Daar ben ik dan weer, vanuit San Marcos (vlak voor Santiago de Compostella!). Het begin van het einde van deze pelgrimstocht is in zicht. Het heeft nogal wat moeite gekost om zover te komen en de reis hierheen ging niet zonder slag of stoot. Daarom duurde het langer dan verwacht voor ik weer schrijf. Maar het is goed gekomen.
Toen we net voor de grens met Spanje waren (nabij Saint Jean-Pied-de-Port) stopte mijn auto ermee. Via de ANWB kwam er een Franse sleepdienst die ons naar hun bedrijf bracht. Daar moesten we wachten op verdere hulp maar dat ging heel moeizaam… het kostte veel tijd en telefoontjes voor er een oplossing kwam, vooral omdat mijn rolstoel niet in de locale taxi’s pastte. We waren rond 15.00 uur bij de sleepdienst, rond 2 uur in de nacht vertelde ANWB dat er geen oplossing zou komen deze nacht en we daar moesten overnachten. In de tent op de parkeerplaats van het bedrijf overnacht. Geen wc en water toen het bedrijf dicht was. Gelukkig hadden we nog wel wat water in de auto maar het was een nare periode.
Gelukkig konden we de volgende dag met de man van de sleepdienst met de vrachtwagen waarop mijn auto was geladen naar een garage in Biarritz. Uiteindelijk duurde het 24 uur voor we van die plek vertrokken. In Biarritz mochten we van de ANWB een nacht slapen in een fijn hotel, konden we na die nacht ervoor wel gebruiken. De volgende dag kregen we een huurauto (wat voor anwb nog lastig was omdat ik alleen automaat mag rijden en mijn rolstoel wel moet passen) maar die moest wel in Irun worden opgehaald. M’n zoon is er met de trein heen gegaan en heeft die auto opgehaald terwijl ik in het hotel wachtte. Voor mij prima want ik had daar alles en kreeg zelfs water met munt en lekkere macarons. Maar m’n zoon had veel pech want een auto van een Spanjaard duwde hem op de weg waardoor er flinke blikschade ontstond, gelukkig niet erger dan dat…. De Spanjaard reed door en het ging te snel om een kenteken te noteren. M’n zoon reed door naar mij bij het hotel. Daar aangekomen bleek dat de bijrijdersdeur niet meer open kon door die deuk…. In overleg met ANWB vertrokken we toch maar ze zouden proberen een vervangende auto te regelen. De volgende dag lukte dat gelukkig. Uiteindelijk hebben we zo ruim 2 dagen vertraging opgelopen maar konden eindelijk onderweg. Geluk bij een ongeluk is dat we ineens een heel luxe grote auto rijden.
Al dat gedoe nu met de auto en vorige keer de rolstoel maakt het me niet makkelijk om naar Santiago te komen…. maar we konden gelukkig toch verder. Gisteren flink doorgereden en tot Leon gekomen. En vandaag de laatste ruim 300km gereden en nu zijn we op mijn vertrouwde camping in San Marcos waar ik na het stranden in mei 10 dagen verbleef.
Onderweg hebben we vandaag nog kort wat plaatsen aangedaan. Oa O’Cebreiro. Daar was ik langs gekomen maar het was toen erg koud en mistig, er lag toen zelfs af en toe wat sneeuw in de berm. Nu was het warm en helder en het was erg leuk dit plaatsje nog even zo te kunnen bekijken. Ook bekeken we nog andere plaatsen onderweg waar ik in het voorjaar langs ben gekomen en reden we over veel bekende wegen en langs de vele eucalyptusbomen. Het was raar om vandaag van Leon naar San Marcos te rijden in een paar uur terwijl ik hier rollend ongeveer 2 weken over heb gedaan!
Morgenochtend ga ik het laatste stuk in mijn rolstoel pelgrimeren, dan kom ik als het goed is na 10 jaar eindelijk aan in Santiago!
Ik hou jullie op de hoogte.
Schrijf je in voor de nieuwsbrief als je dit nog niet hebt gedaan!
Groetjes,
Rolstoelpelgrim
Wat een enorme hoeveelheid pech krijg jij te verwerken op je weg naar Santiago de Compostella!
Ik hoop van harte dat het lukt om morgen daar aan te komen en dat je de pelgrimsmis daar mee kunt maken. Ik heb door jouw verhaal steeds herbelevenissen uit 2007, maar mijn pelgrimage was toch stukken eenvoudiger…
Buen Camino, Suseya et ultreya (ik weet niet of ik het goed spel, maar jij begrijpt het wel…)
Nu Laura, die laatste etappe gaat het helemaal worden hoor! Ultrea y buen Camino
Nu Laura, die laatste etappe gaat het helemaal worden hoor! Zet ,m op!!!
Ultra y buen Camino
Hoe is het mogelijk dat je zoveel pech hebt?! En wat een pech ook voor je zoon! Wat fijn dat alles toch goed is gekomen en dat jullie goed zijn geholpen. Wat een avontuur! Veel succes met de laatste kilometers! Op naar de kathedraal!
Een mooie laatste etappe gewenst! Hopelijk vandaag zonder verdere vertraging en pech.
O nee niet weer ! Tjonge het ziet ook deze keer niet mee zeg. Wat fijn dat Bruno nu bij je is gedeelde smart is halve smart en hij kon mooi de auto ophalen ook al ging dat weer niet vanzelf. Nou hopelijk mag deze laatste km wel vlekkeloos verlopen. Succes en geniet van het eindpunt!
Hey wat een geweldige veerkracht lees ik en levenswijsheden ten top!!!!
Lieve groet en God bless you
Paulien
Na al die pech onderweg hoop ik dat je vandaag een prachtige dag hebt en dat het wierrookvat maar mag slingeren! Bien Camino!
Wat een pech het laatste stuk.Het
lijkt wel of het niet mag. Maar wat een moed om door te gaan. Gaat lukken en succes.
Laura veel succes.
Hoop dat het laatste stukje nu beter gaat .
Wat een reis met veel obstakels was dit weer .
Succes groet Carla
Laura na al de problemen onderweg zal de laatste etappe naar Santiago nu best goed gaan. Heel veel sterkte het is jullie gegund.
Hoi Laura, het zal je eens meezitten he… Ok, zonder menselijk leed en alleen wat blikschade ben je er nu bijna. Zonder je zoon zou het nog gecompliceerder zijn. Nu nog een klein stukje en dan kan je deze pelgrimage afsluiten. Geniet van de laatste stapjes ( rollend) . Gr Loek
Heel fijn dat je nu gaat aankomen, Geniet er van.!!
Knuffel xxxx
Wat een pech had je weer. Succes op het laatste stukje
Ha Laura,
Wat fijn dat jullie toch veilig voor de laatste etappe aankomen zijn.
Ga vooral van het laatste deel genieten!
Gods zegen!
Hoi Laura en zoon : niets kon jullie tegenhouden , wat een vertrouwen hebben jullie getoond en dan is het eindelijk zo ver : na 10 jaar en wat zal de blijdschap groot zijn .
Bij het lezen moest ik aan dit lied denken :
Ga met God en hij zal bij je zijn ….
Een gezegend laatste stukje voor jullie , lieve groet Hennie van de Gronden Niekerk .
Lieve Laura ..
Wat een ontberingen …
En nu samen !
We hopen dat je je tocht ..uiteindelijk in dankbaarheid kan afronden !
Chapo ik weet niet of het goed geschreven is maar het klinkt toch net wat anders dan Petje af !!