Vanochtend, voor, tijdens en nadat ik de tent had ingepakt nog gesproken met diverse mensen van de camping. De Fransen met het campertje naast mij, Engelse motorrijders en de Vlaming en een Franse vriend van hem. Die Franse vriend liep niet naar Santiago toe, dat had hij al gedaan, maar hij liep terug naar huis. De meeste mensen gaan alleen lopend heen en gaan dan met auto/bus/trein/vliegtuig terug naar huis.
Ook de Vlaming gedag gezegd, en op de terugweg door België heen heb ik een slaapplek aangeboden gekregen, dus hem zie ik later waarschijnlijk nog.

Nadat ik ruim een uur later dan gepland vertrok rolde ik eerst door het centrum van Figeac heen om op de route te komen. Leuk was dat nu Rocamadour ook op de borden staat. Ineens komt het best dichtbij.
Voor ik Figeac verliet bezocht ik nog de kerk van St. Thomas des Carmes en daarna ging ik verder.

Het was weer klimmen en dalen vandaag, vooral in het begin veel klimmen. Wel kon ik heel mooi de dalen inkijken, dus dat was de klim wel waard.
Wat mij onderweg opviel was dat er hier enorm veel huizen zijn met torentjes, soms echte oude kasteelachtige huizen en soms moderne varianten er op.

Vandaag had ik veel geluk qua fruit, ik kwam langs pruimenbomen zonder eigenaar waarvan de pruimen rijp waren en ook nog eens op de juiste hoogte hingen dat ik kon plukken. Lekker!

Toen ik na een kleine 15km rollen het plaatsje Cardaillac in reed waren mijn rolstoelwielen (eerste set accu’s) al aan het piepen en net voor de kerk stopten ze er mee. Mijn rolstoel kon door de trap niet in de kerk opladen. Maar er bleek binnen, net naast de deur, een stopcontact te zitten en kon ik met oplader en verlengsnoer precies mijn rolstoel bereiken om te laden. Terwijl ik wachtte bekeek ik de kerk, vooral het glas in lood vond ik erg mooi.

Op dat moment wist ik niet zo goed wat ik moest doen. Op 1 set accu’s zou ik de volgende camping op zo’n 15km met een flinke klim niet halen en het laden duurde eigenlijk te lang om daarna nog te vertrekken naar die camping, dat zou ik voor het donker niet halen. En eigenlijk was ik ook te moe voor nog 15km. Het probleem was alleen dat hier geen betaalbare slaapplek zit, en zelfs alles wat duur was bleek vol te zitten hoorde ik.
Uiteindelijk heb ik er voor gekozen om naar een onofficiële slaapplek te zoeken nadat ik mijn rolstoel had geladen (4 uur bij de kerk gezeten). Ook mensen van het dorp zeiden dat ik hier wel ergens een plekje mocht zoeken.
Ik vond in dit plaatsje een openbaar toilet met een kraan en daarnaast zit een grasveldje, daar ben ik maar gaan staan met mijn tentje. Ik heb hier alles wat ik nodig heb. Eten had ik nog, stroom geladen bij de kerk en water en toilet hier vlak bij.

Nu ben ik erg moe en ga zo lekker slapen.

Groetjes,
Rolstoelpelgrim