Dag 13

Vandaag een blog zonder foto’s (inmiddels zijn ze geplaast), helaas, mijn internet is hier te slecht en te onregelmatig om foto’s te uploaden, maar niet getreurd, ik heb genoeg te (be)schrijven en de foto’s komen als ik weer ergens ben met goed internet.

Gisteren na een gezellige avond bij het haardvuur ben ik snel in slaap gevallen.
vanochtend werd ik te vroeg wakker van kukelende hanen. ik kon nog even liggen maar eigenlijk moest ik naar de wc, maar daar zag ik nogal tegenop. dit is een erg oud huis en gebouwd voor de tijd van rioleringen. in huis hebben ze een wc waar wel een plasje op mag worden gedaan maar voor de rest moet je honderd meter door een weiland lopen naar een buitenhuisje. ondanks dat het nog vroeg en koud was besloot ik het maar op te wagen. Het was een flinke wandeling voor mij, eigenlijk meer dan ik normaal loop, maar met een rolstoel door een weiland is ook niet ideaal (al was het wel gemaaid dus had wel gekunt). gelukkig mocht ik daarna even fijn zitten op een gewone moderne pot, en nadat ik was uitgerust en ik kwijt was wat ik kwijt wilde spoelde ik door (vanuit een kan) en startte ik mijn honderd meter wandeling terug naar het huis waarbij de zon de velden goudgeel verlichte. op mijn kamer aangekomen opende ik de luiken en was onder de indruk van het geweldige uitzicht. ik voelde me een beetje als Heidi die (in de disney versie van de film) de luiken open doet bij haar opa op zolder en geniet van het uitzicht.


Het is wel te merken dat dit huis op ongeveer 1000 meter hoogte staat want het is echt enorm koud, bij terug komst kroop ik dan ook nog even een half uurtje mijn warme slaapzak in alvorens ik weer in ging pakken.
Toen alles was ingepakt en ik met de familie had ontbeten (en ik nog kaas en fruit mee kreeg voor onderweg, brood had ikzelf nog en wilde ik niet oud laten worden) was het tijd om te vertrekken. Mijn rolstoelwas in de mooie oude schuur onder het huis geparkeerd. Ik werd door iedereen uitgezwaaid. het was een zeer geslaagde overnachting!

Ik moest 3 kilometer bergop klimmen, ook deze klim was heel zwaar en moest ik weer voor ongeveer de helft achteruit rollen, maar ondanks dat het zwaar was vond ik het een heel mooie rit. ik rolde door een zeer dun bevolkt gebied en het was heel stil in het bos, geen enkel menselijk geluid behalve de geluiden die ik maakte zelfs toen ik een snoepje pakte met een zeer krakend plastic dingetje er omheen had ik al het gevoel de stilte te verstoren. ik hoorde vogels, vooral krijsende roofvogels, krekels, af en toe gerommel in de bosjes en ik hoorde (en zag af en toe) eekhoorntjes springen van tak naar tak. naast de geluiden genoot ik ook van de geuren van het bos, de naaldbomen. De lucht is hier sowieso zoveel schoner dan de randstad in Nederland waar ik woon. Ook ontdekte ik heel veel bosbessen, zoveel lekkerder dan de blauwe bessen uit de winkel en hier waren er enorm veel. heerlijk om tijdens de stops om uit te rusten te kunnen snoepen.
en uiteindelijk kwam ik aan in Montacher, op een top van 1140 meter hoogte (in 3 kilometer dus 140 meter geklommen).



Wat een schattig dorpje is dat, een mooie 13e eeuwse kerk en een geweldig uitzicht naar alle kanten.
Ik parkeerde mijn rolstoel want helaas was deze kerk wel heel mooi maar had die ook een trap van ongeveer 12 treden. mijn Knie wilde niet zo goed maar uiteindelijk is het me gelukt om ook in de kerk te kijken en om weer terug naar mijn rolstoel te gaan. grappig detail, 2 vogeltjes hadden hun nestje in deze kerk en vlogen heen en weer.


nadat ik nog had genoten van het uitzicht was het tijd om te gaan. Onderweg nog mijn waterfles gevuld bij het fonteintje waarbij stond dat het drinkwater was ben ik weer doorgerold.

ik was op het hoogste punt aangekomen en de route naar mijn camping van 8 kilometer was alleen maar berg af, op 1 kleine helling na. Ook hier genoten van de stilte, op die 8 kilometer ben ik misschien maar 4 auto’s tegen gekomen. Dit deel van de route ging soms door het bos maar vooral aan de rand van het bos met weilanden met enkele koeien.

het was een fijne rit en nu ben ik op de camping in Estivareilles, een kleine camping municipal. morgen weer verder.

groetjes,
Rolstoelpelgrim

4 gedachten over “Dag 13”

  1. wat een heerlijke tocht heb jij gehad vandaag! dat was echt genieten zo bijna in je uppie! En dan heerlijk bosbessen plukken en eten! Moest wel even aan heel vroeger denken bij mijn oma hadden ze ook een buiten wc maar die was van hout en stond boven een sloot, doodeng vond ik dat als kind zijnde!

    Beantwoorden
  2. Leuk de verhalen ik het mijn voorstellen dat het lastig is als je naar de wc moet op 100 meter afstand wij hadden deze vroeger ook thuis buiten naast het hok waar de mestvarkens in zaten in de winter was het ook erg koud dit was een plank met een gat er in en de krant als toiletpapier. Gelukkig is het nu anders. Succes wij blijven jou volgen heel leuk. Groetjes

    Beantwoorden

Laat een antwoord achter aan Trudi Reactie annuleren