Wat een dag was dit weer. Een hoop te schrijven, veel meegemaakt, dus laat ik maar bij het begin beginnen. Vroeg opgestaan bij de herberg, tas gepakt, betaald en stempel gekregen en de mooie lucht van de zonsopgang bekeken. Toen mijn rolstoel weer opgeladen was ben ik vertrokken. Het was best fris (12 graden) dus onderweg toch maar even m’n bodywarmer gepakt. Het bleef eigenlijk de hele dag vrij koel, niet boven de 20 graden. Wel een heel fijne temperatuur om te rollen. Ik had een lange dag voor de boeg, ruim 30 kilometer, tot de volgende herberg.
Het was weer over die weg waar ik al dagen over rol. Het was weer rustig terwijl onderweg mensen me vaak hadden gewaarschuwd voor de drukte.
Onderweg was het mooi, weer een heel breed dal waar de rivier doorheen stroomt die ik af en toe zag, er waren akkers waar graan had gestaan en heel aparte rotsen.
Ik kwam langs het plaatsje Berdun dat op een heuvel is gebouwd. Ik ben er niet heen gerold maar het was wel een mooi gezicht. In miin boekje stond een foto van het dorpje op afstand met een fietser, op een gegeven moment zag ik precies die plek dus heb ik er ook maar een foto gemaakt. Het was ook echt het plekje met het mooiste zicht op het stadje,
Het ging allemaal vrij snel met rollen, al om een uur of 1 zag ik het plaatsje waar ik had gepland te slapen op de berg liggen. nadeel was alleen dat dit plaatsje aan de andere kant van het water lag, dus ik moest nog 3 kilometer doorrollen en dan de brug nemen en dan 3 kilometer terug rollen, en dan zou ik morgen weer die laatste 3 kilometer terug moeten rollen. Ik vind het altijd wel wat vervelend om heen en weer te moeten, 6 kilometer extra voor niks.daarom ben ik toch gaan kijken voor een andere slaapoptie, die vond ik in mijn boekje na ongeveer 20 kilometer. Aangezien ik me goed voelde, het nog vroeg was en de route grotendeels afdaalde (ondanks een paar kleine klimmetjes) besloot ik er voor te gaan. Ik reed nog op de 1e accu dus ook dat zat goed.
Al snel kwam ik langs een heel groot stuwmeer met daar omheen heel veel van die aparte rotsen waar ik al eerder over schreef. Mijn boekje beschrijft die als canyonachtig en ik denk dat dit wel een goede beschrijving is.
Het bos, wat er ook af en toe was, bestond uit cipressen, andere naaldbomen en af en toe een vijgenboom die helaas geen rijpe vijgen hadden waar ik bij kon.
Op een gegeven moment rolde ik langs een heel apart plaatsje, eerst leek het een gewoon stadje op een berg maar hoe dichterbij ik kwam hoe meer ik zag dat er iets mis was. Geen huis (of kerk) had meer een dak. Weer zo’n spookdorpje. Dit is een spookdorp geworden omdat het boerenland verdween door de komt van het meer.
Ik reed ook langs het voormalige plaatsje Tiermas, waar sinds de Romeinse tijd warmwaterbronnen waren. Helaas is dit plaatsje grotendeels verzwolgen door het stuwmeer maar een aantal hoger gelegen huisjes staan als ruïne (half) boven water en ook zijn de bronnen nog terug te vinden. Blijkbaar vinden de vissen dat warme water ook fijn want ik zag hoe een visser er een vis ving.
Na hat passeren van de stuwdam kwam ik al snel bij het dorpje met de herberg en de herberg vond ik al snel. Hier was niemand. Ik ontmoette 2 Spaanse mensen (vakantiegangers) die Engels spraken en boodschappen wilden doen. Maar zij stonden ook voor een dichte deur. Herberg en supermarkt horen bij elkaar had ik gelezen. Het telefoonnummer op de website van de herberg werd niet opgenomen. De mensen probeerden me te helpen en vroegen bij een ander hostel of er plek was, maar die zat al helemaal vol. Wel mag mijn accu er laden. Maar een slaapplek had ik nog niet. De man van het hostel zei dat ik naar een hotel zou kunnen, dat is te duur, maar het was ook 7 kilometer verderop en dat zou ik niet halen voor het donker (het was inmiddels na 19.00 uur) en ik had al 50km gerold en voel mijn armen nu flink. Uiteindelijk besloten mijn accu te laden bij het hostel, ik ben daar nog naar de wc gegaan en heb mijn water bijgevuld. Daarna ben ik 3 gebouwen verder naar de kerk gegaan. Die is dicht maar ik heb mijn tent nu in het zijportaal opgezet. Haringen kan ik hier niet slaan maar ik heb met elastiek en touw mijn tent vastgebonden aan onder andere de pilaar van het voorportaal en aan mijn rolstoel. Zo staat mijn tent toch rechtop. Dus weer een creatieve slaapplek maar m’n tent en rolstoel staan nu handig droog dus hoewel het vannacht gaat regenen kan ik morgen m’n tent als het goed is toch droog inpakken.
Morgen ga ik weer vroeg op pad, dus nu vroeg proberen te slapen.
Groetjes,
Rolstoelpelgrim
dat spookdorpje is Escó, ik heb er wat rondgedwaald. Heel bijzonder. De enige bewoners zijn geiten. Heel triest dat door het stuwmeer de bewoners hun bron van inkomsten verloren en weg moesten trekken.
Hoi Laura,
Ik vind het zo leuk om elke dag je belevenissen te lezen. Net of ik zelf ook een beetje op reis ben!
Ik geniet van hoe je er over schrijft en wat een creatieve oplossing om vannacht in de beschutting van de kerk te slapen! Ik hoop dat je goed slaapt en morgen vol nieuwe energie en een droge tent weer verder kan!
Gods zegen gewenst, hartelijke groeten van Japke
Wat een creatieve slaapplek!
God waakt ( en Jacobus natuurlijk ook).
Ik zie weer herinneringen boven komen.
Wild camperen,leuk.
Zo dat was een lange rit zeg. Maar wel heel mooie foto’s kunnen maken. Zo bijzonder dat jij altijd wel iets vind om je tent op te zetten. En ja wie kan daar nou op tegen zijn dat je op zo’n mooi plekje gaat staan, volgens mij heb je prima geslapen vannacht.
De overkappingen bij kerken waren vroeger juist voor de pelgrims om te overnachten. Dus dat doe je goed:-)
Hoi Laura,
Vijftig kilometer Laura!!! Dat is veel!
Maar nu toch een mooi plekje bij de kerk. Kun je wel je accu opladen?
Vandaag stukje minder denk ik….of gauw een rustdag?
Succes Topper!
Dank voor deze blog site Laura. Ik heb al wat door zitten lezen. Heerlijk dat er geen plek was in de herberg, maar een gratis droge plek bij de kerk. Waar wil je nog meer liggen? In God’s huis een mooie beschermde plek. Shalom en ga in vrede verder met je pelgrimstocht. https://media.tenor.com/lnuyae68iPoAAAAM/cheer-up-be-happy.gif https://media.tenor.com/O9PHxeNe9vQAAAAM/jesdus-nothing-is-impossible.gif
Geweldig! Je denkt in alternatieve mogelijkheden. Veilige reis verder, met Jacobus!
Zo Laura! 50 kilometer! Petje af hoor!
Wat ben je al weer ver op weg en wat maak je bijzondere dingen mee.
Rust weer lekker uit en gezegende nacht!
Gods zegen, Miranda
Hay Laura, heb welliswaar in Frankrijk voor ongeveer het zelfde dilemma gestaan, kwam toen langs een politie bureau, deur was open, vroeg aan de agent ” als ik je nu een schop tegen je schenen geef, moet ik dan een nachtje in de cel slapen? hij lachte, nodigde me uit om te gaan zitten en ging zijn baas bellen, die kwam een kwartiertje later binnen en nodige mij uit om bij hem thuis te slapen, Madame maakte een heerlijke maaltijd en ik kon in de logeerkamer slapen, smorgens een gezellig ontbijt en nog voor twee dagen eten mee echte lieverds