Nu alweer een blog, het is nog maar een week geleden maar toch denk ik dat het goed is weer te schrijven en ook de minder leuke dingen te delen. De vorige keer vertelde ik dat ik zoveel last had van zenuwpijn dat ik niet wist hoe het zou lopen met de reis. Nu over hoe het gaat als alles anders loopt dan verwacht.
Ik had alles klaar, ingepakt en voorbereid. En toen kwam de pijn. Na het bezoek aan de neuroloog bleef mijn pijn verergeren. Vorig weekend echt verschrikkelijke pijn gehad, nooit zo iets ergs meegemaakt qua pijn niveau. Ik schreeuwde het uit. In het weekeinde was het moeilijk hulp te krijgen, uiteindelijk mocht ik naar de huisartsenpost waar ik een prik morfine kreeg en morfine pillen, maar dat deed maar weinig voor de pijn.
Maandag mri scan laten maken, helaas lukte dit niet. Ik kon gewoon niet stil liggen door de pijn. Het beeld was bewogen. Toch is er toen besloten mij de dag erna een prik te geven in m’n rug met verdovende en ontstekingsremmende middelen. Dit op basis van de scan van 2 jaar geleden. Dit werkte direct en de pijn was weg. Maar al voor ik terug was bij de auto was de pijn in alle hevigheid terug. Uiteindelijk is er toen besloten mij op te nemen en sindsdien verblijf ik in het ziekenhuis waar ze met behulp van een morfinepomp en een verhoging van de medicatie die ik al nam voor zenuwpijn en nog andere pijnstillers. En hier lig ik dan. Al sinds dinsdag op m’n rug (op de zij liggen en zitten is nog behoorlijk pijnlijk). Van de morfine pomp ben ik af maar heb wel veel pillen.
Inmiddels is de scan alsnog gemaakt en blijkt dat inderdaad de oorzaak hetzelfde is als vorige keer maar dan verergerd. Of het bij symptoombestrijding blijft (pijnstillers enzo) of dat de oorzaak kan worden verholpen (operatie) weet ik nog niet. Ik leef hier bij de dag en ben nu al blij dat m’n pijn houdbaar is.
Er zijn fijne verpleegkundigen. Het eten is hier goed, veel fruit, lekkere soep bij de lunch (vandaag heerlijke paprika soep), veel keus qua beleg en brood en ook bij het avondeten altijd genoeg keus.
Ik lig op zaal met 4 bedden. Nu ligt er even niemand maar afgelopen week lagen er vooral mensen die nieuw knieën kregen en een nieuwe heup en een gebroken enkel. Best gezellig om iedereen te spreken en bijzonder te zien hoe mensen na zo’n operatie al een paar uur later kunnen lopen en de volgende dag naar huis kunnen
In m’n reisblogs schrijf ik altijd over de kerken die ik onderweg bezoek, dat lukt nu nog niet maar kan ik er binnenkort wel iets over vertellen. Ik ben gisteren namelijk wel uitgenodigd om morgen naar de kerk te gaan, hier in het ziekenhuis. 2 vrijwilligers komen mij morgen ochtend met bed en al ophalen om de oecumenische kerkdienst bij te wonen. Ik zie er naar uit!
Tot wanneer ik hier ben weet ik niet. Voor nu vind ik het wel prima om hier te zijn. Ik ben nog zo wazig door de medicatie dat ik nu ook nog niet graag thuis zou zijn, en ook kan ik nog slecht zitten, en dat is voor iemand in een rolstoel behoorlijk lastig.
Ik laat het binnenkort wel weten hoe het dan gaat en hoe het verder gaat met de reisplannen. Ik wil graag weg maar wat mogelijk is moet nog blijken. Nu eerst maar zorgen dat ik weer functioneer.
Groetjes,
Rolstoelpelgrim
Heel veel beterschap gewenst
Goedemorgen Laura
Rust goed uit. Beterschap en heel veel sterkte, dan kan je uitgerust en zonder pijn je tocht vervolgen! Jacobus zorgt voor je! Fijne paasdagen. Groetjes Joke
Gezondheid gaat boven alles. Heel jammer van je reis, maar belangrijkste is nu dat je opknapt. Wens je heel veel beterschap en sterkte.
Lieve groet van Claudia ♡
Wat bakenden ,ik hoop toch dat je er snel iets aangedaan kan worden .Voor nu het belangrijkste om de pijn draagbaar te krijgen .
Heel veel beterschap
Ik heb meermaals geschreven dat Jacobus zorgt voor zijn pelgrims die onderweg zijn, ik hoop van ganser harte dat hij ook omkijkt naar jou die wil maar (nog?) niet kan.
Heel veel sterkte en veel plezier tijdens de kerkdienst als ik dat zo mag noemen
Heel veel sterkte, hopelijk is de pijn snel onder controle!
Ik wens je snelle beterschap en heel veel sterkte.
Heel veel sterkte dit is heel jammer dat je zo,n last van jou rug heb ik hoop dat de artsen jou kunnen helpen zodat de pijn verdwijnt. Wij wensen jou een mooie Palmzondag viering toe.
Ach wat vervelend Laura! Heel veel sterkte en beterschap!
Heel veel sterkte! Verbonden in gebed met jou op de palmzondagviering…
Wat een wending niet pelgrimeren maar opgenomen worden. Is even schakelen denk ik. Maar fijn dat er goed naar gekeken wordt en goed voor je gezorgd wordt. Neem de tijd de pelgrimage komt wel weer. Beterschap en sterkte
O lieve Laura wat een ellende! Fijn dat je al wel van de morfine pomp af bent nu hopen op[ een goed herstel zodat je weer kunt rollen, al is het in eerste instantie maar naar huis. Fijne dienst morgen.
Alles heeft zijn reden meid, maar het goede blijft je vergezellen, ook al lijkt dat nu niet echt! Blijf je eigen ik, aanvaard wat er komt ook al is het hard? Je krijgt op tijd en stond wel een teken van hierboven, luister ernaar en probeer er naar te handelen. Je kent mijn situatie, dan weet je ook dat het geen loze woorden zijn.. Blijf sterk… Je kan het
Liefs van Roosje XXXXXXXXX
Heel veel sterkte en beterschap toegewenst!
Sterkte en beterschap en dat je weer spoedig op pelgrimage mag gaan.
Wat een tegenvaller voor je , Laura! Maar zoals altijd zie je ook weer de lichtpuntjes! Laat je lekker verzorgen en probeer uit te rusten. Fijn dat de ergste pijn in ieder geval nu weg is. Sterkte en goede Palmpasen!
Hoop dat de oorzaak van de pijn snel gevonden wordt en dat er iets aan gedaan kan worden zodat je weer opknapt en aan je reis kan beginnen. Voor morgen veel devotie tijdens de mis van Palmzondag. Veel sterkte en beterschap,
Truus
Och Laura wat een narigheid al die pijn. Hopelijk helpen de medicijnen en ga je je weer beter voelen en kun je verder met je reisplannen. Neem echter de tijd, zorg goed voor jezelf en laat goed voor je zorgen. Heel veel sterkte en beterschap gewenst. Lieve groet van mij.
Hay Laura, heftig.!!! Woorden schieten tekort….
Ik ben in 1994 door dokter Zeegers geopereerd, in het Zuiderland ziekenhuis in Sittard, die afdeling is verhuisd naar het UMC in Maastricht…. Als ze er waar je nu bent geen raad mee weten, is het wellicht een idee om daar een balletje op te gooien…
(ik was internationaal combi chauffeur) en was bij Nice een paar pellets aan het lossen en toen ik de huif weer dicht deed, ging het mis, er gebeurde “iets” in m’n rug en ik stond op slot, de baas van het bedrijf bracht me naar een arts, daar kreeg ik een emmer pijnstillers mee en nadat ik er een paar had ingenomen ging het wel weer, had nog 2 klanten in Italië en toen ik leeg was moest ik in Massa Carrera marmer gaan laden voor Frankfurt en ik sliep in Mannheim (goed wegrestaurant 😉 en ’s morgens, wilde ik uit bed stappen en schoot m’n rug opslot… ben toen door de brandweer uit m’n cabine gehaald heb anderhalve week in het ziekenhuis in Mannheim gelegen en werd toen gerepatrieerd… heb een jaar of anderhalf niet kunnen functioneren, had thuiszorg, kon niks zelf…
via, via kwam ik bij Dr. Zeegers terecht, die was aan het experimenteren met kunststoftussenwervels en rug vastzetten, na een inteek gesprek en scans en tig onderzoeken, concludeerde hij dat ik een gebroken tussenwervelschijf had en hij dat kon oplossen, hij had er al 10 gedaan en 8 waren gelukt…., als het lukte kon ik de vrachtwagen weer op, lukte het niet… zat ik voor de rest van mijn leven in een rolstoel… en ja ’t is “gelukt” de vrachtwagen was geen optie meer, maar ik ben naar Santiago gewandeld (m’n volledige bepakking tentje, prutstelletje 5 liter water, nood rantsoenen &&& +/- 21 kg) en ben kei gelukkig met hoe het nu gaat, de winter is leiden en last, maar zodra het weer beter weer wordt, hoor je mij niet klagen 😉
Dus ja lieverd, als ze waar je nu bent geen raad met je weten…. laat ze effe met UMC Maastricht bellen…. Zeegers is er niet meer, maar wel een aantal mensen die hij heeft opgeleid. Hoop dat je een weg vind die bij je past, Knuffel xxx Willem
Ondanks alles…. Fijne Paasdagen xxx
Van harte beterschap
Hoi Laura,
Hoop dat het ondertussen toch wat beter gaat. Een goed herstel toegewenst natuurlijk!
Ik ben die ene met die nieuwe heup van twee weken geleden door tegenover je lag Revalidatie gaat ok. Kwestie van geduld.
Veel sterkte! En ik zal je blog af en toe checken op updates.
Hallo Laura, wat een pech. Hopelijk gaat het nu wat beter en heb je vooruitzicht op vooruitgang. Heel veel sterkte.
Maria