Weer even een update.
Ik wilde het al eerder schrijven maar mijn hoofd is zo wazig door de medicatie dat het niet lukte.
Allereerst wil ik iedereen bedanken voor alle lieve berichtjes, mailtjes en kaarten. Dit heeft me enorm goed gedaan. Want het is me behoorlijk zwaar gevallen dat ik in plaats van op reis te zijn ik nu op een ziekenhuisbed lig. Als alles was gelopen zoals gepland was ik vandaag met de auto in Rocamadour aangekomen en was vandaag of morgen mijn pelgrimstocht echt begonnen. Maar soms loopt het anders dan gepland en dan is het heel fijn om zo veel lieve en meelevende berichten te ontvangen.
Goede vrijdag werd ik ontslagen uit het ziekenhuis. Helaas gaat het ook nu nog niet beter met me dan toen ik nog in het ziekenhuis lag, maar omdat ze daar niet veel met me konden en ik mijn medicatie via pilletjes kon krijgen was er geen noodzaak om me langer in het ziekenhuis te houden. Ik wilde zelf eigenlijk nog niet naar huis omdat ik nog niet voor mijzelf kan zorgen. Ik kan namelijk maar 1 a 2 minuten zitten en elke mini activiteit buiten bed kost me enorm veel. bijvoorbeeld na mijzelf wassen heb ik weer uren erge pijn en moet ik een halve dag bijkomen.
Er is om die reden geprobeerd of ik in plaats van direct na het ziekenhuis naar huis eerst naar een revalidatie centrum of zorghotel zou kunnen, maar helaas kwam ik vanwege regelgeving daar niet voor in aanmerking… Gelukkig kon ik wel bij mijn ouders terecht, en hier ben ik inmiddels ruim een week.
Ik lig hier op een ziekenhuis bed in de woonkamer. Hier word goed voor me gezorgd door mijn ouders en zoon. Ook heb ik hier mooi uitzicht op de tuin waar veel musjes en andere vogels vliegen. Ook zie ik de appel en perenboom met mooie bloesem en andere fleurige bloemen.


Hoe het nu verder gaat weet ik nog niet, ik word dinsdag door de neuroloog gebeld. Een paar weken geleden had ik nooit verwacht dat ik dit nog eens zou zeggen, maar ik hoop dat er een operatie mogelijk is en dat ik dan daarna aan mijn herstel kan werken.
Nog even een leuk nieuwtje. Een paar maanden geleden werd ik gemaild door het tijdschrift Margriet over of ze een foto van mij mochten plaatsen en een klein stukje over mij mochten schrijven. En nu stond er een kort stukje over mijn pelgrimstocht in Margriet extra (margriet extra is een speciale thema uitgave van het weekblad Margriet) op pagina 107. Erg leuk! Jullie kunnen het op de foto hier onder lezen of via het menu onder interviews.

Hoe het verder gaat met m’n pelgrimstocht en wanneer ik verder kan weet ik niet. Wel zal het nog wel even duren voordat het zover is. Ondertussen droom ik over nieuwe pelgrimages. Natuurlijk het vervolg van de grote tocht naar Santiago maar ook andere korte opties komen in m’n gedachte voorbij. Fijn om alternatieve ideeën achter de hand te hebben voor als Frankrijk nog even iets te veel is en ik toch al iets ben hersteld en al wel iets kan/wil doen. Ook om weer conditie op te bouwen na lang moeten liggen. Ik denk aan bijvoorbeeld het Jabikspad en Odulphuspad in Friesland , in Brabant is er ons Kloosterpad en er zijn nog veel meer pelgimspaden. Maar eerst maar eens zien dat ik weer gezonder wordt.
Als ik meer weet zal wel weer een blog schrijven.
Groetjes,
Rolstoelpelgrim