Na een goede nacht geslapen te hebben bij Cite Saint Pierre mijn spullen ingepakt en naar het ontbijt gegaan.
Gisteravond voor het avondeten moest ik een flinke klim maken naar de eetzaal maar ik kreeg toen een duwtje van een vrijwilliger. In de ochtend had ik een andere route naar de eetzaal gevonden waardoor het weliswaar langer was maar wel minder steil.
Na mijn ontbijt nog een aantal mensen gesproken over mijn reis. Het is maar goed dat ik een flinke stapel visite kaartjes had ingepakt.
Daarna de lange afdaling naar Lourdes genomen, dat was een makkelijke start zo berg af. Daarna naar de kerk gegaan. Wat een enorme kerk is dat, ondergronds in een soort kelder. Wat een mensen. Ook heel veel priesters, bisschoppen en groepen met vaandels. Het was nog even een zoektocht voor een goede plek maar uiteindelijk zat ik perfect. Ik sprak voor de viering nog even een Vlaamse priester over mijn pelgrimstocht.
Na de viering sprak ik ook nog een pastoraalwerkster uit het oosten van Nederland. Leuke gesprekken gehad en we spraken af elkaar in de avond te zien voor de lichtprocessie.
Na de kerk reed ik even kort over het terrein en ben toen naar de camping gegaan. Hier mijn tentje opgezet en even gerust. In de middag ging ik er weer op uit. Naar de stad, niet naar het bedevaartoord. Ik had namelijk een paar dagen geleden gehoord dat de paralympische vlam hier zou zijn. Daar heb ik gekeken. Was leuk om mee te maken. Zeker omdat ik ook al bij de Olympische spelen in Parijs was en in 2012 was ik bij de paralympische spelen in Londen. De vlam werd binnen gedragen en daarmee werd later de fakkel aan gestoken. Die werd oa door een vrouw met prothese en later een man met rolstoel verder gedragen tot de vlam uit mijn beeld was. Daarna ging op het terrein nog een evenement door met muziek, dans en standjes van diverse gehandicapten sport organisaties en info over de Pyreneeën regio. Ook konden kinderen sporten uittesten zoals rolstoelbasketbal. Uiteindelijk was het voor mij weer tijd om naar het bedevaartoord te gaan.
Bij het informatie punt kocht ik een nieuw pelgrimspaspoort, ik heb er altijd eentje extra bij me maar de laatste heb ik een paar dagen geleden in gebruik genomen. Nu heb ik weer reserve dus ik kan flink gaan verzamelen.
Ook bezocht ik nog een aantal winkeltjes met religieuze spulletjes, soms kunst maar veel vaker is het kitsch in mijn ogen. De glow in the dark Maria wint het wat mij betreft nog steeds als meest kitscherige voorwerp. Toch is het wel interessant om even rond te kijken wat men koopt en verkoopt. Ik zag bijvoorbeeld mensen slepen met een aantal enorme 10 liter jerrycans voor Lourdeswater. En dan te bedenken dat ze die moeten vullen bij die kleine kraantjes waarbij het zeker 5 minuten duurde voordat mijn halve liter waterfles vol zat toen ik die vulde toen ik dorst had.
Er waren ook erg veel bedelaars die zeiden honger te hebben, maar als ik ze dan brood en een appel probeerde te geven wilden ze die niet hebben. Zo’n honger hadden ze dan toch niet.
In de avond was de lichtprocessie. Vooraf zag ik inderdaad de pastoraalwerkster en ze nodigde me uit mee te zingen tijdens de processie. Ik heb dus niet meegerold maar wel enorm goed zicht gehad op de processie waarbij alle mensen een kaars hadden terwijl ze langzaam in optocht het plein over liepen. Ik vond al die lichtjes een indrukwekkend gezicht.
Nu weer op de camping en is het tijd om te slapen. Het was een lange dag en ik heb ook nog zo’n 15 kilometer heen en weer gerold door Lourdes dus een echte rustdag was het ook niet. Morgen weer op pad.
Groetjes,
Rolstoelpelgrim
Mooi
Hoi Laura,
Indrukwekkend hé, Lourdes? Wij waren er in 2020 in de coronatijd. Toen was er bijna geen mens.
Ook heel gek, want ik kende alleen de beelden van dat volle plein voor de kerk.
Slaap je op Camping Le Vieux Berger?
Daar waren wij de enige kampeerders
In 2020…
Veel plezier en succes verder met je reis!
Hoi Laura, Ik lees jouw verhalen over je pelgrimstocht al een paar jaar, zo boeiend!
Op mijn 18e {nu al 55 jaar geleden} werkte ik een zomer als souvenirverkoopster in een hotel in Lourdes. Hard werken, maar iedere avond de lampionnen met tekst voor de lichtprocessie aan de pelgrims verkopen en dan daarna bij het naar huis gaan begeleid worden door het zingen van de vele honderden pelgrims dat over heel Lourdes klonk, was zo bijzonder!
Jouw foto s van bekende plekjes laten zien dat er nog niet veel is veranderd in Lourdes,leuk>
Wow, wat een ervaring heb je weer meegekregen. Ben blij dat ik je nu mee kan volgen hoe sterke pelgrim je bent en kijk uit je volgende dagen avontuur mee te lezen.
Top Laura
Prachtig de verhalen van jou over Lourdes er is nog niets veranderd na 58 jaar daar met de vieringen en de processies. Leuk dat jij een mooi plaatsje kreeg. Veel succes op jou verder weg.
Hallo Laura,
Elke dag lees ik met veel aandacht het relaas over uw tocht en de pech die je al hebt meegemaakt. Dat mag nu toch even stoppen die platte banden.
Wat fijn dat het u bevalt in Lourdes. Destijds werkte ik in een reisbureau en wij hadden Lourdes in ons aanbod staan, meestal reizen per trein. Ik weet niet hoeveel honderden of duizenden mensen naar Lourdes heb laten reizen. Het heeft lang in mijn hoofd gespeeld om samen met mijn moeder – toen ze op pensioen was – eens naar Lourdes te gaan, niet met de trein maar met het vliegtuig – 4 of 5 dagen was het aanbod. Spijtig genoeg is mijn vader dan ziek geworden en ma wou hem niet alleen laten; gevolg het is er niet meer van gekomen. Als ik nu iets over Lourdes lees dan komt die vorm van spijt terug naar boven dat ik niet heb kunnen realiseren wat zo graag had gewild.
Ik wens u voor de dagen die komen een goede tocht toe “un bon chemin” waar uw roller u ook brengt, steeds dichter bij uw einddoel.
Groeten uit de Vlaamse Ardennen, Marc
Heerlijk wat veel indrukken weer. Beetje laat met reactie maar wij zijn gisteren voor een week naar Engeland. Bezoek aan mijn nichtje.