Gisteravond was het laatste dat ik schreef dat er 2 Franse pelgrims binnen kwamen. Ik heb inderdaad mijn Frans kunnen oefenen want we hebben samen gegeten. Zij spraken/verstaan ongeveer hetzelfde niveau Engels als ik Frans spreek waardoor we uiteindelijk best goed konden comuniceren. Het bleken pelgrims onderweg naar Assisi. De omgeving waar ik nu rol zit vol pelgrimsroutes die elkaar kruizen. Erg leuk maar soms ook lastig om te zien welke bordjes (met welkje kleur streep/afbeelding) er gevolgd moet worden.
na een goede nacht te hebben geslapen (ondanks dat ik midden in de nacht wakker moest worden om accus te wisselen en zo te zorgen dat de rolstoel weer vol stroom zit, later meer daarover) ging ik samen met de andere pelgrims naar het ontbijt. Heerijk Frans ontbijt met thee, sinaasappelsap, croissant en stokbrood. Croissant opgeteten en stokbrood meegenomen voor lunch. Tijdens ontbijt met de mensen van de herberg gesproken (voor zover dat lukte in het Frans) en uitgelegd wat ik doe en waar ik heen ga. Ben op de foto gegaan en daarna vertrokken. Ik bedacht me nog net voor vertrek dat ik nog moest betalen voor het ontbijt maar toen ik dat wilde doen vertelde ze me dat ik dit cadeau kreeg. Als jullie dit lezen, alsnog bedankt!
De dag begon met een mooie helling maar niet al te stijl en ook weer zo nu en dan naar beneden. Het was veel meer ontspannen rijden dan gisteren. Ik reed het grootste deel van de tijd door bos met hier en daar een mini dorpje en een paar weilanden. Als ik bovenop een berg/heuvel kwam was het genieten van het mooie uitzicht en verder vooral genieten van de rust en stilte. Ik reed over de weg waar ook auto’s komen maar in totaal zijn er maximaal 10 a 15 auto’s en een motor en wielrenner langs gekomen.
Doordat alles zo rustig was en het niet te zwaar was had ik ook de tijd en rust om te gebieten van alle mooie natuur. De bomen en planten, bloemen, vlindertjes, bijen en hommels en paddestoelen. En om die ook op de foto te zetten. En om te snoepen van alle heerlijke bramen onderweg!
Gisteren en vanochtend had ik het plan om naar Dun les Places te gaan maar halverwege de route heb ik mijn plan gewijzigd. Dun les Places ligt op de kaart wel mooi op de route maar dat is vooral voor wandelaars die bospaadjes nemen en kunnen klimmen. Ik neem de wegen en die gingen zo enorm om dat ik besloten heb om naar Brassy te gaan. Hier zou ik bijna langs komen op de route naar Dun les Places maar Brassy ligt eigenlijk nog gunstiger. Dus nu sta ik op de camping in Brassy.
Doordat de reis zo ontspannen verliep en het niet zo zwaar was als gisteren was ik veel sneller op bestemming dan verwacht. Al om 14.00 stont de tent op de camping. Ik heb 15 km gereden in ongeveer 4 uur op 1 set accu’s en gisteren 19km in 7 uur en 2 1/2 set accus! Wat een verschil.
Gisteren kreeg ik een paar keer de vraag hoe het nu zit met mijn rolstoel. Rij ik nu zelf of elektrisch. Beide! Mijn rolstoel is vergelijkbaar met een elektrische fiets. Hij ondersteunt de kracht die ik zet. Onder reviews heb ik hier eerder uitgebreider over geschreven: dit lees je hier https://rolstoelpelgrim.nl/reviews/#emotion
Ik ga zo eens uitzoeken waar ik morgen heen ga en welke route ik ga nemen (soms is het beter een kilometer om te rijden en daardoor een helling van 15% te ontwijken! ).
Groetjes,
Rolstoelpelgrim
Heel goed, pelgrim. Anders waren we nu op weg naar Friesland.
Ik ga jou volgen, leuk. En tot dan in Drachten.
Ik kreeg gisteren een melding van mijn agenda dat ik naar Drachten moest. Helaas gaat dat nu niet door maar hopelijk in het voorjaar alsnog.
Tot dan!
Fijn zo’n relaxt dagje, geniet ervan, fijne avond en voor morgen “Bonne route”
Knuffel 😉
Bonne Chemin.
Fijn zo’n relaxte dag. Wat een prachtige uitzichten zeg dat is echt genieten. En wat zijn er nog een hoop lieve mensen! Je bent nu waarschijnlijk al weer aan het rollen dus succes deze dag!
Veel plezier in Frankrijk Laura!
Fijn dat je het zo naar je zin heb.. En wat een mooie foto’s.