Nadat ik gisteravond laat sliep werd ik na een korte maar gelukkig wel goede nacht vroeg wakker. Rond 8.30 was ik dan ook al volledig ingepakt en klaar voor vertrek. Het duurde nog zo lang omdat het voor die tijd regende en ik niet in de regen wilde vertrekken. Helaas heb ik wel weer mijn tent nat moeten inpakken.
Gisteravond kwam ik pas na 20.00 aan op de camping en de receptie was dicht, vanochtend was het nog hetzelfde. Ze leken wel volledig gesloten alsof ze al heel lang niet open zijn geweest. meestal staat er in zo’n geval dan ergens wat de camping kost en waar je het geld kan brengen (bijvoorbeeld bij het gemeentehuis) maar hier kon ik niks vinden. Ik denk dat degene die verantwoordelijk is voor de camping hier sowieso niet vaak komt gezien de staat van de toiletten.
Na nog even te hebben rondgekeken of ik toch iets had gemist ben ik maar vertrokken en heb ze in gedachte bedankt voor de gratis overnachting.
Allereerst moest ik een helling op, die was ik gisteren al af gegaan en toen vroeg ik mij al af hoe ik hier ooit weer omhoog moest gaan komen, zelfs naar beneden rollen was bijna niet te doen. Maar ik begon vol moed aan de klim. Eerst vooruit, toen achteruit. een voorbijganger vroeg me nog op hij kon helpen maar ik zei dat ik het zelf wilde proberen. opeens ging het mis, mijn voorwiel raakte los van mijn rolstoel, toen zat ik ineens met een probleem…. gelukkig kwam die voorbijganger alsnog aangesnelt en hielp hij mij met de rolstoel en het voowiel. Er was gelukkig niks kapot en ik kon gelukkig alles weer snel in elkaar krijgen. Ik had niet goed gecontroleerd of alles nog vast zat. door alle regen was ik tijdens het inpakken afgeleid geraakt en was ik vergeten alles te controleren.
In het dorpje Chamalieres-sur Loire zag ik een mooie kerk waar ik heen wilde. Op weg daar heen kwam ik de Mairie (gemeentehuis) tegen waar ik een stempel wilde halen. Voor het gemeentehuis stonden allemaal dingen (borden en afbeeldingen en het de straatnaam was “place Saint Jaques, plein van sint Jacob/Santiago) die wezen op de route naar Santiago, maar toen ik een stempel vroeg snapte de gemeentebeambte niet waar ik nu eigenlijk die stempel voor wilde. Hij deed alsof ik hem zomaar iets wilde laten ondertekenen. Pas toen zijn collega er bij kwam kwam het goed en kreeg ik er weer een stempel bij in mijn pelgrimspaspoort.
Daarna was het tijd voor de kerk, een mooie Romaanse kerk die onderdeel uit had gemaakt van een klooster.
Toen ik bij de deur kwam om er weer uit te gaan zat het plein vol met vogeltjes, die lieten zich heel makkelijk op de foto zetten.
Ook was er een mooie tuin bij in middeleeuwse stijl.
Leuk om al die verschillende kruiden te zien en te ruiken. Ook hadden ze een object staan met daarop allerlei verschillende stenen die hier in de rotsen zitten. mooi om te zien.
Er stond ook een struik met enorme bramen, die heb ik ook nog geproefd. ze waren wel heel mooi, maar de kleine die ik onderweg tegen kom zijn toch lekkerder. Ik kwam vandaag sowieso veel bramen tegen en heb er ook enorm veel gegeten. 1e foto is de grote braam en de 2e een relatief grote braam die ik ook heb opgesnoept.
Daarna rolde ik door, eerst nog door een gebied waar nog veel huizen stonden, maar uiteindelijk kwam ik (gelukkig) toch ook weer in een gebied met meer natuur. Vandaag had ik de rivier de Loire aan de ene kant en de berghelling aan de andere kant. Soms rolde ik bijna op de hoogte van de rivier en soms klom ik dan toch weer de berg op. De omgeving waar ik nu zit is wel ander dan bijvoorbeeld een week geleden, dat waren op het gezicht gewoon grote heuvels, hier zijn ze misschien niet veel hoger maar zijn de bergen rotsachtig en wilder, met regelmatig indrukwekkende kastelen en ruines op de toppen en ook rolde ik vandaag voor zover ik mij kan herinneren voor het eerst door een echte berg tunnel met de rolstoel. Erg mooi hier!
Net aangekomen in Vorey ontmoette ik ook nog 2 andere pelgrims, in de verte had ik hen al eens zien lopen maar ontmoet had ik ze nog niet. We maakten een praatje en gingen daarna beide naar verschillende slaapadressen. ik naar de camping waar ik nu sta.
Morgen weer verder, het eindpunt van dit jaar komt nu al dichterbij, zondag hoop ik al aan te komen in Le-Puy-en-Velay.
morgen meer.
Groetjes,
Rolstoelpelgrim
Weer een stuk dichter bij Le Puy en Velay!
Je maakt mooie foto’s Laura! Daarnaast herken ik ook veel plaatsen, zoals Vorey!
En ik ben verbaasd dat je elke dag op reis bent! Neem je nooit een rustdag?
Veel succes met de laatste etappes!
Dank je.
En echte rustdag waarin ik niks doe neem ik inderdaad niet maar wel zo nu en dan een korte reisdag.
Leuk dat je die plekken kent!
Laura weer een mooi verslag nog even dan ben jij aan het einde heel leuk de foto’s.Tot morgen ik ga ook slapen nu.
Zo leuk om elke avond je verslag te lezen en je foto’s te bekijken. Alsof ik zelf ook een beetje op vakantie ben. Geniet nog van je laatste reisdagen!
Wat een indrukwekkende dag heb je weer gehad! En dan je wiel dat er afgaat wat fijn dat er dan net iemand in de buurt is. Gelukkig goed afgelopen! Tjonge dat gaat ook snel voor bij en voor mij jammer dat ik straks je avonturen weer moet missen.
Hartstikke leuk, al die berichten (ondanks soms de problemen die je tegenkomt, maar gelukkig heb je alles kunnen oplossen).
Dappere Laura,
Ik hoop dat je morgen zonder problemen je eindbestemming van deze tocht bereikt meid.
Ik heb genoten van je mooie dagelijkse verhalen en je foto”s. Ik moet zeggen ze zijn het waard om ze te bundelen in een boek. Wat uit al die verhalen naar voren komt is je grote wilskracht om je doel te bereiken. Ik heb daar heel veel respect voor.
Ik wens je een voorspoedige thuisreis en ik hoop je 27 september weer op de cursus frans te ontmoeten, want voor mij is frans spreken ook nog steeds een dingetje!
Groetjes.
Dank je Piet. Over dat boek denk ik ook zeker al na.
Frans spreken is zo lastig, verstaan verbeterd met het jaar maar het spreken…. voor jou dus ook.
En dat terwijl ik tijdens de les altijd het idee hebt dat spreken jou een stuk makkelijker af gaat.
Nog even en we gaan weer een hoop leren van Saphia.