Vanochtend werd ik rond 8.00 wakker. Ik had geen haast want het hek van de camping ging pas 9.00 open voor auto’s.
Ik heb ingepakt en daarna rustig ontbeten. Gisteren had ik in de supermarkt blauwe bessen gekocht en ik kreeg daar gratis plantaardige yoghurt bij. Was voor het eerst dat ik dit at, best wel redelijk maar echte yoghurt is toch een stuk lekkerder. Gelukkig had ik er erg lekkere besjes bij en zo werd het toch nog een lekker ontbijt.
Rond 9.30 vond ik het tijd om te gaan en vertrok ik.
Vandaag was het landschap weer erg mooi, Frans en afwisselend.
Ik vond vanmiddag ook eindelijk een open kerk. Daar heb ik een uurtje gezeten, gerust en gezongen. De akoustiek was erg goed, zoals in de meeste oude kerken.
Een uurtje later zag ik bordjes met “brocant”, die lagen toevallig op m’n route en al snel zag ik waar ik wilde zijn. Een leuke antiek/brocant/rommel markt. Veel oud spul, leuk om tussen te kijken en te zoeken naar schatten (niks gevonden).
Na een paar kraampjes sprak een oudere man mij aan en vroeg naar m’n rolstoelwielen. Het was voor het eerst dat ik weer Frans moest spreken (alleen gedag zeggen en “supermarkt” Frans had ik gesproken) en dat was wel weer even lastig. Onderweg luister ik wel een luistercursus Frans en dat helpt wel om wat op te halen maar dit was toch lastiger. Maar het lukte, hoewel grammaticaal volledig fout, aardig om over te brengen hoe ze werken (ik heb e-motion wielen, met een hulpmotor zoals in elektrische fietsen). Na die uitleg trakteerde hij me op een glaasje sap. Lekker. En ik vertelde zo goed en zo kwaad als het ging over m’n pelgrimstocht. Daarna bedankte ik, zei ik gedag en ging ik de markt weer over. Helaas bleef hij steeds een beetje in de buurt hangen en werd ik wat onrustig van hem, uiteindelijk liep hij zelfs mee naar de auto. Hij zei van alles dat ik niet verstond (sprak te snel). ik probeerde van hem af te komen maar toen ik ging zitten stond hij tussen m’n portier en vroeg een kus. Dat kon hij vergeten dus ik zei “no!”, en zei nogmaals dat ik ging vertrekken, startte de motor en kon het portier dichtgooien. Hem teleurgesteld achterlatend. Ik was blij van hem af te zijn!
Ik heb wel eens de vraag gekregen of ik het niet eng vind als vrouw alleen reizen, op deze man na ben ik gelukkig nooit opdringerige of enge types tegen gekomen. 1 keer was ik wel wat bang, een aantal jaar geleden. Ik rolde toen door het bos en had daar op een gegeven moment het gevoel dat iemand naar me keek. Ik keek om me heen en zag niemand en er gebeurde ook niks, was puur een gevoel. Tot ’s avonds in de pelgrimsherberg, toen ik 2 andere pelgrims ontmoette. Zei vertelde me dat zij mij onderweg hadden gezien, zij lagen, buiten zicht, in het bos uit te rusten, ze hadden bewust niks gezegd en waren stil gebleven omdat ze me niet wilden laten schrikken. Was precies op die plek. blijkbaar had ik ze dus toch gevoeld!
Buiten dat ontmoet ik gelukkig alleen maar leuke en vriendelijke mensen.
Nu lig ik op bed in de tent op de camping in Evaux-les-Bains. weer een camping municipal. Die vind ik het fijnste. Het zijn vrijwel altijd simpele, maar voor mij prima campings, en ze zijn meestal erg goedkoop. dat is het beste en als het dan kwalitatief wat minder is neem ik dat wel voor lief. Deze is trouwens goed en schoon maar die van gisteren was minder (hadden alleen 3 franse “gat” toiletten en 1 normale die zo vies was dat je er boven wilt hangen).
Morgen ochtend kan ik in dit dorp naar de kerk en ga ik hier ook verder even rondkijken. Het is een dorp met veel historie. Daarover morgen meer.
Verder verwacht ik morgen ook Rocamadour te bereiken.
Daarna (maandag denk ik) moet ik naar Le-Puy-en-Velay zien te komen. Ik hoop nog iemand te vinden met wie ik naar Le-Puy-en-Velay mee kan rijden maar de kans is groot dat ik met bus en/of trein zal moeten. Dat word nog een uitdaging want er gaat geen rechtstreekse bus/trein en er zijn veel overstappen. (Mocht iemand een makkelijke manier weten om die reis te maken hoor ik het graag).
Groetjes,
Rolstoelpelgrim
Hallo rolstoelpelgrim ik geniet zo van je reisverhalen. Ik hoop dat ik ook ooit weer naar dat mooie frankrijk te kunnen ,om daar in een kerk een kaarsje aan te steken voor mijn overleden man. Die ook altijd van dat mooie land genoot.
Wij hebben jaren geleden samen op franse les gezeten. Op de volksuniversiteit in alphen aan den rijn.
Leuk dat je meeleest. Ik hoop dat je de kans hebt om weer eens in Frankrijk naar een kerk te gaan. Maar mocht dit niet lukken steek dan eens een kaarsje aan in een Nederlandse kerk (de Maria Kapel van de rk kerk in Alphen is doordeweekse dagen tot van 9 tot 12 uur open) gelukkig is de God in Nederland dezelfde als die in Frankrijk en zal Hij naar je luisteren.
Gebruik je de Franse les van toen nog wel eens? Ik heb 4 jaar Franse les gehad maar ben nu ook gestopt.
Hoi Laura, Misschien een gekke vraag maar rij je soms ook met de auto? Dit omdat je het over een portier had en je naar een auto ging met die enge man. Verder leuk om te lezen.
Groeten Dick.
Hoi Dick, goed dat je vraagt. Klopt, Ik ben nu nog in de auto opweg naar m’n eindpunt van de pelgrimstocht. Van het eindpunt ga ik met de bus/trein naar de start en dan begin het pas echt. Morgen nog 1 blog over m’n autoreis en dan maandag de weg naar het startpunt en maandag of dinsdag (afhankelijk van hoe snel ik met het openbaar vervoer op het beginpunt kom, het is nogal een omslachtige reis) begin het rollen.
Salut Laura,
Is jy oppad Taize-toe? Ek was verbaas om te lees dat jy Rocamadour-toe gaan, want ek onthou net baie bulte. Bly dat jy elektriese wiele het.
Lekker ry.
Dit jaar helaas geen taize. 2020 eindigde ik in Taizé en 2021 ben ik er gestart en geëindigd in Le-Puy-en-Velay. Dit jaar start ik dus in Le-Puy-en-Velay en rol dan naar Rocamadour. Het zijn daar inderdaad flinke bergen dus dat word een uitdaging maar Rocamadour zelf heeft een lift de berg op, dus dat maakt het een stuk beter te doen.
zo dat was een enerverende dag. Dat ik zo’n persoon als die man zou tegen kunnen komen daar krijg ik al de kriebels van, Zo bijzonder dat dit pas de eerste keer is. Ik hoop dat de reis met het openbaar vervoer voorspoedig gaat. Succes!
Ja, leuk om te lezen. Wij zijn ook in Frakrijk geweest; nu kan dat niet meer. Ik ben halfzijdig verlamd; verplaats me in een elektrische rolstoel. Ik schrijf en teken veel; ben nu met mijn coach bezig met een kinderboek over de voor hen meest aansprekende Bijbelverhalen met vee tekeningen erbij. Succes en zegen verder!
Klinkt als een mooi project om te doen!
Hoi Laura, wat een nare ervaring met die man. Ja zulke figuren kan je helaas overal treffen.
Als ik je een tip mag geven. Koop in de eerste de beste speelgoedwinkel een scheidsrechterfluitje en hang die met een koordje om je nek. als je weer lastig gevallen wordt of hulp nodig hebt is flink herrie maken voldoende om ze weg te krijgen.
Blijf genieten!
Groetjes Piet.
Goede tip, een fluitje had ik, die zit in m’n zakmes die ik altijd in m’n broekzak maar heb er totaal niet aan gedacht om dit te gebruiken. Hopelijk is het verder niet meer nodig!