Ik heb een goede nacht gemaakt in mijn prive herberg in Rocroi (ik kwam er vandaag trouwens achter dat het soms als Rocroi en soms als Rocroy word geschreven).
mijn tent heb ik vanochtend weer op kunnen rollen. Die had ik lekker kunnen drogen in de badkamer van de herberg.
Het gebouw van de herberg was al best oud. 1829 stond er op. De muren waren haast een meter dik en ik had binnen vrijwel geen telefoon berijk. Voor het bericht van gisteravond moest ik eerst naar buiten lopen.
Vanochtend starte ik de Via Campeniensis. Die leide me eerst naar de stadswallen. Die zijn hier nog vrijwel compleet en stervormig, ze zijn ook toegankelijk en je kan door de gangennopen maar dat heb ik nu niet gedaan. Ik ben doorgerold, de route is heel duidelijk aangegeven met schelpen en met geel bauwe strepen.
Vandaag had ik weer veel bos maar ook wel veel open landschappen. Vooral weilanden met mooie franse koeien (bleekscheetkoeien zoals we die vroeger noemden).
Ik had weer een paar flinke hellingen maar gelukkig nog meer afdalingen.
Onderweg kwam ik regelmatig wegkruizen en kapelletjes tegen. Oa van st Remi. Wie dat is moet ik nog uitzoeken want er zijn in deze regio veel dingen naar hem genoemd. Ik zie veel straatnamen en zo met deze heilige. Ennover Heilige sttaatnamen gesproken. Ik kwam ook nog langs een andere bijzondere straat (zie foto)
Ook zag ik onderweg vele vlinders en andere insecten. Later kwam ik ook nog een grote franse sprinkhaan tegen. Die had ik eerder al wel gehoord maar niet gezien.
Boven op een heuvel liepen 2 stierkalfjes los op de weg, ze vonden me maar eng want ze liepen snel weg toen ik aan kwam rollen. Dus ik hoefde geen stierengevecht te houden om er langs te rollen.
op een gegeven moment ging de route via een slecht geasfalteerd pad was al snel steeds slechter werd en eindigde in een pad met diepe bandensporen (misschien wel 20cm diep) en een met gras begroeid middendeel. Dit ging allemaal bergafwaarts… Dat was even flink spannend maar ik ben er doorheen gekomen. En aan het eind werd ik beloond met een perenboom met lekkere peertjes. En toen ging het gelijk weer op een gewone asfaltweg.
Daarna was het nog maar een paar kilometer naar Aubigny-les-Potes en toen vond ik het mooi geweest voor vandaag en heb een slaapplaats gezocht. En nu zit ik op een slaapzaal met nog 2 andere pelgrims die dezelfde route volgen. Ook Nederlanders.
We hebben net een erg lekkere en uitgebreide maaltijd gehad (4 gangen) en nu lig ik op bed dit te schrijven en ga zo slapen.
Tot morgen!
War ben je toch een geweldige w…f , ik neem mijn hoed voor je af.
Ga zo door…
Misschien komen die vele verwijzingen naar Saint Remi wel door de heilige Remigius, bisschop van Reims (waar je pakweg 70 km van vandaan bent nu). Hij doopte in 496 de Frankische koning Clovis I, een voorvader van Karel de Grote, waardoor de streek die later Frankrijk ging heten, katholiek werd. Als je heiligenbeelden tegenkomt van een bisschop, die een duif met een flesje in haar bek in zijn hand heeft, dan weet je het zeker.
Veel succes verder met rollen.
Dank je voor de info. Dat zou heel goed kunnen. Ik ben ook onderweg naar Reims.
Weer een mooi verhaal. Altijd weer spannend of je de helling of afdaling en de karrensporen aankunt. Nog veel plezier. Buen Camino.
Wat een avonturen beleef je, Laura!
Leuk Laura, om je op die tocht te zien. Je kende onze verhalen al uit Archeon en ik vind het gaaf dat je dit ondernomen hebt (naast alle andere coole dingen die je doet).
leuk Ernst dat je hebt gelezen. jullie verhalen waren misschien zelfs wel de aanzet om die stap (rol 😉 te zetten. Ik vond het altijd al een bijzondere tocht maar na het horen van je mooie verhalen in Archeon en het volgen van al de reizen van Peter wilde ik het gaan proberen, zeker toen ik ontdekte dat ik met mijn rolstoel flink lange afstanden kon rollen. nu doe ik ieder jaar een stuk van de route en het is soms zwaar maar zeker de moeite waard.