Ik ben tot een uur of 6 in de kerk geweest. Mijn rolstoel was bijna vol geladen toen een wat oudere mevrouw de kerk in kwam lopen met een mooie sleutelbos vol grote ouderwetse sleutels. Ik wist direct dat dit de vrouw was die de kerk zou sluiten. Ik vertelde haar in mijn beste Frans dat ik een slaapplek zocht. Ze verwees me naar hotel dat iets terug zat, maar die was me te duur. Toen ik dat vertelde wist ze nog een andere plek. Het adres wist ze niet alleen de naam van de familie en een beschrijving hoe ik er moest komen die ik natuurlijk niet kon onthouden.
Toen ik de kerk verliet om dat adres op te zoeken wist ik alleen nog maar dat ik eerst linksaf moest. Gelukkig kwam ik 2 andere vrouwen tegen die een rondje wandelden met een hond. 1 van de 2 sprak een beetje Engels en ik vroeg of zij wisten waar ik heen moest. Ze wisten het niet maar vroegen het na aan die oudere vrouw en zij wisten de weg. Ze besloten met mij mee te lopen naar het nieuwe huis. Een huis met mooie grote jacobsschelpen bij het hek.
Hier logeer ik nu bij een ouder echtpaar die mij direct een goede maaltijd voorzette en waar ik een mooie kamer heb om te slapen. En mijn rolstoel is inmiddels vol geladen. Dus klaar voor morgen.
Het is dus allemaal weer goed afgelopen. Morgen weer een dag waarbij ik niet weet waar ik terecht ga komen. De camping is nog altijd te ver weg om te halen.
Maar nu ga ik eerst lekker slapen en morgen weer een nieuw blog.
Meestal schrijf ik mijn berichtjes vanaf mijn tent of een bed op de plek waar ik slaap. Vandaag moet ik bekennen weet ik nog niet eens waar ik zal slapen, al heb ik gelukkig inmiddels wel een paar mogelijke (iets wat ongebruikelijke) opties. daarover later meer.
Gisteravond heb ik bij een geweldige familie mogen slapen die mij zomaar onverwachts op bezoek kregen. al vingen ze wel eens vaker pelgrims op die bijvoorbeeld bij het klooster aanklopten of die op andere manieren bij hun binnen kwamen. e hadden oa 2 honden en een kat, dus dat vond ik ook weer erg leuk!
Ik vind het mooi te merken hoeveel mensen hun huis voor mij open stellen, en dat zal ik vermoedelijk komende nachten ook nog veel nodig hebben. gisteren had ik al gezien dat het halen van de volgende camping (of andere betaalbare slaapplek) op 30 kilometer niet haalbaar is, in Nederland rol ik gerust 30 kilometer maar die 30 kilometer is gemiddeld met een helling van 5%, en dan vind mijn set batterijen het na zo’n 8 kilometer mooi geweest en stoppen ze. nu heb ik nog een extra set maar dan is het bereik dus nog niet zo groot.
Vanochtend ging ik samen met de vrouw waar ik logeerde nog even naar de mis in het klooster waar ik gisteren aanklopte. leuk om het nog even van binnen te zien en de zusters te ontmoeten en ik kreeg een stempel in mijn pelgrimspaspoort. ze hebben ook een erg leuk winkeltje met christelijke boeken, beeldjes van heiligen en kruisjes maar het leukste vind ik dat ze enorm veel dingen hebben die door hun eigen en andere kloosters zijn gemaakt. iconen, kaarsen, zeep, alcoholische drank, jam, honing, snoepjes en allerlei andere (al dan niet eetbare) kunstwerken. helaas kan ik nu niks kopen en meenemen want daarvoor ontbreekt me de ruimte in de bagage. Het was trouwens een Clarissenklooster net als waar ik in Reims (Cormontruil) heb geslapen, daar heb ik toen een kruisje gekocht en die hangt nog altijd aan mijn tas.
Uiteindelijk afscheid genomen van mijn gastgezin en ben ik vertrokken.
Ik rolde berg op met de navigatie richting de volgende camping en zo veel mogelijk de weg volgend van de officiële pegrimsroute. het uitzicht was geweldig, enorm mooie bergen in de verte aan weerszijden van de weg. halverwege de ochtend hingen er wel lage wolken waardoor sommige bergen verdwenen. Het weer is vandaag sowieso een beetje fris.
Al die bergen zijn wel heel steil om te beklimmen maar over een tijdje zijn er volgens mij een stuk minder bergen want die graven ze hier weg.
Andere dagen kwam ik veel koeien tegen maar vandaag ook veel paarden en een muildier( of mogelijk muilezel).
na 8 kilometer was inderdaad mijn eerste set batterijen op. ik had mijzelf voorgenomen om te stoppen in het dorpje nadat mijn 1e set op zou zijn omdat ik anders mogelijk ergens strand waar geen mens woont. met mijn 2e set accu’s haalde ik gelukkig het dorpje Margerie Chantagret, een dorpje van zo’n 500 inwoners, een kerk en een paar kleine winkeltjes (die helaas dicht zijn op maandag). die kerk is het belangrijkste want daar is altijd stroom te vinden. mijn lege rolstoel accu’s staan dan nu ook te laden in de kerk.
waar ik vannacht ga slapen weet ik nog niet. mogelijk ontmoet ik nog iemand die de kerk bezoekt of de kerk vanavond af komt sluiten die mij uitnodigd, misschien mag ik wel in de kerk slapen of anders zet ik mijn tentje bij de kerk op het veldje waar ook een openbaar toilet is. ik heb de rolstoel dan in de kerk kunnen laden, naar de wc kan ik en er is water, dus dat is alles wat ik nodig heb. voorlopig duurt het nog een paar uur (zo’n 6 uur voor een volledig lege accu) om te laden. ik ben hier ongeveer vanaf 13.00 uur en op het moment dat ik blog schrijf is het ongeveer 15.00 dus ik heb nog even te wachten. Voorlopig vermaak ik me wel met het schrijven van dit blog, ik heb digitale boeken bij me en ik kan Frans leren of zingen in de kerk (dat klinkt zo lekker).
Morgen zal ik laten weten waar ik uiteindelijk heb geslapen.
Gisteravond een vrij rustige avond op de camping gehad, wel een enkel kort praatje maar de camping was rustig en dat was ook wel prima, want ik moest toch ook weer een beetje op tijd slapen.
ik heb een aardig goede nacht gemaakt. Gisteren bij het bezoeken van de kerk in Boëen had ik gezien dat er vanochtend een mis was, ik zat enorm te twijfelen of ik zou gaan omdat ik toch wel weer een dag van 25km zou moeten rollen, maar ik besloot vanochtend het toch maar te doen. ik was al vrij vroeg ingepakt en rolde richting de kerk (1 kilometer de berg op). ik was er te vroeg dus eerst nog een rondje door het stadje, mijzelf verwend met een zondagse croissant (die had ik nog niet op) en daarna maar te vroeg naar de kerk. was wel leuk om te zien hoe druk een aantal vrouwen bezig was de kerk in gereedheid te brengen, microfoons aansluiten, bloemen netjes etten en afgevallen blaadjes wegvegen, kleedjes en doekjes neerleggen voor de eucharistie, etc. ook hadden ze nog tijd om tussendoor te vragen wat ik in de kerk deed. zo vaak komt er niet zo’n gekke rolstoel volbepakt in de kerk (ik denk nooit). ook de priester maakte nog een praatje voor hij zich ging klaar maken. in de viering werd er ook diverse keren weer naar mij verwezen, wat hij precies zei tijdens de preek weet ik alleen helaas niet, alleen dat hij mijn naam noemde. het is maar goed dat ik me alweer heb ingeschreven voor Franse les, want hoewel het beter gaat dan vorig jaar moet er echt nog iets verbeteren, vooral qua spreken. na de viering kwamen ook nog diverse mensen een praatje maken en ik kreeg nog een stempel in mijn pelgrimspaspoort. gisteren bij de camping had ik er ook nog een gekregen en daarmee was mijn pelgrimspaspoort vol en ben ik met een nieuwe begonnen.
ik vertrok dus veel later dan gepland. onderweg kwam ik heel veel bramen tegen waarvan ik flink heb gesnoept, er zijn nu veel meer bramen rijp dan vorig jaar. al had ik toen veel ander fruit zoals appels en walnoten maar die hangen nu nog aan de boom (ik was toen een paar weken later in het jaar).
Ik rolde door heel mooi landschap, ik had geen extreem stijlle heuvels/bergen maar ik zag ze links en rechts van mij wel liggen. een mooi gezicht. dichterbij zijn vaak een beetje vreemd soort bergen. ik las dat de bergen die hier liggen oude vulkanen zijn. onderweg zag ik ook een aantal keer kloosters (bij Montverdun) en kastelen (op grotere afstand) op die vreemde bergtoppen liggen.
ik heb ook weer vlinders op de foto gezet, zoals bijna dagelijks, maar zo een als die van vandaag heb ik nog niet eerder gehad. er zat een mooie zwart/wit gestreepte heel stil, ik twijfelde zelfs of hij leefde maar maakte een paar foto’s van heel dichtbij, mijn camera op 3 cm van het beestje en hij bleef gewoon zitten maar begon wel wat te bewegen. uiteindelijk sprong/vloog die op mijn camera, en daarna nog op mijn hand, daarna besloot hij dat het einde van de fotoshoot was gekomen en vloog hij weg. heel bijzonders zo’n vlindertje van zo dichtbij.
ik zag ook nog een beestje dat ik niet ken, een soort grote zwarte bij.
Weten jullie wat dit is?
ik rolde vandaag voor een groot deel van de dag over de officiële route. voornamelijk over kleine gewone wegen, maar ik had ook een deel een onverharde weg, ik vind dat altijd spannend, want als ik de keus maak om zo’n weg te nemen ziet het er vaak redelijk uit of ik er kan rollen maar soms veranderd het ineens in een zand/modder pad of met zulk hoog gras of keien dat ik er niet dor kan, nu bleef het redelijk goed, wel wat kleinere keien, maar altijd nog begaanbaar en het zijn wel mooie paden dus ben blij dat ik toch het er weer eens op heb gewaagd.
bij Montbrisson aangekomen wilde ik logeren bij de zusters clarissen, bij hun zusterklooster sliep ik ook toen ik in Reims was en dat was een goede ervaring dus hoopte hier ook terecht te kunnen maar dat liep iets anders. Zij zijn vanwege o.a. hun leeftijd gestopt met het opvangen van pelgrims vertelde de zuster toen ik er aanbelde, maar ze wist nog wel iemand die ze belde en binnen een paar minuten stond de vrouw van mijn nieuwe gastgezin voor me. ik heb daar heerlijk gegeten en ik lig nu op een prima slaapkamer.
morgen weer verder, waarheen weet ik nog niet omdat de volgende camping niet alleen 30 kilometer van hier is maar ook omdat die camping 800 meter hoger dan hier ligt en die afstand en stijging zorgen dat mijn accu’s en armen die afstand niet gaan halen en ik eerder een slaapplek nodig heb. er zit hier weinig dus het is nog een verrassing waar ik morgen terecht zal komen. best spannend maar ik probeer er maar op te vertrouwen dat er wel weer een slaapplek zich aanbied.
Laat ik mijn verhaal eerst maar eens beginnen bij gisteravond.
Ik lag zo rond een uur of zeven even lekker op mijn buik vanuit de tent op bed naar buiten te kijken toen er een vrouw en 2 jongetjes aan kwam wandelen. ik had eerder al met haar een praatje gemaakt en haar mijn verhaal verteld en een visite kaartje mee gegeven met daarop deze website Nu kwam ze me een heerlijke maaltijd brengen, rattatouille, brood met heerlijke blauwe kaas en later nog een paar koekjes. ze zei er bij dat het is om mij op te warmen en dat was heel fijn want het was inmiddels best fris geworden, Bijzonder hoe mensen mij zo komen verzorgen. na de lekkere maaltijd ben ik gaan slapen.
Vanochtend werd ik rond 7.30 wakker maar was nog erg moe. uiteindelijk de moed gevat om te gaan inpakken, ontbijten en vertrekken, maar het was al 10.00 uur voor ik vertrok. Gelukkig is de afstand om te rollen niet al te lang vandaag. omdat de afstand niet zo groot was (ongeveer 15km) besloot ik rustig aan te doen, ik nam onderweg de tijd om regelmatig foto’s te nemen (en dan ook geduldig te wachten tot die vlinder zijn vleugels spreid) en om kleine stukjes om te rijden als daar iets te zien was. ik he vrij veel de officiele route kunnen volgen en door het boekje werd ik dan gewezen op speciale punten. en zo heb ik oa twee mooie paleizen gezien.
Ook ben ik gestopt bij een paar visvijvers (er zijn hier regelmatig een soort gekke vierkante “meertjes” die speciaal zijn gemaakt om te vissen, meestal op prive grond.
ook heb ik eindeloos veel vlinders, vogels, spinnen, hagedissen en andere kleine beestjes op de foto gezet. Vooral 1 soort spin vond ik erg bijzonder, een mooie geel zwart gestreepte.
ook ben ik bij verschillende kerken gestopt. de eerste was
Eglise Saint Martin uit de 14e eeuw in Bussy-Albieux, aan deze kerk en zijn omgeving was goed te zien dat dit een kerk is waar veel pelgrim langs komen. overal zijn Jacobsschelpen te zien, waaronder een heel grote in de straat voor de kerk.
de volgende kerk was er eentje op het kerkhof, ik las er over in mijn boekje (en dat zegt wel iets over mijn Frans, dat lezen gaat al een stuk beter, nu het praten nog). dit is een 11e eeuwe kerk met een monumentaal altaar. de kapel is geopend voor pelgrims maar ook maandelijks als kerk in de zomermaanden in gebruik. toen ik toch op het kerkhof was heb ik gelijk mijn drinkfles bijgevuld. op kerkhoven zijn altijd kranen en die zijn ideaal om even wat water bij te vullen.
En als laatste ben ik nog even kort in de kerk van Boën-sur Lignon geweest. Een kerk met een vrij moderne inrichting.
Daarna was het tijd om even naar de supermarkt te gaan voor de weekeind boodschppen en daarna naar de camping.
Al weer meer dan een week onderweg. Gisteravond 1 batterij bijna vol gekregen, die heb ik vannacht rond 1.00 gewisseld met de andere lege batterij (al was die 1e nog niet helemaal vol). Vanochtend opgestaan om 6.15. mijn 2e set batterijen is gelukkig opgeladen maar die batterijen die ik vannacht wisselde waren nog net niet helemaal vol dus heb ik die nogmaals van stroom voorzien. dit stukje schrijf ik in de ochtend en mijn batterij staat nu (8.30) nog te laden. hij heeft geen zin om vol te zijn, goede training voor geduld want ik ben eigenlijk klaar. hopelijk is die batterij zo om 9.00 vol en kan ik vertrekken.
ondertussen zal ik vertellen waarom ik zo enorm vroeg op was. dat was omdat speciaal voor mij een mis om 7.00 werd georganiseerd. ik vroeg gisteravond broeder Jean (John) hoe laat de mis zou zijn. dit was pas tegen de middag en voor mij dus te laat om op te wachten. maar omdat hijzelf en een andere broeder vook vroeg weg moeten besloot hij om 7.00 een mis te gaan vieren. was heel mooi. we waren met z’n drieen en het werd half engels half Frans gedaan. ikzelf mocht de eerste lezing in het Engels voorlezen. De preek was heel persoonlijk, een verbinding tussen de lezingen van de dag en mijn pelgrimstocht. Dus dat was weer een bijzondere ervaring.
Daarna kreeg ik mijn ontbijt, heerlijk brood, cake en een grote kom thee. fijn om zo de dag te beginnen.
zo de laatste dingen inpakken en dan ga ik weg. de rest schrijf ik later. …….
Inmiddels is het eind van de middag, tijd om de rest te schrijven, liggend in mijn tentje. Na het ontbijt bij de broeders heb ik de laatste dingen ingepakt. Ik zag buiten een mooie grote Jacobsschelp liggen, die kon ik wel goed gebruiken. voorop mijn rolstoel zit een mooie grote die ik in 2016 van de zusters Augustinessen had gekregen (het eerste klooster dat ik bezocht tijdens mijn pelgrimstocht) maar aan mijn rugtas achterop zit maar een piepklein schelpje. Van de broeders mocht ik deze hebben. ben ik heel blij mee. Nu alleen nog iemand vinden die er een gaatje in kan boren.
Toen mijn rolstoel vol geladen was (de tijd dat ik het eerste stukje schreef) ben ik, na afscheid te hebben genomen, vertrokken. 1 wiel was nog niet helemaal vol geladen en dat was eigenlijk maar goed ook. de dag begon namelijk met een lange afdaling en het volledig opgelade wiel protesteerde en viel zo nu en dan uit door overlading. tijdens die afdaling rende ook nog een eekhoorntje over, ik was net op tijd met de camera, al staat die eekhoorn er niet heel mooi op.
het landschap was enorm mooi. ik rolde over een brug over de rivier de Loire die hier door het landschap kronkeld. Er zijn hier flinke heuvels (lage bergen?) maar niet meer zo stijl als een paar dagen geleden. ik rolde steeds wat omhoog en dan weer naar beneden. op iedere top weer een enorm mooi uitzicht.
In Pommiers rolde ik langs weer een oud klooster. ook deze was gebouwd in de stijl van het klooster in Cluny. Ik heb nagevraagd of ik naar binnen kon met mijn enorm lange rolstoel en dit kon gedeeltelijk. helaas boven en beneden niet (ik paste niet in de lift) maar wel op de beganegrond en de kerk. Ik kreeg een rondleiding, ze vertelde over de mooie 11e a 12e eeuwse kerk en over de geschiedenis van het klooster. daarna kon ik zelf nog even rondkijken.
Er was ook een erg grappige kunst expositie van iemand die de meest kleurrijke en grappige figuurtjes had gemaakt van afval zoals flessen doppen en plastic zakjes en bijbehorende foto’s. Als ik niet had geweten dat het afval was had ik het niet op het eerste gezicht gezien. zo leuk!
Daarna rolde ik verder. na een stukje rollen kreeg ik ineens heel mooi zicht op het klooster. ik kwam daarna ook nog een oude brug tegen die nu op het droge leek te staan. ik wilde eigenlijk nog zo’n 14 kilometer verder maar toen ik langs een camping rolde vond ik het ineens mooi geweest en besloot ik mijn tentje op deze camping op te zetten. Daarom vandaag eens een vroege blog.
Ik ben nu dus op de camping in Pommiers, een camping met wifi wat het een stuk makkelijker maakt met het bijwerken van deze website.
Het was maar goed dat ik mijn wekker had gezet, ik was nog diep in slaap. Eerst mijn spullen grotendeels ingepakt en daarna naar het ontbijt. heerlijk brood met zelfgemaakte jam en een lekker grote bak kruidenthee er bij.
de vrouw des huizes was eerst nog even weg om haar kleinkinderen op te halen en toen die er ook waren heb ik een paar ballonnen opgepompt en een mooie bloem voor ze gemaakt. volgens mij zijn er maar weinig pelgrims die ballonnen mee nemen!
Daarna ben ik gerold naar Roanne. hier heb ik eerst de kerk opgezocht. en die was nog open ook. dus even naar binnen gerold via de helling en een rondje door de kerk gereden. er stond naast de kerk ook een heel mooi oud huis. wat ik ook opvallend vond in Roanne was dat ik op verschillende plekken heel mooie muurschilderingen heb gezien. Op lelijke zijwanden van huizen hebben ze heel mooie geveltjes geschilderd waardoor het ineens een heel mooie aanblik krijgt. er zijn vaak grappige dingen in verwerkt zoals een ridder en een jonkvrouw die uit het raam van het huis kijken.
Onderweg rolde ik door een landschap met bomen en weilanden. veel koeien en stieren in de wei, in tegenstelling tot in Nederland waar je eigenlijk alleen maar vrouwlijke runderen ziet met heel soms er nog een kalf bij, lopen hier heel vaak volledige families samen. stieren zie ik hier trouwens ook wel alleen of met een groepje stieren in de wei staan. bijna alle koeien hebben ook gewoon hun horens. Ook zag ik weer heel veel vlinders in de bermen. vandaag reed ik voornamelijk over gewone wegen heen, geen mooie fietpaden zoals gisteren.
deze keer was ik niet onderweg naar een camping maar naar een klooster van de broeders van sint Jan. van deze orde wonen ook broeders in Nederland in Den Haag, waar ze wonen en bier brouwen, de Haagse Broeder. en in Utrecht. en bij beide ben ik diverse keren geweest en het leek me leuk om ook een in Frankrijk bij deze van oorsprong Franse orde te kijken. ik kon er weinig over dit specifieke klooster vinden maar waagde het er op. Ze laten een arme pelgrim als ik toch niet voor de deur staan (hoop ik). en dus ging ik er maar gewoon naar toe en vertrouwend dat er anders wel een oplossing zou komen. toen ik bij het klooster aan kwam zag het er nogal leeg en een beetje verwaarloosd uit. ik kreeg mijn twijfels. een enorm gebouw maar geen broeder of zuster te zien en volgens google zouden die hier beide wonen. google zat er (gedeeltelijk) naast. uiteindelijk vond ik 1 broeder. hij stond een auto in/uit te laden en schrok volgens mij een beetje toen hij mij zag en ik vertelde dat ik een slaapplek zocht voor de nacht (ik was allang blij dat ik iemand had gezien). hij vertelde dat er nu bijna geen broeders zijn. ik dacht eerst dat ze tijdelijk weg waren. hij moest navragen of ik er kon slapen en dit kon gelukkig. ze vonden op het terrein nog een goede gastenkamer. toen ik mij hier instaleerde kwamen 1 voor 1 de nieuwschierig geworden broeders langs en langzaamaan werd het verhaal van dit klooster mij duidelijk. er zijn hier nu nog maar 5 mensen, en vanaf morgen nog maar 3. de zusters zijn jaren geleden al vertrokken. door te weinig nieuwe roepingen zijn er een stuk minder broeders dan toen ze hier 30 jaar geleden starten. toen waren er meer dan honderd broeders die hier woonden en ook nog zusters. nu zijn de resterende broeders van dit klooster naar de andere 25 locaties van de broeders van sint Jan gegaan en gaan ze deze locatie sluiten. De broeders die er nu nog over zijn zitten hier nog om alles op te ruimen en alle spullen te verdelen over andere kloosters en over enkele maanden is het eind van deze locatie. ik ben dus nog net op tijd. doet me denken aan 2 jaar geleden, ik denk Mery-sur-Seine, ook daar sliep ik als laatste gast in een klooster enkele weken voor de laatste broeder daar vertrok, die broeder woont nu in Lyon, ik kreeg pas nog een email van hem.
Vanavond bij het avond gebed geweest. was heel mooi. Ze zijn maar met 5 broeders maar ze zingen allemaal enorm goed.
Morgenochtend om 7 uur is er nog een mis dus ik ga zo snel slapen.
Vanochtend werd ik wakker van mijn wekker maar ik was vrijwel gelijk echt wakker. Als eerste ging ik naar de wc om daar mijn rolstoel op te halen die ik daar vannacht opgeladen had. Daarna ben ik gaan inpakken. ook heb ik nog een handje heerlijke bramen geplukt voor bij het ontbijt.
Op de camping stond een grote groep met motorrijders, niet gewone motoren maar heel mooie oldtimers en sommige met zijspan (mijn favoriet). erg leuk om al die oude motoren te zien. ik sprak met een aantal van de motorrijders. ze waren een rondreis door Frankrijk aan het maken.Langzaam vertrok te groep terwijl ik nog stond in te pakken maar uiteindelijk, toen ik alles had opgeladen vertrok ik gelijk met hun bezemwagen.
ik rolde naar het centrum van Charlieu. ik wilde daar de oude abdij zien. die is in dezefde stijl gebouwd als de abdij in Cluny. Onderweg kwam ik nog even op de markt. ik kocht hier wat fruit, en kreeg omdat ik pelgrim ben dubbel zoveel als ik vroeg. lekker!
Daarna rolde ik door de stad en vroeg bij het toeristenbureau een stempel voor in mijn pelgrimspaspoort. Ze hadden weer een mooie, met een afbeelding van de abdij. Ik rolde naar buiten en ging daar een stoeprandje een beetje verkeerd scheef af. Die rand was dieper dan ik had gedacht en wat me nooit is overkomen gebeurde. mijn rolstoel kantelde en voor ik het goed en wel doorhad lag ik met rolstoel en al gekanteld op de weg… er kwamen zeker 8 mensen op me af gerend om me te helpen. ik had wonder boven wonder helemaal niks, ik zat zo tussen mijn bagage en mijn nieuwe rugleuning in dat ik me nergens had gestoten of pijn gedaan. Ik zei snel dat het goed met me ging (de omstanders waren nog harder geschrokken dan ikzelf) en wurmde mij uit de rolstoel. was nog een heel gedoe. ik vreesde eigenlijk meer voor mijn rolstoel dan voor mijzelf. ik vroeg de mensen of ze mijn rolstoel rechtop konden zetten en met een aantal mensen deden ze dat. Ook mijn rolstoel (en vooral de gevoelige elektrische “emotionwielen” mankerden helemaal niks. ik bedankte mijn helpers en stapte weer in en kon weer gewoon mijn weg vervolgen. inmiddels ben ik een halve dag verder en de rolstoel is het prima blijven doen en ook ik mankeer echt geen schrammetje (op zo’n moment zelf, in alle drukte, zie ik zelf wel eens een pijntje meer of minder over het hoofd maar het gaat gewoon echt goed).
Charlieu is een mooie oude stad. veel middeleeuwsehuizen. velen zouden zo in een museumpark als Archeon kunnen staan. erg leuk zo’n oude stad. Ook staat er veel (moderne) kunst op straat. ik zal een paar foto’s hiervan plaatsen. Vooral eentje was erg goed omdat dit een pelgrim voor moet stellen. ik vond het wel een leuk ding.
Bij de abdij aangekomen heb ik de boel van buiten bekeken. Om binnen te kijken had ik eigenlijk geen tijd. Ik zag inderdaad veel dat me aan Cluny moest denken. Toen ik bij de Abdij stond maakte ik een praatje met een vrouw, ze sprak naast Frans ook Duits en nog wat Engels dus we kwamen goed uit het gesprek, al klonk het voor een buitenstaander vast vreemd met 3 talen gemengd. We spraken over het plan waar ik naar toe zou rollen vandaag. Mijn plan was om naar de camping te gaan ten zuiden van Roanne. Maar dat was wel een flinke afstand, 30 kilometer en meestal worden dat er nog wel een paar meer. Deze mevrouw woonde zelf in Mably, net ten noorden van Roanne en ze bood aan dat ik bij haar mocht logeren. Dat leek me wel wat. Ze gaf haar adres en en we wisselden telefoonnummers uit en zo veranderde ik ineens mijn route voor vandaag.
Nadat ik Charlieu uit was rolde ik al snel over de Voies vertes, de goede Franse fietspaden. Aan het begin daarvan kwam ineens een vrouw naar me toe die mijn naam riep. als ik het goed heb begrepen in mijn beste Frans (mocht je dit lezen en ik heb het niet goed begrepen plaats dan hieronder een berichtje of stuur me een email) was zij de vrouw van een man die ik in Cluny had ontmoet en daarna ook nog in Saint-Jaques-des-Arretes. best vreemd als mensen ineens naar me toe komen en me blijken te “kennen”. sowieso hoor ik af en toe van wielrenners en motor rijders dat ze al via via van mij haddden gehoord. afgelopen week ontmoette ik ook nog iemand die van mij had gehoord toen ze een lezing over de reis naar Santiago bij woonde. Daar werd verteld dat ik in mijn rolstoel onderweg ben en mensen zich niet hoeven te laten beperken door bepaalde dingen. raar om ineens als voorbeeld te worden gebruikt.
Het was een mooie rit, vrijwel vlak. Afwisselend met wat bos (niet zo veel) en boerenland. Tusen de 2 Voies Vertes in stopte ik bij een mooie kerk met een erg mooi dak. hier ben ik een tijdje geweest en heb ik pauze gehouden. ik vond het een erg mooie kerk met fijne accoustiek (die ik getest heb aangezien ik alleen in de kerk was (openbare optredens doe ik maar niet).
Het laatste deel ging langs het kanaal, leuk om al die sluizen te zien. boten heb ik alleen niet zien varen. wel waren er vrij veel fietsers. vooral wielrenners en gezinnen. Er vlogen ook heel veel vlinders, libelles en andere insecten.
bij het afgesproken adres werd ik hartelijk ontvangen en heb ik heerlijk gegegeten. ik heb hier weer een fijn kamertje om te slapen. dat ga ik dan ook snel doen want ik ben enorm moe.
waar ik morgen heen ga dat zoek ik morgen ochtend wel weer uit.
Ook afgelopen nacht heb ik weer goed geslapen. De hele nacht stond ik alleen met mijn tentje p de camping, alleen gisteravond kwam nog wel even een mevrouw van de camping langs voor de betaling. Mijn rolstoel had ik in het toiletgebouw gegezet om het op te laden, dus die was vanochtend weer helemaal klaar voor een nieuwe dag. ikzelf vanochtend niet. het was vanochtend nog enorm koud en kon haast mijn warme slaapzak niet uitkomen. ik was vannacht ook blij dat ik een goede slaapzak heb waardoor ik ondanks de kou goed warm bleef. toen ik uiteindelijk toch het bed uit was en in had gepakt ging ik weer op pad. ik had al gezien dat mijn tocht van vandaag zou beginnen met een stijle helling, maar hoe stijl wist ik niet. dat heb ik geweten, hij was zo stijl dat ik over een helling van 1,7km ongeveer 2 uur heb gedaan. halverwege ben ik nog even (een paar minuten) gestopt bij een kaasboerderij en heb ik een klein geitenkaasje gekocht.
toen kwam de 2e helft…. enorm zwaar en ik moest weer achteruit rollend die berg op. opeens kwam er een boer die op het land aan het werk was met zijn trekker aanlopen. Hij vroeg of ik geduwd wilde worden, dit klonk wel aantrekkelijk maar ik wilde het toch zelf proberen en bedankte de boer voor het aanbod. het was maar goed dat die helling aan het begin en niet aan het eind van mijn dag zat. van de 5 streepjes van mijn accu waren er al 3 op, en dat in 1,7km! en ik had er nog zeker 25 te gaan. maar na die helling begon het makkelijke deel van de dag. ik reed vanaf dat moment alleen nog maar bergaf en vlak of alleen een heel klein stukje berg op. het gekke was dat ik aan het eind zo veel naar beneden was gerold (waarbij de rolstoewaeen beetje terug laad) dat ik na uiteindelijk 32km te hebben gereden nog bijna even veel batterij heb als net na die helling.
vandaag ben ik diverse keren een grens van een departement over gegaan, steeds heen en weer, dat komt door al die bochten in de wegen hier.
het was een heel mooie rit. stukken door het bos, akkers met mais en andere granen en heel veel koeien. die laatste kijken altijd enorm nieuwschierig als ze mij met zo’n volgeladen rolstoel langs zien rijden. doordat ik langzaam naar de beneden rolde kon ik heel vaak het dal in kijken en kon ik genieten van het mooie uitzicht.
er staan hier heel veel mooie huizen, boederijen en kastelen (en gebouwen die er een beetje tussen in hangen, bv kasteelachtige boererijen). erg leuk om te zien vind ik dat in ieder gebied (soms een groot gebied, maar soms maar enkele dorp de huizen van een ander soort steen gebouwd zijn, altijd van lokale steen en dat zorgt er voor dat in sommige gebieden vrijwel alle huizen van een beetje gele steen zijn gebouwd, in andere gebieden weer bruin of grijs en de laatste dagen zag ik veel huizen waarvan de stenen geelachtig met zwart waren.
Ik sta nu in Charlieu op de camping municipal. strak ga ik nog even de route voor morgen uitzoeken en daarna weer vroeg slapen. ik hoop ook morgen weer redelijk op tijd te vertrekken (rond 9.00 op z’n laatst.) want ik wil ook proberen om nog iets van deze historische stad te zien,
Vanochtend ging heel vroeg mijn wekker, om 6 uur. om 7 uur moest alles ingepakt zitten voor het ontbijt en om 7.30 vertrokken we. Ik kreeg een echt Frans ontbijt. Brood, jam en een grote kom thee. Fransen drinken geen thee uit een klein theekopje of een mok maar uit een grote kom waar Nederlanders soep uit eten. ik vind dit wel heel fijn want ik drink graag uit grote glazen/bekers. Thuis heb ik altijd (thee)glazen met een inhoud van een halve liter en als ik dan ergens een klein theekopje krijg (zoals vroeger bij mijn oma) voelt dit alsof ik nog maar een slok op heb. Maar zoals gezegd kreeg ik ontbijt en daarna vertrokken we. De mooie schapen met een dubbel set horens (2 aan elke kant) achter latend achter het hek.
Ik werd weer afgezet waar ik gisteren werd opgehaald. Ik ben toen eerst een tijdje bij het bezoekerscentrum gebleven omdat daar gratis wifi was. Nu kon ik de foto’s van de vorige twee blogs uploaden en het blog van gisteren plaatsen.
Nadat dit was gebeurd ben ik gaan rollen. tot halverwege de route heb ik getwijfeld naar welke camping ik wilde gaan. maar uiteindelijk besloten richting Propièrs te gaan. het eerste deel van de route was berg op, gelukkig net als gisteren een niet al te stijle hellingen maar wel kilometers lang.
onderweg vandaag heel veel bloemen op de foto gezet, vooral veel kleine berm bloemetjes. erg mooi vind ik dat om te zien. ook heb ik nog een mooie grote roofvogel (wie weet welke roofvogel mag het zeggen!) op de foto gekregen en diverse vlinders.
het tweede deel van de route ging berg af, heel fijn, al betekend dit niet dat ik me alleen maar hoef te laten rollen want mijn rolstoel schakelt zichzelf uit als hij harder gaat dan 10 km per uur, normaal krijg ik ook ondersteuning bij het remmen, maar als dit uitvalt heb ik onvoldoende kracht om zelf te remmen en is de enige optie om overdwars op de weg te gaan staan. ik let dus tijdens het rollen voortdurend op of de stoel niet te hard gaat rollen. maar het ging helemaal goed.
ik rolde hier op 600 a 700 meter hoogte en dat zorgt dat ik ook steeds heel mooie uitzichten heb.
In Propièrs aangekomen ben ik eerst even naar de winkel geweest voor eten. de pruimen die ik had gekocht waren heerlijk! in de supermarkt werd ook gevraagd of ik een stempel wilde voor in mijn pelgrimspaspoort. In een supermarkt heb ik die nooit eerder gekregen. ik was al teleurgesteld dat de mairie dicht was maar nu had ik alsnog een stempel. en ook nog een erg mooie. deze reis heb ik nu al aardig wat stempels verzameld. ik ben aan bezig aan mijn derde boekje en die is inmiddels ook al flink bestempeld.
daarna ging ik nog even langs de kerk, helaas kon ik daar niet in. Toen maar naar de camping, hiervoor een enorm stijle helling af die ik nooit meer op zou kunnen. gelukkig had ik al gecontroleerd of ik deze morgen weer terug op moet maar dat is gelukkig niet het geval, ik verlaat de camping via een andere weg.
nu sta ik op de camping. geen campingbaas of andere camping gast te bekennen. gelukkig is het toiletgebouw open en wie weet komt er nog iemand vanavond langs, dat is wel eens vaker zo bij camping municipal.
vanavond ga ik het rustig aan doen en vroeg slapen. ik verwacht morgen weer een lange rit te hebben maar als google maps Rolstoelpelgrim (is niet altijd het geval, maar wel meestal) worden het geen erg stijle hellingen.
Terwijl ik dit schrijf komt er steeds een roodborstje bij me langs, zo schattig. Echt op 50cm afstand bovenop mijn schoenen.
Heerlijk geslapen op de camping in en daar wilde ik de kerk nog even bezoeken. Nu is het zo dat deze kerk, net als vele Franse kerken een voordeur hebben met mooie trappen, ziet er mooi uit maar niet erg toegankelijk. Ik wilde daarom de kerk lopend bezoeken (ik loop net voldoende om dit te kunnen) maar dit bleek niet nodig. Juist toen ik bij de kerk kwam was een mevrouw die een fles water droeg bezig om naar de kerk te gaan, ze deed de achterdeur voor mij open waardoor ik zo de kerk in kon rijden. het was een mooie kerk met schilderijen van Jean Fusaro. Ikzelf ken deze schilder niet maar hij schijnt erg beroemd te zijn.
Na de stop bij de kerk bedacht ik me nog dat ik vergeten was om 1 fles bij te vullen en ben toen nog even terug gerold naar de camping, bij het toiletgebouw de fles bijgevuld en daarna ben ik vertrokken.
Vrijwel de hele dag rolde ik weer omhoog maar in tegenstelling tot gisteren aan het eind van de dag was dit een heel rustige klim die vrij goed te doen was. ik moest kracht zetten maar niet op de toppen van mijn kunnen.
Ik zag in de verte een mooie kerk staan, later bleek ik hier langs te komen en las ik dat het Clunisienser stijl gebouwd is, dat is gebouwd in de stijl van het klooster in Cluny, vaak door (in opdracht van) de broeders van die gemeenschap.
Bij het dorpje bij die kerk, st. Mamert, was een mandenwever aan het werk, hij gaf les aan 2 leerlingen. heb hem even gesproken (hij sprak Engels) en hij vertelde mij over zijn bedrijfje en over de route die ik nog te gaan had. Hij vertelde me dat ik nog een klim te gaan had maar dat het over 1 a 2 dagen rollen minder stijl zou worden, dat is fijn!
daarna rolde ik over Route du col de Crie, die gaat naar de bergpas waar die weg naar was genoemd. het was nog een flinke klim maar ook deze klim was goed te doen.
Het was heel grijs weer en zo’n 22 graden, na de dag van gisteren met ruim 30 graden vond ik dit wel fijn. Tijdens de klim heb ik nog even een fijne pauze gehouden en even in het gras gelegen met heel mooi uitzicht over het dal, maar toen ik een paar druppels besloot ik verder te gaan. het bleef eerst bij een paar druppels, maar op een gegeven moment werd dit toch meer. ik ben toch op die momenten wel heel blij dat ik een waterdichte tas heb zodat ik in ieder geval weet dat mijn spullen altijd droog blijven.
Gelukkig bleef het niet heel lang regenen. en ondertussen rolde ik langzaam nog iets omhoog maar al snel ging het iets naar beneden.
Hier stond een soort bezoekerscentrum met speeltuin. een startpunt voor wandelaars. aangezien mijn batterijen de camping over 15km niet meer zouden halen besloot ik te vragen om een slaapplek, ik vroeg naar een camping maar ze kende iemand die pelgrims op ving. ze belde en vroeg of ik daar kon overnachten en dat kon. maar dan wel pas vanaf 19.00. Tot die tijd kon ik daar wachten. dat deed ik. toevallig had ik juist een telefoontje gehad van degene waar ik in Paray le Monial had gelogeerd, ze vroeg waar ik was en of ze langs kon komen. aangezien ik nog een aantal uur moest wachten tot mijn slaapplek was dit perfect. en zo had ik ineens visite. erg leuk om elkaar weer te zien.
ik werd al rond 18.00 opgehaald door een gezellige Engels sprekende man met zijn dochter. hij had gelukkig een vrij grote auto en met wat moeite kon mijn rolstoel er in. En zo reed ik een deel van mijn route opnieuw, ik was bijna langs zijn huis gerold.
eerst bezochten we het huis van de moeder van de dochter waar we heerlijk hebben gegeten. Als dierenliefhebber kon ik mijn hart ophalen, 2 honden en 12 katten die allemaal enorm knuffelig waren! erg leuk! Na het eten gingen we naar het huis waar ik zou slapen. ook hier erg waren leuke katten, en hij heeft ook zo’n 20 schapen en een aantal koeien waar hij van de melk heerlijke kaas van maakt, die heb ik met het avondeten ook mogen proeven.
Ik kreeg een goed bed en heb daar nog een het blog van gisteren geschreven en ben toen snel gaan slapen. midden in de nacht moest ik weer een accu wissel doen omdat ik weer meer dan 1 set had opgereden. maar het was een goede reisdag geweest. Nu sta ik bij het bezoekerscentrum waar ik gisteren ben opgehaald, hier is internet dus kan nu ook foto’s plaatsen van gisteren en eergisteren en daarna vervolg ik mijn tocht.
Gisteren geen blog geschreven, ik was zo enorm moe bij aankomst dat ik alleen nog de moed had om toen mijn tent stond een kort berichtje te schrijven en daarna te gaan slapen. het blog van vandaag volgt ook nog, maar weet niet of dit vanavond nog komt of morgen.
Gisterochtend vertrokken vanuit Cluny, deze keer niet de stadd in gegaan omdat ik wist dat ik nog een lange dag te gaan had, maar hoe lang, dat wist ik toen nog niet. Op de kaart had ik al wel gezien dat ik de hele dag berg op zou rijden, soms vals plat en soms heel stijl
onderweg heb ik regelmatig bramen kunnen vinden die rijp waren, altijd lekker.
Ik kwam ook nog lang een kasteel, ik ben uiteindelijk niet binnen geweest maar heb wel een leuk gesprek gehad met degene die buiten tickets verkocht. Aan het eind gaf ze mij een anzicht kaart van het kasteel als souvenir mee.
daarna doorgerold, langzaam de berg op. mijn eerste accu set moest ik dan ook onderweg wisselen, gelukkig had ik nog extra accu’s bij mij. zo’n 5 km voordat ik er was moest ik een weg in die mij wel heel moeilijk leek, en soort traktor pad. maar volgens google een fietspad.
de enige omweg was 5km en omdat dit pad maar 800 meter was en nog naar beneden ook waagde ik het er maar op. het ging eigenlijk best goed, tot ik na zo’n 500 meter in een net gemaaid graanveld belande. de boer en boerin waren nog bezig met de strobalen op te laden. ze kwamen naar me toe en maakte me zeer duidelijk dat ik terug moest. deed ik dan ook maar, al kon ik haast niet naar boven komen op dat begroeide pad. de boerin begon me zelfs maar te duwen omdat ze inmiddels met de traktor ook naar boven wilde. het huilen stond me nader dan het lachen toen ik eenmaal weer op de gewone weg terug was. het was al het eind van de dag en nu kwamen er no 5 kilometer extra bij. maar ik ben maar gaan rollen. gelukkig bleken die 5kilometer extra kilometers naar beneden te zijn, ipv een stijle afdaling in 800 meter was het nu een langzame afdaling over 5 kilometer.
Enkele kilometers voor de camping moest ik een berg op om in het dorpje te komen waar de camping was begon een heel steile helling, over 2 kilometer ongeveer 200 meter klimmen. Het was enorm zwaar en mijn armen trokken het haast niet. mijn accu’s trouwens ook niet. bijna boven aangekomen (ik weet niet meer goed hoe lang maar heb er denk ik wel ruim 1,5 uur over gedaan) begonnen mijn wielen te piepen, in normale omstandigheden betekend dit dat ik dan nog een kilometer heb, maar in deze omstandigheden ging dat over enkele tientallen meters, net voor het bord stopte mijn accu’s er helemaal mee, helemaal leeggereden. wel hoorde ik iets verderop mensen aankomen. Ze vroegen of ze me konden helpen en die hulp was zeer welkom. ze hielpen mij om de camping te bereiken, ik denk dat ik het anders niet had gehaald. de hulp kwam op tijd. het was een loodzware klim, maar de naam van deze plaats maakte het deze klim wel waard, het heet Saint-Jaques. Dus eigenlijk Santiago, alleen niet de Compostella maar Saint-Jaques-des-Arrets dat betekend zo iets als een stop op weg naar Santiago.
Hier stond ik op een heel leuke kleine camping, plaats voor 6 tenten. er stond er nog eentje, van een fietser die ik ook al had gezien in Cluny, heb met hem nog een tijd gekletst. hij is ook onderweg naar Santiago op de fiets.
Er was een een klein toiletgebouw. Maar daar was wel een invalidentoilet waar mijn rolstoel kon opladen. aangezien ik 2 sets accu’s had leeggereden kon ik de eerste laden en heb ik de tweede set rond 2 uur ‘s nachts gewisseld. daarvoor en daarna heb ik gelukkig heerlijk geslapen.
Wat die dag er na gebeurde lezen jullie later in mijn blog van vandaag (die komt vandaag of morgen). net als de foto’s die ik plaats als ik wifi heb.
Vandaag even een veel korter blog dan jullie van me gewend zijn, maar ik wilde toch even een levensteken geven. vanochtend vertrokken vanuit Cluny en ik heb een zware reis berg op gehad. M’n tentje staat weer en de rolstoel staat te laden maar de rest van het verhaal schrijf ik morgen, ik moet eerst even een nacht goed slapen.
Vanochtend vroeg opgestaan, ik wilde alles ingepakt en op mijn rolstoel geladen hebben voor dat het ochtend gebed van Taizé zou beginnen.Slaapzak, luchtbed, kleding , medicatie en andere spullen weer in mijn rugzak. Nog wat veranderen aan mijn balans door 1 accu van mijn ondertas (onder mijn zitting) te verplaatsen naar de voortas. En zo maakte ik nog een paar kleine veranderingen van bepakking. Toen alles weer was geladen ben ik naar mijn auto gegaan waar ik alles heb achter gelaten dat ik onderweg niet nodig heb (bv hoeslaken die in Taizé nodig is, maar niet voor onderweg). De bellen begonnen al te luiden en het was tijd om alles op te pakken en de deur van de auto op slot te doen. Daarna naar de kerk voor het gebed. Naast de bekende liederen werden ook weer een paar nieuwe gezongen, altijd lastig om een vreemde taal voor het eerst mee te zingen (In Taize worden liederen gezongen in heel veel talen), maar het is ook wel erg leuk als het lukt (zeker de oosteuropese talen vind ik vaak lastig, te veel klinkers achter elkaar en heel veel s, z, sz, zs, czh, klanken). Maar na zo’n 9 jaar Taizé bezoeken spreek (zing) ik heel veel talen!
Na het ochtendgebed was het tijd voor mijn favoriete maaltijd in Taizé. Het ontbijt met zoete Taizé thee, brood en chocoladereepjes!
Bij het ontbijt sprak ik nog een aantal mensen. 1 vlaamse vrouw die ik in mijn eerste 2 jaar Taizé had leren kennen, leuk om even bij te praten, al was het kort. Een vlaamse man die ik gisteren ook tijdens de maaltijd had gesproken, Hij wees mij op 1 van zijn groepsgenoten, een vrouw die ik gisteren ook gesproken had. Zij werkte als clown. aangezien ik goochel en vroeger ook clown speelde leverde dat ook nog een erg leuk gesprek op. Maar na al die gesprekken was het tijd om te vertrekken.en zo verliet ik Taizé, de klokkentoren achter me latend.
Vandaag rolde ik dezelfde route als ik vorig jaar ook had gedaan, ik ging nu alleen de andere kant op. ik reed over een mooi aangelegd fietspad, een zogenaamde Voies Vertes, groene weg. Dit zijn fietspaden die aangelegd zijn en worden op plekken waar vroeger spoorlijnen liepen. soms staan er zelfs nog stationnetjes met perrons. heel grappig om zo’n perron te zien naast het fietspad. De weg zelf was verder vrij saai en recht maar de beestjes in de mooi begroeide bermen met veel bloemen waren een mooi foto object.
Onderweg kwam ik ook nog een bord tegen waar wat bij was geschreven, normaal hou ik niet zo van dat geklieder op verkeersborden, maar deze vond ik wel leuk! een pelgrims groet.
Nu ben ik op de camping in Cluny. Het was maar een klein stuk van zo’n 11 km en ik had eigenlijk plannen om nog naar een volgende camping te gaan. maar het was tijd om te gaan liggen. en dat doe ik nu dan ook. Nog altijd hoor ik treinen want de trein loopt langs de camping
Morgen ga ik weer verder.
Schrijf je in voor de nieuwsbrief mocht je dit nog niet hebben gedaan, dan krijg je direct bericht als ik een nieuw blog plaats.
Vanochtend werd ik iets voor 7 uur wakker met het geluid van een specht die in de boom voor mijn tent zat, leuke wekker! Na die op te foto te hebben gezet heb ik de tent ingepakt en ben weer vertrokken van de camping.
Eerst gereden richting Beaune, een stad gelegen net onder Dijon. Daar heb ik Hotel Dieu bezocht, voor de mensen die denken dat dit een Hotel voor God is zal ik vertellen wat dit wel is. het is namelijk een ziekenhuis, oftewel het was een ziekenhuis en is dat al sinds de middeleeuwen geweest. Naast dat het van binnen interessant is om te zien hoe het er toen uit zag is het van buiten ook een erg mooi gebouw. Van binnen zie je bijvoorbeeld de bedden en de apotheek. En van buiten is het meest opvallend het dak, die heeft een heel mooi motief van verschillende kleuren dakpannen. In deze omgeving zie je dit wel vaker op bijvoorbeeld kerktorens, maar dit gebouw is denk ik wel het mooiste.
Ik vond het ook interessant om te zien hoe ze de bedden hadden staan, allemaal aan de wand en aan het eind van de zaal was een plek waar de religieuze zusters hun eucharistievieringen hielden, de zieken lagen dus een soort van met hun bed in de kerk.
Het was trouwens behoorlijk druk bij Hotel Dieu, voor de deur stond zelfs een rij omdat er natuurlijk maar een bepaald aantal mensen binnen mag. Een rolstoel heeft vaak nadelen, maar op dit soort momenten niet. ik werd namelijk direct meegenomen naar een andere mooie grote deur en hoefde geen entree te betalen. Altijd leuk zo’n voordeeltje!
Na dit bezoek ben ik doorgereden naar Taizé. Hier heb ik een barak gekregen en morgen zal ik er nog wel meer over schrijven. dan gaat mijn echte pelgrimstocht beginnen!
Afgelopen nacht een hoop herrie van andere camping gasten die na middernacht terug kwamen van een avond uit ofzo en luidkeels spraken met draaiende motoren. Uiteindelijk werd het gelukkig alsnog stil en heb ik goed geslapen. helaas ging de regen wel de hele nacht door. Rond 7.00 werd ik wakker. Ik merkte wel dat ik gisteren veel had gezeten, mijn lijf was niet helemaal zoals ik zou willen maar uiteindelijk kwam het wel op gang. De beste manier om mijzelf zover te krijgen om die heerlijk warme slaapzak te verlaten is door gewoon maar mijn luchtbed leeg te laten lopen. Toen ik het lekker warme bedje uit was heb ik alles weer ingepakt en ben ik met mijn natte tent vertrokken.
Het weer was erg wisselvallig maar toch vooral regen en grijs. gelukkig was het tijdens een van mijn stops droog genoeg om mijn tent grotendeels te laten drogen. ik hing hem over mijn openstaande kofferbak en hield het andere uiteinde af en toe vast om de wind er goed door te kunnen laten gaan. helas was hij nog niet helemaal droog toen het ook toen weer begon te regenen. Ik heb hem toen maar achter in m’n auto gelegd, wijd open zodat het in de auto kon drogen, iets dat soms wel zorgde voor beslagen ramen maar met wat extra ventilatie was dat weer opgelost.
Onderweg kwam ik diverse oorlogsmonumenten en begraafplaatsen tegen, de meeste van de 1e wereldoorlog. Bij de grootste begraafplaats ben ik gestopt. Ik vond het bijzonder dat het eigenlijk niet een maar twee begraafplaatsen waren, een met Franse soldaten en een met Duitse soldaten, en dat naast elkaar. Indrukwekkend, meer dan 30.000 kruisjes. Alhoewel, het waren niet alleen maar kruizen. Het viel me op dat er ook enkele graven waren met een ander model. Dit waren moslims, vaak stond er bij dat ze uit de kolonieen (Marokko) kwamen, de meeste heette Mohammed en Ali. Ik had er nooit bij stil gestaan dat die ook meevochten en zij natuurlijk geen kruis als grafmonument krijgen.
Na de begraafplaats weer doorgereden. Vandaag veel afwisseling qua omgevng. Bossen, dorpen en steden. zonnebloemvelden, akkers waar graan op heeft gestaan maar nu alleen mooie ronde strobalen liggen, luzerne en degene die ik nog niet eerder had gezien waren velden vol hennep. vast voor touw, zaden, etc.
Vanmiddag heb ik ook nog een routeboekje gekocht van de route van Cluny naar Le-Puy-en-Velay, de precieze routes gebruik ik wel niet maar het is heel fijn om een boekje met te volgen plaatsnamen en logeeradressen te hebben.
Nu ben ik weer op de camping. Ik lig weer in mijn tent en hoor heel zachtjes af en toe een paar druppels maar ik ben blij dat ik hem weer droog heb kunnen opzetten.
Gisteravond had ik de meeste spullen al in de auto gedaan en vanochtend hoefde ik alleen nog de laatste dingetjes zoals mijn oplader, handtas en eten voor onderweg te pakken. Daardoor kon ik rond half 8 wegrijden.
Normaal zet ik de navigatie gelijk op mijn eindbestemming maar ik had nog andere afspraken staan.
Mijn eerste afspraak was in Helmond. Ik heb volgens mij wel eens geschreven over mijn vrijwilligerswerk in het openluchtmuseum Archeon waar ik voor corona (en hopelijk snel weer opnieuw) regelmatig werkte als middeleeuws schoenmaker. Deze keer had ik geen middeleeuwse schoenen gemaakt maar wel een paar leren sandalen die gebruikt zullen worden in de musical Ruth van Kisi. Deze groep zit in Helmond en deze week word er hard gewerkt aan de musical (voor geintereseerden zijn entree kaarten hier te bestellen).
Toen ik er aan kwam werd er druk geoefend maar gelukkig kon degene voor wie de schoenen zijn bedoeld wel even passen, ze pasten goed dus nog even en ze worden in de voorstelling gedragen. Leuk! Na het passen nog even blijven kijken naar het oefenen en daarna weer door naar de volgende afspraak. Nu bij een vriendin die ik altijd op probeer te zoeken als ik in Limburg ben. Door onze beider gezondheid en de grote afstand van onze woon adressen zien we elkaar niet heel vaak maar het is altijd gezellig. Ik zou een uurtje blijven maar het werden er al snel 2 maar toen moest ik toch echt richting Frankrijk gaan rijden.
Helaas werd het hoe zuidelijker ik kwam hoe slechter het weer, in Belgie reed ik door de mooie Ardennen maar door het natte weer was het geen weer om lang te stoppen en foto’s nemen werd het ook niet echt. Dus alleen noodzakelijk stops gemaakt want die waren met mijn zere rug toch wel nodig. in Frankrijk klaarde het gelukkig wel iets op maar echt droog werd het niet. Gelukkig was het bijna droog toen ik mijn tentje op moest zetten want een tent op zetten in een hoosbui is verschrikkelijk, gelukkig bleef het bij wat druppels. ik sta net als vorig jaar op de camping in Revin aan de Maas. Een fijn plekje vlak bij het toiletgebouw waardoor ik die afstand net kan lopen. Net mijn tanden gepoetst en nu lig ik weer in de tent, de regen tikt op het tentdoek maar ik lig gelukkig warm en droog binnen en ga zo slapen.
Het is nu een aantal dagen voor vertrek. Ik was van plan om zaterdag de 20e te vertrekken maar door omstandigheden kan ik nu een paar dagen eerder weg, namelijk dinsdag de 17e. Mijn tas is al grotendeels ingepakt.
Normaal zie ik enorm uit naar mijn pelgrimstocht maar de laatste tijd voelde het een beetje dubbel. Naast dat ik uitzag naar het pelgrimeren zag ik er ook enorm tegen op vanwege enorme rug klachten met uitstraling in mijn been. Hierdoor kon ik ondanks een flinke lading pijnstillers niet tot nauwelijks zitten in mijn rolstoel. Thuis breng ik al jaren mijn dag voornamelijk liggend door met korte stukjes lopen om iets te doen als afwisseling. Zitten doe ik alleen tijdens auto rijden of als ik met de rolstoel ergens heen ga. Normaal red ik me hier prima mee maar de laatste tijd lukte zelfs die kortere momenten zitten niet goed. Ik had al fysiotherapie andere medicatie gekregen waardoor de zenuwpijn gelukkig afnam maar zitten in mijn rolstoel bleef een probleem.
Na wat zoekwerk, tips en ervaringen die ik las op de faceboekpagina van de patientenvereniging vond ik een rugleuning die me wel geschikt leek voor mijn probleem. Dat moest dat weer aangevraagd worden via de gemeente, WMO, en dat schoot niet op. De rolstoel leverancier was al verschillende keren gekomen om de spanbanden in mijn oude rugleuning bij te stellen maar hier werd het nauwelijks beter van. Er moest gewoon iets nieuws komen. Ik zei tegen de rolstoelleverancier dat de Tarta rugleuning me wel wat leek maar dit zag hij niet zitten (waarschijnlijk vanwege de prijs). Hij dacht het nog wel zelf op te lossen met losse stukjes schuimruber tussen de rugleuning. En zo gebeurde het.
Helaas hielp dit niet. Uiteindelijk heb ik zelf contact gezocht met Summit revalidatietechniek, het bedrijf van de Tarta rugleuning. Zij boden gelijk aan om langs te komen. 2 dagen later stonden ze al op de stoep met een uitprobeer rugleuning van Tarta. Dit is een volledig aanpasbaar systeem. Ze maakten het op maat en toen kon ik die rugleuning proberen. Dat zat zo fijn, eindelijk ook zijwaardse steun zonder dat het mij belemerde in het rollen. Na die passing heb ik mijn rolstoelleverancier maar weer gebeld en nogmaals aangegeven dat ik toch echt een andere rugleuning nodig heb omdat ik haast niet kon zitten. Hij zou het overleggen en ik moest maar weer afwachten.
Dit was 2 weken geleden en ik begon me behoorlijk zorgen te maken over mijn pelgrimage. Langer dan een uur zitten in mijn rolstoel was niet te doen, eigenlijk was 10 minuten al niet fijn. Maar 2 dagen later kreeg ik ineens een telefoontje van Summit. Zij hadden bericht van de rolstoelleverancier dat de Tarta rugleuning geleverd mocht worden! Ik was heel blij maar er was nog wel 1 probleem, namelijk de levertijd… de rugleuning was op voorraad maar ze hadden hun agenda tot eind september vol staan. Eerder konden ze niet langs komen. Gelukkig had ik de helderheid van geest om te vragen wanneer ik terecht kon als ik bij hun langs zou komen. En die vraag loste het probleem op! Ik kon afgelopen dinsdag terecht. Nadeel was dat het in Deventer was (voor mij 2 uur rijden), maar daardoor kan ik nu wel op pelgrimstocht met een goede rugleuning. Binnenkort zal ik over de rugleuning een review plaatsen maar eerst wil ik de rugleuning goed uittesten.
Deventer
En zo reed ik afgelopen dinsdag naar Deventer. Eerst naar Summit voor de rugleuning. De man die mij hielp nam alle tijd om die rugleuning perfect passend te krijgen. dat was nog een flinke puzzel. Ik heb een behoorlijk holle rug en wil graag een lage rugleuning die wel steun geeft, niet alleen aan de achterkant maar ook aan de zijkant bij mijn instabiele bekken en onderrug. Maar na 1 1/2 uur was het helemaal goed afgesteld en kon ik Deventer bezoeken. Deventer was een mooie stad, was er nooit (bewust) geweest. Ik bezocht de Broederkerk, die kerk is gebouwd rond 1335 en heeft door de jaren heen diverse kerkgenoodschappen gehuisvest, nu weer een RK-kerk.
Verder bezocht ik nog de Lebuiniuskerk uit 1450, ook dat was een erg mooie kerk met mooi glas in lood van de evangelisten. Ook waren er enkele mooie oude muurschilderingen.
Naast deze mooie oude gebouwen vond ik het moderne gemeentehuis van Deventer ook heel opvallend.
Ook kocht ik nog een lekkere Deventerkoek bij J. Bussink die al sinds 1593 deze kruidkoeken bakt. lekker!
Na een korte rondrit door de stad moest ik weer naar huis. Het rollen ging met mijn nieuwe rugleuning een stuk beter en ik had veel minder pijn. Dat geeft weer hoop voor mijn pelgrimstocht. Na bijna 2 uur rijden met een aantal stops waarbij ik even ging liggen op een doek op bij de parkeerplaats was ik weer thuis met mijn nieuwe stoel.
Zo had ik een erg leuke maar vermoeiende dag.
Afgelopen dagen heb ik mijn rugleuning verschillende keren uitgetest en het rolt zoveel beter, ik heb veel minder pijn. Ik zie nu veel minder op tegen het zitten tijdens het rollen en zie weer uit naar mijn tocht.
Vandaag en morgen de laatste dingen inpakken en dan ga ik dinsdag weer op pad. Eerst een paar dagen met de auto en dan begint de echte pelgrimage. Het dagelijkse blog zal er weer zijn vanaf dinsdag.
Het is augustus en pelgrimstocht 2021 komt in zicht. Als alles volgens planning gaat vertrek ik 20 Augustus richting Frankrijk.
Van waar start ik pelgrimstocht 2021?
Helaas heb ik er ook dit jaar weer voor moeten kiezen om met eigen auto te gaan. Vanwege corona durf ik de reis met flixbus zoals ik eerder deed niet aan. Ik zal daarom met mijn auto richting Taize reizen (daar ben ik vorig jaar geeindigd) en vanuit daar gaan rollen. Na mijn aankomst in Le-Puy-en-Velay kan ik met bus en trein weer terug naar mijn startpunt. Maar eerst moet ik me nog klaar gaan maken voor vertrek.
Wat je thuis laat is mooi meegenomen
Komende weken ga ik langzaam mijn spullen bij elkaar zoeken en inpakken. Als je met een rolstoel op reis gaat zijn er altijd extra dingen om op te letten. Zo komen ze deze week van het rolstoelbedrijf mijn banden vervangen. ik ga dus fijn op nieuwe banden weg. Ik neem ook altijd een extra binnenband mee zodat ik in geval van nood altijd iemand kan vragen mijn band te vervangen. Het ontbreek mij zelf aan kracht om dat te doen maar er zijn (hopelijk) altijd behulpzame mensen te vinden.
Ik probeer altijd met zo min mogelijk bagage te reizen. “Wat je thuis laat is mooi meegenomen!” Dat is een gezegde dat ik vaak onder pelgrimst hoor. Helaas lukt het mij niet om ultra light te reizen. ik zit namelijk altijd vast aan een enorme lading spullen die een gezonde wandelaar niet heeft. Zo heb ik net mijn medicatie uitgezocht voor een paar weken pelgrimeren. Dat neemt aan het begin van de reis ongeveer 1/3 van mijn rugtas in beslag. Gelukkig word dit onderweg steeds minder dus krijg ik meer ruimte.
En dan heb ik mijn rolstoel accu’s, Ik denk dat ik voor zo’n 10 kilo aan accu’s en ander rolstoel materiaal (gereedschapsetje, reserveband, fietspomp, etc) mee heb. ik ben blij dat ik dit niet op mijn rug hoef te tillen!
Kleding van een rolstoelpelgrim
Ook qua reis kleding is het anders als roller dan als wandelaar. Met kleding let ik altijd op of de mouwen aansluitend zijn. anders zitten die mouwen steeds tegen mijn wiel en worden ze heel snel vies. ook bij mijn heup moet het niet te wijd zijn, dan hangt het over de zijschotten heen, alsnog tegen mijn wiel aan. dat is dan het shirt.
Mijn broeken wil ik, vooral als ik lang zit, graag niet te strak bij de taille en hoog op de rug. bij veel broeken, zeker spijkerbroeken krijg ik na eenlange dag zitten buikpijn omdat het zo hard en stijf is. ik draag vaak joga broeken als ik onderweg ben. draagt fijn en ze zijn ook nog eens makkelijk te wassen en ze zijn snel droog.
Op veel fora/faceboekpagina’s met pelgrims lees je over goede schoenen, dit is voor mij natuurlijk niet van belang. handschoentjes deste belangrijker. Ik heb leren handschoenen waar geen vingers aan zitten maar wel een duim. hier is moeilijk aan te komen maar ook dit jaar is het dankzij mijn zus gelukt om weer een nieuw paar te vinden. Ik neem altijd 3 paar mee zodat ik altijd een schoon of heel paar aan kan doen. Elke reis verslijt er ongeveer 1 paar leren handschoenen. (Na beschrijving: ik kreeg vragen over waar rolstoelhandschoenen te koop zijn. Het merk die ik nu heb kan ik online nu niet vinden maar wel een andere die ik ook heb. Vind ik persoonlijk iets minder prettig en stevig dan de zwarte leren maar deze zijn alsnog beter dan de andere die ik heb geprobeerd. Je vind ze via onderstaande link, mocht je ze kopen via die link steun je mijn website https://amzn.to/3CgO0le )
Nu alles bij elkaar zoeken en dan kan ik snel op pad. Net voor vertrek zal ik nog een blog schrijven. Ik zie er enorm naar uit om weer op pad te gaan!
Rolstoelpelgrim
Rolstoelpelgrim
Rolstoelpelgrim
