Hier ben ik dan eindelijk weer. Sorry, het is veel te lang geleden dat ik iets van me heb laten horen.
Van een aantal mensen kreeg ik al berichten of het wel goed met mij ging omdat ik al zolang niets nieuws had geschreven. Dat komt omdat ik afgelopen tijd met veel andere dingen bezig ben geweest waardoor mijn voorbereidingen rondom de pelgrimstocht even stil stonden.
Wel heb ik heel veel meegemaakt en daar zal ik zo ook over vertellen. want hoewel dit niet de pelgrimstocht richting Santiago is denk ik wel dat velen dit ook interessant vinden en gaat het toch wel over een soort pelgrimage.
Ik ben afgelopen maanden namelijk bezig geweest met een mooie reis en daarvoor met de voorbereidingen die ik nog eens helemaal overhoop moest gooien.
Ik wist vorig jaar al dat ik dit jaar voor zo’n 2 maanden op reis kon gaan met m’n (volwassen)zoon. We hadden allerlei mooie plannen gemaakt voor die reis die naar Oost Europa zou gaan.
Ik heb jaren geleden, als 17 jarige, een reis gemaakt naar Oekraïne waar ik met een zendingsorganisatie (Operatie Mobilisatie) meehielp met een zomerkamp voor de locale kinderen daar. Dat was een reis die mij altijd bij gebleven is en waar ik nog regelmatig aan terug denk. Vooral het dorpje en gastgezin waar we toen verbleven zit nog altijd in m’n herinnering. De armoede maar tegelijk ook de rijkdom van de mensen is me altijd bijgebleven. Hoewel men niks bezat (1 tandenborstel voor het gezin, 1 stoel zonder achterpoten die alleen nog bruikbaar was als je tegen de muur ging zitten, en 1 groot bed voor de hele familie) deelde men alles (ik mocht in het bed en de rest sliep op een wollen deken op de grond… van mij op de grond wilden ze niks weten. We kregen heerlijke maaltijden (honger hadden ze gelukkig niet, het waren voornamelijk kleinschalige boeren en anders hadden ze wel een flinke moestuin). Als afscheid kreeg ik een heel mooi kristallen schaaltje, het kostbaarste dat ze bezaten, dat heb ik nog altijd in huis op een mooi plekje staan, niet omdat het schaaltje zo mooi is maar omdat dit het grootste cadeau is dat ik ooit kreeg.
Ik droomde er al jaren van om daar nog eens terug te gaan en omdat we nu de tijd hadden voor een lange vakantie dacht ik dat dit de kans was, dus besloten we dat 2022 het moment was om door Oost Europa en vooral Oekraïne te reizen. Maar zoals iedereen begrijpt veranderde dit voorjaar ineens onze plannen… Jammer voor mij maar verschrikkelijk voor al die mensen daar… ik hoop maar dat het snel weer beter zal gaan.
Uiteindelijk besloten we naar Groot Brittannië te gaan.
Ik had van mijn zus (zij woont in Engeland) een keer een pelgrimspaspoort gekregen waar plek in was voor stempels van alle Anglicaanse kathedralen. die kathedralen zijn dan ook de basis geweest van de route die we hebben gedaan.
We hebben bijna alle kathedralen van Engeland bezocht en enkele in Wales en Schotland. bijzonder om te zien hoeveel verschillen er toch in die kathedralen zit en om te zien hoe oud ze zijn. In Frankrijk zie ik vaak kerken uit de 11e en 12e eeuw, maar in Groot Brittanië zijn er wel kerken waar nog grote delen staan die stammen uit de 7e eeuw.
Vooral Schotland vond ik erg indrukwekkend, vooral qua natuur, geweldige wilde kusten, eindeloze velden met schapen, enorme meren/lochs. Een van de hoogtepunten qua natuur was het zien van de papegaaiduiker, zo’n grappige vogel! en het lukte met m’n camera met grote zoom om ze op de foto te krijgen.
Sowieso hebben we enorm veel wilde dieren gezien, kuddes herten, bijzondere (roof)vogels, eekhoorns (voornamelijk grijze maar ook af en toe rode) en heel veel vossen. het grappige is dat ik die voornamelijk in de steden zag. de mens neemt de plek van de dieren in, maar in Groot Brittanië zie je heel goed dat de dieren hun plekje in de steden ook vinden.
En ook qua geschieden is er in Groot Brittanië zo enorm veel te zien. Van prehistorische steen cirkels, Romeinse gebouwen zoals het badhuis van Bath en Muur van Hadrianus, Middeleeuwse huizen en kastelen, en diverse gebouwen uit alle verschillende tijden van de laatste eeuwen.
Naast de vele kathedralen bezochten we ook de voor het christendom in Europa enorm belangrijke eilanden Iona en Holy Island / Lindisfarne. Vanuit kloosters die daar al in de vroege middeleeuwen waren opgericht is daarna Europa bereikt met het christendom. Het zijn de echte pelgrimsplaatsen van Groot Brittannië.
Lindisfarne vond ikzelf erg bijzonder. hoewel het een eiland is kan je er, als je op de juiste tijd komt, met de auto heen rijden. wij hebben dit ook gedaan en we gingen er heen toen het nog net niet eb was. langzaam zagen we de zee weg trekken en een geasfalteerde weeg tevoorschijn komen. heel bijzonder om door de zee heen te rijden.
We hebben heerlijk gekampeerd, in Schotland voornamelijk wild gekampeerd (voor avontuur en financiën). Dat bracht ons om de mooiste plekken. Soms trouwens ook lelijke plekken zoals een parkeerplaats langs de weg omdat we nergens een beter plekje konden vinden maar meestal stonden we op heel mooie plekjes in de natuur, met uitzicht over zee of in het bos. In Engeland en Wales stonden we op (goedkope) campings van de camping en caravan club. Die hebben naast gewone campings ook erg leuke maar sobere (soms was er zelfs geen wc) campings die naast dat ze goedkoop waren ook vaak op heel bijzondere plekjes lagen, bij boerderijen, in iemands achtertuin, aan het strand, bij de bergen, met uitzicht op een groot haven gebied met enorme zeeschepen, etc.
Ook hebben we de typisch Engelse dingen gedaan, genoten van het lekkere eten, bezoek aan de wisseling van de wacht en het paleis in Windsor en nog veel meer dingen.
O ja, in Schotland zijn we naar de highland games geweest, de hele dag doedelzak muziek van grote bands, schotse dans en mannen in kilts die oa gooien met boomstammen en andere zware dingen. echt een belevenis.
Het was een enorm mooie reis waarvan we hebben genoten.
Maar nu is de tijd aangebroken om weer voor te bereiden op de pelgrimstocht.
Ik verwacht rond 18 augustus te vertrekken.
Langzaam maar zeker ben ik mijn spullen al bij elkaar aan het zoeken. Helaas moet ik opzoek naar een nieuw luchtbed waar ik goed op kan slapen want mijn oude luchtbed is lek en het gaatje onvindbaar… ik denk na zoveel jaar reizen/pelgrimeren en dan dagelijks opblazen/oprollen gewoon aan het eind van z’n leven is en poreus is geworden.
Maar op de meeste lichtgewicht luchtbedjes kan ik niet goed slapen omdat ze te smal en te dun zijn of ze zijn te groot om met de mond op te blazen. Het word een zoektocht maar ik zal vast wel ergens iets geschiktst vinden.
De route zelf en slaapplekken hoef ik niet zo erg voor te bereiden, die bekijk ik per dag wel en ik heb een (Franstalig)boekje van de route. Ook is de route die ik dit jaar ga rollen een route die veel word gelopen, dus er zullen ook wel genoeg voorzieningen zoals slaap plekken zijn.
De grootste puzzel op dit moment is nog de heen/terug reis en dan vooral uitzoeken waar ik mijn auto veilig kan parkeren.
Afgelopen 2 jaar heb ik m’n auto in Taizé geparkeerd maar dat is nu geen handige optie meer. te ver weg van mijn route.
Ik heb ook aan het openbaar vervoer (flixbus/trein) gedacht maar vanwege diverse redenen, waaronder niet goed kunnen zitten op de meeste stoelen, durf ik dat ook niet goed aan. Dus nu ben ik aan het kijken of ik ergens bij bv een klooster of misschien wel bij een lezer van dit blog die in de buurt van mijn route (tussen Le-Puy-en-Velay en Rocamadour of Cahors) woont mijn auto kan parkeren en vanwaar ik met bus/trein relatief makkelijk naar begin/eindpunt kan reizen.
Ben of ken je die persoon laat het dan even weten! klik hier om mij een e-mail te sturen. Of schrijf hieronder een berichtje, dan neem ik contact met je op.
Inmiddels staat de reis van vorig jaar in Nederlands, Engels en Frans (die laatste 2 automatisch vertaald ivm gebrek aan energie en kennis van Frans) op de website. Dat is makkelijker lezen dan het blog (website staat chronologisch van oud naar nieuw en bij het blog staat nieuw boven aan). Het was leuk voor mijzelf om ook weer de reis van vorig jaar door te lezen en mijn herinneringen op te halen.
Dit was een beetje ander blog dan normaal maar Ik hoop vanaf nu weer regelmatig een blog over m’n pelgrimstocht te schrijven en vanaf vertrek sowieso weer dagelijks.
Groetjes,
Rolstoelpelgrim
Laura,
Ben jaloers op die mooie Engelandreis, die jij en je zoon hebben gedaan. Wat is fijner dan dit soort met je naaste familie te ondernemen. Nog even en je kan weer verder met je reis naar Jacobus.
Wens je voor de komende etappes op de camino een Buen Camino, veel mooie ontmoetingen en een veilige heen en terugreis.
Dank je Theo.
Het was een bijzondere reis om samen te maken!
Wat fijn dat je zo’n goede tijd in het Verenigd Koninkrijk hebt gehad. Veel van de plaatsen waar je was, heb ik in de loop der jaren waarschijnlijk ook bezocht! Ik ben benieuwd naar je avonturen in Frankrijk! Zelf hoop ik in oktober weer verder te lopen vanaf Logrogno.
Leuk dat je ook zoveel van Groot Brittannië hebt gezien. Als je bij Logrogno start ben je al een flink eind op weg. Ik hoop daar over een paar jaar te rollen!
Wauw wat een belevenis. En wat schrijf je leuk. Succes met de voorbereidingen en ga vooral weer genieten. 🙂
Dank je Bernadette!
Zo waardevol de reis naar Engeland samen met je zoon!
Goede voorbereiding op je camino.
De blogs zijn altijd leuk om te lezen en het voelt bij, voor mij bekende plaatsen of ik er zelf ben.
Dank je. Leuk te horen dat je de plekken ookecht terug herkend. Nog even en er komen weer vele Franse plaatsten bij!
Hoi Laura,
Dit was weer een mooi verhaal over je vakantiereis naar Groot Brittannië.
Ik ben weer benieuwd naar je komende avonturen in Frankrijk.
Sterkte met alles en een voorspoedige reis gewenst meid.
Groetjes Piet Nagtegaal.
Dank je Piet!
Ha Laura,
Wat goed om te lezen dat je het zo fijn hebt gehad tijdens je lange vakantie met je zoon.
Ik ben heel benieuwd naar je nieuwe avonturen in Frankrijk!
Het was een mooie reis.
Nog even een paar weken geduld en dan komen de nieuwe Franse avonturen er aan! Dan kan ik gelijk uitproberen hoe het met m’n Frans staat!
Goed om weer wat te horen van je. En wat een leuk verhaal over je tocht.
Beetje jaloers omdat ik links rijden niet aandurft.
Veel plezier met je verdere reus richting Santiago
Dank je. Links rijden is de eerste dagen wel spannend maar eerlijk gezegd vind ik na thuiskomst nu rechts rijden veel enger!
Ik heb een speciale transparante sticker op m’n voorruit met daarop een plaatje van hoe ik de rotondes moet nemen en op welke weghelft ik moet rijden. Dit helpt enorm.
Bonjour Laura.
Van de week stuurde een vriend van ons me de link met je verhaal en het was leuk om te lezen. We hebben in 201§,2017 en 2019 in drie etappes de chemin de Compostelle gedaan en zijn in Veenendaal begonnen. Zelf rijdt ik ook een “cabriolet” en we hebben gemerkt dat er op de meeste plekken wel een goede slaapplaats te verkrijgen was. We wonen inmiddels al 20 jaar vlakbij Sarlat in de Dordogne en 60km vanaf Rocamadour. Ik heb geprobeerd om via de link je een berichtje te sturen maar alleen Google Chrome wordt geopend en verder is er geen mogelijkheid om je een berichtje te sturen. Ik wil de komende week wel even kijken of ik iets voor je kan vinden maar dan is het misschien handig als ik je een mailtje kan sturen. Laat als je wilt even weten of je al wat gevonden hebt of dat ik je misschien kan helpen.
Groeten vanaf één van de mooiste plekjes in Frankrijk.
Bonjour Erik,
Dank je voor je berichtje!
Leuk dat je in Frankrijk woont.
Ik heb een email naar je verstuurd.
Groetjes, Rolstoelpelgrim
Wat een prachtige ervaringen in Engeland, één van mijn favoriete landen. Wat had ik daar graag een blog over gelezen.
Heel veel succes met je voorbereiding en een mooie reis gewenst.
Bedankt Hans, Groot Brittannië is zeker ook een van mijn favorieten. Vooral de zeer afwisselende natuur en oude geschiedenis.
Goed te horen Laura, hoe vond je zoon het?
Ook hij heeft een erg goede tijd gehad. Het was echt een reis van ons samen waarbij we dagelijk samen besloten welke dingen we gingen doen, welke route we gingen rijden en waar we gingen slapen. Gelukkig vinden we veel dezelfde dingen leuk (oa geschiedenis/kastelen/oude steden, rust van de natuur, wild kamperen) dus dat maakt het fijn om samen te reizen.
Zo eindelijk de tijd en rust gevonden om op mijn gemak je blog te lezen. Wat een heerlijke reis hebben jullie gemaakt zeg. Bepaalde dingen van Engeland kwam in mijn geheugen terug. Jaren geleden een georganiseerde reis gemaakt. Ja wij zijn niet zo van het avontuur. Zo willen we ook ooit Schotland nog eens bezoeken. Onze Ries en zijn vriendin gaan dit jaar ook weer voor de tweede x . Die zijn helemaal verliefd op dat land. Nou succes met de voorbereidingen en ik kijk alweer uit naar je verhalen en belevenissen!
Het was een geweldige reis. Vooral Schotland is zeker de moeite waard. Leuk dat jullie ook dingen van engeland herkende. Hopelijk kunnen jullie schotland nog eens bezoeken. Nog even en dan schrijf ik m’n nieuwe avonturen weer. Over een week ben ik al weer onderweg!