Dag 10, Auvillar naar Miradoux

Ik begin maar even bij gisteravond, ondanks dat ik de camping niet af ging was het een belevenis. Rond 23.00 begon een erg mooie vuurwerkshow. Het werd afgestoken vanaf de brug waar ik in de middag niet over kon. En vanaf mijn tentje had ik daar prima zicht op (alleen af en toe wat takken van de bomen). Heel bijzonder was het. mede door de reflectie op het water en de muziek, het werd echt op het ritme van de verschillende muziekstukken afgestoken. 

Na de vuurwerkshow ging de gewone muziek weer verder. Weinig Franstalige muziek viel me op. Ik was blij dat ik er niet dichterbij was want het was boven op de berg nog meer dan hard genoeg. 

Het ging tot 2 uur door maar het einde heb ik niet meegekregen want ik ben toch ergens na middernacht in slaap gevallen. Mijn wekker had ik een uurtje later gezet dus uiteindelijk nog een redelijke nacht gehad. 

In de ochtend heb ik rustig ingepakt en alle waterflessen weer bijgevuld. Alle rolstoel accu’s, powerbanks en andere elektronica waren gelukkig ook weer geladen (die verdwenen powerbank van gisteren was halfvol toen ik hem terug kreeg) en toen was het tijd voor vertrek en de afdaling. Dit viel gelukkig erg mee, mijn rolstoel hielp gelukkig goed met remmen. 

Na de afdaling kwam een enorm steile en lange klim. Die moest achteruit worden gerold omdat ik anders kiep. Een vader en zoontje die op die helling aan het hardlopen waren haalden mij een aantal keer in en boden hulp aan. Maar ik  vertelde dat ik het zelf wil proberen te halen. En uiteindelijk kwam ik ook boven. Boven hebben we ook nog even gepraat over mijn reis.

Boven aangekomen in het stadje Auvillar gekeken. Een mooie toren met poort en klok waar ik onderdoor rolde. Een geweldig uitzichtpunt vanwaar ik mijn etappe van gisteren gedeeltelijk kon zien liggen, bijvoorbeeld de brug die dicht was, de kerk aan de overkant en de stukken bos waar ik langs was gerold. En de 2 grote schoorstenen van de kerncentrale, die zag ik gisteren ook al.

Er was in het stadje ook een erg mooie oude markthal op een pleintje bij de Mairie. Bij de Mairie heb ik een stempel gehaald. Toen ik wat foto’s maakte sprak een man me aan die een auto vol had met broodjes, ik kreeg er 2 van hem. Een chocoladebroodje en een koffiebroodje met rozijnen. 1 direct opgegeten en 1 voor de lunch bewaard. Lekker.

In Auvillar zag ik aan veel gevels leuke beeldjes. Oa van een pelgrim en een monnik.

Ook bezocht ik nog de kerk, dat viel niet mee. De deur stond voor de helft open en de andere mensen kregen de 2e helft van de deur niet open en zeiden dat die niet open kan. Dat geloofde ik niet. Ik heb al te vaak dit soort deuren open gemaakt. Uiteindelijk toch m’n rolstoel maar uit, en ja hoor, er zat een haak aan de deur die zo los te krijgen was. Uiteindelijk kon ik dus toch gewoon met mijn stoel de kerk in. En dat was de moeite wel waard. Mooie oude muurschilderingen en natuurlijk een beeld van Jacobus. Sowieso merk je aan alles hier dat dit echt een pelgrims gebied is. Overal verwijzingen naar Santiago, schelpen, pijlen en Jacobus afbeeldingen. 

Toen was het echt tijd om te vertrekken. 

Het was vandaag geen heel lange dag (ongeveer 20 kilometer) maar wel een zware. Diverse zware klimmen gehad, al was de eerste het zwaarste. De andere kon ik nog net vooruit blijven rijden maar er waren wel met flinke stukken van ruim 10 procent bij.

Ik zag weer veel velden met mais en zonnebloemen en ook heel veel velden met meloenen waar men nu druk is met de oogst. Leuk om te zien. Ik vond het vandaag heel warm en er was weinig schaduw (in dit geval heb ik liever bomen dan meloenen, die geven geen schaduw) en zo werken op het land en de hele dag meloenen oogsten in de volle zon lijkt me zwaar.

Mijn eerste accu was na 15 kilometer op. Toen was ik net bij een dorpje. Ik ben naar de kerk gegaan om mijn stoel bij te laden en om zelf even uit te rusten. Toen ik de kerkdeur door ging was ik echt even verbaasd. Ik keek er dwars doorheen. Dit was geen kerk maar een kerk ruïne! Gelukkig was er wel een stopcontact en schaduw. Dus ik heb daar een uurtje geladen en uitgerust. 

Daarna was het nog 5 kilometer en 1 flinke klim voor ik in Miradoux zou zijn. In mijn boekje stond dat er een herberg is met kampeergelegenheid. Maar bij het dorpje aangekomen hoor ik dat ze vandaag dicht zijn… Gelukkig ontmoette ik een vriendelijke en behulpzame vrouw. Zij heeft wat rondgevraagd en heeft nu geregeld dat ik in een parkje mag staan dat bij een hotel hoort.

Dus vannacht mag ik hier een soort semi wildkamperen. Maar goed dat ik in de kerk wat heb geladen want ik kan vannacht niet bijladen. Morgen zoek ik wel weer een kerk op om bij te laden.

Groetjes, 

Rolstoelpelgrim