Wheelchair Pilgrim→ 2021 Taizé to Le Puy-en-Velay

Here you will find my blog of the current journey, the journey from Taizé to Le-Puy-en-Velay. Not like the blog page with the newest posts at the top, but from old to new so it is easier to read in order. The pilgrimages of previous years are also easy to read.
I am still working on the translation of the page but I hope it will be ready soon so you can read the whole story in english.

Planning and packing

june 7, 2021 by rolstoelpelgrim

It has been two months since my last post about my interview in Eva magazine, so time for a new blog.

Slowly but surely, I have started to plan something more. I hope to leave at the end of August if the corona rules allow it. But for now it seems to work out by then so I try to keep up the hope.

Regarding the route I am still in doubt about 2 possible routes. I can follow the official route, a Jacobsweg via Cluny from Germany. Or I can take a self-guided route via Lyon where I will roll along the river Saone for the first part. Both have their advantages and disadvantages, such as steep hills and/or longer distances between campsites. Until last year, choosing a route with enough places to sleep was my preference, but in the meantime i’ve learned that precisely in the more difficult places, i find a beautiful and often original place to sleep, where i have very special encounters. i also notice more and more that it’s those encounters that make this trip so special. The same applies to the road quality of the route. I don’t remember the easy parts, or I remember them as being boring, while the difficult kilometres on unpaved roads or where I could hardly climb up with my wheelchair have stayed with me. Up and over such a mountain, it gave me a feeling of victory, and I could enjoy the view enormously.

For now, I am partially planning both route options. I will probably decide just before departure which way to go. So more about that in one of the next blogs in the coming months.

Soon, I also want to take a good look at my luggage. Last year, I took too many things with me and they have remained unused. At the same time I also have to check if there are things I missed last year and now have to take with me (the latter will be minimal, I missed very little). I would prefer to travel with minimal luggage, but because of my wheelchair I always have to take more with me than walking pilgrims. Fortunately, I don’t have to lift the luggage myself, so that’s a blessing in disguise.

Regularly I get the question where I leave my luggage on my wheelchair. Below a picture and the description of my stuff

mijn rolstoel met daarbij nummers die aangeven waar ik welke bagage heb hangen

Backpack, in which I have my airbed, sleeping bag, clothes and 1 spare battery.
On my handlebar I have several things. a bike computer, a bag in which I have a powerbank and very important a bell.
This is my solar panel, 30w, with which I charge my powerbanks and phone.
Bag in which I keep my (often received) packed lunch or groceries, here it is very full because I had just done some shopping and knew that I would not find a supermarket the next day but often there is not much more than a piece of baguette and some cheese.
Large waterproof bag. It contains my tent, the hammer and the charger for my wheelchair.
My handbag and the transparent map holder. They are on the ground here but on the road this is on my lap. many people call my handbag a trunk! I like large bags that are comfortable and stable on my lap and in which everything fits that I need to have at hand on the road. a bag to walk with that is narrow and high doesn’t work well when you’re in a wheelchair and have a bag on your lap, then a bag has to be wide and low, hard to find. In my handbag are of course my wallet and passport, but also medication for the road, a small first aid kit, spare gloves and very importantly my pilgrim passport (credential). I am now on my 3rd and I always have an empty one with me in case the one I use now is full.
The cover for the cards is ideal. It is transparent plastic and has a string that I can hang around my neck or tie to my bag. I always use separate maps that actually come from a michelin map book. This gives me nicely detailed maps but sometimes I need 6 or more maps for 2 weeks of rolling. In this transparent cover, I can keep all the maps and then put the one I need in the front and fold it so that I am ready that day and can follow the route. I also often put my mobile phone in this when I have places where the map is insufficient to navigate, then I use google maps and because of this cover everything stays neatly on my lap.
Under the seat of my wheelchair I have a bag with 2 spare batteries in it and I also keep my other power cables in it.
Metal drinking bottle, during the day for drinking and at night often used as a hot water bottle.
Tool kit on my wheelchair frame. It contains everything to solve problems on the road, duct tape, tiewraps, allen keys, screws, pliers, tyre patch kit, spare tyre, screwdriver and more.

So I’m pretty loaded, but luckily I still manage to fit everything on my wheelchair. despite the fact that I’m so loaded, I can’t reduce my luggage very much, especially when it comes to wheelchair stuff (like tools, batteries and chargers and cables) and camping stuff (tent, airbed, sleeping bag), especially that stuff is heavy and/or big.

If you want to hear more about my luggage, feel free to ask me. also on my packing list on the website you can find a lot of info about what I’m taking.

Thanks for reading the blog, on the homepage you can subscribe to my newsletter, then I will keep you informed when a new blog is posted.

Greetings,

Wheelchair pilgrim

Countdown to the Pilgrimage 2021

august 1, 2021 door rolstoelpelgrim

From where do I start pilgrimage 2021?

Unfortunately, I had to decide to go with my own car again this year. Because of corona, I don’t dare to travel with flixbus like I did before. Therefore, I will travel by car to Taize (where I ended last year) and roll from there. After arriving in Le-Puy-en-Velay, I can return to my starting point by bus and train. But first I have to get ready for departure.

packing light

In the coming weeks, I will slowly start to gather and pack my things.
When you travel with a wheelchair, there are always extra things to pay attention to. This week the wheelchair company is coming to replace my tyres, so I will be leaving on new tyres. I always take an extra inner tube with me so that in case of an emergency I can always ask someone to change my tyre. I don’t have the strength to do it myself but there are (hopefully) always helpful people to be found.

I always try to travel with as little luggage as possible. “What you leave at home is a good thing!” That’s a saying I often hear among pilgrims. Unfortunately, I am not able to travel ultra-light, because I am always stuck with a huge load of stuff that a healthy walker does not have. For example, I have just picked out my medication for a few weeks of pilgrimage. At the beginning of the journey this takes up about 1/3 of my backpack. Fortunately, on the way this is getting less and less so I get more space.

And then I have my wheelchair batteries, I think I have about 10 kilos of batteries and other wheelchair material (tool kit, spare tyre, bicycle pump, etc) with me. I’m glad I don’t have to carry this on my back!

The clothes of a wheelchair pilgrim

Also in terms of travel clothing, it is different as a roller than as a walker. I always pay attention to whether the sleeves are tight. otherwise the sleeves are always against my wheel and they get dirty very quickly.

I like my trousers, especially when I’m riding for a long time, not too tight around the waist and high on the back. many trousers, especially jeans, give me a tummy ache after a long day of riding because they are so hard and stiff. I often wear jogging trousers when I’m on the road. they are comfortable to wear and easy to wash and they dry quickly.

On many forums/facebook pages with pilgrims you read about good shoes, this is of course not important for me. gloves the more important. I have leather gloves without fingers but with a thumb. These are hard to come by but thanks to my sister I managed to find a new pair. I always take 3 pairs with me so I can always wear a clean or whole pair. Every trip wears out about 1 pair of leather gloves.

pelgrimage 2021, handschoen zwart leer 1

Now I have to get everything together and then I can be on my way soon. I will write a blog just before I leave.
I’m really looking forward to getting on the road again!

Greetings,

Rolstoelpelgrim

New Backrest!

augustus 15, 2021 door rolstoelpelgrim

It is now a few days before departure.
I was planning to leave on Saturday the 20th but due to circumstances I can now leave a few days earlier, namely Tuesday the 17th. My bag is already largely packed.

Normally I look forward to my pilgrimage but lately it felt a bit double. Besides that I was looking forward to the pilgrimage, I was also looking forward to it because of my back problems with radiation in my leg. Because of this I could hardly sit in my wheelchair, despite of a lot of painkillers. At home, I have spent most of my day lying down with short walks to do something for a change. I only sit down when driving a car or going somewhere in the wheelchair. Normally, I manage fine with this, but lately even those shorter moments of sitting have not worked out well. I had already received physiotherapy and other medication which fortunately reduced the nerve pain, but sitting in my wheelchair remained a problem.

After some searching, tips and experiences that I read on the facebook page of the patients association, I found a backrest that seemed to be suitable for my problem. That had to be applied for through the municipality, WMO, and that did not progress. The wheelchair supplier had already come several times to adjust the straps in my old backrest but this hardly made it any better. I just had to get something new. I told the wheelchair supplier that the Tarta backrest seemed like a good idea to me, but he was not keen on it (probably because of the price). He thought he could solve it himself with loose pieces of foam between the backrest. And so it happened.

Unfortunately, this did not help. In the end, I contacted Summit revalidatietechniek, the company that made the Tarta backrest. They immediately offered to come and visit me. Two days later, they were already at my doorstep with a test backrest of Tarta. This is a fully adjustable system. They made it to measure and then I could try out the backrest. It was so nice, finally also side support without it hindering my rolling. After the fitting, I phoned my wheelchair supplier again and said that I really needed another backrest because I could hardly sit. He would discuss it and I just had to wait again.

This was 2 weeks ago and I started to get quite worried about my pilgrimage. Sitting in my wheelchair for longer than an hour was not doable, in fact 10 minutes was not nice at all. But 2 days later, I suddenly got a phone call from Summit. They had received a message from the wheelchair supplier that they could deliver the Tarta backrest! I was very happy but there was still one problem, namely the delivery time… The backrest was in stock but their agenda was full until the end of September. They could not come earlier. Fortunately, I had the clarity of mind to ask them when I could visit them. And that question solved the problem! I could go last Tuesday. The disadvantage was that it was in Deventer (a two-hour drive for me), but that means I can now go on a pilgrimage with a good back. Soon I will post a review about the backrest but first I want to test it properly.

Deventer

And so I drove to Deventer last Tuesday. First to Summit for the backrest. The man who helped me took all the time he needed to get the backrest to fit perfectly. I have a rather hollow back and I would like a low backrest that does provide support, not only at the back but also at the sides of my unstable pelvis and lower back. But after 1 1/2 hours it was all set and I could visit Deventer.
Deventer was a beautiful city, had never been there (consciously).
I visited the Broederkerk, that church was built around 1335 and has housed various churches through the years, now again a RK-church.

I also visited the Lebuinius Church from 1450, which was also a very beautiful church with beautiful stained glass of the evangelists. There were also some beautiful old murals.

Besides these beautiful old buildings, I also found the modern town hall of Deventer very striking.

I also bought a delicious Deventerkoek from J. Bussink who has been baking these gingerbread biscuits since 1593. delicious!

After a short tour of the city, I had to go home again. Rolling went much better with my new back support and I had much less pain. That gives hope for my pilgrimage.
After almost 2 hours driving with some stops where I lay down on a cloth at the parking place I was back home with my new chair.

So I had a very nice but tiring day.

Over the past few days, I have tested my backrest several times and it rolls so much better, I have much less pain.
I now see much less of a problem with sitting while rolling and look forward to my trip again.

Today and tomorrow I will pack the last things and then on Tuesday I will set off again. First a few days by car and then the real pilgrimage starts.
The daily blog will be there again from Tuesday.

Greetings,

Wheelchairpilgrim

First day of the road to france

august 17, 2021 by rolstoelpelgrim

Today is really my first day of travelling.

Last night, I had already put most of my things in the car and this morning I only had to pack the last things like my charger, handbag and food for the road. So I was able to drive off at around 7.30am.

Normally I set the navigation to my final destination but I had other appointments.

My first appointment was in Helmond. I think I have written before about my voluntary work in the open air museum Archeon where I worked as a medieval shoemaker before corona (and hopefully soon again). This time I had not made medieval shoes but a pair of leather sandals that will be used in the musical Ruth by Kisi. This group is in Helmond and this week they are working hard on the musical.

When I arrived, there was a lot of practising going on, but fortunately the person for whom the shoes are intended was able to try them on. Nice! After the fitting I stayed to watch the rehearsal and then on to the next appointment. This time at a friend’s house that I always try to visit when I am in Limburg. Because of both our health and the large distance between our homes we do not see each other very often but it is always nice. I was going to stay for an hour but it soon became 2 but then I really had to drive towards France.

Unfortunately, the further south I went, the worse the weather became. In Belgium, I drove through the beautiful Ardennes region, but because of the wet weather, it was no weather to stop for a long time and taking pictures was not really possible either. So I only made necessary stops because my sore back made them necessary.
In France, the weather fortunately cleared up a little, but it was not really dry. Fortunately, it was almost dry when I had to put up my tent, because putting up a tent in a downpour is terrible, fortunately it was only a few drops.
Just like last year, I stayed at the campsite in Revin along the Meuse. A nice spot close to the toilet building so I can just walk that distance. I just brushed my teeth and now I’m back in the tent, the rain is tapping on the canvas but luckily I’m warm and dry inside and I’m going to sleep soon.

See you tomorrow!

Greetings,
Wheelchairpilgrim

Second day of the road to france

august 18, 2021 by rolstoelpelgrim

Last night there was a lot of noise from other campsite guests who came back after midnight from a night out or something and were talking loudly with their engines running. Fortunately, it finally became quiet and I slept well. Unfortunately, the rain continued all night. Around 7.00 I woke up. I did notice that I had been sitting a lot yesterday, my body was not quite as I would have liked but eventually it got going. The best way to get myself to leave that lovely warm sleeping bag is to simply deflate my air mattress. When I had left the nice warm bed, I packed everything again and left with my wet tent.

I hung it over my open boot and held the other end to let the wind pass through. Unfortunately, it wasn’t completely dry when it started raining again. I then put it in the back of my car, wide open so it could dry in the car, something that sometimes caused foggy windows but with some extra ventilation that was solved.

On the way I came across several war memorials and cemeteries, most of them from the 1st World War. I stopped at the largest cemetery. I thought it was special that it was actually not one but two cemeteries, one with French soldiers and one with German soldiers, and that next to each other. Impressive, more than 30,000 crosses. Although, it was not only crosses. I noticed that there were also some graves with a different model. These were Muslims, often it said that they came from the colonies (Morocco), most were called Mohammed and Ali. I had never thought about the fact that they also fought in the war and of course they do not get a cross as a tombstone.

After the cemetery, we drove on. Today there is a lot of variety in the surroundings. Forests, villages and cities. sunflower fields, fields that used to be planted with grain but now only contain nice round straw bales, lucerne and the one I hadn’t seen before were fields full of hemp. probably for rope, seeds, etc.

This afternoon, I also bought a route booklet for the route from Cluny to Le-Puy-en-Velay. I don’t use the exact routes, but it is very nice to have a booklet with place names and lodging addresses to follow.

Now I am back at the campsite. I am lying in my tent again and I can hear a few drops now and again, but I am glad that I was able to put it up dry.

Greetings,

Wheechairpilgrim

Third day of the road to France

August 19, 2021 by wheelchair pilgrim

This morning I woke up just before 7 with the sound of a woodpecker sitting in the tree in front of my tent, nice alarm!
After taking a picture of it, I packed up the tent and left the campsite.

First I drove to Beaune, a town just below Dijon. There, I visited the Hotel Dieu, for the people who think that this is a Hotel for God, I will tell you what it is, because it is a hospital and has been so since the Middle Ages.
Besides the fact that it is interesting to see what it looked like from the inside, it is also a very beautiful building from the outside. Inside you can see the beds and the pharmacy. And from the outside, the most striking thing is the roof, which has a very beautiful pattern of different coloured tiles. You often see this on church towers in this area, but I think this building is the most beautiful.

I also found it interesting to see how they had arranged the beds, all on the wall and at the end of the hall was a place where the religious sisters held their Eucharistic celebrations, so the sick were sort of lying with their beds in church.

By the way, it was quite busy at Hotel Dieu, there was even a queue in front of the door because of course only a certain number of people can enter. A wheelchair often has disadvantages, but not at times like this. I was immediately taken to another beautiful large door and did not have to pay the entrance fee. Always nice to have such an advantage!

After this visit, I drove on to Taizé. Here I have been given a barrack and tomorrow I will write more about it. then my real pilgrimage begins!

Greetings,
Wheelchairpilgrim

Day 1 of pilgrimage

August 20, 2021 by wheelchair pilgrim

Got up early this morning, wanted to have everything packed and loaded on my wheelchair before the morning prayer of Taizé started. Sleeping bag, air bed, clothes, medication and other stuff back in my rucksack. I changed my balance a bit by moving one battery from my bottom bag (under my seat) to the front bag. And so I made a few more small changes to my pack. When everything was loaded again, I went to my car where I left everything I wouldn’t need on the road (e.g. a fitted sheet that will be needed in Taizé, but not for the road). The bells had already started to ring and it was time to pack up everything and lock the car door. Then off to church for the prayer. It is always difficult to sing a foreign language for the first time (in Taize songs are sung in many languages), but it is also fun when you succeed (especially the Eastern European languages I often find difficult, too many vowels in a row and lots of s, z, sz, zs, czh, sounds). But after visiting Taizé for 9 years, I speak (sing) a lot of languages!

After the morning prayer, it was time for my favourite meal in Taizé. Breakfast with sweet Taizé tea, bread and chocolate bars!

At breakfast I spoke to a few more people. One Flemish woman that I met in my first two years in Taizé, nice to catch up with her, even if it was short. He pointed me to one of his group, a woman whom I had also spoken to yesterday.
She worked as a clown. Since I do magic and used to be a clown as well, that led to a very nice conversation.
But after all that talk, it was time to leave, and so I left Taizé, leaving the bell tower behind me.

Today, I rode the same route as I did last year, only now I was going the other way.
These are cycle paths that have been and are still being built on places where railways used to run. Sometimes, there are even railway stations with platforms.
The road itself was quite boring and straight but the animals in the nicely overgrown verges with many flowers were a nice photo object.

On the way, I also came across a sign with something written on it. Normally I don’t like that messy on road signs, but I liked this one! A pilgrim’s greeting.

Now I am at the camp site in Cluny. It was only a short stretch of about 11 km and I had actually planned to go to another camp site. I can still hear the trains as they pass by the campsite.

I will continue tomorrow.

If you haven’t done so yet, subscribe to the newsletter and you will be notified as soon as I post a new blog.

Greetings,

Wheelchairpilgrim

Day 2 of pilgrimage

August 22, 2021 by wheelchair pilgrim

I didn’t write a blog yesterday, I was so tired when I arrived that I only had the courage to write a short message when my tent was pitched and then go to sleep. Today’s blog will follow as well, but I don’t know if it will be this evening or tomorrow.

I left Cluny yesterday morning, this time I didn’t go into the city because I knew I still had a long day ahead of me, but how long, I didn’t know at the time.
On the map, I had already seen that I would be riding uphill the whole day, sometimes false flat and sometimes very steep

On the way, I regularly found ripe blackberries, always delicious.

I also passed a castle, I didn’t go inside but had a nice conversation with the person who was selling tickets outside. At the end, she gave me a map of the castle as a souvenir.

After that I rolled on, slowly up the mountain. I had to change my first battery set along the way, luckily I still had extra batteries with me. about 5 km before I got there I had to take a road that looked very difficult to me, a sort of tractor path. but according to google it was a cycle path.

The only diversions was 5km and because this path was only 800m and also went downhill, I took my chances. it went pretty well, until after 500m I ended up in a freshly mown wheat field. the farmer and his wife were still loading the straw bales. they came up to me and made it very clear that I had to go back. so I did, even though I could hardly get up on that overgrown path. It was already the end of the day and now there were 5 extra kilometres. But I just started rolling. Fortunately, those 5 extra kilometres turned out to be downhill, instead of a steep descent in 800 metres it was now a slow descent over 5 kilometres.

A few kilometres before the campsite, I had to climb a mountain to get to the village where the campsite was, a very steep slope started, about 200 metres of climbing over 2 kilometres. Almost at the top (I can’t remember how long it took me but I think it took me over 1.5 hours) my wheels started to squeal, in normal circumstances this means I still have a kilometre left, but in these circumstances it was over a few tens of metres, just before the sign my batteries stopped completely, completely drained. They helped me to reach the campsite, I don’t think I would have made it otherwise. So actually Santiago, only not the Compostella but Saint-Jaques-des-Arrets that means something like a stop on the way to Santiago.

There was another one, from a cyclist I had seen in Cluny, I chatted with him for a while. He is also on his way to Santiago by bike.

There was a small toilet building. But there was a disabled toilet where I could recharge my wheelchair.
Because I had 2 sets of batteries empty, I could recharge the first one and change the second set around 2 o’clock. Before and after that I slept very well.

What happened the next day you will read about in today’s blog (coming today or tomorrow). Just like the photos I will post when I have wifi. (which has happened by now as you can see)

Greetings,
Wheelchairpilgrim

3e reisdag, klimmen naar een beestenboel

augustus 23, 2021 door rolstoelpelgrim

Heerlijk geslapen op de camping in en daar wilde ik de kerk nog even bezoeken. Nu is het zo dat deze kerk, net als vele Franse kerken een voordeur hebben met mooie trappen, ziet er mooi uit maar niet erg toegankelijk. Ik wilde daarom de kerk lopend bezoeken (ik loop net voldoende om dit te kunnen) maar dit bleek niet nodig. Juist toen ik bij de kerk kwam was een mevrouw die een fles water droeg bezig om naar de kerk te gaan, ze deed de achterdeur voor mij open waardoor ik zo de kerk in kon rijden. het was een mooie kerk met schilderijen van Jean Fusaro. Ikzelf ken deze schilder niet maar hij schijnt erg beroemd te zijn.

Na de stop bij de kerk bedacht ik me nog dat ik vergeten was om 1 fles bij te vullen en ben toen nog even terug gerold naar de camping, bij het toiletgebouw de fles bijgevuld en daarna ben ik vertrokken.

Vrijwel de hele dag rolde ik weer omhoog maar in tegenstelling tot gisteren aan het eind van de dag was dit een heel rustige klim die vrij goed te doen was. ik moest kracht zetten maar niet op de toppen van mijn kunnen.

Ik zag in de verte een mooie kerk staan, later bleek ik hier langs te komen en las ik dat het Clunisienser stijl gebouwd is, dat is gebouwd in de stijl van het klooster in Cluny, vaak door (in opdracht van) de broeders van die gemeenschap.

Bij het dorpje bij die kerk, st. Mamert, was een mandenwever aan het werk, hij gaf les aan 2 leerlingen. heb hem even gesproken (hij sprak Engels) en hij vertelde mij over zijn bedrijfje en over de route die ik nog te gaan had. Hij vertelde me dat ik nog een klim te gaan had maar dat het over 1 a 2 dagen rollen minder stijl zou worden, dat is fijn!

Daarna rolde ik over Route du col de Crie, die gaat naar de bergpas waar die weg naar was genoemd. het was nog een flinke klim maar ook deze klim was goed te doen.

Het was heel grijs weer en zo’n 22 graden, na de dag van gisteren met ruim 30 graden vond ik dit wel fijn.
Tijdens de klim heb ik nog even een fijne pauze gehouden en even in het gras gelegen met heel mooi uitzicht over het dal, maar toen ik een paar druppels besloot ik verder te gaan. het bleef eerst bij een paar druppels, maar op een gegeven moment werd dit toch meer. ik ben toch op die momenten wel heel blij dat ik een waterdichte tas heb zodat ik in ieder geval weet dat mijn spullen altijd droog blijven.

Gelukkig bleef het niet heel lang regenen. en ondertussen rolde ik langzaam nog iets omhoog maar al snel ging het iets naar beneden.

Hier stond een soort bezoekerscentrum met speeltuin. een startpunt voor wandelaars.
aangezien mijn batterijen de camping over 15km niet meer zouden halen besloot ik te vragen om een slaapplek, ik vroeg naar een camping maar ze kende iemand die pelgrims op ving. ze belde en vroeg of ik daar kon overnachten en dat kon. maar dan wel pas vanaf 19.00. Tot die tijd kon ik daar wachten. dat deed ik. toevallig had ik juist een telefoontje gehad van degene waar ik in Paray le Monial had gelogeerd, ze vroeg waar ik was en of ze langs kon komen. aangezien ik nog een aantal uur moest wachten tot mijn slaapplek was dit perfect. en zo had ik ineens visite. erg leuk om elkaar weer te zien.

ik werd al rond 18.00 opgehaald door een gezellige Engels sprekende man met zijn dochter. hij had gelukkig een vrij grote auto en met wat moeite kon mijn rolstoel er in. En zo reed ik een deel van mijn route opnieuw, ik was bijna langs zijn huis gerold.

eerst bezochten we het huis van de moeder van de dochter waar we heerlijk hebben gegeten. Als dierenliefhebber kon ik mijn hart ophalen, 2 honden en 12 katten die allemaal enorm knuffelig waren! erg leuk! Na het eten gingen we naar het huis waar ik zou slapen. ook hier erg waren leuke katten, en hij heeft ook zo’n 20 schapen en een aantal koeien waar hij van de melk heerlijke kaas van maakt, die heb ik met het avondeten ook mogen proeven.

Ik kreeg een goed bed en heb daar nog een het blog van gisteren geschreven en ben toen snel gaan slapen. Midden in de nacht moest ik weer een accu wissel doen omdat ik weer meer dan 1 set had opgereden. Maar het was een goede reisdag geweest.
Nu sta ik bij het bezoekerscentrum waar ik gisteren ben opgehaald, hier is internet dus kan nu ook foto’s plaatsen van gisteren en eergisteren en daarna vervolg ik mijn tocht.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

4e dag. mooie landschappen met veel bloemen

augustus 23, 2021 door rolstoelpelgrim

Vanochtend ging heel vroeg mijn wekker, om 6 uur. om 7 uur moest alles ingepakt zitten voor het ontbijt en om 7.30 vertrokken we. Ik kreeg een echt Frans ontbijt. Brood, jam en een grote kom thee. Fransen drinken geen thee uit een klein theekopje of een mok maar uit een grote kom waar Nederlanders soep uit eten. ik vind dit wel heel fijn want ik drink graag uit grote glazen/bekers. Thuis heb ik altijd (thee)glazen met een inhoud van een halve liter en als ik dan ergens een klein theekopje krijg (zoals vroeger bij mijn oma) voelt dit alsof ik nog maar een slok op heb. Maar zoals gezegd kreeg ik ontbijt en daarna vertrokken we. De mooie schapen met een dubbel set horens (2 aan elke kant) achter latend achter het hek.

Ik werd weer afgezet waar ik gisteren werd opgehaald. Ik ben toen eerst een tijdje bij het bezoekerscentrum gebleven omdat daar gratis wifi was. Nu kon ik de foto’s van de vorige twee blogs uploaden en het blog van gisteren plaatsen.

Nadat dit was gebeurd ben ik gaan rollen. tot halverwege de route heb ik getwijfeld naar welke camping ik wilde gaan. maar uiteindelijk besloten richting Propièrs te gaan.
het eerste deel van de route was berg op, gelukkig net als gisteren een niet al te stijle hellingen maar wel kilometers lang.

onderweg vandaag heel veel bloemen op de foto gezet, vooral veel kleine berm bloemetjes. erg mooi vind ik dat om te zien. ook heb ik nog een mooie grote roofvogel (wie weet welke roofvogel mag het zeggen!) op de foto gekregen en diverse vlinders.

het tweede deel van de route ging berg af, heel fijn, al betekend dit niet dat ik me alleen maar hoef te laten rollen want mijn rolstoel schakelt zichzelf uit als hij harder gaat dan 10 km per uur, normaal krijg ik ook ondersteuning bij het remmen, maar als dit uitvalt heb ik onvoldoende kracht om zelf te remmen en is de enige optie om overdwars op de weg te gaan staan. ik let dus tijdens het rollen voortdurend op of de stoel niet te hard gaat rollen. maar het ging helemaal goed.

ik rolde hier op 600 a 700 meter hoogte en dat zorgt dat ik ook steeds heel mooie uitzichten heb.

In Propièrs aangekomen ben ik eerst even naar de winkel geweest voor eten. de pruimen die ik had gekocht waren heerlijk! in de supermarkt werd ook gevraagd of ik een stempel wilde voor in mijn pelgrimspaspoort. In een supermarkt heb ik die nooit eerder gekregen. ik was al teleurgesteld dat de mairie dicht was maar nu had ik alsnog een stempel. en ook nog een erg mooie. deze reis heb ik nu al aardig wat stempels verzameld. ik ben aan bezig aan mijn derde boekje en die is inmiddels ook al flink bestempeld.

daarna ging ik nog even langs de kerk, helaas kon ik daar niet in. Toen maar naar de camping, hiervoor een enorm stijle helling af die ik nooit meer op zou kunnen. gelukkig had ik al gecontroleerd of ik deze morgen weer terug op moet maar dat is gelukkig niet het geval, ik verlaat de camping via een andere weg.

nu sta ik op de camping. geen campingbaas of andere camping gast te bekennen. gelukkig is het toiletgebouw open en wie weet komt er nog iemand vanavond langs, dat is wel eens vaker zo bij camping municipal.

vanavond ga ik het rustig aan doen en vroeg slapen. ik verwacht morgen weer een lange rit te hebben maar als google maps Rolstoelpelgrim (is niet altijd het geval, maar wel meestal) worden het geen erg stijle hellingen.

Terwijl ik dit schrijf komt er steeds een roodborstje bij me langs, zo schattig. Echt op 50cm afstand bovenop mijn schoenen.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

5e reisdag, heuvel op, heuvel af!

augustus 24, 2021 door rolstoelpelgrim

Ook afgelopen nacht heb ik weer goed geslapen. De hele nacht stond ik alleen met mijn tentje p de camping, alleen gisteravond kwam nog wel even een mevrouw van de camping langs voor de betaling. Mijn rolstoel had ik in het toiletgebouw gegezet om het op te laden, dus die was vanochtend weer helemaal klaar voor een nieuwe dag. Ikzelf vanochtend niet. Het was vanochtend nog enorm koud en kon haast mijn warme slaapzak niet uitkomen. ik was vannacht ook blij dat ik een goede slaapzak heb waardoor ik ondanks de kou goed warm bleef.
Toen ik uiteindelijk toch het bed uit was en in had gepakt ging ik weer op pad. ik had al gezien dat mijn tocht van vandaag zou beginnen met een stijle helling, maar hoe stijl wist ik niet. dat heb ik geweten, hij was zo stijl dat ik over een helling van 1,7km ongeveer 2 uur heb gedaan. Halverwege ben ik nog even (een paar minuten) gestopt bij een kaasboerderij en heb ik een klein geitenkaasje gekocht.

Toen kwam de 2e helft…. enorm zwaar en ik moest weer achteruit rollend die berg op. opeens kwam er een boer die op het land aan het werk was met zijn trekker aanlopen. Hij vroeg of ik geduwd wilde worden, dit klonk wel aantrekkelijk maar ik wilde het toch zelf proberen en bedankte de boer voor het aanbod.
Het was maar goed dat die helling aan het begin en niet aan het eind van mijn dag zat. van de 5 streepjes van mijn accu waren er al 3 op, en dat in 1,7km! en ik had er nog zeker 25 te gaan. Maar na die helling begon het makkelijke deel van de dag. Ik reed vanaf dat moment alleen nog maar bergaf en vlak of alleen een heel klein stukje berg op. Het gekke was dat ik aan het eind zo veel naar beneden was gerold (waarbij de rolstoel een beetje terug laad) dat ik na uiteindelijk 32km te hebben gereden nog bijna even veel batterij heb als net na die helling.

Vandaag ben ik diverse keren een grens van een departement over gegaan, steeds heen en weer, dat komt door al die bochten in de wegen hier.

Het was een heel mooie rit. stukken door het bos, akkers met mais en andere granen en heel veel koeien. die laatste kijken altijd enorm nieuwschierig als ze mij met zo’n volgeladen rolstoel langs zien rijden. doordat ik langzaam naar de beneden rolde kon ik heel vaak het dal in kijken en kon ik genieten van het mooie uitzicht.

Er staan hier heel veel mooie huizen, boederijen en kastelen (en gebouwen die er een beetje tussen in hangen, bv kasteelachtige boererijen). erg leuk om te zien vind ik dat in ieder gebied (soms een groot gebied, maar soms maar enkele dorp de huizen van een ander soort steen gebouwd zijn, altijd van lokale steen en dat zorgt er voor dat in sommige gebieden vrijwel alle huizen van een beetje gele steen zijn gebouwd, in andere gebieden weer bruin of grijs en de laatste dagen zag ik veel huizen waarvan de stenen geelachtig met zwart waren.

Ik sta nu in Charlieu op de camping municipal. strak ga ik nog even de route voor morgen uitzoeken en daarna weer vroeg slapen. ik hoop ook morgen weer redelijk op tijd te vertrekken (rond 9.00 op z’n laatst.) want ik wil ook proberen om nog iets van deze historische stad te zien,

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Dag 6, met vallen en opstaan!

augustus 25, 2021 door rolstoelpelgrim

Vanochtend werd ik wakker van mijn wekker maar ik was vrijwel gelijk echt wakker. Als eerste ging ik naar de wc om daar mijn rolstoel op te halen die ik daar vannacht opgeladen had. Daarna ben ik gaan inpakken.
ook heb ik nog een handje heerlijke bramen geplukt voor bij het ontbijt.

Op de camping stond een grote groep met motorrijders, niet gewone motoren maar heel mooie oldtimers en sommige met zijspan (mijn favoriet). erg leuk om al die oude motoren te zien. ik sprak met een aantal van de motorrijders. ze waren een rondreis door Frankrijk aan het maken.Langzaam vertrok te groep terwijl ik nog stond in te pakken maar uiteindelijk, toen ik alles had opgeladen vertrok ik gelijk met hun bezemwagen.

Ik rolde naar het centrum van Charlieu. ik wilde daar de oude abdij zien. die is in dezefde stijl gebouwd als de abdij in Cluny. Onderweg kwam ik nog even op de markt. ik kocht hier wat fruit, en kreeg omdat ik pelgrim ben dubbel zoveel als ik vroeg. Lekker!

Daarna rolde ik door de stad en vroeg bij het toeristenbureau een stempel voor in mijn pelgrimspaspoort. Ze hadden weer een mooie, met een afbeelding van de abdij.

Ik rolde naar buiten en ging daar een stoeprandje een beetje verkeerd scheef af. Die rand was dieper dan ik had gedacht en wat me nooit is overkomen gebeurde. mijn rolstoel kantelde en voor ik het goed en wel doorhad lag ik met rolstoel en al gekanteld op de weg… er kwamen zeker 8 mensen op me af gerend om me te helpen. ik had wonder boven wonder helemaal niks, ik zat zo tussen mijn bagage en mijn nieuwe rugleuning in dat ik me nergens had gestoten of pijn gedaan. Ik zei snel dat het goed met me ging (de omstanders waren nog harder geschrokken dan ikzelf) en wurmde mij uit de rolstoel. was nog een heel gedoe. ik vreesde eigenlijk meer voor mijn rolstoel dan voor mijzelf. ik vroeg de mensen of ze mijn rolstoel rechtop konden zetten en met een aantal mensen deden ze dat. Ook mijn rolstoel (en vooral de gevoelige elektrische “emotionwielen” mankerden helemaal niks. Ik bedankte mijn helpers en stapte weer in en kon weer gewoon mijn weg vervolgen. inmiddels ben ik een halve dag verder en de rolstoel is het prima blijven doen en ook ik mankeer echt geen schrammetje (op zo’n moment zelf, in alle drukte, zie ik zelf wel eens een pijntje meer of minder over het hoofd maar het gaat gewoon echt goed).

Charlieu is een mooie oude stad. veel middeleeuwsehuizen. velen zouden zo in een museumpark als Archeon kunnen staan. erg leuk zo’n oude stad. Ook staat er veel (moderne) kunst op straat. ik zal een paar foto’s hiervan plaatsen. Vooral eentje was erg goed omdat dit een pelgrim voor moet stellen. ik vond het wel een leuk ding.

Bij de abdij aangekomen heb ik de boel van buiten bekeken. Om binnen te kijken had ik eigenlijk geen tijd. Ik zag inderdaad veel dat me aan Cluny moest denken.
Toen ik bij de Abdij stond maakte ik een praatje met een vrouw, ze sprak naast Frans ook Duits en nog wat Engels dus we kwamen goed uit het gesprek, al klonk het voor een buitenstaander vast vreemd met 3 talen gemengd. We spraken over het plan waar ik naar toe zou rollen vandaag. Mijn plan was om naar de camping te gaan ten zuiden van Roanne. Maar dat was wel een flinke afstand, 30 kilometer en meestal worden dat er nog wel een paar meer. Deze mevrouw woonde zelf in Mably, net ten noorden van Roanne en ze bood aan dat ik bij haar mocht logeren. Dat leek me wel wat. Ze gaf haar adres en en we wisselden telefoonnummers uit en zo veranderde ik ineens mijn route voor vandaag.

Nadat ik Charlieu uit was rolde ik al snel over de Voies vertes, de goede Franse fietspaden. Aan het begin daarvan kwam ineens een vrouw naar me toe die mijn naam riep. als ik het goed heb begrepen in mijn beste Frans (mocht je dit lezen en ik heb het niet goed begrepen plaats dan hieronder een berichtje of stuur me een email) was zij de vrouw van een man die ik in Cluny had ontmoet en daarna ook nog in Saint-Jaques-des-Arretes. best vreemd als mensen ineens naar me toe komen en me blijken te “kennen”.
sowieso hoor ik af en toe van wielrenners en motor rijders dat ze al via via van mij haddden gehoord. afgelopen week ontmoette ik ook nog iemand die van mij had gehoord toen ze een lezing over de reis naar Santiago bij woonde. Daar werd verteld dat ik in mijn rolstoel onderweg ben en mensen zich niet hoeven te laten beperken door bepaalde dingen. raar om ineens als voorbeeld te worden gebruikt.

Het was een mooie rit, vrijwel vlak. Afwisselend met wat bos (niet zo veel) en boerenland. Tusen de 2 Voies Vertes in stopte ik bij een mooie kerk met een erg mooi dak. hier ben ik een tijdje geweest en heb ik pauze gehouden. ik vond het een erg mooie kerk met fijne accoustiek (die ik getest heb aangezien ik alleen in de kerk was (openbare optredens doe ik maar niet).

Het laatste deel ging langs het kanaal, leuk om al die sluizen te zien. Boten heb ik alleen niet zien varen. Wel waren er vrij veel fietsers. vooral wielrenners en gezinnen. Er vlogen ook heel veel vlinders, libelles en andere insecten.

Bij het afgesproken adres werd ik hartelijk ontvangen en heb ik heerlijk gegegeten. Ik heb hier weer een fijn kamertje om te slapen.
En dat ga ik dan ook snel doen want ik ben enorm moe.

Waar ik morgen heen ga dat zoek ik morgen ochtend wel weer uit.

Groetjes,
Rolstoelpelgrim

Dag 7, Waar slaap ik vannacht?

augustus 26, 2021 door rolstoelpelgrim

Het was maar goed dat ik mijn wekker had gezet, ik was nog diep in slaap. Eerst mijn spullen grotendeels ingepakt en daarna naar het ontbijt. heerlijk brood met zelfgemaakte jam en een lekker grote bak kruidenthee er bij.

De vrouw des huizes was eerst nog even weg om haar kleinkinderen op te halen en toen die er ook waren heb ik een paar ballonnen opgepompt en een mooie bloem voor ze gemaakt. volgens mij zijn er maar weinig pelgrims die ballonnen mee nemen!

Daarna ben ik gerold naar Roanne. hier heb ik eerst de kerk opgezocht. en die was nog open ook. dus even naar binnen gerold via de helling en een rondje door de kerk gereden. er stond naast de kerk ook een heel mooi oud huis. wat ik ook opvallend vond in Roanne was dat ik op verschillende plekken heel mooie muurschilderingen heb gezien. Op lelijke zijwanden van huizen hebben ze heel mooie geveltjes geschilderd waardoor het ineens een heel mooie aanblik krijgt. er zijn vaak grappige dingen in verwerkt zoals een ridder en een jonkvrouw die uit het raam van het huis kijken.

Onderweg rolde ik door een landschap met bomen en weilanden. veel koeien en stieren in de wei, in tegenstelling tot in Nederland waar je eigenlijk alleen maar vrouwlijke runderen ziet met heel soms er nog een kalf bij, lopen hier heel vaak volledige families samen. stieren zie ik hier trouwens ook wel alleen of met een groepje stieren in de wei staan. bijna alle koeien hebben ook gewoon hun horens. Ook zag ik weer heel veel vlinders in de bermen. vandaag reed ik voornamelijk over gewone wegen heen, geen mooie fietpaden zoals gisteren.

deze keer was ik niet onderweg naar een camping maar naar een klooster van de broeders van sint Jan. van deze orde wonen ook broeders in Nederland in Den Haag, waar ze wonen en bier brouwen, de Haagse Broeder. en in Utrecht. en bij beide ben ik diverse keren geweest en het leek me leuk om ook een in Frankrijk bij deze van oorsprong Franse orde te kijken. ik kon er weinig over dit specifieke klooster vinden maar waagde het er op. Ze laten een arme pelgrim als ik toch niet voor de deur staan (hoop ik). en dus ging ik er maar gewoon naar toe en vertrouwend dat er anders wel een oplossing zou komen.
toen ik bij het klooster aan kwam zag het er nogal leeg en een beetje verwaarloosd uit. ik kreeg mijn twijfels. een enorm gebouw maar geen broeder of zuster te zien en volgens google zouden die hier beide wonen. google zat er (gedeeltelijk) naast.
uiteindelijk vond ik 1 broeder. hij stond een auto in/uit te laden en schrok volgens mij een beetje toen hij mij zag en ik vertelde dat ik een slaapplek zocht voor de nacht (ik was allang blij dat ik iemand had gezien). hij vertelde dat er nu bijna geen broeders zijn. ik dacht eerst dat ze tijdelijk weg waren. hij moest navragen of ik er kon slapen en dit kon gelukkig. ze vonden op het terrein nog een goede gastenkamer. toen ik mij hier instaleerde kwamen 1 voor 1 de nieuwschierig geworden broeders langs en langzaamaan werd het verhaal van dit klooster mij duidelijk. er zijn hier nu nog maar 5 mensen, en vanaf morgen nog maar 3. de zusters zijn jaren geleden al vertrokken. door te weinig nieuwe roepingen zijn er een stuk minder broeders dan toen ze hier 30 jaar geleden starten. toen waren er meer dan honderd broeders die hier woonden en ook nog zusters. nu zijn de resterende broeders van dit klooster naar de andere 25 locaties van de broeders van sint Jan gegaan en gaan ze deze locatie sluiten. De broeders die er nu nog over zijn zitten hier nog om alles op te ruimen en alle spullen te verdelen over andere kloosters en over enkele maanden is het eind van deze locatie. ik ben dus nog net op tijd. doet me denken aan 2 jaar geleden, ik denk Mery-sur-Seine, ook daar sliep ik als laatste gast in een klooster enkele weken voor de laatste broeder daar vertrok, die broeder woont nu in Lyon, ik kreeg pas nog een email van hem.

Vanavond bij het avond gebed geweest. Het was heel mooi. Ze zijn maar met 5 broeders maar ze zingen allemaal enorm goed.

Morgenochtend om 7 uur is er nog een mis dus ik ga zo snel slapen.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

dag 8, kloosters!

augustus 27, 2021 door rolstoelpelgrim

Al weer meer dan een week onderweg.
Gisteravond 1 batterij bijna vol gekregen, die heb ik vannacht rond 1.00 gewisseld met de andere lege batterij (al was die 1e nog niet helemaal vol).
Vanochtend opgestaan om 6.15. mijn 2e set batterijen is gelukkig opgeladen maar die batterijen die ik vannacht wisselde waren nog net niet helemaal vol dus heb ik die nogmaals van stroom voorzien. dit stukje schrijf ik in de ochtend en mijn batterij staat nu (8.30) nog te laden. hij heeft geen zin om vol te zijn, goede training voor geduld want ik ben eigenlijk klaar. hopelijk is die batterij zo om 9.00 vol en kan ik vertrekken.

ondertussen zal ik vertellen waarom ik zo enorm vroeg op was. dat was omdat speciaal voor mij een mis om 7.00 werd georganiseerd. ik vroeg gisteravond broeder Jean (John) hoe laat de mis zou zijn. dit was pas tegen de middag en voor mij dus te laat om op te wachten. maar omdat hijzelf en een andere broeder vook vroeg weg moeten besloot hij om 7.00 een mis te gaan vieren. was heel mooi. We waren met z’n drieen en het werd half engels half Frans gedaan. Ikzelf mocht de eerste lezing in het Engels voorlezen.
De preek was heel persoonlijk, een verbinding tussen de lezingen van de dag en mijn pelgrimstocht. Dus dat was weer een bijzondere ervaring.

Daarna kreeg ik mijn ontbijt, heerlijk brood, cake en een grote kom thee. fijn om zo de dag te beginnen.

Zo de laatste dingen inpakken en dan ga ik weg. de rest schrijf ik later.
…….

Inmiddels is het eind van de middag, tijd om de rest te schrijven, liggend in mijn tentje.
Na het ontbijt bij de broeders heb ik de laatste dingen ingepakt.
Ik zag buiten een mooie grote Jacobsschelp liggen, die kon ik wel goed gebruiken. voorop mijn rolstoel zit een mooie grote die ik in 2016 van de zusters Augustinessen (Casella) had gekregen (het eerste klooster dat ik bezocht tijdens mijn pelgrimstocht) maar aan mijn rugtas achterop zit maar een piepklein schelpje. Van de broeders mocht ik deze hebben. Hier ben ik heel blij mee. Nu alleen nog iemand vinden die er een gaatje in kan boren.

Toen mijn rolstoel volgeladen was (de tijd dat ik het eerste stukje schreef) ben ik, na afscheid te hebben genomen, vertrokken.
1 wiel was nog niet helemaal opgeladen en dat was eigenlijk maar goed ook. de dag begon namelijk met een lange afdaling en het volledig opgelade wiel protesteerde en viel zo nu en dan uit door overlading. Tijdens die afdaling rende ook nog een eekhoorntje over, ik was net op tijd met de camera, al staat die eekhoorn er niet heel mooi op.

Het landschap was enorm mooi. ik rolde over een brug over de rivier de Loire die hier door het landschap kronkeld. Er zijn hier flinke heuvels (lage bergen?) maar niet meer zo stijl als een paar dagen geleden. Ik rolde steeds wat omhoog en dan weer naar beneden. Op iedere top weer een enorm mooi uitzicht!

In Pommiers rolde ik langs weer een oud klooster. ook deze was gebouwd in de stijl van het klooster in Cluny. Ik heb nagevraagd of ik naar binnen kon met mijn enorm lange rolstoel en dit kon gedeeltelijk. helaas boven en beneden niet (ik paste niet in de lift) maar wel op de beganegrond en de kerk. Ik kreeg een rondleiding, ze vertelde over de mooie 11e a 12e eeuwse kerk en over de geschiedenis van het klooster. Daarna kon ik zelf nog even rondkijken. in het dak van de kerk zitten een soort potten (gaten) die zorgen voor een extra mooie accoustiek.

Er was ook een erg grappige kunst expositie van iemand die de meest kleurrijke en grappige figuurtjes had gemaakt van afval zoals flessen doppen en plastic zakjes en bijbehorende foto’s. Als ik niet had geweten dat het afval was had ik het niet op het eerste gezicht gezien. zo leuk!

Daarna rolde ik verder. na een stukje rollen kreeg ik ineens heel mooi zicht op het klooster. ik kwam daarna ook nog een oude brug tegen die nu op het droge leek te staan. ik wilde eigenlijk nog zo’n 14 kilometer verder maar toen ik langs een camping rolde vond ik het ineens mooi geweest en besloot ik mijn tentje op deze camping op te zetten. Daarom vandaag eens een vroege blog.

Ik ben nu dus op de camping in Pommiers, een camping met wifi wat het een stuk makkelijker maakt met het bijwerken van deze website.

Morgen weer verder.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Dag 9,

augustus 28, 2021 door rolstoelpelgrim

Laat ik mijn verhaal eerst maar eens beginnen bij gisteravond.

Ik lag zo rond een uur of zeven even lekker op mijn buik vanuit de tent op bed naar buiten te kijken toen er een vrouw en 2 jongetjes aan kwam wandelen. ik had eerder al met haar een praatje gemaakt en haar mijn verhaal verteld en een visite kaartje mee gegeven met daarop deze website
Nu kwam ze me een heerlijke maaltijd brengen, rattatouille, brood met heerlijke blauwe kaas en later nog een paar koekjes. ze zei er bij dat het is om mij op te warmen en dat was heel fijn want het was inmiddels best fris geworden,
Bijzonder hoe mensen mij zo komen verzorgen.
na de lekkere maaltijd ben ik gaan slapen.

Vanochtend werd ik rond 7.30 wakker maar was nog erg moe. uiteindelijk de moed gevat om te gaan inpakken, ontbijten en vertrekken, maar het was al 10.00 uur voor ik vertrok. Gelukkig is de afstand om te rollen niet al te lang vandaag.
omdat de afstand niet zo groot was (ongeveer 15km) besloot ik rustig aan te doen, ik nam onderweg de tijd om regelmatig foto’s te nemen (en dan ook geduldig te wachten tot die vlinder zijn vleugels spreid) en om kleine stukjes om te rijden als daar iets te zien was. ik he vrij veel de officiele route kunnen volgen en door het boekje werd ik dan gewezen op speciale punten. en zo heb ik oa twee mooie paleizen gezien.

Ook ben ik gestopt bij een paar visvijvers (er zijn hier regelmatig een soort gekke vierkante “meertjes” die speciaal zijn gemaakt om te vissen, meestal op prive grond.

ook heb ik eindeloos veel vlinders, vogels, spinnen, hagedissen en andere kleine beestjes op de foto gezet. Vooral 1 soort spin vond ik erg bijzonder, een mooie geel zwart gestreepte.

Ook ben ik bij verschillende kerken gestopt. de eerste was eglise Saint Martin uit de 14e eeuw in Bussy-Albieux, aan deze kerk en zijn omgeving was goed te zien dat dit een kerk is waar veel pelgrim langs komen. overal zijn Jacobsschelpen te zien, waaronder een heel grote in de straat voor de kerk.

De volgende kerk was er eentje op het kerkhof, ik las er over in mijn boekje (en dat zegt wel iets over mijn Frans, dat lezen gaat al een stuk beter, nu het praten nog).
dit is een 11e eeuwe kerk met een monumentaal altaar. de kapel is geopend voor pelgrims maar ook maandelijks als kerk in de zomermaanden in gebruik.
toen ik toch op het kerkhof was heb ik gelijk mijn drinkfles bijgevuld. op kerkhoven zijn altijd kranen en die zijn ideaal om even wat water bij te vullen.

En als laatste ben ik nog even kort in de kerk van Boën-sur Lignon geweest. Een kerk met een vrij moderne inrichting.

Daarna was het tijd om even naar de supermarkt te gaan voor de weekeind boodschppen en daarna naar de camping.

Zo weer lekker slapen.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Dag 10

augustus 29, 2021 door rolstoelpelgrim

Gisteravond een vrij rustige avond op de camping gehad, wel een enkel kort praatje maar de camping was rustig en dat was ook wel prima, want ik moest toch ook weer een beetje op tijd slapen.

ik heb een aardig goede nacht gemaakt. Gisteren bij het bezoeken van de kerk in Boëen had ik gezien dat er vanochtend een mis was, ik zat enorm te twijfelen of ik zou gaan omdat ik toch wel weer een dag van 25km zou moeten rollen, maar ik besloot vanochtend het toch maar te doen. ik was al vrij vroeg ingepakt en rolde richting de kerk (1 kilometer de berg op). ik was er te vroeg dus eerst nog een rondje door het stadje, mijzelf verwend met een zondagse croissant (die had ik nog niet op) en daarna maar te vroeg naar de kerk. was wel leuk om te zien hoe druk een aantal vrouwen bezig was de kerk in gereedheid te brengen, microfoons aansluiten, bloemen netjes etten en afgevallen blaadjes wegvegen, kleedjes en doekjes neerleggen voor de eucharistie, etc.
ook hadden ze nog tijd om tussendoor te vragen wat ik in de kerk deed. zo vaak komt er niet zo’n gekke rolstoel volbepakt in de kerk (ik denk nooit).
ook de priester maakte nog een praatje voor hij zich ging klaar maken.
in de viering werd er ook diverse keren weer naar mij verwezen, wat hij precies zei tijdens de preek weet ik alleen helaas niet, alleen dat hij mijn naam noemde. het is maar goed dat ik me alweer heb ingeschreven voor Franse les, want hoewel het beter gaat dan vorig jaar moet er echt nog iets verbeteren, vooral qua spreken.
na de viering kwamen ook nog diverse mensen een praatje maken en ik kreeg nog een stempel in mijn pelgrimspaspoort.
gisteren bij de camping had ik er ook nog een gekregen en daarmee was mijn pelgrimspaspoort vol en ben ik met een nieuwe begonnen.

ik vertrok dus veel later dan gepland. onderweg kwam ik heel veel bramen tegen waarvan ik flink heb gesnoept, er zijn nu veel meer bramen rijp dan vorig jaar. al had ik toen veel ander fruit zoals appels en walnoten maar die hangen nu nog aan de boom (ik was toen een paar weken later in het jaar).

Ik rolde door heel mooi landschap, ik had geen extreem stijlle heuvels/bergen maar ik zag ze links en rechts van mij wel liggen. een mooi gezicht. dichterbij zijn vaak een beetje vreemd soort bergen.
ik las dat de bergen die hier liggen oude vulkanen zijn. onderweg zag ik ook een aantal keer kloosters (bij Montverdun) en kastelen (op grotere afstand) op die vreemde bergtoppen liggen.

Ik heb ook weer vlinders op de foto gezet, zoals bijna dagelijks, maar zo een als die van vandaag heb ik nog niet eerder gehad. er zat een mooie zwart/wit gestreepte heel stil, ik twijfelde zelfs of hij leefde maar maakte een paar foto’s van heel dichtbij, mijn camera op 3 cm van het beestje en hij bleef gewoon zitten maar begon wel wat te bewegen. uiteindelijk sprong/vloog die op mijn camera, en daarna nog op mijn hand, daarna besloot hij dat het einde van de fotoshoot was gekomen en vloog hij weg. heel bijzonders zo’n vlindertje van zo dichtbij.

ik zag ook nog een beestje dat ik niet ken, een soort grote zwarte bij.

Weten jullie wat dit is?

ik rolde vandaag voor een groot deel van de dag over de officiële route. voornamelijk over kleine gewone wegen, maar ik had ook een deel een onverharde weg, ik vind dat altijd spannend, want als ik de keus maak om zo’n weg te nemen ziet het er vaak redelijk uit of ik er kan rollen maar soms veranderd het ineens in een zand/modder pad of met zulk hoog gras of keien dat ik er niet dor kan, nu bleef het redelijk goed, wel wat kleinere keien, maar altijd nog begaanbaar en het zijn wel mooie paden dus ben blij dat ik toch het er weer eens op heb gewaagd.

Bij Montbrisson aangekomen wilde ik logeren bij de zusters clarissen, bij hun zusterklooster sliep ik ook toen ik in Reims was en dat was een goede ervaring dus hoopte hier ook terecht te kunnen maar dat liep iets anders. Zij zijn vanwege o.a. hun leeftijd gestopt met het opvangen van pelgrims vertelde de zuster toen ik er aanbelde, maar ze wist nog wel iemand die ze belde en binnen een paar minuten stond de vrouw van mijn nieuwe gastgezin voor me.
ik heb daar heerlijk gegeten en ik lig nu op een prima slaapkamer.

morgen weer verder, waarheen weet ik nog niet omdat de volgende camping niet alleen 30 kilometer van hier is maar ook omdat die camping 800 meter hoger dan hier ligt en die afstand en stijging zorgen dat mijn accu’s en armen die afstand niet gaan halen en ik eerder een slaapplek nodig heb. er zit hier weinig dus het is nog een verrassing waar ik morgen terecht zal komen. best spannend maar ik probeer er maar op te vertrouwen dat er wel weer een slaapplek zich aanbied.

Groetjes,
Rolstoelpelgrim

Dag 11, Klimmen en laden

augustus 30, 2021 door rolstoelpelgrim

Meestal schrijf ik mijn berichtjes vanaf mijn tent of een bed op de plek waar ik slaap. Vandaag moet ik bekennen weet ik nog niet eens waar ik zal slapen, al heb ik gelukkig inmiddels wel een paar mogelijke (iets wat ongebruikelijke) opties.
daarover later meer.

Gisteravond heb ik bij een geweldige familie mogen slapen die mij zomaar onverwachts op bezoek kregen. al vingen ze wel eens vaker pelgrims op die bijvoorbeeld bij het klooster aanklopten of die op andere manieren bij hun binnen kwamen. ze hadden oa 2 honden en een kat, dus dat vond ik ook weer erg leuk!

Ik vind het mooi te merken hoeveel mensen hun huis voor mij open stellen, en dat zal ik vermoedelijk komende nachten ook nog veel nodig hebben.
gisteren had ik al gezien dat het halen van de volgende camping (of andere betaalbare slaapplek) op 30 kilometer niet haalbaar is, in Nederland rol ik gerust 30 kilometer maar die 30 kilometer is gemiddeld met een helling van 5%, en dan vind mijn set batterijen het na zo’n 8 kilometer mooi geweest en stoppen ze. nu heb ik nog een extra set maar dan is het bereik dus nog niet zo groot.

Vanochtend ging ik samen met de vrouw waar ik logeerde nog even naar de mis in het klooster waar ik gisteren aanklopte. leuk om het nog even van binnen te zien en de zusters te ontmoeten en ik kreeg een stempel in mijn pelgrimspaspoort. ze hebben ook een erg leuk winkeltje met christelijke boeken, beeldjes van heiligen en kruisjes maar het leukste vind ik dat ze enorm veel dingen hebben die door hun eigen en andere kloosters zijn gemaakt. iconen, kaarsen, zeep, alcoholische drank, jam, honing, snoepjes en allerlei andere (al dan niet eetbare) kunstwerken. helaas kan ik nu niks kopen en meenemen want daarvoor ontbreekt me de ruimte in de bagage. Het was trouwens een Clarissenklooster net als waar ik in Reims (Cormontruil) heb geslapen, daar heb ik toen een kruisje gekocht en die hangt nog altijd aan mijn tas.

Uiteindelijk afscheid genomen van mijn gastgezin en ben ik vertrokken.

Ik rolde berg op met de navigatie richting de volgende camping en zo veel mogelijk de weg volgend van de officiële pegrimsroute.
het uitzicht was geweldig, enorm mooie bergen in de verte aan weerszijden van de weg. Halverwege de ochtend hingen er wel lage wolken waardoor sommige bergen verdwenen.
Het weer is vandaag sowieso een beetje fris.

Al die bergen zijn wel heel steil om te beklimmen maar over een tijdje zijn er volgens mij een stuk minder bergen want die graven ze hier weg.

Andere dagen kwam ik veel koeien tegen maar vandaag ook veel paarden en een muildier( of mogelijk muilezel).

Na 8 kilometer was inderdaad mijn eerste set batterijen op.
ik had mijzelf voorgenomen om te stoppen in het dorpje nadat mijn 1e set op zou zijn omdat ik anders mogelijk ergens strand waar geen mens woont. met mijn 2e set accu’s haalde ik gelukkig het dorpje Margerie Chantagret, een dorpje van zo’n 500 inwoners, een kerk en een paar kleine winkeltjes (die helaas dicht zijn op maandag). Die kerk is het belangrijkste want daar is altijd stroom te vinden.
mijn lege rolstoel accu’s staan dan nu ook te laden in de kerk.

Waar ik vannacht ga slapen weet ik nog niet. mogelijk ontmoet ik nog iemand die de kerk bezoekt of de kerk vanavond af komt sluiten die mij uitnodigd, misschien mag ik wel in de kerk slapen of anders zet ik mijn tentje bij de kerk op het veldje waar ook een openbaar toilet is. ik heb de rolstoel dan in de kerk kunnen laden, naar de wc kan ik en er is water, dus dat is alles wat ik nodig heb.
voorlopig duurt het nog een paar uur (zo’n 6 uur voor een volledig lege accu) om te laden. ik ben hier ongeveer vanaf 13.00 uur en op het moment dat ik blog schrijf is het ongeveer 15.00 dus ik heb nog even te wachten.
Voorlopig vermaak ik me wel met het schrijven van dit blog, ik heb digitale boeken bij me en ik kan Frans leren of zingen in de kerk (dat klinkt zo lekker)

Morgen zal ik laten weten waar ik uiteindelijk heb geslapen.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim.

Dag 11, hoe het afliep

augustus 30, 2021 door rolstoelpelgrim

toch nog even een kort bericht.

Ik ben tot een uur of 6 in de kerk geweest. Mijn rolstoel was bijna vol geladen toen een wat oudere mevrouw de kerk in kwam lopen met een mooie sleutelbos vol grote ouderwetse sleutels. Ik wist direct dat dit de vrouw was die de kerk zou sluiten. Ik vertelde haar in mijn beste Frans dat ik een slaapplek zocht. Ze verwees me naar hotel dat iets terug zat, maar die was me te duur. Toen ik dat vertelde wist ze nog een andere plek. Het adres wist ze niet alleen de naam van de familie en een beschrijving hoe ik er moest komen die ik natuurlijk niet kon onthouden.

Toen ik de kerk verliet om dat adres op te zoeken wist ik alleen nog maar dat ik eerst linksaf moest. Gelukkig kwam ik 2 andere vrouwen tegen die een rondje wandelden met een hond. 1 van de 2 sprak een beetje Engels en ik vroeg of zij wisten waar ik heen moest. Ze wisten het niet maar vroegen het na aan die oudere vrouw en zij wisten de weg. Ze besloten met mij mee te lopen naar het nieuwe huis. Een huis met mooie grote jacobsschelpen bij het hek.

Hier logeer ik nu bij een ouder echtpaar die mij direct een goede maaltijd voorzette en waar ik een mooie kamer heb om te slapen. En mijn rolstoel is inmiddels vol geladen. Dus klaar voor morgen.

Het is dus allemaal weer goed afgelopen. Morgen weer een dag waarbij ik niet weet waar ik terecht ga komen. De camping is nog altijd te ver weg om te halen.

Maar nu ga ik eerst lekker slapen en morgen weer een nieuw blog.

Voor wie het nog niet heeft gedaan. Op de homepage kan je je inschrijven voor de nieuwsbrief dan hoor je het direct als het blog is geplaatst.

Welterusten

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Dag 12

september 1, 2021 door rolstoelpelgrim

Na een heerlijke nacht slapen kreeg ik een goed ontbijt. de hond was ook weer blij met alle aandacht van mij.

ik had ook nog een stempel gekregen in mijn pelgrimspaspoorten, ik heb een foto gemaakt van alle pelgrimspaspoorten toe nu toe. al een hele verzameling.

ik wist dat ik de hele dag zo’n beetje omhoog zou rijden, soms wat minder steil maar het grootste deel flink steil omhoog.

Het begon best goed, het was een mooie rit, mooie uitzichten en veel dieren in de weide, berm en lucht.

En al voor het middag uur kwam ik in Marols. ik voelde me nog goed en ikzelf kon nog wel zo’n soort afstand aan. maar mijn eerste set accu’s was al leeg, daarom besloot ik in Marols naar de kerk te rollen en daar mijn rolstoel aan de stroom te leggen. zo gezegd, zo gedaan. het was trouwens nog wel een klus om de rolstoel de kerk in te krijgen maar 2 mannen kwamen helpen en tilden mijn zware stoel de 3 treden op.stopcontacten zitten bijna altijd vooraan. normaal rij ik dan mijn rolstoel naar voren maar hier waren de gangpaden te smal dus moest mijn wielen er af halen en die vooraan zetten om te laden.

Marols vond ik een erg plaatje met een mooie kerk dus het was geen straf om er een tijdje te moeten wachten. de rolstoel heeft 3 uur aan de lader gestaan en hij was toen weer bijna vol (4 van de 5 “streepjes” volledig vol en de 5e bijna). ik wilde naar een dorpje op 7 kilometer afstand (berg op). ik had aan 2 sets accu’s dan ook meer dan genoeg om daarheen te rollen en als dat goed zou gaan en de tijd was nog redelijk kon ik misschien zelfs nog een stukje verder want dat zou berg af zijn. maar hoe goed dit ook klinkt. het liep anders.

ik rolde omhoog de berg op, het was zwaar maar tegelijk ook heel mooi. de helling werd steeds steiler, bij elke nieuwe bocht hoopte ik dat het iets minder steil zou worden maar het werd juist steeds erger. hoe steil precies weet ik niet. ik heb een fietscomputer die normaal netjes aangeeft hoeveel procent de helling is maar ik reed zo langzaam dat hij het niet echt kon meten.
ik moest zelfs lange stukken achteruit rollen omdat ik dan minder snel achter over kiep en omdat ik dan meer kracht kan zetten (net als roeiers).

Mijn batterij lading slonk snel en al na zo’n 2 kilometer waren de eerste accu’s leeg. het bleef enorm steil en na ongeveer een kilometer was ik alweer door een halve accu lading heen, gelukkig kwam ik in een gehucht aan, verder gaan durfde ik niet. ik was in die 3 kilometer afstand sinds Marols gestegen van 830m naar 1040 meter en in de 3km die ik eigenlijk nog moest tot aan het hoogste punt zou ik ook nog 100 meter omhoog moeten. Dit was dus niet haalbaar en ik wilde niet stranden in het niks. in het gehucht aangekomen zag ik ineens een familie uit een huis komen en besloot hen aan te spreken en te vragen om hulp. dat boden ze direct. ik kreeg hier een mooie kamer met een geweldig uitzicht en werd uitgenodigd mee te eten. het was een enorm gezellige avond bij een lekker haardvuur (het is hier nu best koud) in een geweldige oude openhaard. dit huis is uit 1770 en er zitten nog enorm veel mooie oude dingen in, o.a. meerdere haarden en mooie oude balken. ook staan er her leuke oude voorwerpen, de leukste vond ik de Franse houten klompen, niet alleen Nederlanders droegen/dragen die!

nu ga ik eerst heerlijk slapen.
morgen die laatste zware kilometers, daarna bergaf.

Groetjes,
Rolstoelpelgrim

Dag 13

september 1, 2021 door rolstoelpelgrim

Vandaag een blog zonder foto’s (inmiddels zijn ze geplaast), helaas, mijn internet is hier te slecht en te onregelmatig om foto’s te uploaden, maar niet getreurd, ik heb genoeg te (be)schrijven en de foto’s komen als ik weer ergens ben met goed internet.

Gisteren na een gezellige avond bij het haardvuur ben ik snel in slaap gevallen.
vanochtend werd ik te vroeg wakker van kukelende hanen. ik kon nog even liggen maar eigenlijk moest ik naar de wc, maar daar zag ik nogal tegenop. dit is een erg oud huis en gebouwd voor de tijd van rioleringen. in huis hebben ze een wc waar wel een plasje op mag worden gedaan maar voor de rest moet je honderd meter door een weiland lopen naar een buitenhuisje. ondanks dat het nog vroeg en koud was besloot ik het maar op te wagen. Het was een flinke wandeling voor mij, eigenlijk meer dan ik normaal loop, maar met een rolstoel door een weiland is ook niet ideaal (al was het wel gemaaid dus had wel gekunt). gelukkig mocht ik daarna even fijn zitten op een gewone moderne pot, en nadat ik was uitgerust en ik kwijt was wat ik kwijt wilde spoelde ik door (vanuit een kan) en startte ik mijn honderd meter wandeling terug naar het huis waarbij de zon de velden goudgeel verlichte. op mijn kamer aangekomen opende ik de luiken en was onder de indruk van het geweldige uitzicht. ik voelde me een beetje als Heidi die (in de disney versie van de film) de luiken open doet bij haar opa op zolder en geniet van het uitzicht.

Het is wel te merken dat dit huis op ongeveer 1000 meter hoogte staat want het is echt enorm koud, bij terug komst kroop ik dan ook nog even een half uurtje mijn warme slaapzak in alvorens ik weer in ging pakken.
Toen alles was ingepakt en ik met de familie had ontbeten (en ik nog kaas en fruit mee kreeg voor onderweg, brood had ikzelf nog en wilde ik niet oud laten worden) was het tijd om te vertrekken. Mijn rolstoelwas in de mooie oude schuur onder het huis geparkeerd. Ik werd door iedereen uitgezwaaid. het was een zeer geslaagde overnachting!

Ik moest 3 kilometer bergop klimmen, ook deze klim was heel zwaar en moest ik weer voor ongeveer de helft achteruit rollen, maar ondanks dat het zwaar was vond ik het een heel mooie rit. ik rolde door een zeer dun bevolkt gebied en het was heel stil in het bos, geen enkel menselijk geluid behalve de geluiden die ik maakte zelfs toen ik een snoepje pakte met een zeer krakend plastic dingetje er omheen had ik al het gevoel de stilte te verstoren. Ik hoorde vogels, vooral krijsende roofvogels, krekels, af en toe gerommel in de bosjes en ik hoorde (en zag af en toe) eekhoorntjes springen van tak naar tak. Naast de geluiden genoot ik ook van de geuren van het bos, de naaldbomen. De lucht is hier sowieso zoveel schoner dan de randstad in Nederland waar ik woon. Ook ontdekte ik heel veel bosbessen, zoveel lekkerder dan de blauwe bessen uit de winkel en hier waren er enorm veel. Heerlijk om hiervan te kunnen snoepen tijdens de stops om uit te rusten.
en uiteindelijk kwam ik aan in Montacher, op een top van 1140 meter hoogte (in 3 kilometer dus 140 meter geklommen).

Wat een schattig dorpje is dat, een mooie 13e eeuwse kerk en een geweldig uitzicht naar alle kanten.
Ik parkeerde mijn rolstoel want helaas was deze kerk wel heel mooi maar had die ook een trap van ongeveer 12 treden. mijn knie wilde niet zo goed maar uiteindelijk is het me gelukt om ook in de kerk te kijken en om weer terug naar mijn rolstoel te gaan. grappig detail, 2 vogeltjes hadden hun nestje in deze kerk en vlogen heen en weer.

Nadat ik nog had genoten van het uitzicht was het tijd om te gaan. Onderweg nog mijn waterfles gevuld bij het fonteintje waarbij stond dat het drinkwater was. Daarna ben ik weer doorgerold.

Ik was op het hoogste punt aangekomen en de route naar mijn camping van 8 kilometer was alleen maar berg af, op 1 kleine helling na. Ook hier genoten van de stilte, op die 8 kilometer ben ik misschien maar 4 auto’s tegen gekomen. Dit deel van de route ging soms door het bos maar vooral aan de rand van het bos met weilanden met enkele koeien.

Het was een fijne rit, Ik ben nu op de camping in Estivareilles, een kleine camping municipal. morgen rol ik weer verder.

groetjes,
Rolstoelpelgrim

Dag 14

september 2, 2021 door rolstoelpelgrim

Vanochtend rond 7.00 weer opgestaan, het was koud geweest vannacht, maar behalve dat ik een keer wakker was geworden rond 4 uur en toen dieper in mijn slaapzak ben gekropen heb ik er geen echte last van gehad.
Daarna inpakken en klaar maken. bij het toiletgebouw (met alleen Franse gaten) haalde ik mijn rolstoel op die daar aan de stroom had gestaan.
Ik kwam een vlinder tegen en begreep nu eindelijk hoe het komt dat vlinders zo mooi zijn, als ze allemaal zijn zoals deze dan komt dit omdat ze zich mooi maken voor de spiegel.

rond 9.00 rolde ik weer weg van de camping, eerst langs de kerk, die was open en ik vond er naast alle mooie ook verschillende grappige dingen, zoals fantasie dieren op pilaren en op de koorbanken.
en daarna naar de bakker. ik kocht een half stokbrood. toen ik de winkel uit kwam werd ik aangesproken door een aantal mensen die daar stond te praten. ze vroegen naar mijn reis en voor ik er erg in had stond er een hele groep mensen om me heen. soms voel ik me hier net een soort beroemdheid.

De rit vandaag was enorm mooi, door de bergen (rond de 800 meter hoogte waren de wegen waar ik rolde) en veel in bos gebied met af en toe stukken met weilanden met enkele koeien of paarden of akkers met mais of gemaaid graan, sommige boeren maaien echt heel mooi wat op afstand voor mooie strepen zorgt.

Ook kwam ik nog langs een heel mooie plek waar ik in de kloof van de rivier de Loire keek met een mooi kasteel in de bergen. hier heb ik maar even uitgebreid pauze gehouden en me vergaapt aan het mooie uitzicht.

Onderweg at ik verschillende keren bosbessen en bramen, lekker! en natuurlijk at ik het stokbrood met het laatste stukje kaas uit Montbrison, een lekkere stevige blauwe kaas.

Uiteindelijk kwam ik aan op de camping in Retournac, die bestond gelukkig want ik twijfelde hierover omdat ik tegenstrijdige info vond.

Alles ging heel voorspoedig vandaag. maar op de camping ging mijn rolstoel oplader stuk, een kabelbreuk…. wat een ramp en het huilen stond me nader dan het lachen. ik ging er al vanuit dat dit mijn laatste rit was geweest want zonder lader kan ik niet rollen.
gelukkig was er een buurman op de camping met een camper die handig was en ook de juiste spullen bij zich had. hij heeft me gered en de oplader gemaakt! wat een opluchting. ik zag me echt al weer op de trein stappen naar mijn auto (waar ik nog een reserve lader heb liggen) en naar Nederland terug reizen. maar nu mag ik toch de laatste dagen nog afmaken.

mijn eerste set accu’s is al weer bijna vol, zo nog even accus’s wisselen en dan slapen. dan kan ik morgen weer een stukje verder. vandaag was een erg lange dag (ongeveer 34 kilometer) maar wel een heel mooie, morgen weer iets korter en ik ben benieuwd waar de route me dan weer heen leid.

groetjes,
Rolstoelpelgrim

Dag 15, Rivier en Bergen

september 3, 2021 door rolstoelpelgrim

Nadat ik gisteravond laat sliep werd ik na een korte maar gelukkig wel goede nacht vroeg wakker. Rond 8.30 was ik dan ook al volledig ingepakt en klaar voor vertrek. Het duurde nog zo lang omdat het voor die tijd regende en ik niet in de regen wilde vertrekken. Helaas heb ik wel weer mijn tent nat moeten inpakken.

Gisteravond kwam ik pas na 20.00 aan op de camping en de receptie was dicht, vanochtend was het nog hetzelfde. Ze leken wel volledig gesloten alsof ze al heel lang niet open zijn geweest. meestal staat er in zo’n geval dan ergens wat de camping kost en waar je het geld kan brengen (bijvoorbeeld bij het gemeentehuis) maar hier kon ik niks vinden. Ik denk dat degene die verantwoordelijk is voor de camping hier sowieso niet vaak komt gezien de staat van de toiletten.
Na nog even te hebben rondgekeken of ik toch iets had gemist ben ik maar vertrokken en heb ze in gedachte bedankt voor de gratis overnachting.

Allereerst moest ik een helling op, die was ik gisteren al af gegaan en toen vroeg ik mij al af hoe ik hier ooit weer omhoog moest gaan komen, zelfs naar beneden rollen was bijna niet te doen. Maar ik begon vol moed aan de klim. Eerst vooruit, toen achteruit. een voorbijganger vroeg me nog op hij kon helpen maar ik zei dat ik het zelf wilde proberen. opeens ging het mis, mijn voorwiel raakte los van mijn rolstoel, toen zat ik ineens met een probleem…. gelukkig kwam die voorbijganger alsnog aangesnelt en hielp hij mij met de rolstoel en het voowiel. Er was gelukkig niks kapot en ik kon gelukkig alles weer snel in elkaar krijgen. Ik had niet goed gecontroleerd of alles nog vast zat. door alle regen was ik tijdens het inpakken afgeleid geraakt en was ik vergeten alles te controleren.

In het dorpje Chamalieres-sur Loire zag ik een mooie kerk waar ik heen wilde. Op weg daar heen kwam ik de Mairie (gemeentehuis) tegen waar ik een stempel wilde halen. Voor het gemeentehuis stonden allemaal dingen (borden en afbeeldingen en het de straatnaam was “place Saint Jaques, plein van sint Jacob/Santiago) die wezen op de route naar Santiago, maar toen ik een stempel vroeg snapte de gemeentebeambte niet waar ik nu eigenlijk die stempel voor wilde. Hij deed alsof ik hem zomaar iets wilde laten ondertekenen. Pas toen zijn collega er bij kwam kwam het goed en kreeg ik er weer een stempel bij in mijn pelgrimspaspoort.

Daarna was het tijd voor de kerk, een mooie Romaanse kerk die onderdeel uit had gemaakt van een klooster.
Toen ik bij de deur kwam om er weer uit te gaan zat het plein vol met vogeltjes, die lieten zich heel makkelijk op de foto zetten.

Ook was er een mooie tuin bij in middeleeuwse stijl.
Leuk om al die verschillende kruiden te zien en te ruiken. Ook hadden ze een object staan met daarop allerlei verschillende stenen die hier in de rotsen zitten. mooi om te zien.

Er stond ook een struik met enorme bramen, die heb ik ook nog geproefd. ze waren wel heel mooi, maar de kleine die ik onderweg tegen kom zijn toch lekkerder. Ik kwam vandaag sowieso veel bramen tegen en heb er ook enorm veel gegeten. 1e foto is de grote braam en de 2e een relatief grote braam die ik ook heb opgesnoept.

Daarna rolde ik door, eerst nog door een gebied waar nog veel huizen stonden, maar uiteindelijk kwam ik (gelukkig) toch ook weer in een gebied met meer natuur. Vandaag had ik de rivier de Loire aan de ene kant en de berghelling aan de andere kant. Soms rolde ik bijna op de hoogte van de rivier en soms klom ik dan toch weer de berg op. De omgeving waar ik nu zit is wel ander dan bijvoorbeeld een week geleden, dat waren op het gezicht gewoon grote heuvels, hier zijn ze misschien niet veel hoger maar zijn de bergen rotsachtig en wilder, met regelmatig indrukwekkende kastelen en ruines op de toppen en ook rolde ik vandaag voor zover ik mij kan herinneren voor het eerst door een echte berg tunnel met de rolstoel. Erg mooi hier!

Net aangekomen in Vorey ontmoette ik ook nog 2 andere pelgrims, in de verte had ik hen al eens zien lopen maar ontmoet had ik ze nog niet. We maakten een praatje en gingen daarna beide naar verschillende slaapadressen. ik naar de camping waar ik nu sta.

Morgen weer verder, het eindpunt van dit jaar komt nu al dichterbij, zondag hoop ik al aan te komen in Le-Puy-en-Velay.
morgen meer.

Groetjes,
Rolstoelpelgrim

Dag 16, Bijna maar nog niet helemaal

september 4, 2021 door rolstoelpelgrim

Vandaag alweer mijn op een na laatste dag rollen. Het eind is in zicht.
Vandaag een wat kortere rit, 12 kilometer, al heb ik door een omweg te nemen die mooier was wel ongeveer 16 kilometer gerold.
Ik wilde vroeg vertrekken, maar besloot om er toch maar weer 9.00 van te maken en wat achterstallig werk van mijn website te doen.
nu staan er bij dag 13, de dag zonder foto’s, eindelijk ook foto’s en ik heb ook enkele extra dingen er bij geschreven (dingen waar ik aan moest denken toen ik de foto’s bekeek).
https://rolstoelpelgrim.nl/dag-13-2/

Toen ik eenmaal weg gerold was van de camping ben ik eerst richting de kerk gerold. Helaas kon ik niet naar binnen, ze waren ermee aan het werk, de kerk stond gedeeltelijk in de steigers en er stond een grote hijskraan bij. daarom maar weer verder gerold.
even bij de supermarkt mijn etensvoorraad weer aangevuld en daarna heb ik Vory verlaten.

Ik ontmoette onderweg ook nog een pelgrim die liep van zijn woonplaats (geen idee waar, maar was maar een aantal dagen) naar Le-Puy-en-Velay.

Bramen kon ik vandaag naar hartelust plukken en dat heb ik dan ook gedaan. Er waren niet alleen veel struiken met veel vrij grote rijpe vruchten, maar ze waren ook nog eens binnen handbereik van mij in de rolstoel. Ik heb heel vaak dat ik lekkers aan mij voorbij moet laten gaan omdat ze te hoog, te ver of achter een greppel zitten. maar vandaag heb ik denk ik wel een pond bramen op gesnoept.

Ik rolde de eerste helft van de dag tussen de Loire en de spoorlijn, en af en toe tussen de Loire en een rotswand. die rotswand was erg mooi begroeid met allerlei vetplantjes, bloemetjes, mossen en grassen. Daartussen zaten veel hagedisjes en vlinders en bijen wisten de bloemetjes te vinden. En op mijn beurt wist ik hen weer te vinden en vast te leggen met de camera.

halverwege de route ben ik een brug over gestoken naar de overkant van de Loire. Daar kwam ik weer langs een mooi kasteel dat op de rots stond.

Na die oversteek kwam ik via kleinere wegen weer in een dorpje waar ik de kerk bezocht.

Nu ben ik in Lavoute-sur-Loire op de camping en schrijf ik dit terwijl ik op mijn luchtbedje in de tent lig.

Ik heb net op de camping nog even gekeken naar een groepje die Petanque (jeu de boulle) speelden. leuk om even mee te kijken. Als ik normaal op vakantie ben in Frankrijk neem ik vaak wel een setje ballen mee en speel ik dat ook, maar nu liet ik het aan hen over.

Morgen de laatste dag rollen en dan kom ik aan in Le-Puy-en-Velay. Vanaf daar moet ik de terugweg regelen via bus en trein.
Maar straks eerst vroeg slapen, ondanks dat het een korte en niet al te zware afstand was ben ik toch erg moe.

Groetjes,
Rolstoelpelgrim

Dag 17, laatste pelgrimeerdag, aankomst Le-Puy-en-Velay

september 5, 2021 door rolstoelpelgrim

Vandaag de laatste reisdag, ik stond weer vroeg op en al voor 9.00 rolde ik de camping af.
Al snel kwam ik aan in het dorpje Lavoute sur Loire waar ik het kerkje bezocht, weer een Romaanse kerk. die zijn er enorm veel op de route die ik rol.
het was eerst heel donker in de kerk maar toen ik de kerk verder in rolde ging het licht aan, het scheen voornamelijk op het kruis dat midden in de kerk hing en nu was ook de rest van de kerk goed zichtbaar.

Na dat kerkje rolde ik door. van te voren zag ik een beetje op tegen dit stuk route omdat ik over een vrij grote weg leek te moeten rollen. dit viel gelukkig mee en er was ook nog eens het hele eind een fietspad langs de weg.
Ook had ik goed uitzicht op de rivier de Loire (al moest ik over een muurtje heenkijken, en dat lukte gelukkig precies met de rolstoel).
al snel nadat ik langs de Loire reed zag ik een kasteel, door het kronkelen van de rivier zag ik hem steeds weer van een andere kant, erg leuk.

ook zag ik veel grote bruggen met hoge bogen. dit waren spoorbruggen voor de trein die ook de rivier volgde.

In Le Puy aangekomen rolde ik eerst door buitenwijken en langzaam het centrum in. ik zag weer diverse mooi beschlderde huizen in pelgrimsstijl.

Daarna rolde ik door de leuke straatjes in het lage deel van het centrum, daarna klom ik de berg op naar de kathedraal. dit is niet zomaar een steile helling maar een enorm steile helling. Er kwamen diverse mensen vragen of ze konden duwen maar ik vertelde dat ik het graag zelf wilde proberen. uiteindelijk waren er een aantal mensen die mij tijdens die hele klim naar boven hebben aangemoedigd. vooral 2 Nederlanders, hebben goed geholpen met hun aanmoedigingen en met richting aanwijzingen (ik reed achteruit en reed soms bijna tegen stoeprandjes aan op de hobbelige wegen met kinderkopjes).

Het was een verschrikkelijk zware klim en onderweg moest ik nog een keer accu’s wisselen. maar door de positiviteit en aanmoedigingen kwam ik boven. Daar heb ik de cathedraal bezocht en een stempel gehaald.

De Nederlanders nodigden me uit om mee te komen naar hun groep met pelgrims, zij gingen vanuit Le-Puy met een groep pelgrimeren.
ze zaten in het Saint Jaques cafe. was erg gezellig en ik werd daarna door de groep uitgenodigd om mee te eten.
ondanks dat het laat zou worden als ik op de camping aan zou komen besloot ik mee te eten. ik heb een heerlijke maaltijd salade met blauwe kaas gegeten.
aan het eind van de maaltijd kreeg ik deze maaltijd cadeau van de groep. (Nogmaals dank als jullie dit lezen).

het begon al te schemeren en eer ik, bij de camping aan kwam was het donker.

het was een mooie en op het laatst zware dag, maar ik heb het gehaald!

Nu ga ik slapen,
morgen zal ik nog wat meer schrijven over Le-Puy-en-Velay, dan ga ik het lage deel van de stad nog verder verkennen.

groetjes,
Rolstoelpelgrim

In de krant!

september 6, 2021 door rolstoelpelgrim

Gisteravond was ik zo moe dat ik het nieuws van gisterochtend ben vergeten.

Ik stond namelijk in de krant! Een paar dagen geleden stond er ineens een journalist voor mijn tent die mij in het Frans heel minimaal interviewde. Ik gaf maar mijn visitekaartje mee in de hoop dat hij hiermee achter de juiste informatie zou komen. Zo merkte ik al dat hij mijn woonplaats te ingewikkeld vond en maakte hij er voor het gemak maar Amsterdam van. Maar ondanks dat mijn Frans onvoldoende is om alles te lezen merk ik aan anderen dat het een goed artikel is. Zo ging ik gisterochtend een winkel in voor een brood en daar werd ik als beroemdheid ontvangen en maakten ze foto’s. Ik heb daarna maar 2 kranten gekocht en een halfje stokbrood.

hieronder het artikel voor jullie.

groetjes

Rolstoelpelgrim

Dagje Le-Puy-en-Velay

september 6, 2021 door rolstoelpelgrim

Ondanks dat ik niet meer van de ene plaats naar de andere reis heb ik nog genoeg meegemaakt om nog wat te schrijven.

Vandaag Le-Puy-en-Velay bezocht.
Le-Puy-en-Velay heeft 3 grote hoogtepunten, letterlijk op bergtoppen. het staat zelfs in het logo van de stad.
De kathedraal waar ik gisteren heen ben geklommen, een bijzondere kapel en een Mariabeeld die beiden ook hoog op een top staan. die laatste 2 zijn alleen met heel lange trappen te bereiken maar vanaf de grond kan ik ze gelukkig heel goed zien.

Gisteren had ik de grote kathedraal al bezocht en ik heb het hoogliggende deel van de stad overgeslagen.

Nadat ik iets meer had uitgeslapen dan tijdens mijn pelgrimstocht (maar eigenlijk nog altijd vroeg op was) ben ik in de ochtend eerst naar het station gerold. Daar treinkaartjes geregeld voor mijn terugreis naar mijn auto. helaas ben ik officieel te laat met reserveren van begeleiding voor mijn rolstoel (moet 3 dagen voor vertrek) maar de vrouw achter de kassa heeft me gezegd dat ze het alsnog gaat proberen, ik moet alleen zorgen dat ik morgen ruim een half uur voor vertrek op het station ben. Ik hoop dat het gelukt is want er zijn nog best een aantal overstappen.

Daarna heb ik wat boodschappen gedaan en ben ik naar het lager liggende deel van het centrum gerold.
Le-Puy-en-Velay heeft ieder jaar een renaissance festival. ze zijn daarvoor al druk om de boel te versieren. leuk om te zien.

Er is ook een winkel waar ze kleding uit die tijd verkopen maar helaas was die gesloten. (ik hoor regelmatig van mensen dat ikzelf nooit op de foto sta, maar als je goed kijkt ben ik hieronder toch te zien in de etalageruit)

Kantklossen is ook iets wat echt een belangrijk iets is in deze stad. overal vind je gekantkloste kleedjes maar ook modernere dingen die met deze techniek gemaakt zijn.
gisteren, toen ik richting de kathedraal ging, had ik een man ontmoet voor een kantkloswinkel die zelf heel mooi en snel aan het kantklossen was. Didier Barry van www.lacebook.net (leuke woordspeling).
Na afloop van het gesprek kreeg ik van hem een lavendelbuideltje met daarop een borduurwerkje van het beeld van Maria en Kind dat hier op een bergtop staat en de tekst Le-Puy-en-Velay. Ik heb hem voor nu aan mijn tas gehangen. Echt een mooie herinnering.
Vandaag bij het dwalen door de stad kwam ik ook weer langs die locatie. daar sprak ik hem nog even terwijl hij een gekleurd band aan het kantklossen was, hij kantklost dat met een aantal verschillende kleuren en enorm veel klosjes, zag er heel ingewikkeld uit. ik heb een tijdje gekeken hoe hij kantklostte en heb foto’s genomen. ook heb ik in de winkel rondgekeken waar hij kanten kleedjes en kanten band verkoopt maar ook spullen om te kantklossen en kantkloskussens die hij zelf maakt in wintertijd.
(ik geloof niet dat ik het woord kantklossen ooit zovaak heb geschreven als in dit stukje!)

uiteindelijk ben ik weer naar de camping gegaan, hier ga ik zo weer lekker vroeg slapen want ik ben heel erg moe en mijn lijf heeft een flinke klap gekregen van die helling naar de kathedraal van gisteren waardoor ik veel last heb van mijn knie (bij zo’n steile helling achteruit is mijn hele lijf aan het werk, niet alleen mijn armen).

Vannacht hopelijk lekker en lang slapen , dan krijgt het lijf weer wat rust.
En dan morgen een lange dag met openbaarvervoer.

Groetjes,
Rolstoelpelgrim

Terug in Taizé

september 7, 2021 door rolstoelpelgrim

Even een kort blog om te zeggen dat ik een goede reis heb gehad maar nu enorm moe ben.

ik ben weer terug in Taizé waar mijn auto ook staat.

Ik blijf hier tot en met zondag.

Tot die tijd zal ik geen dagelijks blog meer schrijven (al zal ik komende dagen mogelijk nog een wat uitgebreider verslag doen van de terugweg naar Taizé) maar als ik maandag weer echt opweg naar huis ga zal ik weer verslagen schrijven.

o ja, naast die vorige keer in de krant stond stond ik

nog een keer in de krant (wist niet eens dat het een interview was toen de foto werd genomen, zal het wel weer eens maar half hebben verstaan) .

alle krantenartikelen vinden jullie hier

Rolstoel Pelgrim in andere Media

Nu is het eerst tijd om uit te rusten.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Rolstoel Pelgrim in andere Media

Taizé en het eerste deel van de terugreis.

september 13, 2021 door rolstoelpelgrim

Eindelijk weer een blog van mij.
uit mijn vorige blog was al op te maken dat ik behoorlijk uitgeput in Taizé aan was gekomen en het duurde even voor ik weer een beetje functioneerde.
maar ik ben weer terug.

ik heb fijne dagen in Taizé gehad. Veel mensen ontmoet. Heel veel nieuwe mensen maar ook diverse mensen die ik de afgelopen jaren dat ik in Taizé ben geweest heb leren kennen. ik heb heel veel goede gesprekken gehad en genoten van de rust van de vieringen. Toen ik aan kwam moest ik wel even wennen aan de drukte na zoveel dagen in de rust te hebben gezeten, en dat terwijl er nu maar enkele honderden mensen in Taizé waren en ik er ook wel eens ben geweest toen er duizenden mensen waren, en daar is het ook op gebouwd, het is met al die barakken een dorpje. Ik mocht weer slapen in mijn favoriete barak, sober maar dicht bij de wc en goed bereikbaar met de rolstoel.
Wil je meer weten over Taizé, ik heb er vorig jaar heel veel over geschreven, dit vind je hier.

Gisteren heb ik in de ochtend alles weer ingepakt. Na de ochtend kerkdienst, en na iedereen gedag te hebben gezegd ben ik vertrokken. Voor de eerste terugreis dag had ik maar een korte route gepland. ik ben naar Paray-le-Monial gereden.
onderweg nog even kort gestopt bij de zusters in Verosvres waar ik vorig jaar heb gelogeerd. daarna had ik in Paray-le-Monial afgesproken om bij de mensen waar ik vorig jaar heb gelogeerd op visite te gaan en een nachtje te blijven logeren. was erg gezellig! ze hebben me ook nog even meegenomen voor een rit door de omgeving met hun aangepaste bus en een erg mooi kasteel laten zien.

Vanochtend was het weer tijd om terug te rijden richting huis. Onderweg nog boodschappen gedaan, niet alleen de boodschappen voor onderweg maar vooral voor thuis. ik neem altijd Frans eten en drinken mee naar huis om ook door het jaar heen nog af en toe een beetje Frankrijk te hebben. Het bekijken van een supermarkt is voor mij altijd de manier om de eetgewoontes van een land te leren kennen.

Onderweg kwam ik nog diverse plaatsen tegen waar ik afgelopen jaren als pelgrim had gerold. leuk om te zien. ik heb vrijwel de hele dag door Bourgondië gereden, vooral het gebied de Morvan. maar nu zit ik op de camping net in een hoekje van de Champagne-Ardennen.

Ik vind dit altijd een mooi gebied om doorheen te rijden. erg afwisselend met bos, weilanden en velden met o.a. zonnebloemen, hennep, (gemaaid) graan, suikerbieten, etc.

Ik ben nu op een camping in Nogent-sur-Seine.
ik kwam al aan na zonsondergang en de camping receptie was al dicht. helaas de slagboom ook…. gelukkig had ik mijn spullen nog gunstig ingepakt en ik heb alles op mijn rolstoel uit en opgeladen en ben via het wandelpad naast de slagboom gerold en ik heb een plekje dicht bij de wc gekozen om mijn tent op te zetten. helaas past mijn rolstoel niet in het onhandige toiletgebouw (met te smalle deurtjes) maar gelukkig kan mijn rolstoel (zonder voorwiel, die ligt in de auto) met veel puzzelen precies in mijn voortentje. Nu zit ik nog voor mijn tentje maar ik ga er zo maar snel eens in, om te slapen maar ook omdat het hor dan dicht kan want ik word hier opgegeten door de muggen, heel kleine mugjes die heel grote bulten creëren.

Ik kan vanaf mijn tentje 2 enorme schoorstenenen zien staan van een kerncentrale, zie is hier heel dichtbij. ik kan he behalve zien ook horen. een zacht geruis.

Nu eerst lekker slapen. Morgen of overmorgen zal ik het vervolg van mijn reis richting huis schrijven.

Groetjes,
Rolstoelpelgrim

2e reisdag naar huis

september 17, 2021 door rolstoelpelgrim

(oeps, ik dacht dit blog te hebben geplaatst op woensdag ochtend, maar ik kwam er nu pas achter dat er iets fout is gegaan met plaatsen, mijn laatste blog volgt later vandaag.)

Eergisteravond op de camping ben ik snel in slaap gevallen en in de ochtend werd ik weer vroeg wakker. rond 6.00. het was nog donker maar ik besloot toch al in te gaan pakken. het begon namelijk een beetje te regenen en er werd nog meer regen voorspeld voor de uren daarna. Het inpakken ging voorspoedig en binnen een uur zat alles op mijn rolstoelgeladen en rolde ik de camping af. De receptie was nog dicht en die zou pas om 9.00 open gaan, dus ik heb alles maar in de auto geladen en ik ben maar vertrokken.

De zon kwam op toen ik weg reed, helaas was het bijna niet te zien doordat er overal donkere regenwolken in de lucht hingen. alleen boven die grote schoorstenen van de kerncentrale zag ik een mooi stuk roze lucht. zo word zo’n lelijk ding nog bijna mooi. De regen bleef de hele ochtend, in de middag werd het grotendeels droog maar nog altijd grijs.

Het begin van de route reed ik nog over leuke kleine D-wegen maar hoe noordelijker ik kwam, en hoe meer in de buurt van Parijs, hoe drukker het werd en hoe groter de wegen werden.
Ik rij het liefst over heel kleine wegen, die door kleine dorpjes, gehuchten en natuur slingeren en waar ik als ik wil ieder moment even kan stoppen. Meestal stop ik bij mooie oude kerkjes die vaak wel open zijn. helaas waren nu alle kerken dicht. Het valt me op dat in het zuiden van Frankrijk sowieso meer kerken open zijn dan in het noorden.

Gelukkig geen echte file gehad, wel af en toe gereden achter trekkers en andere grote agrarische voertuigen. Sommigen zo groot dat ze 2 rijbanen in beslag namen en begeleid werden door andere auto’s die mij in de berm lieten stoppen.

Onderweg nog een paar boodschappen (komende maanden eet ik Frans eten en bak ik zelf Frans brood) gehaald, bij de supermarkt maar ook bij een heel leuk boerderij winkeltje waar ik mooie grote gewone en gerookte knofloken heb gekocht van de boerin.

Daarna kwam ik al snel aan bij mijn slaap adres net ten noorden van Lille, bijna op de Belgische grens.

Deze keer geen camping maar een leuk huisje, eigenlijk een deel van een oude boerderij. Dit huisje was door mijn zus geboekt. Zij woont in Engeland en was met de boot via Frankrijk gekomen om daarna Nederland te kunnen bezoeken. Erg leuk om elkaar weer te zien, zeker nu was het door corona lang geleden dat we elkaar hadden gezien, ongeveer een jaar.

Vandaag ga ik naar Nederland rijden, maar eerst even rustig wakker worden en ontbijten.

Mijn laatste etape zal ik morgen beschrijven.
Daarna zit de reis er op en dan zal ik (na het verslag over vandaag dat ik waarschijnlijk morgen schrijf) binnenkort een afsluitend blog schrijven met allerlei andere weetjes en cijfers van mijn reis (Kilometers, kosten, etc).
Wil je weten wanneer ik dit schrijf kan je je inschrijven voor mijn nieuwsbrief. Dit kan op de homepage of hier.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Reisdag 3 en weer thuis

september 18, 2021 door rolstoelpelgrim

Ik ben weer thuis. woendag avond laat ben ik aangekomen.
maar eerst zal ik even vertellen hoe de laatste reisdag is verlopen.

In de ochtend gezellig samen met mijn zus lekker ontbeten en ingepakt voor vertrek. in het leuke oude huisje waar we sliepen waren heel aparte plafonds van baksteen, ieder stukje weer in een ander patroon.

Eerst zijn we even naar het plaatsje Komen (Comines) gegaan. Hier hebben we even bij de kerk gekeken. En bijzonder exemplaar. op het eerste gezicht heeft het wel wat weg van een moskee met minaret.

Van binnen lijken er ook oosterse invloeden te zijn met allemaal mooie kleine tegeltjes, bijzonder soort koepel en een bijzondere vorm van de ramen. Maar in het mooie, kleurrijke glas in lood staan mooie christelijke afbeeldingen.

Ook de preekstoel, altaar, beelden en lampen vond ik erg bijzonder. Anders dan de meeste Franse kerken. In het gebied waar ik dit jaar rolde stamden de meeste kerken uit de 11e tot 15e eeuw en was de enkele 18 of 19e eeuwse kerk al een soort van nieuw.
Deze kerk is gebouwd in de jaren 20. Dit omdat er in de eerst wereldoorlog vele kerken zijn vernietigd. In de jaren 20 hebben ze deze kerken herbouwd in soms bijzondere stijlen. ik ben al diverse bijzondere kerken in (Noord)-Frankrijk tegen gekomen die in de tijd tussen de 2 wereldoorlogen in waren gebouwd, vaak in Art Deco stijl.

Na de kerk hebben we Frankrijk verlaten. Daarop zijn we naar België, Kortrijk, gereden. Daar hebben we het Vlasmuseum bezocht.
was erg leuk om te zien wat er allemaal van vlas kan worden gemaakt. Veel dingen waren me wel bekend zoals linnen kleding en kanten mutsjes.

Maar dat mensen met vlas ook nog heel veel andere dingen doen en maken had ik niet verwacht (een ukulele), of had ik in ieder geval minder bij stil gestaan (verf, spaanplaat, veevoer, isolatiemateriaal).

Ook waren er in het museum allerlei onbewerkte en halfbewerkte vlas te zien.
en de machines waarmee het bewerkt werd/word.

Na het museum was het tijd om naar huis te gaan. was nog een flink aantal uur rijden.

Ik was erg moe en moest onderweg veel rusten. Pas rond 21.30 kwam ik bij mijn ouders aan om mijn zoon op te halen en rond 22.30 was ik thuis. Helemaal uitgeput maar voldaan van de reis. Komende tijd zal ik flink moeten uitrusten, maar die vermoeidheid is het meer dan waard en ik kan terugkijken op een heel bijzondere plegrimstocht.

Komende tijd zal ik weer alle cijfers uit gaan zoeken en dan schrijf ik nog een afsluitend blog.
Volgend jaar weer verder.

Voor wie het nog niet heeft gedaan kan zich inschrijven op de Nieuwsbrief. hiermee hou ik je dan op de hoogte van wanneer er een nieuw blog word geplaatst. Inschrijven kan op de homepage (onderaan).

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Pelgrimage 2021, Einde

oktober 4, 2021 door rolstoelpelgrim

Zoals beloofd hier dan eindelijk het afsluitende blog. het einde van de pelgrimage van 2021.
onderaan alle conclusies, afstanden en bedragen van deze mooie reis.

Maar eerst nog een nieuwtje. Naast dat ik in 2 Franse kranten heb gestaan ben ik ook benaderd door Johanna Kroon. Zij maakt podcasts over pelgrims. Een paar dagen geleden is ze langs geweest bij mij thuis en hebben we een gesprek/interview gehad dat is opgenomen. Zelf heeft ze ook gepelgrimeerd dus het was ook buiten de opnames een leuk gesprek.

Mijn verhaal nu te beluisteren is in Camino NL, te vinden op Spotify en via Apple podcasts.
en ook vind je hem hier https://camino.buzzsprout.com/1203329/9302621-laura-feenstra-de-rolstoelpelgrim

Ook werd ik door een meester van mijn basisschool gemaild. Hij had via mijn ouders over mijn pelgrimstocht gehoord en wilde 1 van mijn blogs, degene die ik vorige jaar had geschreven over Taizé in het kerkblad plaatsen.
Het artikel kan je lezen onder “rolstoel pelgrim in andere media” Daar staan trouwens ook alle eerdere interviews / krantenartikelen die er zijn gemaakt over mij.

De cijfers

En dan nu alle cijfers van deze reis.
Hieronder vind je mijn reis met de etappes en de afstanden:

Heenreis (auto)
17 aug 1e reisdag Alphen – Revin 330km
18 2e reisdag Revin – Vitteaux 316km
19 aug 3e reisdag Vitteaux – Taizé 123km

pelgrimage

20 augustus 1 Taizé – Cluny 11,43 km
21 augustus 2 Cluny – Saint Jacques des arrets 28 km
22 Augustus 3 Saint Jacques des arrêts – col du crie 10.04 km
23 Augustus 4 Col du crie – propieres 18,14 km
24 Augustus 5 Propieres – Charlieu camping municipal 24,3 km
25 Augustus 6 Charlieu – Roanne/Mably 23,24km
26 Augustus 7 Mably – Saint Jodard 27,99km
27 Augustus 8 Saint Jodard – Pommiers 16,10km
28 Augustus 9 Pommiers – Boen 16,14km
29 Augustus 10 Boen – Montbrisson 29,89km
30 Augustus 11 Montbrisson – Margarie chantagret 10,72km
31 Augustus 12 Margarie chantagret – Marols/la citre 12,04 km
1 September 13 la citre – Estivareilles 11,49
2 September 14 Estivareilles retournac 33,47km
3 September 15 retournac – Vorey sur arzon 15,23km
4 September 16 vorey sur arzon – Lavoute-sur-Loire 15,83km
5 September 17 Lavoute-sur-Loire – le puy 23,50km
6 September dagje le puy 15,46

dinsdag 7 September. trein le puy, saint etienne lyon mâcon. auto naar taize 4,70km in Le-Puy-en-Velay gerold, camping naar station.
7 tot 12 september Taize (geen echte afstand, alleen van barrak naar etenstent en kerk)

Terugreis:
12 september taize Paray-le Monial 51km
13 september Paray-le-Monial naar Villiers aux choux 271km
14 september Villiers naar les hirondelles 239km
15 september Les hirondelles naar huis. 240km

Totaal aantal kilometers pelgrimage: 327,55km.
Gemiddeld per dag 19,27km
en de kortste dagetappes waren de zwaarste. sowieso was dit een fysiek zwaardere reis dan eerdere jaren, meer steile bergen. maar ondanks dat het zwaar was was het ook enorm mooi.

Totaal aantal auto kilometers : heenweg 769 + terugweg 801 = 1570km

kosten overnachting

20 augustus, reisdag 1 Cluny camping municipal €8,80
21 augustus, reisdag 2 Saint Jacques des arrets, camping municipal € 6,22
22 augustus, reisdag 3 col du crie (gelogeerd bij een geitenboer) vrije gift €10
23 augustus, reisdag 4 propieres camping municipal €6,22
24 augustus, reisdag 5 Charlieu camping municipal €11,80
25 augustus, reisdag 6 Roanne/Mably bij mensen thuis uitgenodigd, onbetaalbaar
26 augustus, reisdag 7 Saint Jodard Broeders van st. Jan, onbetaalbaar
27 augustus, reisdag 8 Pommiers camping de l’aix €13,30
28 augustus, reisdag 9 Boen camping de L’orangerie domaine de giraud €10,65
29 augustus, reisdag 10 Montbrisson, bij mensen thuis, tegenover zusters, onbetaalbaar
30 augustus, reisdag 11 Margarie chantagret bij mensen thuis vrije gift €10
31 augustus, reisdag 12 la citre, bij mensen thuis, onbetaalbaar
1 september, reisdag 13 Estivareilles camping 5,20
2 september, reisdag 14 Retournac camping municipal, geen betaal mogelijkheid
3 september, reisdag 15 Vorey sur arzon €12
4 september, reisdag 16 Lavoute-sur-Loire camping les ombrelles €13,50
5 september, reisdag 17 le puy €8
6 september, reisdag 18 dagje le puy €8

Totaal kosten voor overnachtingen €123,69
Gemiddeld 6,87 voor slapen

Boodschappen

Totaal: €50,03 uitgegeven in supermarkten en bakkerijen.
Gemiddeld per dag €2,77
van huis had ik ook het een en ander meegenomen, onder andere volkoren couscous en gedroogd fruit.
Onderweg kreeg ik veel eten, bijvoorbeeld mensen waar ik logeerde die mij nog een grote lunch mee gaven. Soms kon ik er 2 dagen van eten (ik eet niet zo veel)! En als ik bij mensen sliep kreeg ik heerlijke 3 a 4 gangen diners, zelf vonden ze het vaak eenvoudig eten maar voor mij was het een bijzonder luxe maaltijd. en dan kon ik de dagen erna op de camping weer simpel eten, oud stokbrood met kaas of een bakje couscous met gedroogd fruit. En onderweg vond ik vaak lekker fruit, vooral de bramen stonden er dit jaar heel goed bij, hier heb ik wel kilo’s van geplukt/gegeten tijdens mijn pelgrimage!

Totaal kosten pelgrimage:
€123,69 overnachting
€50,03 voor eten
€173,72 Totaal
Gemiddelde kosten (tijdens pelgrimage) €8,90

Kosten heen/terugweg

Overnachtingen:

17 augustus 1e reisdag Revin camping municipal €8,24
18 augustus 2e reisdag Vitteaux camping municipal €7,33
19 augustus 3e reisdag 1 nacht Taizé €20

7 tot 12 september Taize 90 euro
12 september taize Paray-le Monial 51km gelogeerd, onbetaalbaar
13 september Paray-le-Monial naar Villiers aux choux (camping) geen betaal optie
14 september Villiers naar Les Hirondelles (vlak bij lille) cadeau van zus
15 september Les Hirondelles naar huis.

Totaal kosten overnachtingen heen/terugreis en Taizé:
heenweg/terugweg €35 +Taizé €90 = €125

Reiskosten:

di 7 sept. trein le puy, saint etienne lyon mâcon. ongeveer 35 euro, kan mijn ticket even niet vinden voor de precieze prijs.

Verbruik 5.1 liter per 100km, is ongeveer 80 liter benzine. gemiddeld betaalde ik 1,50 voor benzine (getankt in Frankrijk en België). De kosten waren dan 120 euro aan benzine.

Eten bestond uit wat ik mee had genomen vanuit huis. en op terugweg wat over was van de reis. kosten daarvan zijn daarom slecht te bepalen.

Kosten heen/terugreis:
€35 slapen +€35 trein+ €120 benzine = €190

Totaal kosten hele reis

pelgrimage €173,72
Taizé €90 euro
heen/terugreis €190
Totaal €453,72 voor 30 dagen.
gemiddeld 15,12 per dag

Tijdens de pelgrimage zat ik op een prijs van 8,90 per dag (gemiddeld) maar door de heenreis (gemiddeld 23,75 per dag) en Taizé (18 per dag) is dat flink opgelopen naar ruim 15 euro gemiddeld per dag.

Stel dat ik met flixbus had gegaan (wat nu met corona niet ideaal is, en ook de locaties waren slecht bereikbaar via flixbus) was ik maar 40-60 euro aan de reis kwijt geweest ipv 190 euro. Maar aan de andere kant had ik dan 1 zware reisdag in een bus gehad en voelde nu de dagen heen en terug reizen als een soort mini vakantie aan. Dus uiteindelijk ben ik toch blij dat ik hiervoor heb gekozen.

Einde

Dit was dan weer de afsluiting van deze pelgrimage.

Het is een enorm mooie reis geweest.
veel hoogte punten. Die toevalligerwijs ook nog eens vaak letterlijke hoogtepunten waren.
1 hoogtepunt was dat ik eigenlijk bijna strande op een berg, ik was rond de 1100 meter en mijn accu was bijna leeg. de camping zou ik zeker niet halen. maar toen de accu bijna leeg was kwam ik in een klein gehucht waar ik mensen ontmoette en waar ik kon logeren. een mooie avond. het blog vind je hier.

Een andere hoogtepunt was de klim naar de kathedraal in Le-Puy-en-Velay. Enorm zwaar maar ik ben heel blij dat ik het gedaan heb (ondanks dat mijn knie nu nog steeds een beetje problemen geeft, maar dat hersteld met der tijd wel weer). de aanmoedigng tijdens die klim was hartverwarmend. bedankt! dit blog kan je hier lezen

Ik kan nog heel veel andere mooie ontmoetingen noemen, en momenten dat ik genoot van rust en stilte maar dan word het blog te lang. Lees hiervoor mijn oude berichten gerust nog eens terug.

Voor dat ik afsluit wil ik iedereen nog bedanken voor het lezen. En vooral ook voor alle lieve berichtjes die ik onderweg via deze website, email, facebook of instagram kreeg.
Op de moeilijke momenten (bijvoorbeeld tijdens een pauze tijdens een zware helling) las ik die en gaven ze mij de moed om door te gaan.
Ik hoop dan ook dat jullie mij blijven volgen want volgend jaar vervolg ik mijn reis weer.

Vanaf nu word het weer voorbereiden op de komende tocht.
Waarschijnlijk word dit Le-Puy-en-Velay naar Rocamadour.

Wie zich nog niet heeft ingeschreven voor mijn nieuwsbrief kan dit doen via de homepage. Dan krijg je vanzelf te horen wanneer ik iets nieuws heb geplaats op het blog.

Groetjes,
Rolstoelpelgrim.

Dit was mijn reis van 2021, het vervolg, en alle voorbereidingen zijn te lezen op het Blog.

Preparation

Travel to France

Pilgrimage

Way Home

From where do I start pilgrimage 2021?

packing light

The clothes of a wheelchair pilgrim

Deventer

De cijfers

kosten overnachting

Boodschappen

Kosten heen/terugweg

Overnachtingen:

Reiskosten:

Totaal kosten hele reis

Einde

Leave a comment Cancel reply

Lekker! Cookies!