Vanochtend werd ik wakker van mijn wekker maar ik was vrijwel gelijk echt wakker. Als eerste ging ik naar de wc om daar mijn rolstoel op te halen die ik daar vannacht opgeladen had. Daarna ben ik gaan inpakken.
ook heb ik nog een handje heerlijke bramen geplukt voor bij het ontbijt.
Op de camping stond een grote groep met motorrijders, niet gewone motoren maar heel mooie oldtimers en sommige met zijspan (mijn favoriet). erg leuk om al die oude motoren te zien. ik sprak met een aantal van de motorrijders. ze waren een rondreis door Frankrijk aan het maken.Langzaam vertrok te groep terwijl ik nog stond in te pakken maar uiteindelijk, toen ik alles had opgeladen vertrok ik gelijk met hun bezemwagen.
ik rolde naar het centrum van Charlieu. ik wilde daar de oude abdij zien. die is in dezefde stijl gebouwd als de abdij in Cluny. Onderweg kwam ik nog even op de markt. ik kocht hier wat fruit, en kreeg omdat ik pelgrim ben dubbel zoveel als ik vroeg. lekker!
Daarna rolde ik door de stad en vroeg bij het toeristenbureau een stempel voor in mijn pelgrimspaspoort. Ze hadden weer een mooie, met een afbeelding van de abdij.
Ik rolde naar buiten en ging daar een stoeprandje een beetje verkeerd scheef af. Die rand was dieper dan ik had gedacht en wat me nooit is overkomen gebeurde. mijn rolstoel kantelde en voor ik het goed en wel doorhad lag ik met rolstoel en al gekanteld op de weg… er kwamen zeker 8 mensen op me af gerend om me te helpen. ik had wonder boven wonder helemaal niks, ik zat zo tussen mijn bagage en mijn nieuwe rugleuning in dat ik me nergens had gestoten of pijn gedaan. Ik zei snel dat het goed met me ging (de omstanders waren nog harder geschrokken dan ikzelf) en wurmde mij uit de rolstoel. was nog een heel gedoe. ik vreesde eigenlijk meer voor mijn rolstoel dan voor mijzelf. ik vroeg de mensen of ze mijn rolstoel rechtop konden zetten en met een aantal mensen deden ze dat. Ook mijn rolstoel (en vooral de gevoelige elektrische “emotionwielen” mankerden helemaal niks. ik bedankte mijn helpers en stapte weer in en kon weer gewoon mijn weg vervolgen. inmiddels ben ik een halve dag verder en de rolstoel is het prima blijven doen en ook ik mankeer echt geen schrammetje (op zo’n moment zelf, in alle drukte, zie ik zelf wel eens een pijntje meer of minder over het hoofd maar het gaat gewoon echt goed).
Charlieu is een mooie oude stad. veel middeleeuwsehuizen. velen zouden zo in een museumpark als Archeon kunnen staan. erg leuk zo’n oude stad. Ook staat er veel (moderne) kunst op straat. ik zal een paar foto’s hiervan plaatsen. Vooral eentje was erg goed omdat dit een pelgrim voor moet stellen. ik vond het wel een leuk ding.
Bij de abdij aangekomen heb ik de boel van buiten bekeken. Om binnen te kijken had ik eigenlijk geen tijd. Ik zag inderdaad veel dat me aan Cluny moest denken.
Toen ik bij de Abdij stond maakte ik een praatje met een vrouw, ze sprak naast Frans ook Duits en nog wat Engels dus we kwamen goed uit het gesprek, al klonk het voor een buitenstaander vast vreemd met 3 talen gemengd. We spraken over het plan waar ik naar toe zou rollen vandaag. Mijn plan was om naar de camping te gaan ten zuiden van Roanne. Maar dat was wel een flinke afstand, 30 kilometer en meestal worden dat er nog wel een paar meer. Deze mevrouw woonde zelf in Mably, net ten noorden van Roanne en ze bood aan dat ik bij haar mocht logeren. Dat leek me wel wat. Ze gaf haar adres en en we wisselden telefoonnummers uit en zo veranderde ik ineens mijn route voor vandaag.
Nadat ik Charlieu uit was rolde ik al snel over de Voies vertes, de goede Franse fietspaden. Aan het begin daarvan kwam ineens een vrouw naar me toe die mijn naam riep. als ik het goed heb begrepen in mijn beste Frans (mocht je dit lezen en ik heb het niet goed begrepen plaats dan hieronder een berichtje of stuur me een email) was zij de vrouw van een man die ik in Cluny had ontmoet en daarna ook nog in Saint-Jaques-des-Arretes. best vreemd als mensen ineens naar me toe komen en me blijken te “kennen”.
sowieso hoor ik af en toe van wielrenners en motor rijders dat ze al via via van mij haddden gehoord. afgelopen week ontmoette ik ook nog iemand die van mij had gehoord toen ze een lezing over de reis naar Santiago bij woonde. Daar werd verteld dat ik in mijn rolstoel onderweg ben en mensen zich niet hoeven te laten beperken door bepaalde dingen. raar om ineens als voorbeeld te worden gebruikt.
Het was een mooie rit, vrijwel vlak. Afwisselend met wat bos (niet zo veel) en boerenland. Tusen de 2 Voies Vertes in stopte ik bij een mooie kerk met een erg mooi dak. hier ben ik een tijdje geweest en heb ik pauze gehouden. ik vond het een erg mooie kerk met fijne accoustiek (die ik getest heb aangezien ik alleen in de kerk was (openbare optredens doe ik maar niet).
Het laatste deel ging langs het kanaal, leuk om al die sluizen te zien. boten heb ik alleen niet zien varen. wel waren er vrij veel fietsers. vooral wielrenners en gezinnen. Er vlogen ook heel veel vlinders, libelles en andere insecten.
bij het afgesproken adres werd ik hartelijk ontvangen en heb ik heerlijk gegegeten. ik heb hier weer een fijn kamertje om te slapen. dat ga ik dan ook snel doen want ik ben enorm moe.
waar ik morgen heen ga dat zoek ik morgen ochtend wel weer uit.
Groetjes,
Rolstoelpelgrim
Wat heb je weer een heerlijke dag gehad. De camino is goed voor en met spontane gebeurtenissen zoals het logeeradres. Ik heb genoten van je verslag met oog voor grote en kleine dingen.
Tsja, dat krijg je als je een ander vervoersmiddel gebruikt dan andere pelgrims. Je zult eraan moeten wennen dat je verhaal je al voor gaat. Je bent duidelijk niet Alleen op de wereld, Sans famille. Ik ben ervan overtuigd dat je er veel plezier aan zult beleven. Je bent een geweldige ambassadeur voor mensen met een beperking. Petje af
Wat een belevenissen zeg! Gelukkig is de val goed afgelopen. Fijn dat je een goede slaapplek kreeg. God bless you!
Mooi verhaal weer…weltrusten
Dat vinden wij ook het leuke van de Camino. Je weet nooit van te voren hoe je dag eruitziet. Gelukkig kan je je Camino vervolgen zonder schade. Succes
Nou ik kan me voorstellen dat je als omstander heel erg schrikt als je iemand in rolstoel zie omvallen. Gelukkig is het voor jou en je stoel goed afgelopen. Mooi die kunst pelgrim. En je moet alleen maar trots zijn dat mensen van je gehoord hebben en “gebruiken” als voorbeeld. Weer fijne dag gewenst Laura!
Heel mooi dat je als voorbeeld gebruikt wordt.
Je bent inderdaad een toonbeeld hoe je een beperking kan overwinnen, met wat doorzetting en creativiteit, positieve denkwijze en gewoon gaan voor de dingen die je graag doet en je energie geven. En niet alleen fysieke beperkingen. Mensen kunnen zich beperkt voelen op zovele vlakken. Dus ik kan me goed voorstellen dat ze geïnspireerd zijn door jouw verhaal
Top! Laura, gelukkig niets kapot aan je rolstoel en jij ook nog heel, geniet van deze spontane ontmoetingen en pas goed op jezelf xxx
Prachtig verslag weer, Laura! Zo mooi om te lezen! Je bent zeker een voorbeeld voor velen! Blijf genieten!
Je maakt wat mee Laura, fijn om mee te reizen met jou. Alle goeds, daag
Laura wat mooi al de verhalen en heel goed dat alles heel is gebleven het lijkt wel jou Olympische spelen . Wij blijven jou volgen . Groetjes
Heerlijk zoveel belevenissen op een dag ik ben er helemaal bij, ook met je val accident.
Dat leverde mij met mijn scootmobiel een gebroken heup op,, maar is gelukkig goed genezen. De diepte zie ik niet goed van een stoeprande.Nu maak ik een rondje Nederland met de scoot mobiel ook in etappes en voor de Erasmus Thorax Foundation en heb door ziekenhuisopname een pauze.
Morgen weer een mooie dag en stay in shape!
jij maakt ook een erg mooie tocht. gelukkig ben je goed hersteld, met een scootmobiel gaat een val nog harder.
Heerlijk zoveel belevenissen op een dag ik ben er helemaal bij, ook met je val accident.
Dat leverde mij met mijn scootmobiel een gebroken heup op,, maar is gelukkig goed genezen. De diepte zie ik niet goed van een stoeprande.Nu maak ik een rondje Nederland met de scoot mobiel ook in etappes en voor de Erasmus Thorax Foundation en heb door ziekenhuisopname een pauze.
Morgen weer een mooie dag en stay in shape!
Heerlijk zoveel belevenissen op een dag ik ben er helemaal bij, ook met je val accident.
Dat leverde mij met mijn scootmobiel een gebroken heup op,, maar is gelukkig goed genezen. De diepte zie ik niet goed van een stoeprand. Nu maak ik een rondje Nederland met de scoot mobiel ook in etappes en voor de Erasmus Thorax Foundation en heb door ziekenhuisopname een pauze.
Morgen weer een mooie dag en stay in shape!
Mooi verhaal Laura. Leuk dat je ook in de kerk gezongen hebt:-)
Ik blijf voor je bidden op je tocht.
dank je. ik zing regelmatig in kerken, eigenlijk altijd als ik de kans heb. maar heb niet de moed die jullie hebben om te zingen als er andere bezoekers zijn.
Wat fijn dat je niets aan je val hebt overgehouden! Gelukkig heb je afgelopen nacht in een echt bed kunnen slapen, zodat je lichaam misschien nog wat beter kon uitrusten en bijkomen van de valpartij.
Mooi dat anderen jou als voorbeeld gebruiken! Inderdaad, je bent een bijzondere verschijning waardoor je eerder opgemerkt wordt dan een andere pelgrim. Maar zo leer je alleen maar meer mensen kennen. Heel veel plezier en succes nog!