Na een goede nacht slaap ben ik weer vertrokken. Een flink deel van de dag geklommen, vooral de eerste helft van de dag. Maar gelukkig niet heel zwaar, vaak gemiddeld 4% en dat is goed te doen. Maar 1 kort stukje achteruit gerold maar dat ging om misschien 10 of 20 meter, dus dat was prima. De 2e helft was meer afdalen met af en toe nog kleine klimmetjes.
Het grootste deel van de tijd rolde ik naast de wandelpelgrims, wat veel drukte. Regelmatig gesprekjes gehad over mijn tocht. Er liepen in de grote groep veel soorten mensen. Allereerst van alle nationaliteiten, ik heb oa gesproken met mensen uit Ierland, Taiwan, Dubai, Amerika, Duitsland en Nederland. Verder mensen van oud tot jong, individuele pelgrims en grote groepen met tieners. Pelgrims die van ver komen en pelgrims die nu voor de 2e dag lopen, mensen die alles zelf tillen tot mensen met buideltasjes en dagrugzakjes. Door alle drukte vind ik het wel lastig om nog het gevoel van pelgrimeren te hebben terwijl ik in optocht met de rest me naar de volgende slaapplek begeef.
Ik vind het leuk om mensen te spreken en te vertellen over mijn reis maar dat is tegelijk ook mijn valkuil waardoor ik te veel klets en waardoor ik weinig rust vind. Ik mis de stilte en de rust, de tijd om te zingen en te bidden, tijd om mijn gedachten te ordenen, te luisteren naar de stilte, de wind en de vogels. Als ik nu even stop om bv een foto te nemen van een bloemetje vragen mensen direct of alles wel goed gaat. Lief bedoeld maar ik heb al meer dan 3000 km in mijn eentje gerold en wil soms gewoon even in rust stoppen, even rond kijken en een foto nemen.
Vandaag stond mijn route goed aangegeven met fietsrouteborden. Handig. Al controleer ik wel of het klopt met mijn boekje.
Vandaag veel stempels gekregen, oa van een Nederlandse vrouw die hier na haar pelgrimage met paarden is blijven hangen. Ook bij 2 kerkjes stempels gekregen. Ik zag ook veel typisch Galicische graanschuurtjes, de hórreos. Verder veel weilanden met koeien en wat bos.
Bij de herberg aangekomen stond er een bordje “Vol”. Toch maar naar binnen gerold om te vragen of er plek is. Ze bleken inderdaad nog een kamer vrij te hebben. de gehandicapten kamer. perfect dus.
Eerst was ik alleen maar later kwam er een kamergenoot. Er bleek namelijk iets mis te zijn gegaan waardoor er een pelgrim meer was dan er bedden op de slaapzaal zijn. Nu slaap ik met een Koreaanse/Amerikaanse op de kamer. Erg gezellig dus dat is fijn.
Straks wel vroeg slapen want ben toch wel erg moe. Morgen ga ik weer verder.
Groetjes,
Rolstoelpelgrim
WOW, het gaat nu echt opschieten!!
Wow je boekje loopt alweer aardig vol zeker na zoveel stempels. Weer mooi weer deze dag zo te zien en zonderproblemen de dag door gekomen. Nou er zijn nu genoeg mensen dat als er wat is er altijd hulp is. Niet dat je daar gebrek aan hebt het komt echt altijd weer goed bij jou. hoeveel dagen nog tot het eind punt een dag of 3 a 4? mooie dag weer vandaag.
Hallo,
Hoe zit dat stempelen nou in elkaar? Moet je een bepaald aantal stempels hebben verzameld en waarvoor? Wie deelt de stempels uit? Op naar de finale etappe.. Heel veel succes! Loek
Je vous admire.
pour un prochain voyage, envisagez Vézelay – Assise, avec l’association du même nom, il y a beaucoup moins de monde!
bonne route