May, 2023 → Rolstoelpelgrim

In mijn vorige blog schreef ik dat ik 13 juni geopereerd zou worden maar wat ik hoopte is ook gebeurd. Er is een plekje eerder vrij gekomen en nu is het 1 juni al zo ver. Dus 1 juni opereren, dan revalideren en hopelijk snel weer pelgrimeren

Donderdag om 13.00 uur moet ik me melden in het st Antonius ziekenhuis in Utrecht. De ambulance zal mij daar weer heen brengen. Ik ben blij dat ik eerder terecht kan want na zo’n 9 weken liggen ben ik er wel een beetje klaar mee en ook mijn spierkracht gaat flink achteruit.

Hoewel ik het spannend vind (zeker omdat dit mijn eerste echte operatie is en ik nogal grote prikangst heb) zie ik er ook naar uit. Na zo lang niks kunnen wil ik zo graag weer iets doen, gewoon de simpele dingen van het leven, even een boodschap doen, een rondje door het park voor mijn huis rollen maar bovenal gewoon weer zelf thuis kunnen zijn ipv bij mijn ouders/ziekenhuis/ zorghotel. Want hoe goed er ook door iedereen voor mij gezorgd word, het is toch geen thuis.

1 keer per dag probeer ik heel even kort buiten te zijn (denk dan aan 2 a 3 minuten, meer lukt nu niet door m’n pijn en zwakheid) en te kijken hoe de bloemen in de tuin van mijn ouders er bij staan. De tuin staat deze tijd van het jaar vol bloemen. Leuk om fotos te maken en ook fijn om naar te kijken vanuit mijn bed. Mijn eigen moestuintje mis ik wel erg. Daar verwacht ik dit jaar weinig oogst van omdat alle plantjes nog maar kleine zaailingen waren in potjes waren toen ik naar het ziekenhuis vertrok. Hoewel ze minimaal wekelijks water krijgen hebben ze niet de zorg die ik normaal geef. Maar ach, gelukkig heb ik nog wel fruitstruikjes en boompjes (oa zwarte en rode bessen, bramen en frambozen, pruimen, kersen appel, peren en mispel boompjes) en die doen het gelukkig prima zonder extra zorg. Dus als ik straks ben opgeknapt en weer thuis ben kan ik daarvan als het goed is lekker oogsten. Leuk!

Maar dat thuis komen duurt nog wel even, want na de operatie ga ik eerst naar een zorghotel voor revalidatie. Daar kan ik o.a. fysiotherapie en andere therapie krijgen en dan hoop ik snel weer mobiel te worden zodat ik snel weer naar huis kan en weer lekker kan gaan rollen. Daar zie ik enorm naar uit!

Na de operatie, zodra ik weer een beetje helder ben hoop ik een blog te schrijven hoe de operatie is verlopen, dus over een paar dagen horen jullie weer van mij.

Bedankt ook voor alle eerdere lieve berichtjes, dit doet me goed!

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Hier dan eindelijk weer een update. Het duurde even omdat ik zelf ook niet meer nieuws had.

Ik lig inmiddels al ruim 6 weken plat (waarvan 10 dagen in het ziekenhuis). Uit de scan bleek de hernia in mijn rug (S1L5) ernstig vergroot ten opzichte van 2 jaar geleden. Hij drukt op de zenuw die naar m’n linker been gaat wat zorgt voor erge zenuwpijn. Zitten is onmogelijk dus rolstoel rijden ook…

Afgelopen week had ik een afspraak met de neurochirurg. Omdat ik niet kan zitten had de huisarts een ambulance geregeld.

Ik had nooit eerder in een ambulance gelegen dus dat was best interessant om eens mee te maken.

De reis ging voorspoedig en de afspraak ging vrij snel. De arts gaat mij opereren, vervroegd omdat het een flinke hernia is. De normale wachtlijst is 3 maanden maar ik kan over ongeveer een maand worden geholpen. De operatie staat nu gepland op 13 juni maar mocht er eerder een plekje vrij komen kan ik misschien nog eerder terecht.

Maar voor nu reken ik er maar op om nog een maand liggend in de woonkamer van m’n ouders te verblijven.

Omdat het in de ochtend al vroeg licht wordt in de huiskamer hebben we van de tarp, degene die ik tijdens mijn pelgrimstocht altijd gebruik om in de nacht mijn rolstoel droog te houden, een tentje gebouwd. Zo is het wat donkerder. Dus ik slaap toch nog een soort in een tent! (Al zou ik stiekem veel liever in een tentje slapen op een camping in Zuid Frankrijk).

Na de operatie ga ik waarschijnlijk niet terug naar mijn ouders maar naar een revalidatiecentrum of zorghotel. Over 2 weken heb ik telefonische afspraken met een verpleegkundige en anesthesist. Dit om de operatie en de periode daarna goed voor te bereiden.

Er zal nog een flinke hersteltijd zijn dus of het dit jaar nog gaat lukken om een korte pelgrimstocht te maken weet ik niet, hangt er vanaf hoe lang het in het naseizoen mooi weer blijft. De route die ik eerst had gepland doe ik sowieso niet, maar ik hou hoop voor een kortere route in Nederland. Misschien ook wel als een soort revalidatie om de spieren weer op te bouwen want jullie kunnen je vast wel voorstellen dat na 6 weken (en nog 5 weken tot de operatie dus totaal zeker 11 weken) liggen mijn spieren flink achteruit zijn gegaan.

Iedereen bedankt voor het meelezen en alle lieve berichtjes die ik afgelopen tijd heb ontvangen via deze website, email, facebook, instagram en kaartjes per post.

Dat helpt mij om deze lastige tijd door te komen.

Na de operatie schrijf ik weer een blog.

Groetjes,

Rolstoelpelgrim

Nu opereren, dan revalideren en hopelijk snel weer pelgrimeren

Reisje naar het ziekenhuis en datum operatie.

Lekker! Cookies!