35,56 km
Vanochtend rond 7.00 ging mijn wekker. Gelukkig was de spierpijn al minder dan afgelopen dagen. De eerste 3 dagen zijn meestal het ergste.
Eerst kreeg ik een heerlijk Frans ontbijt. Thee, stokbrood en zelfgemaakte jam in meerdere smaken.
Net na 8.00 vertrok ik. Ik rolde weer het dorpje in. Hier ontmoete ik 2 franse pelgrims die ik gisteren ook al even had ontmoet. Even nog met elkaar gesproken in een mix van Frans en Engels en daarna ginen we beide een andere kant uit. Zij de officiele route en ik een onofficiële. Toen ik het dorpje uit was krijg ik gelijk de langste en stijlste helling vannde dag voor m’n kiezen. Gelukkig ging het redelijk goed en was de weg niet al te druk. Wel koste die helling een hoop van mijn accu waardoor ik maar hoopte niet al te veel van dit soort hellingen te hebben anders zou ik de 35km niet halen op mijn accus. Na de helling ging ik al gauw het bos in. Maar dat bos duurde niet lang want het was een zeer afwisselende dag. Ik begon dus met bos, daarna van alles en nog wat. Zonnebloemen (uitgebloeid maar ze stonden er nog), mais, diverse (gemaaide) granen, mosterd, wijn, appels en suikerbiet. Bij die laatste waande ik me weer even terug in de omgeving van Bazancourt waar ik vorig jaar op mijn pelgrimage (19 september) was, toen reed ik eindeloos door suikerbiet velden en daar staat een enorme suikerfabriek. Maar in de omgeving waar ik nu ben zijn het maar (relatief) kleine velden van alle dingen.
In veel van de dorpjes die ik tegen kom hebben ze bronnen. Vaak is er een soort huisje/afdakje met daarin een soort rechthoekige vijver (soms zelfs met vissen) waar het water dan in stroomt. Ook zag ik op een paar plekken een soort vergelijkbaar huisje (van binnen dan) maar dan met dichte muren waar op stond “lavoir” (wassen), misschien een voormalig badhuisje?
Net voor het plaatsje Reuves rolde ik door een groot moerasgebied. Dit voelde wel bekend omdat ik in Nieuwkoop ben opgegroeid met de plassengebieden. Wel vreemd om het ene moment nog in de heuvels te rollen met wijngaarden en het andere moment in een moerasgebied met rietstengels en water. In dat gebied stonden ook veel braamstuiken, de bramen waren rijp en heerlijk zoet dus ik heb er aardig van gegeten.
Al enige tijd zag ik een vreemd iets op een heuvel staan, enorm groot, hoger dan de kerk daarnaast. maar ik kon niet plaatsen wat het was. Toen ik bij het dorpje Mondement aan kwam had ik een vermoeden. Op een bordje werd verwezen naar een monument. Daar ben ik dus eerst maar heengerold. Onderweg kwam ik het gemeentehuis tegen waar ik iemand binnen zag en heb daar een stempel gekregen in mijn paspoort.
Daarna de heuvel op naar het enorme monument. De Dam in Amsterdam is er niets bij.
Het was een 33 meter hoog ding, het stond beschreven als een Menhir, daarbij moest ik dan gelijk denken aan Obelix die zo’n ding op zijn rug draagt. Voor deze Menhir was heel wat toverdrank nodig denk ik want het weegt 2000Ton! De Menhir heeft allerlei afbeeldingen en inscripties.
Het is een monument voor de 1e wereldoorlog en in 1939 was het klaar maar door de 2e wereldoorlog is het pas in 1951 officieel onthuld.
Daarna rolde ik door opnieuw een zeer afwisselend landschap naar Sezanne, grotendeels bergafwaards. Dus met de rolstoel accu’s is het helemaal goed gekomen.
Ik wilde eerst kamperen maar las in het boekje dat er ook een optie was om bij het bejaardenhuis dat word gerund door zusters (nonnen) te logeren. Dus nu heb ik een kamertje in het bejaardenhuis. Een speciaal pelgrimskamertje want op alle deuren staat de naam van wie die kamer is en op mijn deur staat Pèlerin de Compostelle.
Ik heb net samen met de bejaarden gegeten. Soep vooraf, daarna gebakken aardappel blokjes, spiegelei en salade, en als toetje pruimentaart met een soort bladerdeeg korstje. Lekker!
Omdat ik slecht kon comuniceren met de Franse bejaarden besloot ik maar iets anders te doen. Wie het nog niet weet, naast pelgrim ben ik ook (hobbymatig) goochelaar. Dus ik heb een paar goocheltrucs gedaan voor de 2 mensen waarmee ik aan tafel zat. Al snel zagen de mensen aan andere tafels dat ik dat deed en wilden ook een truc zien. Dus voordat ik er erg in had ging ik alle tafels af om een trucje te laten zien. Het sloeg enorm aan en de reacties waren geweldig, alsof ze nog nooit eerder een truc hadden gezien. Was een leuke ervaring.
Nu ga ik lekker slapen. Morgen ga ik weer verder. Waar heen precies weet ik nog niet, dat ga ik zo uitzoeken.
Groetjes,
Rolstoelpelgrim
Wat een bijzondere ervaringen!! succes en nog veel mooie ontmoetingen, ik blijf benieuwd!!
Wat leuk dat jij in Sezane overnachte wij hebben ook daar geslapen op onze tocht naar Santiago. Geniet van jou camino wijblijven jou volgen heel knap hoor.
Heel interessant, Laura.
Komt schilder Paul Cezanne, soms van Sezannne?
Gods zegen, priester Koos
De “lavoir” is van de tijd dat de “wasmachine” zijn intrede nog niet had gedaan in onze maatschapij, hier kwamen de huisvrouwen s’morgens hun wasje doen. 😉 Was best gezellig.
Leuke belevenissen.
Wat zullen de bejaarden genoten hebben van jouw aanwezigheid.
Groetjes
Succes.