28,57km
Vanochtend op tijd opgestaan voor het ochtendgebed met de zusters.
Na het ochtendgebed heb ik eerst ingepakt en daarna ontbeten. Daarna nog even een stempel gehaald voor in mijn paspoort. Dit jaar hadden ze een andere dan vorig jaar.
Iets voor 10 rolde ik weg.
Door de stad heen was het even zoeken maar al snel was ik opweg. Ik ontmoete nog een Duitse pelgrim, zij wandelde van Duitsland eerst naar Parijs en daarna richting Tours en Santiago. Na een kort gesprekje namen we beide weer onze eigen route. Zij de officiele en ik een onofficiele omdat de officiele route trappen bevat, en dat is wel erg lastig met een rolstoel. Wel kwam ik zo nu en dan de markeringen van de officiële route tegen.
Volgens de fiets route die google maps aangaf moest ik naar Rilly la Montagne. Die Montagne heb ik gemerkt want die moest ik op. Na anderhalf uur strijden tegen een enorm stijle helling recht de berg op was ik zo goed als aan de top, een top met een geweldig uitzicht, maar dat was dan ook het enige positieve want helaas was daar de doorgaande route afgesloten en was de enige oplossing weer naar beneden, dit ging een stuk sneller, in een minuut of 5 a 10 was ik alweer beneden…
Uiteindelijk heb ik grotendeels via de D951 gereden, een relatief grote weg (voor mensen uit Nieuwkoop en omgeving, het was vergelijkbaar met de Nieuwveenseweg). Gelukkig hield al het berkeer goed rekening met me en waren er zelfs een aantal chauffeurs die toeterden en dan uit hun raampje hun duim opstaken!
De paar keer dat ik even van de grote weg af was kon ik er niet omheen dat ik in de champagenstreek ben. Waar ik ook keek waren wijn/champagnevelden, champagne châteaux , wijn/champagne winkels, etc.
Veel wijn/champagneboeren waren in hun veld bezig met het snoeien van de druivenstok. Dit deden ze in een soort tractor die hoog op z’n wielen stond. Ze reden met de wielen tussen de paden en de druivenstok ging er onderdoor en als een grasmaaien werden de te hoge takken afgeknipt. (Zie foto’s beneden dit blog.)
Tussen die champagenvelden in lagen zeer onverharde paden die ik nog een paar keer heb genomen omdat dit de kortste route was. Maar na een paar van dit soort paden (berg afwaarts) vond ik het wel weer mooi geweest en ben toch weer verhard gaan rijden. (Zie foto’s)
Rond 18.00 kwam ik aan op de camping en nog net voor de regen (paar druppels, dus het viel mee) stond mijn tent.
Mijn rolstoel staat nu in het toiletgebouw op te laden. Altijd een beetje spannend buiten mijn zicht maar ik heb er een slot omheen gelegd dus het komt vast goed.
Zometeen vroeg slapen en morgen ga ik eerst Epernay bekijken en even een kerk opzoeken voor een stempel.
Hoe ver ik verder morgen kom zal ik morgen wel zien al ga ik vanavond nog wel even puzzelen over de beste route.
Sorry voor de foto’s die op z’n kant staan, het lukt me niet om ze rechtop te zetten.
Wel heb ik fotos bij het blog van gisteren geplaatst. Dus die kan je nog even bekijken.
Groetjes,
Rolstoelpelgrim
Ik ben zo vol bewondering voor jou!! Weltrusten nu
Leuk om te lezen weer!
Super!
Anderhalf uur naar boven voor niks! Wat dapper dat je gewoon doorgaat!
Was wel een flinke teleurstelling hoor. Die helling koste mij veel energie van mijn accu’s en armen. Maar ja, met stoppen kom ik helemaal nergens. En de accus staan nu weer te laden en de armen hebben ook rust (voor een nachtje)
Je niet laten ontmoedigen en gewoon doorgaan, is de juiste spirit op de camino.
Geniet ervan!
Dapper van je Laura