Pelgrimstocht dag 18

Eindelijk weer een goede lange nacht gehad. Hoewel de kerkklok ieder uur luidde heb ik na de eerste paar keer klokkenluiden heerlijk geslapen op mijn onofficiële camping aan de rand van het stadje.
Vannacht was er vrijwel de hele nacht regen, gelukkig had ik mijn rolstoel veilig onder de tarp gezet.
Ook vanochtend regende het nog en heb ik gewacht tot het rond 9 uur droog werd. Het weerbericht zei dat het verder droog zou blijven.
Nadat ik alles weer had ingepakt en geladen op mijn rolstoel ben ik eerst een stukje terug gerold, naar de middeleeuwse tuin van Cardaillac. Dat vond ik echt de moeite waard. Een mooie tuin met planten die in de middeleeuwen ook werden gebruikt. Elke plant had een naambordje waar ook op staat waarvoor die plant werd gebruikt, bijvoorbeeld om te eten (fruit, groente, kruiden), als geneeskrachtige plant, verfplant, voor de geur, om kleding/touw te maken (linnen en hennep), etc.
Hoewel ik in een flat woon heb ik ook een klein tuintje waar vergelijkbare planten staan dus ik vond het erg leuk om te kijken, en volgend jaar komt de goudsbloem in mijn tuin van zaadjes uit deze tuin. Ook at ik nog een heerlijk zoete vijg van de vijgenboom in de tuin.
Toen ik de tuin in kwam was ik alleen, maar daarna werd het een stuk drukker en besloot ik weer verder te gaan.

Toen ik vertrok was het weer goed, beetje fris maar droog.
Bergop voor ongeveer de eerste helft.
Ik reed door het bos en het was er enorm mooi. Het rook ook zo fijn na de regen, dan ruikt het bos nog mooier dan anders!
Doordat het had geregend kwam er ook regelmatig damp/mist/wolken omhoog, dit maakte het sprookjesachtig. Zeker op mooie delen van het bos met kleine snel stomende beekjes deed het mij denken aan droomvlucht (een attractie in een Nederlands sprookjes pretpark), alleen de elfjes en trollen misten nog.

Op een gegeven moment begon het te waaien en werd het donker. Al snel voelde ik de eerste druppels… dat was niet voorspeld,  na vertrek zou het droog blijven volgens mijn weer app maar niks is zo veranderlijk als het weer!
Van druppels ging het naar een flinke hoosbui. Ik was nog op tijd om mijn regenjas te pakken en mijn handtas in een waterdichte hoes te stoppen, aan de regenbroek kwam ik niet toe, het ging toen al te hard. Gelukkig duurde het niet te lang want terwijl ik met moeite de berg op klom terwijl de rubberen hoepels en mijn handschoentjes steeds glibberige werden door de regen begon ook nog eens mijn wiel te piepen omdat na zo’n 5km bergop rijden de batterij bijna op was. Een batterij wisselen in de regen kan niet, maar gelukkig nam de regen af. Toen ik net een een parkeerplek zag op een open plek stopte de regen. Gelukkig kon ik precies op een droog moment de accu’s wisselen en andere droge handschoenen opzoeken.
Daarna rolde ik door, er viel af en toe nog wel wat regen, maar geen hoosbuien meer, en het weer werd ook steeds beter.
Een paar kilometer verder bergop zag ik mijn 2e set accu’s ook minder worden. Maar ik wist dat er net voor het hoogste punt een kerk zou zijn. Daar wilde ik een paar uur gaan laden zodat ik verder zou kunnen komen. Maar dat liep anders…
De kerk bleek dicht en juist toen begon mijn 2e set accu’s te piepen. Bijna leeg. Met nog zo’n 6km te gaan.
Gelukkig moest ik nog maar een klein stukje bergop, het was spannend of ik het zou redden op die piepende accu, en dat lukte!
Daarna ging ik bergafwaarts, langzaam vulde de accu’s zelfs weer een beetje, precies voldoende om de korte vlakke stukjes en kleine stukjes omhoog tussen de afdalingen te kunnen doen. En zo rolde ik rustig naar beneden. Het bos liet ik met het afdalen ook achter me en ik kwam weer in een gebied met weilanden met koeien, paarden en ezels.

Bij Lacapelle Marival aangekomen was de eerste aanblik een groot kasteel en de kerk. Ik rolde langs het kasteel en bezocht de kerk. Ook zag ik nog een 15eeuwse markthal.


Daarna haalde ik bij de toeristen info een nieuwe stempel voor in mijn pelgrimspaspoort.
Toen was het tijd om naar de camping te rollen.


Net voor de camping begonnen mijn wielen weer te piepen, maar ik heb precies genoeg stroom om de camping te halen. Ik vind het wel een wonder dat ik het iedere keer toch maar weer net red met die accu’s.

Nu staat mijn rolstoel weer aan de stroom, op te laden voor morgen. Ik zal vannacht weer wakker moeten worden voor een accu-wissel om beide sets compleet vol te krijgen voor de rit van morgen. Een wat langere rit, maar wel wat meer berg af dan berg op. Dus ik ga weer proberen vroeg te  slapen.

Groetjes,
Logo, gestileerd plaatje van vrolijke rolstoelster (ik) met kruis en schelp in de handRolstoelpelgrim

6 gedachten over “Pelgrimstocht dag 18”

  1. Dat is balen als je in zo’n hoosbui komt. En dan ook nog eens een accu die op raakt. Ja een wonder is het zeker of de regen stopt of je bent net op tijd bij de camping. Maar daar zit jouw reis vol mee……met wondertjes! Maar een prachtige tocht weer zo te lezen en te zien. Weer een mooie reis voor vandaag gewenst!

    Beantwoorden
  2. Wat spannend altijd met die accu’s!.
    En dan die bui….
    Hopelijk rustiger weer voor de komende dagen.
    Maar het is steeds weer genieten van uw verhaal. Dank je hiervoor. Christine

    Beantwoorden
  3. Spannend , Die tent die nog steeds goed is na het herstel , het weer dat bijna nooit klopt !
    De accu s waar je bijna altijd net op tijd aan de stroom gaat ! Je ritjes en avonturen iedere dag ! Het is steeds spannend bij het lezen van je verslagjes ! Heel spannend dat je stil aan naar het einde met Rocamadour in het zicht rolt , allemaal spannend dat avontuur van je !

    Beantwoorden
  4. Hoi Laura, ik heb écht bewondering voor je, dat het toch spannend is elke keer met onverwachte regen/hoosbuien en dat het toch weer nét goed komt. Je gebeden worden verhoord, als het je wel érg tegenzit. Dat verdien je!!! Lieve Laura,geniet van je laatste dagen van deze Pelgrimstocht, met weer hele mooie ervaringen. Tot weerziens in Alphen.

    Beantwoorden

Laat een antwoord achter aan Decoster Reactie annuleren