Gisteravond was het nog gezellig met mijn Koreaanse/Amerikaanse kamergenote. Wel zijn we vroeg gaan slapen. Rond 8.00 vertrokken we vanaf de herberg.
Toen ik net op mijn route zat kwam ik een andere (Spaanse) roller tegen. Ik ben er niet helemaal achter gekomen of hij ook op weg is naar Santiago (had geen bagage) maar ook hij rolde naar Melide (maar volgen mij zei hij daar te wonen maar weet het niet zeker). Eerst was het wel leuk om een andere roller te zien maar ik wilde wel weer gewoon alleen rollen en hij rolde sneller en wachtte dan op elke hoek van de straat op mij tot ik bijgerold was en dan rolde hij weer door. Communicatie was niet te doen en hoewel ik zei alleen te willen rollen bleef hij steeds maar op me wachten. Kreeg de zenuwen van die situatie. Uiteindelijk ben ik maar ergens bij een parkeerplaats langs de weg m’n ontbijt gaan opeten in de hoop dat de roller door zou rollen, ontbijten doe ik sowieso altijd ergens onderweg en dit was een perfect moment. Ik sprak toen ook nog een man uit Ierland die met de boot van Ierland naar Bilbao was gevaren, daarna naar Santiago was gefietst en nu weer terug fietste naar Bilbao om dan weer de boot naar huis te nemen. Uiteindelijk ben ik pas ruim een half uur later weer gaan rollen en toen was de andere roller inmiddels weg, heb hem daarna ook niet meer gezien. Daarna rustig door gerold.
Regelmatig kruiste mijn weg die van de wandelpelgrims maar we liepen niet vaak samen dus dat vond ik wel fijn. Het was een rustige rit. Vandaag had ik geen duidelijk einddoel, nou ja, eigenlijk had ik 2 opties en zou onderweg beslissen, Melide of Arzúa. Bij de eerste kwam ik al vrij snel aan, rond 11 uur had ik al 15km gerold. Dat vond ik toch te vroeg om al te stoppen. Daarom doorgerold. Wel heb ik nog even de kerk daar bezocht die open was, maar helaas lag er geen stempel.
Ik twijfelde of ik de langere officiële route of de iets kortere maar drukkere route zou gaan volgen, uiteindelijk toch voor de officiële route gegaan. Dat was een mooie route die bij mij ook weer oude herinneringen ophaalde. Deze route reed namelijk langs bossen vol eucalyptusbomen wat mij herinnerde aan een reis in Australië toen ik 18 jaar was, lang geleden dus. Het zijn aparte bomen, een beetje grijs groenig blad en bijzondere stammen. Ik genoot ook van de bosgeur, zowel van de eucalyptusbomen als van de dennen die hier ook regelmatig staan. Verder weer veel bloemen en vogels gezien.
Een paar kilometer voor ik in Arzúa aankwam sprak ik met 2 Amerikaanse fietsers die in tegengestelde richting fietsten. Toen ik wilde vertellen over mijn route kwam ik er achter dat ik mijn routeboekje niet meer had, vervelend, maar gelukkig ben ik er bijna. Toen maar op m’n mobiel gekeken en de route vertelt en verder over mijn reis en rolstoeldingen uitgelegd. Daarna weer verder gegaan.
Een paar kilometer later, net in Arzúa, stopt er een auto voor mij en stapt er een man met mijn boekje uit die auto! Hij sprak alleen spaans dus weet niet hoe hij wist dat het mijn boekje is maar wel weer heel bijzonder. Zo fijn dat het boekje weer terug is!
In Arzúa naar de herberg, die bleek vol. 2 andere herbergen ook. Toen besloten naar een camping te gaan die ik eerst over het hoofd had gezien en nu ineens op m’n kaart zag staan. Onderweg bij nog een (volle) herberg gevraagd om een stempel want ik moet er nu 2 per dag verzamelen. Fietsers moeten 200km en wandelpelgrims 100km voor Santiago 2 keer per dag hun pelgrimspaspoort laten stempelen als bewijs dat ze dit gefietst/gelopen/gerold hebben zodat ze daarvan een certificaat in Santiago kunnen ophalen. Stempels krijg je hier zo’n beetje overal, kerken en slaapplekken (daar probeer ik mijn stempels te krijgen) maar ook in touristenwinkels, restaurants/bars en soms bij iemand die aan de kant van de weg zit (dat had ik gisteren). Op de camping kreeg ik mijn 2e stempel van de dag dus ik zit weer goed. Het lastigste is het voor mij om stempels te verzamelen als ik niet op de wandelroute zit, wel fijner qua rust maar op de wandelroute zijn meer stempels te vinden.
Ik zit nu voor mijn tentje met de zon in de rug dit te schrijven. Heerlijk warm op mijn rug terwijl het verder fris begint te worden.
Zo lekker slapen, ik slaap nergens zo fijn als in mijn tentje dus ik zie er naar uit.
Naar verwachting nog maar 2 dagen tot ik Santiago ga bereiken! Ik hoorde net dat de Argentijnse fietsers waar ik eerder over schreef zijn aangekomen. Morgen en overmorgen zal ik het vast van nog meer mensen horen. Maar over 2 dagen is mijn reis nog niet klaar. Al heb ik na enige twijfel wel besloten om niet naar Finisterre door te rollen. Dit ivm meerdere redenen. Oa omdat mijn rolstoel niet zo betrouwbaar meer is, mijn rechter wiel wiebelt en maakt rare geluiden en dat word er niet beter op. Maar ook omdat ik van andere rolstoelpelgrims hoorde dat het laatste deel naar zee sowieso niet in de rolstoel lukt en voor hen tegen viel en ook omdat de terugreis vanaf daar een stuk lastiger is. Maar ik reis terug via Engeland en als mijn rolstoel het blijft doen hoop ik daar nog een korte pelgrimstocht te maken. Maar daarover later meer. Eerst naar Santiago!
Groetjes,
Rolstoelpelgrim
Haha, het kan dus ook zo zijn dat je te veel mensen om je heen hebt. Ja, rust is ook zo wat. In Santiago zal het nog veel drukker worden. Er worden in die kerk ook speciale pelgrimsmissen te worden opgedragen. Met dat grote wierookvat slingerend door de kerk. Een heel imposant gezicht. Nou ja, je hebt nog even en geniet daar van. Voor morgen wens ik je een mooie rustige dag toe. Gr. Loek
bravo bravo !!!
Wat ga je ineens snel! Nog maar 65 km!
Je bent er bijna! Geniet er maar van!
Het schiet op! Geniet in ieder geval van het laatste, hopelijk rustige, deel van de reis. Op naar het doel, spannend nog. Maar ik begrijp dat je dan nog niet klaar met reizen bent. Succes!
nog 2 dagen!!! Gaat inderdaad ineens snel. Ja een praatje onderweg is gezellig maar een stalker die je opwacht…..mmm misschien was hij alleen maar bezorgt om je. Nou die stempels komen er wel maar wat fijn dat je je boekje weer terug heb staat er een herkenningsteken op soms van je rolstoel maar hoe dan ook je heb hem terug! Mooie dag vandaag!
Succes Laura!
Bijzonder dat je er bijna bent….
Hey Laura , De herbergen steeds voller zoals ik je al vroeger zei !Gelukkig heb je nog de tent als noodoplossing Nog 65 km wauw , jammer van je rolstoel , hopelijk houd hij het vol ?
Zo oud is hij nu ook weer niet toch ?
Geniet ervan en succes voor morgen