Het is nu een aantal dagen voor vertrek.
Ik was van plan om zaterdag de 20e te vertrekken maar door omstandigheden kan ik nu een paar dagen eerder weg, namelijk dinsdag de 17e. Mijn tas is al grotendeels ingepakt.
Normaal zie ik enorm uit naar mijn pelgrimstocht maar de laatste tijd voelde het een beetje dubbel. Naast dat ik uitzag naar het pelgrimeren zag ik er ook enorm tegen op vanwege enorme rug klachten met uitstraling in mijn been. Hierdoor kon ik ondanks een flinke lading pijnstillers niet tot nauwelijks zitten in mijn rolstoel. Thuis breng ik al jaren mijn dag voornamelijk liggend door met korte stukjes lopen om iets te doen als afwisseling. Zitten doe ik alleen tijdens auto rijden of als ik met de rolstoel ergens heen ga. Normaal red ik me hier prima mee maar de laatste tijd lukte zelfs die kortere momenten zitten niet goed. Ik had al fysiotherapie andere medicatie gekregen waardoor de zenuwpijn gelukkig afnam maar zitten in mijn rolstoel bleef een probleem.
Na wat zoekwerk, tips en ervaringen die ik las op de faceboekpagina van de patientenvereniging vond ik een rugleuning die me wel geschikt leek voor mijn probleem. Dat moest dat weer aangevraagd worden via de gemeente, WMO, en dat schoot niet op. De rolstoel leverancier was al verschillende keren gekomen om de spanbanden in mijn oude rugleuning bij te stellen maar hier werd het nauwelijks beter van. Er moest gewoon iets nieuws komen. Ik zei tegen de rolstoelleverancier dat de Tarta rugleuning me wel wat leek maar dit zag hij niet zitten (waarschijnlijk vanwege de prijs). Hij dacht het nog wel zelf op te lossen met losse stukjes schuimruber tussen de rugleuning. En zo gebeurde het.
Helaas hielp dit niet. Uiteindelijk heb ik zelf contact gezocht met Summit revalidatietechniek, het bedrijf van de Tarta rugleuning. Zij boden gelijk aan om langs te komen. 2 dagen later stonden ze al op de stoep met een uitprobeer rugleuning van Tarta. Dit is een volledig aanpasbaar systeem. Ze maakten het op maat en toen kon ik die rugleuning proberen. Dat zat zo fijn, eindelijk ook zijwaardse steun zonder dat het mij belemerde in het rollen. Na die passing heb ik mijn rolstoelleverancier maar weer gebeld en nogmaals aangegeven dat ik toch echt een andere rugleuning nodig heb omdat ik haast niet kon zitten. Hij zou het overleggen en ik moest maar weer afwachten.
Dit was 2 weken geleden en ik begon me behoorlijk zorgen te maken over mijn pelgrimage. Langer dan een uur zitten in mijn rolstoel was niet te doen, eigenlijk was 10 minuten al niet fijn. Maar 2 dagen later kreeg ik ineens een telefoontje van Summit. Zij hadden bericht van de rolstoelleverancier dat de Tarta rugleuning geleverd mocht worden! Ik was heel blij maar er was nog wel 1 probleem, namelijk de levertijd… de rugleuning was op voorraad maar ze hadden hun agenda tot eind september vol staan. Eerder konden ze niet langs komen. Gelukkig had ik de helderheid van geest om te vragen wanneer ik terecht kon als ik bij hun langs zou komen. En die vraag loste het probleem op! Ik kon afgelopen dinsdag terecht. Nadeel was dat het in Deventer was (voor mij 2 uur rijden), maar daardoor kan ik nu wel op pelgrimstocht met een goede rugleuning. Binnenkort zal ik over de rugleuning een review plaatsen maar eerst wil ik de rugleuning goed uittesten.
Deventer
En zo reed ik afgelopen dinsdag naar Deventer. Eerst naar Summit voor de rugleuning. De man die mij hielp nam alle tijd om die rugleuning perfect passend te krijgen. dat was nog een flinke puzzel. Ik heb een behoorlijk holle rug en wil graag een lage rugleuning die wel steun geeft, niet alleen aan de achterkant maar ook aan de zijkant bij mijn instabiele bekken en onderrug. Maar na 1 1/2 uur was het helemaal goed afgesteld en kon ik Deventer bezoeken.
Deventer was een mooie stad, was er nooit (bewust) geweest.
Ik bezocht de Broederkerk, die kerk is gebouwd rond 1335 en heeft door de jaren heen diverse kerkgenoodschappen gehuisvest, nu weer een RK-kerk.
Verder bezocht ik nog de Lebuiniuskerk uit 1450, ook dat was een erg mooie kerk met mooi glas in lood van de evangelisten. Ook waren er enkele mooie oude muurschilderingen.
Naast deze mooie oude gebouwen vond ik het moderne gemeentehuis van Deventer ook heel opvallend.
Ook kocht ik nog een lekkere Deventerkoek bij J. Bussink die al sinds 1593 deze kruidkoeken bakt. lekker!
Na een korte rondrit door de stad moest ik weer naar huis. Het rollen ging met mijn nieuwe rugleuning een stuk beter en ik had veel minder pijn. Dat geeft weer hoop voor mijn pelgrimstocht.
Na bijna 2 uur rijden met een aantal stops waarbij ik even ging liggen op een doek op bij de parkeerplaats was ik weer thuis met mijn nieuwe stoel.
Zo had ik een erg leuke maar vermoeiende dag.
Afgelopen dagen heb ik mijn rugleuning verschillende keren uitgetest en het rolt zoveel beter, ik heb veel minder pijn.
Ik zie nu veel minder op tegen het zitten tijdens het rollen en zie weer uit naar mijn tocht.
Vandaag en morgen de laatste dingen inpakken en dan ga ik dinsdag weer op pad. Eerst een paar dagen met de auto en dan begint de echte pelgrimage.
Het dagelijkse blog zal er weer zijn vanaf dinsdag.
Groetjes,
Rolstoelpelgrim
Succes en veel plezier Laura! Ik lees met plezier weer je verhalen
De eerste oplossing voor een groot probleem brengt je weer op weg. Wie zou daar verantwoordelijk zijn???? Ik denk dat je het wel weet. Ik zal weer meegenieten van je avonturen.
Laura, wat fijn die nieuwe rugleuning! Heel veel succes met alles. Ik ben benieuwd naar je verhalen!! In mijn kennissenkring is iemand onlangs in 6 weken naar Santiago gefietst. Ik weet even niet meer van waaruit. Dus ben ik nu voor de 2e keer het boek Op hoge hakken naar Santiago aan het lezen. Dat is natuurlijk totaal anders dan wat jij doet. Maar tóch, ik moest ook aan jou denken. Hartelijke groeten, Thea
Dank je. Dat boek heb ik ook gelezen, erg leuk en grappig en het is haar nog gelukt ook. Ook zij ging zoals ze was, zij op hoge hakken en ik met rolstoel.
ik reed in 2019 naar Compostela, met mijn elektrische rolstoel in mijn eentje, ook 6 weken. Fantastische (maar ook pijnlijke) periode, maar ik geniet er nu nog van 🙂 🙂 🙂
heel bijzonder ook hoe jij dit voor elkaar hebt gekregen!
Ik wens je heel veel succes op je avontuur.
Ik lees graag je verhalen.
Groet Renée prins
Heel veel bewondering voor je moed en doorzettingsvermogen. Ik wens je een mooie tocht en een veilige thuiskomst. Buen Camino.
Wat bijzonder dat er een oplossing is zodat je weer uitziet naar een mooie tocht!
Succes met de laatste voorbereidingen en ik wens je eens gezegende reis!
Oo wat heerlijk Laura dat het probleem op tijd opgelost kon worden! Je kan weer gaan genieten van je tocht en ik verheug me weer op je avonturen! Een hele fijne en mooie reis gewenst!
Succes!
Wat een gedoe, maar fijn dat het gelukt is. Buen camino
Wat ben je toch een positief mens, Laura! En een doorzetter! Veel plezier en weinig pijn gewenst op je reis!
Hoi Saphia, Afgelopen tijd voor de pijn medicatie en die rugleuning zag ik het eerlijk gezegd best somber in en wat het moeilijk positief te blijven, maar ik ben blij dat ik me ondanks dat niet heb laten tegen houden en heb kunnen strijden voor de juiste dingen. nu voel ik me gelukkig weer veel beter.
Afgelopen weken trouwens weer flink gewerkt aan mijn Frans, ik ben heel benieuwd hoe het zal gaan dit jaar. en ik heb me al weer ingeschreven voor Frans 4!
Veel succes morgen en gode reis.
Veel succes morgen en gode reis.
Boos wordt ik ervan…. Altijd als je als “patiënt” een goeie oplossing “aandraagt” moet je eerst door een zee aan administratieve onzin, een leger van lui die denken dat de meerprijs van een “GOED” product op hun salaris wordt ingehouden en die het “waarschijnlijk helemaal niet boeit, hoe het met jou gaat…. na acht uur de pin erin en gezellig leuke dingen doen (die jij/ik door hun beslissing of het uitblijven hiervan, niet eens aan mogen denken) Maar, ’t is jou gelukt, SUPER, geniet ervan en luister naar je lichaam, Buon Camino Laura, geniet ervan XXX Knuffel
zeker, ik zeg wel eens dat de kwaal minder erg is dan alle strijd rondom juiste medische hulpmiddelen. Mijn kast staat vol mappen met administratie waarvan 80% bestaat uit documentatie die ik niet had gehad als ik gezond zou zijn. hulpmiddelen aanvragen, bezwaarschriften, papieren van WMO, UWV, SVB, en nog veel meer afkortingen.
daarbij zijn “dure” hulpmiddelen in mijn idee vaak veel goedkoper. mijn 1e rolstoel van 2500 euro, een relatief” goedkope” stoel die na 1 jaar uit elkaar viel en waar ik zonder setje inbussleutels niet veilig mee weg kon is veel duurder geweest per jaar dan mijn huidige titanium stoel van meer dan de dubbele prijs maar waar ik al wel 5 jaar in rond rij en veel zwaarder gebruik dan ik die eerste stoel gebruikte. goedkoop is duurkoop is vaak bij hulpmiddelen het geval. Wel raar is dat veel hulpmiddelen in Nederland (waar het vergoed word) in landen als Amerika en Engeland (waar niet tot nauwelijks iets word vergoed) soms wel dubbel zo duur zijn. Zonde van het belastinggeld.
het is een vreemde wereld rondom die medische dingen. en ik ben blij dat ik in staat ben voor mijn hulpmiddelen en vrijheid te vechten maar heb medelijden met mensen die dit niet kunnen en daardoor een hoop vrijheid missen.
Helemaal waar, hak ook al met dat bijltje sinds 1994 en idd als je niet “mondig & strijdvaardig” genoeg bent, ben je niet één, twee, drie geholpen. Fijne Camino, pas goed op jezelf en blijf gezond XXX
Heel veel succes en sterkte voor deze reis, maar vooral veel plezier en mooie contacten gewenst. Ik ben weer benieuwd naar je verhalen en prachtige foto’s.
Laura,
Buon Camino, verheug mij op je verslagen. In gedachte wandel ik met je mee.