister?) I had met yesterday at the pilgrim house came by. She was very happy to see me again.

Then it was time to really leave Moissac.

The landscape was very different from the last few days. I rolled along a canal with nice little locks for most of the day. It was a Voies Vertes, a good cycle path that is often built on old railway lines or barge paths. Again I saw many butterflies and many beautiful flowers. On the last part I also came through agricultural land.

I already knew that 1 bridge would be closed, but I drove past it for a while but I couldn’t get through. They were busy with tonight’s fireworks in honor of the Assumption of Mary. That is really a big celebration here, and not especially religious, although in some places there is attention for that too, for example with a procession with a statue of Mary (like tonight in Moissac, that was announced in the mass this morning). Every place I have passed in the last few days I saw stages being set up, I read about (flea) markets and other celebrations.

At the village with the closed bridge I was still able to visit the church. Unfortunately not very wheelchair accessible but I walked this and 2 French women who were chatting on the steps in front of the church looked after my chair. In the church there was a note with a message for pilgrims, namely that a stamp can be picked up. 1 of the women who looked after my chair directed me to the right address and there I got the stamp. I have already collected quite a few.

Because of that closed bridge I had to go 4 kilometers further to the next bridge and then 4 km back.

Fortunately the ride was quite flat today. Only at the locks a small bit uphill but that is negligible.

But at the end of the ride things changed. To get to the campsite I had to climb an extremely steep slope, I think about 20%. So backwards uphill. But I got there. And it was worth it. What a nice mini campsite this is. Due to the slope it is extremely inaccessible but fine for me. I am also the first roller on the campsite. There is only room for 3 small tents here and it is only for hikers and cyclists (and me).

So I am sitting high up here but with a view of the river and the bridge that I could not cross. So I will go and watch fireworks later.

I also hear some heavy music in the background and I heard that they have a dance party until 2 am tonight. There are also stalls with food, I saw when I rolled here (tasty snails and such… I haven’t tried that yet).

It will be late tonight, but I’m looking forward to the fireworks.

I’ll let you know tomorrow how it was.

Greetings,

Rolstoelpelgrim 

Day 10, Auvillar to Miradoux

august 16, 2024 by rolstoelpelgrim

Let me start with last night, even though I didn’t leave the campsite it was an experience. Around 23:00 a very nice fireworks show started. It was set off from the bridge that I couldn’t cross in the afternoon. And from my tent I had a great view of it (only some branches from the trees every now and then). It was very special. partly because of the reflection on the water and the music, it was really set off to the rhythm of the different pieces of music.

After the fireworks show the normal music continued. I didn’t notice much French music. I was glad I wasn’t closer because it was still more than loud enough on top of the mountain.

It went on until 2 o’clock but I didn’t hear the end because I fell asleep somewhere after midnight. I had set my alarm an hour later so in the end I had a reasonable night. 

In the morning I packed quietly and refilled all the water bottles. Fortunately, all the wheelchair batteries, power banks and other electronics were also charged again (the missing power bank from yesterday was half full when I got it back) and then it was time to leave and descend. Fortunately, this was not too bad, my wheelchair helped me brake well.

After the descent came an extremely steep and long climb. It had to be rolled backwards because otherwise I would tip over. A father and son who were running on that slope overtook me a few times and offered help. But I told them that I wanted to try to make it myself. And eventually I reached the top. At the top we also talked about my journey.

When we arrived at the top, I looked at the town of Auvillar. A beautiful tower with a gate and clock that I rolled under. A great viewpoint from where I could partly see my stage from yesterday, for example the bridge that was closed, the church on the other side and the parts of the forest that I had rolled past. And the 2 large chimneys of the nuclear power plant, I saw those yesterday too.

There was also a very beautiful old market hall in the town on a square near the Mairie. I got a stamp at the Mairie. When I took some pictures a man who had a car full of sandwiches spoke to me, I got 2 from him. A chocolate bun and a coffee bun with raisins. I ate 1 straight away and saved 1 for lunch. Yummy.

In Auvillar I saw nice statues on many facades. Among others of a pilgrim and a monk.

I also visited the church, which was not easy. The door was half open and the other people could not open the second half of the door and said that it cannot be opened. I did not believe that. I have opened these kinds of doors too often. In the end I got out of my wheelchair, and yes, there was a hook on the door that could be loosened easily. In the end I was able to enter the church with my chair. And that was worth it. Beautiful old murals and of course a statue of James. In any case, you can tell from everything here that this is really a pilgrim area. References to Santiago everywhere, shells, arrows and images of James.

Then it was really time to leave.

Today was not a very long day (about 20 kilometers) but it was a tough one. I had several tough climbs, although the first one was the toughest. I was just able to keep going on the others but there were some big sections of over 10 percent.

I saw many fields of corn and sunflowers again and also many fields of melons where people are now busy harvesting. Nice to see. I thought it was very hot today and there was little shade (in this case I prefer trees to melons, they don’t give shade) and working in the fields and harvesting melons all day in the full sun seems tough to me.

My first battery was empty after 15 kilometers. Then I had just reached a village. I went to the church to charge my chair and to rest for a while. When I went through the church door I was really surprised. I looked straight through it. This was not a church but a church ruin! Fortunately there was a power outlet and shade. So I charged and rested there for an hour.

After that it was another 5 kilometers and 1 big climb before I would be in Miradoux. In my book it said that there is an inn with camping facilities. But when I arrived at the village I heard that they were closed today… Fortunately I met a friendly and helpful woman. She asked around and has now arranged for me to be in a park that belongs to a hotel.

So tonight I’m allowed to do some semi-wild camping here. But it’s a good thing I charged something in the church because I can’t charge it tonight. Tomorrow I’ll look for another church to charge it.

Greetings,

Rolstoelpelgrim

Day 11 Miradoux to Lectoure

augustus 17, 2024 door rolstoelpelgrim

Last night I slept well in the park. It was wonderfully quiet. All I heard was an owl. This morning when I just crawled out of my tent I saw a squirrel but it was too fast for a photo.

Around 9 o’clock I rolled on again. First to the supermarket for fresh bread and then to the church in a village further away. There, in the church, I had my wheelchair connected to the power for 2 hours. Of course I had no power last night so charging was really necessary. It was a beautiful church with many paintings.

While waiting I also met a pilgrim I had seen before, she also gave me a few figs that she had picked along the way, later I also found a fig tree with some ripe figs myself. Delicious!

There was also a stamp outside the church, so my pilgrim passport has another stamp. After hanging around there for 2 hours, waiting and singing a bit, I was done with it and I moved on.

It was a beautiful agricultural landscape. Still many sunflower fields but also melons, beans, grapes and many mown fields. Climbed and descended many hills but fortunately not very steep. Rain was predicted for this afternoon but I just saw about 2 drops, otherwise it was dry.

Now I am writing this in the cathedral of Lectoure. Beautiful large cathedral. There are also beautiful old church clothes (chazuives and more). I will go to the camping site later but first I am charging my battery. It is charging at the tourist information point next door. In the meantime I have looked around the city, seen a soapbox race and now in the cathedral to find some peace. I notice that after such a day in silence the hustle and bustle of the city quickly becomes too much for me and I like to seek out the peace again.

As for the race. Quite a few cars participated in the race with both children and adults. Almost every car had something with melons, a melon-colored helmet, a vegetable stall on wheels, a melon on the car, etc.

This is a real melon city!

As for the camping, today again things went a bit differently than planned. They have a nice little park with toilets where pilgrims can pitch their tents. Unfortunately, this can only be reached by a long staircase. So that doesn’t work.

Fortunately, there is also a place for campers with grass a bit further on. There are enough small spots where no camper fits, so I’ll be there later when my battery is (mostly) charged.

Greetings,

Rolstoelpelgrim 

Day 12, Lectoure to Castéra Verduzan.

august 18, 2024 byrolstoelpelgrim

This morning my alarm went off at the usual time but I didn’t feel like it yet. Even though I had slept reasonably well I wanted to sleep for another hour and my body protested. But hey, I was already awake so I started slowly and started packing calmly.

Last night after I had just arrived at the campsite another hiker had arrived. He is walking from Lourdes to home in Burgundy. In the evening we shared experiences in a mix of English and French and I went to my tent reasonably early and I stayed outside to look around for a while. The sunset was very beautiful and I had a perfect view from my tent! After that it was time for bed.

This morning I said goodbye to my neighbor who left early and I continued packing. After I had also left the campsite there was a stall with melons. After all the melon fields and the melon festival I was so hungry that I bought one and took it with me. Normally I never buy melons on the road because it is actually very inconvenient when you are traveling alone. A melon is simply too much to eat at once. But the hunger won so I took one with me and found a place in the food bag.

After 2 days without electricity and only charging in churches, this ride became a bit exciting. I still had about one and a half batteries but the next campsite was almost 30 kilometers further. Fortunately I had seen on the map that I would come across several churches on the way. The first one about 5 kilometers away. I wanted to charge there and then I could also have an extensive meal. After 5 kilometers of rolling, half the battery was empty but that was close to the church. So that was good, I thought. It went differently than expected. The church was closed… so I went to the next church. Put in a new battery and rolled on.

That church also turned out to be closed. On to the next church, and there the same story, there was even a padlock on the gate in front of the church. My lunch also kept getting later although I did eat a piece of bread now and then. I didn’t really take the time for it because I kept hoping for time during loading.

Because of all the hills today, the last battery was already pretty much empty. Only 2 of the 5 lights were still on. It was still about 9 kilometers to the campsite. I took the chance. And luckily I just made it! My first battery is now charging at the toilet building, in a few hours the 2nd can charge and then I will be full again tomorrow.

It was very beautiful on the way. Admittedly a few climbs but not too steep and almost constantly beautiful views. Often views over the valleys on both sides. Many fields with sunflowers but today I also saw several fields with bottle gourds for the first time. I also regularly see beans. There were many snails on the verge and many butterflies were flying again and I also saw many different birds. It is clearly noticeable that on days when it is a bit cooler there are many more birds flying. I also saw a very special bird that I had not seen before, Google told me it was a Hoopoe.

The villages/towns were beautiful and old with nice gates. Unfortunately, the churches were closed.

Just before the campsite I also saw a huge race track for horses and in the middle a nice track with obstacles. Too bad there was no riding. I would have liked to see that.

At the campsite I finally had a nice meal. Also half of the melon. I packed the other half and will eat it for breakfast tomorrow. I saved a few seeds, I will sow them in my greenhouse next spring.

Just used the good adapted shower at the campsite, I could really use that after a night of wild camping and after last night’s campsite where there was only 1 toilet for the entire campsite and in the same cubicle we only had a cold shower (cold water and my muscles are no friends). I also did my laundry and it is hanging to dry again.

After tonight I should be ready for the next few days. Everything charged and clean.

Greetings, 

Rolstoelpelgrim 

Day 13, Castéra Verduzan to Biran

august 19, 2024 by rolstoelpelgrim

Last night I turned everything on and tried to sleep. There was (again) a big village festival going on and a DJ kept me awake for a long time. Around 2 o’clock my alarm went off to change batteries. Normally I think the advantage of being up in the middle of the night is the silence and peace that prevails, but even then there was still loud music. Fortunately there was a beautiful moon that showed itself and let me take a picture. Around 3 o’clock I fell asleep again. In the meantime I had set the alarm clock later again.

I already knew that today would not be a very long day, so an hour later was also good. Had a nice breakfast with half the melon that I had left over from yesterday and packed everything. Everything was nicely charged again. Around 10 o’clock I rolled off the campsite. First I briefly visited the church that was nearby.

Although I only had to roll about 20km today to a possible sleeping place, it was mostly rolling uphill, sometimes only 1 or 2 percent but uphill and sometimes also a bit steeper and occasionally a short descent.

There were again many sunflower fields that sometimes seemed to go on forever. I saw many birds of prey today, I have seen few of them on this trip.

Along the way I also came across delicious figs. I ate them for lunch with my bread and goat cheese, delicious.

There was only 1 village/town along the way, Biran. A very old town with a 14th century church (which has been adapted a lot in the later centuries) and a 12th century tower and other historical buildings. I wanted to visit the church but that was only possible partially. Only the porch was open. From there I could see the church through a window. With a push of a button the light went on in the church and I heard historical music and a French voice telling me about the church. Luckily I had already read the history in my route booklet so I could follow the French voice reasonably well. When I rolled out of the church I met a Dutch family. Mother on a regular bike, father on a cargo bike and a cute girl with her big teddy bear in the front of the cargo bike. They were just having lunch and we talked for a while about our travels.

Eventually it was time for me to move on.

After Biran I went off the route for a possible place to sleep. A steep climb that had to be reversed. Then a lot flatter terrain. And so I arrived at my destination. I just had to hope that I could get a place. It wasn’t a campsite. I went to a company with a donkey dairy, called Hitton. They also make organic essential oils and soap with donkey milk. I had read on an app that people are allowed to stay overnight with their camper, I hoped that they would make an exception for my tent.

When I arrived, the tour had just started. I could join right away. She explained everything about the donkeys they have. A breed from the Pyrenees. We looked at the distillery and soap factory and ended with a visit to the donkeys. At first they thought I was scary in that chair. Until they discovered that there was a bag on the front that smelled really nice. I have carrots in my food bag!

After the tour, I bought a bar of soap (my small bar of soap is almost gone, but now with a good bar of donkey soap I won’t become a stinking pilgrim) and when I paid, I asked if I could put up my tent. Normally they don’t do this but an exception is made so now I’m standing in a nice spot in the orchard. It’s a pity the weather isn’t clear because I just heard from someone that the Pyrenees can be seen from here in clear weather.

Tomorrow we’ll continue, back on the route (I’m also only a few kilometers away now.)

Greetings, 

Wheelchairpilgrim 

Dag 14, Biran naar Montesquiou 

augustus 20, 2024 door rolstoelpelgrim

Last night, while changing the batteries while charging, I saw the beautiful blue super moon. Which was not blue but more orange and very bright.

Then I slept well again.

In the morning I packed my things. Unfortunately, the tent was very wet. Not from the rain but from the dew. I packed it in the extra waterproof bag anyway, so that the other things like my ankle night splint that are also in the front of the big orange bag at least stay dry. I saw the donkeys again when I went to the toilet and filled my water bottles. I didn’t see the people from the donkey farm anymore, but I left a business card with a thank you note in the place where I loaded my wheelchair. Then I rolled on again. First a relatively flat stretch and then a very steep slope.

At the beginning of the day I mainly passed fields with sunflowers, mown grain and beans, but gradually I also saw meadows with cows and occasionally some forest. Water was regularly sprayed on the land, which resulted in beautiful rainbows.

In the village of l’isle-de-Noe (apparently Noah not only has an ark but also an island) I got a nice fresh baguette from the baker. I could really use it because the last small piece of baguette I still had was 3 days old. I also went to the church, but it was closed.

At the beginning of the day I mainly passed fields with sunflowers, mown grain and beans, but gradually I also saw meadows with cows and occasionally some forest. Water was regularly sprayed on the land, which resulted in beautiful rainbows.

In the village of l’isle-de-Noe (apparently Noah not only has an ark but also an island) I got a nice fresh baguette from the baker. I could really use it because the last small piece of baguette I still had was 3 days old. I also went to the church, but it was closed.

I just put up my tent but haven’t set it up yet. It’s drying first.

Speaking of drying, after this blog I’m going to do some laundry, so that can dry too and I’ll “jump” into the pool that’s almost behind my tent, I think.

Greetings,

Wheelchairpilgrim 

Day 15, Montesquiou to Marciac.

august 21, 2024 by rolstoelpelgrim

In the morning, my battery was full and I woke up reasonably rested, even before my alarm went off.

Then I packed up calmly, got some water and left. I drove past the castle and then I was soon on my way again.uitgerust wakker, nog voor mijn wekker af ging.

Toen rustig ingepakt, water gehaald en vertrokken. Ik reed nog even langs het kasteel en toen was ik al snel weer op pad.

In the village of Pouylebon I stopped at the church, unfortunately the gate around the church was closed (and probably the church too).

Today I saw cows quite regularly, all looking very curious when I drove by. A few times I had an enormous wide view, one hill behind the other and according to my book I could have seen the Pyrenees in clear weather, but unfortunately the sky was blue with some small clouds but where the mountains should have been there were many more clouds and it was white. But I’m getting closer so it won’t be long before I see the mountains.

In the village of Laveraët I also saw a church. But unfortunately the door was closed. I was able to fill my water bottle behind the church, at the cemetery.

On the way I also saw trees with peaches a few times, unfortunately they weren’t ripe yet. 

Then I rolled on to Marciac. I already passed the campsite but I went on anyway to see the village and the church. I looked around the church for a while. Then I went to the large village square. I got a stamp at the tourist information and then I went to the supermarket. I bought some of the stuff I need there. I didn’t get some of it yet, but tomorrow I’ll come across another supermarket to do some shopping. After that, there will probably be few shops for a few days. So I have to replenish my emergency food supply.

Then I rolled to a church that I saw, which now turns out to be a Jazz theatre. Then I rolled back to the campsite.

Now I’m lying comfortably in my tent. I’ll go to bed early and continue tomorrow.

Greetings,

Rolstoelpelgrim

Day 16, Maubourguet to Pontiacq-Viellepinte / Monsègur

augustus 22, 2024 door rolstoelpelgrim

What a day… yesterday I didn’t have much to write but today a lot went differently than planned.

This morning I packed as usual. I had a good long night’s sleep and only had a short distance to roll to the next place where I could sleep. I knew that I would be riding relatively flat for a long time, although it went up slowly. .

I also went into another region, from Gers to Hautes Pyrenees.

When I arrived in Maubourguet it was only 12 o’clock. I thought that was really too early to stop. After some hesitation I decided to continue. I first went into an organic shop to buy carrots (ideal food, keeps well and doesn’t squash in the bag), I didn’t have to pay for those 2 carrots (thanks). I also recharged my wheelchair for an hour in the church.

The fact that I continued meant that I would not know where I would sleep. All I knew was that there would be no campsites or affordable pilgrim hostels for the foreseeable future. Despite the uncertainty, I left anyway.

I rolled on, the landscape changed, more trees, less endless fields.

At the village of Lahitte-Toupière I saw a church. I rolled towards it and when I wanted to take a picture I suddenly saw a drawing pin stuck in my tire. I pulled it out and then my tire went flat….

Fortunately I have a spare tire with me but no bike repairman. Fortunately I know how to do it myself and with some effort and a number of tire levers (I always have 4 with me, 2 is really not enough) I managed to get the tire off despite my hypermobile fingers. Then the new tire in and the outer tire (after I checked it for sharp objects) back on with even more effort. Fortunately I have an electric bike pump and with that the tire was quickly back to 9 bar. Wheel put back on the wheelchair (a lot of hassle with a plug because of the engine) and I was on my way again. That problem was solved. In the coming days I will patch the old tire so that I have a (repaired) spare tire in stock again.

After that I could continue. Then a steep climb of 2km long and almost 100 meters up started. Then rolling flat again.

Eventually it got later and later and it was time to find a place to sleep. That was not easy because no one was home anywhere. I only saw people at 1 house under construction but they could not help themselves and the people they referred to were not home.

So I drove on to the next villages. On the way I could finally see the Pyrenees!

Eventually I stopped at a Mairie in Pontiacq-Viellepinte to find out what options I had and then an older woman in a car pulled up next to me. In her fast French I could not follow everything but eventually I understood that she was inviting me to stay with her. But she lives 8 kilometers back so that is not convenient. Especially because my wheelchair does not fit in the car.

In the end she arranged for my wheelchair to be safely parked at an acquaintance’s house in the village where we were (but that is a house with many stairs) and that I could then take her car to her house where I could sleep downstairs in the house. After some hesitation because leaving my wheelchair behind was quite exciting, she decided to go for it. Now my wheelchair is 8 kilometers further in Pontiacq-Viellepinte, steaming in a closed garage and I am sitting here in Monsègur in a house where I have been given food, a good conversation (with my mediocre French and Google Translate) and now a nice room with a large bed.

It was a busy long day (rolled 34 km) with many experiences.

Now to sleep and continue tomorrow (probably still no official sleeping place).

Greetings,

Rolstoelpelgrim 

Dag 17, van Pontiacq-Viellepinte / Monsègur naar Livron.

augustus 23, 2024 door rolstoelpelgrim

After writing my blog yesterday I quickly fell asleep. I was so tired after such a long day. Still I woke up just before 7 just before my alarm clock. Then I slowly started getting ready. Then I had breakfast with the woman where I was staying. Her daughter also came by and the dog kept asking for attention (then he is good with me). I was spoiled rotten. In addition to a good breakfast with home-made bread and home-made jam I also got an extensive packed lunch, in addition to bread also tea bags (my thermos was also filled with boiling water), various types of bags with fruit compote, fresh fruit and more. I gave a balloon flower as a thank you, which was accepted with so much pleasure, very nice! Balloons are not just for children!

Then the daughter took me to the address where my wheelchair was. It was neatly charged so I seemed ready to leave. But that turned out differently.

My tire was flat again. I pumped it up and hoped that it would slowly deflate, but before I even rolled out of the shed I felt it deflating again. Fortunately, this time there was someone who could help me, the man of the house. He got to work with my tire repair kit.

Waiting had also solved another problem because the woman had already organized things for my next overnight stay. There is no good place to stay that is somewhat affordable. But she gave me a note with the name and phone number of a man in Livron. He would make sure that I could camp somewhere if I called when I was in that village.

After that the man had solved the problem, patched the hole and after a glass of mint lemonade and cookies I could continue. Well, for a little while. Because after about fifteen minutes the tire was flat again. In the meantime I had already left the village and was standing at a reservoir. There I could fortunately try to solve the problem in peace and with a beautiful view. When I took the tire off I saw that it was leaking under the patch. First I tried to glue the patch back on but that didn’t work, it came loose almost immediately. Then I pulled off the patch and stuck a new one on. This one didn’t want to at all. Then I got another type of patch from my toolbox and that seemed to work. After giving it some time to dry I put the tire back on the wheel and fortunately it went well the whole day. Tomorrow I’ll stop by a bike shop I’ve been told and then I’ll get 2 new inner tubes. Then I’ll be fine for the time being. Hopefully they have the right size because my 25″ wheels are not the most common size.

After this adventure I was fortunately able to continue. A climb up and otherwise largely relatively flat. I took a break in a church in Luquet, where I quickly recharged my batteries. Beautiful but very square church on the inside.

I had a great view of the Pyrenees today. What a huge wall of mountains that is, very impressive. I look forward to going over it later. Although it is also exciting to cross the Pyrenees in my wheelchair.

I saw many horses in the meadow, some found me very interesting and even came to me. I also saw many birds of prey. Besides the birds I also saw many small planes, later I rolled past a small airfield.

I also passed a large lake where I went over a long bridge and the mountains in the background were very impressive to see.

Just before Livron I had a steep descent with again a great view of the Pyrenees.

In Livron I first rolled to the church and Mairie. I knew I had to be there. But I didn’t even have to call. When I was almost there, people were already standing in the garden calling me. I was warmly welcomed. I have been given a nice spot for my tent here in the village, right behind the church. It smells wonderful here, it looks like just mown grass from a distance, but when I looked closer after my nose had smelled something, it turned out to be a field with lots of mown mint plants.

There is a public toilet building nearby, next to the Mairie, that has also been adapted and they have laid a long power cable to my tent. So I even have the luxury of electricity. So I am provided with all the comforts. My battery has been charging for a while and is almost full.

While I am writing this, a woman comes to bring a bowl of fresh fruit compote. Delicious!

Tomorrow at 8 o’clock I’m also invited for breakfast. So early again. That’s also important because rain is predicted at the end of the afternoon and then I want to be in Lourdes.

Greetings,

Wheelchairpilgrim 

ps. Pictures will come tomorrow, the internet is too slow here. (This has now been resolved).

Day 18, Livron to Lourdes. 

august 24, 2024 by rolstoelpelgrim

The alarm went off around 6 o’clock, it was still dark. It didn’t start to get light until around 7 o’clock. I was only packed up a little after 8 o’clock and then the man I had seen yesterday came by with tea, biscuits and more. He is a deacon in the church, he also showed me the church and said a prayer.

After I had finished the tea and such it was time to leave. I was given the package of biscuits for the road, more was offered to me but I am already quite loaded because everyone gives me large lunch packages that are more than I can eat. I am not a big eater but when I am on the road I have even less appetite.

I was already a bit off the route with this sleeping place and was a bit hesitant about whether I should go back to the route or plan my own route (almost 10 kilometers shorter). The short route was a somewhat larger road I saw on the map. The deacon told me that that road is easy to do so I decided to do that. Especially because bad weather was expected this afternoon. So I rolled to Pontacq. There was a bike shop there and I bought 2 inner tubes, so I can last a while. Luckily my tire had remained good but you never know.

Then that bigger road. It was indeed a somewhat busier road than I normally roll on but it was doable.

I saw on the map that there was also a smaller road partly parallel to the big road, I wanted to try that anyway. At the exit I took that. The road started out nicely paved, gradually some grass came through the asphalt in the middle, that became more and higher grass and the asphalt also changed into stones. Eventually the grass was half a meter high in some places. It was a farm road where I could see that tractors were being driven but although difficult I still got through. Luckily there was a village at one point. Then I decided to ride the rest of the route on that bigger road. The church in the village was closed but there was a tap so I immediately filled up my water. 

Halfway through the day I suddenly felt something strange on my wheel. I was flat again. I was driving on that larger road but luckily there was an exit with a good place to stop. I changed the tire there. Luckily I had bought a new one. After taking that tire off so many times in the past few days I now know how to do it and in fifteen minutes the new tire was on. After that I could go on my way again.

I saw the Pyrenees for a large part of the day, they are getting clearer and bigger.

Eventually I arrived in Lourdes, first just rolled through the town and later to the pilgrimage site. I stayed there for an hour and then went to an address that the deacon had advised me. A beautiful place where pilgrims are received. A very tough climb though. That’s why I finally decided to stay here for only 1 night and then tomorrow, for example, a campsite that is a little less steep on the mountain. Tomorrow I’m really going to follow the Lourdes program for a day and I won’t leave again until Monday.

At 7:00 PM I’ll eat here and tomorrow I’ll have breakfast here before I go to the pilgrimage site.

In the meantime I’ve also posted the photos in yesterday’s blog, so don’t forget to take a look there.

And for those who haven’t signed up for the newsletter yet, you can do so here. Then you’ll automatically receive an email when I’ve posted something.

Greetings,

Wheelchairpilgrim

Dag 19, Lourdes 

august 26, 2024 by rolstoelpelgrim

After a good night’s sleep at Cite Saint Pierre I packed my things and went to breakfast.

Last night before dinner I had to make a steep climb to the dining room but then I got a push from a volunteer. In the morning I had found another route to the dining room which made it longer but less steep.

After breakfast I spoke to a few people about my trip. It’s a good thing I had packed a big pile of business cards.

Then I took the long descent to Lourdes, which was an easy start downhill. Then I went to church. What a huge church that is, underground in a kind of cellar. What a lot of people. Also a lot of priests, bishops and groups with banners. It took a while to find a good spot but in the end I was in the perfect place. Before the celebration I spoke to a Flemish priest about my pilgrimage.

After the celebration I also spoke to a pastoral worker from the east of the Netherlands. We had nice conversations and agreed to meet each other in the evening for the light procession.

Na de kerk reed ik even kort over het terrein en ben toen naar de camping gegaan. Hier mijn tentje opgezet en even gerust. In de middag ging ik er weer op uit. Naar de stad, niet naar het bedevaartoord. Ik had namelijk een paar dagen geleden gehoord dat de paralympische vlam hier zou zijn. Daar heb ik gekeken. Was leuk om mee te maken. Zeker omdat ik ook al bij de Olympische spelen in Parijs was en in 2012 was ik bij de paralympische spelen in Londen. De vlam werd binnen gedragen en daarmee werd later de fakkel aan gestoken. Die werd oa door een vrouw met prothese en later een man met rolstoel verder gedragen tot de vlam uit mijn beeld was. Daarna ging op het terrein nog een evenement door met muziek, dans en standjes van diverse gehandicapten sport organisaties en info over de Pyreneeën regio. Ook konden kinderen sporten uittesten zoals rolstoelbasketbal. Uiteindelijk was het voor mij weer tijd om naar het bedevaartoord te gaan. 

At the information point I bought a new pilgrim passport, I always have an extra one with me but I started using the last one a few days ago. Now I have a spare one so I can start collecting.

I also visited a few shops with religious items, sometimes art but much more often it is kitsch in my eyes. The glow in the dark Maria still wins as the most kitsch object in my opinion. Still, it is interesting to look around at what people are buying and selling. For example, I saw people dragging around a number of enormous 10 liter jerry cans for Lourdes water. And then to think that they have to fill them at those small taps where it took at least 5 minutes before my half liter water bottle was full when I filled it when I was thirsty.

There were also a lot of beggars who said they were hungry, but when I tried to give them bread and an apple they didn’t want it. They weren’t that hungry after all.

In the evening there was the light procession. Beforehand I did indeed see the pastoral worker and she invited me to sing along during the procession. So I didn’t roll along but I did have a great view of the procession where all the people had a candle as they slowly walked across the square in procession. I thought all those lights were an impressive sight.

Now back at the campsite and it’s time to sleep. It was a long day and I also rolled about 15 kilometers back and forth through Lourdes so it wasn’t really a rest day. Tomorrow on the road again.

Greetings, 

Rolstoelpelgrim 

Day 20, Lourdes to Baudreix.

august 26, 2024 by rolstoelpelgrim

My alarm went off at 8 am but I would have liked to sleep a bit longer. Last night it got really late after the light procession. But it was worth it.

It had rained last night and unfortunately I had to pack my tent wet.

When I left around 10 am I first drove up the mountain for a bit but the rest of the day it was mostly flat or downhill because I mostly rolled a river. Although I didn’t have a view of the river the whole time. Fortunately I did sometimes because it was very beautiful, blue white water, every now and then people with kayaks and rafts passed by. Nice sight.

Furthermore I drove a lot through the forest. I always like to do that.

The first part through the forest had a very bad road surface and because it had rained there were big puddles that I had to slalom around.

Although I was quite muddy after that path (especially my gloves and wrists) fortunately it dried up quickly and I got cleaner again.

In the morning there was a single drop of rain but later the weather became lovely.

In the afternoon I passed the village of Lestelle Bétharram. There was a very impressive church. This also turned out to be a place of pilgrimage. When I was there, a few English/Irish people I had met earlier today were just getting a short tour and I rolled along. It was interesting to hear the stories of medieval miracles. Including a girl who was saved from the water by Mary. There is also a statue of Mary from the 14th century.

Then I rolled on to the campsite. I did some shopping on the way.

After I put my blog online I’m going to sleep, after rolling 30 kilometers the energy is gone. Tomorrow I’ll continue on my way.

Greetings, 

Wheelchairpilgrim

Day 21, Baudreix to Buzy.

august 27, 2024 by rolstoelpelgrim

Slept well at the campsite last night. Went on our way again this morning. I’ve been on the road for 3 weeks now.

Today there were many mountains in view again, yesterday the mountains had hidden themselves a bit more behind the clouds. The view was really amazingly beautiful.

I also saw many birds of prey, sometimes even several at the same time. Every now and then I saw a beautiful dive for their prey. Although I can never tell the different birds of prey apart (unfortunately), I find them very impressive to see.

Along today’s route, after Nay (near where I slept), there were only a few villages and if there were any, it was just a hamlet. So no churches to visit and to recharge.

After about 18 kilometers I had my first battery empty and just before I rolled onto the campsite the other one started to beep too, so the last part was exciting whether I would make it. Especially because the last part was quite steep. But I made it! Today I rolled a total of 32 kilometers, most of the day uphill. Fortunately most of it not extremely steep but gradually uphill.

There were again many meadows with French cows, occasionally with a bell. I can hear them from the campsite too.

Here in Buzy I saw several more wash houses, I should actually do my laundry there but I’ll just do my laundry at the tap at the campsite.

I am now writing in my tent, just chatting for a while with other Dutch people at the campsite.

Tomorrow towards Oloron-Sainte-Marie, from there I will cross the Pyrenees.

Greetings,

 Rolstoelpelgrim 

Day 22, Buzy to Oloron-Sainte-Marie,

august 28, 2024 by rolstoelpelgrim

It wasn’t an ideal night. A few campers didn’t arrive until 11pm and then started putting down their caravan with a loud voice and a drill. It wasn’t until after midnight that it became quieter.

My alarm went off at 1am to change the battery, I had only just fallen asleep.

And yesterday I started to catch a cold (that’s why it was a fairly short blog) and it got worse. Last night my nose was like an open tap. I kept blowing my nose. I had brought some paper tissues with me but they were quickly used up. So I used my quick-drying towel, you have to do what you can.

This morning I washed my towel and other things and hung them on the front of my wheelchair while packing. The Dutch neighbours gave me a cup of tea, a full thermos of boiling water and new tissues. Everything I need! They had also helped me out of a tight spot yesterday. I couldn’t pay (inaccessible machine) but a pass was needed for the toilet. Luckily I was allowed to borrow theirs when the door was closed (the toilet was often open)

Today I had a relatively short distance planned, just under 20 kilometers. But because I visited Oloron Sainte Marie I still rolled 27 km in total. Unfortunately the cathedral was not accessible and I could not enter. The woman who was in the church did not know where the plank was to bridge the two steps. Luckily she did have a stamp. I wandered around the city a bit and then to the campsite.

Today I first rode a part on a fairly large road, later the road became smaller and I passed through all kinds of small villages again. It was also quite chilly at first. Later it fortunately became warmer. The sun on my back was very nice. Later in the day it actually became a bit too warm again. In the morning the mountains were hidden in the clouds again but gradually they became more visible and I could enjoy the mountains again. Furthermore a lot of arable farming with corn among other things. I also rode along a railway track where every now and then a train passed.

Tomorrow I will probably also roll a somewhat shorter part, I still have to find out exactly where I am going but in any case not very far. I have to recover a bit, rest and get rid of that cold. That sniffling and sneezing is not nice. Especially not because sneezing after my operation also quickly hurts my lower back. Those are still the after-effects of that operation. But oh well, I am on my way again and I had hoped for that a year ago but actually did not expect it. 

Now I’m back in my tent. I’ll go eat something at the campsite later. I never do that, but I have to eat something other than cheese, bread and couscous with dried fruit/vegetables. And then go to bed early, hopefully I’ll feel fitter tomorrow.

Greetings, 

Rolstoelpelgrim 

Day 23, Oloron-Sainte-Marie to Asasp-Arros

august 29, 2024 by rolstoelpelgrim

It rained a large part of the night. Even when I woke up around 7 am and started packing, it was still raining. Fortunately, it stopped when it was the tent’s turn and I had to put everything outside. Of course, the tent got wet when I packed it, but fortunately the rest stayed dry.

Eventually, everything was packed waterproof (I’m very happy with my waterproof backpack) and I could set off. Unfortunately, it started to rain again quite quickly, but it was still so little that my rain gear could still be stored away.

At one point, I was overtaken by a pilgrim. He had seen me rolling from a distance and had had to do his best to overtake me (I roll a bit faster than hikers walk), he was very curious about what was rolling across the road (that was me). I told him what I was doing and where I was going. He spoke good English, which is always nice. He will also be crossing the Somport Pass in the coming days. Eventually, our paths parted again because I am following the cycle route and he is following the walking route.

Some time after that meeting, the rain suddenly got a lot worse. Luckily, there was a spacious bus shelter and I took shelter there for a short while and put on my rain gear. Then I continued rolling. Every now and then I heard the rumble of thunder, but luckily it seemed far away.

I arrived at the campsite quite early in the afternoon.

I was allowed to pick a spot and decided to pitch my tent right next to a shelter with a picnic table. When I just arrived, a number of people were eating pizza and I also got 2 points. It was really nice to have something warm to eat after such a wet trip. Then I set up my tent.

Behind my tent flows a stream that I can hear babbling and every now and then I hear a train.

I didn’t take many photos today, I normally take photos with my compact camera and my (waterproof) phone. The camera doesn’t like water and my phone got confused by the drops on the touchscreen. Luckily, a few photos still worked out. The Pyrenees were hiding behind the clouds again today, so unfortunately there were no nice views.

After everything was set up I first went to sleep, slept for at least 2 to 3 hours. I am very tired and still have a cold. Although it seems to be a bit better than yesterday it is certainly not over yet. Then I paid for the camping (only 7 euros) and did some laundry. So I eat and then go to bed early again, my body really needs those extra hours of rest/sleep.

Tomorrow I will go a bit further into the Pyrenees.

Greetings,

Wheelchairpilgrim

Day 24, Asasp-Arros to Accous

august 30, 2024 by rolstoelpelgrim

It was already predicted last night, but still, thunderstorms in the mountains are often more violent than I am used to. Last night it was really going strong. I had been asleep for a while when the thunderstorm broke out in full force around 23:00. I always count to determine the distance from the thunderstorm and in the beginning this was still possible to estimate but later it went so hard that I had no idea which flash belonged to which bang. Around 1 o’clock it fortunately became quieter, both in terms of thunderstorms and rain and I was able to sleep peacefully again.

In the morning I quickly packed part of it. According to my weather app it was supposed to rain at 8 o’clock and I wanted to have all my stuff under the shelter before then and then hopefully be able to take my tent with me reasonably dry. It had not rained since the night and the tent was already quite dry. In the end there were only 3 drops of rain so that was not too bad. The rest of the day I did not see any rain while rolling.

After filling my bottles and emptying my bladder I left the campsite. Here I threw away my waste. Unfortunately also my last banana. The slugs had had a party in my awning last night and that banana was their feast. Half was still left… there were literally dozens of slugs in my awning this morning. They must have been sheltering from the rain and they found my tent a nice place.

After leaving I finally saw the mountains again that I had missed so much yesterday. Slowly but surely I roll up, often only a few percent and sometimes a short stretch 10 percent or more. I regularly saw a beautiful but wild river. I drove a lot on a somewhat larger road but despite that they took good account of me and there was also a hard shoulder/cycle path in many parts. I also saw many birds of prey circling in the sky.

On the way I met another pilgrim who came towards me, complete with a wooden walking stick and a (patched) hat with a shell on it. He had walked with his wife from Fatima (Portugal) to Santiago and he was now walking to Lourdes. His wife had to go back to work and he was doing this part alone. We exchanged very nice experiences and got tips for the coming days. At the end of the conversation I was given a bracelet with a small statue of Jacobus that he had hanging on his bag. It is now hanging in a nice spot on my bag.

I had nice weather all day while rolling. This morning I was still counting on some rain in the morning and had therefore put on my rain gear, but halfway through the morning I put my rain gear away again.

Near the town of Sarrance I visited the Norbertine monastery. At first I could not enter the church, but at one point a brother came by and he got the ramp. So I was still able to visit the beautiful church. We also had a short chat and he said that there are also brothers in Heeswijk, I have been there before so that was nice.

After about 15 kilometers my battery needed replacing. Luckily I have 2. The coming days with all that climbing that will really be necessary.

Just before the campsite where I wanted to go I passed a farm with cheese sales. There I bought a mini piece of cheese made from goat and sheep milk. It was very tasty.

I also imagined myself in the Andes mountains instead of the Pyrenees. I saw a llama! It belongs to the circus that is here in the village.

In the meantime I am lying comfortably in my tent. It is now tapping on the canvas because when everything was up the rain came as predicted. Probably another thunderstorm tonight and dry again during the day tomorrow. That would be nice. There are a lot of chickens and roosters walking around the campsite so they will be my alarm clock tomorrow morning.

Greetings,

Rolstoelpelgrim

Dag 25, van Accous naar Urdos.

augustus 31, 2024 door rolstoelpelgrim

Vanochtend heb ik weer alles ingepakt. Alles was geladen en klaar voor vertrek. De camping was vrijwel naast de supermarkt dus daar heb ik nog even een stokbrood gehaald.

Al snel zat ik weer op de juiste route. Een vrij grote weg vandaag. Dat had ik al gelezen. Dit is de weg die mij over de somportpas gaat brengen. De rotsen waren geweldig, soms half over de weg heen en dan een hoek er uitgehakt zodat de vrachtwagen er langs kunnen.

Ik sprak op de weg een Franse fietser, hij was erg onder de indruk van mijn rolstoel en verhaal en vroeg een foto. Dit gebeurt me best regelmatig onderweg. Mensen vragen een foto of ik zie ze vanuit auto’s een foto nemen. Naast dat men natuurlijk ook vaak toetert en duimen op steekt. Soms maak ik me wel zorgen want sommige tegemoet rijdende auto’s kijken zo lang naar mij dat ze uiteindelijk naar achteren kijken. Best eng om zo ver naar achteren te kijken tijdens het rijden in een auto.

Ik genoot enorm van het landschap. Woeste rotsen, steile bergen die steeds hoger worden. Ik rolde vrijwel de hele dag langs een mooie wilde rivier. Veel vlindertjes en hagedissen gezien (die laatste zie ik vaak maar willen meestal niet op de foto, vandaag wel!).

Ook zag ik een plek waar je de baskische sport Pelota kan spelen, hoe het precies werkt weet in niet maar wel dat er een soort houten racket en bal voor word gebruikt. Die rackets zag ik zelfs in de grote supermarkt een paar dagen geleden. 

Op een gegeven moment werd ik ingehaald door een fietser, hij groette mij in het Nederlands. Hij stopte iets verderop op een plek met een brede vluchtstrook. Inmiddels was zijn medefietser mij ook gepasseerd. Hij vroeg of het kan dat hij een bericht van mij had gelezen op Facebook. Ik zei dat dit inderdaad goed mogelijk zou kunnen zijn. Grappig om zo herkend te worden. Daar aan de kant van de weg hadden we een leuk gesprekje. Ook zij zijn pelgrims richting Santiago en volgen dezelfde route. Daarna gingen we weer verder en zag ik ze al snel in de verte verdwijnen.

Het weer was heel fijn vandaag, zonnig, niet te heet, beetje wind, blauwe lucht met wat wolken. 

Onderweg zag ik een bord, een wandelpelgrim had me hier een paar dagen geleden al op gewezen. Een deel van de route was afgesloten voor voetgangers, zij moesten via een oude spoorlijn en spoortunnel wandelen. Dat is voor mij geen optie dus ben doorgerold. Over oude spoorlijn gesproken, daar zie ik steeds resten van, bruggen, tunnels. Vrijwel alles flink begroeid. En de stations op de route hebben inmiddels een andere bestemming of staan leeg.nmaar om terug te komen bij mijn verhaal. Er was een afzetting van een weghelft met een stoplicht. Hoe lang die afzetting was kon ik niet zien dus ben maar gewoon gaan rollen toen het licht groen werd. Ik had vanaf het stoplicht al mooi zicht op fort de Portalet en daarna werd het nog beter.

Na het stoplicht kon ik op de afgezette weghelft gaan rijden, daar waren ze niet mee bezig (sowieso lag de bouw stil, het is zaterdag) maar ze waren een wegverbreding voor wandelaars aan het maken. Al gedeeltelijk klaar maar op veel plekken ontbrak de weg of leuning. Gelukkig kon ik rustig op de niet gebruikte weghelft rollen. Vandaar had ik perfect zicht op het fort. Ik vond het interessant om te zien hoe ze in de wand van de rots een pad hadden gebouwd en ik denk zelfs een huisje. Mooi om te zien. En dat allemaal om Frankrijk te beschermen tegen de Spanjaarden. 

Vrij snel na het fort en de afzetting bereikte ik de camping. Hier werd ik door een vrouw in het Nederlands begroet, een Nederlandse campingbaas. Mijn tentje staat en nu zit ik te schrijven met zicht op de rivier. Hier heeft ze een stoel en tafeltje voor me neer gezet. Heel fijn plekje. Ook hier weer kippen rond mijn tentje. Hopelijk houden ze van naaktslakken want ook afgelopen nacht was het weer druk met naaktslakken in mijn voortent, ik telde er 18 vanochtend in m’n voortent. En ik weet nu precies welk geluid ze maken, ik dacht altijd dat slakken stil waren maar afgelopen nacht klonk het grazen van die slakken. Hopelijk vannacht geen slakken. 

Mijn accu’s liggen weer te laden. Na 13km was de eerste accu op en heb er toen nog een stuk of 3 gerold op de 2e accu voor ik op de camping aan kwam.

Morgen is de grote dag naar de top van de Somportpas! Ik zie er naar uit. Vandaag was goed te doen, hoewel ik flink heb geklommen vond ik het best mee vallen qua hoe zwaar het was. Morgen wordt nog steiler dus ik ben benieuwd.

Vanavond maar goed uitrusten en alles weer goed opladen. 

Voor wie wil en het nog niet heeft gedaan, op de homepage en hier kan je je inschrijven voor de nieuwsbrief, dan krijg je een automatische email als ik iets heb geplaatst. 

Groetjes, 

Rolstoelpelgrim 

Dag 26, Urdos naar Somport

september 1, 2024 door rolstoelpelgrim

Toen ik wakker werd regende het nog flink. Het heeft volgens mij vrijwel de hele nacht geregend. Gelukkig hield het op toen ik toe was aan het inpakken van de tent. Toen tent ingepakt. Wat een modder was het, de regen had alle grond tegen de tent gespetterd. Ook in de voortent (waar ik de waterdichte zakken altijd heb liggen) was het modderig geworden. Al die zakken van buiten maar even onder de buitenkraan gehouden om de ergste modder kwijt te zijn en nat was het toch al. Dan liever schoon en nat!

Over modder gesproken, ook de mooie rivier langs de camping die gisteren nog mooi helder water had was vanochtend een vieze modder bruine kolkende en een stuk diepere rivier geworden. Het had dus ook flink geregend op andere plekken.

Nadat alles op de rolstoel zat en ik nog even kletste met 2 mensen van de camping begon het weer te regenen. Dat had de weerapp niet voorspeld. Rolstoel met bagage snel onder een afdak gezet en ik werd door 1 persoon uitgenodigd in haar vakantiehuisje om te schuilen. Daar even met haar en een vriendin gepraat. Gelukkig duurde de bui niet heel lang. Toen het weer droog was ben ik vertrokken. De steile helling voor de camping opgerold, daarna naar de route gerold.

Net voor ik daar was werd het ineens heel donker en barstte er een enorme bui los. Als ik niet toevallig net voor een openbaar toiletgebouw had gestaan had ik een groot probleem gehad maar ik zag dit gebouwtje, reed er met stoel en al in en zo bleef ik droog. Het was een echt klassiek Franse ervaring met zo’n Frans gat als wc waar ik bijna in moest staan om binnen te kunnen staan. Maar ik stond droog en dat is het belangrijkste. Het ging enorm hard, de steile maar korte helling die ik moest nemen om op de route te komen veranderde gewoon in een snelstromende rivier. De bui hield denk ik een kwartier aan en daarna bleef het water nog de helling af stromen. Toen dit 5 minuten later eindelijk minder werd ben ik maar weer gaan rollen, hopen dat het droog zou blijven. En dat gebeurde. Al snel zag ik zelfs blauwe vlekken in de lucht verschijnen. 

Ook de bergen kwamen weer langzaam tevoorschijn. Het gevallen water zag ik ook als wolken opstijgen waardoor bergen af en toe kort gedeeltelijk verdwenen maar ook weer snel terug kwamen. Het werd heerlijk weer, niet te warm, niet te koud.

Het was een enorm mooie rit, mooi zicht op de bergen, mooie lucht en vanwege de regen ook veel watervalletjes. Ook reed ik langs een stuwmeer die uitliep op de rivier waar ik steeds langs reed. Alles was modderig bruin ipv blauw en helder zoals de laatste dagen, ook het meer was bruin. Onderweg ontmoette ik een wielrenner uit Polen die ik gisterochtend ook op de camping had gesproken. Hij doet alle grote passen van Europa en ging vandaag “even” op en neer de Somportpas om daarna naar een  volgende pas te gaan. 

Al na zo’n 6 kilometer was mijn 1e accu leeg. Dit maakte me enigszins zenuwachtig want ik moest zo’n 15 kilometer rollen tot de top van de berg en de 2e helft was steiler dan de eerste (en de eerste helft was al zo’n 7% gemiddeld). Het was een steile, slingerende weg en bosachtig gebied. Toch rolde ik maar rustig door, hopend dat ik ergens een plek zou vinden om te kunnen laden. Ondertussen zag ik het batterijniveau snel dalen en begon mijn stoel te piepen. De wielrenner kwam weer van de top rijden net nadat ik de accu wissel had gedaan. Ik vertelde hem dat het een spannende rit zou worden vanwege de accu’s maar hij kon natuurlijk ook niet helpen. Dus we gingen beiden weer verder (hopelijk leest hij hier hoe het is verlopen).

Ik had op de kaart gezien dat er een herberg voor groepen (bv scholen, kerken, vakantiereizen, etc) op de route zou zitten en ik hoopte dat ik dit zou halen, dit was het eerste huis sinds het begin van de pas dus ik had ook niet veel keus. Dus toen m’n wielen steeds meer piepten en af en toe al uitvielen werd het wel heel spannend. Het gebouw was al in zicht toen ik met motor geen meter verder meer kwam, maar het was nog wel een paar honderd meter (met een helling van zeker 7%) rollen, en dat zonder motor. Maar ik moest toch iets. Om vooruit te rollen ontbrak me de kracht, toen maar achteruit, dan kan ik naast mijn armen ook mijn benen en gewicht gebruiken om me naar boven te trekken, maar leuk is anders. Na een enorme strijd lukte het om er te komen. Ik zag gelukkig iemand bewegen voor een raam boven maar hij/zij zag mij niet. Op de deur stond een telefoonnummer, maar ik had al de hele pas vrijwel geen telefoonbereik, en ook nu lukte het bellen niet. Gelukkig kwam er toen iemand uit de deur, een gast. Zij riep gelukkig een medewerker. Ik mocht gelukkig binnen komen om te laden. Ik werd enorm hartelijk ontvangen en kreeg thee (2x) in een soort eetzaal met zithoek. Ik had een leuk gesprek met de medewerker, een Marokkaanse man die wat engels spreekt. Toen ik daar, terwijl mijn rolstoel stond te laden, lekker op een bank zat sloeg de vermoeidheid toe. Toen maar gevraagd of er een mogelijkheid is om te overnachten. Gelukkig kon dat.

Nu lekker op een eigen kamertje met 4 stapelbedden en een geweldig uitzicht op de bergen. Mijn accu’s staan te laden en ik ga vroeg slapen want ik ben uitgeteld.

Morgen het laatste stukje naar de top van de Somportpas en dan bergafwaarts. 

Groetjes, 

Rolstoelpelgrim 

Dag 27, Somport naar Canfranc

september 2, 2024 door rolstoelpelgrim

Vanochtend bij het openen van de luiken van de slaapkamer keek ik direct op de mooie bergen. Wat een geweldig uitzicht. Vannacht fijn geslapen, zowel ik als mijn accu’s zijn weer opgeladen en rond 9 uur vertrok ik weer.

Ik rolde rustig weer verder en nam veel foto’s van de mooie paarse bloemen aan de kant van de weg, ik denk een soort crocus. Terwijl ik foto’s nam hoorde ik ineens de bellen (van het vee) harder worden en er klonk veel gemekker. De geiten werden verplaatst. De herder reed met zijn auto achter de geiten aan en die moesten natuurlijk precies het paadje in waar ik stond. De geiten liepen en renden daardoor rakelings langs me, sommigen zagen hun kans schoon en vroegen om aandacht en wilden een aai. Die konden ze krijgen. Erg leuk! Nadat de geiten in het veld stonden stapte de herder uit de auto en gaf me een flink stuk geitenkaas! Ik vertelde dat ik naar Santiago onderweg ben en gaf een visitekaartje met mijn website die hij met bewondering aan nam. hij vertelde dat de kaas van de geiten is. En toen reed hij weer naar huis. Ik maakte nog wat foto’s van de mooie geiten en de kaas. Lekker! 

Daarna rolde ik weer door. Onderweg zag ik de herder bij zijn huis buiten met zijn familie, ze keken hoe ik omhoog rolde. Ik keek en zwaaide en bekeek ook nog de kudde schapen bij zijn huis.

Toen reed er een camper voorbij met Nederlanders. Ze stopten en we maakten een praatje over mijn reis en ook over hun camper reis. Leuk om te horen waar mensen heen gaan en hoe ze reizen. Daarna gingen we weer verder. Ik rolde rustig omhoog met zo’n 7 a 8 procent. Ik kwam ook nog loslopende koeien, kalveren en stier tegen op de weg. Die liepen daar rustig rond.

Na zo’n 4 kilometer kwam ik op de pas aan, en dit is ook de landsgrens. Dit is dus mijn eerste blog vanuit Spanje! Het was een mooie tocht omhoog en hier aankomen was toch wel bijzonder. Ik had 2016 eigenlijk niet verwacht dat ik zover zou komen, en zeker niet dat ik alleen de Pyreneeën over zou rollen. Maar het is gelukt! Op de pas waren een aantal wielrenners, zij waren ook verbaasd een rolstoel te zien. Ik heb veel foto’s genomen. Er stond ook nog een pelgrim kapelletje op een rots maar daar kon ik niet komen, gelukkig kon ik het wel redelijk goed op de foto krijgen. Na een tijdje op de pas ben ik weer doorgerold. 

Dat was heel anders rollen.  nu naar beneden, ik hoefde weinig te doen dus kon mooi foto’s nemen en genieten van het uitzicht. De begroeiing is anders aan deze kant van de bergen, andere planten zoals meer vetplanten in de rotsen en meer naaldbomen. Ook is het droger, maar niet zo dor als sommigen zeiden maar het heeft afgelopen dagen ook hier geregend. Vooral aan de vele watervalletje was dat goed te zien. Mooi!

Onderweg zag ik ook regelmatig een reddingshelicopters heen en weer vliegen, net over de grens sprak ik nog een paar mannen bij een groot gebouw, zij vertelden mij dat daar een opleiding is voor reddingspersoneel voor in de bergen.

De rotsen van het Franse deel van de route waren vaak roodachtig, soms bijna paars. Hier is het iets meer grijs. Het zijn hier wel heel mooie ruige bergen. Dus het was onderweg echt genieten waar ik gisteren minder tijd/rust toe had door al het gedoe rondom mijn accu’s. 

In Canfranc-estacion aangekomen was ik weer een bezienswaardigheid. Ik merk wel dat ik even moet omschakelen qua taal. Ik heb nu een maand Frans gesproken en nu moet ik me weer met Engels zien te redden en hopen dat men dit spreekt want Spaans spreek ik niet (al versta ik wel wat dingen door kennis van andere talen waaronder Latijn en m’n ervaring die ik ooit opdeed toen ik heel lang geleden een half jaar in een portugeestalig land woonde). Bij Canfranc-estacion het treinstation bezocht, dit is nu een hotel maar was ooit bedoeld als een belangrijke verbinding tussen Frankrijk en Spanje. Het is echt een enorm gebouw. Ik kreeg er ook een stempel. Er stonden ook diverse treinstellen. Leuk om te zien.

Daarna ben ik naar Canfranc gegaan. Daar zit een pelgrimsherberg. Ik zal nu minder vaak campings hebben want die zijn hier niet veel en de herbergen zijn ook een stuk goedkoper dan in Frankrijk. Bij de herberg aangekomen was er niemand. Op de deurbel werd niet gereageerd. Gelukkig stond er een telefoonnummer en daarmee kreeg ik contact. Communicatie was wat lastig maar in een mix van Duits en Engels kwamen we er uit. De hospitalero zou er over een minuut of 5 zijn en dat was zo. Ik heb hier een stapelbed en geen andere mensen (tot nu toe) op zaal. Mooie praktische houten bedden zijn het met in elk bed een lampje en een stopcontact bij een plankje waar je iets op kan zetten en een rolgordijnen voor het bed voor de privacy.

Straks vroeg slapen en morgen weer vroeg op pad.

Groetjes, 

Rolstoelpelgrim

Dag 28, Canfranc naar Jaca,

september 3, 2024 door rolstoelpelgrim

Vanochtend stond mijn wekker weer heel vroeg. Rond 7 uur werd ik voor het ontbijt verwacht. Voor die tijd wilde ik al ingepakt zijn zodat ik de trap maar 1 keer zou hoeven lopen. Hoewel een trap gelukkig lukt moet ik dat toch niet te vaak doen. 

Toen alles ingepakt was naar beneden gegaan met een deel van mijn spullen, de man van de herberg heeft later mijn zware tas nog getild.

Ik kreeg een lekker ontbijt met thee, sapje, geroosterd brood en crackers. Daarbij ook nog een ingepakt cakeje maar die heb ik meegenomen voor later.

Helaas was de weersverwachting niet al te best. Met vertrek was het nog droog maar ik had m’n regenpak al aan en voor ik het dorp uit was bleek dit ook geen overbodige luxe. Toen ook mijn handschoenen gewisseld van mijn gewone leren handschoentjes naar werkhandschoenen. Die leren zitten heerlijk maar als ze nat worden en het rubber van mijn hoepels ook gaat het glibberen en raak ik alle grip kwijt. Die werkhandschoenen zitten niet heel fijn en bij erge regen lopen ze soms vol water maar ondanks dat houden ze wel de grip. Ik heb vandaag veel afgedaald. Ik krijg vaak de vraag of ik dan erg moet remmen maar dat valt mee, mijn rolstoelwielen hebben een begrenzer en hij zorgt dat ik onder de 8 a 9 kilometern per uur blijf. Ik reed vrijwel de hele dag langs een redelijk grote weg waar ik gisteren ook op zat. Ik keek veel naar de vele blauwe bloemetjes en de plantjes die ik op de rotsen zag zitten. Er zaten ook veel kleine slakjes. Door de regen heb ik helaas niet veel foto’s.

Ik reed nog langs een klein dorpje wat echt vergane glorie was, geen huis had meer een dak, zelfs de kerk niet. Was denk ik al jaren geleden verlaten. Heel apart om te zien. 

Ik heb het plaatsje net opgezocht, het heet Aruej en stamt uit de middeleeuwen (mogelijk 7e eeuw) en heeft een geschiedenis die te uitgebreid is om hier te beschrijven, maar hier te lezen is. Het is nu helaas verwaarloosd privébezit. Wel liggen er grootse plannen om de stad op te knappen maar men is in afwachting op financieel betere tijden en er is hier een gebrek aan bescherming van architectuur erfgoed. Zonde….

Net voor Jaca hield de regen gelukkig op en werd het droog en kwam er zelfs een blauwe lucht.

Doordat ik al vroeg was vertrokken en ik door de regen niks anders had gedaan dan doorrollen was ik ook al vroeg in Jaca. Normaal stop ik ieder moment om foto”s te nemen, om iets te eten of om een praatje te maken met iemand, maar nu dus niet. Trouwens ook geen andere pelgrims gezien, wel heel veel bordjes met pijlen, schelpen of andere verwijzingen naar Santiago. 

In Jaca aangekomen heb ik eerst de stad bekeken, eerst de kathedraal en daarna de Jacobuskerk. Toen ik bij die laatste binnenreed en de deur open duwde bleek er een mis gaande. Ze waren al bezig met de eucharistie, heb het laatste stukje nog net meegekregen. Daarna nog even blijven zitten. Nog een stempel van de priester gekregen en daarna weer verder gegaan.

Daarna naar een apotheek gegaan. 1 van mijn medicijnen is bijna op, die had ik maar voor een maand meegenomen omdat het te veel ruimte in nam maar ik heb en recept van mijn huisarts. Daarom vandaag naar de apotheek gegaan en gelukkig het medicijn meegekregen. Wel moest ik het zelf betalen maar ik ga er vanuit dat als ik de rekening naar de verzekering stuur ik het alsnog vergoed krijg (en anders is het gelukkig een goedkoop medicijn en heeft het me een hoop extra slepen gescheeld).

Dus nu heb ik weer voor ruim 2 weken extra medicijnen (meer hadden ze niet op voorraad).

Daarna ben ik naar de camping gegaan. Ik heb al dagen een natte tent bij me en die moet nodig luchten voordat die gaat schimmelen. Daarom nu een camping nu er eentje is. Veel campings zijn hier sowieso niet. Mijn tent is nu opgezet en ik laat hem nu eerst een tijdje goed drogen voor ik hem inricht.

Nu alleen hopen dat ik hem morgen ook weer droog in kan pakken want de voorspellingen zijn weer erg wisselvallig.

Groetjes, 

Rolstoelpelgrim 

Dag 29, Jaca naar Santa Cilia

september 4, 2024 door rolstoelpelgrim

Gisteren begon het met regenen en het is de hele nacht doorgegaan. Uiteindelijk besloot ik wat later te vertrekken en heb geprobeerd zo veel mogelijk in te pakken vanuit de tent.

Sowieso wilde ik al anders gaan inpakken omdat ik nu vaker in herbergen zal slapen. Dan heb ik andere dingen nodig dan op de camping en zoals ik nu ben ingepakt heb ik alles in m’n rugzak zitten en hoef ik niet ook nog spullen uit andere tassen te halen terwijl de helft van mijn rugzak juist niet nodig is in herbergen. Zo heb ik nu bijvoorbeeld mijn nachtspalk voor mijn enkel (een enorm groot gevaarte) in mijn rugtas weten te krijgen terwijl mijn luchtbed nu zit ingepakt in de oranje tas bij mijn tent (eerst was dat dus andersom).

Toen ik alles had ingepakt duurde het nog even voor de regen afnam maar uiteindelijk rond 9.30 hoorde ik het getik op het doek minder worden. Toen heb ik snel alles op mijn rolstoel geladen en mijn tent afgebroken en ingepakt. Helaas dus was wel de tent wel weer helemaal doorweekt.

Uiteindelijk regende het nog maar een klein beetje toen ik vertrok en dat bleef het het grootste deel van m’n reis doen.

Ik rolde eerst over een weg langs rotsen maar later werd het juist een heel weids dal. Ik rij nog steeds over dezelfde weg waar ik al langer op rij maar er was op dit stuk niet veel verkeer dus dat was fijn. 

 Ik had maar een korte etappe van zo’n 15km want de volgende herberg/camping ligt vanaf hier weer bijna 30 kilometer verderop en dat samen wordt wel heel erg ver voor 1 dag.

Ik overwoog eerst nog naar een herberg 9 kilometer verderop te gaan want het was eindelijk droog geworden maar die herberg lag te ongunstig voor mijn route aan een voor mij niet doorlopende weg (voor de wandelaars is het wel gunstig want voor hen loopt het wel door) en dan zou ik morgenochtend weer 5 kilometer terug moeten rollen voor ik op mijn route zou zijn en dan schiet ik er dus niks mee op. Dus daarom om 13.00 al gestopt.

Bij de herberg aangekomen was er niemand, er stond dat het vanaf 12 uur open zou zijn maar het was dicht. Ik belde het nummer maar kreeg geen contact. Ik had gelukkig in reviews op Google maps gelezen dat iemand bij het zwembad de code van de deur had gekregen. Dus toen ben ik daar ook maar heen gegaan. Gelukkig was daar inderdaad iemand, de beheerder van de herberg. Hij sprak alleen Spaans maar met een vertaalapp kwamen we er uit. Hij gaf me de code en zo kon ik naar de herberg.

Daar was ik eerst een tijdje alleen maar nu zijn er ook 2 Duitsers (denk ik) en een Belg.

Ik slaap (tot nu toe) alleen in een slaapzaal met 4 stapelbedden. Dames/heren wc en slaapzaal staan hier trouwens ook leuk met schilderingen van peregrinos/peregrinas aangegeven, ook de rest van het gebouw heeft leuke muurschilderingen. Mijn tent heb ik net aan de waslijn buiten bij het balkon gehangen. Hopelijk droogt die dan zo goed op en kan die morgen weer in een droge zak worden opgeborgen. Dan heb ik tenminste geen beschimmelde tent.

Morgen dus weer een flinke rit voor de boeg. Gelukkig is de weersverwachting voor morgen weer beter.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim 

Dag 30, Santa Cilia naar Yesa

september 5, 2024 door rolstoelpelgrim

Wat een dag was dit weer. Een hoop te schrijven, veel meegemaakt, dus laat ik maar bij het begin beginnen. Vroeg opgestaan bij de herberg, tas gepakt, betaald en stempel gekregen en de mooie lucht van de zonsopgang bekeken. Toen mijn rolstoel weer opgeladen was ben ik vertrokken. Het was best fris (12 graden) dus onderweg toch maar even m’n bodywarmer gepakt. Het bleef eigenlijk de hele dag vrij koel, niet boven de 20 graden. Wel een heel fijne temperatuur om te rollen. Ik had een lange dag voor de boeg, ruim 30 kilometer, tot de volgende herberg.

Het was weer over die weg waar ik al dagen over rol. Het was weer rustig terwijl onderweg mensen me vaak hadden gewaarschuwd voor de drukte.

Onderweg was het mooi, weer een heel breed dal waar de rivier doorheen stroomt die ik af en toe zag, er waren akkers waar graan had gestaan en heel aparte rotsen.

Ik kwam langs het plaatsje Berdun dat op een heuvel is gebouwd. Ik ben er niet heen gerold maar het was wel een mooi gezicht. In miin boekje stond een foto van het dorpje op afstand met een fietser, op een gegeven moment zag ik precies die plek dus heb ik er ook maar een foto gemaakt. Het was ook echt het plekje met het mooiste zicht op het stadje,

 Het ging allemaal vrij snel met rollen, al om een uur of 1 zag ik het plaatsje waar ik had gepland te slapen op de berg liggen. nadeel was alleen dat dit plaatsje aan de andere kant van het water lag, dus ik moest nog 3 kilometer doorrollen en dan de brug nemen en dan 3 kilometer terug rollen, en dan zou ik morgen weer die laatste 3 kilometer terug moeten rollen. Ik vind het altijd wel wat vervelend om heen en weer te moeten, 6 kilometer extra voor niks.daarom ben ik toch gaan kijken voor een andere slaapoptie, die vond ik in mijn boekje na ongeveer 20 kilometer. Aangezien ik me goed voelde, het nog vroeg was en de route grotendeels afdaalde (ondanks een paar kleine klimmetjes) besloot ik er voor te gaan. Ik reed nog op de 1e accu dus ook dat zat goed.

Al snel kwam ik langs een heel groot stuwmeer met daar omheen heel veel van die aparte rotsen waar ik al eerder over schreef. Mijn boekje beschrijft die als canyonachtig en ik denk dat dit wel een goede beschrijving is.

Het bos, wat er ook af en toe was, bestond uit cipressen, andere naaldbomen en af en toe een vijgenboom die helaas geen rijpe vijgen hadden waar ik bij kon.

Op een gegeven moment rolde ik langs een heel apart plaatsje, eerst leek het een gewoon stadje op een berg maar hoe dichterbij ik kwam hoe meer ik zag dat er iets mis was. Geen huis (of kerk) had meer een dak. Weer zo’n spookdorpje. Dit is een spookdorp geworden omdat het boerenland verdween door de komt van het meer.

Ik reed ook langs het voormalige plaatsje Tiermas, waar sinds de Romeinse tijd warmwaterbronnen waren. Helaas is dit plaatsje grotendeels verzwolgen door het stuwmeer maar een aantal hoger gelegen huisjes staan als ruïne (half) boven water en ook zijn de bronnen nog terug te vinden. Blijkbaar vinden de vissen dat warme water ook fijn want ik zag hoe een visser er een vis ving.

Na hat passeren van de stuwdam kwam ik al snel bij het dorpje met de herberg en de herberg vond ik al snel. Hier was niemand. Ik ontmoette 2 Spaanse mensen (vakantiegangers) die Engels spraken en boodschappen wilden doen. Maar zij stonden ook voor een dichte deur. Herberg en supermarkt horen bij elkaar had ik gelezen. Het telefoonnummer op de website van de herberg werd niet opgenomen. De mensen probeerden me te helpen en vroegen bij een ander hostel of er plek was, maar die zat al helemaal vol. Wel mag mijn accu er laden. Maar een slaapplek had ik nog niet. De man van het hostel zei dat ik naar een hotel zou kunnen, dat is te duur, maar het was ook 7 kilometer verderop en dat zou ik niet halen voor het donker (het was inmiddels na 19.00 uur) en ik had al 50km gerold en voel mijn armen nu flink. Uiteindelijk besloten mijn accu te laden bij het hostel, ik ben daar nog naar de wc gegaan en heb mijn water bijgevuld. Daarna ben ik 3 gebouwen verder naar de kerk gegaan. Die is dicht maar ik heb mijn tent nu in het zijportaal opgezet. Haringen kan ik hier niet slaan maar ik heb met elastiek en touw mijn tent vastgebonden aan onder andere de pilaar van het voorportaal en aan mijn rolstoel. Zo staat mijn tent toch rechtop. Dus weer een creatieve slaapplek maar m’n tent en rolstoel staan nu handig droog dus hoewel het vannacht gaat regenen kan ik morgen m’n tent als het goed is toch droog inpakken. 

Morgen ga ik weer vroeg op pad, dus nu vroeg proberen te slapen. 

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Dag 31, van Yesa naast Monreal.

september 6, 2024 door rolstoelpelgrim

Toen vanochtend vroeg mijn wekker ging was het nog donker en duurde het even voor ik op wilde staan. Ik had een prima nacht gehad maar het regende enorm hard. Hoewel mijn tent grotendeels droog stond zag ik dat er toch wel wat regen tegen aan gewaaid was. Dus helaas toch niet helemaal droog inpakken. Gelukkig kon ik ondanks de regen wel droog inpakken door dat afdak.  Toen alles opgeladen zat ging het nog harder regenen. Gelukkig had ik nog een klusje te doen waar ik al een paar dagen in de avond te moe voor was. Mijn vlaggenstok was gebroken en ik wilde het repareren door een houten stokje in het metalen buisje te zetten en het dan vast te plakken met ducktape. Een takje had ik al gevonden maar moest het nog op maat bijsnijden met mijn zakmes. Dat heb ik dan maar gedaan terwijl ik moest wachten tot de bui minder werd. En nu is mijn vlaggetje weer heel en kan hij weer hoger gezet worden.

Mijn accu had ik gisteren buiten bij het hostel/restaurant achter gelaten aan een buitenstopcontact. Een prima plek vond ik.

Bij het restaurant aangekomen was er niemand maar de deur stond open. Ik riep maar niemand kwam. Toen naar binnen gelopen, ik zag mijn accu direct naast de deur bij de balie staan, ze waren blijkbaar zo vriendelijk geweest om het naar binnen te halen. Ik legde een bedank kaartje neer en ging naar mijn rolstoel. Ik legde nog even de 2e accu aan de stroom en ging naar de wc.

Toen ik van de wc kwam en mijn geladen accu in mijn stoel wilde doen kwam er een man naar mij toe lopen. Hij keek niet al te blij naar mij maar zei niks, toch keek hij naar me alsof er iets was. Ik vroeg of hij Engels sprak maar hij zei van niet. Ik zei in het Engels dat ik geen Spaans spreek en probeerde te achterhalen wat er mis was. Uiteindelijk bleek hij heel goed Engels te spreken en vroeg boos of ik het normaal vond om ergens buiten een accu op te laden. Ik zei dat ik dit gisteravond afgesproken had met iemand van het restaurant en toestemming had gekregen om in de nacht te laden terwijl ik bij de kerk in mijn tent sliep, Hij herhaalde het een aantal keer en zei dat de accu wel had kunen verdwijnen. Ik zei dat ik helaas geen keus had en het risico altijd neem als ik reis en er altijd maar het beste van hoop. Hij bleef maar boos en zeggen dat dit zomaar niet kan alsof ik hem de schuld had gegeven van iets. Ook zei hij dat hij me had geprobeerd te bellen maar ik niet opnam (ik heb geen telefoontje gemist). Ik was me van geen kwaad bewust en ben maar snel de accu die lag te laden op gaan halen en ben ingepakt en vertrokken. Ik heb hem zelfs nog bedankt voor het laden maar er kon geen vriendelijk woord vanaf. Ik vond het een vervelende start van de dag.

En zo startte ik mijn reis van de dag, met een rot gevoel van het vervelende gesprek en stortregen. Mijn etappe voor vandaag was te lang om maar 1 volle en 1 halve accu te hebben. Daarom besloten naar een hotel/restaurant te gaan op zo’n 7 kilometer verder om te laden. Het was een natte en koude rit. Bij het restaurant aangekomen was ik enorm koud geworden en was ik blij er te zijn. Bij binnenkomst werd ik al snel aangesproken door een Nederlandse man die al jaren in Spanje woont (getrouwd met zijn vakantieliefde). Ik maakte een praatje en vroeg of hij wist of er plekken waren in het restaurant met een stopcontact. Hij wees me de weg. Ik besloot een kopje thee te drinken zodat ik een tijd kon laden. De (beetje Engels sprekende) serveerster vroeg of ik ook nog iets wilde eten. Dat klonk wel goed nu ik zo koud was. Dus heb een broodje met ei gegeten. Van die thee en het eten raakte ik langzaam weer op temperatuur, mijn accu laadde en ik droogde op. Dat was wat ik nodig had. Ik sprak ook nog een Nederlands stel die daar op vakantie was met de camper. 

De regen hield maar aan. Ik nam nog wat chocolademelk. De prijs van het drinken en eten was meegevallen en wat warmte en chocola kon ik deze ochtend wel gebruiken. Uiteindelijk was het iets na 12 uur voor ik vertrok. Mijn accu was ongeveer 3 kwart vol en ik wilde gaan want anders zou het wel heel laat worden voor ik aan zou komen op het volgende adres. Ook was het inmiddels bijna droog en was de weersverwachting redelijk positief. En zo ging ik warm, droog en goed gevoed weer op pad. Hoewel de regen al vrij snel stopte was er wel een heel koude wind vandaag. De temperatuur was ook laag. Ik reed vrijwel de hele dag parallel aan de snelweg maar soms links en soms rechts. Een enkele keer was de snelweg redelijk dichtbij maar het grootste deel van de dag was die ver weg en zag ik hem ergens ver weg lopen.

Als ik de snelweg kruiste (vaak ging ik er dan onderdoor) zag ik bij rotondes de oprit naar de snelweg. Wat ik interessant vond om te zien was dat ze daar wildroosters hebben zitten om te voorkomen dat er herten ofzo op de snelweg komen. En gezien hun uitwerpselen die ik hier vaak aan de rand van mijn weg zie liggen zijn die er best veel.

Interessant vond ik ook nog een windmolenfabriek waar heel veel wieken lagen, wat een enorme dingen zijn dat. 

Het eerste deel van de dag had ik een flinke klim van zo’n 5 kilometer lang. Tot 725m hoogte, berg Loiti stond er op het bordje. Maar goed dat ik had geladen in het restaurant. 

Wat betreft de natuur, het was nat. Ik zag veel stroompjes water. De bermen stonden vol bloemetjes en ik zag vooral veel struiken die vol zaten met rozenbottels en brem. Ook zag ik mooie paddestoelen. Er waren veel bergen maar door de wolken/mist lieten die vooral veel aan mijn fantasie over. Ik zag meestal alleen de onderste helft van de berg.

Op een gegeven moment zag ik het dorpje liggen, tegen een helling aan. Naar de herberg was het ook best een klim. Nu in de herberg, we horen hier fanfare muziek, er schijnt een dorpsfeest gaande te zijn. Maar ik heb geen energie meer om er te kijken.

Ik zit hier met een groepje van 3 Franse dames en 1 man (ik denk Spaans). Wel bijzonder vind ik dat de herberg een aangepast toilet heeft (met rolstoel op de deur) maar verder niet aangepast is en slaapplekken boven heeft. Mij lukt dit gelukkig wel.

Zo vroeg mijn bed opzoeken. Vandaag 33 kilometer gerold. Na gisteren voel ik mijn armen wel. Morgen een iets kortere dag, en volgens de voorspellingen beter weer. Dan als het goed is naar Pamplona!

Groetjes,

Rolstoelpelgrim 

Dag 32, van Monreal naar Pamplona

september 7, 2024 door rolstoelpelgrim

Vanochtend vroeg, rond 5.30 maakten de Franse vrouwen zich klaar en hoewel ze vrij stil deden werd ik toch wakker. Ik heb daarna nog tot 7 uur gedommeld. Toen was het ook voor mij tijd om me klaar te maken voor vertrek. 

Ingepakt en opgeladen ging ik weer op pad, achteruit, want de helling voor de deur hebben ze even steil gemaakt als de 3 traptreden die naast het hellinkje zitten, 45 graden, wie bedenkt zo’n helling. Toch kon ik me achteruit er op trekken, daarna volgde een langere helling die ik nog wel achteruit deed maar die een stuk minder steil was dan het eerste stukje. Gelukkig kon ik me na een meter of 10 omdraaien en de berg weer afrollen. Vandaag heb ik veel naar beneden gerold al waren er wat kleinere klimmetjes.

Gisteren schreef ik dat ik voor de toppen van de bergen mijn fantasie kon gebruiken, vandaag was dat niet nodig. Ik zag namelijk de toppen, alleen ontbrak de onderkant van sommige bergen, er was namelijk mist/laaghangende bewolking. Heel apart gezicht van die zwevende bergtoppen!

Later op de dag werd het steeds helderder en een steeds blauwere lucht. Daar was ik erg blij mee na de regen van gisteren. De temperatuur was goed, vanochtend koel maar later warm maar niet te warm.

De bermen zaten vol met honderden slakjes, heel apart hoe ze met z’n allen in plantjes klimmen. Ook zag ik mooie blauwe vlindertjes die rustig bleven zitten voor het maken van foto’s.

Onderweg, net voor Pamplona kwam ik nog een mooi aquaduct tegen. Stamt uit 1783 las ik.

Ook reed ik langs het vliegveld, dat is vast niet heel druk want ik zag geen vliegtuig in de lucht. 

Ik had al een aantal dagen geen winkels meer gezien (Jaca was het laatste) dus ik was toe aan het doen van boodschappen. Dus ik was bij Pamplona (of eigenlijk net voor Pamplona) naar een grote supermarkt gerold. Wat grappig was om te zien dat ik toevallig dezelfde grote winkel had uitgekozen als een paar jaar geleden toen ik op vakantie was in Frankrijk met mijn zoon en we toen een middagje in Spanje zijn geweest en toen diezelfde supermarkt hadden bezocht. Dus ineens was er een bekende plek.

In de supermarkt een tijdje rondgereden  voor de boodschappen en om gewoon te kijken wat er te koop is en wat mensen eten. Voor mij is zo’n supermarkt in het buitenland een soort museum die mij veel verteld over de (eet)cultuur. Veel andere producten hier, ook dingen die ik niet ken, dus dat is altijd leuk.

Na de supermarkt was het tijd om naar de stad te gaan. Ik zag een mooi standbeeld van mensen die voor stieren uit rennen (en er soms onder belanden), hetgeen waar pamplona beroemd om is. Dat voor stieren uitrennen laat ik graag aan anderen over! Een os voor mijn rolstoel is op sommige plekken dan wel weer een leuk idee. Maar voor nu hou ik het maar bij mijn elektrische ondersteuning in de wielen.

Ook ging ik voor een stempel naar de kathedraal. De kathedraal heb ik nog niet bezocht, buiten de vieringen en gebedstijden om word het als museum gezien en betaal je toegang, het staat mij altijd tegen om entree te betalen voor een gebedshuis dus ben niet binnen geweest. Maar daar komt  nog verandering in want om 20.00 ga ik naar de mis.

Ik vond een pelgrimsherberg vlak bij de kathedraal. Bij aankomst zag ik de deur met 3 treden en vroeg me af of het wel mogelijk zou zijn hier te slapen maar er bleek ook nog een andere deur te zijn waardoor ik zo naar binnen kon rollen. Ik heb hier tot nu toe mijn eigen slaapzaal met 3 stapelbedden speciaal voor gehandicapte gasten naast de gehandicapten wc/badkamer die echt enorm groot is. Fijn!

Hoewel ik vandaag een redelijk korte afstand had gepland is het door het bezoek aan de supermarkt (omrijden) en wat rondrijden door de stad toch weer 31 kilometer geworden. Waar ik morgen heen ga moet ik nog uitzoeken. Eigenlijk was Pamplona mijn eindpunt maar ik rol nog een paar dagen verder. Eerst nog even op de officiële route en uiteindelijk sla ik ergens af naar Bilbao omdat ik van daaruit weer redelijk goed kan terug reizen naar mijn auto. Vanaf Pamplona zijn het enorm veel overstappen, daarom mijn plan aangepast. Ook heb ik nog tijd voor ik thuis moet zijn. Maar de precieze route moet ik nog uitzoeken dus wat ik precies ga doen qua route weet ik nog niet.

Groetjes, 

Rolstoelpelgrim 

Dag 33, Pamplona naar Puente la Reina

september 8, 2024 door rolstoelpelgrim

Afgelopen nacht aardig goed geslapen alleen rond 5 uur begon ik geluiden te horen van pelgrims die aan het inpakken zijn. Dat vind ik toch echt te vroeg maar echt slapen lukte niet meer. Rond 7 uur ben ik gaan inpakken en me klaar gaan maken en 8.30 vertrok ik. Ik sprak net buiten de deur van de Albergue een groepje andere pelgrims die over me hadden gehoord van iemand anders die ik gisteren al had gesproken. Erg leuk gesprek. Na een tijdje was het toch tijd om te gaan. Toch ging het niet zo snel. Er was markt in Pamplona vanwege feestelijkheden rondom de 601 jarige herdenking aan de overeenkomst die getekend werd voor vrede tussen rivaliserende bevolkingsgroepen in baskenland.

Gisteravond was er ook al veel drukte in de stad met onder andere muziek en straatartiesten. Het was een leuke markt, al ben ik er maar kort langs gereden en was nog niet alles open. Vooral veel ambachten en zelf gemaakte producten zoals zeep, brei/haakwerk, olijfhouten producten van een olijfboomgaard, worsten van locale varkens en ander eten.

Hoewel veel winkels dicht waren omdat het zondag is waren er wel wat toeristenwinkels open. Er zijn 2 duidelijke thema’s in die winkels te zien, het heeft te maken met Santiago of met stierenvechten! 

Ik heb wel wat extra rond gerold dus het was toch laat voor ik echt vertrok. In de stad reed ik veel over een fietspad met daarop Jacobsschelpen. Ik reed ook nog langs de oude vesting van Pamplona.

De dag begon met een lange maar geleidelijke klim, daarna, op het midden van de route, een stukje heel steil, waarbij een deel achteruit moest. Daardoor keek ik wel mooi het dal in. Daarna was het gelukkig wel bergaf voor de rest van de tijd. Anders had ik problemen gehad met de accu’s, maar nu ging het gelukkig goed. Tijdens zo’n klim, als ik onderweg even moet rusten en/of drinken, lees ik regelmatig jullie lieve berichtjes, geeft me weer moed op de momenten dat ik denk de top niet te halen!

Ik zag nog lang op mijn route pamplona liggen. Verder reed ik tussen de akkers met daarop voornamelijk gemaaid graan en uitgebloeide zonnebloemen.

Ik kwam ook nog langs een bijzondere 12e eeuwse kerk met veel bogen. Ermita Santa Maria de Eunate.

In Puente la Reina aangekomen bij de herberg maakte de man zich erg druk over m’n rolstoel en zijn in zijn ogen ontoegankelijke herberg (was volgens mij best te doen). Hij zei dat ik beter naar een volgende herberg kon gaan. Ik stond daar ook met een Amerikaan te praten en die ging sowieso naar de volgende plek dus ik ging met hem mee. Daar bleek een enorme helling te zijn, maar hoewel het achteruit moest en nog veel energie kostte van mijzelf en mijn accu is het gelukt. Ik sta nu in de tuin van de herberg met mijn tentje. Kamperen heeft toch mijn voorkeur. Ik mis daarom Frankrijk wel. Sowieso moet ik wel wennen aan hoe dingen hier in Spanje gaan. Het is toch een andere cultuur dan Frankrijk waar ik me inmiddels heel goed in kon vinden en mee om wist te gaan. 

Morgen weer verder. Ik moet mijn  route nog uitzoeken. 

Groetjes,

Rolstoelpelgrim 

Dag 34, Puente la Reina naar Estella

september 9, 2024 door rolstoelpelgrim

Gisteravond m’n accu aan de stroom gezet en ik ben lekker gaan slapen. Mijn wekker voor de ochtend had ik om 7.15 gezet in de hoop een beetje te kunnen uitslapen. Rond middernacht stond ook een wekker om de accu te wisselen en naar de WC te gaan in de herberg. Maar om middernacht, toen ik wakker werd, bij het gebouw aangekomen bleek het dicht…. Ik zag de beheerder zitten, en hij zag mij ook maar hij deed niet open. Voor de wc had ik wel een oplossing maar die accu is wel naar. Ik hoopte iets langer uit te kunnen slapen maar dat zat er nu niet in. Ik wist dat het ontbijt vanaf 6.30 uur was dus heb mijn wekker toen maar vroeger gezet om 6 uur en ben weer gaan slapen. Gelukkig nog wel aardig goed geslapen. Om 6.30 uur direct m’n accu’s gewisseld en de 2e laten laden. Hij kon gelukkig nog zo’n 2 uur laden voor ik om 8.30 uur weg moest. Ondertussen ben ik gaan inpakken en daarna gewacht en gekletst met diverse pelgrims. Het valt me wel op hoeveel pelgrims uit Azië (vooral Japan en Zuid-Korea) en Amerika er zijn.

Uiteindelijk was de accu (die toen hij aan de stroom ging nog niet helemaal leeg was van gisteren) bijna vol toen ik vertrok. 

En zo ging ik op pad. Het was mooi om met de zon die nog maar net op was te rollen. Eerst een goede afdaling (die ik gisteren op moest), dat was gunstig want daardoor laadt m’n accu nog wat extra bij. Als ik met een volle accu de berg af ga krijg ik foutmeldingen vanwege overbelading maar daar had ik met mijn nog niet helemaal volle accu dus geen last van. Ik bekeek de brug van Puente la Reina nog even en daarna ging ik door op de route. Het eerste stuk samen met de wandelpelgrims, dat zijn er echt veel. Ik denk dat ze de hele dag voor en achter zich andere pelgrims zien. Wat dat betreft ben ik wel blij om een iets andere route te rollen zodat ik meer het gevoel heb alleen te wandelen. Ik kruis af en toe wegen met ze, heb dan soms een leuk praatje en daarna gaan we weer ons eigen pad.

Nadat mijn weg en die van de wandelpelgrims splitsten begon een stevige klim. Was wel weer met mooi uitzicht en ook begroeiing was interessant.  Een aantal olijfboomgaarden (waar regelmatig iemand werkte en dan werd ik ineens vanuit zo’n boom begroet) en stukjes naaldbos waar op de grond oa rozemarijn en tijm groeit. Gisteren kwam ik ook al lavendel in de berm tegen. Planten die ik alleen ken uit mijn tuin maar hier dus gewoon in de berm groeien. Iets eerder op m’n  rit zag ik al een man dingen plukken in de berm en met een bos planten naar zijn auto lopen. Toen kon ik op afstand niet zien wat hij had geplukt maar nu vermoed ik dat hij kruiden had gehaald.

Die klim duurde bijna 4 kilometer en daarna kwam weer een mooie afdaling die weer wat extra accu gaf en dat was gunstig want er was nog een klim. Pas halverwege de 2e grote klim was m’n 1e (niet helemaal volle) batterij leeg. 

Verder waren er vandaag weer veel gemaaide akkers. Ook heb ik onderweg, aan een vangrail, een aantal keer mooie stukken bijenraat en heel rustige bijen gezien. Eerst dacht ik dat ze dood waren maar toen ik beter keek bewogen ze toch.

Rond 13.30 was ik al in Estella. Ik vond het wel ver genoegd voor vandaag maar ik had onderweg al gehoord dat alle herbergen al vol zitten. Nu had ik al gezien dat er ook een camping is. Alleen die camping ligt wel wat ongunstig omdat het water er tussen ligt en ik daardoor eerst naar de stad moest en daarna een brug over en dan nog 2km aan de andere kant van het water een beetje terug moet. Maar toch besloten hier voor te kiezen. Maar omdat het nog zo vroeg was heb ik eerst de stad bekeken. Ik rolde naar de basiliek. Had eigenlijk beter naar de route (en hellingsprofiel) moeten kijken voor ik dat besloot maar dat had ik niet gedaan. Ik rolde langzaam steeds steiler omhoog. Onderweg heeft een man me nog een stukje geholpen toen het erg steil was. Het laatste deel weer zelf gerold en ik ben boven gekomen maar wat een klim en grotendeels dit achteruit moeten doen. Onderweg kwam ik nog een schoolklas tegen (naast de basiliek zit een grote katholieke school) waarmee ik ze goed en zo kwaad als het lukte in het Engels heb uitgelegd wat ik doe. Erg leuk gesprekje werd het. Ze zochten ook gelijk m’n website op. Ook kwam ik nog (ik denk) Engelsen tegen die het laatste stuk gelijk met mij naar boven gingen, zij via de trap en ik via de weg. Zij hielpen me met de deur die ik niet open kreeg. Het is een heel aparte basiliek uit de jaren 50. De lichtval door de bijzondere glas in lood ramen was bijzonder. Helaas kon ik er geen stempel vinden (en niemand om het aan te vragen) maar het was wel de klim waard geweest. Sowieso had ik daar boven enorm mooi zicht over de stad. Nadat ik alles gezien had rolde ik weer naar beneden. Dat ging een stuk makkelijker!  Ik zag de Spanjaard nog die me een stukje geduwd had en bedankte hem en vertelde dat het gelukt was de basiliek te bereiken. 

Daarna nog wat doorgerold en zag de Engelsen nog die een ijsje aten op een bankje op een plein. Een tijd met hun gesproken. Ook zij pelgrimeren maar hadden een rustdag. Daarna ging ik naar de supermarkt voor wat vers fruit en naar de camping. Hiervoor moest ik een brug over, maps stuurde me via een mooie maar wel heel onmogelijk steile brug maar gelukkig had ik al een andere brug gezien. Richting de camping rolde ik in tegengestelde richting van de wandelroute en ontmoette nog enkele bekende pelgrims die ik onderweg en/of in herberg eerder had ontmoet. 

Bij de camping aangekomen kreeg ik een mooi plekje vlak bij de gehandicapten wc. Daar een wasje gedaan en nu uitrusten want ik heb afgelopen nachten eigenlijk korter geslapen dan goed voor me is. 

Gelukkig kan ik morgen een beetje uitslapen want dit is een normale camping en niet een plek waar ik zoals vanochtend op z’n laatst om 8.30 weg moet zijn. Dus morgen een keer tot 8 uur uitslapen als dit lukt.

Groetjes, 

Rolstoelpelgrim 

Dag 35, van Estella naar Los Arcos,

september 10, 2024 door rolstoelpelgrim

Vanochtend op de camping helaas niet zo lang uitgeslapen als gehoopt maar wel lekker rustig aan gedaan. Dat deed me goed. Pas rond 10 uur rolde ik de camping af.

Ik rolde langs een decathlon en heb daar een vervangende regenjas gekocht want m’n oude heeft al tijden een lekke mouw. Hopelijk blijft het droog maar morgen is er toch wel weer kans op een buitje las ik (al zijn de verschillende weerberichten het niet helemaal met elkaar eens).

Ook kocht ik nog wat boodschappen, vooral brood was erg hard nodig want m’n laatste stukje brood was in een papierenzak uit m’n etenstas gevallen en had de nacht in mijn voortent gelegen waar de huisjes slakken van hebben genoten, allemaal gaatjes in zowel de zak als het brood….

Na de boodschappen rolde ik snel weer verder. Al snel kwam ik bij Monasterio de Irache. Dit is een groot klooster dat naast een wijnbedrijf ligt. Hier  zijn 2 kraantjes, de linker is een heel speciaal kraantje. namelijk eentje waar je wijn kan tappen! Nu drink ik geen wijn (gaat niet zo goed samen met medicatie) maar ik heb wel een heel klein flesje gevuld (met hulp van een voorbijganger) voor het thuisfront. Verder m’n waterfles gevuld met het rechter kraantje. 

Er was een webcam waarop mensen thuis konden meekijken, en van m’n zus kreeg ik deze foto doorgestuurd.

Verder was het een heuvelige tocht. Onderweg plukte ik veel bramen. Eindelijk stonden ze zo dat ik er goed bij kon. Vaak is er hier langs de weg een grote greppel voor de afwatering waardoor ik slecht bij het fruit kan om te plukken. Ook zag ik veel boomgaarden met olijfbomen en amandelbomen. 

Uiteindelijk kwam ik aan in Los Arcos. Toen ik hier op het plein kwam werd er voor me geklapt! Er waren mensen die al over me hadden gehoord en mensen die ik al eerder had gezien en/of gesproken, heel bijzonder om zo verwelkomt te worden. Ook sprak ik daar met een hoop andere mensen.

Daarna ging ik naar m’n herberg,

Vanochtend had ik contact gehad met pastor Lijesen van de katholieke kerk van Gouda en omstreken (Sint Jan de Doper parochie). Hij is ook al een paar weken op weg op de fiets en rijd dezelfde route als ik doe. Toen ik er achter kwam dat hij deze route ook doet had ik contact gezocht met hem. We hadden afgesproken elkaar te ontmoeten als hij mij in zou halen. Vandaag was die dag. Maar dit inhalen gebeurde pas toen ik al op mijn slaapplek was. Toen kwamen ze aan op de fiets. Hij en zijn reisgenoot logeren ook in deze herberg (dus echt ingehaald hebben ze me nog niet, morgenochtend pas). We hebben samen even de kerk bezocht (die dicht was toen ik er voor het eerst langs rolde). Een kerk met naar mijn smaak te veel goud. Maar wel heel indrukwekkend.

Ik werd ook uitgenodigd voor een pelgrimsmaaltijd dus ik heb vanavond heerlijk gegeten. Het was ook erg gezellig.

Nu lig ik in mijn kamer die ik deel met 4 andere vrouwen, waaronder een Vlaamse. Er zijn hier sowieso relatief veel Nederlanders en Vlamingen want deze herberg wordt door een Belgische organisatie gerund. 

Morgen ga ik mijn laatste dag rollen. Mijn lijf begint problemen te krijgen en mijn banden worden ook heel slecht (en mijn bijzondere 25 inch banden zijn haast niet verkrijgbaar) en morgen eindig ik op een plek met een treinstation. Komende dagen blijf ik schrijven over mijn terugweg en wat ik meemaak dus jullie zijn nog niet van me af.

Groetjes, 

Rolstoelpelgrim 

Dag 36, van Los Arcos naar Logroño

september 11, 2024 door rolstoelpelgrim

Het was ondanks de slaapzaal (gelukkig maar met 4 mensen) een rustige nacht geweest. Ik was als eerste wakker en heb rustig en stilletjes ingepakt. Mijn rolstoel had in het fietsenhok gestaan en die had ik opgehaald en heb ik opgeladen. Tijden het inpakken zag ik weer veel bekenden. Ik ontbeet samen met de pastor en zijn reisgenoot, we namen nog even afscheid met een foto en toen vertrokken zij. 

Ik was ook klaar voor vertrek maar had nog een afspraak. Gisteren vroeg iemand van de herberg of ik nog medische hulp kon gebruiken omdat er hier een kliniek zit die oa pelgrims helpt en diegene van de herberg kon dan mee om te helpen met de vertaling. Omdat ik het vermoeden van een blaasontsteking had ben ik vanochtend met haar naar de dokter gegaan, en het vermoeden bleek te kloppen. Dus heb antibiotica gekregen, hopelijk slaat dit snel aan. Daarna was het tijd om te vertrekken.

De eerste helft van de dag rolde ik vrijwel alles omhoog, soms gelijk maar soms ook behoorlijk steil.

In het dorpje Torres del Rio bezocht ik de kerk. Toen ik er aankwam was er een grote groep Poolse fietspelgrims. Zij wilden met me op de foto. Daarna keek ik zo goed als het ging in de kerk. Ik kon niet goed binnenkomen met mijn stoel maar de deur werd extra open gezet en zo kon ik vrijwel alles in dit bijzondere kleine kerkje zien en de vrouw die bij het kerkje zat maakte nog een paar foto’s van de dingen die ik lastiger kon zien. Dus dat was leuk. En daarna rolde ik weer door.

Het klimmen was best zwaar maar het uitzicht was vandaag weer geweldig. Het was ook redelijk helder weer waardoor ik ook bergen verder weg goed kon zien. Ik zag vanaf de weg ook vaak de paden waar pelgrims op wandelden.

Het plaatsje Viana, op het hoogste deel van m’n route van vandaag, was m’n accu net voor het hoogste punt leeg. Toen maar gewisseld zodat ik rustig het plaatsje kon bezoeken. Helaas was de kerk dicht, die stond in de steigers. Wel heb ik een 13e eeuwse kerk-ruïne bezichtigd, Iglesias de San Pedro. Bijzonder om te zien, een deel van de schilderingen waren in tact maar het meeste was echt een ruïne. Daarna keek ik vanaf een uitzichtpunt over het dal, echt een mooi uitzicht en in de verte indrukwekkende bergen.

Na Viana begon de afdaling. Dat was fijn voor mijn armen en ik kon genieten van het uitzicht. En dat was enorm de moeite waard. Ik zag heel mooie dalen vol met olijfboomgaarden en ook enorm veel amandelbomen. Ook waren er veel wijngaarden, die niet zoals in Frankrijk allemaal netjes op een rijtje aan een draad zitten gebonden, maar deze stonden meer als een soort boompje er bij.

In Logroño aangekomen besloot ik naar de donativo (vrije gift) parochie herberg te gaan. Dat was een goede keus. Om 19.00 is een dienst en daarna gaan we eten. Daarover schrijf ik morgen weer.

Dit was de laatste pelgrimsdag. Dan is het tijd voor de (langzame)terugreis, Morgen ochtend ga ik naar het station om uit te zoeken hoe ik verder moet reizen want ik weet nog niet hoe aangepast de treinen hier zijn. 

Groetjes, 

Rolstoelpelgrim 

Terugreis dag 1, Logroño naar Bilbao. 

september 12, 2024 door rolstoelpelgrim

Gisteravond nadat ik mijn blog had geschreven was er in de kerk naast de herberg een mis. De priester gaf daarna een pelgrimszegen en legde heel veel uit over de kerk. Oa over alle afbeeldingen van Jacobus die in de kerk te vinden zijn en over hoe je de verschillende mensen kan herkennen (oa Jacobus met een hoed/schelp, Petrus met sleutels en Paulus met een zwaard). Daarna was het tijd voor het eten. We kregen een goede salade en daarna een lekkere en goed vullende maaltijd met oa aardappels, groente en stukjes chorizo. En daarna nog yoghurt. Ik had watermeloen yoghurt. Dit had ik nooit eerder op maar smaakte best goed. Daarna ben ik lekker gaan slapen. Vanochtend ben ik weer vrij vroeg opgestaan en ontbeten. Ik heb goed (maar wel weer te kort) geslapen in mijn eigen kamertje. Dat is dan wel de luxe die ik vaak krijg, heel regelmatig krijg ik toch een betere kamer dan de doorsnee pelgrim. Heel fijn want zo kan ik toch iets beter rusten. Na het ontbijt heb ik m’n rolstoel, die onder het afdak van een binnenplaats stond, beladen met alle bagage. Ik had hulp gekregen van andere pelgrims met m’n tassen. Fijn om dit niet zelf te hoeven slepen. Ook heb ik nog een paar leuke gesprekken gehad met oa een Vlaming. Maar uiteindelijk was het tijd voor vertrek.

Ik ben eerst naar het treinstation gerold om te vragen hoe het treinreizen hier werkt. Ik hoorde dat het geschikt is voor het reizen per rolstoel dus ik kon een ticket kopen. Er gaat maar 1 trein per dag naar Bilbao en die ging begin van de middag pas. Daarom eerst nog wat door de stad gerold. Leuk om even te kijken wat voor winkels ze hier hebben. Veel kleine winkeltjes en weinig grote ketens. Maar ik voelde me er natuurlijk even wel helemaal thuis toen ik een bekende winkel trof (zie fotos). Toch grappig in Spanje te zijn en dan in een winkel zien waar op alle labels m’n woonplaats is te lezen (ik weet alleen nog niet hoe ze het op z’n Spaans uitspreken, had ik eigenlijk even moeten vragen). 

Uiteindelijk was het tijd om naar het station te gaan. Ik rolde onderweg nog door een park waar ze in een volière pauwen hadden zitten.

Op het station aankomen kwam er al snel een vrouw naar me toe. Zij zou me helpen om de trein in te komen. Ze dacht alleen dat ik te groot zou zijn voor de trein maar ik heb al vaak in Frankrijk enzo in treinen gezeten en nooit gehad dat ik niet pas. Toen de trein  kwam en ik met de hellingbaan er in kon rijden bleek het gelukkig ook gewoon te passen. Het is wel fijn dat men hier gewoon een plek heeft gemaakt waar de rest van de mensen ook zit. In Nederland voel ik me in het halletje altijd een beetje 3e klas zitten.

Het was een  mooie rit met goed uitzicht, halverwege veranderde dat. Het begon te regenen en het uitzicht werd mistig.

In Bilbao aangekomen ben ik naar de kathedraal gegaan. Die heb ik uitgebreid bekeken en ik sprak er nog een tijd met een Nederlands stel. Het is en mooie kerk met daarachter kloostergangen en citrusbomen in het midden (helaas geen foto van het fruit). Ook lag er een replica van de Codex Calixtinus, een middeleeuwse reisgids om te reizen naar Santiago. Helaas achter glas, ik had er wel in willen bladeren.

Daarna was het tijd een herberg te zoeken, en dat viel niet mee. Ik had een lijstje herbergen maar de 1e lag op zo’n steile heuvel dat ik er niet kon komen. En door de regen gleed ik hier sowieso al snel op de gladde straatstenen wat het helemaal lastig maakte om te klimmen. Toen ging ik naar de 2e. Daar waren alle rolluiken dicht en het zag er uit alsof het al lang niet open was geweest. De 3e zag ik iemand in gaan maar daarna viel de deur in het slot. Ik belde aan (2 deurbellen geprobeerd) maar er kwam niemand. Ik belde zelfs de herberg nog  op met een telefoonnummer dat ik online vond maar ook daar geen reactie. Toen maar weer naar een volgende. Ik begon wel wat wanhopig te worden en was enorm  moe van de reis. Bij herberg 4 deed gelukkig iemand van de gasten de deur open, het was heel druk binnen en de vrouw achter de balie had gedoe met een boze man. Toen die door iemand de deur uit was gezet keerde de rust weer terug. Uiteindelijk werd er gelukkig een bed voor me gevonden en mijn rolstoel kan vrijwel naast mijn bed staan dus dat is fijn. Ik ben nu enorm moe dus ga snel slapen.

Morgen ga ik de stad bekijken.

Groetjes, 

Rolstoelpelgrim 

Terugweg dag 2, dagje Bilbao

september 13, 2024 door rolstoelpelgrim

Ik ben gisteren behoorlijk vroeg in slaap gevallen. M’n kamergenoten heb ik niet eens naar binnen zien komen. Toen ik midden in de nacht wakker werd was ineens iedereen in slaap, inclusief een snurker in het bed boven de mijne. Gelukkig viel ik ondanks het gesnurk vrij snel weer in slaap en heb ik een goede nacht gemaakt. Rond 7 uur stond ik op en al om 7.45 was ik ingepakt en wel klaar voor vertrek. Eerst heb ik even buiten ontbeten. Hoewel het een beetje regende stond ik droog onder het afdak. Daarna ben ik door de stad gerold en zag de stad langzaam wakker worden. Eerst waren de winkels dicht en zag ik alleen mensen die er uit zagen alsof ze naar hun werk gingen, vooral veel mannen in pakken. Daarna gingen de winkels open en veranderde het langzaam en waren er vooral vakantiegangers en mensen die kwamen winkelen.

Tijdens het rollen door de stad, toen ik langzaam richting het Guggenheim museum rolde ontmoette ik een andere Nederlandse pelgrim waarmee ik aan de praat raakte. Uiteindelijk hebben we een hoop gekletst en zijn we naar het museum gegaan. Echt een heel bijzonder gebouw. Helaas kon ik met bagage niet naar binnen in het museum en het ontbreekt mij nu aan energie om alle tassen van m’n stoel te haken en het er later weer op te zetten. 

We hebben toen bij een enorm puppie beeld gekeken, vol met bloemen. Heel bijzonder.

Daarna heeft zij mij op een heerlijk en ook heel mooi ijsje getrakteerd. Ik denk niet dat ik ooit zo’n mooi ijsje hebt gegeten. Het was echt kunst en ook nog eens erg lekker!

Daarna namen we afscheid, deelden onze blogs en ging ze weer op pad. Ikzelf ging daarna verder met de stad doorkruisen. Ik bezocht ook nog een kerk waar ik even rustig heb gezeten tot een kloosterzuster gebaarde dat ze de kerk ging afsluiten. Daarna ging ik weer de stad in. Er zijn hier heel duidelijk 2 delen van het centrum. Een oud deel met oa de kathedraal, kleine winkeltjes (vooral souvenir winkels waar ze oa tassen van kurk verkopen en heel veel andere Bilbao souvenirs, maar ook wat kunstzinnige winkels zoals een locale pottenbakker en winkels met lokaal lekkers. Daarna ging ik nog even naar het nieuwe deel, maar dat vind ik minder interessant. Er zijn vooral veel grote ketens die ik door heel Europa in elke stad zie. Daar bezocht ik ook nog een groot luxe warenhuis met supermarkt met heel luxe producten. In mijn pelgrimskleding en bepakking voelde ik me wel uit de toon vallen.

Tussen het rondrollen door had ik veel gedoe met m’n vervoer voor de terugreis. Sinds gisteren was ik bezig met flixbus. Het ligt nogal ingewikkeld met de eisen. Mijn rolstoel is niet opvouwbaar en dat is wel een eis van hen. Voorheen kon ik ze altijd bellen en dan kon ik vragen of ik toch mee kon omdat het wel gedeeltelijk demonteerbaar is. Nu kon het alleen via e-mail en kreeg ik steeds geen duidelijkheid over of mijn rolstoel wel/niet mee mag, ik schreef dan zo iets als “mijn rolstoel is niet opvouwbaar maar wel gedeeltelijk demonteerbaar” en dan kreeg ik een antwoord terug als “omdat je rolstoel opvouwbaar is mag die mee”. Duidelijker maakte dat het dus niet. pas in de middag werd duidelijk dat ze mijn stoel toch niet mee willen nemen. Gek genoeg luchtte dat bericht vooral op, want ik was inmiddels bang dat ik dan wel toestemming had per mail (voor een opvouwbare stoel) maar dat ik dan om 23.00 in de avond door een chauffeur zou worden geweigerd omdat het niet opvouwbaar maar demonteerbaar is. Inmiddels had ik al alternatieven gezocht en heb een treinreis met een aantal overstappen gevonden. Dit ga ik verdelen over 2 dagen. Ik ben naar het station gegaan om te vragen hoe het zit met de tickets en de rolstoel.  Daar bleek dat ik bij een ander station moest zijn. Gelukkig was dat niet heel ver weg. Daar aangekomen zag ik een info hokje met een vrouw die wat engels sprak. Zij vertelde hoe laat de trein morgen gaat en dat ik als ik een half uur van te voren aanwezig ben er genoeg tijd is voor de ticket en er is daar standaard iemand op het station om rolstoelen in/uit de trein te helpen. Morgenochtend ga ik weer een stukje verder per trein. Ik ben opgelucht dat dit nu is geregeld. Morgen kom ik als het goed is in Hendaye aan. Dan ben ik weer in Frankrijk. Dan kan ik daar op het station de volgende trein organiseren. 

Nu ben ik in het hostel waar ik gisteren ook was. Tot nu toe heb ik nog geen kamergenoten, maar dat zou zomaar kunnen komen (en er is 1 bed waar een gebruikte deken ligt dus mogelijk is die persoon gewoon nog ergens in de stad).

 Ik ga zo weer vroeg slapen in de hoop dat ik morgen een beetje uitgerust ben want al het gedoe rondom de reis kost me een hoop energie en nu ik niet meer het rolritme heb merk ik pas goed hoe moe ik ben. 

Groetjes, 

Rolstoelpelgrim

Terugreis dag 3, Bilbao naar Hendaye 

september 14, 2024 door rolstoelpelgrim

Gisteravond schreef ik alleen op de slaapzaal te liggen maar toen ik gisteravond ging slapen kwamen er net 3 kamergenoten bij. Toen ik vannacht even wakker was zag ik de andere 2 bedden ook gevuld. Ik heb diep geslapen want ik heb het licht niet eens uit zien gaan. Na een goede nacht vertrok ik als eerste van de kamer, de rest was nog diep in slaap. Rond 8 uur rolde ik weg, naar het station. 

Op het station werd ik goed geholpen met het kopen van de tickets en om naar boven bij het perron te komen. De perrons en treinen waren goed op elkaar afgestemd waardoor ik makkelijk de trein in kon rollen.

Het was een lange rit met heel veel stops, zo’n 38 stops in 2 uur en 43 minuten. Daarna had ik een overstap in Amara (San Sebastiaan). Ik zou een overstap hebben van bijna 3 kwartier. De trein ervoor was vertraagd en kon ik nog precies inrollen. Dat was een rit van 37 minuten en 15 stops.

Onderweg had ik regelmatig mooi uitzicht over bergen maar ook reed ik vaak door tunnels of tussen rotsen en/of bos waardoor ik niet ver kon kijken. 

In Hendaye aangekomen rolde ik naar het andere treinstation. Ik kwam op een station van de Spaanse spoorwegmaatschappij aan maar daarnaast zat het station van de Fransen. Daar wilde ik een ticket voor morgen kopen maar omdat ze morgen vanwege de zondag en omdat het minder dan 24 van te voren is konden ze geen hulp bij de overstap garanderen. Daarom besloten maandag hier te vertrekken. Dus morgen nog een extra rustdag. Ik sta nu op een camping. De weg hierheen rolde ik over de boulevard langs de zee en nu op de camping heb ik zeezicht en zie veel zeilboten varen. Het voelt ineens wel echt als vakantie.

Wat ik morgen ga doen weet ik nog niet. Sowieso maar even uitrusten.

Groetjes, 

Rolstoelpelgrim 

Reisdag 4, dagje Hendaye 

september 15, 2024 door rolstoelpelgrim

Gisteravond heb ik een erg mooie zonsondergang bij zee gezien waar ik vanuit mijn tent zicht op had. Daarna ben ik vroeg in slaap gevallen en vanochtend heb ik langer uitgeslapen dan ik in lange tijd heb gedaan. Pas half 10 werd ik wakker! Ik heb een heel goede nacht geslapen ondanks dat ik een keer van de kou wakker werd omdat ik half buiten mijn slaapzak lag. De nachten zijn al behoorlijk fris dus die slaapzak is hard nodig. Ik had m’n metalen drinkfles met heet water gevuld en had daarmee ook een heerlijke kruik.

Gisteren bij aankomst had ik al een tijdje met een Duitse, oudere man gesproken die maandenlang rondreist met tent en auto met een motor op een aanhanger. Hij is nu hier voor een paar weken en gaat hierna naar Spanje om te overwinteren. Vanochtend nodigde hij mij uit om mee te gaan naar het stadje en daar wat te drinken/eten. Dat leek me wel wat dus dat hebben we gedaan. Eerst reden we even naar het strand en daarna naar een restaurant voor een kop thee. We wilden er eigenlijk wat bij ontbijten maar omdat het al laat was had het restaurant geen ontbijt meer en was het nog te vroeg voor lunch. Na de thee was het inmiddels wel lunchtijd en hebben we bij een ander restaurantje wat gegeten. Het was een Armeens restaurant en de eigenaar liet ons ook de Armeense producten zien die hij verkocht. Armeense jams (in smaken zoals roos en watermeloen) en locale drankjes. We aten een maaltijd van diverse groenten en een kwarteleitje gerold in een soort crêpe met spinazie. Het was erg lekker. Hij trakteerde dus dat was ook nog eens leuk. Daarna was het voor mij weer tijd om te rusten en gingen we terug naar de camping. 

In de middag heb ik lekker op bed gelegen,  een film gekeken op mn tablet en genoten van het uitzicht op zee waar een zeilwedstrijd plaats vond. Enorm veel zeilbootjes. Mooi gezicht. 

Net zat ik voor m’n tentje en toen kwam een Franse vrouw van de camping langs met een stukje taart. Ze vertelde dat dit een typisch Baskische taart is. Het was een lekker taartje. 

Verder heb ik wat dingen anders ingepakt zodat alles wat makkelijker met de trein mee kan (mijn voorwiel moet waarschijnlijk afgekoppeld worden). Nu heb ik oa mijn kleding onderin mijn rolstoelkussen gevouwen zodat ik dingen die ik eerst in andere tasjes had nu in mijn grote tas kan stoppen. 

Morgen ochtend moet ik vroeg weg. Rond 9.30 moet ik bij de trein zijn maar ik ben er liever wat vroeger en het is nog zo’n 5km rollen naar het station. Gelukkig is vrijwel het hele stuk bergafwaart of vlak. Maar ik wil wel rond 8 uur vertrekken. Dan kan ik nog even vers brood halen. Dus zo nog even naar de zonsondergang kijken en dan weer slapen.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim 

Reisdag 5, Hendaye naar Brive-la-Gaillarde 

september 16, 2024 door rolstoelpelgrim

Vanochtend vroeg op en in het donker ingepakt. Langzaam werd het licht en was het tijd om te vertrekken.Om 8 uur rolde ik de camping al af.

Ik rolde gedeeltelijk via de kust terug. Daarbij kwam ik ook langs een voor mensen afgesloten stuk strand wat speciaal voor de vogels was gereserveerd. Er stond ook een vogelkijkhut en ik zag er ook zonder die hut veel vogels. Het was een mooi pad langs het water waar ik over rolde met uitzicht op Spanje.

Net voor het station haalde ik bij de supermarkt nog even wat fruit en een broodje en ging naar het station. 

Toen ik het station in rolde werd ik gelijk begroet en naar een speciale wachtruimte geleid. Daarna werd ik al snel de trein ingeholpen. Wel moest mijn voorwiel er helaas af omdat ik anders niet pas. Gelukkig wist ik dat en had ik m’n rolstoel al voorbereid met de bagage dat dit ook mogelijk was om te doen. En zo begon de eerste lange rit. Gelukkig was het een intercity dus ik stopte nu niet zo heel vaak. Net voor Lourdes volgde mijn trein precies de route die ik had gerold dus dat was leuk. Ik reed er langs de rivier waar ik na Lourdes langs rolde en zag bekende stukken. 

Ook kon ik nog de kerk van Lourdes zien. Al viel het niet mee om die op de foto te krijgen vanuit de trein.

Na Lourdes stapten er veel nieuwe mensen in de trein. Al vrij snel raakte ik aan de praat met een stel uit Californië en een man uit Tsjechië die in Japan woont. Zowel over mijn reis als over hun reizen en andere dingen gesproken. Zo ging de tijd ineens heel snel en was ik snel in Toulouse. 

Daar had ik een overstap van 2 uur. Net te lang om te wachten en te kort om de stad in te gaan. Eerst toch maar even gewacht in de speciale gehandicapten wachtruimte waar iedereen vanwege begeleiding moet wachten. Daar ook weer een aantal mensen gesproken nadat iemand m’n schelp had gezien en herkend. Daarna toch maar even gevraagd of ik nog even een klein rondje kon rijden door het station. Ik mocht nog een half uurtje weg dus heb even rond het station gerold en naar een pianist geluisterd die op een openbare piano speelde.

Toen ik weer richting de wachtkamer rolde kwam de man die me naar de trein zou helpen er al aan en kon ik gelijk de trein in worden geholpen. De eerste trein kon ik zo in rollen maar de 2e trein moest ik met een liftje in worden geholpen. Ook voor die lift moest m’n voorwiel er weer af.

In de trein zat ik in een eigen coupé. Helaas ook geen mensen om mee te praten waardoor de rit best lang duurde. Maar ja, het was ook gewoon een lange reisdag. 

Onderweg kwam ik er achter dat ik m’n reis beter had moeten voorbereiden. Ik had oorspronkelijk een treinroute via Bordeaux gepland en bekeken maar ben uiteindelijk via Toulouse gereden. Via Bordeaux was Brive-la-Gaillarde de meest gunstige stop maar via Toulouse had ik beter een station eerder kunnen kiezen, waar ik nu langs reed. Helaas kon ik niet zomaar een station eerder uitstappen omdat het een hoge trein is en ik er uit geholpen moest worden. Dus toen toch maar doorgereden.

19.00 kwam ik aan op het station van Brive-la-Gaillarde ik moest nog een klein uurtje rollen naar mijn slaapplek. Dat uurtje rollen was wel fijn na zo’n lange treinreis. Even wat verse lucht (hoewel het een stad is is het beter dan in een trein) en beweging. Onderweg zag ik de zonsondergang. Deze keer niet bij zee maar bij een industrie gebied. 

Ik lig nu in mijn slaapkamer. Morgen ga ik weer verder. Hoe precies ga ik straks nog even uitzoeken en dat horen jullie morgen.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Reisdag 6, Brive-la-Gaillarde via Beter Uit Camping La Draille naar Saint-Yrieix-le-Déjalat.

september 17, 2024 door rolstoelpelgrim

De wekker stond vanochtend om 6 uur maar al om 5 uur was ik wakker en kon toen niet meer slapen. Het was dus een te korte nacht geweest. Ingepakt en vertrokken naar het treinstation. De zon kwam nog maar net op toen ik vertrok. Ik had geen idee of ik met de trein mee zou kunnen (eigenlijk moet je 24 uur van te voren reserveren) maar wilde het er op wagen. Ik had uitgezocht dat om 9.20 een redelijk toegankelijke trein zou gaan! Maar 1 tree (voor sommige stations is de inrit van de trein zelfs vlak maar dit was een station waar het perron nog niet op de juiste hoogte is voor de aangepaste treinen) ipv een hoge smalle deur en 3 of 4 treden zoals sommige treinen hebben. Ik was al om 8.20 op het station en dat was gelukkig voldoende tijd. De medewerkers waren welwillend en hebben het andere station gebeld en zo kon ik uiteindelijk met de trein mee. Mijn rolstoel kon in elkaar blijven dus dat was fijn. Zo ging ik naar Souillac. Vanaf daar heb ik een mooie 6 kilometer lange rit naar mijn auto gehad. Fijn om weer even te rollen. Net voor de camping sprak ik met een groepje Nederlanders die op de Beter Uit camping staan met een busreis. Ook sprak ik nog een man die stopte in een auto die me herkende van de vorige keer. Daarna was het nog kort rollen en toen was ik er weer. Mijn auto stond er goed bij. Eerst rolde ik even naar de receptie waar ik even een praatje maakte. Het is heel fijn dat mijn auto daar al die tijd veilig kon staan. Nogmaals dank!

Daarna ging ik naar mijn auto en heb ik mijn spullen ingeladen. Dat viel nog niet mee. De stang waarmee mijn voorwiel aan mijn rolstoel zit was al heel lang niet los geweest (in de trein haalde ik alleen het voor deel van mijn stoel met stuur en wiel, die stang onder m’n stoel liet ik zitten) en tijdens m’n rit was er natuurlijk allemaal vuil tussen gaan zitten. Ik kreeg hem met geen mogelijkheid meer los. Zelfs wd40 wilde niet helpen. Uiteindelijk heb ik het maar losgeschroeft. Anders krijg ik het niet in mijn auto. Daarna stapte ik in en wilde wegrijden. Maar helaas, na zo lang stil staan was de accu leeg…natuurlijk was het net lunchtijd en daarom waren de mensen die konden helpen even weg. Toen ben ik ook maar wat gaan eten. Na een uurtje kwam er een auto met 2 mannen en startkabels die me kwamen helpen. En toen was ik gelukkig snel gestart en kon ik opweg.

Ik zocht een camping op zo’n 100 kilometer afstand en ging op weg. Vlak bij Brive-la-Gaillarde, waar ik weer langs reed, bezocht ik een bedevaartsoord dat ik niet kende maar op de kaart had zien staan. Sanctuaire des Grottes de Saint-Antoine. Een 5 hectare groot park met een kerk en een klooster met Fransiscaanse broeders. Het is een plek waar Antonius van Padua in de 13e eeuw zelf kwam en na zijn dood werd er een hermitage en later het klooster gebouwd. Ik bezocht de grot en daarna de kerk waar een mis bezig was. Daar ben ik toen gebleven.  Daarna even het naastgelegen winkeltje bezocht waar voornamelijk spullen die in andere kloosters zijn gemaakt worden verkocht. Heel veel verschillende dingen. Van iconen tot limonadesiroop en van zeep tot alcoholische dranken en sieraden. Leuk om te zien. Daarna was het tijd om verder te gaan richting de camping.

Toen ik de camping municipal op de kaart uitkoos was dit om de locatie maar al snel kreeg ik het vermoeden dat dit een bekende camping is, dat bleek juist. Op de heenweg was ik hier ook.

Net een hoop kleren gewassen en dat hangt de drogen aan een waslijntje. Ik heb nu weer nieuwe schone en droge kleding om aan te doen nu ik weer mijn auto heb. Heel fijn.

M’n tentje staat en ik lig op bed. Ik heb net een kruik opgewarmd want het is best koud in de nacht. En dan zo lekker slapen.

Komende dagen ga ik opweg naar Taizé. Ik heb besloten daar nog een paar dagen (van donderdag tot zaterdag) heen te gaan voor ik naar huis ga. Sowieso ga ik heel rustig aan naar huis en onderweg nog wat dingen te bezoeken. Dus komende tijd kunnen jullie me nog volgen.

Groetjes, 

Rolstoelpelgrim 

Reisdag 7, van Saint-Yrieix-le-Déjalat naar Bert via Vichy

september 18, 2024 door rolstoelpelgrim

Vanochtend eerst rustig aan gedaan, pas rond 10.30 reed ik de camping af. De was die ik gisteravond had gewassen was gelukkig bijna droog en die heeft de rest van de dag plat op het dashboard verder gedroogd.

Het was een mooie omgeving, veel heuvels en bergen. Het eerste deel voornamelijk naaldbossen, pas later veranderde dit en kwamen er vooral veel weilanden met koeien. Helaas geen natuurfoto’s kunnen maken want autorijden en foto’s nemen gaat niet zo goed samen en ik pauzeerde op plekken die niet een foto waard waren.

Ik maakte een tussenstop in Vichy. Daar bezocht ik de waterbron, Source des Celestins. Met bronwater met natuurlijke prik. Deze bron staat samen met in totaal 11 bronnen in 7 landen op de Unesco lijst. Het was best druk bij die bron, het viel niet mee om foto’s te nemen zonder mensen. Wat ik wel interessant vond was dat sommige mensen grote tassen vol lege flessen kwamen vullen. Het leken gewoon locale mensen, die vinden dit water vast lekkerder dan het chloorwater dat thuis uit hun kraan komt.

Daarna bezocht ik de kerk, van buiten vond ik het niet erg mooi en erg grijs, al was het wel een apart ding. Maar toen ik binnen kwam was ik erg onder de indruk van alle glas in lood ramen en mozaïek, ook de koepel was indrukwekkend. Een bezoekje was echt de moeite waard. In een 2e kapel stond een Mariabeeld, Maria van de zieken. Dat past wel weer bij mij (en mn gezondheid). Maar de eerste kerk sprak me toch meer aan.

Daarna reed ik door naar de camping. Daar was niemand maar op het gebouwtje stond een briefje over dat je je kan aanmelden via qr code die niet werkte of een telefoonnummer. Toen toch maar gebeld. Dat vind ik toch altijd spannend in het Frans maar toen ik in m’n beste Frans vertelde dat ik op de camping stond maar dat ik niet zo goed Frans spreek ging ze over in Engels. Ik mocht hier een plekje zoeken en morgen het geld in de brievenbus stoppen. Dus dat is makkelijk. Vanochtend heb ik het geld ook al in een brievenbus achtergelaten. Nu het hoogseizoen over is zal dat wel vaker het geval zijn.

Morgen naar Taizé. Ik heb vanochtend gehoord dat m’n aanmelding is goedgekeurd dus dat is fijn.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim 

Terugreis dag 8, van Bert naar Taizé. 

september 19, 2024 door rolstoelpelgrim

Vannacht goed geslapen op de camping waar ik alleen verbleef. Geen andere gasten gezien. Ik vind dit tegenwoordig heel fijn maar ik kan me nog goed herinneren dat ik voor het eerst een camping voor mijzelf had en dit toch best spannend vond. Vanochtend was mijn tent erg nat van de dauw en daarom wachtte ik wat langer met vertrekken.  De zon was namelijk al snel best sterk en de waterdamp kon ik zelfs zien verdampen.

Daarna betaald in de brievenbus van de camping en daarna vertrokken. Heerlijke rit, mooi landschap. Veel bos en later veel koeien. 

Als eerste ging ik vanochtend opzoek naar een opticien, het neus dingetje van m’n bril was afgebroken. De eerste opticien die ik tegen zou komen zat in een pand dat nu te huur stond, toen doorgereden naar de volgende. Die zat naast de supermarkt dus daar kon ik ook gelijk even heen, wat boodschappen doen voor de tijd dat ik in Taizé ben.

Bij die opticien werd ik gelijk geholpen. Ze zette er gelijk een nieuwe op en het kostte ook nog eens niets. M’n bril zit nu weer veel fijner nu het bij m’n neus weer goed zit.

Daarna doorgereden naar Taize. Ik heb mijn tent opgezet en me daarna aangemeld. Vanavond aten we pasta en daarna naar het avondgebed.

Na afloop nog even met een bekende die ik ook van Taize ken gesproken en nu zit ik in m’n tentje. Sowieso kwam ik al meerdere mensen tegen die ik eerdere jaren heb ontmoet, altijd leuk!

Ik weet nog niet of ik komende dagen dat ik hier in Taizé ben dagelijks blijf schrijven, dat hangt er vanaf of ik hier genoeg meemaak om een blog te schrijven. Sowieso schrijf ik vanaf zondag weer, dan ga ik weer verder op pad.

Als je bericht wilt krijgen als ik iets post schrijf je dan in voor mijn nieuwsbrief, dat kan hier op de homepage.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim 

3 dagen Taizé en daarna naar Paray-le-Monial 

september 22, 2024 door rolstoelpelgrim

Hier dan eindelijk weer een blog van mij. Na een aantal dagen in Taize ben ik nu in Paray-le-Monial. Logeren bij vrienden (net als op de heenweg).

Ik heb een goede tijd in Taizé gehad. Ik kom er al vele jaren en het is hier altijd fijn om in Taizé te zijn. In deze dagen ook weer mensen gezien die ik enkele jaren geleden ook heb gezien en ook nieuwe mensen ontmoet. Wel is het altijd een beetje vreemd om zo halverwege de week aan te komen. Het hele programma is normaal van zondag tot zondag en wordt echt opgebouwd naar het weekeind. En als je halverwege komt is het altijd lastiger in het ritme te komen en om aansluiting bij een groep te vinden. Iedereen die er is word verdeeld over kleine gespreksgroepen en nu merkte ik dat ik al veel gemist had van wat eerder in de week besproken is. Desondanks had ik toch wel leuk contact in de groep en sprak ik men ook regelmatig bij de maaltijden.

Ik ben ook nog naar het buurplaatsje Ameugny gerold. Daar heb ik het mooie Romaanse kerkje ook weer bezocht. Jaren geleden was ik hier voor een week in dit dorpje. Toen had ik me bij Taizé aangemeld voor een stilte week en daarbij verbleef ik in een huis in Ameugny. Nog altijd als ik daar terugkom denk ik terug aan die mooie week die ik toen had.

Verder heb ik in Taizé het dagelijks programma gevolgd bestaande uit 3 gebedsdiensten waar veel wordt gezongen, op vrijdag en zaterdagavond zijn er speciale vieringen waarbij er op vrijdagen op de oostersorthodoxe manier wordt gebeden en op zaterdagen is er een viering met kaarsjes. Een bijbelintroductie met een broeder in de ochtend en dus de al eerder genoemde gespreksgroepjes. Ook de maaltijden zijn altijd heel gezellig. De maaltijd zelf is vrij sober maar het is altijd een gezellige tijd met anderen. Het ontbijt is misschien wel het beste voor chocoladeliefhebbers zoals ik, je krijgt namelijk altijd een chocladereepje op brood als ontbijt. En dan daarbij de enorm zoete Taizé thee die je ook in de middag krijgt.

Het weer was trouwens ook heel fijn, alleen vanochtend was het voor het eerst helaas minder goed weer, beetje regen. Helaas niet de tent droog in kunnen pakken. Na de ochtendmis heb ik de laatste dingen ingepakt en ben naar een Vlaamse vriendin gereden die hier in de buurt kampeert. Met haar goede gesprekken gehad bij een mooi uitzicht over de Bourgondische heuvels. Daarna ben ik naar Paray-le-Monial gereden waar ik weer bij vrienden logeer. Vanavond samen met die vrienden lekker gegeten en gesproken over mijn pelgrimstocht en hun bezoek aan Lourdes. 

en nu is het tijd om te gaan slapen. Morgen ga ik langzaamaan weer verder, al heb ik nog geen concrete plannen waar ik heen zal rijden. Dus dat horen jullie morgen.

Groetjes, 

Rolstoelpelgrim

Terugreis Dag 12, Paray-le-Monial naar Etang-sur-Arroux

september 23, 2024 door rolstoelpelgrim

Na een gezellige avond heb ik goed geslapen. In de ochtend at ik een lekker ontbijt met de vrienden waar ik logeerde, een broer en zus. De broer maakt allerlei manden en hij gaf mij 1 van zijn mooie geweven creaties voordat hij ging werken in de tuin van de kerk. Daarna ben ik samen met de zus naar de kerkdienst gegaan.

Na de viering heb ik nog een tijdje nagepraat en nadat ik nog even wat door Paray-le-Monial was gerold was het tijd voor vertrek. 

Onderweg ben ik nog langs een supermarkt gegaan voor een paar boodschappen en daarna naar de camping gereden. 

Het was een mooie rit door de Morvan, naast stukjes bos ook veel weilanden met Charolais koeien. Ik reed gisteren al langs het plaatsje Charolles, waar die koeien vandaan kwamen. Mooie Franse koeien.

Ik reed langs diverse plaatsen die me veel herinneringen gaven aan eerdere pelgrimstochten waaronder Gueugnon waar ik tijdens mijn pelgrimstocht in 2020 strandde voor een dichte camping en uiteindelijk een bijzondere slaapplek kreeg.

Nu ben ik in Etang-sur-Arroux op de camping. Morgen weer verder, ik wil dan richting Autun. Daar ben ik al vrij dicht bij. Waar ik precies heen ga morgen weet ik niet, mijn enige planning is nu om heel langzaam richting huis te rijden en dan onderweg tijd te hebben om nog wat dingen te bekijken.

Groetjes, 

Rolstoelpelgrim

Terugreis dag 13, van Etang-sur-Arroux naar Bligny-sur-Ouche.

september 24, 2024 door rolstoelpelgrim

Wie op de kaart bijhoudt hoe ver ik rij ziet dat ik nog niet erg opschiet. Dat heeft een goede reden. Dus dat horen jullie straks.

Gisteravond en vannacht had het fink geregend maar gelukkig was het vanochtend droog toen ik klaar was om de tent in te pakken was die zelfs al bijna droog.

Toen alles in m’n  auto zat was het tijd om te vertrekken. Eerst naar Autun. De trouwe volgers voelen het misschien al aankomen, want ik ben daar eerder geweest op mijn pelgrimstocht. Gisteren hintte ik er al een beetje naar. Ik was van plan de bisschop te bezoeken. Helaas ben ik zijn telefoon nummer kwijt maar ik had online zijn agenda gevonden en zag dat hij vandaag in Autun moest zijn maar er stond geen tijd bij die afspraak dus wanneer hij daar zou zijn wist ik niet. Ik hoopte dus maar dat het zou lukken hem te zien.

In Autun aangekomen ben ik eerst naar de kathedraal gegaan, helaas is die nogal slecht toegankelijk en zat de toegangsdeur die wel toegankelijk is dicht. Toen maar naar het bisschoppelijk paleis gerold waar ook andere bisdomszaken worden geregeld. Uiteindelijk lukte het me daar om zijn secretaresse te spreken. Ik legde haar zo goed en zo kwaad als het in een mix van Frans en Engels lukte dat ik de bisschop ken en hem graag even gedag zou willen zeggen.  Zij vertelde me dat de bisschop in de ochtend nog elders een afspraak had maar dat hij waarschijnlijk rond 14.00 tijd zou hebben maar dat hij me nog zou bellen. Dus dat was afwachten. In die tussentijd ben ik wat rond gaan kijken in Autun. Eerst met de auto naar het Romeins Amphitheater gegaan. Daar wat rondgekeken en foto’s genomen. Daarna nog even kort naar een kringloop winkel geweest (kort omdat het 12 uur was en ze gingen sluiten tot 14.00) en daarna naar een supermarkt waar ik een deel van de boodschappen heb gehaald die ik mee wil nemen naar Nederland.

Toen ik daar klaar was zag ik dat het al bijna 14.00 was maar ik had nog niks gehoord van de bisschop. Daarom reed ik er maar heen. Parkeerde bij het bisschoppelijk paleis, laadde mijn rolstoel uit en belde aan. De secretaresse deed open en zei dat ze de bisschop nog niet had gezien maar dat ze even ging kijken. Na enkele minuten kwam de bisschop. Hij hielp me om met mijn rolstoel binnen te komen en maakte thee. We spraken over onze ontmoeting van een aantal jaar geleden en over dat mijn zoon hem pas in Taizé had ontmoet. Ook vroeg hij of ik al in de kathedraal was geweest. Ik vertelde dat het me niet was gelukt om binnen te komen en daarop besloot hij de sleutel te pakken van de enigszins toegankelijke deur en om samen met mij naar de kathedraal te gaan.

In de kathedraal werden vandaag ook de nieuwe ramen onthuld. Op het moment dat ik er met de bisschop aan kwam was er een groep met mensen juist daar mee bezig. De ontwerper en maker van de ramen waren er bij (Jean-Michel Alberola en atelier Duchemin) en diverse anderen waarvan ik niet weet wie het waren. Ik had alle tijd om de kerk te bekijken en kon die ramen goed zien omdat de hekken die er normaal voor zitten nu steeds open gingen als de groep ze bekeek. Het zijn moderne ramen met veel historische dingen er in, vooral veel afbeelding van (ik denk) delen van de kerk en misschien wel andere historische bouwwerken en 1 raam bij de Mariakapel had een Maria met Kind. De kleuren vond ik ook erg mooi en gaven mooi licht in de kerk.

Het was een mooie ervaring. Ook gingen we nog de schatten van de kerk bekijken, historische liturgische kleding en andere voorwerpen. Erg interessant. 

Na afloop rolde ik samen met de bisschop weer naar het bisschoppelijk paleis en namen we weer afscheid.

Daarna ben ik nog een klein uurtje gaan rijden.het was al 16.00 voor ik Autun verliet.

Ik sta nu op een camping in Bligny-sur-Ouche, vlak bij Dijon.

Morgen hoop ik daar even kort langs te gaan en daarna weer verder te rijden.

Groetjes, 

Rolstoelpelgrim 

Ps. Op de Facebook pagina van Museum of Humanity is ook nog iets over mij te lezen. Ik denk ook te zien voor mensen zonder facebook.

Dag 14, van Bligny-sur-Ouche naar Humes-Jorquenay

september 26, 2024 door rolstoelpelgrim

Ik was al vroeg wakker en ook vroeg vertrokken. Allereerst reed ik naar Nuits-Saint-Georges. Daar ging ik even naar de supermarkt voor wat dagelijkse boodschappen en daarna naar Le Casissium. De fabrikant van Vedrene producten waaronder heerlijke limonadesiroop en diverse likeuren waarvan Supercassis (crème de cassis) de bekendste is. Ik had me opgegeven voor de rondleiding en ondanks dat dit in het Frans was (in Engels kan ook maar dat was in de middag en dan werd het wel heel laat) kon ik het best goed volgen. Ook omdat ik een Nederlandstalige uitleg op papier erbij kreeg. Het was erg interessant om te horen over de verschillende soorten zwartebessen en het productieproces. Ook was er een interessant museum bij met allerlei oude gereedschappen voor de verwerking van de zwartebes en oude flessen. Voor kinderen (en mij) was er in dat museum ook veel te beleven, veel activiteiten en lades om open te doen met leuke weetjes en dingetjes. Het interessantste vond ik wel de rondleiding door de fabriek, hier werd het hele productieproces van voornamelijk de supercassis heel mooi gevolgd. Destilleren doen ze hier niet (al stond er een mooie koperen destileerketel), ze marcereren. Dat is zeg maar het fruit voor een week of 7 op alcohol zetten zodat de alcohol de smaak opneemt. Indrukwekkend om al die grote tanks te zien waar in dit gebeurd. Ook hebben ze een afdeling waar Eau de vie wordt gemaakt. Hier staan enorm veel houten vaten, normale maat vaten aan de ene kant van de hal en enorme vaten (zo groot dat je er wel een tiny house in kan maken) aan de andere kant. Die grote zijn wel leeg, die stammen nog uit de tijd dat de fabriek werd gebouwd maar die zijn zo groot dat ze niet door de deur passen en daardoor onpraktisch zijn. Maar het ziet er wel mooi uit!

Na afloop van de rondleiding was er een proeverij. Anderen kozen voor het proeven van Super cassis op diverse manieren (puur maar ook met dingen gemengd) maar alcohol en medicatie werkt niet goed dus ik koos voor het proeven van de siropen. Mensen die mij kennen en wel eens bij mij zijn geweest weten vaak wel dat ik altijd limonadesiroop meeneem uit Frankrijk en thuis een behoorlijke collectie van smaken heb opgebouwd. Toch waren er wel weer een paar nieuwe smaken die ik nog niet eerder had geproefd (oa basilicum en lychee, die 1e was lekkerder dan ik had gedacht en de 2e vond ik net parfum, niet lekker dus.). De limonadesmaken die ik afgelopen jaren op heb gedronken en weer wilde (sommige smaken zijn duidelijk favoriet bij ons thuis) heb ik gelijk daar aangekocht (leek duurder maar de flessen daar zijn veel groter dan die in de winkel waardoor het uiteindelijk goedkoper is) dus komend jaar kan ik er weer tegen.

Toen was het ook tijd om weer verder te rijden. Het was een mooie rit met veel afwisseling. Vandaag reed ik door de Bourgondische wijnvelden, langs akkers (meestal gemaaid soms uitgebloeide zonnebloemvelden), bos, koeien, stukken waar het vrijwel vlak was en stukken met flinke heuvels. Vooral over mooie kleine wegen gereden behalve natuurlijk in de omgeving van Dijon. Daar wilde ik eerst ook nog heen maar ik merkte dat het bezoek aan Casissium wel genoeg was.

Helaas begon het eind van  de middag ook te regenen. Inmiddels sta ik op de camping,  hoewel het niet droog was regende het op dat moment gelukkig niet hard. De tent staat en ik lig lekker op bed. Zo maar lekker slapen en dan morgen weer verder.

Groetjes, 

Rolstoelpelgrim

ps. Gisteravond kon ik dit blog niet posten ivm slecht internet. Ik ben net vertrokken van de camping en in een stadje en nu lukt het gelukkig wel.D

Terugweg dag 15 Humes-Jorquenay – Liverdun

september 26, 2024 door rolstoelpelgrim

Vannacht regende het vrijwel de hele tijd. Toen ik vertrok was de regen iets minder en gelukkig stond ik met de tent naast m’n auto waardoor ik alles droog in kon pakken, alleen m’n tent was erg nat. Ik reed eerst een paar kilometer terug om Langres te bekijken. Het regende een beetje toen ik er aankwam. Ik reed een beetje rond, zag mooie stadsmuren en ik bezocht de kathedraal, daar was ik alleen en op een paar kaarsen na was het donker. Mooie kathedraal en doordat het bij kaarslicht was gaf dit een extra mooie sfeer. Helaas was de regen niet opgehouden toen ik er uit reed maar het was vele malen erger geworden. Een echte hoosbui. Ik stond tegenover de kerk geparkeerd maar was flink nat toen ik in de auto zat. Ik wilde eerst nog even wat rondkijken in de stad maar vanwege het weer ben ik toch maar verder gegaan. Mijn ruitenwissers konden de regen haast niet aan. De rest van de dag heeft het ook geregend, soms heel hard en soms iets minder maar echt droog was het niet (of zo kort dat ik het niet meetel).

Onderweg kwam ik bordjes tegen over een Gallo-Romeinse villa (villa Gallo-Romaine d’Andily-en-Bassigny), besloot te kijken waar dit was en de bordjes te volgen omdat het redelijk dichtbij was. Helaas regende het enorm maar een deel was gelukkig overdekt waardoor ik niet helemaal doorweekt raakte. Het was interessant om deze archeologische opgraving te bezoeken.

Verder bezocht ik vandaag een brocante winkel, de helft van de spullen waren buiten en een deel binnen. Ze hadden echt van alles, van oud gereedschap, hekken, potten en pannen tot aan klein antiek en meubels. Erg leuk vind ik het zo rond te neuzen tussen al die oude spulletjes. 

Later ook nog bij een kringloopwinkel geweest, maar dat was gewoon een doorsnee winkel. De eerste was het leukste.

Ook reed ik nog langs een oude ruïne van een klooster. Anciene abbaye Cisterrienne Morimond uit de 12e eeuw. Het was toeval dat ik hier langs reed en ik vond dat het er wel apart uit zag en daarom stopte ik even. Altijd leuk dit soort onverwachte dingen op mijn weg. Helaas was de kerk niet open maar toch leuk om te zien.

Nu sta ik weer op de camping, vlak bij de Moezel. Morgen rij ik weer verder.

Groetjes, 

Rolstoelpelgrim

Terugweg dag 16, van Liverdun naar Malling.

september 27, 2024 door rolstoelpelgrim

Vanochtend toen ik wakker werd was het droog, en het lukte zelfs om droog de tent in te pakken. De rest van de dag was ook best goed, af en toe een klein buitje maar niets vergeleken met gisteren.

Ik had een route gepland met allerlei brocante, antiek en kringloop. Helaas waren van de 5 er 3 dicht (terwijl op hun website stond dat ze open zouden zijn). Maar ach, toch nog 2 bekeken, eigenlijk zelfs 3 want 2 zaten in een verschillend pand maar wel tegenover elkaar en waren eigenlijk 1 winkel, 1 met vooral zooi en 1 met de wat mooiere dingen. Gek genoeg vond ik de eerste veel te duur, ze vroegen daar bv 5 euro voor een drinkglas, ook die van ikea die normaal al goedkoop zijn. De overkant had mooiere spullen maar daar vroegen ze redelijke prijzen voor, als daar 5 euro voor een glas werd gevraagd was dit ook een bijzonder glas. Ze hadden daar leuke spullen maar niks dat ik wilde hebben (of wat in mijn kleine auto past).

Ook bezocht ik een winkel speciaal voor banketbakkers, een groothandel waar ook particulieren konden kopen. Ik vind het erg leuk om te bakken en ook om snoep (bv toffees, borsplaat) te maken. Helaas kan ik sommige dingen nooit maken omdat ik de juiste producten niet kon krijgen (bv een speciale pectine voor paté de fruit). En nu ben ik geslaagd, dus komende winter kan ik aan de slag om oa paté de fruit te maken van mijn eigen zwarte bessen oogst!

Over winter gesproken,  het is wel te merken dat de zomer nu echt voorbij is, niet alleen wordt het kouder (vandaag was overdag 12 graden en in de nacht is een warme fles in mijn bed als kruik geen overbodige luxe) maar de natuur veranderd ook. Sinds een paar dagen vallen me de verkleuringen van de bomen op, steeds meer geel en rood tinten in het groen. Het is wel heel mooi om te zien hoe dit door de tijd veranderd.

Nu sta ik op een camping, weer aan de Moezel. Aan de achterkant van mijn tent komt af en toe een binnenvaartschip langs, aan de voorkant kijk ik op een meertje waar vooral vissers gebruik van maken. Als ik over het meertje heen kijk zie ik grote witte wolken, volgens mij afkomstig uit 2 schoorstenen van een (kern)energiecentrale. 

Morgen weer verder.

Groetjes, 

Rolstoelpelgrim 

Terugweg dag 17, van Malling naar Mouzon.

september 28, 2024 door rolstoelpelgrim

Vanochtend bij het wakker worden hoorde ik alle vogels al die ik later bij het meer zag staan/vliegen/zwemmen. Reigers, aalscholvers, ganzen, eenden en meer. Mooi gezicht vond ik het. Nadat ik was ingepakt was het weer tijd voor vertrek. Ik reed eerst naar het plaatsje Schengen. Bekend van de open grenzen. Met die open grenzen ben ik vandaag heel blij want ik kwam er veel tegen en ben blij dat ik niet bij elke overgang langs de douane hoefde om m’n paspoort te laten zien (al zou ik stempels in mijn paspoort wel leuk vinden). Voor Schengen moest ik eerst al over de grens met Duitsland, Daarna de brug over en toen was ik in Schengen, Luxemburg.

Hier stond op een bord het verhaal van Schengen, een monument en alle vlaggen van alle landen die zijn aangesloten.  Midden in het water dat daar langs stroomt dreef een boei, dit gaf het drielandenpunt aan.

Door Luxemburg heen reed ik daarna richting het volgende drielandenpunt. Onderweg deed ik nog even wat boodschappen maar ik vind Luxemburgse supermarkten niet heel interessant. Ik vind buitenlandse supermarkten leuk omdat ze er producten hebben die me iets vertellen over de eetcultuur van het land maar de Luxemburgse supermarkt verteld alleen iets over dat het een gemixte cultuur is. Ik zag Franse, Duitse, Belgische en Nederlandse producten, maar niets typisch Luxemburgs. Verder is het rond de grens (aan beide kanten) druk met mensen die aan de overkant van de grens inkopen doen die daar goedkoper zijn. Zo was er bij de Duitse drogist een enorme drukte terwijl men naar Luxemburg gaat voor drank en benzine. De benzineprijs was ook heel goed. Het is lang geleden dat ik in Nederland voor 1,444 (waarom is benzine het enige product waarbij er 3 cijfers achter de komma van het bedrag worden gebruikt?) heb getankt, maar hier vandaag wel. Overal in Luxemburg kost de benzine trouwens hetzelfde dus je hoeft nooit te zoeken naar het goedkoopste tankstation. Ik had m’n tank goed leeggereden (afgelopen  dagen al berekend hoe ver Luxemburg zou zijn dus reed op m’n reserve de grens over)

Na Luxemburg reed ik bij het drielandenpunt van Luxemburg, België en Frankrijk het land weer uit. Helaas was bij dat punt niet te komen en was er ook niets aangegeven dat te zien was vanaf de weg. Ik reed eerst België door en net voor ik Frankrijk weer in reed kwam ik door Orval. Dat kwam me bekend voor maar het duurde even voor het kwartje viel. Hier zit een groot klooster dat bekend is van de bier en kaas die ze maken. Helaas was het al wat laat en mijn energie was op dus ben niet voor een rondleiding gegaan maar wel heb ik even bij het winkeltje gekeken en op weg daarheen wel wat stukjes klooster kunnen zien.  Helaas geen kaas gekocht, dat had ik gehoopt, ik ben dol op kaas! Maar het werd alleen per kilo verkochten dat is echter veel om op te eten en om goed te houden zonder koeling. Reden om een keer terug te komen.

Nu ben ik weer in Frankrijk. Hoewel het een raar klinkt dat ik eerst in België was en nu in Frankrijk ben ik wel duidelijk noordelijker en westelijke gekomen. Deze route is vooral omdat ik onderweg nog wat dingen wil doen. Morgen zijn er veel rommelmarkten die ik hoop te bezoeken en ik moet in België op een doordeweekse dag rijden omdat er een groothandel is waar ik langs moet rijden om wat op te halen. Na wat puzzelen bleek dit de ideale optie om goed uit te komen qua dagen.

Morgen dus weer verder.

Groetjes,

 Rolstoelpelgrim 

Terugweg dag 18, Mouzon naar Fumay

september 29, 2024 door rolstoelpelgrim

Ondanks de kou heb ik goed geslapen. 2 keer van de kou wakker geworden, de eerste keer dieper in m’n slaapzak gekropen en de 2e keer m’n drinkfles opnieuw gevuld met heet water. Ik had gisteravond al een extra fles water gekookt zodat dit een optie was als ik het koud zou krijgen of eigenlijk koud zou blijven want ik was eigenlijk te koud m’n bed in gegaan.  Water koken was hier makkelijk want hoewel het op het eerste gezicht een sobere camping naast sportvelden leek stond er onder het afdak bij het sanitairgebouw een tafel met een waterkoker (en koffie/thee voor kleine bijdrage) en magnetron. Ik vond het daarom erg luxe. en ik had de camping voor mijzelf, ook best fijn vind ik dat tegenwoordig. 

Toen ik opstond om ongeveer 7 uur was het nog maar ongeveer 2 graden, vannacht was het denk ik maar net boven het vriespunt. Maar goed dat ik een goede slaapzak heb. Daarover later meer. Het was ook erg mistig vanochtend. Later trok dit gelukkig op.

Ik schreef gisteren al dat ik vandaag rommelmarkten wilde bezoeken. De eerste was op zo’n 20 minuten rijden van de camping, dat was wel fijn want het was koud en in de auto kon ik opwarmen. De eerste markt was flink groot en het was al druk met auto’s,  gelukkig vond ik snel een plekje toen iemand vertrok. Ik denk dat mensen uit de ruime omgeving dit bezoeken want de laatste 7 minuten voor ik er was reed ik al steeds met dezelfde autos voor/achter me die ook de markt bezochten. De straten van het halve dorp gevuld met kraampjes met rommel. Leuk om langs te rollen. De kou was wel vervelend, niet alleen voor mij maar veel verkopers waren ingepakt met mutsen, handschoenen en dekens. Ondanks de kou was het toch leuk er te zijn maar wel korter dan ik had gewild maar m’n tenen kregen het te koud. Ik kan sinds m’n operatie nog altijd geen gewone schoenen en vooral sokken aan mijn linker voet verdragen door zenuwschade en met 2 a 3 graden zijn natte teenschoenen niet ideaal. In de zomer heb ik er niet zo’n last van maar nu het koud word is het toch wel weer lastig. 

In de auto heb ik de verwarming bij de voeten aangedaan en toen ontdooide mijn voeten gelukkig weer. Ondertussen reed ik naar de 2e markt. Onderweg stopte ik nog bij een bakker voor vers brood, het was zelfs nog warm! Lekker!

Bij aankomst op de markt waren mijn voeten weer warm. De temperatuur buiten werd ook beter (al is het niet boven de 13 graden geweest) en kwam het zonnetje te voorschijn. Ook bij de 2e markt vond ik snel een parkeerplekje en kon zo de markt over rollen. Met het zonnetje werd het extra gezellig. Ook hier weer een flinke markt, zeker in verhouding tot het dorp. Erg leuk al die zooi te zien. Speelgoed, gereedschap, 2e hands kleding en schoenen, antieke meubels, zelf gemaakte dingen, en veel wat hier onder brocante word geschaard. Ook zijn locale etenswaren zoals worst en honing aanwezig. Ik vondt 1 bankje dat verkocht werd wel leuk, een rolbank ipv rolstoel! 

Na deze markt had ik er nog eentje op m’n lijstje. Een creatieve markt las ik op de website waar alle markten op staan. Dat klonk leuk en het was binnen dus ook warm. Daar aangekomen kon ik de ingang niet vinden maar na wat zoeken wees iemand me de weg. Binnen aangekomen leek ik wel de enige bezoeker (later zag ik er nog een paar maar het was heel weinig), veel kraampjes van mensen die hun borduurwerk , breiwerk, naaicreaties, etc, aan de man brachten (nou ja, vrouw, mannen waren er al helemaal bijna niet). Leuk om te zien wat men had gemaakt maar doordat het zo stil was was het niet erg gezellig en ben ik nadat ik overal langs was gelopen maar weer weggegaan.

Daarna moest ik besluiten wat ik ging doen. Ik merkte dat ik moe was na alle drukte van markten en besloot naar een camping te gaan. Als ik in deze regio ben ga ik eigenlijk altijd naar de camping in Revin. Daar aangekomen bleek die dicht. Dit was denk ik het laatste weekeind van het seizoen. Toen maar naar een volgende camping. Dat was de camping in Fumay. Toen ik door het dorp reed op weg naar de camping viel het niet mee om daar te komen, er was een dorpsfeest gaande. Eenmaal bij de camping aangekomen was het hek open maar bij de receptie hing een bordje gesloten. Er stonden mensen voor de deur en toen ik vroeg of de camping open is zei de man dat het eigenlijk dicht is maar dat hij hier morgen toch nog is dus dat ik hier kan blijven. Er staan hier ook nog Belgen. 

Ik heb m’n tent opgezet en heb die eerst laten drogen. Vanochtend was m’n tent enorm nat van de dauw. Toen ben ik eerst naar het dorpsfeest gerold. Hier bleek ook weer een rommelmarkt te zijn en een gewone markt. Verder liepen er 2 groepen mensen in historische kostuums en zorgde de fanfare voor muziek. De brandweer stond er ook met allemaal auto’s.

Inmiddels ben ik op de camping terug, is de tent droog en heb ik alles weer ingericht. 

Toen ik hier net was bekeek ik even m’n oude route van 2018 langs de Maas. Ik ben toen ook op deze camping geweest. Kijk maar op de foto’s hieronder, links is nu en rechts van 2018. Ik noemde het eerder dit blog dat ik zou terugkomen op mijn slaapzak, dit is een camping waar het koud was (en de nacht daarvoor ook) en ik sliep toen ook met m’n warme drinkfles en een fles van de buren op de camping. Toen had ik het zo koud dat ik besloot een goede slaapzak te kopen, ik ben er nog altijd blij mee want zolang ik er goed in lig met evt een kruik blijf ik nu tenminste lekker warm.

Morgen weer verder, richting Nederland (maar ik kom nog niet thuis, dat is net te ver).

Groetjes,

Rolstoelpelgrim 

Terugreis dag 19, van Fumay naar Helmond.

september 30, 2024 door rolstoelpelgrim

Gelukkig was afgelopen nacht minder koud dan gisteren, helaas was er wel regen. Dus vanochtend de tent nat ingepakt.

Daarna naar de supermarkt gereden voor de laatste versinkopen, lekkere Franse kaasjes. Daarna was het tijd om door te rijden. Ik wilde onderweg een ballonnengroothandel, bezoeken. 1 a 2 keer per jaar help ik als vrijwilliger mee aan een groot evenement van de kerk. Ik zorg dan voor ballondecoratie. En omdat er over ruim een maand weer zo’n evenement is wilde ik mijn inkopen doen. In Genk zit de groothandel en het is leuker om daar te kijken en te kopen dan om online te bestellen! Zeker nu ik er toch vrijwel langs kwam. Het was leuk om er rond te kijken en ook om te zien wat allemaal te maken is van ballonnen.

Daarna reed ik door naar mijn logeeradres waar ik hartelijk ontvangen werd en een lekker bordje warm eten kreeg. Ik logeer hier normaal ook regelmatig als ik naar de musicalgroep ga waar ik al vaker over heb geschreven. Dus ik slaap nu weer op een bekend kamertje.

Morgen nog zo’n 2 uur rijden en dan ben ik weer thuis.

vergeet je niet in te schrijven voor de nieuwsbrief als je op de hoogte wilt blijven. Morgen is het voorlopig m’n laatste dagelijkse blog.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Terugweg dag 20, Helmond naar huis.

oktober 1, 2024 door rolstoelpelgrim

Afgelopen nacht weer fijn geslapen en na het ontbijt ben ik vertrokken. Het was nog maar zo’n 2 uur rijden en toen was ik weer thuis. Na 2 ½ maand weg te zijn geweest (vakantie met zoon, pelgrimstocht en lange terugreis) is het toch best vreemd om weer thuis te zijn, maar ook wel weer fijn. Komende dagen m’n auto uitladen en uitrusten.

Helaas is dit dan ook voorlopig mijn laatste dagelijkse blog. Binnenkort zal ik nog wel mijn pelgrimstocht afsluiten met een blog waarin ik oa hoogtepunten, dieptepunten (zowel letterlijk als figuurlijk), een verslag van de kosten en andere statistieken zal delen. 

Daarnaast kijken we dan ook vast even vooruit naar de plannen voor komende etappe, want die zal al redelijk snel zijn, in het voorjaar.

Voor wie bericht wilt ontvangen als ik een blog heb geplaatst kan zich inschrijven voor de nieuwsbrief op de homepage. 

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Afsluiting, statistieken, terugblik en een boekentip.

december 6, 2024 door rolstoelpelgrim

Het heeft wat langer geduurd dan verwacht maar hier is hij dan, mijn afsluitend blog.
Ik zal hierin vertellen hoe ik het heb gehad en alle gegevens en statistieken van afstanden en kosten vertellen en ook nog een leuk nieuwtje.

Inmiddels is het al weer zo’n 2 maanden geleden dat ik ben thuisgekomen.
Ik kijk weer terug op een mooie reis. Mooie ontmoetingen, geweldige natuur (vooral de Pyreneeën vond ik enorm mooi) en diverse grote uitdagingen doordat dingen mis gingen maar toch weer mooi werden opgelost.

Over dingen die misliepen en op soms wonderlijke wijze werden opgelost gesproken. Ik heb nog een heel leuk nieuwtje, een deel van mijn verhaal is recent gepubliceerd in een boek. Jarenlang was ik een trouwe bezoeker van concerten van Elly en Rikkert. Elly heeft recent een boek geschreven genaamd “Een engel op de fiets, over persoonlijke verhalen over wonderlijke ontmoetingen”. En zoals jullie als trouwe lezers weten heb ik die regelmatig gehad! Toen Elly een tijd geleden vroeg om verhalen heb ik niet lang hoeven denken en toen heb ik mijn verhaal ingestuurd. Voor wie het boek gaat lezen, het staat op pagina 36 en 37. Het zijn verhalen van een paar jaar geleden waarover ik eerder ook heb geschreven op deze website.
Ik vind het bijzonder dat een deel van mijn verhaal nu in een boek is uitgekomen..
Maar ook dit jaar waren er weer bijzondere situaties.

Zo was het in het stuk voor Lourdes een probleem met slaapplekken vinden maar kwamen er op bijzondere wijze toch weer slaapplekken op mijn pad. Was er een herberg onverwachts dicht waardoor ik de nacht heb doorgebracht in een zijportaal van een kerk en waren er de vele lekke banden en ben ik er ondanks dat toch gekomen. Ook was het achteraf bijzonder hoe ik de bij de Somportpas nog heb kunnen oversteken. Dit terwijl enkele dagen later de pas door heftige regenval gedeeltelijk is weg gespoeld. Ik ben dankbaar dat ik daar niet in terecht ben gekomen.

Ik vond het verschil tussen pelgrimeren in Frankrijk en Spanje behoorlijk groot. In Frankrijk zat ik op een heel rustig deel van de route. Af en toe kwam ik eens een pelgrim, wandelaar of fietser tegen maar niet eens dagelijks. Vanaf Spanje, en dan vooral vanaf Pamplona veranderde dit totaal en zag ik vrijwel overal waar mijn fietsroute de wandelroute doorkruiste en in de dorpjes/steden onderweg vele pelgrims. Vaak waren er zoveel dat de pelgrims op de route volgens mij constant pelgrims voor en achter zich zien lopen. Ik miste op dat deel de rust van het Franse deel en was blij de fietsroute te volgen waardoor ik toch af en toe alleen was.
Hoewel het fijn is dat er op die Spaanse route zoveel voorzieningen zijn (elk dorp heeft wel slaapplekken) werd het daardoor ook wel minder avontuurlijk en aan de lokale bevolking merkte ik vaak dat ze ook wel last hebben van de overlast die veel “pelgrims” opleveren en een soort “pelgrimmoe” zijn. Best jammer, al kan ik me ook wel voorstellen, want ook ik zie een spoor van rommel en wc papier dat slingert op vele door pelgrims belopen paden en kan me voorstellen dat bewoners niet op dit soort viezigheid zitten te wachten en ik snap die pelgrims ook niet die dit achter laten.

Het hoogtepunt (zowel letterlijk als figuurlijk) waren denk ik wel de Pyreneeën en de aanloop daarheen noemen. Ik genoot van het landschap, de rust en de ontmoetingen. Het was een zware klim voor zowel mij als mijn rolstoel, ik strandde daardoor bijna maar er kwam ook weer een oplossing en het bereiken van die top voelde echt als een overwinning.

Ik heb 36 dagen gerold en 962,45 km afgelegd. Dat is een gemiddelde dagafstand van ongeveer 26,7 km. Dat was hoger dan afgelopen jaren. Mijn nieuwe rolstoel rolt ook iets sneller dan m’n oude (in theorie zou hij even hard moeten gaan, de motor is ingesteld op maximaal 6km per uur maar doordat ik grotere wielen heb dan de standaard, ik heb 25″wielen in plaats van 24″ leg ik in 1 rondje van het wiel toch meer afstand af), dus dat maakt dat verschil denk ik. Mijn buitenbanden waren na bijna 1000 kilometer versleten, het blauw van de antileklaag was waar ik op reed, het zwart van de band was er helemaal af gesleten. Ik heb gelukkig na thuiskomst na 2 weken (levertijd) nieuwe banden gekregen. Dus ik kan nu weer af en toe wat tochten rollen want toen ik net thuis kwam waren mijn banden zo slecht dat ik niet ver van huis durfde. hopelijk werkt het weer ook een beetje mee en kan ik ondanks de winter toch af en toe wat langere stukken rollen.
Volgend jaar ga ik toch maar reserve buitenbanden meenemen want dan zal ik ook weer een flinke afstand afleggen en ik heb helaas gemerkt dat de bandenmaat die ik heb erg moeilijk te verkrijgen is en in Spanje al helemaal niet. Inmiddels heb ik hier al een reserve set liggen, nu alleen nog bedenken waar ik die aan mijn rolstoel ga bevestigen.

Hier een lijst met alle afstanden, slaapplekken en kosten:

Dag 1 La Draille – Souillac, 8,67km camping € 8,-
Dag 2 Souillac – Rocamadour 19,99 km €14,-
Dag 3 Rocamadour – Montfaucon 27,57km Herberg €18,-
Dag 4 Montfaucon – Vers 30,74 km camping €8,-
Dag 5 Vers – Cahors 16,58km Camping €13
Dag 6 Cahors – Lhospitalet 19,83km tent bij herberg €7,-
Dag 7 Lhospitalet – Castelnau-Montratier 17,97km camping €? niet betaald ivm machine
Dag 8 Castelnau-Montratier – Moissac 39,18km camping €13,-
Dag 9 Moissac – Auvillar 30.28km Camping €7,-
Dag 10 Auvillar Miradoux 20,44km tent in park bij hotel, gratis
Dag 11 Miradoux – Lectoure 21,41km gratis camperplaats
Dag 12 Lectoure – Castéra Verduzan 29.53 camping €15,-
Dag 13 Castéra Verduzan – Biran 20,03 bij ezelboer, gratis (wel rondleiding van 8 euro gedaan)
Dag 14 Biran – Montesquiou 9 (niet op fietscomputer, vergeten aan te doen) +16,89km camping bij kasteel, €12,-
Dag 15 Montesquiou – Marciac 21,05km €10? heb het vergeten te noteren
Dag 16 Maubourguet – Pontiacq-Viellepinte / Monsegur 34,34km gelogeerd bij vrouw thuis
Dag 17 Pontiacq-Viellepinte / Monsegur – Livron 23,00km tent achter de kerk
Dag 18 Livron – Lourdes 24,4km herberg €20
Dag 19 Lourdes 7km + 13,18km camping 8
Dag 20 Lourdes – Baudreix 30,79km €10
Dag 21 Baudreix – Buzy 31,7km camping met automaat, niet betaald
Dag 22 Buzy – Oloron-Sainte-Mairie 26,71km camping €10,-
Dag 23 Oloron-Sainte-Mairie – Asasp-Arros 13,52km camping €7,-
Dag 24 Asasp-Arros – Accous 21,14km camping €8,-
Dag 25 Accous – Urdos 15,49km Camping €10,-
Dag 26 Urdos – Somport 13,47km herberg €22,80
Dag 27 Somport – Canfranc 17,38km €13,80
Dag 28 Canfranc – Jaca 24,53km herberg €10
Dag 29 Jaca – Santa Cilia 15,51km herberg dicht, tent in zijportaal van een kerk, “wildkamperen”
Dag 30 Santa Cilia – Yesa 50,97km herberg €10
Dag 31 Yesa – Monreal 33,61km herberg €10
Dag 32 Monreal – Pamplona 31,22km €10
Dag 33 Pamplona – Puenta la Reina 38,58km camping bij herberg €8
Dag 34 Puenta la Reina – Estella 27,07km camping €10
Dag 35 Estella – Los Arcos 23,02km herberg €10
Dag 36 Los Arcos – Logrono 31,37km €10

Qua kosten merk ik dat de prijzen wel omhoog zijn gegaan ten opzichte van een aantal jaar geleden. Zowel qua campings als voor eten betaal ik gewoon meer terwijl ik nog altijd op dezelfde manier reis. Ook scheelt het wel in welk gebied ik ben, zo zijn campings in erg toeristische gebieden (bijvoorbeeld langs de Lot) flink duurder dan in minder toeristische gebieden. In Spanje lijken de meeste herbergen een tarief van rond de 10 euro te hanteren en af en toe een herberg met vrije gift.

Toch heb ik ondanks de prijsverhogingen op nog best een laag budget kunnen reizen.

Totaal betaalde ik tijdens mijn pelgrimstocht 335,56 voor mijn overnachtingen, een gemiddelde van 9,32 per nacht. Dat dit nog zo laag is komt vooral door een aantal gratis overnachtingen.

Qua eten zat ik ongeveer op een gemiddelde van zo’n 3 euro per dag. Vaak betaalde ik €0,35 -€1,25 voor een stokbrood, daar eet ik meestal 1 ½ a 2 dagen van. Een stukje kaas kost €1,50-€4,- waar ik gemiddeld 3 dagen mee doe. Op de Pyreneeën kreeg ik een pond kaas cadeau van een geiten/schapenhouder en daar heb ik denk ik wel een week van gegeten. Fruit en groente was qua prijs erg wisselend, soms kon ik genoeg onderweg plukken (bramen, vijgen) en hoefde ik dagen niks te kopen terwijl ik soms niks vond (of het wel zag maar er niet bij kon…) en dan toch moest kopen en dan was ik vaak €1 tot €3 kwijt, zeker in kleine dorpssupermarkten vond ik het fruit best duur. Vaak kocht ik wortels, die kosten per grote wortel vaak maar €0,20. Daarnaast kocht ik af en toe iets lekkers en energierijks of iets waardoor ik m’n zout kan aanvullen, mueslirepen, chocola (puur, smelt iets minder) zoute pinda’s of chips. Vlees eet ik onderweg eigenlijk niet, alleen als ik bij iemand blijf eten. Dus dat scheelt flink in de kosten. Daarbij heb ik in de avond na een dag rollen nooit meer energie om een maaltijd te maken en eigenlijk ook geen honger. sowieso is het enige kookgerei dat ik bij mij heb een dompelaar en een metalen beker, dus uitgebreid koken doe ik niet, wel kan couscous of instant aardappelpuree makkelijk worden gemaakt. maar vaak eet ik gewoon een klein stukje brood met kaas en dan is het genoeg. Ik had van huis al (zelf) gedroogd fruit en couscous mee genomen. Dus dat at ik en hoefde ik niet te kopen en zit ook niet in de prijs meegerekend.

Dus totaal zat ik qua kosten per dag gemiddeld op zo’n €12,50 dus dat is nog redelijk. Zeker als ik dan andere pelgrims hoor. De meeste pelgrims die ik onderweg tegen kom en die zeggen dat ze op een laag budget leven rekenen alsnog zo’n 35 euro per dag en velen stellen 50 euro als dagbudget.

Qua bagage moet ik volgend jaar wel weer wat kleine dingen aanpassen. Dit jaar was het oa door extra spalken (vooral door mijn nachtspalk voor mijn voet) eigenlijk te veel puzzelen om alles in mijn tas te krijgen. Ik ga sowieso ook in een kouder en regenachtiger seizoen dus zal hier met kleding rekening mee moeten houden. Ook zijn er bepaalde dingen waarvan ik merkte dat ik die toch ook beter mee kan nemen op reis (bv de eerder genoemde buitenbanden) en mogelijk zijn er ook juist dingen die ik toch thuis kan laten maar dat gaat alleen om kleine dingetjes. Maar hierover moet ik nog even goed nadenken wat ik ga doen en vooral ook hoe ik dit het beste op mijn rolstoel kan laden en wat voor tas geschikt is (groot genoeg maar niet te groot, passend achter mijn rolstoel en waterdicht). Gelukkig heb ik nog even om dit te bedenken, al is de voorbereidingstijd niet zo lang als eerdere jaren.

Ik hoop namelijk al over zo’n 3 1/2 maand mijn laatste etappe naar Santiago te gaan rollen. Het zou mooi zijn om rond 1 april te kunnen starten. Ik moet vooral nog uitzoeken hoe ik tegen die tijd naar mijn beginpunt Logroño ga. Ik wil namelijk niet met m’n eigen auto zoals ik afgelopen jaren heb gedaan.
Dit vanwege een paar redenen. Ik zou dan in maart al een flinke autoreis moeten maken naar Spanje, dit is voor mij bijna 2 weken auto rijden en campings zijn nog nauwelijks open in maart. Daarbij is het ook heel lastig om van m’n eindpunt naar m’n beginpunt waar m’n auto staat te reizen zoals jullie dit jaar ook hebben kunnen zien. Ook overweeg ik om via een heel andere route terug te reizen, namelijk om vanaf Spanje een boot naar Engeland te nemen waar ik mijn zus dan kan bezoeken. En dan vanaf daar naar Nederland terug te komen.

Het is best een raar idee dat ik volgend jaar na 10 jaar in Santiago aan zal komen en deze reis er dan op zit. Gelukkig heb ik nog heel veel plannen dus het is zeker niet zo dat ik na Santiago ga stoppen met pelgrimeren.

Tot die tijd zal ik jullie af en toe op de hoogte houden van de plannen. Dus voor wie het nog niet heeft gedaan, schrijf je op de homepage in voor de nieuwsbrief, dan krijg je direct bericht als ik een nieuw blog heb geschreven. En voor wie in de tussentijd nog eens de hele reis terug wilt lezen kan dit nu ook hier doen.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim