Helaas een beetje ander soort blog dan verwacht en gehoopt, een keer wat minder positief dan normaal, een hoop onzekerheid qua planning. Al hoop ik dat ook dit wel weer goed gaat komen.
Ik had gehoopt te kunnen schrijven welke dingen ik afgelopen tijd gedaan heb en dat het nog maar zo’n 20 dagen is tot vertrek.
Ik ben veel bezig geweest met de voorbereiding om net na Pasen te vertrekken. Ik ben volledig Klaar met de voorbereiding en zelfs al grotendeels ingepakt. Vorige week heb ik zelfs de route uit getekend op de (papieren) kaart waar ik mee reis en ik heb een nieuwe lakenzak aangeschaft (m’n oude zijden slaapzak die ik had genaaid van een oude Indiase sari was helaas uitgescheurd en niet meer te repareren). Alles is klaar nu voor vertrek.
Toch is het op dit moment ineens niet meer zeker of ik wel kan gaan.…
Al enkele jaren heb ik een hernia in m’n lage rug en zenuwpijn in mijn linkerbeen. Met medicatie en een goed passende rugleuning op mijn rolstoel was dit tijdens mijn eerdere reizen geen groot probleem maar sinds december is de pijn langzaam verergerd en sinds 2 weken eigenlijk niet meer houdbaar. Ik kan nu vrijwel alleen maar liggen, haast niet zitten (dus ook niet rolstoel en auto rijden) en een beetje lopen om de pijn te verlichten (lopen doe ik momenteel te veel om die pijn te verminderen wat dan weer voor andere klachten zorgt). Als ik te lang lig word de pijn enorm dus ik slaap ook enorm slecht.
Een paar dagen geleden ben ik bij de neuroloog geweest en het vermoeden is dat mijn oude hernia (die vrij klein was) is verergerd, mogelijk is er eentje bij gekomen. Maandag krijg ik een MRI en als de uitslag daarvan binnen is ga ik naar een pijnpoli om te zien welke behandeling deze pijn weg kan krijgen.
Pas na die behandeling kan ik weer verder kijken en zien of het haalbaar is om alsnog in het voorjaar te vertrekken. Ik heb gelukkig qua tijd vrij ruim gerekend dus als ik enkele weken later kan vertrekken is er nog niet heel veel aan de hand. Ik hou voor nu nog de hoop dat dit gaat lukken.
Ik heb er enorm naar uitgezien en het zou best een tegenvaller zijn als ik niet weg kan door die pijn. Maar zo vertrekken als ik me nu voel is gewoon echt geen optie.
Maar kan ik niet in het voorjaar weg wordt het pas het najaar. Ik kan dan vanaf half september weg. Tegen die tijd hoop ik dat er sowieso een oplossing is voor die pijn en ik Alsnog kan vertrekken voor de pelgrimstocht. Nadeel is dat half september het weer steeds minder mooi is en het lastiger is wat betreft het vinden van slaapplekken/campings. Die zijn vanaf half september of 1 oktober vaak dicht. Maar daar komt wel een oplossing voor. Tijdens de eerste 2 corona jaren heb ik ook voor dichte campings gestaan en altijd een slaapplek gehad.
De laatste tijd plaats ik nu op facebook en instagram regelmatig (ik probeer 2 keer per week) een terugblik op mijn vorige pelgrimages. Nu net gestart met 2019. Het is erg leuk om al die herinneringen op te halen en de oude foto’s te bekijken. Dingen te herinneren die ik bijna was vergeten, terug te kijken op mooie ontmoetingen. Neem er gerust eens een kijkje (de facebook en instagrampagina is volgens mij ook te zien voor degene zonder account op die sociale media).
Ik schrijf weer een nieuw blog als ik weet hoe het verder gaat met m’n rug en/of wanneer ik zicht heb op wanneer ik vertrekken ga.
Op de homepage kan je je inschrijven voor de nieuwsbrief (voor wie dit nog niet heeft gedaan) en dan krijg je vanzelf een email als ik iets nieuws heb geplaats.
Hopelijk tot snel!
Groetjes,
Rolstoelpelgrim
