2019 Reims naar Vezelay en Avallon

 2019 ben ik gerold van Reims naar Vezelay en daarna nog door naar Avallon.
Alle avonturen die ik onderweg mee heb gemaakt kan je hieronder lezen en op het blog dat ik onderweg bij heb gehouden.

Schrijf je ook in voor de nieuwsbrief op de homepage.

1 juli 2019 – 2 maanden voor vertrek
27augustus 2019 – 1 week voor vertrek
1 september 2019 – 1 dag voor vertrek
2/3 september onderweg
3 september, klooster Cormontruil

pelgrimage dag 1, 4 september, Cormontruil naar Epernay
Pelgrimage dag 2, 5 september Epernay – Montmort Lucy
Pelgrimage dag 3, 6 september – Montmort Lucy – Sezanne
Pelgrimage dag 4, 7 september Sezanne – Mery sur Seine
Pelgrimage dag 5, 8 september – Mery sur Seine – Troyes
Pelgrimage dag 6, 9 september – Troyes – Sommeval
Pelgrimage dag 7, 10 september, Sommeval – Flogny la Chapelle
Pelgrimage dag 8, 11 september, Flogny la Chapelle – Chablis
Pelgrimage dag 9, 12 september Chablis  – Accolay 
Pelgrimage dag 10, 13 september Accolay naar Châtel Censoir
Pelgrimage dag 11, 14 september Châtel Censoir naar Vezelay en naar camping in Saint Pere
Pelgrimage dag 12, 15 september, Saint Pere naar Avallon

16 September, Avallon naar Auxerre (terugreis, per bus)
7 September, Auxerre bezichtigen en op de terugweg  met de bus
2 weken thuis

 

 

Nog ongeveer 2 maanden te gaan

1 juli 2019

Zoals de titel al zegt duurt het nog maar 2 maanden voordat ik weer verder ga met mijn pelgrimage.

Afgelopen week heb ik al de bus geboekt. Vorig jaar was flixbus me goed bevallen dus ik reis nu in ieder geval op de heenweg met flixbus. Ik vertrek in de nacht van 2 op 3 september.

Ik ben nog wel bezig met een lijst met overnachtingsplekken, ik maak net als vorig jaar een lijst met alle (goedkope)overnachtingsplekken die op de route liggen en dan ter plekke beslis ik wanneer en waar ik wil gaan stoppen. ik hoop vooral dat ik weer veel campings, kloosters en pelgrimsherbergen zal vinden om te kunnen slapen. Ook dit jaar zal ik weer de tent meenemen, dan is er altijd wel ergens een plekje te vinden. want ik boek niets op voorhand.

Alleen de eerste nacht (3 september) heb ik wel gereserveerd, als ik om 11 uur in de ochtend met de bus aan kom in Reims rol ik 6 km naar Cormontreuil , waar ik net als vorig jaar weer een nacht bij de zusters Clarissen zal overnachten. Dan kan ik daar nog even bijkomen van de nachtbus en dan kan ik 4 september weer mijn eerste echte lange afstand gaan rollen.

Ik heb er zin in!

Schrijf je in voor de nieuwsbrief (als je dit nog niet hebt gedaan), dan krijg je vanzelf bericht als ik vertrek.

Nog 1 week voor vertrek

27 augustus 2019

Na een jaar plannen is het nu ineens dichtbij gekomen.
Vandaag is het nog maar 1 week voordat ik vertrek. 3 September kom ik aan in Reims, dan ga ik de eerste 6 km rollen naar de zusters in het klooster waar ik vorig jaar ook ben geweest en waar ik ga uitrusten van een nacht in de bus zitten. 4 september ga ik dan rollen naar het zuiden, waarschijnlijk tot aan Vezelay of verder de Morvan in (is afhankelijk hoe ik ter plaatse mijn terugreis kan regelen).

Komende week zal ik vooral bezig zijn met de laatste dingen, tas inpakken, de laatste kledingstukken wassen, alles op mijn rolstoel puzzelen en vooral nog wat extra uitrusten (want dat heeft mijn lijf ook echt nodig, ik heb niet voor niets een rolstoel) en dan kan ik vertrekken!

Vanaf volgende week zal ik hier weer dagelijks een blog schrijven van alle belevenissen.

Vergeet je niet in te schrijven voor de nieuwsbrief mocht je dat nog niet hebben gedaan dan blijf je altijd op de hoogte.

Nog 1 dag

1 september 2019

Nog maar een dag te gaan. Bijna alles is ingepakt en zelfs al bevestigd op mijn rolstoel. Gisteren en vandaag een korte testrit gedaan om de balans van de bagage te checken. Als het gewicht te veel op de voorkant zit rijd het zwaar en is bochten maken moeilijk maar is het gewicht te veel naar achteren kiep ik achterover. Alles zit er nu goed opgebonden. Ook de Jacobsschelp die ik tijdens mijn eerste etappe van de zusters bij klooster Cassella in Hilversum heb gekregen zit weer voorop mijn rolstoel gebonden.

Voor mijn tentje heb ik nu een waterdichte zak. Die word nu niet meer nat als er een regenbui over gaat komen (al hoop ik dat het droog blijft). De weersverwachting lijken nu in ieder geval best goed te zijn. Dus dat is fijn.

Een tijdje geleden heb ik ook een nieuw vlaggetje gemaakt. Na 3 jaar was mijn oude vlaggetje helemaal versleten. Mijn nieuwe vlaggetje heb ik genaaid uit stof van een geel hesje en met reflecterend band heb ik mijn logo er op gestreken. Is prima gelukt al zeg ik het zelf. Voor de achterkant van mijn rolstoel heb ik met het zelfde materiaal een soort klein spandoek gemaakt zodat ook dat goed zichtbaar is. Zo kunnen de auto’s me van achteren goed zien als ik op autowegen rij.

Vanavond ga ik vroeg naar bed en morgen hopelijk uitslapen zodat ik hopelijk een beetje uitgerust ben voor vertrek. Want morgen avond laat vertrekt mijn bus en dan word het een nacht in de bus slapen (met ook nog een overstap rond een uur of 4 s’nachts) en dat zijn meestal niet de beste nachten slaap. Gelukkig heb ik mijn overnachting in het klooster al geboekt en kan ik daar hopelijk nog een goede nacht maken voordat ik echt lange dagen ga rollen.

Ik hou jullie op de hoogte.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Onderweg

3 september 2019

Het is zover. Ik ben in de bus.
Om 23.35 reed de flixbus de halte op in Den Haag. Mijn ouders en zoon hadden me hier gebracht en zwaaiden me uit.
Ik vind het altijd spannend omdat ik bij mijn flixbus ervaring vorig jaar een chauffeur had gehad die moeilijk deed over mijn rolstoel. Maar deze chauffeur vond het prima en mijn stoel mocht er in zijn geheel in. Dus dat was ideaal. Veel makkelijker dan wanneer ik de stoel uit elkaar moet halen wat officieel moet bij de flixbussen. Voor de zekerheid bestel ik ook altijd een tas extra bagage (die ik niet heb) en dan kan ik daar op wijzen als ze moeilijk doen.

De route gaat van Den Haag via Rotterdam, Brussel en Lille naar Parijs. Daar ben ik dan overgestapt op een andere bus die naar Reims gaat.
Tussen Brussel en Lille had ik een man naast me zitten die steeds in slaap viel en dan mij als kussen gebruikte. Die maakte ik dan steeds maar weer wakker/gaf duw. Was blij dat hij niet tot Parijs meeging.

Op het moment dat ik dit plaats ben ik op de tussenstop in Parijs en zit net in de volgende bus. Gelukkig mocht ik mee want mijn rolstoel bleek niet te zijn geregistreerd terwijl ik er wel over had gebeld….

In de bus heb ik gelukkig nog een beetje geslapen, 3 keer een uurtje dus wel erg weinig maar beter iets dan niets. Tussendoor heb ik mijn Franse les opgehaald door af en toe wat te luisteren naar de geluidsbestanden van de cursus van afgelopen jaar en een luistercursus Frans die ik ooit eens bij de bibliotheek had gehaald. Ik heb het gevoel wel veel beter Frans te verstaan dan voorheen maar spreken wilt nog niet echt lukken. Ik ben benieuwd hoe dat onderweg zal gaan en of ik veel verbetering merk ten opzichte van vorig jaar. Sowieso heb ik me opgegeven voor het 2e deel van de Franse les op de volks universiteit.
Als ik in Troyes kom zal ik het merken. Dan zal ik logeren bij mensen die ik vorig jaar onderweg heb leren kennen. Toen communiceerden we alles via google translate. Nu hoop ik ook wat gewoon te kunnen zeggen.
Ik ben benieuwd.
Maar voor nu duurt het nog een paar uur voordat ik in Reims aan kom.

Tot later,
Groetjes,
Rolstoelpelgrim

3 september. In Reims / Cormontreuil

Inmiddels ben ik in het Clarissen klooster in Cormontreuil (een plaatsje tegen Reims aan).
Toen ik hier aankwam waren de mensen die ik vorig jaar hier had ontmoet hier ook. Dus die heb ik even (met behulp van google translate) gesproken. Als ik in Troyes ben kan ik bij hun logeren, dan kan ik mijn Frans goed oefenen!

De busreis ging op zich gelukkig goed maar was wel erg vermoeiend. Ik was blij toen ik in Reims de bus uit kon. 

Daarna nog even 6km gerold en onderweg naar de supermarkt geweest om een broodje te kopen voor de lunch. Maar uiteindelijk heb ik het niet gegeten als lunch want toen ik aankwam in het klooster was ik zo moe dat ik eerst mijn bed in ben gegaan en bijna 4 uur heb geslapen. Daarna alsnog mijn lunch broodjes gegeten en om 17.30 was het avondgebed.
Daarna heb ik een goede avondmaaltijd gekregen (wortelsoep, aardappels en wortels, toetje, kaas en brood). En nu lig ik nog even dit te schrijven voordat ik weer ga slapen.

Vandaag even geen foto’s want ik heb hier geen wifi en moet zuinig zijn met mijn data bundel. (Inmiddels heb ik de foto’s geplaatst toen ik een dag later op de camping van Epernay stond)

Tot morgen!
Groetjes,
Rolstoelpelgrim

4 september Reims naar Epernay

Vanochtend ben ik op tijd opgestaan voor het ochtendgebed met de zusters.
Na het ochtendgebed heb ik ingepakt en daarna ontbeten. Daarna nog even een stempel gehaald voor in mijn pelgrimspaspoort. Dit jaar hadden ze een andere dan vorig jaar dus dat is extra leuk.
Iets voor 10 uur rolde ik weg.

Door de stad heen was het even zoeken maar al snel zat ik op de goede weg. Ik ontmoete nog een Duitse pelgrim. Zij wandelde van Duitsland eerst naar Parijs en daarna richting Tours en Santiago. Na een kort gesprekje namen we beide weer onze eigen route. Zij de officiële en ik een onofficiële omdat de officiële route trappen bevat en dat is wel erg lastig met een rolstoel! Wel kwam ik zo nu en dan de markeringen van de officiële route tegen.

Volgens de fiets route die google maps aangaf moest ik naar Rilly la Montagne. Die Montagne heb ik gemerkt want die moest ik op. Na anderhalf uur strijden tegen een enorm steile helling recht de berg op was ik zo goed als aan de top, een top met een geweldig uitzicht, maar dat was dan ook het enige positieve want helaas was daar de doorgaande route afgesloten en was de enige oplossing weer naar beneden, dit ging een stuk sneller, in een minuut of 5 a 10 was ik alweer beneden… 

Uiteindelijk heb ik grotendeels via de D951 gereden, een relatief grote weg (voor mensen uit Nieuwkoop en omgeving, het was vergelijkbaar met de Nieuwveenseweg). Gelukkig hield al het verkeer goed rekening met me en waren er zelfs een aantal chauffeurs die toeterden en dan uit hun raampje hun duim opstaken!
De paar keer dat ik even van de grote weg af was kon ik er niet omheen dat ik in de champagenstreek ben. Waar ik ook keek waren wijn/champagnevelden, champagne châteaux , wijn/champagne winkels, etc.

Veel wijn/champagneboeren waren in hun veld bezig met het snoeien van de druivenstok. Dit deden ze in een soort tractor die hoog op z’n wielen stond. Ze reden met de wielen tussen de paden en de druivenstok ging er onderdoor en als een grasmaaien werden de te hoge takken afgeknipt. (Zie foto’s beneden dit blog.) 

Tussen die champage velden in lagen zeer onverharde paden die ik nog een paar keer heb genomen omdat dit de kortste route was. Maar na een paar van dit soort paden (berg afwaarts) vond ik het wel weer mooi geweest en ben toch weer verhard gaan rijden. (Zie foto’s)

Rond 18.00 kwam ik aan op de camping en nog net voor de regen (paar druppels, dus het viel mee) stond mijn tent.
Mijn rolstoel staat nu in het toiletgebouw op te laden. Altijd een beetje spannend buiten mijn zicht maar ik heb er een slot omheen gelegd dus het komt vast goed.

Zometeen vroeg slapen en morgen ga ik eerst Epernay bekijken en even een kerk opzoeken voor een stempel.
Hoe ver ik verder morgen kom zal ik morgen wel zien. Al ga ik vanavond nog wel even puzzelen over de beste route.

Sorry voor de foto’s die op z’n kant staan, het lukt me niet om ze rechtop te zetten.

Wel heb ik fotos bij het blog van gisteren geplaatst. Dus die kan je nog even bekijken.

Groetjes,
Rolstoelpelgrim 

5 september, Epernay naar Montmort-Lucy

Vanochtend opgestaan en alle spullen en de tent weer ingepakt. Net voor vertrek nog even de waterfles gevuld en naar de Wc. Daar kwam ik iemand tegen die ik kende (en die vooral mij kende, want ik twijfel waar ik hem van ken, ik denk de pelgrimstocht van vastenactie). We hebben even gepraat en hij vertelde dat hij me gisteren al had zien rijden en me was gepasseerd op de drukke weg waar ik gisteren op reed. Er waren al meer campinggasten geweest die me hadden verteld dat ze me waren gepasseerd op die weg. Even een praatje gemaakt en toen was het tijd voor vertrek. 

Eerst naar Epernay geweest, naar de kerk voor een stempel. De kerk zou open moeten zijn van 9.00 tot 17.00 maar de hoofddeur zat dicht. Uiteindelijk kwamen er nog 2 mensen aan wandelen. Die kwamen uit Nieuw-Zeeland. Zij vertelden ook dat ze me een dag eerder hadden zien rollen langs die drukke weg. Zij wilde ook de kerk bezoeken. Uiteindelijk zijn we andere deuren gaan proberen en vonden een open deur en zo konden we toch naar binnen. Een mooie maar sobere kerk.
Er waren een aantal mensen in de kerk bezig maar helaas hadden ze geen stempel in de kerk maar ze verwezen me naar het parochie kantoor. Daar kreeg ik inderdaad een stempel.

Daarna ben ik op pad gegaan. Ik reed over kleinere wegen vandaag. Deze route was wel een eind om maar ik wilde niet weer over die drukke hoofdweg rijden. De wegen liepen in het begin vooral door de wijn/champagne velden. Eindeloos veel druiven. Het ene na het andere dal stond vol. Mooi om al die lijnen op de heuvels te zien.
Na de wijn kwam het bos. In het bos nog lekkere bramen gegeten. Helaas stonden de meeste buiten mijn bereik ( mijn banden houden niet van dorens) maar ik heb er toch nog een aantal te pakken gekregen. 

Het was daar ontzettend stil. Ik hoorde alleen de blaadjes ruisen. Zelfs geen vogelgeluiden. Dat viel me erg op.
Langzaam ging het bos over in weilanden en akkers (graan). Eerst een weilandje met Franse koeien in het bos en zo werden het steeds meer tot het bos weg was.
Uiteindelijk kwam ik aan in Montmort Lucy waar een mooi kasteel staat. Vanaf daar werd ik opgehaald door de mensen bij wie ik overnacht.
Hier heb ik heerlijk gegeten. Soep, hartige taart, daarna kaas en brood en dan nog zwartebessentaart.
Nu op mijn kamer. En ga zo slapen.

Ik heb hier geen internet dus jullie lezen dit pas een dag later.

Groetjes,
Rolstoelpelgrim 

6 september, Montmort-Lucy naar Sezanne

Vanochtend rond 7.00 uur ging mijn wekker. Gelukkig was de spierpijn al minder dan afgelopen dagen. De eerste 3 dagen zijn meestal het ergste.

Eerst kreeg ik een heerlijk Frans ontbijt. Thee, stokbrood en zelfgemaakte jam in meerdere smaken.
Net na 8.00 vertrok ik. Ik rolde weer het dorpje in. Hier ontmoete ik 2 Franse pelgrims die ik gisteren ook al even had ontmoet. Even nog met elkaar gesproken in een mix van Frans en Engels en daarna gingen we beide een andere kant uit. Zij de officiële route en ik een onofficiële. Toen ik het dorpje uit was kreeg ik gelijk de langste en steilste helling van de dag voor m’n kiezen. Gelukkig ging het redelijk goed en was de weg niet al te druk. Wel koste die helling een hoop van mijn accu waardoor ik maar hoopte niet al te veel van dit soort hellingen te hebben anders zou ik de 35km niet halen op mijn accu’s. Na de helling ging ik al gauw het bos in. Maar dat bos duurde niet lang want het was een zeer afwisselende dag. Ik begon dus met bos, daarna van alles en nog wat. Zonnebloemen (uitgebloeid maar ze stonden er nog), mais, diverse (gemaaide) granen, mosterd, wijn, appels en suikerbiet. Bij die laatste waande ik me weer even terug in de omgeving van Bazancourt waar ik vorig jaar op mijn pelgrimage (19 september) was, toen reed ik eindeloos door suikerbietvelden en daar staat een enorme suikerfabriek. Maar in de omgeving waar ik nu ben zijn er maar (relatief) kleine velden van alle dingen.

In veel van de dorpjes die ik tegen kom hebben ze bronnen. Vaak is er een soort huisje/afdakje met daarin een soort rechthoekige vijver (soms zelfs met vissen) waar het water dan in stroomt. Ook zag ik op een paar plekken een soort vergelijkbaar huisje (van binnen dan) maar dan met dichte muren waar op stond “lavoir” (wassen), misschien een voormalig badhuisje? (latere aanvulling, het zijn huisjes waar je de was kan doen)

Net voor het plaatsje Reuves rolde ik door een groot moerasgebied. Dit voelde wel bekend omdat ik in Nieuwkoop ben opgegroeid met de plassengebieden. Wel vreemd om het ene moment nog in de heuvels te rollen met wijngaarden en het andere moment in een moerasgebied met rietstengels en water. In dat gebied stonden ook veel braamstuiken, de bramen waren rijp en heerlijk zoet dus ik heb er aardig van gegeten.

Al enige tijd zag ik een vreemd iets op een heuvel staan, enorm groot, hoger dan de kerk daarnaast. Maar ik kon niet plaatsen wat het was. Toen ik bij het dorpje Mondement aan kwam had ik een vermoeden. Op een bordje werd verwezen naar een monument. Daar ben ik dus eerst maar heen gerold. Onderweg kwam ik het gemeentehuis tegen waar ik iemand binnen zag en heb daar een stempel gekregen in mijn paspoort.
Daarna de heuvel op naar het enorme monument. De Dam in Amsterdam is er niets bij. 

Het was een 33 meter hoog ding, het stond beschreven als een Menhir. Daarbij moest ik dan gelijk denken aan Obelix die zo’n ding op zijn rug draagt. Voor deze Menhir was heel wat toverdrank nodig denk ik want het weegt 2000Ton! De Menhir heeft allerlei afbeeldingen en inscripties. 
Het is een monument voor de 1e wereldoorlog en in 1939 was het klaar maar door de 2e wereldoorlog is het pas in 1951 officieel onthuld.

Daarna rolde ik door opnieuw een zeer afwisselend landschap naar Sezanne, grotendeels bergafwaarts. Dus met de rolstoel accu’s is het helemaal goed gekomen.

Ik wilde eerst kamperen maar las in het boekje dat er ook een optie was om bij het bejaardenhuis dat word gerund door zusters (nonnen) te logeren. Dus nu heb ik een kamertje in het bejaardenhuis. Een speciaal pelgrimskamertje want op alle deuren staat de naam van wie die kamer is en op mijn deur staat Pèlerin de Compostelle.

Ik heb net samen met de bejaarden gegeten. Soep vooraf, daarna gebakken aardappel blokjes, spiegelei en salade, en als toetje pruimentaart met een soort bladerdeeg korstje. Lekker!
Omdat ik slecht kon communiceren met de Franse bejaarden besloot ik maar iets anders te doen. Wie het nog niet weet, naast pelgrim ben ik ook (hobbymatig) goochelaar. Dus ik heb een paar goocheltrucs gedaan voor de 2 mensen waarmee ik aan tafel zat. Al snel zagen de mensen aan andere tafels dat ik dat deed en wilden ook een truc zien. Dus voordat ik er erg in had ging ik alle tafels af om een trucje te laten zien. Het sloeg enorm aan en de reacties waren geweldig, alsof ze nog nooit eerder een truc hadden gezien. Was een leuke ervaring. 

Nu ga ik lekker slapen. Morgen ga ik weer verder. Waar heen precies weet ik nog niet, dat ga ik zo uitzoeken.

Groetjes,
Rolstoelpelgrim 

7 september, Sezanne naar Mery-sur-Seine

Vanochtend opgestaan rond 7.00. Om 7.30 zou ontbijt zijn. Ik was een beetje te laat maar toen ik in de eetzaal kwam was er nog niemand. Het bleek dat het ontbijt op zaterdag een half uurtje later begint. Ik heb dus maar rustig even gewacht en om 8.00 kwam inderdaad de groep bejaarden binnen.

We kregen brood met jam, water, sinaasappelsap en een grote kom thee (het leek wel een soepkom). De zusters waren er ook weer. Een van de zusters word veel door de hond achtervolgd, is vast haar hond. De hond zat gisteravond ook al achter in de kapel tijdens de mis en is nu dus in de eetzaal. Leuk beest!

Na het ontbijt kreeg ik een stempel en ben ik vertrokken. Eerst naar de kerk gegaan. De toren ziet er uit alsof hij niet af is. Een beetje vreemd gezicht. De kerk was open dus ben even binnen geweest. Heb er ook nog gezongen, er was toch niemand en zingen in zo’n grote kerk klinkt altijd zo lekker.

Daarna onderweg gegaan. Aan de rand van Sezanne nog even naar de supermarkt geweest. Zo’n grote waar ze alles hebben. Niet alleen levensmiddelen maar ook koelkasten, schoolspullen, kleding, etc. Altijd leuk. Een buitenlandse supermarkt is voor mij eigenlijk als een soort museum waar ik zie hoe de mensen leven en eten. Toen ik de supermarkt uit kwam regende het heel hard. Ik heb mijn regenkleding gepakt en aangetrokken en heb nog even gewacht en toen het iets minder hard ging ben ik op pad gegaan. Het werd gelukkig al snel beter weer. Al was het erg wisselvallig en heb een aantal kleine buitjes gehad. Maar door het weer besloot ik het toch maar te wagen op de hoofdweg in plaats van allerlei kleine wegen te nemen. Ook omdat de route via de hoofdweg al ruim 30 km was en bij de andere route er nog zo’n 10 km bij kwamen en dat is niks met regen. Gelukkig viel de hoofdweg enorm mee. Wat op mijn kaart een grote weg leek bleek maar een kleine rustige weg te zijn. Niet vaker dan eens per 5 minuten een auto. Dus vrij ontspannen gerold. Het landschap was vandaag relatief vlak, licht golvend. Fijn voor de armen.

Ik reed veel door akkerland (suikerbiet, mais en andere granen, aardappels, luzerne, etc) en een beetje bos. In het bos waren veel bomen vol met maretakken (ik had het gisteren al over Asterix, hier moest ik nu weer aan denken, die druïde zoekt ook altijd maretakken).

Ik kwam ook nog langs een frambozen kweker, lekker een bakje frambozen gehaald, mmmmmmm

Toen ik aan kwam in Mery-sur-Seine had ik 2 overnachtingsadressen. Bij de broeders Marianisten en op de camping. in verband met het weer eerst de broeders maar geprobeerd, de camping heeft toch wel plek. Een man deed open maar ik kon niet met hem praten vanwege de taal. Hij haalde een Engels sprekende broeder. Ik had eigenlijk eerst moeten bellen maar kon uiteindelijk toch komen logeren. Dus dat is fijn.

In de avond hadden ze nog een mis een dorpje verderop en ik ben mee geweest. Er was ook nog een doop.

Nu lig ik in mijn kamer nog even dit berichtje te schrijven. Ik ga snel slapen. Morgen naar Troyes ( hoop ik want de afstand is nog best groot).

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

 

 

8 september, Mery-sur-Seine naar Troyes

september 8, 2019 door rolstoelpelgrim

8 September, Mery-sur-Seine naar Troyes

Mery sur Seine – Troyes,
37,66 km

Vanochtend om 7.00 ging mijn wekker af. Mijzelf klaar gemaakt en alles weer ingepakt en daarna naar beneden gegaan. De Engels sprekende broeder was al weer beneden en bezig met het ontbijt. Broodje met jam gegeten en een grote kom thee. Daarna was het tijd om mijn spullen weer naar de rolstoel te brengen die daar in de schuur had staan opladen. De rolstoel kon namelijk niet naar binnen omdat de woning direct met een trap begon. Gelukkig kan ik die wel op komen. Nadat de bagage weer op de rolstoel hing ben ik vertrokken. 

In tegenstelling tot afgelopen dagen was het vandaag geen afwisselende omgeving. Ik reed namelijk de hele dag langs het Seine kanaal (kanaal naast de rivier), of eigenlijk zat ik tussen het kanaal en de rivier in. Bij de Seine stel ik me altijd die grote rivier door Parijs voor, maar dit deel van de Seine is maar een beetje meer dan een beek, soms zelfs een vertakte snelstromende beek. En als je je dan bij een kanaal het Amsterdam Rijnkanaal voorstelt moet je dat idee ook bijstellen want dit kanaal is heel smal, er pasten vroeger 2 trekschuiten precies langs elkaar. Er zitten wel veel sluizen in het kanaal en wat ik erg apart vond is dan soms de rivier de Seine onder het kanaal doorloopt, dan is het kanaal dus een soort aquaduct over de rivier.
Het kanaal eindigde heel abrupt en daarna waren nog resten te zien waar het kanaal ooit had gelopen. Het ziet er naar uit alsof ze het kanaal ook weer aan het herstellen zijn. Het fietspad naast het kanaal ligt er ook nog maar heel kort en aan de vele sluizen word gewerkt.
Zo langs de rivier rollen deed me aan vorig jaar denken toen ik een deel van de Maasroute volgde. Uren lang hetzelfde landschap. Het weer viel trouwens erg mee. Er was regen voorspeld en ik heb ook een aantal keer een paar druppels gevoeld maar het bleef bij een paar druppels.

Aan het eind van het kanaal begon al snel de stad Troyes. Ik ben eerst naar de kathedraal gegaan. Hier heb ik een stempel gekregen. De kathedraal heb ik bezichtigd en er werd door muzikanten geoefend voor een concert vanavond. Helaas moest ik verder. Door de straat rollend naar het centrum werd ik aangehouden door een vrouw, ze vroeg of ik een pelgrim ben en dat beantwoordde ik bevestigend. Ze gaf me een pakketje met wat lekkers, bleken 2 cakejes te zijn. En toen liep ze snel weer door, naar het concert. Eigenlijk voor ik haar goed en wel kon bedanken was ze alweer verdwenen. (de cake was erg lekker, heb er nog een paar dagen van gegeten!)

Toen ben ik door gegaan naar het centrum, dat staat hier vol met oude huizen uit de middeleeuwen en net daarna. Heel mooi oud vakwerk. Zeker gezien mijn vrijwilligerswerk bij Archeon (historisch openluchtmuseum waar ik in de middeleeuwen als middeleeuws schoenmaker werk) vind ik dit erg interessante huisjes on te bekijken. Veel van deze huisjes zouden prima passen in Archeon.
Een aantal van die huizen stonden zo dicht tegen over elkaar dat ze het smalle steegje het straatje van de katten noemen, de katten konden namelijk bij de bovenramen van het ene naar het andere huis springen. Na de huizen te hebben bekeken was het tijd om naar mijn logeeradres te gaan.

Onderweg kwam ik nog over een enorm grote rommelmarkt. Leuk om even te kijken. Maar ik had niet veel tijd want ik wilde graag weer door.

Ik logeer nu bij mensen die ik vorig jaar in het zusterklooster in Reims/Cormontreuil heb leren kennen. Ik werd hartelijk ontvangen en rondgeleid door huis en tuin. Vanavond lekker meegegeten en met elkaar gepraat in het Frans en een heleboel google translate maar zo hebben we toch een goed gesprek kunnen hebben. en nu ben ik weer op bed.

Foto’s komen morgen want helaas lukt het hier niet om met de wifi te verbinden. (Inmiddels zijn ze zoals je ziet geplaatst, de volgende morgen op het internet van de supermarkt).

Groetjes,
Rolstoelpelgrim

 9 september. Troyes naar Sommeval

september 9, 2019 door rolstoelpelgrim

9 september. Troyes naar Sommeval

Na een goede nacht slaap stond ik om 7.30 op en heb mijn spulletjes weer ingepakt. 8.00 stond het ontbijt alweer voor me klaar, brood, zelfgemaakte jam, bramen en druiven uit eigen tuin. Lekker! En boven op het ontbijt kreeg ik ook nog eens een uitgebreide lunch mee met brood en brie, ei en druiven.
Na nog wat te hebben gepraat met behulp van google translate was het weer tijd voor vertrek. 
Ik ben eerst richting een grote supermarkt gegaan, ik wilde een banaan kopen maar helaas hadden ze die alleen in ingepakte trossen en niet los en 5 bananen is me iets te veel. Ook moest ik een geheugenkaart voor mijn camera halen, deze was vol (te veel foto’s genomen) en heb natuurlijk geen mogelijkheid om het te legen. Aangezien ze in de supermarkt alles verkopen wat je maar kan bedenken was ik daar gelukkig wel voor geslaagd. Dus ik kan weer nieuwe foto’s maken! En over foto’s gesproken, in de supermarkt hadden ze wifi en ik heb daar de foto’s van gisteren in het blog gezet. Dus die kunnen jullie nu alsnog bekijken.

Vandaag was weer een beetje zoeken hoe ik de route het beste kon rollen. De wandelroute uit het boekje liep veel over GR routes (lange afstand wandelroutes door voor mij onmogelijke “paden”) dus die sla ik liever over. Maar de hoofdweg was ook geen optie omdat die te groot was met te veel verkeer. Daarom een beetje om moeten rijden.
Ik heb nog 1 keer een stuk afgestoken door een boerenpad te nemen tussen de akkers door, dat ging gelukkig best goed maar zo wilde ik toch liever niet de hele tijd rollen. Vandaag waren er weer veel suikerbieten en graan. Maar ook veel andere dingen. Ook nog een zonnebloemveld gezien waar enkele bloemen nog bloeiden. Al waren de meeste al uitgebloeid.

Rond het middaguur heb ik mijn lunch gegeten en een cakeje die ik gisteren had gekregen. Toen was ik er niet aan toe gekomen om ze op te eten, nu wel. Erg lekker, smaakte als een goed bakkers cakeje!

Het eerste deel (voor de lunch) was vrijwel vlak, na de lunch kreeg ik een heuvelig deel. En net voor Sommeval begon het heel stijl te worden. Er waren ook wielrenners aan het trainen, die gingen steeds van boven naar beneden en weer terug. 1 van de wielrenners heb ik zeker 10 keer gezien terwijl hij op en neer ging tijdens mijn omhoog klimmen. Hij was een stuk sneller dan ik. Bijna boven aan de helling begon mijn rolstoel te piepen en was de batterij leeg. Toen gelijk maar pauze genomen in de berm en de accu’s verwisseld. Terwijl ik daar pauzeerde kreeg ik een berichte op mijn mobiel binnen van een journalist die mij mogelijk later wilt gaan interviewen, hiervan hou ik jullie op de hoogte. Toen ik net weer in de rolstoel zat stopte er een auto en stapte een vrouw uit. Ze sprak Engels en vroeg me wat mijn eindbestemming zou worden. Uiteindelijk bleek dat ze in dezelfde straat woont als de pelgrimherberg staat waar ik nu overnacht.
Ze vertelde me waar ik moest zijn en toen vertrok ze naar huis. Ik rolde daarna het laatste stuk de heuvel op en daarna werd het gelukkig weer makkelijk en rolde ik lekker naar beneden zo het dorpje in. Ik ging eerst naar het gemeentehuis maar die was dicht. Al snel kwam ik die vrouw tegen die ik op de heuvel sprak en ze vertelde me dat deze pelgrimsherberg open is en dat ik er gewoon in kan zonder me ergens te hoeven melden.

Nu zit ik in dit leuke huisje. Er zit een soort keukentje in. Simpel maar wat nodig is (magnetron, waterkoker, kookplaat en warm en koud stomend water). Er is een douche (in het boekje stond dat die er niet was) en een echte Franse WC, zo’n gat. Altijd weer een uitdaging, ik ben blij dat in thuis niet zo’n gat heb, maar ach, het werkt.
Verder staat er een grote stenen tafel met houten banken. Je kan er zeker met 10 man zitten. En bedden zijn er niet dus ik kan hier op de grond met mijn luchtbedje en slaapzak slapen. Er is nog wel verwarming als dat nodig is maar vannacht red ik het wel zonder.

Ik heb net met de waterkoker mijn couscous klaar gemaakt. En ik zit nu terwijl ik met dit bericht bezig ben dit rustig op te eten. Na het eten ga ik snel slapen want ik ben vandaag erg moe. Hopelijk voel ik me dan morgen weer een beetje beter.

Wifi heb ik nu niet dus foto’s komen morgen. (zoals je ziet zijn ze inmiddels geplaatst)

Groetjes, 

Rolstoelpelgrim

10 september. Sommeval naar Flogny-la-chapelle

Vanochtend rond 7.30 opgestaan in mijn huisje in Sommeval. Ik had een beetje onrustig geslapen omdat mijn lijf veel pijn deed. Na het opstaan, inpakken en en medicijnen ging dat gelukkig langzaam beter.

In het begin van mijn route gaf mijn rolstoel wat problemen. Dat komt omdat ik volledig opgeladen was en het eerste stuk ging voornamelijk naar beneden. Mijn rolstoel laad een klein beetje op als ik een heuvel af rol maar doordat hij al vol was kreeg ik de foutmelding overbelading en dan schakelen de wielen volledig uit. Erg irritant omdat ik dan ook de remkracht kwijt ben en op eigen kracht moet remmen wat erg zwaar is voor mijn schouders, gelukkig heb ik nog een extra rem op mijn voorwiel waardoor ik toch nog kan afremmen en niet op volle vaart de heuvel af rol. En na 3 kilometer was de accu leeg genoeg om gewoon de afdalingen te kunnen nemen zonder overbelading. 

Vandaag ben ik behoorlijk veel van de route afgeweken. Alleen het laatste stukje kwam ik dezelfde plaatsnamen tegen als in het boekje. De route was weer erg leuk en afwisselend. Veel akkers maar af en toe ook koeien en andere dieren zoals ezels en paarden en een groep tamme ganzen die de weg op liepen. Wat betreft de koeien waren het voornamelijk echte Franse koeien maar ik ben ook nog een weiland vol zwart witte Hollandse koeien tegen gekomen.

Ik ben door veel kleine dorpjes gekomen. Ik heb het gevoel alsof ik in sommige van die dorpjes van het begin tot het eind werd uitgeblaft door alle waakhonden. Soms echte grote enge waakhonden, soms schoothondjes die denken dat ze een grote enge waakhond zijn. Bijna elk huis heeft wel 1 of meer honden in de tuin lopen en die gaan af als een alarm als ik langs kom rollen. 
Op en gegeven moment werd ik aangehouden door een fietser. Een wat oudere man op een volgepakte racefiets. Hij vroeg me in een mix van Frans en Engels waar ik naar toe ging en vertelde dat hij nu maar een rondje van 5 dagen door Frankrijk reed maar dat hij volgend jaar naar Santiago wilt gaan fietsen.

Net nadat die man weer was weggefietst kwam ik langs een plek met enorm veel bramen. Ik had nog een leeg bakje bij me van de lunch van gisteren en heb daar bramen in geplukt. Ik denk dat ik wel bijna een halve kilo (doosje had ongeveer inhoud van een liter en zat tot 3/4 vol) had geoogst en die heb ik in de loop van de middag opgegeten bij gebrek aan een betere lunch want een supermarkt ben ik vandaag niet tegen gekomen.

Het laatste deel van de route ging door het bos. Was daar heerlijk rustig. Ben alleen een hardloper tegen gekomen. Hij kwam vanuit het dorp waar ik nu slaap en vertelde me waar ik het gemeentehuis kon vinden. Verder was en nauwelijks verkeer door dat bos. Alleen de vogeltjes die ik af en toe hoorde, ook een specht maar helaas kon ik die wel horen maar niet zien.

Vandaag zo’n 35km gerold. Vanochtend begon ik slecht met veel pijnklachten maar toen ik eenmaal onderweg was ging het eigenlijk best goed en die 35km viel best mee en rolde ik vandaag best ontspannen.

Ik ben geëindigd in Flogny-la-Chapelle. Hier verblijf ik weer in een pelgrimsherberg. Ik had me ook deze keer niet van te voren aangemeld zoals eigenlijk hoort (dan moet ik bellen met Fransen die geen Engels spreken en dat is niet erg succesvol dus neem iedere dag gewoon de gok dat het goed gaat). Ze deden bij het gemeentehuis eerst een beetje moeilijk omdat ik me dus niet had aangemeld maar uiteindelijk ging het goed en wees iemand me de weg naar de herberg (nog 2km vanaf het gemeentehuis).
Het is een mooi huisje. 2 slaapkamers (1 met stapelbed en 1 met tweepersoonsbed), keukentje, huiskamer. Doet eigenlijk niet onder voor een gewoon huisje. Ik lig nu onder in het stapelbed en ga zo slapen. Morgen weer verder naar het zuiden.

Helaas weer geen Wifi dus nog geen foto’s van vandaag en gisteren. Hopelijk morgen ergens onderweg bij bijvoorbeeld een grote supermarkt. (Inmiddels zijn zoals je ziet de foto’s geplaatst)

Groetjes,
Rolstoelpelgrim

Ps. Als je je nog niet hebt aangemeld voor de nieuwsbrief doe dit dan op de homepage, dan krijg je direct te horen als ik een nieuw blog heb geplaatst.

11-september-flogny-le-chapelle-naar-chablis

Vanochtend wilde ik een beetje langer uitslapen en had mijn wekker op 8 uur gezet, maar omdat ik om 7.00 wakker werd ben ik toch maar op tijd gaan inpakken. Het was rond 8.30 toen ik vertrok. Eerst heb ik de sleutel weg gebracht naar het adres van de beheerster. Die moest ik in de brievenbus doen. Daarna ben ik naar de supermarkt gegaan. Ik moest eten voor het ontbijt halen en ook voor de rest van de dag. Zo kocht ik onder andere wat fruit. 1 appel en 1 banaan. Bij de kassa werd het gewogen en maakte de kassière een onhandige beweging waardoor de appel stootte tegen de weegschaal en het schilletje kapot ging. De kassière haalde een nieuwe appel en ik kreeg de andere mee. Zo had ik dus geluk want ik had 2 appels voor de prijs van 1 en die kapotte heb ik gelijk maar als deel van het ontbijt verorberd. 

Net voor ik Flogny verliet keek ik nog even extra op de kaart. Een behulpzame man kwam me nog even extra helpen met de weg vinden maar door zijn ingewikkelde uitleg in het Frans en gedraai met de kaart werd het eigenlijk nog ingewikkelder welke weg ik nu moest hebben maar toen hij weer vertrokken was had ik de juiste weg gelukkig snel gevonden.

Ondanks dat ik niet de officiële route volgde kwam ik vandaag wel regelmatig de route bordjes tegen.

Het landschap was afwisselend, wel met een aantal flinke heuvels. Maar nadat ik de heuvels op was geklommen mocht ik ze gelukkig ook weer af en hoefde ik even niets te doen!

De boeren waren vandaag druk bezig met de oogst. Tractoren met aanhangers voor oogst reden af en aan. Op een heuvel waar ik omhoog moest kwam ik dezelfde tractor een aantal keer tegen. Hij ging heen met lading en terug zonder lading om dan na een tijdje mij weer vol te passeren etc. etc.
De manier waarop de boeren hun strobalen stapen is ook erg leuk om te zien.

Ook reed er regelmatig een hogesnelheidstrein voorbij. Ik denk wel iedere 5 a 10 minuten. Eerst op een afstand langs mij en later ben ik zelf nog over het spoor heen gegaan.

Het grootste deel van de dag rolde ik tussen de akkers en af en toe een weiland maar aan het eind van de dag kreeg ik een gebied met bos en op het laatste stuk weer wijn. Ik ben nu in Chablis en deze plaats is ook bekend van de wijn.

In Chablis ben ik eerst even naar het centrum gerold. Hier veel wijn winkels. Maar ik ben eerst naar de toeristen info gegaan voor een stempel in mijn pelgrimspaspoort. Daarna ging ik onderweg naar de supermarkt aan de andere kant van het dorp. Gelukkig eindelijk weer een echte supermarkt (waar ik vanochtend was in Flogny was echt een mini supermarkt met alleen het hoog nodige). Nu heb ik avondeten gehaald en wat eten en lekkers voor morgen. Ook weer nieuw fruit.
Na de supermarkt was het tijd om naar de camping te gaan. Hiervoor moest ik een stukje terug. 
Inmiddels sta ik op de camping. Tent is opgezet. Er is hier wifi dus ik kan eindelijk weer fotos plaatsen (ook van afgelopen 2 dagen).

Groetjes,
Rolstoelpelgrim 

Ps. De volgorde van de de foto’s klopt nog niet. Wordt later aangepast.

12 september. Chablis naar Accolay

Eerst nog even wat dingen over gisteren voordat ik met vandaag door ga.
Ik was helemaal vergeten te vertellen dat ik in Chablis ook de kerk nog heb bezocht. Een grote en mooie kerk. Hier hadden ze helaas geen stempel. Gelukkig heb ik er wel een gekregen in Chablis bij de toeristen info. 

Gisteravond heb ik op de camping nog gezellig met een paar Nederlanders/Friezen bij hun caravan gekletst onder genot van een warm kopje thee en een stukje chocola. Van de man kreeg ik een stuk transparant plastic zodat ik dat over mijn rolstoel kan hangen als die zoals afgelopen nacht buiten staat. Ik had namelijk stroom voor de deur van mijn tentje en heb de stoel daar opgeladen met dat plastic er overheen. Nu eindelijk over vandaag. 

Chablis naar Accolay
29,40km

Nu eindelijk over vandaag. 
In de ochtend had ik besloten eerst een beetje uit te slapen. Kwart over 8 ging mijn wekker pas, en dat was nodig want ik werd ook echt pas van de wekker wakker. Zelfs de druivenplukkers die vlak achter mij stonden heb ik niet weg horen gaan. Ik heb best goed geslapen. Alleen rond een uur of 4 even wakker geweest omdat ik het koud had. Toen mijn mummyslaapzak goed dicht gedaan (de rits was een beetje open) en aan het touwtje getrokken zodat alleen mijn neus nog naar buiten stak, toen werd ik al snel warm en sliep gelukkig weer verder.
Toen ik rond 8.30 eindelijk mijn bed uit (want het was zo koud buiten mijn slaapzak) was ben ik gaan inpakken en alles op mijn rolstoel gaan binden. Na alles te hebben ingepakt en opgeladen wilde ik de camping af rijden maar nog voor ik zover was werd ik door een andere kampeerder aangesproken. Een fietser die op reis is en door de hele wereld fiets, toen ik vroeg waar hij vandaan kwam zei hij: the Country with the crazy president (het land met de gekke president). Ik wist gelijk welk land dat moest zijn.
Deze man maakte een wereldreis op de fiets om oa om te leren gaan met het feit dat hij sinds enige tijd een oog mist en dus geen diepte meer ziet, en als kunstenaar is dat natuurlijk enorm lastig. We hebben een tijdje over onze beide uitdagingen gesproken en daarna ging ik weer verder. Een moment later werd ik nog door de Nederlanders/Friezen aangesproken en hebben we nog even gepraat en ik kreeg nog een banaan voor op reis. zo kwam het dat het al half 11 was voor ik goed en wel was vertrokken.

De eerste tijd reed ik door de wijnvelden. Hier was de oogst goed begonnen. Er werd voornamelijk machinaal geoogst maar een paar keer zag ik dat er ook nog door mensen werd geplukt.
Ik kwam naast de wijngaarden ook andere bedrijven tegen die met wijn te maken hebben. Oa bedrijven met allemaal stapels kratten met wijnflessen en winkels waar wijn word verkocht.

In het dorpje Saint-Cyr-les-Colons ontmoete ik een fietser, deze vrouw was vorig jaar in haar vakantie naar Spanje ook in Santiago geweest. Ze ging nu een rondje rijden en zei dat ze me misschien later op de dag weer zou treffen omdat ze haar rondje op het laatst precies tegen mijn route in zou lopen. Dus we zeiden maar tot straks tegen elkaar.

Net nadat ik haar had ontmoet begonnen mij wielen te piepen. Ik heb toen een mooi plekje gezocht en ben buiten het dorp mijn accu’s gaan verwisselen en heb gelijk even een korte pauze gehouden bij een van de vele wegkruizen die ik onderweg tegen kwam, hier heb ik ook de banaan gegeten die ik vanochtend had gekregen.

Onderweg stopte ik verder nog regelmatig bij kerken (die meestal gesloten waren) en ik zag veel overkappinkjes met daar onder een soort bron/vijver/etc.

Na de wijngaarden kreeg ik wat afwisseling, maar het meeste was al geoogst. Ook heb ik nog een stukje door bos gereden.
In de berm vlogen steeds vlinders, die helaas sneller vlogen dan mijn camera ze kon vastleggen. Ook sprong er nog een keer een hert uit de bosjes die mij zag en gelijk de bosjes weer in sprong. Ook die kon ik helaas niet vastleggen. Maar wel leuk om het hert te hebben gezien!

In Cravant aangekomen ontmoette ik inderdaad die fietser weer. Leuk om haar nog even te hebben gezien. Ik heb haar een visitekaartje gegeven met mijn website dus misschien leest ze dit wel.
In Cravant ben ik nog even langs de kerk gereden. Deze was open en er liepen nog een paar mensen.
Daarna was het tijd om naar de camping te gaan in Accolay. Accolay is een pottenbakkersdorp en overal staan hier enorm grote potten. Leuk gezicht.
Op de camping aangekomen bleek het erg rustig. Er zaten een stuk of 5 mensen op het terras en er staan 3 caravans. Ik ging er van uit dat die mensen op het terras bij de caravans hoorde maar dat bleek niet zo te zijn. Ik ben namelijk alleen op de camping. Ik heb wel het telefoonnummer van de beheerster voor in geval van nood. 
Mijn rolstoel staat onder het afdakje van het washok te laden en daar heb ik net ook mijn powerbanks opgeladen. Dus morgen is alles weer helemaal klaar en opgeladen voor vertrek.
Nu ga ik maar slapen. Er is hier verder niet zo erg veel te beleven op een camping voor mijzelf.

Morgen rol ik trouwens niet de hele dag alleen, een journalist komt langs voor een interview. Later zal ik hierover wel meer schrijven.

Groetjes,
Rolstoelpelgrim  

Ps. En als je het nog niet hebt gedaan, op de homepage kan je je inschrijven voor de nieuwsbrief. Dan krijg je direct te horen als er iets nieuws is geplaatst.

13 september, Accolay naar Chatel-Cencoir

Afgelopen nacht de camping voor mijzelf gehad. Best raar en een beetje spannend om zo alleen op een camping te slapen. Ook wel leuk, voelde bijna als een soort wildkamperen. En doordat er vrijwel geen licht op de camping was (op een kleine lamp bij het toiletgebouw na) waren de sterren erg mooi te zien. Ook de nachtdieren hadden het er goed want een uil (of meer) liet(en) goed van zich horen.

Ik had gisteravond bij het inchecken op de camping een klein stokbrood besteld. Die heb ik vanochtend opgehaald. Ontbijt had ik nog maar dit broodje word de lunch samen met nog wat kleine kaasjes die ik nog op voorraad had.

Na mijn vertrek rolde ik eerst over een wat grotere weg, gelukkig was het niet druk. Op een gegeven moment zag ik een in het wild groeiende druivenrank vol met zeer kleine rijpe druifjes. Ik heb 3 kleine trosjes meegenomen (3 waren ongeveer de maat van 1 tros normale druiven). Ze waren erg lekker en erg rood. Mijn vingers zagen helemaal paars na het eten van de druifjes. Ook zat in elk druifje dat de doorsnee had van 5 a 7 mm 2 a 3 flinke pitten. Maar ze waren wel erg lekker.

Vandaag ging het grootste deel van mijn route langs het kanaal. Van te voren leek me dit niet zo erg interessant want de vorige wandeling langs het kanaal was erg eentonig. Maar dat viel hier enorm mee en het was juist erg mooi. Sowieso had dit kanaal veel boten (vorige kanaal was niet meer in gebruik) en veel sluizen. De sluizen werden allemaal met de hand open gedraaid en bij elke sluis stond een sluiswachtershuisje waar iemand woonde die de sluizen open deed. Naast het kanaal stroomde ook de rivier. Vaak stroomde het water uit het kanaal zo de rivier in via een soort sluis. Het water in het kanaal is ook heel erg helder. Ik zie de vissen vaak gewoon zwemmen. Leuk gezicht!

In het plaatsje Sery had ik afgesproken met een journalist. Maar nadat we elkaar daar hadden gesproken besloten we het interview een dorpje verderop te doen, daar kon hij ook wat eten halen voor een lunch. Dus ik rolde door naar Mailly la Ville. Onderweg kwam ik nog in een haven een schip uit Ter Aar. tegen (Ter Aar is een dorpje vlak bij mijn woonplaats), genaamd Johanna. Grappig om dat hier tegen te komen.
In Mailly aangekomen ontmoete ik al snel de journalist van het Nederlands Dagblad. We zochten een leuk picknick plaatsje op en onder genot van stokbrood met kaas hadden we een goed gesprek… en nog chocolade toe, lekker (en de rest van de reep heb ik meegekregen dus daar ga ik vanavond nog wat van opeten). Na het eten is hij nog even met me mee gewandeld langs het kanaal. Er zijn ook foto’s genomen terwijl ik rol. Ik vond het erg gezellig. Volgens mij heeft hij genoeg info om een halve krant vol te schrijven (en die plek zal er niet zijn) dus ik ben benieuwd welke onderwerpen hij uit zal kiezen. De datum wanneer het word geplaatst is nog niet bekend. Zodra dit bekend is zal ik het laten weten. Nadat we afscheid namen en hij weer naar zijn auto ging ben ik doorgerold langs het kanaal.

Terwijl ik rolde moest ik nog oppassen want de hagedissen en sprinkhanen renden flink over het pad. Ze bleven zelfs goed zitten voor foto’s en toen ik tijdens een stop even wat op de grond had gelegd had ik zelfs een sprinkhaan op mijn kaart zitten.

Hoe verder ik op mijn route kwam hoe hoger de heuvels werden en hoe rotsiger het werd. Ik zag ook nog een kasteel op de top staan. Vooral bij de 5 km voor de camping waren er erg mooie ruige rotsen. Altijd mooi om te zien.
Rond die plek stond er ook veel munt in de kant van het kanaal. Ik heb wat geplukt zodat ik vanavond muntthee kan maken.

Nu ben ik op de camping. Hier heb ik ook eindelijk weer wifi dus heb het blog van afgelopen dagen voor jullie aangevuld met foto’s.

Morgen ga ik waarschijnlijk tot Vezelay of tot net aan de rand van de stad. Ik wil dan zondag ochtend naar de kerk voor mijn stempel.

Groetjes, 

Rolstoelpelgrim 

14 september, van Châtel Censoir naar Vezelay en camping in Saint Pere.

Afgelopen nacht gelukkig weer goed geslapen. Niet koud gehad. Ik werd alleen midden in de nacht rond een uur of 2 even wakker maar heb verder heerlijk geslapen. Rond 7.00 werd ik wakker en was het weer tijd om in te pakken.
Ik heb nog even bij de rivier die achter de camping liep gekeken en toen was het tijd voor vertrek.

Ik ben eerst maar het dorpje gegaan voor boodschappen. Een fles sap (dat helpt om het water dat hier naar chloor ruikt drinkbaar te krijgen. Half om half water en sap is lekker.)
Ook heb ik bij de supermarkt een demi baguette gehaald (half stokbrood). Het is altijd een verrassing, de ene keer krijg ik dan een stokbrood die gewoon kort is en de andere keer word het brood letterlijk door midden gesneden. Deze keer kreeg ik het laatste. Een lekker half broodje van de bakker.

Ook zie ik regelmatig petanque (jeux de boulle) velden. Soms verlaten maar ook zie ik velden waar met enthousiast aan het spelen is. Dat ziet er lekker Frans uit!

Verder rol ik door leuke dorpjes en leuke en soms bijzondere huizen.
Tussen de dorpjes in rol ik veel door het bos, wel merk ik dat het hier vochtiger is, er zijn veel kleine riviertjes, beekjes en andere watertjes die ik door het bos en door de dorpen zie lopen.
Onderweg zag ik bij bijna elk dorpje aan de kant van de rivier/beek een soort afdakje staan. Weet niet waar het echt voor dient maar in mijn gedachten lijkt het een plek waar men vroeger bijvoorbeeld de was deed. Wie het echt weer mag het mij vertellen! 
Net als de huisjes met daarin bronnen, ook die staan in vele dorpen in deze omgeving.

Verder ook nog veel akkers waarvan ik niet meer kan zien wat er stond, gemaaid en/of geploegd.
De hele dag rolde ik omhoog, soms vals plat en soms enorm stijl. Net voor Vézelay rolde ik eindelijk voor 2 km naar beneden en hoefde ik even niet te ploeteren maar dat was alleen de stilte voor de storm (wist ik gelukkig al) want Vézelay ligt op een zeer steile heuvel. Tijdens de afdaling kon ik voor het eerst Vézelay zien liggen. Daar eenmaal aangekomen begin de grote klim naar de kerk. Een deel van de heuvel heb ik achterstevoren gedaan omdat ik achterover kiepte. Het was wel leuk om naar boven te rollen en ik werd onderweg aangesproken door diverse mensen en aangemoedigd. Ook ontmoete ik nog een aantal andere pelgrims want dit is een belangrijk kruispunt van diverse pelgrimsroutes naar Santiago en voor velen ook een startpunt.
Onderweg naar boven ook nog een stempel gehaald bij het toeristenbureau. Op de grond zitten regelmatig metalen Santiago schelpen.

Boven op de heuvel van Vézelay aangekomen naar de Basiliek gegaan. Deze basiliek staat in het teken van Maria Magdalena. Ze hebben hier ook een reliek van Maria Magdalena in de crypte van de kerk een Vlaams stel is voor mij even een paar foto’s gaan maken. Het is een erg mooie en oude kerk, licht van kleur maar veel leuke kleine details, vooral bij de pilaren. Van buiten staat de kerk helaas in de stijgers, dus helaas is dat deel niet te zien maar ik ben hier een paar jaar geleden geweest en heb toen gelukkig wel de kathedraal kunnen zien van buiten.
Er was een koor met orkest met oude instrumenten aan het oefenen. Erg mooi om te horen.
Ik heb ook nog een stempel bij de basiliek gehaald. Ik vroeg hier ook om een nieuw pelgrimspaspoort (credential) omdat ik nog maar plek heb voor 3 stempels. Helaas had ze die niet. Ik werd verwezen naar het pelgrimskantoor maar daar was ik al langs gekomen en die zit op de heuvel in een gebouw op de 2e verdieping. Hier kan ik niet komen. Zelfs als ik uit mijn rolstoel stap niet want als ik er dan kom rijd mijn rolstoel ondertussen de heuvel af want de heuvel is zo stijl dat mijn rem mijn zware rolstoel niet houd. Uiteindelijk is de vrouw van de kathedraal even met me meegelopen en heeft bij het pelgrimsbureau iemand geroepen en is toen weer terug gegaan. Ik kon toen mijn pelgrimspaspoort kopen. Heel fijn om nu weer ruimte te hebben voor nieuwe stempels!

Ik heb daarna nog even boven op de heuvel rondgekeken, wat religieuze toeristenwinkeltjes bezocht en daarna ben ik naar beneden gerold. Onderweg zaten nog allemaal kleine winkeltjes. Veel kunstenaars hebben daar hun werkplaats en verkoop. Leuk om te zien. En als het geen kunst was was het wel wijn!

Daarna was het tijd om de camping op te zoeken. Ik zit nu op een camping municipal in een gehucht naast Vezelay, Saint Pere. Een kleine camping met sobere faciliteiten maar het is prima. Mijn tentje staat met uitzicht op de beek, af en toe varen er kano’s/kajaks langs. Net nog even met de voeten in de beek gezetten, lekker verfrissend.

Mijn stoel staat nu op te laden bij een Nederlander die hier op de camping staat en ik heb inmiddels ook een ander stopcontact gevonden. Hier zit ik nu naast met al mijn spullen (powerbank, camera, telefoon, kilometerteller) aan de stroom. Alles was goed leeg omdat ik afgelopen nacht alleen mijn rolstoel op heb kunnen laden. Nu gelukkig weer oplaad mogelijkheid

Vezelay was officieel mijn eindpunt maar vanwege de terugreis en het gebrek aan openbaar vervoer in Vezelay ga ik morgen nog door naar Avallon (dat ligt op de route van volgend jaar, dan wil ik vanaf hier rollen naar Taizé). Waarschijnlijk neem ik vanaf Avallon een trein naar Auxerre en dan met een flixbus weer terug naar huis. Ik hou jullie komende dagen nog op de hoogte! En vergeet je niet in te schrijven voor de nieuwsbrief als je dit nog niet hebt gedaan. Dat kan op de homepage of hier. Dan krijg je iedere keer dat ik iets plaats een berichtje en blijf je op de hoogte.  

Groetjes,    Rolstoelpelgrim

15 september, Vezelay (Saint Pere) naar Avallon

Vannacht heb ik ondanks het festival naast de camping toch goed geslapen. Met mijn mummyslaapzak goed dichtgetrokken had ik weinig last en bleef ook nog warm. 2 vliegen in 1 klap! De maan was ook erg mooi en vol vannacht.

Gisteravond heb ik eerst mijn ene set accu’s geladen bij een Nederlandse vrouw die in een chalet sliep. Helaas kon mijn rolstoel daar niet overdekt staan maar de oplossing voor dat probleem kwam al snel. Ik werd namelijk aangesproken door een Frans stel dat een beetje Engels spreekt en die ik kende van de camping in Chablis van een paar nachten geleden. Toen heeft mijn rolstoel in de nacht onder hun luifel de 2e set accu’s kunnen opladen. Heel fijn!

Toen ik alles weer in had gepakt kon ik weer op pad. Gisteren had ik bijna alles vol geladen dus daarover had ik gelukkig geen zorgen.

Een beetje gekke route was het wel vandaag, eigenlijk is dit de route die volgend jaar als mijn eerste etappe stond gepland. Dus volgend jaar rol ik 1 dagje korter. Maar dit is een veel handigere plek i.v.m. openbaar vervoer.
Gisteren had ik Vézelay al bezocht en ben daarom vanochtend maar gelijk doorgereden naar Avallon. Ik moest wel een flink stuk om omdat ik de grote weg wilde vermijden.
Ik reed door de Morvan, een middengebergte las ik op Wikipedia, het is hier nog niet zo erg hoog, meer een laaggebergte maar ik zit hier ook pas aan de rand van de Morvan. Wel waren er een aantal lange vrij zware hellingen, het fijne van een grote helling is dat nadat dit heel veel energie kost en zwaar is, je daarna bijna altijd word beloond met een mooi uitzicht en daarna naar beneden mag zonder iets te doen!
Vandaag bijna geen dorpjes gezien en wat dan nog een dorpje zou kunnen heten bestond vaak maar uit 2 of 3 huizen/boerderijen en niet eens een kerk (en dat heeft elk gehucht hier). Het meest echte dorp was nog Usy, dit was een zeer klein dorpje met weer zo’n huisje met een bron waar ik al eerder over schreef. Alleen dit huisje was ingericht met een expositie. Hierin stonden etalage poppen met een soort klederdracht die ouderwets werk deden, lopen achter ploeg, spinnen, etc. Leuk om even te zien. In Usy zag ik ook een huis begroeid met druiven, bijzonder was dat elk trosje apart verpakt was in een netje of een papiertje. Net voorbij Usy waren er een aantal mannen bij een huis/boerderij en die heb ik gevraagd mijn fles te vullen. Dat leverde een volle fles en een leuk gesprek op.

In het begin rolde ik veel tussen akkerland door maar halverwege veranderde het in bos. Het was er heerlijk rustig, ik hoorde veel vogels, zag af en toe een roofvogel (helaas niet op de foto) en hoorde kleine beestjes in de berm wegspringen maar kon niet zien wat. Maar aangezien ik onderweg soms platte muizen (of zo iets) op de weg zag ga ik er maar van uit dat het muisjes zijn.
Ook stroomden er af en toe kleine beekjes door het bos Toen ik over een bruggetje rolde en even wilde kijken naar het beekje was ik wel even verbaasd, er stond namelijk een enorme stier in dat beekje! Er was ook een klein weilandje voor die stier afgezet maar op die manier dat hij het water in kon lopen.

Ik heb afgelopen tijd een paar keer de vraag gekregen van mensen hoe dat nu voor me is om uren door een bos te rollen zonder mensen tegen te komen. Hoe ik dat doe met eenzaamheid. Ik heb van eenzaamheid tijdens zo’n tocht geen last, ik ben wel alleen en zie geen andere mensen maar toch voelt het nooit eenzaam (zoals jullie denk ik wel weten ben ik christen en dus ook nooit echt alleen). Ik geniet er ook van om gewoon alleen te zijn, met mijn eigen gedachten. Vaak denk ik na over bijvoorbeeld eerdere ontmoetingen, vragen die ik kreeg die ik nog eens extra tot me laat doorwerken (zoals deze vraag die ik nu dus beantwoord), over dingen van het leven, de goede en minder goede. maar ik besteed mijn tijd in eenzaamheid in het bos ook vaak met zingen. Vaak Taizé liederen (voor wie het niet kent, Taizé is een klooster in Frankrijk waar jaarlijks vele (duizenden) jongeren (en een aantal ouderen) uit de hele wereld komen. Ze hebben hun eigen liederen, vaak bestaand uit een gezongen Bijbeltekst, gebed of anderszins christelijke korte tekst (bv een tekst van een heilige), die dan veelvuldig word herhaald zodat de tekst goed tot je door kan dringen, ik bezoek zelf Taizé al een jaar of 8 en voor wie wilt weten waar ik volgend jaar wil eindigen, dat is ook in Taizé). Voor mij werken die uren in stilte heel rustgevend en deze dingen zijn precies wat een pelgrimstocht voor mij een pelgrimstocht maakt en niet een gewone wandeling.

Bij Avallon aangekomen ontmoet ik een man, ik rolde al een tijdje achter hem maar hij stond even op zijn kaart te kijken toen ik hem inhaalde. Ik dacht dat hij een pelgrim was omdat hij met een bagagekarretje onderweg was. Maar hij was geen pelgrim maar een wandelaar. Hij woont zelf in Bretagne en wandelde naar zijn ouders in de Elzas. Hij was al 4 weken onderweg en verwachte of 3 weken te moeten. We zijn samen opgewandeld naar boven (het oude cebtrum ligt op 369 m hoogte). Ik ging alleen langzamer en moest ook nog onderweg accu’s wisselen. Hij ging vast vooruit en vertelde me op een drankje te trakteren als ik boven in het oude centrum zou zijn. Toen ik na het wisselen van de accu’s en het oprollen van de steile helling boven kwam zat hij al aan een drankje op een terrasje op me te wachten. Ik bestelde een appelsap en zo kletsten we (in het Engels dat hij goed sprak) een heel tijdje door. Nadat alles op was gingen we weer verder, hij wandelde nog een stuk door en ik ging de kerk bekijken.

In de kerk was het toen ik aan kwam best druk, heb de kerk even bekeken en kwam ook nog Nederlanders tegen waarmee ik even een praatje maakte over mijn pelgrimstocht. Nadat de Nederlanders verder gingen en ook alle andere mensen de kerk inmiddels hadden verlaten zag ik mijn kans schoon om nog even wat te zingen in de kerk. Het klinkt altijd zo lekker! Nadat ik was uitgezongen ben ik weer verder gegaan.
Ik zag een toeristen info die open was. Hier heb ik een stempel gehaald want in de kerk was helaas geen stempel. Nog 1 stempel en dan is dit pelgrimspaspoort ook weer vol. Op naar de volgende (die heb ik gisteren gekocht!).

Daarna nog even door het stadje gerold. Er staat ook een mooie toren. Avallon heeft iets met kikkers, op de grond staan een soort kikkerbordjes die een toeristische wandelroute aan geeft, ook staat er een enorm kikker beeld.

Maar daarna vond ik het tijd om de berg weer af te rollen en naar de camping te gaan. Dat was nog een mooi stuk route. Langs de rotsen naar beneden.
Inmiddels staat mijn tentje. Ik zit hier in een klein zaaltje op de camping waar stoelen, tafels, koelkast en magnetron staan. Hier ben ik nu mijn rolstoel aan het laden en ook alle andere zaken (mobiel, powerbank, camera, kilometerteller). Dan kan ik morgen weer vol geladen op pad.
Er is hier gelukkig ook weer wifi dus ik kan jullie weer dit bericht met foto’s sturen.

Morgenochtend ga ik eerst naar de supermarkt voor wat inkopen en daarna naar het treinstation. Ik neem de trein naar Auxerre. Daarna ga ik een flixbus naar huis boeken en dan ben ik over een paar dagen weer thuis.  

Groetjes,
Rolstoelpelgrim 

Ps. Vergeet je niet in te schrijven voor de nieuwsbrief als je dit nog niet hebt gedaan. Dat kan via de homepage of via deze link.

 

 

16 september. Avallon en Auxerre, De terugreis

september 16, 2019 door rolstoelpelgrim

16 September, Avallon en Auxerre, de terugreis.

Toch ook vandaag nog even een kort berichtje.
Vanochtend een stokbrood gegeten met een stuk chocola als beleg. Stokbrood was nog warm, lekker!
Een roodborstje kwam nog gezellig even langs terwijl ik aan het inpakken was. Zat op nog geen 2 meter afstand.

Iets voor 10 uur rolde ik de camping weer af, richting het treinstation. Ik wilde eigenlijk met de trein maar die ging pas eind van de middag en ik ontdekte dat er ook een bus ging die al rond 2 uur vertrok. Vanaf Avallon ging ik dus vanmiddag met de zeer goed aangepaste bus naar Auxerre. Het was een soort touringcar en in de trap van de trap bij de achterdeur zat een lift verstopt en ook de chauffeur was zeer behulpzaam. Ideaal dus.

Nu sta ik met mijn tentje op de camping in Auxerre. Morgen heb ik dan nog even tijd om de stad te bezoeken en eind van de middag ga ik met de flixbus naar Nederland.
Morgen staat als het goed is het artikel over mijn pelgrimage in de krant, het Nederlands Dagblad. `(zie rolstoelpelgrim in andere media).

Fotos komen later. Het internet hier is onvoldoende om foto’s te laden. (Inmiddels zijn de foto’s geplaatst zoals je ziet).

Groetjes,
 Rolstoelpelgrim

17 en 18 September, Auxerre, de terugweg en het einde van de reis.

september 19, 2019 door rolstoelpelgrim

17 en 18 september, Auxerre, de terugweg en einde van de reis

Gisteravond heb ik hier op de camping mijn rolstoel opgeladen bij het toiletgebouw. 

Ook sprak ik nog een stel dat hier op de camping staat. De man zit in een rolstoel en ze hebben een aangepaste camper met oa een extra brede deur en een rolstoel lift. Leuk om te zien wat er allemaal mogelijk is.

Vannacht heb ik weer prima geslapen. Mijn laatste nacht in mijn tentje. Ik moet wel wennen aan het feit dat mijn pelgrimage er voor dit jaar weer op zit. Vanaf de camping heb ik precies zicht op de kathedraal in het centrum.

Vanochtend alles weer ingepakt en op de rolstoel gebonden. Ik was al weer vroeg wakker en reed rond 9.00 alweer de camping af richting het centrum van Auxerre. Onderweg heb ik even met de huisarts gebeld, niet omdat ik ziek ben maar omdat ik altijd als ik bij de huisarts ben het Nederlands Dagblad in de wachtkamer lees. En omdat ik vandaag (dinsdag 17 september) in die krant sta wil ik graag een extra exemplaar van de krant. Dus ik heb de huisarts gevraagd om zijn krant en die mag ik inderdaad op komen halen als ik weer thuis ben. Fijn!

Auxerre ligt aan het water en het eerste deel van de route naar het centrum is daardoor lekker vlak, maar daar komt net voor het centrum verandering in want het oude centrum ligt op een heuvel en dat zorgt voor een uitdagende klim, maar vergeleken Vezelay en Avallon valt het gelukkig mee. In het centrum bekijk ik de kathedraal, het was even een zoektocht om binnen te komen maar het is gelukt. De hoofdingang heeft namelijk flink wat trappen en de zij ingang was alleen de kleine deur in de grote deur open. Uiteindelijk heb ik andere mensen gevraagd om binnen voor mij te vragen hoe ik binnen kom. En toen is ook de grote zij deur open gedaan. En dus kon ik gewoon met de rolstoel naar binnen.

Ook heb ik nog andere kerken in het centrum bezocht en verder gewoon rondgereden. Het is een mooi stadje met veel oude vakwerk huizen. Ook staat er een toren met een mooie klok. Ook in deze plaats staan weer op de grond bordjes met de route. Deze keer met de afbeelding van iemand genaamd Kadet Rousselle. Ik zag ook nog een beeld van deze man in de stad staan.

Voor het eerst deze reis heb ik mijzelf getrakteerd op eten in een restaurantje, een goed gevulde crêpe met blauwe Franse kaas en groente. Lekker! En ik vond dat ik dat wel had verdiend aan het eind van mijn reis.

Na een paar uur had ik het centrum wel gezien en ben toen in een parkje aan het water gaan zitten. Het bleek dat hier internet was en ik heb toen nog even een stukje gekeken over prinsjesdag. Helaas net de troonrede gemist.

Daarna was het tijd om richting de bus te gaan. Onderweg nog wat kleine etenswaren en wat drinken voor onderweg gehaald bij de supermarkt. En daarna was het tijd voor de flixbus.

16.25 reed de flixbus naar Parijs voor. Helaas wilde de chauffeur graag dat ik mijn voorwiel er af haalde. Maar gelukkig ging dat goed. De bus was erg vol. Onderweg naar Parijs reed ik nog door een paar plaatsjes en over wegen waar ik zelf had gerold of had geslapen. Apart om de route nu op deze manier te zien. Voor Parijs hadden we enorme vertraging. Er was veel file en op het laatst was er ook nog een ongeluk gebeurd. Ik arriveerde pas 19.45 in Parijs terwijl ik er 18.20 had moeten aankomen. Maar dat was voor mij gelukkig niet erg omdat ik een extreem lange overstaptijd had. Mijn bus van Parijs naar Nederland ging namelijk pas om 22.25. Ik moest dus nog steeds lang wachten. Ik ben maar gewoon ergens gaan zitten en gaan wachten. Het is niet zo’n fijne plek (een soort parkeergarage, vrijwel zonder daglicht en veel lelijke graffiti) maar ik moest de tijd doorkomen. Er zijn gelukkig wel veel mensen. Er werd ook nog door een groepje gitaar gespeeld. Helpt om de tijd door te komen. Om 22.00 verscheen gelukkig de plek op het bord waar de bus stond en toen ben ik daarheen gegaan.

Deze keer mocht mijn stoel er in z’n geheel in, altijd fijn. Weer was de bus vrij vol. Ik ben het eerste deel van de reis nog wakker geweest maar na een uurtje ofzo heb ik geprobeerd te slapen. Ik heb voor een busreis nog redelijk geslapen, al was ik ieder half uur ofzo wel even wakker. We hadden diverse tussenstops, Lille, Brussel (2x), Rotterdam en daarna mijn eindstation Den Haag. 

Daar werd ik opgehaald door mijn ouders en zoon. En dit was dan het echte einde van mijn reis.

Komende tijd zullen er weer minder vaak berichtjes van mij komen. Al zal ik jullie op de hoogte houden van de voorbereidingen van voor volgend jaar (pelgrimage van Avallon naar Taizé) en ook zal ik komende week de missende foto’s plaatsen en statistieken (afstanden, hoogtes, enz.) en andere aanvullingen plaatsten. De foto’s van gisteren heb ik inmiddels wel geplaatst. 

Mocht je het nog niet hebben gedaan, schrijf je dan in voor de nieuwsbrief, op de homepage of hier, dan krijg je een berichtje als ik iets nieuws heb geplaatst en als ik weer onderweg ga en blijf je op de hoogte van mijn pelgrimages.

En als laatste wil ik nog iedereen bedanken voor het lezen, meeleven, de reacties, etc.

Groetjes, Rolstoelpelgrim 

Bijna 2 weken thuis

september 29, 2019 door rolstoelpelgrim

Bijna 2 weken thuis

Inmiddels ben ik al weer bijna 2 weken thuis.
Het is altijd wel weer even wennen om weer het gewone leven in te gaan na een pelgrimage.
Als ik pelgrimeer ben ik vooral bezig met de basis basisbehoeften, dingen als: Waar ga ik vannacht slapen? Waar zit een winkel om eten te halen? Waar vul ik mijn waterfles als die leeg is? Waar is een Wc? Welke weg moet ik nemen? Kom ik die berg wel op? Kan ik mijn tent morgen droog meenemen? Hoe is het weer? Waar kan ik mijn rolstoel accu’s laden? echt de pure basisbehoeften, terwijl in het dagelijks leven er altijd zoveel andere dingen zijn die me mee bezig houden.
Maar ik kan de beslommeringen van thuis tijdens mijn tochten goed achter mij laten. Erg fijn! maar altijd wel weer wennen om dan thuis te komen en weer met heel andere dingen bezig te zijn. Maar langzaam maar zeker kom ik weer in het gewone ritme.

Ook ben ik begonnen met het bijwerken van mijn website. Ik heb nu bij alle blogs een kaartje geplaatst met mijn route en de hoeveelheid kilometers per etappe.
Ook staat er nu een foto van het krantenartikel van het Nederlands dagblad van 17 september. Dit kan je op leesbaar formaat vinden in het menu onder “rolstoel pelgrim in andere media”.

Verder heb ik een review geschreven over de Uixi, en nog leuker, ik mag er eentje weggeven aan mijn volgers! Nu vraag je je misschien af wat een Uixi is, dat kan je hier lezen (of kijk onder reviews) en daar staat ook hoe je er eentje kan winnen!

En dan heb ik hier nog de cijfers van de reis:

Afstanden
Dag 1 Reims – Cormontreuil 5,16km
Dag 2 Cormontreuil – Epernay 28,57km
Dag 3 Epernay – Montmort – Lucy 27,71km
Dag 4 Montmort Lucy – Sezanne 35,56km
Dag 5 Sezanne – Mery Sur Seine 34,26km
Dag 6 Mery sur Seine – Troyes 37,66km
Dag 7 Troyes – Sommeval 20,89km
Dag 8 Sommeval – Flogny la Chapelle 29km
Dag 9 Flogny la Chapelle – Chablis 26km
Dag 10 Chablis – Accolay 29,40km
Dag 11 Accolay – Châtel Censoir 24,62km
Dag 12 Châtel Censoir – Vézelay – St. Pere 24,07km
Dag 13 St- Pere – Avallon 21,35km

Subtotaal 344,25km
Gemiddelde dagafstand 26,46km

Dag 14 bezichtigen van Avallon en naar het busstation rollen 8,21
Dag 15 Bezichtigen Auxerre 10,42km

Totaal 362,88km
Gemiddelde dagafstand (incl. de laatste 2 stadbezichtigen na mijn officieel aankomst) 24,19km

Als ik dit vergelijk met vorig jaar lijkt dit een stuk minder, maar vorig jaar had ik in de eerste week vrijwel geen heuvels in tegenstelling tot dit jaar. Met al die heuvels is een dagafstand van rond de 25 km per dag vaak zwaarder dan 35 km plat rijden.

Kosten
Ook vragen mensen zich vaak af hoeveel zo’n reis nu kost, zeker omdat ik leef van een uitkering (arbeidsongeschiktheid, WIA) en mensen zich vaak afvragen hoe ik het financieel toch doe om jaarlijks zo’n reis te maken. Maar ik reis zeer sober en heb niet veel nodig, en eten en drinken doe ik thuis ook. Ook kan dit interessant zijn voor mensen die een pelgrimage ook overwegen en willen weten wat voor kosten ze kunnen verwachten.
Daarom hier een overzicht.

Reiskosten (inclusief extra bagage kosten)
Heenreis: 19 euro FlixBus
Terugreis: Locale bus 10 euro, Flixbus 32 euro

totaal 61 euro

Overnachtingen:
Dag 1 Reims – Cormontreuil – €20 (klooster, vol pension)
Dag 2 Cormontreuil – Epernay €8 (camping)
Dag 3 Epernay – Montmort – Lucy €15 (pelgrimsonderdak, vol pension, zeer goed diner)
Dag 4 Montmort Lucy – Sezanne €20 (bejaardenhuis, vol pension) 
Dag 5 Sezanne – Mery-sur-Seine €15 (broeders Marianisten, vol pension)
Dag 6 Mery-sur-Seine – Troyes (vrienden)
Dag 7 Troyes – Sommeval (pelgrimsherberg, alleen aanvullen van gebruikte producten en/of vrijwillige bijdrage)
Dag 8 Sommeval – Flogny la Chapelle (pelgrimsherberg, alleen aanvullen gebruikte producten en/of vrijwillige bijdrage)
Dag 9 Flogny la Chapelle – Chablis €8 (camping)
Dag 10 Chablis – Accolay €4,50 (camping) 
Dag 11 Accolay – Châtel Censoir €5,50 (camping)
Dag 12 Châtel Censoir – Vézelay – St. Pere €4,50 (camping)
Dag 13 St- Pere – Avallon €8 (camping)
dag 14 Auxerre €8 (camping, prijs bij benadering, heb het bonnetje niet meer)

Totaal 116 euro = gemiddeld 8,30 per nacht.

Eten en drinken
Buiten deze bedragen had ik op sommige dagen wat etenskosten, vaak kocht ik een stokbrood bij de bakker en af en toe bij de supermarkt een stukje kaas. Als avondeten at ik meestal couscous, noodles waar ik enkele porties van huis had meegenomen of een restje stokbrood met kaas of overschot lunchpakket die ik nog in m’n tas had zitten.
Ik heb denk ik maar zo’n 30 tot 40 euro uitgegeven aan eten en drinken voor deze 2 weken. Zeker omdat ik ook regelmatig onderweg dingen krijg toegestopt, ik kreeg deze reis oa, 2 cakes, een reep chocolade en veel uitgebreide lunchpakketjes waar ik vaak 2 of 3 maaltijden mee kon doen. en ik vond onderweg veel vers fruit (voornamelijk bramen, maar ook wilde druiven). Daarbij had ik dagen dat ik gewoon geen enkele supermarkt tegen kwam, hooguit een bakker waar ik dan voor 70ct tot een euro een (demi) baguette kocht, dan is het ook makkelijk om weinig uit te geven.

Samenvatting:
61 euro reiskosten
116 euro overnachtingen
40 euro eten/drinken (minder dan ik normaal thuis uitgeef in 2 weken)

Totale kosten: 217 euro.
Sommige mensen slapen 1 nacht in een hotel en zijn dit bedrag dan ook kwijt. Ik pelgrimeer er ruim 2 weken voor.

Planning
Komende tijd ga ik verder plannen met mijn reis voor volgend jaar. Helaas lopen er weinig tot geen officiële routes op de plek waar ik langs wil. Er is 1 route (die eigenlijk naar Rome loopt) die nog gedeeltes doet van de route die ik wil rollen dus dat ga ik komende tijd goed uitzoeken.
Volgend jaar hoop ik tot aan Taizé te rollen, dit is een oecumenisch klooster (de broeders zijn Protestant, Katholiek of Orthodox) in Bourgondië met ongeveer 100 broeders waar ik sinds zo’n 8 jaar bijna jaarlijks heen ga. Ze zijn vooral bekend van hun muziek (zoek maar eens in youtube op Taizé) en ontvangen jaarlijks duizenden jongeren (vooral in de leeftijd 16 tot 35, maar iedereen is er welkom). Voor mij is dit altijd een erg fijne plek en dat is ook de reden waarom ik mijn pelgrimage hier langs laat lopen.

Voorlopig zullen er weer wat minder blogs komen, maar als ik nieuws heb zal ik het hier melden. En als je dit nog niet hebt gedaan schrijf je dan in voor de nieuwsbrief want dan krijg je direct te horen als ik iets nieuws heb geplaatst.

En vergeet ook niet mee te doen aan de winactie die hierboven staat genoemd, wie weet win jij een Uixi! 

Groetjes,
Rolstoelpelgrim