Maand: december 2020

de laatste dag van het jaar ik hoop dat jullie mooie kerstdagen hebben gehad.

Zo aan het eind van het jaar wil ik even terug blikken op 2020.

begin 2020, januari, dacht ik nog dat ik in mei of juni zou gaan pelgrimeren in Frankrijk en daarvoor in april nog 3 dagen in Friesland zou pelgrimeren met stichting “Vasten Actie”.
Maar zoals bij iedereen liep ook bij mij dingen dit jaar anders dan gepland. Al in maart bleek dat de pelgrimstocht van ‘Vasten Actie’ niet door kon gaan door Covid-19 en die word verplaatst naar september.
In maart had ik toch ook niet mee gekund met de pelgrimstocht want ik ben zelf erg ziek geweest in die periode, achteraf gezien denk ik toch Corona, ik had alle klachten maar omdat er in die periode niet getest werd weet ik het niet helemaal zeker. wel weet ik dat ik nog altijd niet helemaal de oude ben en nog steeds wat sneller benauwd ben dan voor maart. 

In mei en juni naar Frankrijk gaan voor mijn pelgrimage was ook geen optie met de situatie van toen. en juli en Augustus wilde ik zelf niet pelgrimeren omdat het dan veel te heet is in Frankrijk. Maar wel ben ik nog op vakantie geweest met mijn zoon en hebben door Frankrijk een rondreis gemaakt.
Uiteindelijk besloot ‘vasten actie’ de pelgrimstocht in September af te blazen.
en omdat september de situatie nog wel zo goed was dat het mogelijk was om naar Frankrijk te gaan besloot ik eind augustus toch mijn plannen door te zetten zodat ik September toch kon gaan pelgrimeren. Ik had het geluk dat de omgeving van de Morvan op dat moment niet veel Covid gevallen waren en dat er sowieso weinig mensen wonen waardoor afstand houden een stuk makkelijker was. Vaak reed ik uren alleen door het bos, heerlijk vind ik dat. genieten van de stilte en alleen maar wat vogels en beesten op de achtergrond en af en toe het geluid van houthakkers ergens ver weg.

Ik ben erg blij dat ik toch ben gaan pelgrimeren. Het was een heel bijzondere pelgrimstocht. Door de Covid-19 kwam ik wel af en toe in lastige situaties zoals dichte campings en pelgrimsherbergen, maar juist die lastige situaties hebben deze reis de mooiste herinneringen en ontmoetingen opgeleverd. 
De hoogtepunten van deze pelgrimstocht zijn sowieso vrijwel allemaal gevolgen van de lastige dingen. om er een paar op te noemen:

• De keren dat ik voor een dichte camping stond waardoor ik op heel bijzondere slaap plekken ben terechtgekomen. Geslapen in een caravan,  in het bisschoppelijk paleis, bij mensen thuis en in een klooster zonder gastenhuis maar waar voor mij een uitzondering werd gemaakt.
• de soms zeer stijle hellingen die heel zwaar waren maar daarna, op de top aangekomen, leverde die geweldige uitzichten op.
• en momenten dat ik met bijna lege accu stond en toch nog het slaapplek kon bereiken waardoor ik extra blij was met de aankomst.