the translation is not ready yet, please translate it in your browser or return soon!

Voorbereiding, paar weken voor vertrek
Voorbereiding, 2 dagen voor vertrek

heenreis dag 1, huis – Schiphol – Brussel- Parijs- Hendaye – Irun,
heenreis dag 2, Irun – Bilbao – Logroño

Camping dag 1
Camping dag 2
Camping dag 3
Camping dag 4
Camping dag 5
Camping dag 6
Camping dag 7
Camping dag 8
Camping dag 9
Camping dag 10 / Repatriëring / terugreis, Porto – Schiphol – Thuis!

Weer thuis
Terugblik

Een paar weken voor vertrek

maart 13, 2025 door rolstoelpelgrim

Het is een tijd geleden maar hier eindelijk weer een blog. Het is namelijk nog maar een paar weken voor vertrek. 1 april rol ik de trein in en rij ik in 2 a 3 dagen naar Logroño waar ik vorig jaar ben geëindigd. Dit wordt de laatste etappe. 2016 ben ik gestart en na 10 jaar is het dan eindelijk zover dat ik aan ga komen in Santiago (maar wees gerust, na Santiago blijf ik pelgrimeren).

Vorige week kwam ik in Utrecht toevallig de zusters Augustinessen uit zowel Utrecht als Hilversum (die laatste wonen nu ook in Utrecht) tegen toen ik bij een Taizé viering in Utrecht was waar ook br. Sebastiaan (de Nederlandse broeder van Taizé) aanwezig was. Bij deze zusters heb ik tijdens mijn eerste pelgrimstocht gelogeerd in 2016. Was leuk om ze te zien en te spreken.

Afgelopen tijd ben ik ook bezig geweest met de voorbereidingen. Oa een nieuwe waterdichte rugtas gekocht met wat meer ruimte voor oa m’n grote nachtspalk voor m’n been waar ik vorig jaar geen ruimte voor had in m’n rugzak. Nadeel was dat ik hem toen maar in de zak voorop bij m’n tent vervoerde maar als m’n tent nat was werd m’n spalk dat ook dus dat was niet handig. Komende weken ga ik inpakken en hopelijk nog een proefritje maken zodat ik weet hoe ik alles weer het beste op mn rolstoel kan laden. Over die veranderingen zal ik onderweg schrijven want dan kan ik ook vertellen of het werkt en wat er precies is veranderd.

Een paar weken geleden had ik weer een interview en fotoshoot. Deze keer voor de ANWB kampioen. Eind deze maand komt die uit en zal ik het hier ook delen.

Dus komende tijd zal er weer af en toe een blog zijn en vanaf 1 april weer dagelijks! Wie mij nog niet volgt kan zich op de homepage inschrijven op mijn nieuwsbrief. Dan krijg je een e-mail als ik iets heb gepost.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Nog 2 dagen te gaan

maart 30, 2025 door rolstoelpelgrim

Nog 2 dagen te gaan voor vertrek. Afgelopen week druk geweest met de laatste dingen zoals inpakken, dingen repareren en controleren of alles compleet is. Maar nu ligt vrijwel alles klaar en ingepakt (op enkele dingen na die pas op het laatst kunnen zoals m’n mobiel oplader en nachtspalk).

In de nacht van 15 op 16 maart heb ik in Amsterdam met een groep van de kerk (2 bussen vol!) De stille omgang gerold. We begonnen in de kerk in Langeraar en vertrokken toen met de bus naar Amsterdam. Daar in de kapel bij het Begijnhof hadden we een viering en daarna gingen we op pad. Ik heb dit al vaak gedaan maar het blijft indrukwekkend, vooral vanwege het contrast tussen stille, biddende pelgrims en het uitgaansleven van oa de Amsterdamse Warmoesstraat.

Enige dat jammer was vond ik dat de lamp die normaal bij het eindpunt in de kalverstraat staat er niet meer stond. Dit had te maken met dat de lamp ivm het 750 jarig bestaan van Amsterdam aan een museum was uitgeleend en de mensen van het museum het om middernacht terug brachten naar het museum. Hopelijk is hij volgend jaar weer. Na afloop hadden we in Langeraar nog een broodmaaltijd en rond 3 uur ’s nachts was ik weer thuis.

Gisteravond ben ik naar de kerk geweest waar ik van de priester de pelgrimszegen heb ontvangen.Ik heb van de gelegenheid ook gelijk gebruik gemaakt om m’n rolstoel met volledige bepakking te testen. Een rit van zo’n 16km (8 enkele reis). Ik heb een beetje anders ingepakt dan eerdere jaren omdat ik oa een nieuwe tas heb. Dus dat is ineens anders puzzelen om de balans goed te krijgen. Maar zoals ik gisteravond rolde ging het aardig goed. En de rest kan ik altijd onderweg aanpassen. Ik ben er dus bijna klaar voor.

Er is nog maar 1 ding niet compleet en dat is een kabel van mn rolstoel (van accu naar wiel). Zo’n 3 weken geleden beschadigde ik die kabel, hij zat op de een of andere manier verkeerd waardoor hij klem was komen te zitten tussen m’n antikiepwiel. Hij doet het gelukkig nog wel maar de rubber beschermlaag is kapot. Helaas ging er van alles verkeerd bij de leverancier waardoor eerst het te laat werd besteld, toen ik dacht dat hij er was bleek het een verkeerde kabel te zijn.

Nu is hij dankzij een enorm behulpzame monteur inmiddels onderweg met de post (dpd) naar mij persoonlijk en is het vooral hopen dat hij morgen word bezorgd. De monteur heeft de beschadigde kabel wel zo goed mogelijk gerepareerd en doorgemeten waaruit bleek dat hij het normaal doet maar ik hoop toch dat ik gewoon kan vertrekken met een nieuwe kabel. Dus dat is nog even spannend.

Dinsdag rond 8 uur vertrek ik vanaf Schiphol met de trein. In verband met begeleiding bij in en uit de trein komen moet ik er vroeger zijn en ik moet daar m’n rolstoel nog opladen dus rond 7 uur moet ik wel op Schiphol zijn om alles op tijd klaar te hebben. Dus dat wordt vroeg opstaan.

Ik heb ook het interview met de Anwb binnen. Dat is hier te lezen.

Nog 2 dagen en dan zal ik ook weer dagelijks een blog schrijven. Wie het nog niet heeft gedaan kan zich op de homepage inschrijven voor m’n nieuwsbrief, dan krijg je bericht als ik iets heb geplaatst.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

PS. Maandag 22 maart. Kabel is net met de post binnen gekomen! Gelukkig is dat geregeld. Nu ben ik klaar voor vertrek!

Reisdag 1

april 1, 2025 door rolstoelpelgrim

Vanochtend rond 7 uur was ik al op Schiphol, m’n zoon bracht me weg. Alle bagage op m’n rolstoel gepakt (ik heb een Fiat Panda dus dat is best puzzelen en hij kan er zeker niet met alles er op in de auto) en naar het treinstation gerold. Ik ben er in de trein geholpen en zo begon het eerste deel van m’n reis.

Vorig blog schreef ik dat het nog spannend was of m’n kapotte kabel nog optijd binnen zou komen maar dat is gelukt. Maandag middag kwam hij binnen. Ik heb m’n monteur van medipoint een bericht gestuurd en hij kon direct komen en heeft het direct opgelost. (Nogmaals heel erg bedankt als je dit leest!) Dat was dus een zorg minder.

Dan weer terug naar vandaag, in Brussel had ik m’n eerste (korte) overstap en daarna was Parijs aan de beurt. Daar had ik 4 uur maar ik moest ook zo’n 6km rollen van het ene naar het andere station.

Onderweg kwam ik langs de Notre Dame waar ik sinds de brand nog niet was geweest. Van buiten had ik hem vorig jaar al wel gezien maar toen was hij nog gesloten. Nu had ik genoeg tijd om er even langs te gaan. Het voordeel van een rolstoel is dat ik niet in de lange rij hoef, ik kon zo via de uitgang naar binnen. Binnen was er nog een erg behulpzame medewerker die mij hielp om op de lastiger toegankelijke plekken te komen. Bv de verhoogde kooromgang. Aan de zijkant van het priesterkoor bleek een lift verstopt te zitten in de trap, en zo kon ik er toch komen! Ook liet hij me op andere plekken dichterbij komen dan de andere mensen zodat ik mooi zicht had. Altijd leuk! Ook kreeg ik een stempel in m’n pelgrimspaspoort!

Daarna was het tijd voor de laatste trein van vandaag, van Parijs naar Hendaye. Van Hendaye ben ik naar Irun gerold, dat is bijna dezelfde plaats maar dan aan de Spaanse grens. Hier slaap ik vannacht.

Morgen ochtend pak ik vanaf Irun de trein weer verder.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Reisdag 2

april 2, 2025 door rolstoelpelgrim

Vanochtend rond 8 uur vertrokken richting treinstation. Daar aangekomen bleek dat een grote bouwput waar nu een nieuw station word gebouwd… tijdelijke station was ontoegankelijk. Daarna een ander station geprobeerd, maar dat was geen succes, niemand achter de balie en het leek sowieso ontoegankelijk. Toen besloten terug te rollen naar Hendaye. Vanaf daar ging het beter, eerst met 2 treinen naar Bilbao gegaan. Stoptreinen die voor m’n gevoel elke 5 minuten stopten in een reis van ruim 2 uur.

Bij Bilbao ging nog wat mis waardoor ik te ver reed. Gelukkig was er een behulpzame vrouw die mij hielp om uit de trein te komen zodat ik daarna met de andere trein de paar haltes terug kon rijden. En zo kwam ik toch in de stad. In Bilbao was het nog een zoektocht naar het volgende station voor de trein maar na 3 stations en meerdere ticket balies had ik eindelijk de juiste. Hier werd ik goed geholpen. Zowel met de tickets als het in de trein komen want deze snelle trein had een hoge instap. Gelukkig hadden ze een oprijplaat met lift. De reis ging voorspoedig, maar 2 tussenstops in 2 ½ uur dus het reed lekker door. Mooi uitzicht onderweg met bergen.

In Logroño aangekomen herkende ik het al snel van vorig jaar en vond al gauw m’n slaapplek. De parochieherberg. Ik werd herkend, een Rolstoelpelgrim hebben ze ook niet vaak hier. M’n rolstoel staat hier onder een afdak in een afgesloten tuin, net als vorig jaar. Heel toegankelijk is het hier niet maar het is wel een fijne plek en doordat ik nog wat loop is het te doen. En ze hebben wel een lift dus dat is fijn want traplopen kost me altijd veel. Na aankomst even kort in m’n kamer geweest en daarna naar de mis in de naastgelegen kerk. Toen gegeten met 20 andere pelgrims en daarna de avond afgesloten met een gezamenlijk avondgebed in de kerk.

Nu lig ik lekker op bed in m’n kleine slaapzaal. Morgen gaat het dan echt beginnen!

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Pelgrimstocht dag 1, Logroño – Navarette

april 3, 2025 door rolstoelpelgrim

Eindelijk is het zover, dag 1 van m’n pelgrimstocht. Helaas werkt het weer niet mee en regent het. Gelukkig heb ik goede waterdichte kleding en tassen.

Eerst nog ontbeten in de herberg en daarna vertrokken. Vandaag veel over slechte wegen gerold, door alle zand en regen werd ik wel enorm modderig, maar goed dat een regenjas/broek ook dat tegenhoudt. Veel klimmen en dalen, meestal niet heel lang maar wel steil.

Onderweg nog een aantal typische pelgrimsdingen gezien, oa diverse standbeelden van pelgrims en ik zag een hek waar allerlei kruizen van hout aan waren gehangen, daarover had ik al in m’n boekje gelezen. Ik reed ook nog langs een stuwmeer.

In Navarette aangekomen ben ik eerst naar de kerk gegaan. Daar hebben ze een enorm indrukwekkend altaar. Groot en heel veel goud. Verder heel veel afgebeeldingen van zowel bijbelverhalen als heiligen. Het was nog te vroeg om naar de herberg te gaan maar m’n ongetrainde lijf vond het ver genoeg. In de kerk m’n accu’s bijgeladen en gewoon even gezeten en uitgerust. Ook nog een vrouw gesproken. Ondank het taal probleem kwamen we er met een vertaalapp goed uit en werd het een goed gesprek. Haar zie ik later vanavond weer als ik naar de kerk ga.

Uiteindelijk ben ik rond 15.00 naar de herberg gegaan. Het is erg ontoegankelijk maar het lukt. M’n stoel kan ik parkeren bij de receptie. Ik slaap boven.Nu lig ik op bed wat te rusten. Morgen weer verder.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Pelgrimstocht dag 2, van Navarrete naar….. Navarrete

april 4, 2025 door rolstoelpelgrim

Aan de titel is het al te zien, mijn dag verliep anders dan ik had verwacht toen ik gistermiddag het blog schreef. Zoals ik toen schreef zou ik naar de kerk gaan. Net voor kerktijd ging ik naar m’n rolstoel en die was dood…. Ik had al wat problemen onderweg gehad met de schakelaar van m’n motor maar hij deed het overdag nog wel gewoon. Maar toen ik m’n stoel wilde starten deed hij niks meer. Ik had de schakelaar open gemaakt en er lagen 2 onderdelen los, dus niet te maken. Ook de medipoint monteur geappt met foto’s wat er mis is in de hoop dat hij kan helpen op afstand. Maar ook zo kwam er geen oplossing. Na nog wat geprobeerd te hebben het opgegeven. Toen ben ik toch maar naar de kerk gestrompeld, gelukkig was dit op 150 meter afstand, en hoewel ik normaal nooit meer loop dan 50 meter kan ik het wel in geval van nood. Alleen betaal ik daar dan in de nacht en de dag erna een flinke prijs voor met veel meer pijn. Maar die prijs wilde ik betalen en dat bleek een goede keuze.

Aan het eind van de viering nodigde de vrouw die ik in de middag al had gesproken me uit wat te eten/drinken bij een bar naast de kerk. Ik kreeg een heerlijke soep met veel kikkererwten en andere groente. We communiceerden via de vertaal app want zij spreekt alleen Spaans en ik doe dat niet… Na terugkomst in de herberg gaan slapen, blijkbaar was ik ondanks de pijn (wel extra pijnstillers genomen) en stress zo moe dat ik snel sliep.

Ergens midden in de nacht zag ik een app van de monteur met daarin een foto van waar de contacten in de schakelaar voor zijn. In de ochtend ben ik daar mee aan de slag gegaan. Na wat prutsen aan de contacten kwam ik er achter welke van de 4 verbonden moeten worden om het te laten werken. Met behulp van een stuk koperdraad uit een extra usb kabel (die ik dus heb kapot geknipt) kon ik die contacten verbinden en dit heb ik vast gezet door er een prop ductape op te drukken. Toen deed hij het weer. Al kan de rolstoel nu niet worden uitgezet (alleen door de accu te verwijderen) is dat niet zo erg. Hij rijdt in ieder geval weer. Eerst zocht ik nog een garage om ipv ductape het stuk koper te laten vast solderen maar helaas is dat niet gelukt. Zelfs de vrouw van de kerk heeft nog geprobeerd een plek te vinden waar ze kunnen solderen maar is niet gelukt. Maar ondanks dat lijkt het zo te werken.

Als het maar een aantal dagen blijft zitten. Inmiddels heb ik via de monteur en importeur van mijn rolstoelwielen georganiseerd dat ze mij een nieuw onderdeel opsturen, naar een pakketpunt in Burgos. Op ongeveer 110km. Ik hoop daar over een dag of 5 te zijn en hopelijk is het rolstoelonderdeel er dan ook. En anders moet ik daar maar wachten.

Na al dit gedoe en gewerk aan de rolstoel was ik zo moe (zowel fysiek als mentaal) dat ik besloot niet verder te rollen. Daarbij was het al rond het middaguur. Daarom naar de camping gerold.

Toen ik m’n tent ging opzetten kwam de vrouw van de kerk nog langs om me uit te nodigen om bij haar wat te eten, dat kwam goed uit want door al het gedoe had ik nog nauwelijks gegeten. Nadat de tent stond (op een grasveld vol madeliefjes) heeft ze me met de auto naar haar huis gebracht en me verwend met allerlei lekkers, oa soep, ei, brood, fruit, yoghurt. Daarna bracht ze me terug naar de camping waar ik nu op m’n luchtbedje lig te schrijven. Nu even rusten want om 19.15 komt ze me weer ophalen om samen naar de kerk te gaan.

En dan vroeg naar bed. Morgen ga ik weer verder rollen, hopend dat m’n rolstoel het blijft doen. Ik weet nu in ieder geval hoe ik het kan repareren. En zo is de dag toch nog een soort goed afgelopen.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Pelgrimstocht Dag 3, Navarrete – Nájera

april 5, 2025 door rolstoelpelgrim

Gisteravond nog even naar de kerk geweest. De vrouw van de kerk waar ik gisteren al over schreef haalde me op met de auto. Omdat het vrijdag is was er voor de mis nog een rondgang door de kerk met de kruisweg staties. Na de kerk kreeg ik van haar nog een kop warme soep. Daarna bracht ze me weer naar de camping terug. Met iets warms in m’n maag kon ik warm m’n tentje/slaapzak in en heb ik goed geslapen.

Vanochtend m’n tent en andere spullen weer ingepakt en opweg gegaan. Ik had direct ook kans om een beetje anders in te pakken en heb de balans nu iets verbeterd. Op mijn rolstoel maakt gewicht niet heel veel uit maar balans des te meer. Te veel gewicht aan de voorkant en het stuurt zwaar en ik kan dan geen wheelies meer maken. Maar te veel gewicht achterop zorgt dat ik snel achterover kiep en moelijk hellingen kan nemen. Soms kan een klein gewicht verplaatsen al een grote verbetering geven.

Eenmaal vertrokken van de camping rolde ik nog langs de vrouw van de kerk. Zij woont op de route. Nog gedag gezegd en ik kreeg weer allerlei lekkers (chocola, koekjes,etc) daarnaast gaf ze mij nog diverse plaatjes van Maria en de aartsengel Michael en ook nog een rozenkrans. Ze wilde me nog meer geven en moest moeite doen het af te wijzen maar ik kan niet alles meenemen met de beperkte ruimte op m’n rolstoel. Maar het was wel lief bedoeld! Een soort camino oma! Daarna afscheid genomen en op pad gegaan. M’n rolstoel heeft vandaag geen problemen gegeven dus het is fijn dat mijn noodreparatie werkt.

De route vandaag liep voornamelijk door de wijnvelden. Het viel me op dat er hier veel velden met oude wijnranken zijn die niet aan draden zijn opgewonden maar gewoon los staan. In Frankrijk heb ik heel wat wijngaarden gezien maar altijd langs draden gespannen. Ook zag ik af en toe wat kleine olijfboomgaarden.

Onderweg genoot ik ook van de bloesem van amandelbomen. Vorig jaar was ik tijdens de oogsttijd in Spanje en kon ik amandelen rapen/eten en het is leuk om ze nu in bloei te zien. Zeker nu ik de bloesem in m’n eigen tuin zal missen (ik heb thuis in mijn minituintje heel veel fruitbomen staan).

Het is hier een mooie omgeving. Veel bergen, in de verte zag ik ook nog bergen met sneeuw op de top.

De eerste helft van de rit was klimmen, eerst een matige klim die goed te doen was maar het laatste stuk was heel zwaar (12%) en moest achteruit. Sowieso merk ik dat m’n armen nog ongetraind zijn dus dat hielp niet mee. Gelukkig was de 2e helft bijna volledig afdaling, tenminste, dat was de bedoeling….Halverwege de afdaling eindigde ik op een weg afzetting. Dat betekende 3km terug rollen, berg op. Gelukkig kwam ik een fietser tegen (die ook richting de afzetting fietste) en hij wist een alternatieve route om op m’n bestemming te komen. Toen ik weer naar boven was geklommen kon ik via de andere weg de afdaling inzetten. En rolde toen vrij snel naar m’n eindbestemming. Nu ben ik in de herberg, een grote ruime slaapzaal waar m’n rolstoel aan het voeteneind van het bed kan staan en de WC/douche is op 10 meter afstand dus dat is heel fijn.

Morgen ga ik weer verder.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Pelgrimstocht Dag 4 Nájera – Santo Domingo de la Calzada

april 6, 2025 door rolstoelpelgrim

Gisteravond naar de kerk geweest in Nájera. Een zaterdagavond viering is hetzelfde als zondagochtend, dus vandaag sla ik over. Dat stamt nog uit de tijd dat de wisseling van dag niet om middernacht was maar bij zonsondergang. Toen was zaterdagavond dus al deel van zondag. (Nu zie je dat nog bij bv Sinterklaasavond, in Nederland vieren we dat 5 december in de avond, dat is dus eigenlijk al 6 december, de dag van de Heilige Nicolaas)

Ook dit was weer een mooie kerk. Na de mis vertelde de priester het een en ander over de kerk maar helaas kon ik dat in het Spaans niet volgen. Ook kregen de aanwezige pelgrims een stempel in hun pelgrimspaspoort. Dat is fijn want ik ben net weer een nieuwe begonnen en vind zo’n bijna leeg paspoort maar niks.

Vannacht heb ik wat onrustig geslapen. Vooral vanaf een uur of 4 toen de eerste pelgrims vertrokken. Ik ben een late pelgrim en vind 8 uur vertrekken vroeg genoeg, ik wil ook liever niet in het donker rollen dus vertrek laat.Ik heb in de herberg m’n brood gegeten met als beleg een stukje pure chocolade die ik gisteren had gekregen. De mensen van de herberg haalden nog thee voor mij. Ze waren sowieso erg behulpzaam. Toen nog met de mensen van de herberg op de foto en toen was het tijd voor vertrek.

Ik besloot een andere route te doen dan de officiële route uit het boekje. Die route stond bij dat de omweg mooier is dan de kortere route via een weg parallel aan de snelweg die saai zou zijn. Maar die route van het boekje was een stuk langer en meer bergen dus ik besloot voor de saaie optie te gaan. Maar ik vond het een prima weg. Hoewel het vrij dicht bij de snelweg lag zag ik die weg maar af en toe. Verder links en rechts mooi zicht op bergen (met enkele besneeuwde toppen), mooie gele koolzaadvelden, olijf en wijngaarden en veel bloesem. Weinig verkeer, meer wielrenners dan auto’s. Die wielrenners zwaaiden allemaal en wensen mij Buen Camino (goede reis) of steken hun duim op. Dus weer een goede rit gehad. Ook m’n rolstoel blijft gewoon werken, gelukkig geen technische problemen. En het weer was fijn, zon, blauwe lucht en wolken.

Nu ben ik in Santo Domingo de la Calzada, in de herberg. Ik ga zo nog even de stad in. Daar zal ik morgen wel over schrijven. Helaas kan ik vanmiddag niet naar de kathedraal wat ik eigenlijk wilde doen maar die is al dicht, hopelijk lukt dat morgenochtend nog.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Pelgrimstocht dag 5 Santo Domingo de la Calzada naar Belorado

april 7, 2025 door rolstoelpelgrim

Gistermiddag naar het museum en de kathedraal geweest. In de kathedraal wonen hanen! Daar zit een bijzonder 14e eeuws verhaal achter. Een echtpaar ging met hun zoon naar Santiago en de zoon werd in Santo Domingo de la Calzada vals beschuldigd en aan de galg gehangen. De ouders zagen op de terugweg dat de jongen leefde aan de galg. Toen ze dit meldden aan de rechter die op dat moment een gebraden haan at zei: “die jongen is zo levend als deze kip.” en wat er toen gebeurde is het wonder, de gebraden kip kwam tot leven en de jongen mocht terug naar z’n ouders.En daarom wonen er in een kippenhok in de kerk hanen.

Er waren 2 musea die ik op dezelfde ticket kon bezoeken. 1 zat aan de kathedraal vast en de ander in een klooster. Beiden hadden ze allerlei kerkkunst. Oude knap geborduurde kerkkleding en doeken, liturgische voorwerpen, schilderijen, beeldhouwwerken, een expositie van allerlei voorwerpen van ivoor en oude kerkboeken. Interessant vond ik ook de kruiswegstaties, daar stond een Nederlandse tekst onder. Maakt me dan nieuwsgierig hoe dat hier terecht komt. Verder vond ik de kleding en borduurwerk erg mooi om te zien, ik naai graag en doe allerlei handwerk en vind het altijd mooi om de technieken te zien die gebruikt worden.Na de kathedraal en de musea ging ik weer terug naar de herberg. Daar nog even in de tuin gezeten en gegeten (laatste stukje brood en kaas) en daarna rond 20.00 gaan slapen.

In de ochtend hoorde ik de eersten al vroeg vertrekken. Ik vertrok rond 8 uur maar moest nog even wachten voor ik echt op pad kon omdat ik brood nodig had en de supermarkt pas 9 uur open ging. Ik wilde eerst weer via dezelfde weg als gisteren gaan rijden maar die weg bleek afgesloten. Daarom het routeboekje gevolgd. Was alleen 10km meer. Gelukkig was het niet heel steil, vooral valsplat, vrijwel de hele dag 1 tot 3 procent omhoog maar dat is goed te doen. Ik reed door landbouwgebied. Eerst dacht ik dat er vooral gras was maar dit zijn granen maar dan nog maar 5 a 10cm hoog. Verder wat wijngaarden en weer veel vrolijk gele koolzaadvelden. Achter de velden zag ik de bergen.

Onderweg werd ik nog gebeld door een journalist van het Algemeen Dagblad voor een interview. Zodra het verschijnt laat ik het weten. Waarschijnlijk wordt het zaterdag.

Nu ben ik in Belorado. In het dorpje zag ik mooi beschilderde huizen. Ik lig nu op m’n bed van de parochieherberg.

Zo om 19.00 naar de kerk en dan vroeg slapen. Ik voel na ruim 30km mijn schouders wel. Ik kan wel een goede nachtrust gebruiken. Morgen weer verder!

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Pelgrimstocht dag 6 Belorado – Villafranca Montes de Oca

april 8, 2025 door rolstoelpelgrim

Gisteren schreef ik dat ik naar de kerk zou gaan, dat heb ik ook gedaan maar er bleek geen mis te zijn omdat de priester bij een begrafenis aanwezig was. Wel heb ik de kerk bekeken en een stempel in m’n pelgrimspaspoort gezet (die stond op een tafel achter in de kerk).

Daarna weer naar de herberg gegaan. Nog een tijdje met beheerders gesproken en daarna me klaar gemaakt om naar bed te gaan. Dat moest ik wel goed plannen want ik sliep weer boven (en de rolstoel beneden) en kan niet te vaak op en neer die trap nemen. Maar ik had er gelukkig aan gedacht en niks vergeten dus hoefde pas na een goede en lange nacht de trap weer af.

In de ochtend ontbeten en toen vertrokken. Ik was een lange afstand van plan maar voelde aan m’n lijf dat dit na de lange dag van gisteren te veel zou zijn en het was vandaag kiezen tussen ongeveer 12km of bijna 30km, daar tussen in zat op mijn route geen slaapplek. Uiteindelijk voor de korte afstand gegaan. Ik heb weinig foto’s vandaag want het was een drukke weg met veel vrachtverkeer. Gelukkig werd het eind van de ochtend wel wat rustiger op die weg. Vanaf de weg zag ik af en toe de wandelpelgrims over een zandpad lopen.

Ik ben nu in de herberg, beneden is het een hotel en boven een pelgrimsherberg met slaapzalen. Toen ik aankwam waren er net 2 fietsers en sinds 13.00 komen er steeds meer pelgrims binnen. Ook enkele die ik al eerder heb ontmoet. Net een wat uitgebreider wasje gedaan en dit samen met m’n tent (die nog vochtig was van de laatste keer kamperen) aan een waslijn gehangen. De tent zal zo wel droog zijn en haal ik zo weer binnen. Dan kan ik die binnenkort weer gebruiken.

Nu lig ik lekker op bed dit te schrijven. Vanmiddag en vanavond doe ik rustig aan. Misschien even wat dingen herpakken en mn foto’s van camera naar harde schijf zetten, maar vooral rusten en liggen (sinds m’n operatie ben ik toch nog niet helemaal de oude, al herstelt m’n kracht wel nog steeds, maar heel langzaam). Vanavond vroeg naar bed en morgen weer verder.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Pelgrimstocht Dag 7, Villafranca Montes de Oca – Santovenia

april 9, 2025 door rolstoelpelgrim

Vannacht een vrij goede nacht gemaakt, pas vanaf 6 uur werd het onrustiger op zaal en ging men inpakken. Rond 8 uur moest ik de herberg uit, omdat ik nog brood nodig had en de winkel nog niet open was moest ik nog even wachten tot 9 uur. Het was behoorlijk fris in de ochtend. Toen het winkeltje om 9 uur open ging bleek dat ze geen vers brood hadden, alleen voorverpakt, houdbaar brood. Dan toch maar langer wachten want er is ook een bakker en die ging om 9.30 open. Maar uiteindelijk ging die al eerder open en kon ik 9.15 al op pad. Ik volgde weer de drukke weg. Eigenlijk is de weg niet eens heel druk vergeleken met Nederlandse wegen maar het punt is vooral dat er vrijwel uitsluitend (90% ofzo) vrachtverkeer rijdt. Enorm veel vrachtwagens die langsscheuren. Gelukkig gaan ze vrijwel allemaal ruim om mij heen. Veel chauffeurs toeteren en zwaaien vrolijk of doen hun duim omhoog.

Onderweg sprak ik een Belgische (uit Wallonië, we spraken Engels) fietser. Samen gingen we langs een wegafzetting waar het verkeer steeds aan 1 kant werd toegelaten op 1 weghelft. We hebben door mijn traagheid (bergop) de opstopping nog erger gemaakt. Ondertussen spraken we over onze routes en de redenen om onderweg te zijn. Na de wegafsluiting fietste hij weer door.

Een groot deel van de dag reed ik door het bos. Ik hou erg van het bos dus daar was ik blij mee. Links was het vooral een naaldbos en rechts vooral loofbomen. Ook regelmatig stonden er bomen met bloesem. Tot net na de wegafsluiting was er een flinke klim maar al snel daarna was een rustige afdaling tot mijn bestemming.

Ik reed ook nog langs een oude en interessante kapel die aan de kant van de weg stond, helaas vergane glorie. Echt zonde dat dit langzaam vergaat en overwoekerd.

Nu ben ik in de herberg in Santovenia. M’n rolstoel staat in de opslag van het restaurant dat beneden zit en ik ben in de slaapzaal op de 1e verdieping. Tot nu toe heb ik de hele slaapzaal voor mijzelf. Deze herberg ligt net naast de officiële route dus ik ben benieuwd of er nog veel anderen komen. Afwachten maar.

Morgen hoop ik aan te komen in Burgos. Hopelijk komt m’n rolstoelonderdeel hier ook morgen of overmorgen aan. Het is verstuurd maar ik kan helaas nog niet zien wanneer het aan komt (schatting was 3 a 4 werkdagen vanaf dinsdag). Anders moet ik helaas daar langer blijven. Want ik zie er wel naar uit dat ik de aan/uit schakelaar straks kan repareren en weer gebruiken. (Wie het heeft gemist, m’n rolstoel ging een aantal dagen geleden kapot maar dat heb ik tijdelijk kunnen repareren).

Wie het nog niet heeft gedaan, op de homepage kan je je inschrijven voor m’n nieuwsbrief, dan krijg je bericht als ik iets nieuws heb geplaatst.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Pelgrimstocht Dag 8, Santovenia – Burgos

april 10, 2025 door rolstoelpelgrim

Gisteravond zijn er geen andere pelgrims meer naar de herberg gekomen. Rond 18.00 sloot de eigenaar af en was ik daar alleen. Best fijn zo’n eigen plekje. Dus geen snurkende mensen vannacht en geen mensen die al om 4 uur vertrekken.

Ikzelf vertrok iets na 8 uur. Ik volgde vandaag de fietsroute. Het was een mooie route met maar 1 flinke klim (wel tot 15% maar het was maar 700m lang) de rest was relatief vlak. Onderweg veel vogel gezien en gehoord. Sowieso zie ik hier veel vogels die ik volgens mij normaal in Nederland niet in m’n achtertuin heb (sowieso heb ik niet veel vogels in mn tuin, vooral een ekster die altijd op het hek zit en dan naar de deurklink vliegt en dan weer terug! Verder helaas weinig vogeltjes in m’n tuintje). Nu nog uitzoeken welke vogels dit zijn, helaas blijven ze niet allemaal goed voor m’n lens zitten. Het was vandaag vooral landbouwgebied. Vooral veel graan (welk graan weet ik niet, het ziet er nu uit als 10cm hoog gras). Ook vandaag weer veel bomen met bloesem. Sowieso gaat er steeds meer bloeien. Er zijn ook nog wel kale bomen maar langzaam komt alles weer tot leven. Wat dat betreft is dit een erg mooie tijd om onderweg te zijn en dagelijks in de natuur te zijn en hiervan te genieten.

Wat betreft de wegen reed ik over stille wegen en een deel zelfs over fietspaden. Dus dat was wel heel fijn. Zeken na afgelopen dagen met drukkere wegen.

Gisteravond kreeg ik bericht dat het pakje met rolstoelonderdeel waar ik met smart op heb gewacht vandaag zou aankomen in Burgos. En ikzelf ook dus dat is perfect. Daarom eerst de camping voorbij gereden om naar het afhaalpunt te gaan. En nu heb ik het eindelijk! ik heb het pakje nog dicht gehouden want ik wil het niet op de camping repareren. Bang om een onderdeel te verliezen in het gras ofzo. Doe ik wel ergens in een herberg of andere veilige plek.

Nadat ik even kort door het centrum van Burgos ben gerold en de kathedraal van buiten heb bekeken ben ik naar de camping gegaan. Tentje opgezet en nu weer alles aan het opladen. Vanavond vroeg naar bed want ik wil morgenochtend proberen om 9 uur in de kathedraal te zijn voor de mis. Dat betekent 8 uur wegrollen van de camping.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Pelgrimstocht dag 9, Burgos – Cavia

april 11, 2025 door rolstoelpelgrim

Omdat ik om 9 uur in de kerk wilde zijn vertrok ik precies om 8 uur, maar toen ik in m’n rolstoel zat bleek mijn rechter band leeg te zijn. Geen handig moment want ik had haast. Band eerst maar opgepompt in de hoop dat hij vol zou blijven en naar de kerk gerold. En hij bleef vol tot de kerk, pas halverwege de viering merkte ik dat hij toch weer plat stond. Maar gelukkig had hij dat eerste deel gehouden en kon ik gewoon de eucharistieviering bijwonen. Na de viering kreeg ik van een blauwe zuster ( officeel heten ze Dienaressen van de Heer en de Maagd van Materá, SSVM. een aantal van mijn volgers zal bekend zijn met deze zusters die oa ook in Den Haag een klooster hebben en ik ken ook een aantal Nederlandse zusters en hun families ) een stempel in m’n pelgrimspaspoort. Na de viering heb ik net buiten de kerk m’n binnenband maar vervangen. Vorig jaar goed geoefend met banden vervangen dus nu ging het vrij makkelijk. Hopelijk blijft het dit jaar bij deze ene band.

Omdat ik een binnenband heb verbruikt en toch ook m’n voorraad banden op peil wilde houden besloot ik maar m’n weg te vervolgen via Decathlon, gelukkig maar zo’n 2km vanaf m’n route. Maar alles bij elkaar zorgde wel dat ik pas na het middaguur Burgos verliet.

Het was verder een fijne rit, m’n band bleef hard dus ik kon lekker rollen over rustige wegen. Langs diverse kleine dorpjes gerold waar helaas alle kerken dicht waren. Wel zat er op elke kerktoren een ooievaarsnest. Ook zag ik veel roofvogels in de verte.

De rit was licht heuvelachtig maar dan wel tussen de ongeveer 800 en 950m hoogte, dus het is hoger dan het lijkt en aanvoelt op deze grote hoogvlakte.

Nu ben ik op de camping in Cavia, leuke plaatsnaam vind ik. De hele dag is het prima weer geweest maar toen m’n tent net stond begon het te druppelen en inmiddels is het wel echt regen. Nu lig ik lekker in m’n tentje te luisteren naar de druppels op het tentdoek terwijl ik dit blog schrijf. M’n accu ligt in het toiletgebouw en ik hoef me geen zorgen te maken dat er iemand aan zit want er is hier niemand anders. Hele camping voor mijzelf. Wel is er nog een restaurant. Bij het aanmelden kreeg ik een fles water want hoewel het veilig schijnt te zijn om te drinken zei ze dat het niet lekker smaakt. Dus dat is goed opgelost.

Vanavond weer vroeg slapen en dan morgen weer verder.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Pelgrimstocht dag 10, Cavia – Castrojeriz

april 12, 2025 door rolstoelpelgrim

Gisteravond schreef ik al dat het regende, dat bleef het een groot deel van de nacht doen maar toen ik wakker werd was het gelukkig droog. en dat bleef het gelukkig. Ondanks dat de camping tussen een snelweg en 2 spoorlijnen in lag waar de hele nacht goederentreinen overheen denderden heb ik prima geslapen. Ik vertrok iets na 8 uur van de camping en moest eerst een kilometer of 3 over een zandweg. Een stukje daarvan had ik gisteren al gerold naar de camping en wist dus al dat ik weer terug en nog verder moest over dat pad. Het was op zich redelijk begaanbaar maar door de regen was het wel zigzaggend om de (soms erg) diepe plassen heen. Ondanks dat het niet regende had ik wel m’n regen kleding aan gedaan en dichte werkhandschoenen ipv mn leren vingerloze handschoenen en dat was maar goed ook, aan het eind van het pad zat ik echt helemaal onder de kleiachtige modder.

Nadat ik weer op een gewone geasfalteerde weg rolde en de zon tevoorschijn kwam droogde het gelukkig op en raakte ik de ergste modder gelukkig weer kwijt. Heb in de middag het regenpak ook uit gedaan en ben weer met gewone handschoentjes gaan rollen.

Vandaag begon met 2 periodes van klimmen maar gelukkig niet heel zwaar. Daarna werd het dalen en voornamelijk (relatief) vlak. Veel landbouw. Ook heel veel verschillende vogels en ik zag regelmatig konijnen springen. Het waren (op dat eerste stuk zandpad na) heerlijke wegen met weinig verkeer.

Helaas wel weer een lekke band, gaatje op zelfde plek als gisteren. Nu gelukkig de oorzaak gevonden, toch een prikkende spaak. Gelukkig had ik gisteren bij decathlon niet alleen binnenbanden maar ook speciaal tape voor in de velg gekocht. Dat er nu op geplakt en hopelijk blijven de banden nu verder heel. Ik reed nog langs een oude kloosterkerk ruïne, helaas was die gesloten, ik had gehoopt er te kunnen overnachten want het is ook een herberg. Maar helaas ging dat niet door. Ik kon online al niet vinden of ze wel of niet open waren. Toen ben ik uiteindelijk doorgerold en in Castrojeriz in een herberg terecht gekomen.Net voor ik hier in de herberg aan kwam viel er een korte bui maar verder is het gelukkig vandaag droog gebleven. Terwijl ik dit schrijf valt er trouwens een enorm bui en onweert het ook.

Vanochtend vroeg kreeg ik ook al te horen dat ik vandaag in de krant sta! Afgelopen week een leuk telefonisch interview gehad en nu het resultaat. In het Algemeen Dagblad van het Groene Hart. Dit kan je hier lezen.

M’n rolstoel staat nu weer te laden, na ruim 30km is dat hard nodig. Ikzelf ga zo ook opladen, op m’n bed. Lekker slapen en morgen weer verder.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Pelgrimstocht Dag 11, Castrojeriz – Frómista

april 13, 2025 door rolstoelpelgrim

Om 4 uur ging de eerste wekker op de slaapzaal, tot 6 uur heb ik nog geprobeerd te slapen maar toen was het voor mij ook tijd om in te pakken. In het eerste dorpje waar ik langs reed keek ik bij de kerk. Ik hoopte deze Palmzondag ergens een kerkdienst te vinden want daar waar ik sliep begon die pas om 13.00 en zo lang kon ik niet wachten. De kerk was dicht maar er hing wel een briefje op de deur met hoe laat in welke plaats in de regio er vieringen zijn. Daarop las ik dat zo’n 6km verderop, net naast mn route in Itero del Castilo, er om 11.30 een viering zou zijn. Dat kwam goed uit dus ik rolde er heen. Ik had goed doorgerold en was veel te vroeg. De kerk zag er uit alsof hij nooit gebruikt werd. Onkruid voor de deur en de “rolstoel toegankelijke route” was zo begroeid (onkruid tot wel een meter hoog) dat ik me afvroeg of er wel een viering zou zijn. Zeker nadat een voorbijganger in het dorp zei dat er altijd alleen op zaterdag vieringen zijn. Gelukkig kwam 11.20 (10 minuten voor de viering) toch iemand met de sleutel en direct daarna volgde ook een priester en 2 oudere tienerjongens die misdienaar waren. Die 2 hielpen me om m’n stoel over de hoge drempel te krijgen en toen was ik in de kerk. Uiteindelijk waren we met nog geen 10 mensen (inclusief ikzelf, priester, misdienaars en dus heel weinig dorpsbewoners). De viering begon met het verhaal van palmpasen, een mini procesie van buiten naar binnen met “palmbladeren” (in Nederland wordt hier buxus voor gebruikt maar hier kreeg ik een tak van een dennenboom.) Daarna begon de viering. Na afloop hielpen de jongens me weer naar buiten en vervolgde ik mijn weg.

Ik reed de hele dag relatief vlak, uitgestrekte velden graan en gewassen die ik nog niet goed kan herkennen omdat ze te klein zijn. Veel vogels die ik zie vliegen en hoor zingen. Buiten de vogels en de wind is het stil. Op de wegen waar ik over rijdt zijn nauwelijks auto’s, als ik er 2 per uur zie houd het wel op. Ik vind het wel fijn om zo rustig door het landschap te rollen.Ik reed langs een kanaal met een aantal sluizen. Nr 17,18,19 en 20 die achter elkaar liggen. Ik lees dat ze inmiddels niet meer in gebruik zijn maar het was leuk om te zien.

In Frómista aangekomen ging ik naar een herberg. Die bleek helaas vol doordat 2 andere herbergen hier dicht zijn. Gelukkig was er nog een andere die wel open is. Op de weg daar heen zag ik dat de kerk hier open was, dus daar heb ik ook even gekeken. Het gebeurt niet vaak dat kerken hier open zijn. Daarna ging ik naar de herberg, daar was gelukkig wel plek.

Net wat oud brood met lekkere blauwe kaas en wat fruit gegeten in de tuin van de herberg en nu lig ik weer op bed te schrijven. Deze keer een zaal met 3 stapelbedden. Vandaag gelukkig een dag zonder grote problemen, geen lekke banden enzo. En zelfs het weer bleef goed, ondanks de verwachte regen geen druppel gevoeld. Morgen weer verder maar zo eerst uitrusten en vroeg slapen.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Pelgrimstocht Dag 12, Frómista – Carrión de los Condes

april 14, 2025 door rolstoelpelgrim

Na een lange nacht vanochtend rond 8 uur weer op pad gegaan. Ik ben eerst nog even bij de St. Martinus kerk geweest om nog wat foto’s te nemen van de beelden aan de buitenkant van de kerk. Daarna heb ik de route opgezocht.

De hele dag rolde ik gelijk met de wandelpelgrims. Ik op de weg en zij daarnaast op een onverhard pad. Meestal rol ik iets sneller dan de meeste wandelaars waardoor ik iedereen inhaal en veel mensen zie. Ik sprak onderweg ook diverse pelgrims. Veel leuke gesprekken gehad. Maar aan de andere kant merkte ik ook dat ik de rust vandaag minder kon vinden.

In het dorpje Villacázar de Sirga stond een indrukwekkende kerk in Clunisiëner stijl. Die middeleeuwse broeders van Cluny ( waar ik in 2020/2021) was hebben hun bouwstijl goed verspreid. Want door de jaren heen kom ik onderweg heel wat van hun kloosters en kerken tegen.

Ik ben nu al vroeg op m’n slaapplek in Carrión de los Condes. De volgende stop is bijna 20km verder waardoor het de keus was tussen een wat kortere dag (20km) of een te lange dag (40km). Het is een korte geworden maar er is hier in de herberg nog genoeg te doen. Het is een herberg die normaal gerund word door zusters Augustinessen, maar in verband met de Goede Week mochten zij een weekje naar hun families. Nu zijn er andere beheerders. 1 daarvan kwam ik zo’n 3 km voor aankomst in de herberg toevallig op de weg tegen. Dat was handig want zo wist hij me alvast over de toegankelijkheid te vertellen.

Om 18.00 komt iedereen hier samen en wordt er iets verteld over deze plek. Om 19.00 is de mis in de kerk hiernaast en om 20.30 is er een maaltijd, in plaats van daarvoor te betalen vragen ze iedereen die mee eet een ingrediënt te kopen, ik heb de opdracht voor 4 tomaten te zorgen. Vind dit een leuk idee. Hoe alles is verlopen laat ik morgen weten. Nu eerst even op bed liggen en rusten zodat ik de avond weer wat kan. Want ik zal vast niet zo vroeg naar bed gaan nu het eten al laat is.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Pelgrimstocht Dag 13, Carrión de los Condes – Sahagún

april 15, 2025 door rolstoelpelgrim

Gistermiddag schreef ik al vroeg m’n blog, maar in de avond was het nog heel speciaal. Daarom begin ik daar. Nadat ik in de middag wat boodschappen had gedaan heb ik eerst gerust.

Om 18.00 begonnen we met een leuk groepsgesprek waarin we elkaar leerden kennen en onze pelgrimstocht bespraken. Daarna was het tijd om naar de kerk te gaan. In de kerk zag ik al een groep mensen met nogal opvallende kleding zitten dus verwachtte dat er iets speciaals zou zijn. En dat was zo. Na de viering begon een processie. Dat was enorm indrukwekkend. Een groot muziekkorps, heel veel mensen in bijzondere kostuums en een groep mensen die een enorm kruis op hun schouders droeg. Aan vele balkons in de straten hingen doeken met christelijke afbeeldingen.

Heel bijzonder om dit mee te maken. En de kans op meer processies is groot deze week. Dus ik ben benieuwd.

Iemand van m’n volgers stuurde mij een link met een kaart met waar en wanneer kerkdiensten zijn op de route dus daar hoop ik zeker deze week goed gebruik van te maken.

Ik sprak bij de processie veel met de groep de hospitalero’s (beheerders van een pelgrimsherberg), en kreeg zelfs een Augustijner kruisje van hen (zoals zij zelf als medewerker van een herberg van de Augustinessen ook dragen).

Daarna kregen we een heerlijke maaltijd, was erg gezellig daarna was het tijd om te gaan slapen.Net voor ik naar bed ging werd ik ook nog uitgenodigd voor het ontbijt met de hospitalero’s. Daarna een heerlijke nacht geslapen.

In de ochtend alles weer ingepakt en op m’n rolstoel geladen en toen met de hospitalero’s ontbeten. Heerlijk met brood, sinaasappel, aardbeien en cake en Spaanse koekjes. Om 9 uur was het tijd om te vertrekken. Ook vandaag was het gelukkig weer vrij vlak en dat kwam goed uit want ik wilde een flinke afstand maken.

Ik rolde door een landschap met groene graanvelden en gele velden met koolzaad. Er komen steeds meer blaadjes aan de bomen en alles wordt groen. Weer veel vogels, zowel heel veel kleintjes als grote roofvogels en ooievaars. Het was wel heel koud, vooral de wind was ijzig koud. Ik heb m’n regenpak aan gedaan om de wind weg te houden. Zelfs mn zware leren hoed waaide steeds af. Uiteindelijk onder m’n kin vastgebonden met het bandje. Tegen de middag werd het iets beter qua temperatuur maar nog wel koud en winderig. De lucht was blauw met wolken. Mooi gezicht. En op 2 druppels na is het droog gebleven.

Na 28 kilometer was ik bijna op de eerste optie om te slapen. Daar besloten nog een stuk verder te rollen want ik voelde me nog goed en het was nog vroeg. Uiteindelijk naar een slaapplek op 44km gegaan. De laatste paar kilometer was ik blij dat ik er bijna was. Ik slaap nu in een herberg gerund door Marianisten. Daar heb ik al eerder bij geslapen maar toen in Noord-Frankrijk in 2019.

Om 18.00 weer een groepsgesprek gehad in de herberg. Leuk om te horen wat andere pelgrims doen en waarom ze op pad zijn gegaan. Daarna was er een kerkdienst met pelgrimszegen en er is hier weer gezamelijk eten. Ook hier weer zoals bij de vorige plek dat je iets van eten geeft waar ze dan een maaltijd van maken. Ik had geen tijd (en energie) voor boodschappen maar had nog 2 mandarijnen en een tomaat dus dat was vandaag mijn inbreng. Net heel gezellig gegeten, pasta en heel veel bijgerechten.

En nu ga ik zo snel mogelijk lekker slapen.

Morgen weer een nieuwe dag.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Pelgrimstocht Dag 14, Sahagún – El Burgo Ranero

april 16, 2025 door rolstoelpelgrim

Afgelopen nacht fijn geslapen. In de ochtend ingepakt en ontbeten in de herberg en daarna vertrokken. De dag begon nog met een blauwe lucht maar al snel werd het grijs. Gelukkig had ik gisteren ver gerold waardoor m’n afstand voor vandaag vrij kort was. Het was namelijk ijzig koud. Toen ik vertrok was het 0°C en later werd het maximaal rond de 5°C. Daar kwam nog bij dat het waaide, een ijzige wind. Ongeveer anderhalf uur voor ik op m’n bestemming aankwam begon het ook nog te regenen met af en toe natte sneeuw.

Ik reed op een stille asfaltweg met daarnaast het wandelpad dus zag regelmatig andere pelgrims. Ik raakte net voor de regenbui aan de praat met 2 pelgrims, uit Californië en Argentinië (de hele wereld loopt hier, naast Europeanen ook veel mensen ontmoet uit diverse landen in Noord/midden/zuid Amerika, Zuid Afrika en diverse Aziatische landen, vooral Zuid-Korea en Japan zijn goed vertegenwoordigd), en door te praten over onze pelgrimstocht hielpen we elkaar de kou door.

Onderweg weinig bezig geweest met de natuur, was vooral bezig om mijzelf warm te houden. Had zo’n beetje al m’n kleding aangetrokken en nog was het koud.

Ik kwam nog langs een klein kerkje van een kluizenaar (ik denk niet meer in gebruik). Dit soort plekken zijn hier regelmatig. Helaas tot nu toe steeds gesloten.

Gelukkig kwam ik rond het middaguur aan bij de herberg. Eigenlijk een uur voor die open ging maar ze lieten me gelukkig niet wachten, er waren ook al een paar anderen binnen. Dus ik kon me gelukkig aanmelden. Beneden (ik slaap weer op de bovenverdieping) staat een houtkachel waar ik mij bij het wachten op de aanmelding heb ontdooid. Nu lig ik in m’n slaapzak op bed maar ben nog steeds niet echt warm. Zometeen als dit blog is geschreven ga ik maar even m’n stalen fles vullen met warm water als kruik en een beker warme chocolademelk maken, ik heb nog een zakje instant chocolademelk. Misschien dat ik dan weer op temperatuur kom.

Het gesprek van de dag onder de pelgrims hier is ook de kou en sneeuw. Een vriendelijke Amerikaan heeft net wat boodschappen voor mij gedaan dus ik hoef niet meer naar buiten vandaag. Morgen is de verwachting weer koud maar lijkt het droog te zijn.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Pelgrimstocht Dag 13, Carrión de los Condes – Sahagún

april 15, 2025 door rolstoelpelgrim

Gistermiddag schreef ik al vroeg m’n blog, maar in de avond was het nog heel speciaal. Daarom begin ik daar. Nadat ik in de middag wat boodschappen had gedaan heb ik eerst gerust.

Heel bijzonder om dit mee te maken. En de kans op meer processies is groot deze week. Dus ik ben benieuwd.

Iemand van m’n volgers stuurde mij een link met een kaart met waar en wanneer kerkdiensten zijn op de route dus daar hoop ik zeker deze week goed gebruik van te maken.

En nu ga ik zo snel mogelijk lekker slapen.

Morgen weer een nieuwe dag.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Pelgrimstocht Dag 14, Sahagún – El Burgo Ranero

april 16, 2025 door rolstoelpelgrim

Onderweg weinig bezig geweest met de natuur, was vooral bezig om mijzelf warm te houden. Had zo’n beetje al m’n kleding aangetrokken en nog was het koud.

Ik kwam nog langs een klein kerkje van een kluizenaar (ik denk niet meer in gebruik). Dit soort plekken zijn hier regelmatig. Helaas tot nu toe steeds gesloten.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Pelgrimstocht Dag 15, El Burgo Ranero -Mansilla de las Mulas

april 17, 2025 door rolstoelpelgrim

Na een lange en goede nacht slaap was het weer tijd voor vertrek. Net voor 8 uur vertrok ik. Ik heb best stevig doorgerold want het was weer koud en zo hoopte ik het iets warmer te krijgen. Het was rond het vriespunt en de plantjes in de bermen hadden nog een laagje ijs. Gelukkig was er niet zoveel wind als gisteren en scheen de zon. De eerste helft van m’n route haalde ik veel pelgrims in, ik sprak nog even een Belgische man die afgelopen nacht ook op m’n slaapzaal lag, daarna ging ik weer door. Na een tijdje had ik iedereen ingehaald en werd het stil op de weg. Dat was wel fijn want doordat er nog niemand was langs gekomen en het zo rustig was zag ik weer veel vogels en zelfs een overstekende vos! En ik had gelukkig m’n camera binnen handbereik dus heb hem vast kunnen leggen! Auto’s waren er ook haast niet op deze weg dus het was een fijne en rustige tocht.

Al om 11 uur had ik bijna 20km gerold en was ik op mijn eindbestemming. De herberg ging pas 13.00 uur open dus moest nog wat wachten. Eerst wat boodschappen gedaan. Onderweg kwam ik een kapel/kluizenarij tegen die zowaar open was en heb ik even kort binnen gekeken (m’n rolstoel kon niet naar binnen en durf die niet lang onbeheerd achter te laten). Daarna ging ik naar de kerken in het centrum om te zien in welke kerk vanavond de Mis en processie voor witte donderdag is. Het was niet lastig te vinden want er stonden al allemaal borden dat in verband met de processie de weg bepaalde tijden is afgesloten. In de kerk las ik dat 18.30 de Mis start en daarna de processie. Ook kreeg ik er een stempel. Dus daar ga ik vanavond heen en hier kunnen jullie morgen een verslag van verwachten! Nu lig ik op bed in de herberg. Ook de Belg en diverse andere bekende pelgrims zijn hier inmiddels aangekomen.

Ondanks dat het geen lange dag was ben ik wel erg moe en een beetje verkouden. Nu dus even goed rusten zodat ik vanavond weer op pad kan.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Pelgrimstocht Dag 16, Mansilla de las Mulas – Leon

april 18, 2025 door rolstoelpelgrim

Gisteren had ik al geschreven dat ik naar een kerkdienst en processie zou gaan, en bij deze m’n verslag. Het was nog grootser dan afgelopen maandag.

Eerst was er gewoon de witte donderdag viering en aansluitend begon dan die indrukwekkende processie. Terwijl ik de kerk uit ging maakte alle mensen zich klaar. Er waren diverse groepen mensen met verschillende kleding en kleuren (vooral zwart, rood en paars). Veel groepen droegen kleding en een puntmuts die mij vooral deden denken aan de Ku klux klan. Maar op Wikipedia vond ik dat Spaanse katholieken eerder waren met deze kleding.

De verschillende groepen droegen diverse beelden met een draagbaar op hun schouders de stad door terwijl ze zich langzaam voortbewogen op het ritme van de treurige muziek die door een grote fanfare met koperblazers en trommels werd gemaakt. Nadat ik bij het begin van de processie, ik stond voor de kerk, alles langs had zien komen ben ik tegen de route in verderop gaan staan tot de groep nogmaals langs kwam. Daarna was het tijd voor mij om terug te gaan naar de herberg. Daar weer een goede nacht geslapen.

Vanochtend weer op pad gegaan, in plaats van de officiële fietsroute volgde ik een andere, kortere optie die gedeeltelijk gelijk liep met de wandelpelgrims. alleen ik rolde over asfalt en zij liepen naast de weg op het zand. Een aantal keer week hun route ook af van mijn doorlopende weg. Was een vrij saaie route van zo’n 20km. Gelukkig had ik gisteren al boodschappen gehaald want vandaag zijn vrijwel alle winkels dicht. Alleen bars en enkele kleine winkeltjes in het centrum zijn open maar de echte supermarkten zijn dicht.

Ik ben nu in Leon in een herberg bij een klooster. Er is hier om de hoek een kerk waar vandaag om 15.30 en 19.00 vieringen zijn. De processie vertrekt na de laatste viering vanaf het klooster. Daar zal ik morgen weer over schrijven.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Pelgrimstocht Dag 17, Leon – Hospital de Órbigo,

april 19, 2025 door rolstoelpelgrim

Gistermiddag, na het schrijven van mijn vorige blog, ben ik de stad in gegaan. Eerst naar de kathedraal. Hier werd entree geheven en in principe ga ik niet naar kerken waar ik moet betalen. Een kerk is voor mij geen museum en hiervoor betalen gaat tegen mijn principes in. Toen ik binnen rolde voor een stempel zag ik dat er voor gehandicapten geen entreegeld verschuldigd is dus besloot ik toch even binnen te kijken. Mooie kathedraal. Ik had niet veel tijd dus ben na een rondje door de kerk weer verder gegaan. Ook rolde ik langs allemaal winkels waarbij in de etalage goed te zien is hoe belangrijk die processies hier zijn,

De kerkdienst in de kerk bij het klooster begon. Dat was een mooie Goede Vrijdag viering met erg mooi zingende zusters.

Na de viering ging ik even kort terug naar m’n kamer maar na een half uurtje moest ik alweer weg om naar de processie te kunnen kijken. Maar toen ging het mis….. ik rolde over een plein met kinderkopjes om op een goede plek te komen, maar wat ik niet had gezien was dat tussen al die hobbelige stenen allemaal gebroken glas lag, tot ik voelde dat ik (weer) een lekke band had. Toen zo snel mogelijk het plein verlaten. Toen heb ik tegenover het klooster een plek gevonden. Tijdens het opstarten van de processie heb ik toen maar een reserveband (m’n laatste) opgezocht en m’n band vervangen. Wat een gedoe… gelukkig kon ik, toen de processie begon, weer in een hele stoel zitten. Ook deze processie was indrukwekkend. Al zat ik niet op een ideale plek. Het was enorm groots en heel druk waardoor een andere plek zoeken geen doen was. Zeker niet omdat ik dat ene plein met glas niet meer over wilde rollen. Maar ondanks dat was het een goede avond. Weer met veel puntmutsen en heel grote draagbaar met beelden.

Uiteindelijk terug naar m’n slaapplek gegaan en een goede nacht geslapen. In de ochtend weer ingepakt en alles op mijn rolstoel geladen en toen vertrokken. Tijdens het inpakken zag ik hoe za alles van de processie van gisteren weer opruimden. Interessant om te zien hoe Maria van de draagbaar in een busje werd getild (het was een Fiat, die had Maria voordat ze hem aan God gaf 😉) en alles uit elkaar werd geschroefd en gedemonteerd.

Toen ik wegrolde was dat helaas niet direct naar mijn route maar naar decathlon, dat was voor zover ik kon vinden de enige fietswinkel die open was op deze zaterdag. Ik had namelijk weer nieuwe binnenbanden nodig, die 2 die ik had gekocht zijn helaas alweer gebruikt/lek. Hopelijk hoef ik mijn nieuwe binnenbanden voorraad voorlopig niet te gebruiken. Ook was ik een tangetje vergeten mee te nemen voor in m’n gereedschapstas en die heb ik bij de doe-het-zelf-zaak naast decathlon gehaald net als nieuwe werkhandschoenen (m’n oude beginnen te slijten). Dus ik ben weer klaar voor de komende tijd.

Toen ik eenmaal op pad was had ik eerst nog een korte maar stevige klim en er was een stuk dat langzaam omhoog ging. Halverwege gingen grotendeels naar beneden, maar de hoogteverschillen zijn hier klein. Ik zit hier op een hoogvlakte, hoewel relatief vlak is de hoogte de hele tijd ongeveer tussen de 800 en 900 meter. Daarom is het hier ook nog kouder dan op andere plekken, al is dit deel van Spanje (noord-west) sowieso kouder en natter dan de rest van Spanje. Ik reed het grootste deel vandaag over de n120. In het begin was dat best een drukke weg maar het werd gelukkig steeds rustiger. Vandaag las ik op een bordje dat het nog maar 300km naar Santiago is (inmiddels nog minder) het komt nu wel dichtbij.

De dag begon met prima weer maar halverwege de dag begon het af en toe iets te druppelen maar later werd het hagel en ijskoude regen en ging het waaien, een ijzige wind!

Rond 17.00 was ik eindelijk op m’n bestemming, de parochie herberg in Hospital de Órbigo. Een mooi oud gebouw.

Vanavond om 21.00 is er nog een kerkdienst (Paaswake). Daarover morgen meer. Tot die tijd nog even rusten en dan hopelijk na de kerk weer een goede nacht maken. Na zo’n 40km rollen ben ik daar wel aan toe.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Pelgrimstocht dag 18, Hospital de Órbigo – Astorga – Murias de Rechivaldo

april 20, 2025 door rolstoelpelgrim

Gisteravond naar de paaswake geweest in Hospital de Órbigo. Mooie viering waarbij buiten de Paaskaars door de priester werd aangestoken en iedereen een kaarsje kreeg en die aan de Paaskaars kon aansteken. Daarna gingen we naar binnen achter de priester de donkere kerk in waar het licht aanging. Dit als symbool voor het licht van Pasen. Daarna volgde de rest van de viering. Het was al na 22.00 toen ik weer in de herberg kwam. Inmiddels had ik gehoord dat in Astorga (16km verderop) met Pasen om 12 uur een viering zou zijn die de moeite waard was, dus daar ging ik heen. Dus het werd een wat kortere nacht dan normaal want ik wilde 8.00 echt wegrijden dus 6.00 op.Ondank dat ik weer over de N120 reed was het een mooie rit. Er waren weer meer bomen, naaldbomen en regelmatig olijfboomgaarden. Maar het meest genoot ik van de geweldige bergen met sneeuw in de verte. Geweldig gezicht! (Als je inzoomt op de foto kan je het hopelijk zien, het zijn niet alleen wolken).

Om 11.30 was ik in Astorga dus ben ik gelijk door gereden naar de kathedraal. Ik vond al snel een erg mooi plekje vooraan in de overvolle kathedraal. De processie voorafgaand aan de viering had ik gemist (hoorde pas later dat dit was) maar wel kwam er een draagbaar met een verrezen Jezus de kerk binnen, weer getild door mensen met mooie kleding maar nu gelukkig zonder puntmuts! Deze werd voorin geplaatst. Daarna begon de viering met de bisschop. Na de viering kwam de bisschop naar mij toe om een hand te geven en te vragen waar ik vandaan kwam en of ik een pelgrim ben. Dus even een kort gesprekje en ik gaf hem ook m’n visitekaartje (die ik heel veel uitdeel onderweg).

Daarna liep iedereen naar buiten voor de processie. Interessant om te zien, 1 draagbaar met Jezus en de ander met Maria, beide liepen als aparte processies (met muzikanten, vaandeldrager, etc) en af en toe ontmoetten ze elkaar en werd er iets gezongen.

Naast de mooie kathedraal staat er ook nog een bisschoppelijk paleis van Gaudi. Interessant om te zien.

Daarna ben ik vertrokken uit de stad, ik had eerst gepland daar te blijven maar ik vond het te druk en had gezien dat de goedkope herberg enorm ontoegankelijk was (enorme trap voor de deur) en besloot 5km verderop in een dorpje naar een herberg te gaan. Een goede keus. Ik verblijf hier samen met een Hongaarse en de beheerder is enorm behulpzaam. Ruime slaapzaal waar m’n rolstoel naast m’n bed past.

Ook eindelijk tijd en ruimte om mijn rolstoel te repareren met het onderdeel dat ik in Burgos had opgehaald (was vanuit Nederland verstuurd). Was niet erg ingewikkeld, en ik ben blij dat het knopje nu weer werkt! Dat scheelt weer gedoe met accu’s in/uit halen.

Na het klussen was de vloer hier vies maar toen ik dit wilde opruimen werd dit gelijk door de beheerder over genomen, ik mocht niet helpen en kreeg zelfs nog een kopje thee van hem!

Ik ga zo slapen, morgen weer verder.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Pelgrimstocht Dag 19, Murias de Rechivaldo – Rabanal del Camino

april 21, 2025 door rolstoelpelgrim

Gisteravond zat ik samen met een Hongaarse in de herberg, meer mensen kwamen niet dus we hadden een rustige nacht. Het was eerst best koud maar in de avond werd er een palletkachel aangestoken. Was een leuk gezicht om vanuit bed het vuurtje te zien branden en de temperatuur werd ook beter. Dus een goede nacht gehad. In de ochtend kregen we nog een ontbijtje, yoghurt, brood met jam en een kop thee (koffie kon ook maar daar maak je mij niet blij mee).Om 8 uur ging ik op pad. De hele dag een beetje klimmen tussen de 1% en 5%.

Onderweg ontmoette ik een Nederlands gezin op de fiets. Ze nodigden mij uit om daar ter plekke even thee te drinken. Heerlijk gezien de kou en af en toe regen. Gelukkig was het juist toen even droog. Even gesproken over onze reizen en genoten van warme thee en wat lekkers. Toen kreeg ik een telefoontje van mijn zoon, hij vertelde me dat Paus Franciscus is overleden. Hoewel hij oud en ziek was kwam dat toch onverwachts. Je merkt vandaag dat dit onder de pelgrims een belangrijk gespreksonderwerp is, vooral of je al hebt gehoord dat hij is overleden. Veel mensen volgen hier weinig nieuws dus dan ontgaat snel iets. Maar de pelgrim tamtam doet dus wel goed werk als er iets groots gebeurt.

Na de thee namen we afscheid en rolde ik weer verder. Ik vond het een fijne rit, mooie omgeving, meer bomen / bos dan afgelopen week. Mooie plantjes en bloemen in de bermen. Helaas was het niet zo helder waardoor ik weinig bergen kon zien, maar heel even had ik een beetje zicht op de sneeuwberg en toen verdween hij weer. Minder fijn was de miezerregen. Maar gelukkig waren ik en mijn spullen goed waterdicht ingepakt. Een paar dagen geleden had ik nieuwe werkhandschoenen gekocht voor het rollen en die kwamen goed van pas want ze zijn waterdicht en houden ook bij regen grip op m’n natte rubber hoepels en hielden m’n handen goed droog. Ik heb ook andere waterdichte handschoenen mee maar die waren te warm/dik voor vandaag en hebben minder grip als het regent. Zo heb ik meerdere handschoenen voor meerdere weertypes. Gelukkig nemen ze weinig ruimte in.

Ik was eigenlijk van plan een dorpje verder te rollen want dan hoef ik morgen minder te klimmen (er begint na dit dorp een flinke klim naar ongeveer 1500 meter) maar doordat m’n 1e accu al leeg was durfde ik die klim niet aan. Daarom besloten in Rabanal del camino te blijven. Ook hier ontmoette ik de Belg weer. Er is een groepje pelgrims die ik heel regelmatig tegenkom, onderweg of in de herberg.

Nu ben ik in de herberg. Om 17.00 hebben ze hier theetijd en vanavond is nog een kerkdienst. Er is hier ook een Benedictijner klooster.Afgelopen week was met alle vieringen en processies erg leuk en indrukwekkend maar ook erg vermoeiend. Zeker ook omdat ik bepaalde afstanden moest rollen om bepaalde kerken te kunnen bereiken. Ik ben wel heel blij dat de planning die ik had gemaakt ook klopte en ik alles heb kunnen meemaken. Maar ik vind het fijn dat ik vanaf nu weer wat flexibeler kan zijn en gewoon zo lang of kort kan rollen als ik wil en weer iets meer naar m’n lijf kan luisteren.

M’n was hangt aan de waslijn (gisteravond gewassen maar met dit weer droogt het niet, word zelfs natter), m’n blog is geschreven dus nu ga ik eerst even rusten. Morgen weer verder.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Pelgrimstocht dag 20, Rabanal del camino- Acebo de San Miguel

april 22, 2025 door rolstoelpelgrim

Gistermiddag was er theetijd in de herberg, erg gezellig. In de avond nog naar het avond gebed en de dagafsluiting (Vespers en Completen) geweest in de kerk tegenover de herberg. De Benedictijner monniken zongen in het gregoriaans, heel mooi. Daarna ben ik gelukkig ondanks m’n slechte matras in slaap gevallen. In de ochtend, na het ontbijt, vertrokken.

Hoewel het eerste deel behoorlijk zwaar was vanwege een klim was het een enorm mooie rit. Genoten van het uizicht op de bergen met sneeuw. Ook genoot ik van alle bloemen en planten die ik zag. De bermen stonden vol struikjes met paarse bloemetjes, beetje heideachtige struikjes maar dan hoger.

Gisteravond had ik het geheugen van mijn telefoon leeggemaakt door foto’s op een harde schijf te zetten en dat was maar goed ook want ik heb enorm veel foto’s gemaakt vandaag. Na zo’n 5km was de eerste accu al leeg en heb ik een nieuwe erin gedaan. Om zeker te weten dat ik het zou redden qua accu heb ik de lege accu gelijk aangesloten op de powerstation zodat die accu kon opladen. Nadat ik vorig jaar bijna strandde op de Pyreneeën heb ik besloten dit mee te nemen zodat ik niet nogmaals zonder stroom zou komen te staan. Met die powerstation kan ik 1 rolstoelaccu voor ongeveer ¾ opladen en als de zon schijnt zelfs nog een beetje extra met solar. Uiteindelijk heb ik het gelukkig net op 2 accu’s gered dus het was niet nodig maar gaf wel rust.

Na nog zo’n 2km klimmen kwam ik bij Cruz de Ferro aan, een ijzeren kruis wat een belangrijk punt is op deze reis. Een plek waar veel mensen een steen achterlaten die ze van huis mee hebben genomen als symbool van iets dat ze achter willen laten op deze reis. Daar heb ik ook even tijd genomen te rusten en wat te eten. Ik sprak ook nog 2 Nederlanders.

Na Cruz de Ferro was er even een stuk vlakker en daarna was er weer een stevige klim waar ik zelfs een klein stukje achterstevoren moest rollen (omdat ik anders omkiep). Op dat hoogste stuk (ruim 1500 meter hoog) lag er her en der in de berm nog sneeuw. Verder was het gelukkig niet koud maar was er een heerlijk zonnetje. Na al het stijgen kwam een grote afdaling, heel steil. Maar daar, op het hoogste punt was een enorm mooi uitzicht op het dal en over enorm veel bergen. Haast rondom toppen met sneeuw!

Halverwege de afdaling lag een dorpje en besloot ik dat het genoeg was. Daar ben ik nu in de herberg. Ondanks dat de afstand niet heel groot was vond ik het vandaag een fysiek zware dag, maar het uitzicht was geweldig waardoor het wel een erg goede dag was.Ik zit nu in de tuin van de herberg in de zon dit te schrijven. Vanavond heb ik geen plannen, dus vroeg slapen. De man van de herberg waarschuwde bij binnenkomst dat ze geen verwarming hebben maar met m’n warme slaapzak en evt een fles warm water blijf ik wel warm.

Ik werd net gebeld door Omroep West, vrijdag komt er waarschijnlijk op zowel tv als radio een kort interview met mij. Ik hou jullie op de hoogte over hoe en wanneer dit te horen/zien zal zijn.

Tot morgen!

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Pelgrimstocht dag 21, Acebo de San Miguel – Cacabelos

april 23, 2025 door rolstoelpelgrim

Afgelopen nacht aardig goed geslapen, eerst nog wat last van benen/voeten door het traplopen maar na een extra pijnstiller ben ik toch aardig snel in slaap gevallen. In de ochtend was ik vrij snel ingepakt. Rond 7.30 rolde ik de herberg uit.

De rit begon met een lange en steile afdaling. Gisteravond had ik m’n accu’s zoals altijd geladen maar dat had ik achteraf beter niet kunnen doen. Mijn accu’s laden tijdens een afdaling namelijk bij waardoor mijn wielen steeds in storing gingen. Uiteindelijk geprobeerd door omhoog rollen de accu leger te krijgen maar dit kostte mij meer energie dan de accu. Dus na wat getob uiteindelijk maar besloten zonder motor af te dalen. Nadeel daarvan is dat ik dan geen hulp met remmen krijg van de motor, die zorgt normaal dat ik niet harder dan ongeveer 8 a 9 kilometer per uur naar beneden rol, nu moest ik zelf remmen met de (niet elektrisch ondersteunde) hoepels en de handrem van mijn voorwiel. Dit maakte de afdaling wel spannender en iets sneller maar met ongeveer 10 tot 12km per uur rolde ik dan toch die berg af.

Onderweg een mooi uitzicht op het dal en tegen de rotswand groeide allerlei mooie planten en bloemen. Vooral veel brem, lavendel en een bloem waarvan Google mij vertelde dat dit Cistus Ladanifer is

Na de grote afdaling werd het bijna vlak (dus kon de motor weer aan!), en kwam ik aan in Ponferada. Ik was van plan hier te overnachten maar het was nog voor 12 uur en nadat ik het mooie en ook grote kasteel van buiten had bekeken, de basiliek had bezocht en een stempel had gehaald bij de toeristeninformatie besloot ik verder te gaan.

Op een paar kleine klimmetjes en afdalingen na was het vrijwel vlak. Onderweg reed ik langs kleine dorpjes waar ik in de kerk ook nog binnen kon kijken. De deur was open maar er stond een tafel voor de opening waardoor ik niet binnen kon. Wel lag er een gastenboek en een stempel dus dat heb ik ingevuld en de stempel in mijn pelgrimspaspoort gezet. Deze is alweer bijna vol. Daarna rolde ik door over een rustige weg met daarnaast veel moestuinen en wijngaarden.

Nu ben ik in Cacabelos in een herberg. Een kamer met 3 anderen. 1 heb ik nog niet gezien (weet alleen dat hij/zij een blauwe slaapzak heeft) en de 2 anderen zijn een Frans echtpaar. Dus ik heb mijn Franse taal weer even kunnen oefenen.

Vanavond ga ik vroeg slapen want ik ben erg moe. Morgen weer op pad.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Pelgrimstocht dag 22, Cacabelos- Las Herrerias

april 24, 2025 door rolstoelpelgrim

Vannacht ondanks 3 kamergenoten toch een rustige nacht gehad. Was net voor mijn wekker wakker. Toen langzaam gaan inpakken en rond 8 uur rolde ik weer weg.

Vandaag was de hele dag klimmen, soms behoorlijk steil en soms vals plat maar omhoog ging het vrijwel constant. Ik rolde door mooie oude dorpjes. Er waren veel wijngaarden, ook zag ik een enorme wijnpers die uit de 18e eeuw stamt. In Villafranca del Bierzo rolde ik langs een enorm kasteel.

Naast mooie dingen valt me ook op dat sommige dingen hier echt vergane glorie is, regelmatig zie ik half ingestorte en verwaarloosde huizen.

Ook vandaag weer erg genoten van de natuur. Zo veel bloemen. Toen ik 3 weken geleden begon was alles nog kaal en nu zijn de bomen groen en staat alles in bloei. De weg was rustig en ik reed vaak aan de kant van de weg op een afgeschermd gedeelte voor pelgrims. Ik rolde regelmatig over bruggetjes met daar onderdoor wild stromende beken.

Er was nu eigenlijk nauwelijks landbouw, op wat moestuinen na. Wel zag ik regelmatig weilanden met schapen en koeien. De koeien hier hebben flinke hoorns op hun kop. Mooi gezicht vind ik dat.

Ik bezocht nog een winkeltje met locale producten waar ik een zakje anijskoekjes kocht. Lekker! Buiten stond er een soort marktkraam met fruit en daar heb ik een aantal mandarijnen gekocht. Dat citrusfruit is hier erg goed (geen wonder want het is ook echt Spaans). Later vond ik ook nog een winkel met brood, dat had ik nodig want dat had ik bijna niet meer en het kleine stukje dat ik had was erg oud en droog.

Ik probeer 2 stempels per dag te verzamelen maar dat wilde eerst niet zo lukken. Eigenlijk hoeft dat pas de laatste 100 kilometer en ik zit nu net onder de 200 km maar ik streef er nu alvast naar. Ik vind het ook leuk om veel stempels te verzamelen. Gelukkig vond ik net voor ik hier was toch een open kerk waar een stempel lag.

Nu in de herberg. Ook hier weer een stempel, 2 zelfs want 1 in mijn volle pelgrimspaspoort en 1 in mijn nieuwe. Mijn accu’s hangen aan de stroom want morgen komt er een heel zware dag aan, zeer steile en lange klim. Zo weer op tijd slapen, want ook mijn energie is na bijna 30km klimmen op.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Pelgrimstocht dag 23, Las Herrerias – La Laguna

april 25, 2025 door rolstoelpelgrim

Nadat ik vanochtend met vol geladen accu’s mijn dag weer begon werd het al snel zwaar. Gemiddeld was de klim vandaag 9% maar er waren veel stukken die veel steiler waren. Al na ongeveer 1 kilometer ging het mis, ik moest achteruit rollen (in verband met mijn balans kan ik achteruit steilere hellingen nemen) en opeens voelde ik mijn aankoppelvoorwiel losklikken…. Midden onder mijn rolstoel bleek de bevestiging losgetrild. Gelukkig heb ik dit al vaker opgelost maar het lastigste was dat ik allerlei dingen die aan/onder mijn rolstoel vast zitten (oa accu tas) los moest halen om er bij te kunnen. Dat was dus een vervelende klus. Maar gelukkig wel gelukt! Na ruim een half uur kon ik weer verder rollen.

De klim was enorm zwaar, mijn gemiddelde snelheid lag vandaag op 1 km per uur. Elke meter omhoog was enorm hard werken. Meter voor meter kroop ik omhoog. De accu’s liepen enorm snel leeg. Na zo’n 2,5 km was de 1e al leeg. Die heb ik gelijk aangesloten aan de powerstation zodat die kon laden. Daarna op m’n 2e accu doorgerold. Maar het bleef enorm zwaar, voor mij, maar ook voor mijn wielen die regelmatig in storing gingen omdat het te zwaar was. Ik kwam bijna niet omhoog en wilde meerdere keren bijna opgeven en terugrollen naar de herberg waar ik vandaan kwam in het dal omdat het er naar uitzag dat ik nooit het volgende plaatsje met herberg zou bereiken. Ook die 2e accu raakte snel leeg, de 1e was inmiddels weer zo’n 3/4 opgeladen en de powerstation was leeg dus weer accu’s geruild, de laatste stroom die ik had. Op de plekken waar ik tussendoor even rustte en/of accu’s wisselde kon ik wel even genieten van bloemen en soms kleine watervalletjes. Die waren er veel. Ik worstelde na elke pauze weer door. Ik heb ook het grootste deel van de dag achteruit gerold. Het enige voordeel daarvan is dat ik dan mooi uitzicht heb. Maar door de kracht die het rollen kostte, kon ik er niet erg van genieten. Nog wel wat foto’s gemaakt, dus zie je uitzicht op de foto’s van vandaag weet je dat ik achteruit rij… er waren flinke stukken van rond de 15%, gemiddeld was het 9%. Flink steiler dan de Somportpas in de Pyreneeën. Ik moest nog 1 ½ km rollen toen er een groepje Duitse fietsers langs reed. Ze reden door maar niet veel later kwam de man terug lopen en hij heeft mij geholpen om dit laatste stuk te overbruggen. Zonder zijn hulp met duwen had ik het nooit gehaald. Boven aangekomen kreeg ik ook nog lekkere sinaasappelsap van hem. En we spraken even over mijn reis. Ook zij zijn op weg naar Santiago. Daarna bij de herberg gevraagd voor een bed. Gelukkig was er nog plek in de herberg. Dat is nodig want mijn energie is echt wel op. Veel pijn ook, m’n armen hebben te hard gewerkt. dus maar even een beetje extra pijnstillers na deze dag.

Net zowel een radio- als TV-interview gedaan bij Omroep West. Leuk om te doen. Radio had ik al vaker gedaan maar TV was voor de eerste keer. Dus ik ben weer een ervaring rijker. Ik heb de links van de afleveringen gezet bij alle media berichten.

Zometeen nog even wat makkelijks eten, stuk brood, kaas (ik vond net mijn stuk geitenkaas terug in m’n tas, op een plek waar ik me niet kon herinneren dat ik het gestopt had, was het al 2 dagen kwijt. Gelukkig was het vacuüm verpakt dus nog helemaal goed!) en wat fruit. en dan daarna snel lekker slapen. Morgen nog 2,5 km klimmen en dan ben ik op de top.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Pelgrimstocht dag 24, La Laguna – Triacastela

april 26, 2025 door rolstoelpelgrim

De dag begon met de klim van gisteren afmaken. 2,5 kilometer omhoog. Het grootste deel daarvan was nog best goed te doen en grotendeels vooruit te rollen maar een paar stukjes, net voor de top, waren weer zo zwaar dat ik haast niet boven kwam. Het hielp ook niet mee dat het wegdek bestond uit enorm versleten asfalt met gaten en losse steentjes. Deze keer schoot een Koreaan te hulp en later zijn vrienden ook. Heel fijn. En zo kwam ik ook dit stuk weer omhoog!

O Cebreiro vond ik een erg mooi plaatsje, aparte ronde huizen. Helaas was de kerk niet open. Helaas was er geen uitzicht want de berg lag midden in een wolk, het was dus mistig en vochtig. Ik sprak even met een man van een winkeltje over mijn reis en hij maakte een foto en ik kreeg van hem een speldje met een Nederlandse vlag en een vlag met een Jacobsschelp erop. Die heb ik op de band van mijn tas geprikt. Ook kreeg ik een stempel.

Na O Cebreiro was het eerst een stuk wisselend dalen en klimmen, maar dit was allemaal goed te doen. Na de laatste klim begon een lange afdaling. Het was koud op de berg. Het eerste deel rollen was net zo koud maar toen moest ik met het klimmen hard werken maar doordat het afdalen veel minder fysieke kracht vergt en ik ook door de snelheid meer wind ving kreeg ik het erg koud. Toen mijn winterjas (die voorop gebonden zat) maar weer eens uitgepakt. Maar ondanks dat bleef ik koud. Ook als ik erg moe ben krijg ik het altijd koud dus dat helpt niet mee. De afdaling ging fijn. Verder in het dal was er ook weer een blauwe lucht met wolken. Al bleef het fris.

Helaas wel weer een lekke band net voor aankomst in Triacastela waar ik nu een herberg heb. Weer lek door een prikkende spaak… weer dat extra getapet en hopelijk prikt hij er niet opnieuw doorheen. Dit wiel blijft sowieso ondanks alles problemen geven, rammelt ook, dat deed hij al voor vertrek, maar het wordt langzaam erger. Hopelijk houd hij het nog even. Ik heb gelukkig nog extra binnenbanden (nog 3) en daar moet ik Santiago hopelijk wel mee halen.

Qua accu’s was het wel interessant vandaag, net na O Cebreiro was m’n 1e accu leeg, die heb ik onderweg opgeladen aan m’n powerstation. Op de 2e accu waren net voor de afdaling al weer 2 van de 5 lampjes uit. Maar halverwege de afdaling kreeg ik een melding dat de accu overlaadde. Toen heb ik de inmiddels ook voor ⅗ opgeladen 1e accu er opnieuw ingezet en nu bij de herberg is ook die zo goed als vol. Ik hoef dus alleen m’n powerstation bij te laden en de rest heeft de helling al geregeld.

Ik ging in Triacastela eerst naar een herberg, die zat vol ivm dat ze een grote groep zouden krijgen maar de man van de herberg wees me een andere herberg, een betere voor mij. ik heb hier tot nu toe een eigen kamer (nog 4 lege bedden), op de begane grond en mijn rolstoel kan gewoon naast mijn bed staan. Net even uitgebreid gedoucht, want er is hier een aangepaste badkamer/wc. Fijn om gewoon zittend te kunnen douchen want hoewel staand lukt als het moet is zittend veel fijner.

Nu lig ik lekker op bed. Ben heel moe. Ik kreeg gisteren de vraag of het niet eens tijd is voor een rustdag, maar dat doe ik nooit. Dan raak ik uit mijn ritme en is het de dag erna extra zwaar. Beter voor mijn lijf is af en toe een kortere of lichtere dag. Morgen verwacht ik ook geen erg zware dag want ook dan rol ik grotendeels bergafwaarts. Daar zie ik dan ook wel naar uit. En zo lekker slapen.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Pelgrimstocht dag 25, Triacastela – Sarria

april 27, 2025 door rolstoelpelgrim

Gisteravond vroeg in slaap gevallen, alleen rond 21.00 kwam iemand van de herberg het rolluik voor de ramen sluiten. Daarna weer en uur ofzo wakker geweest maar gelukkig daarna toch verder geslapen. Rond 6.15 werd ik wakker, net voor mijn wekker. Dus ik heb een goede lange nacht gemaakt. Dat bijslapen was hard nodig. Er was verder niemand anders op mijn slaapzaal gekomen dus het was een fijne rustige nacht.

Vanochtend na het inpakken weer vertrokken. Het was een dag met kleine klimmen en veel afdalen. Een mooie afwisselende rit door een gebied met bos, weilanden met koeien en mooie rotsen met watervalletjes. Alles leek voorspoedig te gaan tot zo’n 5km voor Sarria ineens m’n linker band leeg was… lek… voor het eerst links want iedere keer daarvoor was het rechts. Gelukkig had ik een band binnen handbereik dus het was redelijk snel vervangen.

Toen snel door want ik had wel vertraging op mijn planning hierdoor. Ik wilde namelijk graag om 12 uur in de kerk in Sarria zijn. De rest van de rit ging goed al was de laatste klim naar de kerk flink steil. Maar ik redde het. De kerkdienst was al begonnen. Helaas kon ik niet met mijn rolstoel naar binnen. Er waren veel pelgrims voor de deur aan het wachten omdat ze pas na de viering een stempel konden krijgen en blijkbaar wilden ze liever buiten wachten dan de kerkdienst bij te wonen. Voor mij een voordeel want doordat er veel pelgrims waren durfde ik mijn rolstoel voor de deur neer te zetten. Inmiddels ben ik een soort bekende pelgrim op de route (ik hoor regelmatig dat mensen al gehoord hadden dat ik opweg ben) en hoopte daarom maar dat die wachtende pelgrims goed op mijn rolstoel pasten terwijl ik in de kerk was. Toch wel spannend maar alles is goed gegaan.

Na de kerk (en het stempelen van m’n pelgrimspaspoort) nog even met wat pelgrims gesproken. Van 1 kreeg ik druiven. Erg fijn want ik heb geen fruit meer en de winkels zijn dicht (en ook gisteren geen open winkel gezien). Daarna ben ik naar een herberg gegaan. Onderweg naar de herberg gaf mijn accu door piepen aan dat die bijna leeg was, maar hij heeft het gehouden tot mijn bestemming. Deze herberg zit achter een touristenwinkeltje vol met pelgrims spulletjes (veel souvenirs met afbeeldingen van schelpen en pijlen maar ook mooi houtsnijwerk van oa Jacobus. ).

Het is nog vrij rustig, hooguit een kwart van de bedden zijn bezet. Ook nog bekende pelgrims, 2 Argentijnse fietsers die ik heel vaak onderweg en in herbergen ontmoet. ik heb weer een kamer op de begane grond waar mijn rolstoel aan mijn voeteneind van m’n bed kan staan en zag een aangepaste WC maar geen zitje in de douche maar dat is geen groot probleem. Dat zit allemaal op een paar meter van m’n bed dus dat is ook fijn. Afgelopen dagen (te)veel van mijn lijf gevraagd en dan zijn dit soort dingen extra fijn als ik wat minder hoef te lopen. Achter de herberg is ook een tuin. Daar heb ik nu mijn was opgehangen in het zonnetje. Hopelijk is dat dan snel droog.

Vanaf nu moet ik dagelijks minimaal 2 stempels halen. Hoewel het nog iets meer dan 100km naar Santiago is wordt deze stad gezien als het punt voor de laatste 100km dat als minimum afstand wordt gezien. Veel mensen starten dan ook pas op dit punt. Dus vanaf nu word het nog drukker.

Nu lig ik te rusten op bed, vanavond maar weer vroeg proberen te slapen. Morgen weer een dag.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Pelgrimstocht dag 26, Sarria – Portomarin

april 29, 2025 door rolstoelpelgrim

Gisteravond (zondagavond, want uiteindelijk post ik dit pas dinsdagochtend) minder vroeg gaan slapen dan verwacht maar wel vanwege een leuke reden. Door de Argentijnse fietsers werd ik uitgenodigd mee te eten. Ze hadden een rijstmaaltijd gekookt. Lekker en gezellig. Rond 22.00 lag ik alsnog op bed en ik sliep snel. Deze herberg deed me trouwens wel een beetje aan een ziekenhuis denken, op de slaapzaal had je tussen elk stapelbed zo’n ziekenhuis privacy gordijntje. Wel prettig om zo een beetje afgeschermd te liggen.

Vanochtend eerst uitgebreid boodschappen gedaan, ik was door allerlei dingen heen die ik normaal altijd op voorraad probeer te hebben, mueslirepen, kaas, brood, fruit en pure chocolade (die smelt minder snel en geeft na een klim snel energie). Het landschap was mooi, erg afwisselend. Bos maar ook stukken met weilanden met koeien. Net voor aankomst zag ik een groot water. Eerst dacht ik dat het een meer was maar zag later dat het een heel brede rivier is. Aardig veel geklommen maar ook afgedaald. De beklimmingen waren gelukkig niet heel zwaar, al lagen ze wel rond de 5% gemiddeld. De laatste helling naar de stad toe was nog het zwaarst, maar ook dit kon nog vooruit. Onderweg kwam ik de Argentijnse fietsers ook nog tegen.

Vandaag gelukkig geen lekke band of andere pech, al vertrouw ik mijn linker wiel niet, die rammelt en is instabiel. Ik hoop maar dat hij het nog de 100km naar Santiago gaat volhouden. Toen ik halverwege de route langs een restaurant rolde heb ik daar mijn stempel gehaald, de 2e stempel kreeg ik net hier bij de herberg in Portomarin. Ik heb hier ook weer een aangepaste prive kamer met eigen douch/wc voor de gewone slaapzaal prijs. Dat zijn dan toch de voordelen van een rolstoel.

Ik schrijf dit blog maandag rond 15.00 maar ik heb op dit moment geen idee wanneer ik het kan sturen. Er is namelijk een enorme stroomstoring in Spanje, Portugal en Zuid-Frankrijk. Eerst had ik nog wel internet en daar vond ik Nederlandse info over de storing. Ook kon ik eerst nog bellen maar in de tijd dat ik dit schrijf is ook dat uitgevallen. De radio staat hier aan dus de Spaanstaligen blijven op de hoogte van deze storing. Nu komt het wel van pas dat ik een powerstation bij mij heb want ik kan in ieder geval alles opladen (mobiel, camera en tablet), al heb ik niet genoeg stroom om ook m’n rolstoel te laden maar dat komt wel na de storing.Verder is het wel gezellig zo in de herberg, al lig ik nu moe op bed hoor ik buiten mijn kamer een hoop gezelligheid en geklets (met de locale radio op de achtergrond). Als niemand meer elektronica heeft, geen internet en niet kan bellen naar huis geeft dat ook weer een hoop gespreksstof.

22.00, ik heb ineens weer mobiel internet. Ik sliep al maar werd wakker van berichtjes (had bewust geluid aan gezet) maar alles hier nu nog wel donker, geen stroom. En zo snel als het internet kwam ging het ook weer weg. Normaal is het om 22.00 ook stil in de herberg maar het is nu nog een soort onrustig. Het is ook raar als ik uit mijn slaapkamerraam kijk, alles is donker, alleen een fietslampje zie ik buiten branden maar geen enkel licht op straat, huizen donker.

2 uur in de nacht, internet ging weer aan. Maar geen stroom. 6.00 m’n wekker gaat. Nog steeds geen stroom. Vandaag zal ik hier blijven want mijn rolstoelaccu’s zijn niet geladen en zelfs als de stroom nu weer gaat werken duurt het nog 5 uur voor alles weer vol is. Internet werkt heel minimaal. Duurt zeker 5 minuten voor ik een website heb geladen.

9.20 stroom werkt weer! Internet is nog wel problematisch en heel traag. Ook bellen gaat nog niet helemaal goed. Maar er zit vooruitgang in. Mijn rolstoelaccu ligt nu aan de stroom, dan ben ik klaar om morgen te vertrekken. Ik heb net iemand van de herberg gesproken en mag gelukkig een extra nacht blijven.
Vanavond laat ik wel weten hoe het verder vandaag is gegaan. Als alles tenminste blijft werken.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Pelgrimstocht dag 27, Portomarin, stroomstoring voorbij.

april 29, 2025 door rolstoelpelgrim

Toch nog even een kort blog van vandaag. Al heb ik vandaag heel weinig gedaan.

Vanochtend, nadat de stroom terug was al mijn spullen aangesloten en opgeladen. Tegen de middag werkte het internet ook weer normaal. Verder wat gelezen, had gelukkig een paar e-books bij mij en de route bekeken voor de komende dagen. Vanmiddag ook nog 2 uurtjes geslapen.

Vanavond een kort rondje gereden door dit Portomarin, de 2 kerken bekeken en naar de mis geweest. Ik kreeg na de viering een stempel dus heb er vandaag ondanks dat ik niet meer dan 1km heb gerold toch weer 2 stempels gehaald (1 in de herberg bij de aanmelding voor de 2e nacht en deze in de kerk). In en rond de kerk nog verschillende mensen gesproken. Een aantal pelgrims die ik al eerder had gesproken en een aantal nieuwe. Oa een stel uit Ierland en een Italiaanse vader met een zoon met een rolstoel die nu alleen onderweg is maar deze reis ook wel met zijn zoon zou willen doen. Hij vroeg me welke route te doen is en of herbergen toegankelijk zijn. Dus tijdje met hem gesproken over mijn ervaringen.

Er zijn nu wel enorm veel nieuwe pelgrims. Toen de herberg om 13.00 open ging stond er ook een enorme rij voor de deur. Een week en langer geleden had ik vaak het gevoel de meeste mensen die onderweg zijn van gezicht te kennen maar nu zijn er zo enorm veel mensen bijgekomen dat dit niet meer het geval is.

Ik ben nu weer terug in de herberg, ga nu lekker slapen. Morgen weer onderweg, dat is beter dan zo’n verplichte rustdag.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Pelgrimstocht dag 28, Portomarin -Palas de Rei

april 30, 2025 door rolstoelpelgrim

Na een goede nacht slaap ben ik weer vertrokken. Een flink deel van de dag geklommen, vooral de eerste helft van de dag. Maar gelukkig niet heel zwaar, vaak gemiddeld 4% en dat is goed te doen. Maar 1 kort stukje achteruit gerold maar dat ging om misschien 10 of 20 meter, dus dat was prima. De 2e helft was meer afdalen met af en toe nog kleine klimmetjes.

Het grootste deel van de tijd rolde ik naast de wandelpelgrims, wat veel drukte. Regelmatig gesprekjes gehad over mijn tocht. Er liepen in de grote groep veel soorten mensen. Allereerst van alle nationaliteiten, ik heb oa gesproken met mensen uit Ierland, Taiwan, Dubai, Amerika, Duitsland en Nederland. Verder mensen van oud tot jong, individuele pelgrims en grote groepen met tieners. Pelgrims die van ver komen en pelgrims die nu voor de 2e dag lopen, mensen die alles zelf tillen tot mensen met buideltasjes en dagrugzakjes. Door alle drukte vind ik het wel lastig om nog het gevoel van pelgrimeren te hebben terwijl ik in optocht met de rest me naar de volgende slaapplek begeef.

Ik vind het leuk om mensen te spreken en te vertellen over mijn reis maar dat is tegelijk ook mijn valkuil waardoor ik te veel klets en waardoor ik weinig rust vind. Ik mis de stilte en de rust, de tijd om te zingen en te bidden, tijd om mijn gedachten te ordenen, te luisteren naar de stilte, de wind en de vogels. Als ik nu even stop om bv een foto te nemen van een bloemetje vragen mensen direct of alles wel goed gaat. Lief bedoeld maar ik heb al meer dan 3000 km in mijn eentje gerold en wil soms gewoon even in rust stoppen, even rond kijken en een foto nemen.

Vandaag stond mijn route goed aangegeven met fietsrouteborden. Handig. Al controleer ik wel of het klopt met mijn boekje.

Vandaag veel stempels gekregen, oa van een Nederlandse vrouw die hier na haar pelgrimage met paarden is blijven hangen. Ook bij 2 kerkjes stempels gekregen. Ik zag ook veel typisch Galicische graanschuurtjes, de hórreos. Verder veel weilanden met koeien en wat bos.

Bij de herberg aangekomen stond er een bordje “Vol”. Toch maar naar binnen gerold om te vragen of er plek is. Ze bleken inderdaad nog een kamer vrij te hebben. de gehandicapten kamer. perfect dus.

Eerst was ik alleen maar later kwam er een kamergenoot. Er bleek namelijk iets mis te zijn gegaan waardoor er een pelgrim meer was dan er bedden op de slaapzaal zijn. Nu slaap ik met een Koreaanse/Amerikaanse op de kamer. Erg gezellig dus dat is fijn.

Straks wel vroeg slapen want ben toch wel erg moe. Morgen ga ik weer verder.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Pelgrimstocht dag 29, Palas de Rei – Arzúa

mei 1, 2025 door rolstoelpelgrim

Gisteravond was het nog gezellig met mijn Koreaanse/Amerikaanse kamergenote. Wel zijn we vroeg gaan slapen. Rond 8.00 vertrokken we vanaf de herberg.

Toen ik net op mijn route zat kwam ik een andere (Spaanse) roller tegen. Ik ben er niet helemaal achter gekomen of hij ook op weg is naar Santiago (had geen bagage) maar ook hij rolde naar Melide (maar volgen mij zei hij daar te wonen maar weet het niet zeker). Eerst was het wel leuk om een andere roller te zien maar ik wilde wel weer gewoon alleen rollen en hij rolde sneller en wachtte dan op elke hoek van de straat op mij tot ik bijgerold was en dan rolde hij weer door. Communicatie was niet te doen en hoewel ik zei alleen te willen rollen bleef hij steeds maar op me wachten. Kreeg de zenuwen van die situatie. Uiteindelijk ben ik maar ergens bij een parkeerplaats langs de weg m’n ontbijt gaan opeten in de hoop dat de roller door zou rollen, ontbijten doe ik sowieso altijd ergens onderweg en dit was een perfect moment. Ik sprak toen ook nog een man uit Ierland die met de boot van Ierland naar Bilbao was gevaren, daarna naar Santiago was gefietst en nu weer terug fietste naar Bilbao om dan weer de boot naar huis te nemen. Uiteindelijk ben ik pas ruim een half uur later weer gaan rollen en toen was de andere roller inmiddels weg, heb hem daarna ook niet meer gezien. Daarna rustig door gerold.

Regelmatig kruiste mijn weg die van de wandelpelgrims maar we liepen niet vaak samen dus dat vond ik wel fijn. Het was een rustige rit. Vandaag had ik geen duidelijk einddoel, nou ja, eigenlijk had ik 2 opties en zou onderweg beslissen, Melide of Arzúa. Bij de eerste kwam ik al vrij snel aan, rond 11 uur had ik al 15km gerold. Dat vond ik toch te vroeg om al te stoppen. Daarom doorgerold. Wel heb ik nog even de kerk daar bezocht die open was, maar helaas lag er geen stempel.

Ik twijfelde of ik de langere officiële route of de iets kortere maar drukkere route zou gaan volgen, uiteindelijk toch voor de officiële route gegaan. Dat was een mooie route die bij mij ook weer oude herinneringen ophaalde. Deze route reed namelijk langs bossen vol eucalyptusbomen wat mij herinnerde aan een reis in Australië toen ik 18 jaar was, lang geleden dus. Het zijn aparte bomen, een beetje grijs groenig blad en bijzondere stammen. Ik genoot ook van de bosgeur, zowel van de eucalyptusbomen als van de dennen die hier ook regelmatig staan. Verder weer veel bloemen en vogels gezien.

Een paar kilometer voor ik in Arzúa aankwam sprak ik met 2 Amerikaanse fietsers die in tegengestelde richting fietsten. Toen ik wilde vertellen over mijn route kwam ik er achter dat ik mijn routeboekje niet meer had, vervelend, maar gelukkig ben ik er bijna. Toen maar op m’n mobiel gekeken en de route vertelt en verder over mijn reis en rolstoeldingen uitgelegd. Daarna weer verder gegaan.

Een paar kilometer later, net in Arzúa, stopt er een auto voor mij en stapt er een man met mijn boekje uit die auto! Hij sprak alleen spaans dus weet niet hoe hij wist dat het mijn boekje is maar wel weer heel bijzonder. Zo fijn dat het boekje weer terug is!

In Arzúa naar de herberg, die bleek vol. 2 andere herbergen ook. Toen besloten naar een camping te gaan die ik eerst over het hoofd had gezien en nu ineens op m’n kaart zag staan. Onderweg bij nog een (volle) herberg gevraagd om een stempel want ik moet er nu 2 per dag verzamelen. Fietsers moeten 200km en wandelpelgrims 100km voor Santiago 2 keer per dag hun pelgrimspaspoort laten stempelen als bewijs dat ze dit gefietst/gelopen/gerold hebben zodat ze daarvan een certificaat in Santiago kunnen ophalen. Stempels krijg je hier zo’n beetje overal, kerken en slaapplekken (daar probeer ik mijn stempels te krijgen) maar ook in touristenwinkels, restaurants/bars en soms bij iemand die aan de kant van de weg zit (dat had ik gisteren). Op de camping kreeg ik mijn 2e stempel van de dag dus ik zit weer goed. Het lastigste is het voor mij om stempels te verzamelen als ik niet op de wandelroute zit, wel fijner qua rust maar op de wandelroute zijn meer stempels te vinden.

Ik zit nu voor mijn tentje met de zon in de rug dit te schrijven. Heerlijk warm op mijn rug terwijl het verder fris begint te worden.

Zo lekker slapen, ik slaap nergens zo fijn als in mijn tentje dus ik zie er naar uit.

Naar verwachting nog maar 2 dagen tot ik Santiago ga bereiken! Ik hoorde net dat de Argentijnse fietsers waar ik eerder over schreef zijn aangekomen. Morgen en overmorgen zal ik het vast van nog meer mensen horen. Maar over 2 dagen is mijn reis nog niet klaar. Al heb ik na enige twijfel wel besloten om niet naar Finisterre door te rollen. Dit ivm meerdere redenen. Oa omdat mijn rolstoel niet zo betrouwbaar meer is, mijn rechter wiel wiebelt en maakt rare geluiden en dat word er niet beter op. en ook omdat ik van andere rolstoelpelgrims hoorde dat het laatste deel naar zee sowieso niet in de rolstoel lukt en voor hen tegen viel en ook omdat de terugreis vanaf daar een stuk lastiger is. Ik reis terug via Engeland en als mijn rolstoel het blijft doen hoop ik daar nog een korte pelgrimstocht te maken. Maar daarover later meer. Eerst naar Santiago!

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Pelgrimstocht dag 30, Arzúa – “San Marcos”

mei 2, 2025 door rolstoelpelgrim

Vanochtend wat later vertrokken ivm regen maar toen dit was gestopt toch kunnen vertrekken. Al was het toen al na 10.00. Had op de camping ook nog gesproken met een Nederlandse man en het blijkt dat ik zijn zoon ken van Archeon, dan is de wereld toch klein.

De eerste kilometers waren wel heel druk omdat er hier een stuk snelweg mist. Die is in aanbouw maar hier is een stuk niet af dus neemt iedereen de kleinere weg. Zodra het verkeer de snelweg weer op kon werd het weer rustig.

Het was een mooie en rustige rit langs veel eucalyptusbomen. Af en toe zag ik andere pelgrims en kruisten zij mijn weg maar meestal liepen ze op grotere afstand en zag ik ze niet of ergens in de verte. Op de plekken waar we samen liepen heb ik nog wel een stempel gekregen. Ook stond er (buiten mijn bereik) iemand met een doedelzak naast het spelen ook pelgrimspaspoorten te stempelen. Klonk gezellig.

Bij de camping aangekomen bleek dit anders te zijn dan verwacht. Het bleek geen gewone camping maar een plek met ingerichte tenten voor pelgrims, alles vol en gereserveerd. Daarom door naar een volgende camping, 11km verderop, had ik nog wel moed toe. Helaas begon het enorm te regenen, echte hoosbuien met onweer. Maar ja, terugrollen was ook geen optie ik zat al tussen 2 plaatsen in. Dus maar gewoon doorgerold. Gelukkig werd de regen uiteindelijk minder en rolde ik verder tot mijn rolstoel er ineens mee ophield… net voor het vliegveld van Santiago. M’n linkerwiel (het wiel waar ik weinig problemen mee heb gehad) maakte harde en rare piepende geluiden en reed niet meer…. En zo liep alles anders dan verwacht en gehoopt.

Hij wilt echt helemaal niet meer rijden. Een Aziatisch gezin op de fiets heeft me naar een veiliger deel van de weg geduwd en een auto van een pizzakoerier staande gehouden. Die heeft voor mij een aangepaste taxi gebeld. Als jullie dit lezen, nogmaals dank!

Inmiddels scheen zelfs de zon dus dat maakte het wachten minder vervelend. Na een half uur ben ik door de taxi opgehaald (voorwiel moest er wel af maar uiteindelijk paste hij er in), die heeft mij nu naar de camping gebracht. Mn tent is opgezet maar het regent weer enorm hard. Ik zit daarom momenteel in een grote ruimte met wasbakken en een grote tafel met stoelen. Mijn rolstoel staat hier ook.

Ik hoop dat de reden van deze grote storing de regen is, dat hij te nat was en dat als ik mijn wielen nu goed laat drogen dat hij het morgen weer gewoon doet. Maar dat is afwachten. Hij staat hier nu in ieder geval droog en m’n accu’s zijn aan het laden. Morgen weet ik pas of hij weer gaat werken. Dan kan ik dus ook pas beslissen wat ik ga doen. Het zou vervelend zijn als ik hier, 8km voor de finish, zou stranden.

Ik heb gelukkig wel een reisverzekering achter de hand want als hij kapot blijft weet ik nog niet goed hoe ik dit op moet gaan lossen. Ik zal jullie op de hoogte houden.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Ps. Het is nu de volgende ochtend. Helaas…. mijn rolstoel is te kapot om verder te gaan. Ik heb net de reisverzekering geveld en ze gaan mij repatriëren….
Ik hou jullie op de hoogte.

Einde pelgrimstocht, camping San Marcos.

mei 3, 2025 door rolstoelpelgrim

Vanochtend deed mijn rolstoel het helaas nog niet, blokkeert misschien zelfs nog wel erger dan gisteren. Daarom mijn reisverzekering maar gebeld. Zij zijn nu bezig voor mijn repatriëring. Hoe en wanneer weet ik nog niet. Gelukkig kan ik hier op de camping staan. Ik zal jullie op de hoogte houden. Dus definitief gestrand, net voor Santiago.

Heel wat mensen gesproken, ideeën en eventuele oplossingen besproken maar uiteindelijk is de beste optie om naar huis te gaan en later hier nog mijn pelgrimstocht af te maken. Ik zie het zelf ook niet zitten om op andere wijze alsnog naar Santiago te gaan, bv in een duwrolstoel of taxi. Ik wil de kathedraal voor het eerst zien als ik zelf de stad in kom rijden zoals ik de duizenden kilometers hiervoor ook heb gerold. Dus voor nu is mijn reis afgelopen. Ik ben nu wel heel moe, veel regelen en denken. Ook fysiek is het hier op de camping plannen, de wc is voor mijn doen ver weg (ik schat 50 meter), dus als ik daar heen strompel probeer ik gelijk ook andere dingen te doen, waterfles vullen, stroom laden, etc. Maar ja, ik red me gelukkig wel.

Op de camping is een Nederlandse man van wie de vrouw vandaag in Santiago aankwam. Hij heeft vandaag boodschappen voor mij gedaan, dus voor vandaag en morgen (en misschien overmorgen) heb ik nu voldoende te eten dus dat is heel fijn en een zorg minder.

Hier op de camping is een groepje Spaanse kinderen/kleuters die steeds met me willen kletsen maar die ik niet kan verstaan. Vanmiddag ballonfiguren voor ze gemaakt!

Net ook nog gesproken met een Franse motorrijder die met zijn offroadmotor door Spanje rijdt over onverharde wegen. Indrukwekkend om die foto’s te zien.

Vandaag was het grotendeels zonnig weer. Ik heb nu ook alle natte kleren van gisteren kunnen drogen (ondanks regenkleding was ik gisteren tot op m’n ondergoed nat). Maar inmiddels is er weer stortregen met onweer (niet heel dichtbij gelukkig, zeker 6 tellen tussen bliksem en donder). Blij dat ik een goed tentje heb en hier droog zit. Maar hopelijk gaat de onweersbui snel voorbij.

Net de verzekering nog een keer gebeld en ik hoorde dat er morgenochtend iemand aan het werk gaat met mijn terugreis, morgen middag bel ik de verzekering weer over hoe het er voor staat.

Bedankt voor alle lieve en bemoedigende berichtjes die ik gisteravond en vandaag al kreeg. Dat doet me goed. Want hoewel ik er het beste van probeer te maken is dit wel een flinke teleurstelling. Maar ik kom hier terug en zal het dan afmaken.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Camping San Marcos, wachten.

mei 4, 2025 door rolstoelpelgrim

Vanochtend een beetje uitgeslapen, pas om 8.30 werd ik wakker. Ik strompelde naar het toiletgebouw en toen ik daar van terug kwam liep juist de Koreaanse/ Amerikaanse vrouw waarmee ik pas op de kamer sliep wandelde de camping op. We hebben steeds contact gehouden dus ze wist dat ik hier ben en ik wist dat ze vandaag langs zou komen. Even gekletst en ze verwende me nog met wat snacks, lekker!

Verder vandaag weinig gedaan. Wel contact gehad met de reisverzekering maar omdat ik een nogal uitzonderlijk geval ben moeten ze de opties overleggen met het kantoor. maar ivm 4 en 5 mei (voor mijn buitenlandse lezers, het is dan dodenherdenking en bevrijdingsdag, vrije dagen in Nederland) is het kantoor nu dicht. Dinsdag krijg ik weer een telefoontje of kan ik in de middag zelf bellen.

Eind van de middag stuurde mijn zus me nog wat lekkers te eten via een bezorger. Dat zijn de leuke dingen die ik nu echt even nodig heb en me wat opfleuren want vandaag had ik het best even zwaar. Zeker in de ochtend toen ik de camping weer ging betalen en ik tussen alle pelgrims in de bar / receptie op de camping stond en alle pelgrims langs de camping zag lopen. Zag zelfs nog op afstand een bekende Duitse vrouw die ik onderweg meerdere keren had gesproken. Het zien van al die pelgrims in jubelstemming omdat ze er bijna zijn was confronterend en daardoor deed het wel extra pijn dat ik hier nu vast zit.

Nu moet ik vooral geduld hebben, ik zit hier zowieso tot woensdag (als ik dinsdag iets hoor ben ik zeker niet voor woensdag weg en zit hier mogelijk nog langer).

Ik merk dat het fysiek ook zwaar is, de afstand naar de WC is eigenlijk net te ver maar er is geen plek dichterbij (tussen mij en de WC is een asfalt plein/parkeerplaats).

Tussendoor lig ik veel en vermaak me maar met internet en youtube filmpjes. Vanochtend niet naar de kerk maar kon wel mijn kerk in Nederland op tv kijken, toch beter dan niks en leuk om bekenden te zien.

Ook is hier een klein zwart/wit vogeltje (witte kwikstaart? ) wat af en toe een tijdje dichtbij zit waardoor ik rustig foto’s kan nemen.

Verder heb ik weinig nieuws. Behalve dat ik dankbaar ben voor alle lieve en meelevende berichtjes via verschillende kanalen (oa hieronder, e-mail, WhatsApp en diverse social media).

Ik probeer toch dagelijks een blog te blijven schrijven om jullie op de hoogte te houden van de ontwikkelingen.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Nog een dagje camping

mei 5, 2025 door rolstoelpelgrim

Vanochtend lang uitgeslapen, nu voel ik hoe moe ik ben. Pas kwart voor 10 werd ik wakker. Ik voel me vandaag gelukkig ook weer beter dan gisteren.

Toen ik net wakker was zat ik even voor m’n tent en daar sprak ik een vrouw en haar man uit Engeland die bezig waren met vertrekken. Ik vertelde haar m’n verhaal en ze vroeg of ze iets voor me kon doen. Ik vroeg of ze voor mij naar de receptie kon gaan en voor 2 dagen (tot woensdag) voor mij de camping kon betalen zodat ik die te grote afstand niet hoefde te lopen. Eigenlijk is die afstand namelijk veel te ver, ik red het wel (met minimaal 5 keer tussendoor zitten) maar het kost me ongeveer een halve dag energie. Toen ik geld wilde pakken om aan haar mee te geven voor de betaling zei ze dat zij het voor me willen betalen. Zo lief!

Nadat ze dat had gedaan kreeg ik ook nog 2 mandarijnen en 2 tomaten en lekkere crackers zodat ik ook nog eten heb als m’n brood morgen op is (al heb ik inmiddels ook uitgevonden hoe ik hier online boodschappen kan laten bezorgen). Dus dat was weer een mooie ontmoeting en een positieve start van de dag.

Verder heb ik rustig aan gedaan, tv gekeken, gelezen, familie gebeld, veel foto’s van weer die zelfde vogel gemaakt (ik hoor hier heel veel verschillende vogels maar ik zie er steeds maar eentje) en ik ben bezig geweest om de insecten in mijn voortent op de foto te zetten.

Ook nog een lekkere lunch gemaakt met oa de tomaat die ik vanochtend had gekregen. Dus zo kwam ik de dag aardig goed door.

Vanavond maar weer vroeg naar bed, probeer nu maar veel te rusten zodat ik straks de terugreis goed aan zal kunnen. Morgenmiddag verwacht ik weer meer informatie van de verzekering. Ik hou jullie op de hoogte.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Dag 4 op de camping in San Marcos

mei 6, 2025 door rolstoelpelgrim

Hoewel ik nog niet veel nieuws heb probeer ik toch weer een blog te schrijven. Ondanks dat ik nog geen concreet nieuws heb over mijn vertrek ben ik vandaag wel druk bezig geweest, vooral een hoop gebeld, gemaild en geregeld. Van de verzekering nog geen uitsluitsel maar wel 2 keer gesproken. Vooral besproken wat allemaal mogelijk is. Oa ben ik nu bezig met voor de verzekering een offerte op te vragen van een fietsvervoerder waarvan ik inmiddels weet dat zij mijn rolstoel kunnen meenemen naar Nederland. Mogelijk kan dan mijn rolstoel en een deel van m’n bagage (accu’s, tent) op die manier naar Nederland en dan kan ik zelf terug vliegen. Maar nog niks is zeker. Hopelijk komt daar morgen (of daarna….) snel meer duidelijkheid over.

Verder vandaag de was gedaan, het is hier nu zonnig en het waait dus alles is alweer droog. Ondanks de zon is het niet warm, heb de hele dag m’n winterjas aan gehad. Ook in de nacht is het best koud maar dan hou ik me met m’n slaapzak en een kruik (metalen drinkfles met heet water in een sok) gelukkig goed warm.

Ook nog wat bloemetjes in het gras op de foto gezet. En tussendoor tv/film gekeken.

Ook heb ik vanochtend boodschappen laten bezorgen, mijn brood was op dus het is fijn om weer vers brood en andere dingen te hebben. Het werd keurig voor mijn tent afgeleverd dus dat werkt goed. Fijn te weten voor als ik hier nog langer vast zit. Want ik heb geen idee hoe lang het zal gaan duren. Maar zo kan ik me hier aardig redden.

Ik hou jullie op de hoogte.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Dag 5 op de camping

mei 7, 2025 door rolstoelpelgrim

Alweer 5 dagen hier, maar vandaag kreeg ik het goede nieuws dat de verzekering mijn terugweg gaat regelen en betalen! Morgen gaan ze contact leggen met het fietstransportbedrijf om dit te regelen (daar heb ikzelf al telefonisch contact mee gehad maar die willen dat het via de verzekering geregeld wordt in verband met zekerheid over de kosten).

Ik hoop dat ik morgen ook bericht krijg wanneer m’n rolstoel door hen wordt opgehaald (fietstransport bedrijf gaf aan dat dit mogelijk het weekeind wordt) want zodra we dit weten kan de vliegticket worden geboekt voor hopelijk dezelfde dag. Want ik wil graag ook m’n tent meegeven aan het fietstransport dus dan is het lastig om nog langer te kamperen.

Over kamperen gesproken, toen ik wilde betalen kreeg ik van degene die de betaling altijd doet de mededeling dat ik komende dagen niet hoef te betalen omdat ze begrijpt dat ik het niet breed heb. Zo lief weer. Zoveel mensen die mij door deze situatie heen helpen.

Verder vandaar rustig aan gedaan. Een mooie citroenboom op de camping gevonden die enorm vol met citroenen hangt en ook heerlijk ruikende bloesem heeft. Thuis heb ik ook enkele citrusboompjes in mijn kas en vensterbank staan maar zulke grote citroenbomen hebben wij in Nederland niet buiten staan. Toch kan het hier ook best koud zijn, maar blijkbaar toch warm genoeg voor deze bomen.

Ook heb ik nog even naar de schapen naast de camping gekeken. Verder vooral veel gelegen, uitgerust, op m’n tablet tv gekeken over de kardinalen die aan het conclaaf beginnen (ik ben best benieuwd wie de volgende paus zal zijn, vanavond zwarte rook, dus nog geen nieuwe paus) en verder tussendoor een film gekeken waar ik me niet erg op kon concentreren.

Net ook voor 2 kinderen nog ballonnen gemaakt. Doe ik bijna dagelijks wel voor ze dus elke dag staan ze een keer voor m’n tent om te vragen om ballonnen.

Verder is het vandaag prima weer, niet heel warm maar wel een blauwe lucht, zonnig en droog.

Over het algemeen dus een vrij goede dag gehad. Hoewel ik hier weinig kan kom ik m’n dagen gelukkig redelijk goed door.

En het is een opluchting te weten dat ik welliswaar hier nog wel een paar dagen ben maar dat het er naar uit ziet dat ik over een paar dagen naar huis mag.

Ik hou jullie op de hoogte.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Dag 6 op de camping

mei 8, 2025 door rolstoelpelgrim

Vandaag een rustige dag. Nog geen datum gehoord maar wel kort contact gehad met de verzekering per e-mail. Zij hebben vandaag contact gehad met het vervoersbedrijf maar nog geen datum. Waarschijnlijk het weekend. Vanmiddag kwam de campingbaas bij mijn tent met een heerlijke lunch, brood met warm vlees en gesmolten kaas, 2 appels, sinaasappel en een flesje ijsthee.En terwijl ik zit te schrijven kwam hij ook eens nog m’n avondeten brengen, 2 tosti’s! zo lief!Ik ben hier gestrand, al 6 dagen, en ze zorgen zo goed voor mij. Heel bijzonder!!!

Verder vandaag weinig gedaan, beetje in de zon gezeten. Vliegtuigen op de foto gezet (straaljagers om precies te zijn, die hoor ik hier veel maar zijn lastig in de lucht te vinden omdat geluid en beeld niet kloppen) en vandaag veel op youtube gekeken over de paus, net witte rook. De Amerikaanse Paus Leo XIV is het geworden.

Verder heb ik niet zo veel nieuws. Morgen zal ik weer iets schrijven, hopelijk weet ik dan weer meer.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Dag 7 op de camping.

mei 9, 2025 door rolstoelpelgrim

Een week is het nu geleden dat ik hier op de camping aan kwam. Vanochtend was ik vroeg wakker, naar de WC geweest en een klein wasje gedaan. Toen dat aan de waslijn hing weer terug m’n bed ingekropen.

Rond 10 uur riep de campingbaas, was gelukkig al wel wakker. Hij had tosti’s voor mijn ontbijt bij zich. Zo lief weer. Verder vandaag weinig gedaan. Het was fris buiten dus veel in mijn tent gezeten. Al heb ik nog wel even wat foto’s genomen rond mijn tent maar niet heel lang. Want rond 15.30 begon het te regenen.

Gelukkig was mijn wasje van vanochtend toen gelukkig al weer droog en binnen. Vanmiddag en vanavond contact gehad met de verzekering (bellen was een uitdaging want het regende enorm en dat maakt een hoop herrie in de tent). Helaas nog geen duidelijke afspraak binnen van de vervoerder. Al is de verwachting zondag. Hopelijk kan ik dan zondag middag/ avond vliegen. Ik hoop dat ik hier morgen een bevestiging van krijg. Ik kreeg net ook nog bananen en koekjes van de campingbaas!

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Dag 8 op de camping

mei 10, 2025 door rolstoelpelgrim

Ik begin m’n verhaal vandaag maar bij gisteravond. Ik was redelijk vroeg op bed maar lag nog een film te kijken rond 22.00. Buiten m’n tent was het druk, ik denk een feestje bij de campingbaas, veel auto’s voor de deur en hoorde regelmatig gepraat. Opeens hoorde ik de campingbaas gedag zeggen, hij stond voor mijn tent met een groot bord patat en kippenpoten. Wat een enorme maaltijd. Ondanks dat ik overdag voor mijn doen al best veel had gegeten (hij had zoals ik in m’n vorige blog schreef eerder ook al goed voor mij gezorgd met eten) besloot ik toch m’n best te doen en het smaakte me goed. Daarna kwam hij nog een bak kip brengen en kreeg ik nog een brood. Veel te veel om op te eten maar weigeren lukte niet. Heel lief, maar dit was vele malen meer dan mijn maag kan eten, ik eet altijd heel weinig en al helemaal qua vlees. Dat eet ik normaal echt heel weinig. Uiteindelijk gegeten wat kon en de rest maar laten staan.

In de ochtend kreeg ik weer 2 tosti’s, en hij bood mij nog meer kip aan maar heb dit afgewezen. Dat was echt veel te veel. Maar ik kom hier dus niet om van de honger!

Verder vandaag weinig gedaan. Het regende bijna de hele dag. Nog wat foto’s genomen maar de onderwerpen raken nu wel een beetje op.

Ook vast wat spullen uitgezocht van wat met het fietstransportbedrijf mee moet, uitzoeken en beslissen wat ik echt nodig heb of juist kan missen om een nacht hier te verblijven en ook onderweg of thuis nodig heb (mogelijk duurt het even voor het transport mijn rolstoel thuis brengt). De verwachting is dat morgen m’n rolstoel wordt opgehaald (helaas blijft dat fietstransportbedrijf enigszins vaag in het maken van de afspraak maar waarschijnlijk morgen middag) en dan vlieg ik zelf hopelijk maandag terug naar huis.

Zodra mijn rolstoel is opgehaald mag ik de verzekering bellen en dan boeken zij mijn vlucht en vervoer (taxi) van camping naar het vliegveld en van Schiphol naar huis. Morgen in het blog kan ik dus eindelijk definitief zeggen wanneer ik naar Nederland kom. Ik zie er naar uit!

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Dag 9 op de camping

mei 11, 2025 door rolstoelpelgrim

Vanochtend kreeg ik via WhatsApp bericht van het fiets transportbedrijf dat ze rond 16.00 zouden komen. En mijn rolstoel is inderdaad ook eind van de middag opgehaald.

De hele ochtend regende het maar in de middag werd het gelukkig droog, ik heb zelfs nog een wasje droog gekregen. Ook had ik vanmiddag visite van 1 van m’n volgers. We hadden elkaar nog niet eerder ontmoet maar het was erg gezellig. Zij was erbij toen m’n rolstoel werd ingeladen.

Verder werd ik door Nederlanders op de camping uitgenodigd voor de thee en daarna voor het avondeten. Dus gezellig gekletst en over onze reizen gesproken. Helaas heb ik nog geen vluchtdatum, toen ik na het transport van m’n rolstoel belde met de verzekering bleek het boeken niet te lukken omdat het zondag is…. Altijd gedoe in het weekeind… Nu bellen zij mij morgenochtend vroeg op, dan gaan we de reis echt boeken. Misschien voor morgenmiddag maar ik hou er ook maar rekening mee dat het overmorgen zal worden. Afwachten dus maar weer…

Ik hou jullie op de hoogte.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Terugreis!

mei 12, 2025 door rolstoelpelgrim

Even een kort blog. Vanochtend heb ik de verzekering gebeld en is er een terugvlucht geboekt. Ik vlieg om 20.55 Portugese tijd vanaf Porto. Ik ben vanmiddag met een taxi (rit van ruim 2 uur) van de camping naar het vliegveld in Porto gebracht.

net m’n spullen ingecheckt en door de paspoortcontrole. Ik mocht hier nog 45 minuten rond rollen langs de winkeltjes in deze leenvouwstoel (over gladde vloeren lukt me dat gelukkig net aan om zelf te rollen. Maar weet dan wel gelijk weer waarom een motor nodig is) om even wat te eten en me te vermaken. Nu zit ik hier in de wachtruimte voor de gate.

om 20.55 (Portugese tijd) vlieg ik. Ik kom net na middernacht aan. Vanaf daar is weer een taxi naar huis geregeld.

morgen schrijf ik nog een blog om te laten weten hoe de vlucht is gegaan.

groetjes,

Rolstoelpelgrim

Weer thuis!

mei 13, 2025 door rolstoelpelgrim

Gisteravond heb ik een goede reis gehad met het vliegtuig. Een rustige vlucht. Helaas zat ik niet bij het raam maar ik kon wel langs m’n buurvrouw naar buiten kijken. Ik zat aan de linkerkant in het vliegtuig en omdat het avond was had ik mooi zicht op de zonsondergang. Enorm mooi de ondergaande zon boven het wolkendek!

Na aankomst op Schiphol stond de begeleiding alweer met een rolstoel klaar. Met de taxi was afgesproken dat ik bij aankomst 4 zou worden gebracht. Helaas was de begeleiding minder bekend op Schiphol dan ik (ze werkten via het uitzendbureau, daar spraken ze samen over) en ze konden de juiste plek niet vinden…

Ze brachten mij eerst naar vertrek 4, ik zei dat dit niet de juiste plek is, dat het aankomst moest zijn. Ze belde toen met de taxi chauffeur die zei dat aankomst 4 bij de AH to Go in de buurt was. Toen werd ik geduwd naar de AH to go bij aankomst 1… Ondanks dat ik zei dat aankomst 4 op de borden stond en daar ook zo’n AH zit werd daar niet naar geluisterd. Uiteindelijk belden ze nogmaals met de chauffeur en na nogmaals aandringen duwden ze me eindelijk de juiste kant op. Gelukkig kwam het zo toch goed. Maar het was wel onnodig omrijden.

De chauffeur laadde mijn bagage in en daarna werd ik snel naar huis gebracht. Rond 2 uur in de nacht was ik thuis, ik denk dat ik rond 3 uur sliep. Nu ben ik blij dat ik weer thuis ben en deze lange wachttijd voorbij is.

Eind deze week komt waarschijnlijk ook mijn rolstoel thuis, dan wordt die hopelijk snel gerepareerd. Gelukkig heb ik thuis nog wel een oude rolstoel waarmee ik mij voor korte stukjes redelijk kan redden.Voor nu ga ik eerst uitrusten, helaas geen dagelijks blog meer. Binnenkort zal ik nog een blog schrijven met alle statistieken (oa kosten en afstanden) en een terugblik van deze reis. En hopelijk kan ik dan ook alweer meer vertellen over het vervolg, want ik laat het er niet bij zitten en hoop deze reis nog dit jaar af te kunnen maken. Ik wil toch echt aankomen in Santiago!

Ik zal jullie op de hoogte houden. Wie het nog niet heeft gedaan kan zich inschrijven op mijn nieuwsbrief op de homepage. Dan krijg je bericht zodra ik weer iets plaats. Ook via Facebook en Instagram ben ik te volgen.

Verder wil ik jullie enorm bedanken, al die lieve berichtjes die ik afgelopen tijd heb ontvangen hebben me echt door de lastige situatie heen geholpen. Ik voelde me enorm gesteund!

Tot snel!

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Terugblik

mei 27, 2025 door rolstoelpelgrim

Hier de terugblik op mijn reis en aan het eind ook nog een winactie! Verder veel over alle hoogte en dieptepunten van mijn pelgrimstocht.

Inmiddels ben ik bijna 2 weken thuis. Ik merk dat alle vermoeidheid er nu wel uitkomt. Ik heb lange nachten geslapen en tussendoor nog middagdutjes gedaan. Komende tijd maar proberen rustig aan te doen en tijd te nemen voor mijn herstel. Ik voel vaak pas hoe overbelast ik ben als ik rust neem, en dat herstel heeft tijd nodig.

Het was een reis van hoge toppen en diepe dalen, letterlijk (hoogste punt, 1339 meter, laagste punt ongeveer 250 meter) en figuurlijk (geweldige ontmoetingen en mooie natuur maar ook veel, vooral technische, problemen). Hoewel het einde van mijn reis anders liep dan ik ooit had verwacht, en ik onderweg veel technische problemen had (2e dag kapotte schakelaar, daarna zo’n 6 lekke banden, losse en gebroken spaken, een rechterwiel dat voortdurend rammelde en kraakte en uiteindelijk een linkerwiel waarvan in de motor een tandwiel kapot ging waardoor de reis ten einde kwam) was mijn reis ook heel goed en bijzonder. Ik heb gerold door mooie natuur, totaal anders dan ons Nederlandse landschap. Veel bijzondere vogels en planten gezien, genoten van bergen met sneeuw en ook veel mooie ontmoetingen gehad. Zowel met pelgrims onderweg als herbergiers en locale mensen.

Ook de goede week/ paasdagen en alle processies vond ik erg indrukwekkend om daar mee te kunnen maken. Zo anders dan het in Nederland is met Pasen. Onderweg ben ik ook in vele mooie kerken en kloosters geweest en zag ik geweldige kastelen.

Het is bijzonder hoe ik zo vaak op precies de juiste momenten de juiste mensen trof die mij hielpen. Vorig jaar stond er een verhaal van mijn eerdere avonturen in een boekje van de Nederlandse zangeres/schrijfster Elly Zuiderveld over ontmoetingen met engelen en dit jaar ben ik er daar ook echt weer een paar van tegen gekomen! Ik kan hier niet iedereen benoemen (lees daarvoor het blog nog eens door, daar heb ik het meeste wel beschreven) maar een paar wil ik hier nog kort extra uitlichten. Oa een vrouw die ik in de kerk van Navarrete ontmoette toen al op de 2e dag de schakelaar van m’n rolstoel het begaf en me eten gaf, mij uitnodigde bij haar thuis en mij bij de camping kwam ophalen om naar de kerk te gaan. De Nederlandse rolstoelmonteur die zorgde dat dit onderdeel naar Spanje werd gestuurd waardoor ik m’n reis toch kon vervolgen. De Duitse fietser die mij bij een zeer steile klim, toen mijn accu’s vrijwel leeg waren en mijn eigen energie het ook begaf, mij omhoog duwde tot een herberg en mij daar een lekker glas sap te drinken gaf. De Koreaanse groep fietsers die mij de dag erna ook een duw gaven toen ik niet omhoog kwam op het laatste deel van de klim. Een Aziatische familie op de fiets die toen m’n rolstoel kapot was stopten, mij naar en veilige plek brachten en een taxi regelden.En ook de campingbaas die mij, nadat ik daar was gestrand, zo goed verzorgde, oa met maaltijden. Verder al die mensen op de camping die mij hielpen, boodschappen deden, mij eten / drinken gaven of gewoon even een praatje maakten waardoor ik de tijd beter doorkwam.

Qua weer heb ik zo’n beetje alles meegemaakt. Warm en zonnig maar ook sneeuw, hagel, regen, mist en onweer. Temperaturen van rond het vriespunt tot zeer warme dagen. Gelukkig was ik op al die weertypes voorbereid. Alleen de sneeuw was het met blote voeten wel erg koud (sinds m’n rugoperatie van 2 jaar geleden waaraan ik zenuwschade heb overgehouden kan ik niks aan m’n voeten verdragen, hooguit voor korte tijd, en sindsdien ga ik blootsvoets door het leven) maar door me verder goed aan te kleden is het gelukt.

Ondertussen heb ik ook de jaarlijkse kosten en afstanden opgeteld en een lijst gemaakt van de route/dagetappes en kosten:

Dag 1, huis – Schiphol – Brussel- Parijs- Hendaye – Irun, treinticket 150 euro, hotel 50 euro
Dag 2, Irun – Bilbao – Logroño herberg, 10 euro, trein 26 euro

Pelgrimstocht dag 1 Logroño – Navarrete 19,61km, herberg 10 euro
Pelgrimstocht dag 2 Navarrete-Navarrete 3,87km, camping 14 euro
Pelgrimstocht dag 3 Navarrete – Nájera 26,93km, herberg 6 euro
Pelgrimstocht dag 4 Nájera- Santo Domingo de la Calzada 20,23km, herberg 13euro
Pelgrimstocht dag 5 Santo Domingo de la Calzada- Belorado 30,74km herberg 8 euro, boodschappen 4,50
Pelgrimstocht dag 6 Belorado- Villafranca montes de Oca 11,95km, 15 Euro
Pelgrimstocht dag 7 Villafranca montes de Oca – Santovenia 16,8km,, herberg 15 euro
Pelgrimstocht dag 8 Santovenia – Burgos 35,88km, camping 12 euro boodschappen 11 euro
Pelgrimstocht dag 9 Burgos – Cavia 29,12km, herberg camping 11 euro,
Pelgrimstocht dag 10 Cavia- Castrojeriz 30,92km, herberg 10 euro
Pelgrimstocht dag 11 Castrojeriz – Frómista 31,55km herberg 15 euro
Pelgrimstocht dag 12 Frómista – Carrión de los Condes 20,86km herberg 8 euro
Pelgrimstocht dag 13 Carrión de los Condes – Sagagún 43,22km herberg 8 euro
Pelgrimstocht dag 14 Sagagún – El Burgo Ranero 18,04km herberg donativo vergeten. Sorry
Pelgrimstocht dag 15 El Burgo Ranero- Mansilla de las Mulas 21,21km herberg 13,50
Pelgrimstocht dag 16 Mansilla de las Mulas – Leon 19,42km herberg 7 euro boodschappen 2 euro
Pelgrimstocht dag 17 Leon – Hospital de Órbigo 38,6km herberg 12 euro
Pelgrimstocht dag 18 Hospital de Órbigo – Murias de Rechivaldo 25,02km herberg 10 euro
Pelgrimstocht dag 19 Murias de Rechivaldo- Rabanal del Camino 16,05 km herberg 5 euro
Pelgrimstocht dag 20 Rabanal del camino – Acebo de San Miguel 18,19km herberg 7 euro
Pelgrimstocht dag 21 Acebo de San Miguel – Cacabelos 33,35km herberg 13 euro
Pelgrimstocht dag 22 Cacabelos- Las Herrerias 29,58km herberg 10 euro, boodschappen 3,30
Pelgrimstocht dag 23 Las Herrerias – La Laguna 8,45km herberg 15 euro
Pelgrimstocht dag 24 La Laguna – Triacastela 25,91km herberg 12,50
Pelgrimstocht dag 25 Triacastela- Sarria 22,01km herberg 12 euro
Pelgrimstocht dag 26 Sarria- Portomarin 25,45km herberg 10 euro
Pelgrimstocht dag 27 Portomarin – Portomarin (grote stroomstoring Iberisch schiereiland) 2km door dorpje naar kerk, herberg 10 euro, boodschappen 3,33 euro
Pelgrimstocht dag 28 Portomarin – Palas de Rei 25,15 km herberg 10 euro
Pelgrimstocht dag 29 Palas de Rei – Arzúa 34,94km herberg 10 euro
Pelgrimstocht dag 30 Arzúa – gestrand net voor San Marcos 38,83km camping 14 euro

Totaal 720,01km

Nadat ik was gestrand en wachtte op repatriëring:

Camping dag 1 camping 14 euro
Camping dag 2 camping betaald door vriendelijke Engelsen, bedankt! Boodschappen 11 euro
Camping dag 3 camping betaald door vriendelijke Engelsen, bedankt!
Camping dag 4 hoefde niet mee te betalen van campingbaas, bedankt!
Camping dag 5 boodschappen, 30 euro
Camping dag 6
Camping dag 7
Camping dag 8
Camping dag 9
camping dag 10, Repatriëring / terugreis, Porto – Schiphol – Thuis!

De afstand was in totaal 720,01km tot ik strandde.Gemiddeld is dat 24km per dag (de 2 dagen waardoor ik door omstandigheden van kapotte schakelaar en stroomstoring niet kon rollen heb ik gewoon meegenomen dus had anders een hoger gemiddelde van 25,71km). Mijn langste dagafstand was 43,22km en mijn kortste was 8,45km, die kortste had alleen wel een stijging van 543m en was daardoor ook de zwaarste dag.

Qua kosten zit ik ongeveer hetzelfde als eerdere jaren. Maar dat was wel een uitdaging om dit laag te houden. Het liefste kampeer ik, maar in Spanje was dat eigenlijk geen optie. Op de eerste plaats zijn er niet veel campings en op de 2e plaats is de gemiddelde camping ook duurder dan de herbergen. Daardoor was ik meestal toch in de herberg te vinden. Een camping vind ik om meerdere redenen fijn, ik slaap graag in de tent met veel frisse lucht en ik heb er mijn privacy en rust die ik in herbergen met slaapzalen mis. Op mijn 30 dagen durende pelgrimstocht betaalde ik in totaal 316 euro aan de slaapplekken, een gemiddelde van 10,53 per nacht. Totaal, met heen/terugweg en wachttijd op de camping er bij geteld was het 90 euro extra, dus een totaal van 406 euro. Dan is het gemiddelde 9,90 euro, vooral doordat mensen zoveel hebben geholpen en ik weinig hoefde te betalen op de camping.

Qua eten was de prijs in de winkel redelijk vergelijkbaar met eerdere jaren in Frankrijk. Ik kocht vaak goedkoop stokbrood ( 30 tot 50ct in de supermarkt, in kleine dorpswinkeltjes was dat juist erg duur, soms wel 2,50 euro). Nadeel was vooral dat er weinig echte supermarkten op de route lagen en ik soms echt voor een aantal dagen eten moest kopen als er een winkel was en soms ook moest opletten dat ik nog wel genoeg eten had. Daardoor at ik vaak 3 of 4 dagen oud brood omdat ik geen winkels zag of dat die dicht waren (siësta) als ik langs kwam. Bars en restaurants waren er daarentegen genoeg, elk gehucht heeft wel een bar. Maar daar heb ik geen gebruik van gemaakt. Ik heb tijdens mijn Pelgrimstocht maar ongeveer 30 euro uitgegeven aan boodschappen. Gemiddeld is dat nog geen euro per dag, wel moet ik zeggen dat ik diverse keren een brood en fruit van mensen onderweg kreeg en een paar keer zat er een maaltijd (ontbijt of avondeten) bij de prijs van de herberg inbegrepen. En ik vertrok van huis met het nodige aan houdbaar eten zoals mueslireppen, gedroogd fruit, couscous en aardappelpuree en een stukje kaas. Dus ook daar heb ik van kunnen eten. Onderweg heb ik altijd heel weinig honger, ongeveer ⅓ stokbrood per dag, wat kaas, fruit en soms yoghurt is op de meeste dagen wat ik eet, hooguit bij een zware klim wat extra calorieën in de vorm van pure chocola of mueslirepen en het gekke is dat ik me dan beter voel dan wanneer ik “gewoon” eet. Ik drink alleen water (thuis doe ik dat ook).

In de avond als het koud is, wil ik wel eens iets warms drinken (zodat ik warm m’n slaapzak ik kan) en daarvoor heb ik een thermoskan, stalen mok en dompelaar bij mij. Dan maak ik kruidenthee (munt groeide overal en ik had een teentje gember mee) of ik maak instant chocolademelk, ook daar had ik een paar zakjes van bij mij. Voor drinken maakte ik dus onderweg geen kosten. op de camping, nadat ik was gestrand, heb ik 1 keer voor ongeveer 30 euro aan boodschappen besteld en 1 keer hebben nederlanders voor 11 euro boodschappen voor mij gedaan. Door verveling had ik daar ook meer trek en mijn voorraad van thuis was toen inmiddels op.

Ik miste, doordat ik niet zoals afgelopen jaren in het naseizoen rolde, dat er geen fruit aan de bomen hing dat ik kon plukken. Bloesem is wel heel mooi om te zien maar ik heb toch liever rijpe appels, vijgen, noten en bramen zoals in de afgelopen jaren. Verder heb ik nog andere dingen onderweg gekocht als reservebanden en nieuwe werkhandschoenen. Hiervan heb ik de prijs niet precies bijgehouden maar zal maximaal 50 euro zijn, dit neem ik verder niet mee in mn berekening.

totaal heeft de reis mij 527 euro gekost (slapen 406, eten 71) voor 42 dagen, gemiddeld is dat 12,54 per dag. Als ik alleen de pelgrimstocht reken is het een totaal van 346 (slapen 316, eten 30) dus 11,53 per dag. Ook afgelopen jaren zat ik rond dat bedrag en ik had voor mijzelf 12 tot 15 euro in gedachte als dagbudget (dat is een enorm laag budget voor pelgrims, gemiddeld geven andere pelgrims vaak 35 tot 50 per dag uit als ze zeggen een laag budget te hebben ) dus dat heb ik netjes gedaan.

En dan heb ik nog iets leuks, namelijk een winactie! onderweg naar de wc gaan is als vrouw altijd lastig. Daarom gebruik ik al jaren de Liberpee plastuit (voorheen uixi), ideaal! Zowel in de natuur als op vieze openbare wc’s en als ik een tuinbroek draag is het ook heel handig. Ik had een aantal jaar geleden er al eens een grote review over geschreven maar het was tijd voor vernieuwing. Die lees je hier. Van Liberpee mag ik gratis een Liberpee plastuit weg gaan geven. Lees hier op de review pagina hoe je daar kans op maakt!

Ondanks hoe het is afgelopen kijk ik terug op een mooie pelgrimstocht. Een bijzonder verhaal heeft deze reis wel opgeleverd. Ik hoop later deze zomer, waarschijnlijk augustus, opnieuw naar Spanje te reizen om m’n laatste etappe alsnog af te maken. Ik doe dat dan tijdens een vakantie met mijn zoon, we gaan dan met de auto en dan kunnen we om de beurt rijden. Nog zo’n 12km van waar ik ben gestrand naar Santiago. Dus nog maar 1 korte dag rollen.

Dus schrijf je in voor de nieuwsbrief als je dit nog niet hebt gedaan. Dan krijg je bericht zodra ik weet wanneer ik vertrek.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Hier komt later nog mij laatste blog als ik echt in Santiago aan zal komen, waarschijnlijk augustus 2025. schrijf je in voor de nieuwsbrief want dan krijg je hier direct bericht over!

Een paar weken voor vertrek

Nog 2 dagen te gaan

Reisdag 1

Reisdag 2

Pelgrimstocht dag 1, Logroño – Navarette

Pelgrimstocht dag 2, van Navarrete naar….. Navarrete

Pelgrimstocht Dag 3, Navarrete – Nájera

Pelgrimstocht Dag 4 Nájera – Santo Domingo de la Calzada

Pelgrimstocht dag 5 Santo Domingo de la Calzada naar Belorado

Pelgrimstocht dag 6 Belorado – Villafranca Montes de Oca

Pelgrimstocht Dag 7, Villafranca Montes de Oca – Santovenia

Pelgrimstocht Dag 8, Santovenia – Burgos

Pelgrimstocht dag 9, Burgos – Cavia

Pelgrimstocht dag 10, Cavia – Castrojeriz

Pelgrimstocht Dag 11, Castrojeriz – Frómista

Pelgrimstocht Dag 12, Frómista – Carrión de los Condes

Pelgrimstocht Dag 13, Carrión de los Condes – Sahagún

Pelgrimstocht Dag 14, Sahagún – El Burgo Ranero

Pelgrimstocht Dag 13, Carrión de los Condes – Sahagún

Pelgrimstocht Dag 14, Sahagún – El Burgo Ranero

Pelgrimstocht Dag 15, El Burgo Ranero -Mansilla de las Mulas

Pelgrimstocht Dag 16, Mansilla de las Mulas – Leon

Pelgrimstocht Dag 17, Leon – Hospital de Órbigo,

Pelgrimstocht dag 18, Hospital de Órbigo – Astorga – Murias de Rechivaldo

Pelgrimstocht Dag 19, Murias de Rechivaldo – Rabanal del Camino

Pelgrimstocht dag 20, Rabanal del camino- Acebo de San Miguel

Pelgrimstocht dag 21, Acebo de San Miguel – Cacabelos

Pelgrimstocht dag 22, Cacabelos- Las Herrerias

Pelgrimstocht dag 23, Las Herrerias – La Laguna

Pelgrimstocht dag 24, La Laguna – Triacastela

Pelgrimstocht dag 25, Triacastela – Sarria

Pelgrimstocht dag 26, Sarria – Portomarin

Pelgrimstocht dag 27, Portomarin, stroomstoring voorbij.

Pelgrimstocht dag 28, Portomarin -Palas de Rei

Pelgrimstocht dag 29, Palas de Rei – Arzúa

Pelgrimstocht dag 30, Arzúa – “San Marcos”

Einde pelgrimstocht, camping San Marcos.

Camping San Marcos, wachten.

Nog een dagje camping

Dag 4 op de camping in San Marcos

Dag 5 op de camping

Dag 6 op de camping

Dag 7 op de camping.

Dag 8 op de camping

Dag 9 op de camping

Terugreis!

Weer thuis!

Terugblik

Lekker! Cookies!