Wat een dag… gisteren had ik niet zo veel te schrijven maar vandaag ging er een hoop anders dan gepland.
Vanochtend zoals altijd ingepakt. Ik had een goede lange nacht geslapen en had maar een korte afstand te rollen naar de volgende plaats waar ik kon slapen. Ik wist dat ik een lange tijd relatief vlak zou rijden, al ging het langzaam omhoog. .
Ook ging ik een andere regio in, van Gers naar Hautes Pyrenees.
In Maubourguet aangekomen was het nog maar een uur of 12. Dat vond ik toch echt veel te vroeg om te stoppen. Na enigszinds twijfelen besloten door te gaan. Ik ging eerst nog een biowinkel in om wortels te kopen (ideaal eten, blijft goed en plet niet in de tas), die 2 wortels hoefde ik niet af te rekenen (bedankt) . Ook heb ik mijn rolstoel een uurtje in de kerk bijgeladen.
Dat ik doorging hield wel in dat ik niet zou weten waar ik zou slapen. Alles wat ik wist was dat er de komende tijd geen campings of betaalbare pelgrimsherbergen zouden zijn. Ondanks de onzekerheid toch vertrokken.
Ik rolde door, het landschap veranderd, meer bomen, minder eindeloze akkers.
Bij het dorpje Lahitte-Toupière zag ik een kerk. Ik rolde erheen en toen ik een foto wilde maken zag ik ineens een punaise in mijn band steken. Ik trok hem er uit en toen liep mijn band leeg….
Gelukkig heb ik een reserveband bij me maar geen fietsenmaker. Gelukkig weet ik zelf hoe het moet en met enige moeite en een aantal bandenlichters (ik heb er altijd 4 bij mij, 2 is echt te weinig) is ondank mijn hypermobiele vingers gelukt om de band er af te krijgen. Daarna de nieuwe band er in en de buitenband (nadat ik die heb gecontroleerd op scherpe dingen) er weer met nog meer moeite op gekregen. Gelukkig heb ik een elektrische fietspomp en daarmee was de band snel weer op 9 bar. Wiel weer op de rolstoel gezet (een heel gedoe met een stekkertje vanwege de motor) en ik kon weer op pad. Dat probleem was verholpen. Komende dagen de oude band plakken zodat ik weer een (gerepareerde) reserveband op voorraad heb.
Daarna kon ik door. Toen begon een stevige klim van 2km lang en bijna 100 meter omhoog klimmen. Daarna weer vlak rollen.
Uiteindelijk werd het steeds later en werd het tijd een slaapplek te vinden. Dat viel niet mee doordat er nergens iemand thuis was. Alleen bij 1 huis in aanbouw zag ik mensen maar die konden zelf niet helpen en degenen naar wie ze verwezen waren niet thuis.
Daarom doorgereden naar volgende dorpjes. Onderweg kon ik eindelijk de Pyreneeën zien!
Uiteindelijk stopte ik bij een Mairie in Pontiacq-Viellepinte om uit te zoeken wat voor opties ik had en toen stopte er een oudere vrouw in een auto naast me. In haar snelle Frans kon ik niet alles volgen maar uiteindelijk begreep ik dat ze me uitnodigde om bij haar te logeren. Maar ze woont 8 kilometer terug dus dat is niet handig. Zeker niet omdat mijn rolstoel niet in de auto past.
Uiteindelijk heeft ze geregeld dat mijn rolstoel bij een kennis veilig kon worden geparkeerd in dat dorpje waar we waren (maar dat is verder een huis met veel trappen) en dat ik dan met haar auto mee kon naar haar huis waar ik beneden kon slapen in het huis. Na enigszinds twijfelen omdat m’n rolstoel achter laten toch wel spannend is er toch maar voor gegaan. Nu staat mijn rolstoel 8 kilometer verderop in Pontiacq-Viellepinte aan de stoom in een afgesloten garage en ik zit hier in Monsègur in een huis waar ik eten heb gekregen, een goed gesprek (met mijn matige frans en google translate) en nu een mooie kamer met een groot bed.
Het was een drukke lange dag (34km gerold) met veel belevenissen.
Nu slapen en morgen weer verder (ook dan waarschijnlijk nog geen officiële slaapplek).
Groetje,
Rolstoelpelgrim
Hopelijk ben je goed uitgerust voor het volgende avontuur. Waar zal je komende nacht bivakkeren? Dat is vast ook een goede plek, komt goed.
Mooie gezegende dag vandaag
Jij bent echt van alle markten thuis Laura…… gewoon even een band wisselen. Spannend hoor niet wetend waar te slapen en dan ineens komt er iemand langs die zegt “je kan bij mij slapen” nou ik was hard weg gehold, en dan je rolstoel achter laten. Hoop dat je goed geslapen heb en dat je vandaag een iets minder spannende dag hebt.
Jacobus zorgt goed voor zijn pelgrims!
Hey Laura
Dikke pech onder weg , maar ja dat hoort erbij ! maar gelukkig geraak je niet in paniek en toch weer knap opgelost , wel spannend he ! gelukkig een goede afloop , nu goed eten en lekker slapen en op naar morgen ! en nogmaals succes morgen !
Knap een dag buiten de comfort zone,een stuk ducktape over de duimspijker en zolang de band niet lek loopt blijven rijden. Mooi herstel werk maar het wiel had je erop kunnen laten en de binnenband gewoon herstellen/kleven. Ik gebruik een spuitbus bij een lekke band,werkt niet altijd. Nog veel avontuur gewenst.
Gelukkig had je een maaltijd en een goed bed na zo een inspannende dag.
Fijne voortzetting van je tocht.