Vanochtend deed mijn rolstoel het helaas nog niet, blokkeert misschien zelfs nog wel erger dan gisteren. Daarom mijn reisverzekering maar gebeld. Zij zijn nu bezig voor mijn repatriëring. Hoe en wanneer weet ik nog niet. Gelukkig kan ik hier op de camping staan. Ik zal jullie op de hoogte houden. Dus definitief gestrand, net voor Santiago.
Heel wat mensen gesproken, ideeën en eventuele oplossingen besproken maar uiteindelijk is de beste optie om naar huis te gaan en later hier nog mijn pelgrimstocht af te maken. Ik zie het zelf ook niet zitten om op andere wijze alsnog naar Santiago te gaan, bv in een duwrolstoel of taxi. Ik wil de kathedraal voor het eerst zien als ik zelf de stad in kom rijden zoals ik de duizenden kilometers hiervoor ook heb gerold. Dus voor nu is mijn reis afgelopen. Ik ben nu wel heel moe, veel regelen en denken. Ook fysiek is het hier op de camping plannen, de wc is voor mijn doen ver weg (ik schat 50 meter), dus als ik daar heen strompel probeer ik gelijk ook andere dingen te doen, waterfles vullen, stroom laden, etc. Maar ja, ik red me gelukkig wel.
Op de camping is een Nederlandse man van wie de vrouw vandaag in Santiago aankwam. Hij heeft vandaag boodschappen voor mij gedaan, dus voor vandaag en morgen (en misschien overmorgen) heb ik nu voldoende te eten dus dat is heel fijn en een zorg minder.
Hier op de camping is een groepje Spaanse kinderen/kleuters die steeds met me willen kletsen maar die ik niet kan verstaan. Vanmiddag ballonfiguren voor ze gemaakt!
Net ook nog gesproken met een Franse motorrijder die met zijn offroadmotor door Spanje rijdt over onverharde wegen. Indrukwekkend om die foto’s te zien.
Vandaag was het grotendeels zonnig weer. Ik heb nu ook alle natte kleren van gisteren kunnen drogen (ondanks regenkleding was ik gisteren tot op m’n ondergoed nat). Maar inmiddels is er weer stortregen met onweer (niet heel dichtbij gelukkig, zeker 6 tellen tussen bliksem en donder). Blij dat ik een goed tentje heb en hier droog zit. Maar hopelijk gaat de onweersbui snel voorbij.
Net de verzekering nog een keer gebeld en ik hoorde dat er morgenochtend iemand aan het werk gaat met mijn terugreis, morgen middag bel ik de verzekering weer over hoe het er voor staat.
Bedankt voor alle lieve en bemoedigende berichtjes die ik gisteravond en vandaag al kreeg. Dat doet me goed. Want hoewel ik er het beste van probeer te maken is dit wel een flinke teleurstelling. Maar ik kom hier terug en zal het dan afmaken.
Groetjes,
Rolstoelpelgrim
Wat jammer dat je nu toch gestrand bent! Probeer giede moed te houden, God is ook in dese tegenslag met je.
Dag Laura,
Ik kan allerlei dingen aanhalen, maar dat heeft geen enkele zin, het is wat het is.
Ik begrijp jouw besluit om de pelgrimstocht een volgende keer af te maken en niet een tussenstijdse oplossing te bedenken. Afmaken zoals je de tocht begonnen bent! en… misschien Finistere en Muxia er de volgende keer toch aan vast te koppelen?
En ook niet onbelangrijk, alle herinneringen en ervaringen die jij verzameld hebt tot het punt waar jij nu bent gekomen… die kan niemand jou afnemen!
Ja, Joost zo zie ik het ook. Zelf gestart en met haar doorzettingsvermogen zal zij het ook zelf afmaken. Voor nu even een moeilijk moment, ik hoor ook graag de afloop en de nieuwe plannen.
Een moedig besluit!
Goede thuisreis gewenst.
Wat ontzettend jammer dat je het deze keer niet kn afmaken. Materiaalpech is overmacht. Volgende keer lukken die laatste 8 kilometer.! Je hebt gelijk dat je die kilometers zelf wilt rollen.
Dag Laura
Wat een pech net voor de eindstreep in zicht is stranden .
Dat is een bittere pil voor je.
Doe het op jouw manier en eens ga je rollend Santiago zien .
Een veilige reis terug en bedankt dat ik mee mocht lezen .
Lieve Laura,
Natuurlijk is de teleurstelling groot!
Wel begrijp ik heel goed dat jij zelf Santiago binnen wilt rollen.
Dat gaat gebeuren!
Voor nu veel sterkte en ik hoop dat de terugreis snel plaatsvindt.
Gezegende nacht!
Wat een enorme teleurstelling is dit!!
Je hebt gelijk dat je ook zelf Santiago in wil rollen dat is toch een heel bijzonder moment.
Echt zuur dat zo vlak voor de “ poort” de wielen je in de steek laten. Ik Kees sinds de pelgrimstochten van de vastenactie jouw blogs en weet zeker dat je weer op weg zal gaan .
Veel sterkte voor nu en houd goede moed. Vaya Con Dias
Wat een verhaal Laura, hoe is het onvoorstelbaar dat je dit nu overkomt. Ondanks je heftige pech, met de rolstoel, kun je toch de energie hebben om de kinderen te vermaken met de ballonnen. Kan me indenken dat de emoties er ook zijn. Jouw inzet en ook nú alles regelen! Een diepe buiging voor jou . Succes en een dikke knuffel
Ach neeeee! Wát een teleurstelling voor je dat je zo dichtbij bent maar (nu) niet verder kunt! Je bent niet voor een gat te vangen, denkt in oplossingen etc, maar een kapotte rolstoel daar kun je niet tegenop met creativiteit en positief denken. Sterkte om dit te incasseren.
En natuurlijk wil je juist zelf met rolstoel Santiago binnen rollen. Zoals het een echte rolstoelpelgrim betaamt ;-). Mooi dat je al zegt “ik kom terug en ik zal het afmaken”. Ik kijk al uit naar je verslag :-).
Voor nu wens ik je dat je op een voor jou en je lichaam goede manier veilig thuis kan komen.
Hallo Laura
Goed reis terug naar huis
Ik heb bewondering voor je
Sterkte Laura!
Sterkte bij deze grote teleurstelling! Houd moed, zoals je altijd doet.
Ach nee… hoe is het mogelijk…
Niemand in de buurt die jouw stoel aan het rollen krijgt??
Ik heb genoten van je belevenissen…. Ik wens je alles wat je op dit moment nodig hebt! Xx
bravo Laura !!!
Laura, Wat een pech nu vlak voor het einde. Moedig dit besluit te maken en niet even met een taxi of ander vervoermiddel te nemen. Maar je hebt dan een doel voor in de toekomst. Nu Engeland ook niet.
Veel succes met regelen en goede thuisreis. Groetjes Dick
Ach,wat jammer. Ik leef met je mee. Sterkte voor de komende dagen. Houd goede moed!
Hoi Laura,
Stranden in het zicht van de haven.. Das erg balen. Maar ik ken inmiddels je kracht en doorzettingsvermogen. Jij bijt je er doorheen. Je bent geholpen met je voeding en je reisverzekering is bezig voor je. De ervaring van deze reis neem je straks mee en dat gaat in je voordeel werken. En ja, ik weet hoe het voelt om op dat plein voor die mooie kathedraal te staan. Ook dat ga je meemaken. Voor nu wens ik je een veilige en voorspoedige thuiskomst. Gr. Loek
Ooh wat balen Laura! Dit is heel triest. Ja natuurlijk moet je deze reis naar Santiago zelf afmaken, had ook geen andere beslissing van je verwacht. Maar het is dit jaar wel een opeenstapeling van pech momenten met deze als afsluiting. Hoop dat de verzekering snel zijn werk doet ondanks de herdenkingsdagen hier. Sterkte Laura maar met lieve camping mensen om je heen moet het lukken.
Ha Laura, ik kan me je teleurstelling goed voorstellen. Wat jammer, zo vlak voor de eindstreep. Gelukkig heb je fijne mensen om je heen.
Lieve Laura, we hebben je pas geleden onderweg ontmoet en hebben samen even thee gedronken op de berg. We hoorden samen van je zoon dat de Paus net was overleden. De ontmoeting met jou, je warme open blijheid te ervaren was een lichtpunt op onze route naar Santiago. Sinds onze ontmoeting volgen we je met liefde en belangstelling. We vertelden je over de roeiwedstrijd van onze dochter die er ook bij was dus ook vanmorgen hier in Bremen Duitsland lazen we je bericht van gisteren. Het ontroert ons dat je dit moet overkomen. Een goede voorlopige thuisreis gewenst. Ultreia. Liefs van Paul, Karin en Maxime
Lieve Laura , heel jammer dat je het laatste stuk niet meer kan “ rollen” .
Ik wens je een veilige reis terug naar Nederland.
Dankjewel voor al die mooie verhalen en God bless you .
Hennie van de Gronden Niekerk
Lieve Laura
Wat ontzettend verdrietig dat dit je overkomt zo dichtbij je grote wens maar jou kennende komt er wel weer een kans, goede thuisreis en blijf sterk ❤️
Beste Laura, wat jammer dat dit is gebeurd. Gelukkig plan je al een tweede poging. Want ja, het zal onvergetelijk zijn om het plein in Santiago op te rollen en één te zijn met andere pelgrims die, net als jij, obstakels hebben moeten overkomen om te zijn waar ze zijn. Gaat lukken!
Beste Laura,
Wat een pech zeg dat er zo iets gebeurt maar ik weet zeker dat jij later het plein in Santiago op zal rijden wij hopen dat jij een beetje droog weer houd en dat de verzekering een goede regeling heeft om jou thuis te brengen. Maar ja de onzekerheid en het wachten is niet leuk. Wij zijn ook in onze tocht een keer eerder naar huis gegaan door een enkel blessure van Marian. Heel veel sterkte daar en een goede reis naar huis.
Groetjes van Marian en Wim uit Amersfoort.
Dat is balen Laura. Je had het je allemaal zo anders voorgesteld. Ik leef met je mee!
Dat is balen Laura. Je had het je allemaal zo anders voorgesteld. Ik leef met je mee!
Erg naar dat je roller kapot gegaan is en je de pelgrimage niet af kunt maken.
Ik hoop dat er nog ergens hoop gloort…
Anders kan ik je niet anders dan een goede terugreis wensen.
Ik leef met je mee,
Patricia Junge