Dag 3, de Zilk naar Velsen-Zuid via Haarlem.

Al voor de wekker werd ik wakker. Ik heb goed geslapen en met m’n kruik had ik het zelfs de hele nacht heerlijk warm gehad.

Ik ben toen maar rustig gaan inpakken. Gelukkig heb ik dat gedaan want al snel kwam de regen en alles zat toen redelijk ingepakt, dus ook m’n regenpak maar aangedaan. Bij de campingbaas kreeg ik een sticker voor in m’n paspoort en hij vertelde over de waterleiding duinen. Helaas kon hij me niet vertellen welke paden wel/niet verhard waren. Ook op de website kon ik daar geen duidelijkheid over krijgen. Dus op goed geluk de dichtstbijzijnde ingang genomen. Het eerste deel ging ondanks dat het niet verhard was vrij goed. Ik zag meerdere herten. Het was een mooie route maar het werd steeds lastiger rollen en de regen werd ook steeds meer. Af en toe raakte ik toch vast in het mulle zand. Gelukkig waren er af en toe voorbijgangers die me hielpen met een duwtje. Aan hun vroeg ik ook hoe ik bij een verhard pad kon komen. Want hoewel ik het in het begin wel een uitdaging vond om over het onverharde pad te rollen was het op een gegeven moment toch iets te veel van het goede. Gelukkig kreeg ik het laatste deel hulp van iemand waarmee ik een tijdje samen heb gelopen. Zij heeft me geholpen het verharde pad te vinden en me door de steeds slechter wordende paden geholpen. Gelukkig is dat gelukt want door de regen en het zand (dat inmiddels werkelijk overal zat) kreeg ik steeds meer storingen van m’n rolstoel wielen. Op het verharde pad aangekomen ging het gelukkig weer beter en rolde ik het laatste deel tot de uitgang zelf. Mocht je dit lezen, nogmaals dank!

Na de waterleiding duinen rolde ik door. Onderweg stopte ik even toen ik zag dat ik langs een seminarie (priester opleiding) rolde. Daar kreeg ik nog een stempel en een kopje thee. Erg fijn met dat vieze weer.

Daarna rolde ik naar Haarlem, veel gerold langs de Leidse vaart. Onderweg stonden regelmatig dingen die er aan herinnerde dat hier vroeger een trekschuit doorheen voer. Ook las ik over de eerste elektrische tram tussen Haarlem en Zandvoort in 1899. Het weer veranderde en het werd gelukkig droog. Mooi, vooral omdat ik zo eindelijk een beetje af kon komen van al dat schurende zand aan m’n wielen, hoepels, handen en eigenlijk overal, want door die rolbeweging zat het duinzand al snel van top tot teen. Gelukkig verliet het meeste zand me toen het droog werd! In Haarlem stopte ik bij de Kathedraal. Hier kreeg ik een stempel, heb ik m’n accu’s vervangen en kon ik naar de wc (prima aangepast). Verder heb ik er even rondgekeken en uitgerust. Daarna was het tijd om verder te gaan want vandaag stond een lange reis gepland.

Na Haarlem ben ik naar de Kennemerduinen geweest. Hier was ik jaren geleden geweest en ik wist dat daar fietspaden doorheen liepen. Het was mooi om hier te rollen. Af en toe kwamen er fietsers langs en ook paarden. De laatste keer dat ik hier was heb ik ook nog paard gereden, leuk! Maar voor nu hou ik het toch maar bij mijn stalen (titanium) ros!

Het is in de natuur duidelijkheid merkbaar dat het herfst is, de blaadjes verkleuren en er zijn veel mooie paddestoelen. 

Via de ruïne van Brederode rolde ik naar Velsen-Zuid waar ik nu op een natuurcamping sta.

Morgen weer verder, nu eerst uitrusten.