Vanochtend heb ik weer alles ingepakt. Alles was geladen en klaar voor vertrek. De camping was vrijwel naast de supermarkt dus daar heb ik nog even een stokbrood gehaald.
Al snel zat ik weer op de juiste route. Een vrij grote weg vandaag. Dat had ik al gelezen. Dit is de weg die mij over de somportpas gaat brengen. De rotsen waren geweldig, soms half over de weg heen en dan een hoek er uitgehakt zodat de vrachtwagen er langs kunnen.
Ik sprak op de weg een Franse fietser, hij was erg onder de indruk van mijn rolstoel en verhaal en vroeg een foto. Dit gebeurt me best regelmatig onderweg. Mensen vragen een foto of ik zie ze vanuit auto’s een foto nemen. Naast dat men natuurlijk ook vaak toetert en duimen op steekt. Soms maak ik me wel zorgen want sommige tegemoet rijdende auto’s kijken zo lang naar mij dat ze uiteindelijk naar achteren kijken. Best eng om zo ver naar achteren te kijken tijdens het rijden in een auto.
Ik genoot enorm van het landschap. Woeste rotsen, steile bergen die steeds hoger worden. Ik rolde vrijwel de hele dag langs een mooie wilde rivier. Veel vlindertjes en hagedissen gezien (die laatste zie ik vaak maar willen meestal niet op de foto, vandaag wel!).
Ook zag ik een plek waar je de baskische sport Pelota kan spelen, hoe het precies werkt weet in niet maar wel dat er een soort houten racket en bal voor word gebruikt. Die rackets zag ik zelfs in de grote supermarkt een paar dagen geleden.
Op een gegeven moment werd ik ingehaald door een fietser, hij groette mij in het Nederlands. Hij stopte iets verderop op een plek met een brede vluchtstrook. Inmiddels was zijn medefietser mij ook gepasseerd. Hij vroeg of het kan dat hij een bericht van mij had gelezen op Facebook. Ik zei dat dit inderdaad goed mogelijk zou kunnen zijn. Grappig om zo herkend te worden. Daar aan de kant van de weg hadden we een leuk gesprekje. Ook zij zijn pelgrims richting Santiago en volgen dezelfde route. Daarna gingen we weer verder en zag ik ze al snel in de verte verdwijnen.
Het weer was heel fijn vandaag, zonnig, niet te heet, beetje wind, blauwe lucht met wat wolken.
Onderweg zag ik een bord, een wandelpelgrim had me hier een paar dagen geleden al op gewezen. Een deel van de route was afgesloten voor voetgangers, zij moesten via een oude spoorlijn en spoortunnel wandelen. Dat is voor mij geen optie dus ben doorgerold. Over oude spoorlijn gesproken, daar zie ik steeds resten van, bruggen, tunnels. Vrijwel alles flink begroeid. En de stations op de route hebben inmiddels een andere bestemming of staan leeg.nmaar om terug te komen bij mijn verhaal. Er was een afzetting van een weghelft met een stoplicht. Hoe lang die afzetting was kon ik niet zien dus ben maar gewoon gaan rollen toen het licht groen werd. Ik had vanaf het stoplicht al mooi zicht op fort de Portalet en daarna werd het nog beter.
Na het stoplicht kon ik op de afgezette weghelft gaan rijden, daar waren ze niet mee bezig (sowieso lag de bouw stil, het is zaterdag) maar ze waren een wegverbreding voor wandelaars aan het maken. Al gedeeltelijk klaar maar op veel plekken ontbrak de weg of leuning. Gelukkig kon ik rustig op de niet gebruikte weghelft rollen. Vandaar had ik perfect zicht op het fort. Ik vond het interessant om te zien hoe ze in de wand van de rots een pad hadden gebouwd en ik denk zelfs een huisje. Mooi om te zien. En dat allemaal om Frankrijk te beschermen tegen de Spanjaarden.
Vrij snel na het fort en de afzetting bereikte ik de camping. Hier werd ik door een vrouw in het Nederlands begroet, een Nederlandse campingbaas. Mijn tentje staat en nu zit ik te schrijven met zicht op de rivier. Hier heeft ze een stoel en tafeltje voor me neer gezet. Heel fijn plekje. Ook hier weer kippen rond mijn tentje. Hopelijk houden ze van naaktslakken want ook afgelopen nacht was het weer druk met naaktslakken in mijn voortent, ik telde er 18 vanochtend in m’n voortent. En ik weet nu precies welk geluid ze maken, ik dacht altijd dat slakken stil waren maar afgelopen nacht klonk het grazen van die slakken. Hopelijk vannacht geen slakken.
Mijn accu’s liggen weer te laden. Na 13km was de eerste accu op en heb er toen nog een stuk of 3 gerold op de 2e accu voor ik op de camping aan kwam.
Morgen is de grote dag naar de top van de Somportpas! Ik zie er naar uit. Vandaag was goed te doen, hoewel ik flink heb geklommen vond ik het best mee vallen qua hoe zwaar het was. Morgen wordt nog steiler dus ik ben benieuwd.
Vanavond maar goed uitrusten en alles weer goed opladen.
Voor wie wil en het nog niet heeft gedaan, op de homepage en hier kan je je inschrijven voor de nieuwsbrief, dan krijg je een automatische email als ik iets heb geplaatst.
Groetjes,
Rolstoelpelgrim
Prachtig die rotsen en mooi zoals jij alles beschrijft.
Wat ontmoet je veel Nederlanders, zowel onderweg maar ook als campingbazen.
Lijkt mij wel fijn om in je moederstaal te kunnen converseren, maar misschien spreek jij juist liever Frans?
Succes met je verdere reis. Ik ben en blijf onder de indruk van jouw doorzettingsvermogen.
Shalom, Marita
Hoe vaak ben je nu al herkend? Zou je bij moeten houden, bewijs hoe ver fb rijkt
Ik probeer je route voor de geest te krijgen, of ik daar vorig jaar gereden heb. (met de auto) Ik vond het toen best pittig.
De Somport ken ik niet, maar wat ik op de foto´s zie is het een prachtige route.
Ik reed destijds via Saint Jean Pied de Port naar Roncesvalles. Een piepklein dorpje met een grote albuergue in het voormalig klooster, daar heb ik een paar maal pelgrims mogen ontvangen samen met een team van 7 hospitaleros.
Succes met de klim naar de top morgen!
Wat een mooie foto’s heb je bij deze reisbeschrijving gezet. Ik geniet mee. Succes morgen met de volgende pittige etappe. En reis veilig! Misschien is het op zondag lekker rustig op de weg….
wat een mooie route vandaag gereden. mooi te zien dat fort op de foto. Hoop dat je vannacht niet word wakker gehouden van de grazende slakken. Nog nooit gehoord maar ik wist wel dat ze geluid maakte tijdens het eten. hopelijk morgen weer een prachtige dag.
Wat heb je een gaaf weer gehad vandaag wat de foto’s zeker ten goede komt. Ook die hagedis was een toevalstreffer! Morgem succes naar de t°p!!
Je gaat top, gewoon een geweldige prestatie. Geniet van alle ontmoetingen, indrukken en de omgeving met de mooie natuur. Ga zo door!!
Haha heel herkenbaar: de foto’s ook soms van alleen de fiets. Ik riep de laatste weken €5! Wat iedereen heel grappig vond..
Het toeteren vond ik niet zo relaxed, je schrikt dan toch of denkt dat je iets fout doet en voor met hoge snelheden. En ook vaak herkent onderweg, door mensen die mij eerder gezien hebben; een Franse dame vertelde me dat ze mij op de camping in Frankrijk en de stad Pamplona had gezien en later stonden we weer samenkomen op de camping in Burgos! En een paar mensen door een bericht op Facebook!
Veel plezier morgen, hoe lang kun je in de bergen rollen op die 2 accu’s?
Ik heb ook inderdaad een aantal keer gehad dat men me eerder op de weg had gezien en me dan later op camping of stad tegen komt. Met zo’n stoel (of handbike in jouw geval) ben je echt een bezienswaardigheid. Eerst schrok ik van de toeters maar nu zie ik het gewoon altijd als iets positiefs, dus boze bestuurders die toeteren hebben pech!
Op 1 accu kan ik in theorie 30km. In de praktijk is dit in Nederland soms 40 en hier rond de 15. Vandaag 13km. Morgen is het nog iets steiler dus ik vermoed maar 10km. Ik heb 2 accu’s dus dan zou ik de pas kunnen halen. En wie weet vind ik nog ergens een laad optie onderweg (kerk, dorpje, etc) dan heb ik nog iets meer zekerheid.
Wel spannend, gelukkig heb je het gisteren net gered. Het lijkt me wel spannend dat je er zo afhankelijk van bent. Ik kan zelf trappen, grote actieradius en toch ging het in Frankrijk 1 x mis na 75 km en veel heuvels. In Spanje durfde ik niet zo ver en trapte me suf (soms veel meer dan achteraf nodig was, better safe dan sorry) en op de hele steile bergen (er staat je nog wat te wachten volgende etappe ) soms niet meer dan 40km per dag, dus dat zullen voor jou kleine stukjes worden. Maar zolang je maar vooruit gaat!
Over het algemeen vond ik de aandacht leuk, maar soms ben je moe en heb je even andere dingen aan je hoofd om altijd uitgebreid te reageren en er werd naar mij ook vaak soort van verontwaardigd/boos gekeken of mensen schrokken als ik voorbij kwam. Veel mensen snapten het ook niet, terwijl de rolstoel erachter hing! Waardoor ik vaak een hele andere behandeling kreeg dan normaal met aankoppelhandbike. Geen sleutel van aangepast toilet, of te horen dat ik daar niet mocht komen met de fiets etc.
Ik kijk iedere dag uit naar je belevenissen en je foto’s. Geweldig en je doet het toch maar.
Je zou er een boek over kunnen uitgeven!
Bewondering voor je doorzettingsvermogen!
Ik lees je verslagen graag en hoop dat je morgen de top bereikt!
Goede reis.
Salie,lavendel,knoflook daar houden naaktslakken niet zo van en kan je gemakkelijk aan geraken,probeer eens een geur barrière te creëren. Voor de rest weer een mooi tripje. Laura het beste bij de de klim naar de top .
Laura prachtig de foto’s en leuk de verhalen van de slakken heb ik nooit geweten op onze tuin zatten er ook zat huisjes en naakt slaken ze aten alles op in april en mei.Veel succes verder en geniet er van.