21,35km
Vannacht heb ik ondanks het festival naast de camping toch goed geslapen. Met mijn mummyslaapzak goed dichtgetrokken had ik weinig last en bleef ook nog warm. 2 vliegen in 1 klap! De maan was ook erg mooi en vol vannacht.
Gisteravond heb ik eerst mijn ene set accu’s geladen bij een Nederlandse vrouw die in een chalet sliep. Helaas kon mijn rolstoel daar niet overdekt staan maar de oplossing voor dat probleem kwam al snel. Ik werd namelijk aangesproken door een frans stel dat een beetje Engels spreekt en die ik kende van de camping in Chablis van een paar nachten geleden. Toen heeft mijn stoel in de nacht onder hun luifel de 2e set accu’s kunnen laden. Heel fijn!
Toen ik alles weer in had gepakt kon ik weer op pad. Gisteren had ik bijna alles vol geladen dus daarover had ik gelukkig geen zorgen.
Een beetje gekke dag was het wel vandaag, eigenlijk is dit de route die volgend jaar als mijn eerste etappe stond gepland. Dus volgend jaar rol ik 1 dagje korter. Maar dit is een veel handigere plek i.v.m. openbaar vervoer.
Gisteren had ik Vézelay al bezocht en ben daarom vanochtend maar gelijk doorgereden naar Avallon. Ik moest wel een flink stuk om omdat ik de grote weg wilde vermijden.
Ik reed door de Morvan, een middengebergte las ik op Wikipedia, het is hier nog niet zo erg hoog, meer een laaggebergte maar ik zit hier ook pas aan de rand van de Morvan. Wel waren er een aantal lange vrij zware hellingen, het fijne van een grote helling is dat nadat dit heel veel energie kost en zwaar is, je daarna bijna altijd word beloond met een mooi uitzicht en daarna naar beneden mag zonder iets te doen!
Vandaag bijna geen dorpjes gezien, en wat dan nog een dorpje zou kunnen heten bestond vaak maar uit 2 of 3 huizen/boerderijen en niet eens een kerk (en dat heeft elk gehucht hier). Het meest echte dorp was nog Usy, dit was een zeer klein dorpje met weer zo’n huisje met een bron waar ik al eerder over schreef. Alleen dit huisje was ingericht met een expositie. Hierin stonden etalage poppen met een soort klederdracht die ouderwets werk deden, lopen achter ploeg, spinnen, etc. Leuk om even te zien. In Usy zag ik ook een huis begroeid met druiven, bijzonder was dat elk trosje apart verpakt was in een netje of een papiertje. Net voorbij Usy waren er een aantal mannen bij een huis/boerderij en die heb ik gevraagd mijn fles te vullen. Dat leverde een volle fles en een leuk gesprek op.
In het begin rolde ik veel tussen akkerland door maar halverwege veranderde het in bos. Het was er heerlijk rustig, ik hoorde veel vogels, zag af en toe een roofvogel (helaas niet op de foto) en hoorde kleine beestjes in de berm wegspringen maar kon niet zien wat. Maar aangezien ik onderweg soms platte muizen (of zo iets) op de weg zag ga ik er maar van uit dat het muisjes zijn.
Ook stroomden er af en toe kleine beekjes door het bos Toen ik over een bruggetje rolde en even wilde kijken naar het beekje was ik wel even verbaasd, er stond namelijk een enorme stier in dat beekje! Er was ook een klein weilandje voor die stier afgezet maar op die manier dat hij het water in kon lopen.
Ik heb afgelopen tijd een paar keer de vraag gekregen van mensen hoe dat nu voor me is om uren door een bos te rollen zonder mensen tegen te komen. Hoe ik dat doe met eenzaamheid. Ik heb van eenzaamheid tijdens zo’n tocht geen last, ik ben wel alleen en zie geen andere mensen maar toch voelt het nooit eenzaam (zoals jullie denk ik wel weten ben ik christen en dus ook nooit echt alleen). Ik geniet er ook van om gewoon alleen te zijn, met mijn eigen gedachten. Vaak denk ik na over bijvoorbeeld eerdere ontmoetingen, vragen die ik kreeg die ik nog eens extra tot me laat doorwerken (zoals deze vraag die ik nu dus beantwoord), over dingen van het leven, de goede en minder goede. maar ik besteed mijn tijd in eenzaamheid in het bos ook vaak met zingen. Vaak Taizé liederen (voor wie het niet kent, Taizé is een klooster in Frankrijk waar jaarlijks vele (duizenden) jongeren (en een aantal ouderen) uit de hele wereld komen. Ze hebben hun eigen liederen, vaak bestaand uit een gezongen Bijbeltekst, gebed of anderszins christelijke korte tekst (bv een tekst van een heilige), die dan veelvuldig word herhaald zodat de tekst goed tot je door kan dringen, ik bezoek zelf Taizé al een jaar of 8 en voor wie wilt weten waar ik volgend jaar wil eindigen, dat is ook in Taizé). Voor mij werken die uren in stilte heel rustgevend en deze dingen zijn precies wat een pelgrimstocht voor mij een pelgrimstocht maakt en niet een gewone wandeling.
Bij Avallon aangekomen ontmoet ik een man, ik rolde al een tijdje achter hem maar hij stond even op zijn kaart te kijken toen ik hem inhaalde. Ik dacht dat hij een pelgrim was omdat hij met een bagagekarretje onderweg was. Maar hij was geen pelgrim maar een wandelaar. Hij woont zelf in Bretagne en wandelde naar zijn ouders in de Elzas. Hij was al 4 weken onderweg en verwachte of 3 weken te moeten. We zijn samen opgewandeld naar boven (het oude cebtrum ligt op 369 m hoogte). Ik ging alleen langzamer en moest ook nog onderweg accu’s wisselen. Hij ging vast vooruit en vertelde me op een drankje te trakteren als ik boven in het oude centrum zou zijn. Toen ik na het wisselen van de accu’s en het oprollen van de steile helling boven kwam zat hij al aan een drankje op een terrasje op me te wachten. Ik bestelde een appelsap en zo kletsten we (in het Engels dat hij goed sprak) een heel tijdje door. Nadat alles op was gingen we weer verder, hij wandelde nog een stuk door en ik ging de kerk bekijken.
In de kerk was het toen ik aan kwam best druk, heb de kerk even bekeken en kwam ook nog Nederlanders tegen waarmee ik even een praatje maakte over mijn pelgrimstocht. Nadat de Nederlanders verder gingen en ook alle andere mensen de kerk inmiddels hadden verlaten zag ik mijn kans schoon om nog even wat te zingen in de kerk. Het klinkt altijd zo lekker! Nadat ik was uitgezongen ben ik weer verder gegaan.
Ik zag een toeristen info die open was. Hier heb ik een stempel gehaald want in de kerk was helaas geen stempel. Nog 1 stempel en dan is dit pelgrimspaspoort ook weer vol. Op naar de volgende (die heb ik gisteren gekocht!).
Daarna nog even door het stadje gerold. Er staat ook een mooie toren. Avallon heeft iets met kikkers, op de grond staan een soort kikkerbordjes die een toeristische wandelroute aan geeft, ook staat er een enorm kikker beeld.
Maar daarna vond ik het tijd om de berg weer af te rollen en naar de camping te gaan. Dat was nog een mooi stuk route. Langs de rotsen naar beneden.
Inmiddels staat mijn tentje. Ik zit hier in een klein zaaltje op de camping waar stoelen, tafels, koelkast en magnetron staan. Hier ben ik nu mijn rolstoel aan het laden en ook alle andere zaken (mobiel, powerbank, camera, kilometerteller). Dan kan ik morgen weer vol geladen op pad.
Er is hier gelukkig ook weer wifi dus ik kan jullie weer dit bericht met foto’s sturen.
Morgenochtend ga ik eerst naar de supermarkt voor wat inkopen en daarna naar het treinstation. Ik neem de trein naar Auxerre. Daarna ga ik een flixbus naar huis boeken en dan ben ik over een paar dagen weer thuis.
Groetjes,
Rolstoelpelgrim
Ps. Vergeet je niet in te schrijven voor de nieuwsbrief als je dit nog niet hebt gedaan. Dat kan via de homepage of via deze link.
Leuk hoor jou verslag ik wens jou een goede reis naar huis toe.
Groetjes van Marianne en Wim.
Een heel mooie pelgrimstocht bijna achter de rug. Twas tof om je te volgen en je verslagen te lezen.
Veilige thuiskomst gewenst!
Hoi Laura,
Ik heb genoten met al jouw verhalen en foto’s!
Fijne reis naar huis!
Hoi Laura,
Het zit er bijna op, ik vind het opnieuw een geweldige prestatie.
Dank voor het meebeleven van je bijzondere reis, de verhalen en foto’s.
Goede terug reis,
Betty
Een heel fijne terugreis, ik heb genoten van je verhalen en kijk uit naar volgend jaar!!