Om eerst maar te beginnen met hoe het afgelopen nacht in mijn uppie is vergaan, dat ging prima. Helaas geen camping personeel gezien (er stond op bordje dat die in avond en ochtend zou komen maar niemand gezien) en daarom niet kunnen betalen.
Ik werd vanochtend al vroeg wakker van alle hanen die begonnen te kraaien. Kukelekuuuu! Daardoor vroeg (rond 8.00 vertrokken. De maan stond toen nog mooi te schijnen. Eerst rolde ik door het dorpje, kocht een half stokbrood en wilde even bij een mini supermarktje van Nederlandse eigenaren kijken maar die was helaas gesloten. Daarna naar de Mairie voor een stempel in mijn pelgrimspaspoort. De mairie was open maar ik paste niet door de deur. Na wat roepen kwam er gelukkig iemand en kreeg ik de stempel.
Toen ik vertrok twijfelde ik nog hoever ik zou komen dus ik nam de route via een andere camping. Het eerste deel van de reis (12km) ging zo voorspoedig dat ik besloot nog 10km verder te gaan. Ik had ook nog genoeg stroom in mijn accu’s voor de volgende plaats. Al was dat deel van de route voor het grootste deel wel bergop. Ik had in het dorpje ook nog wat eten gekocht voor onderweg. Stond ook een leuk standbeeld van 2 mensen die draailier spelen en ik heb even de kerk bezocht.
onderweg zag ik een eekhoorn (foto maken ging helaas niet snel genoeg) en vele andere kleine beestjes. Het was heel stil, alleen het geluid van de wind door de bomen, af en toe een roofvogel in de lucht, sprinkhanen in het gras, het ruisen van mijn banden over het asfalt en verder niks. Behalve dan op de momenten dat een straaljager oorverdovend langs komt. Die vliegen hier regelmatig, de laatste 2 dagen zeker enkele keren per dag.
Het ging allemaal heel soepel vandaag. Ondanks de steile en lange hellingen in het 2e deel ging het prima tot het moment dat ik bij de camping in Arleuf kwam…. die was gesloten… het hek was dicht en ik kon niet naar binnen. Ik reed door het dorp en zag geen andere overnachtingsplek. Volgende camping was ruim 10km verder, zoveel stroom had ik niet meer in mijn accu’s.
Uit nood op een speciale facebook pagina voor Nederlanders in de Morvan een oproepje gedaan of er iemand een slaapplek wist. Letterlijk binnen 2 minuten reageerde iemand dat ik bij hun kan logeren. Helaas nog wel 15km verder weg maar ze zouden me ophalen. En zo is het gebeurd. Ik ben opgehaald en slaap nu bij de familie van Chris in de tuin. In een schattige caravan. Ik ben hier enorm verwend met lekker eten en een mooie slaapplek en het was ook nog eens erg gezellig (daarom is mijn blog zo laat!). Ze wonen hier sinds een jaar in Cussy en Morvan en verhuren hier 2 vakantiewoningen. Mocht je ooit in deze omgeving een vakantiewoning zoeken kan ik deze plek zeker aanraden!
Nu is het tijd om te slapen. Morgen weer rollen.
groetjes
Rolstoelpelgrim
Wat een luxe o overnachting voor je, in een caravan! Morgen weer wakker van de Franse hanen? Die roepen cocorico! Bonne nuit!
Wat bijzonder en goed dat er zo’n facebook pagina is!!
Zo’n warm onthaal is dan wel fijn!
Prachtige foto’s van de natuur.
Succes en goed reis weer verder!
Hartelijke Groet,
Betty
Fijn om te lezen dat de nacht goed is gegaan! Wat een mooie dingen heb je weergezien en gehoord (op de straaljagers na dan) Wat spannend als je bij een camping komt en die blijkt dicht te zijn. Wat fijn dat er zo’n pagina bestaat en dat er zo snel op gereageerd word! Luxe slapen hoor! Weer een mooie nieuwe dag gewenst!
Wat een bijzondere dag Laura.
Ik wens je toe dat je meer van deze mooie ontmoetingen mag hebben.