Dag 2, Eijsden naar Luik

Na een nacht goed slapen bij Linda en Patrick van vrienden op de fiets ben ik na een lekker ontbijtje om iets voor half 9 vertrokken vanaf Eijsden.

Eerst rolde ik een stuk wat ik gisteren ook al had gerold vanwege die niet werkende pont. Ik reed langs veel suikerbietvelden en wat mais. Al snel kwam ik bij de grens. Net na de grens was een raar smal bruggetje met aan 1 van de kanten een korte (2 a 3 meter) maar enorm stijle onverharde helling met los grint. Gisteren reed ik daar en dacht toen nog bij mijzelf dat het fijn was dat ik die helling naar beneden had en de verharde helling omhoog. Helaas… Nu kwam ik er weer langs en kwam ik vanaf de verkeerde kant. Ik heb het nog flink geprobeerd maar er was geen beginnen aan. Iedere centimeter die ik omhoog rolde gleed ik op de grintjes weer omlaag. Uiteindelijk ben ik maar mijn rolstoel uitgestapt (gelukkig maar dat ik dit kan) en heb mijn rolstoel de helling opgeduwd. En zo kon ik toch weer verder.

Al snel rolde ik weer aan de Maas. Daar was voor het eerste de route aangegeven met het echte Santiagologo en dat heb ik gevolgd tot aan Visé (of Wezet, 2 namen 1 plaats. Daar hebben veel Belgische namen last van).

In Visé de kerk opgezocht, eerst die aan de ene kant van de maas en daarna die aan de andere kant, maar helaas hadden ze beide geen stempel.voor in mijn pelgrimspaspoort. Uiteindelijk hebben ze bij de 2e besloten een handtekeing en datum te schrijven op de plek waar de stempel hoort. Is beter dan niets.Gelukkig had ik gisteren al wel een stempel in Maastricht en Eijsden gekregen. In Eisden was de kerk dicht maar het adres van de priester hing in het voorportaal en ik was daar toen heen gerold. Toen ik aankwam liep hij net de deur uit om naar een mis in een andere plaats te gaan maar hij had gelukkig nog tijd voor een stempel.
Maar ik was aan het vertellen over Visé. Na Visé ben ik op een Ravel fietspad terecht gekomen wat echt aan de Maas lag en die liep tot aan Luik. Hier stonden bordjes van de internationale maasroute die ik volg. Onderweg was er best veel industie. Grote fabrieken en bedrijven met enorme hopen stenen, zand, boomstammen, in elkaar geperst afval, etc. Ook rolde ik nog langs een stuk waar echt enorm veel boten (van sloep tot kleine binnenvaartschepen) op het droge stonden, sommige zagen er nog wel uit of ze konden varen maar de overgrote meerderheid waren wrakken, verroest, gaten in de bodem, missende bovenkanten of verrot, etc. En aan de kade in het water lagen ook soms schepen die er uit zien alsof ze al jaren verlaten zijn. Een vreemde gewaarwording.

In Luik aangekomen ben ik in 3 kerken geweest waaronder de Jacobuskerk. Bij 2 heb ik een stempel gekregen, de derde kerk was de stempel kwijt. Dus vandaag 2 stempels en een handtekening dat ik er ben geweest in mijn paspoort er bij gekregen. Ik ben nu na 3 jaar rollen begonnen aan de laatste pagina. Gelukkig zit het volgende paspoort al in mijn tas.

Nu ben ik bij de Zusters Benedictinessen. Een erg mooi klooster. Echt zoals je je een klooster voorsteld. Kloostergangen rondom een mooie tuin. Een mooie maar eenvoudige kloosterkerk. verder is er een grote eetzaal (refter) waar we vanavond met z’n tweeën (er is 1 andere gast) een broodmaaltijd hebben gegeten. En ik heb een sobere slaapkamer met niet meer dan een eenpersoonsbed, een bureau en een kraan met wasbakje. Precies wat een mens nodig heeft. Er wonen hier zo’n 20 zusters van alle leeftijden. Er zijn een aantal echt oude zusters maar ook nog wel redelijk jonge nog geen gelofte hebben afgelegd.

En nu is het tijd om te slapen. Morgen een lange dag richting Hoei/huy.
Er is hier geen internet dus de foto’s van vandaag komen later (naschrift: zoals je ziet heb ik ze inmiddels kunnen plaatsen. 2 dagen later toen ik weer wifi had).